1 Q-©JVtanJ Hss CATALOGUS CODICUM ARABfCORUM BIBLIOTHECAE ACADEMIAE LUGDUNO-BATAVAË. EDITIO SECOND A A.UCTORIBUS M. J. DE GOEJE et TH. W. JUYNBOLL. YoiiTJMEN SeCUNDTJM (Pars prior). Ldgdüni-Batavorum apud E. J. BRILL. 1907.
L. S. Haec Voluminis Secundi prior pars, descriptionem Codicum ad cosmographiam et historiam pertinentem continens, tibi, benevole lector, jam nunc traditur. Reliqua hujus Yoluminis pars sub prelo est. Toto Volumine Secundo absoluto novum Titulum et Indicem argumenti (pag. I—IV) accipies. Restat ut viros doctos rogemus, ut benevole de hoe opere judicent, quia non unum sed varios habuit auctores (cf. quae scripsit De Goeje, Vol. I, pag. XXXII, 1. 6 a fine, sq.) et labor, saepe per longa inter- valla intermissus (priores hujus voluminis 192 paginae jam diu im- pressae fuerunt), denique ab aliis continuatus est. /r.uhiva [bibliotheek! Vleiden/
ERRATA.
INDEX ARGUMENT!. Pag XIII. Cosmographia 1 XIV. Historia 12 1. Introductie» 12 2. Historia universalis 13 3. t, Mubammedis 33 4. » expugnationum 44 5. » kbaliforum 48 6. » Alii et Alidarum 55 7. „ Meccae et Medinae. . . j : . . . 68 8. i) Jemanae 75 9. y> Syriae 80 10. » Aegypti 90 11. » Abessiniae 101 12. '> Mauritaniae et Hispaniae 102 13. » Mahmudi et Timuri 105 14. » miscella 107 15. Biographia miscella 109 16. Vitae grammaticorum 126 17. » poëtarum 127 18. » mathematicorum, astronomorum, philosophorum et medicorum 130 19. » prophetarum, virorum sanctorum et theologorum. 140 20. » judicum 190 21. Codices nonnulli nuper acquisiti et supra praetermissi. 193 XV. Arithmetica, Algebra et Geometria 255
XIII. 1 COSMOGRAPHIA. DCCLXXXYI. (Cod. 1702). Cnf. i/.- /• Epitome operis Ictakhrii c. t. éi—tshJLwAt , quod anno 1870 edidi. De hoc Codice egi in Praefatione ad vol. IV Bibliothecae Geogr. Arabic, p. iv seqq. Exaratus est anno 589 et anno 1876 in Aegypto emtus. DCCLXXXVII. (Cod. 1484). Ol 3/oZ Versio Persica operis Ictakhrii, descripta manu W> Wright e Codice Gothano Pers. 36. Donum de Goeje. DCCLXXXVIII. (Cod. 1403). Locus de Aegypto, descriptus ex epitome Gothano (Cod. 1521) libri Igtakhrii (p. 25 seqq. in facsimile Moelleri); addita est versio Persica hujus loei e Cod. Gothano Pers. 36. Emtus e Bibl. Hamakeri (Catal. p. 110, n. 9). DCCLXXXIX. (Cod. 314 Warn.) ^ c' V A Ibn-Hauqali opus geographicum, anno 366 vel proxime sequenti conscriptum, de quo fuse exposuit Uylenbroek in Dissertatione, anno 1822 edita. Opus integrum edidi in vol. II Bibl. Geograph. Arabic, ex hoe Codice, Codice Bodleiano et epitome Parisiensi.
DCCXC. (Cod. 2063). O Ji ó 0 Opus geographicum Moqaddasii (s. Maqdisii, quoque al-Basschari et Ibn-al-Banna dicti), dimidio posteriore saeculi quarti conscrip- tum. De hoe opere et de Codicibus egi in introduetione ad Bi- bliothecam Geographorum ,lrabicorum vol. III. Codex hic est apographon Codicis Constantinopolitani nitidissimum meo rogatu sumptu publico factum ab Asad Efendi. DCCXCI. (Cod. 421 Warn.) CC 0 V 3 — ö - O «O _ O 3 l_/5 Lexicon nominum loeorum, fluviorum caet., qui memorantur in antiquis Arabum historiis, in traditio- nibus quae ad Prophetam spectant, et imprimis in carminibus, auctore Abu- c Obaid al-Bekri (+ 487); de cujus scriptoris vita et operibus fuse exposuit Dozy in libro c. t. Recherches sur l'histoire politique et littéraire de l'Espagne pendant le moyen age (I, p. 282 307), ubi etiam hunc Codicem, duobus voluminibus constantem et anno 709 exaratum, descripsit. Deinde opus integrum ex hoe Cod. aliisque edidit P. Wüstenfeld anno 1876. DCCXCII. (Cod. 334 (2) Warn.) C CO / 'J öc— — c£o-o- o»o 3 — üiX/o^SSj <_jIxS” auctore az-Zamakhschari (+ 538), libellus anno 1856 editus a M. Salverda de Grave ex hoc Codice. Alterum exemplar Paris, (de Slane) 2219. DCCXCIII. (Cod. 320 (1) Warn.) CC O f 3 6> Itinerarium Ibn-Djobairi, qui anno 578 Hispaniam reliquit, anno 1852 e nostro Codiee editum a W. Wright. Nonnulla de Ibn-Djobairo collegerat Dozy, quae huic Codici adjecit et n° 320a signavit. Sunt duae longiores vitae, quarum unam descripsit ex Ibn-al-Khatibi Codice, mendoso quidem sed unico, e bibliotheca de Gayangos; alteram descripsit ex al-Maq- qarii Codice Gothano; tertiam denique eamque brevissimam, e nostro Codice operis al-Maqrizii c. t. al-Mnqaffd (Cod. 1366, vol. 1).
Accedit apographum decem priorum paginarum, a Dozyo e nostro Codice factum et a de Gayangos cum Codice Escurialensi (Deren- bourg) 488 (3) collatum. Noster Codex anno 875 in urbe Mekka exaratus est. DCCXCIY. (Cod. 9946 Warn.) <^0 0 J Ifl Una korrdsa (20 pp.) olim Codici 994 inserta, continens frag- mentum geographici argumenti; sed liber ad quern pertinet alia etiam argumenta tractare videtur. Nam inveniebantur in eo caput de proverbiis et caput de bistoria Abrahami, ut patet ex prima fragmenti pagina ubi haec: ^5! _,Ub Q-» Lijajt «JJI q! jLiuÜI ^ «AlXa-w*, ^5” x-iU JJIÜ jüas J, &£* LsuJ AJxij; promittit praeterea scriptor, se dicturum de Prophetae fuga (p. 2), de Tobba'is, Jemanae regibus (ibid.), de Prophetae vita (^Ui ibid.), de bistoria Jonae (p. 3), et de bistoria Prophetae Hud, ad c A.ditas missi (p. 8). Ex quibus efficeres fere, librum esse encyclopaediam. Initium korrdsae (quae quota totius libri sit annotatum est, sed nota ilia a bibliopega Orientali adeo abscissa est ut non am- plius legi possit) est hoe: X_ljA/o Lpjij iAju IpAaJj ; Lól* jlïj ö; turn agit scriptor de urbe Qan c a in Jemana, frequenterque laudat al-Djau- hartum et al-Djawaliqium; porro de Medina, de oppidis Mesopo- tamiae et Syriae, imprimis de Damasco; nempe de urbis aedifi- catione, de portis quas habet caet.; laudat Ibn c Asakiri bistoriam Damasci, Ibn-al-Monadii (+ 336) divisionem Syriae, alios; tradi- tiones nonnullas narrat absurdas et carmina quaedam, in Damasci laudem composita, describit. Inter haec est unum auctore notis- simo c Imad-ad-din al-Ispahani (+ 597), quod bujus permissu cum lectore communicat (p. 15). Yixit igitur auctor dimidio posteriore saeculi sexti, quod confirmatur eo quod de Nur-ad-din Mahmud ibn-Zanki (+ 569) loquitur cum formula «Ut P. 11 auctor avum commemorat ut hominem eruditum, sed non nominat. Ultima verba korrdsae sunt sine paginae custode. Codex antiquus est et bene exaratus.
DCCXCY. (Cod. 295 Warn.) CC O J % lXaoI^xi I_jb3". Lexicon geographicum, compendium magni operis Jaquti (+ 626); quod opus annis 1850—1864 edidit T. Cr. J. Juynboll, qui in Introductione tomo IY praemissa cum de hoe tum de reliquis Codicibus exposuit. Duo exempl. existunt Constantinopoli in bibliotheca Raghib Paschae; v. Cat. p. 44. DCCXCYI. (Cod. 334 (1) Warn.) Jaquti al-Moschtarik, quem librum Wüstenfeld, nostro etiam Codice, anno 713 exarato, usus, edidit. DCCXCYII. (Cod. 10 GoL, 512 Warn.) CC O Z& Qazwinii (+ 682) Cosmographia c. t. Duabus constat partibus, quarum altera peculiarem habet titulum oüJ! lif. Codex 10 continet priorem partem, xxr' i^oyvjv oUsjLsi! dictam. Ineleganter exaratus est et anni nota caret. — Cod. 512 (286 foil.), qui oMJi ^LSi continet, anno 930 exaratus est; cf. quae monuit Wüstenfeld p. vi seq. editionis suae, ubi etiam de aliis Codicibus exposuit. Copiosius etiam de bibliographia exposuit Pertsch ad Cod. Goth. 1503. Adde: Mus. Asiat. Petrop. (Rosen) 221; Berol. (Ahlwardt) 6043; Paris. (De Slane) 1273-79, exc. 2180, 2776(5), comp. 2182(1), 2419(3). Editus est Qahirae 1309 (in marg. libri Hajat al-Haiwan auct. al-Damiri). DCCXCVIIL (Cod. 1324). Yersio Persica prioris partis libri al-Qazwinii. Codex anno 1074 exaratus est charactere nestalïq. Oriundus e Bibl. Societ. Ind. Orient. / ( M DCCXCIX. (Cod. 1990 = Amin 267) Fragmenta epitomes e Qazwinii olïj. A\^Jt e t quidem
continent f. 1 et 2 inde a Qazw. ed. Wüstenfeld I, 1.1, 17—W, 5 af.; f. 3 ib. a., 17—a?, 15; f. 4-34 ib. tfv uit.—NT, 5af.; f. 35— 59 ib. Hl, 15—[*av, 6; f. 60-82 i. e. finem ib. II, 12—IC, 8. Ab rupte incipit Codex atque desinit et currente calamo nee sine yitiis exaratus est. Attamen alieujus usus esse potest uti e. g. I, !aI paen. recte habet pro quod in editione Wüsten- feld exstat. ion DCCC. (Cod. 1466) O _ 30- ii ^LiJ! jkAJüs! djh auctore c Izz-ad-din Abu- Abdallah Mohammed ibn- c Ali ibn-Ibrahlm ibn-Schaddad al-Halabi, qui c a annum 680 hunc librum edidit (ohiit 684). Diyisus est in duas partes (—«aL3), quarum prior agit j»a.Ls^ aaLc Li ƒ5 ^ oLAvol>, altera LgjJS oLLO Pars prior continet 10 capita: l urn ^La.X.A! S=>3 ; 2 um l$x*l3 a Ljjtyji sJLaj LpLaj v* (5; 3 nm ^«LÖ. lSOc?u«o ƒ0 j, (j+f.J! £olil); 4 um Lsylbj l$ibL LftAs-L»* S3 £; 5> im A3 3 3 30?- ft I^JdLaj Lga 6™ (JaJ.lL,) Jajj^tj ^j> Lï^lbj L$*LL*j; 7™ (jAjLN.it S3 j; 8 am JiL.’Aj lo S3 jAjl-A^Jt ; 9 um ^A-aa-oA oloLo.^>. S3 ^j3 iPjSLb.,; 10 nm Lia-ij 'jü cjas-lNao loj Lgioas £3 J,. Pars altera continet sex capita: l am L.jlj.Xs., LstjJüt S3 ; 2 üm Ujla> £3 J,; 3 ura Jijt ^ LPAa> A_ic J^Oii Lo S3 j; 4 um oÜj S3 L< _5 lX4>; 5 um (j-.LaaLï AL S3 £; e 1 11 ” 11 L Ai otjbJI ^ oLa>^! 8iAS> p • 1) Ad hanc vocem in titulo legimus: <.AiL.S*Jt q, a-a-aA j»LaaJI et ad sequens j»liJt: ^LUj ^A.-oL qa j-JIaL) AaL ... S j»La
Si cum hoc capitum elencho comparamus descriptionem tomi Catal. Mus. Brit. p. 614 seq. patet nostrum librum nihil esse quam hujus tomi caput primum et secundum novo titulo ornata. Quum haec capita in exemplaribus operis desiderentur, Codex noster pretiosus est; utilissimum nempe est opus ad res Syriae meridionalis et Palaestinae praesertim saeculis sexto et septimo cognoscendas. Ex antiquioribus saepe laudantur al-Baladzorl, geo- graphia al-Jaqubli, interdum Abu-Hanifa ad-Dinawarl et Ibn-Hauqal. Codex, anno 870 bene exaratus, continet 289 pag. Libri tomum primum et partem posteriorem tertii pos- sidet Mus. Brit. n. 1323, 1324, primum quoque Mus. Asiat. Petrop. (Rosen, Notices Sommaires, p. 99 n. 162). Excerptum exstat in Cod. Mus. Brit. 282 (2). Quod ibi auctor appellatur Baha-ad-din Ibn-Schaddad est repetitio erroris H. Khal. I, 360, quem correxit Rieu in Catal. p. 613. E. Scheidius Codicem anno 1767 ex Oriente accepit. Deinde fuit e libris S. Eau. Cf. Praefatio ad hanc edit. Cat. I, p. xxxil. reliquit Mekkam profecturus. De libro exposuit Cherbonneau in Journal Asiat. 1854, II, p. 144 seqq. qui quoque alia exempl. enumeravit (ib. p. 146). Noster Codex, male habitus et charactere Africano incomte scriptus, sed satis antiquus est. Abu-’l-Fedai (+ 732) Geographia. Hic Codex, quo ad suam editionem usi sunt Reinaud et de Slane, in auctoris usum exa ratus est et ipsius correctionibus et additamentis locupletatus; v. editorum praefationem p. xli. Alia exempl.: Bodl. üri 898, 912; Nic. p. 359; Mus. Asiat. Petrop. (Rosen) 234, 236; Paris, (de Slane) 2239—42; excerpta 2243—45; tertii operis « p L-SJf in DCCCI. (Cod. 11(2) Gol.) CC O S'* O _ aI>JI. Itinerarium al- c Abdarii, qui anno 688 Héham
Mus. Brit. 375-377, 1320; Yindob. (Plflgel) 1265; Havn. 98; Monac. 457—59; compend. ibid. 460; Mus. Brit. 379. qIiXAJI pJtyA-J jt Versio Turcica quorundam locorum G-eographiae Abu-’l-Pedai. Liber nullius pretii. med ibn-'Ali, vulgo Sipahi-zadeh (+ 997) dicto. Est Abu-’l-Fedai Geographia, Turcice versa et alphabetice ordinata (cf. H. Khal. II, p. 395). Codex bene exaratus est anno 994. Alia exempl.: Mus. Brit. 378; Petrop. (Rosen Collect. Scientif.) 69; Vindob. (Flügel) 1278 ( 1); Italinski (Hammer, Lettere IV) 222; Bodl. Uri 889; Raghib Pascha p. 44. Scriptio Hamakeri, qua primum de opere, a Sipahi-zadeh com posite, exponitur, tuin loei de Iraqo Persico, qui in illo obvii sunt, Latine interpretantur. Ex praefatione Dissertations Uylen- broekii discimus, Hamakero propositum fuisse ut illi operi appen- dicem, a se conscriptam, adjungeret, qua loei de Iraqo Persico, qui apud scriptores Persas et Turcas occurrunt, continerentur. Hic igitur 13 paginarum libellus ad hoe argumentum pertinet. Emtus e Bibl. Hamakeri (Catal. p. 112, n. 3). Yersio Latina, ab Hamakero facta, loci Persici de Iraqo Per sico. Duobus Codicibus usus est, sed libri titulum non indicavit. Initium est: »Caput secundum de descriptione Iracae Persicae. Dividitur illa regio in novein praefecturas majores et urbiuin DCCCIII. (Cod. 40 Hol.) CC C DCCCIV. (Cod. 602 Warn.) C C «ï,t,xA ^Ji t auctore Moham- DCCCY. (Cod. 1406). C C O 'J3 O DCCCVI. (Cod. 1407). C C O
jurisdictiones minores ad quadraginta. Aëre plerumque utitur temperato.” 47 pp. quadruplicatae. Emtus e Bibl. Hamakeri (Catal. p. 112, n. 4). ^ N O DCCCVII. (Cod. 464 Warn.) C J - Abu- C Abdallah Mohammed ibn-abi-Talib al-An§ari ae-Cufi ad- Dimaschqi (+ 727). Opus anno 1866, versionem anno 1874 edidit A. F. Mehren, qui praefatus est de Codicibus. Codex, anno 970 incomte et raptim (JL-^xaa*/!^! ut dieitur in subscriptione) exaratus, textum offert quam maxime corruptum. DCCCVIII. (Cod. 158 Ooi.) <-‘o J5Z Notissimum Ibn-al-Wardii (+ 750) opus, quod in quavis fere Bibliotheca asservatur et editum est Qahirae anno 1296. Codex multis vocalibus instructus et bene exaratus est anno 984. Alia exempt, enumeravit Pertsch (Cat. Goth. 1514). Adde: Mus. Asiat. Petrop. (Rosen) 225, 226, 227; Paris, (de Slane) 2188-2210; Petrop. (Rosen, Collect. Scient.) 66, 67; Argentor. (Spitta) 19; India Office (Loth) 726—28; Berol. (Ahlw.) 6046—48. DCCCIX. (Cod. 755 (3) Warn.) Libellus sex paginarum de Roma. Incipit a verbis: l_* £ i x+i!} x-aLkÜ il—*!xh 8l>LamJ! s^.x*av L*c 1-aaJI .£=-,\\ jLa£>I «5iX»5 Uv« X-éJtXöi' ^ UJ! L» «lX*J jU. <J> SüM üs^A-^1 0 L*aJ1 J, /*-*" o* L ** = ^ '■•^ aA0 5 4 boLaxII, SLeiyi & ïjX er L^aï Uj X.JÓXÜ KJjjlXmj! j.LiAo'ilj (jaLsa-ÜSj «-*a-a5lj _a5>aJ1
2 gJ! . In multis convenit liber cum descriptione Eomae, quae in Ibn-al-Wardii opere geograpbieo invenitur. Auc tor autem in fine dicit se haec compilavisse e magnis libris de bistoria antiqua. Codex anno 1021 exaratus est. DCCCX. (God. 560 (6) Warn.) CC 0 Z C$ /f “* . cj — o o 5 -- -• _o cj “ ^5^)5 o* * , au- ctore celeberrimo al-Maqrizio (+ 845), quod opusculum ex hoe Codice edidit Paul Berlin Noskowy Bonnae anno 1866. Titulum et subscriptionem ipse auctor addidit anno 841. DCCCXI. (Cod. 1156 Warn.) cc O JtfO Parvus hic Codex, octo tantum paginis quadruplicatis constans, hanc offert inscriptionem: q, obLJIj ^lai , sLoaèJt . Habemus igitur hic excerpta ex parte geographica Historiae al- c Ainii (+ 855); sed non apparet ex quanam illius historiae redactione desumta sint. Btenim tres historias composuit al- c Ainl; mag nam c. t. g^tï ^ ‘ iAac « J.S>!, quae 20 yoluminibus constabat; mediocrem, 10 volu- minibus constantem, c. t. ijLojt j. et parvam, tribus voluminibus constantem; sed tria haec opera fusius breviusve idem tractabant argumentum. Eorum initio (teste H. Khal.) egit auctor de geographia, duce Abu-’l-Fedai Taqwtm al-bolddn. Exeerptum de quo agimus incipit a verbis: ^.s . Breviter agitur de oppidis illius regionis. Sequi tur sectio decima de Arran; turn 11a de Mesopotamia; 12 a de ‘Irstqo; 13a de al-Djabal s. c Iraq al- c adjam; 14 a de ad-Dailam et al-Djil; 15 a de Tabaristan, Mazandaran et Qumis; 16 a de Khora- san; 17 a de al-Ghur et Zabulistan; 18 a de Tokharistan; 19 a de Khowarizm; 20 a de Ma-wara-an-nahr; 21 a de Kirman; 22 a , 23 a , 24 a , 25 a et 26 a omissae sunt, »quia his quinque sectionibus nos facile carere posse arbitror,” ait epitomator in nota marginali; 27 a de Perside, et denique 28 a de Khuzistan.
Hae octo paginae non magni sunt pretii nisi quod omnium nominorum pronuntiatio praescribitur. Anni nota non est addita. DCCCXII. (Cod. 818 Warn.) ^C O , — — — _o£cnO 5 0 — ^ «^LLï^i Ibn-Ijasi Geographia; notus liber. Codex anno 996 exaratus est. DCCCXIII. (Cod. 741 Warn.) C & & ? 3 H Alterum exemplar, anno 999 exaratum. Alia exempl. enumerayit Pertsch ad Cod. Goth. 1518. Add.: India Office (Loth) 728 (1); Petrop- (Rosen Coll. Scientif.) 68; Paris, (de Slane) 2207—10, cf. ibid. 3513 (3). V b 01+ DCCCXIY. (Cod. 1862 = Amin 143) _ 5 _ ^ ) 5 0- u x-bjjtil , brevis descriptio Ghutae Damasci auctore Mohammed ibn-Tulun ag-Qalihi (+ 953). Nomina geographica alphabetico ordine in margine rubro adscripta sunt. Post praefationem incipit loco laudato e libro auctore Abu- 'Abdallah ibn-Schaddad (vid. supra p. 5). Autographon auctoris, 5 folia. DCCCXY. (Cod. 1981 = Amin 258) Haec 6 folia continent carmen, in quo cujusdam viri c Ali ibn- Musa al-Qortobi itinera describuntur in regionem Rum, Indiam, Arabiam, Aegyptum. Initium deperditum est et in fine simpliciter inscribitur: iAj ^ . Auctor vixit regnante Schah c Abbas ibn-Isma c il in Persia, cete- roquin mihi incognitus est. DCCCXYI. (Cod. 1602) ^ ‘ ItineraMacarii,Patriarchae Antiocheni, annis 1652—1659, ab ejus comite, archidiacono Paulo, scripta. Codex negligenter exaratus est.
Primo loco hic occurrunt excerpta e libro auctore Kibrit Mohammed ibn-'-Abdallah al-Hosaini al-Maulawi (+ 1070). Liber jam saepe descriptus est, — vide v. g. Pertsch ad Cod. Goth. 1543 — et Qahirae editus anno 1293. Cf. Brill, Cat. périod. 77. De auctore copiose exposuit al-Mohibbi in libro Kho- Icigat al-Athdr IY, 1*a et seqq. Explicunt haec excerpta fol. 35 v. Sequuntur nonnulla alia, adversaria poëtica etc., excerpta e libro quodam aj-Qafadii usque ad fol. 39, quae separata mentione indigna sunt. Praeter exemplaria apud Pertsch 1. 1. laudata alia exstant in collectione Brill (Houtsma) 289; Paris, (de Slane) 2294.
XLV. HISTORIC. 1. INTRODUCTIO. DCCCXYIII. (God. 560 (1) Warn.) j -7 Opusculum Abu-Dja r fari Mohammed ibn-Iiabib (+ 245) de simi- litudine et differentia nominum tribuum Arabicarum, quod a Wiistenfeld anno 1850 editum est e nostro Codice, celebratissimi historici al-Maqrizi manu exarato, de quo fuse egit Dozy in No tices sur quelques manuscrits arabes, p. 17 seqq. pote anno 1850 edito a Wiistenfeld, qui nostro quoque Codice usus est, non opus est ut exponam. Codex, paginas 515 octuplicatas continens, anno 1012 scriptus est. Alia exempl. enumerat Pertsch ad Cod. Goth. 1552; adde: Mus. Asiat. Petr. (Eosen) 155; Petrop. (Coll. Scientif. 30); Paris, (de Slane) 1465. de hoc libro exponam, cum quia qualis ejus sit ratio satis intel- DCCCXIX. (Cod. 782 Warn.) _ _O«0 7 — wiLxS' auctore Ibn-Qotaiba (+ 276); de quo libro, ut- DCCCXX. (Cod. 362 Warn.) vltf auctore Ibn-Doraid (+ 321). Non opus est ut
ligi potest ex Reiskii descriptione (Prodidaym. p. 231), turn quia Wüstenfeld e nostro Codioe libri editionem dedit anno 1854. Codex, 196 paginas continens, anno 668 bene exaratus est. 2. HISTORIA UNIVERSALIS. DCCCXXII. (Cod. 1953 — Amin 230) y - 5 - oï jljiijl auctore Abu-Hanifa Ahmed ibn-Dawud ad-Dina- wari, qui anno 282 (secundum Dzahabii locum in primo Codicis folio), vel 281 (secundum alios e. g. Ibn-Schakir) diem supremum obiit. Librum anno 1888 edidit Vladimir Girgas e nostro satis bono Codice et altero Petropolitano. Mors impedivit quominus adderet praefationem et indices, quos supplere promisit Nob. V. Rosen. Tertium exemplar exstat in Bibl. Italinsky (Hammer, Lettere IV) 205. DCCCXXIII. (Cod. 497 Warn.) cc o 7 bj. Tertium volumen genuinae Historiae sunnni historici at-Tabarf (+ 310), editionis Leid. I, p. vvó, 16 ad l.v. 1. uit. «Incipit haec Thabaritae pars, sine ulla praefatione, a Septem
dormientium fabula q.e Hinc de Jona propheta, de S. Georgio, prolixe nugatur. Turn usque ad finem libri res imperii Sassanidarum enarrat auctor, quibus fata Ara- biae felicis et bella a Persis ibi gesta intermiscet. Desinit vero in enumeratione epoeharum et supputatione temporis, quod secun dum Judaeos, Ckristianos, Magos, inter Adami lapsum et Moham- medis fugam effluxerit. «Codex continet pp. 269. A fine est mutilus, ita ut nulla adsit librarii nota, ex qua de libri aetate aestimatio fieri possit. Scriptura est elegans, at pluribus tarnen in locis, ob frequentis- simam punctorum diacriticorum omissionem, difficilior.” Haec Ha- makerus (Spec. Catal. p. 19 seq.). Addidit Dozy: «Utinam bujus Yoluminis loco aliud liaberemus in quo historia Islamitica trac- taretur!” In introduction e ad editionem Leidensem de Codicibus Tabarii superstitibus agetur. DCCCXXIY. (Cod. 1612(1)) Yersio Persica, vel potius macrum et exile compendium, His- toriae at-Tabarii, a BaFami (+ 386) circa annum 352 factum. Ex ordium hujus Codicis convenit, non cum Codice Gtothano (Pertscb p. 48), sed cum exordio duorum Codd. Petropol., quod Kosegarten dedit in praefatione editionis inclioatae p. xn, Cod. Yindob. et versionis Zotenberg. Memoratu dignum est in nostro exemplari historiam continuatam esse usque ad Baghdadum ab Hulaku anno 656 expugnatum, ut in Cod. Yindob. Codex anno 754 bene exaratus est. Bibliothecae dono dedit Hooykaas Herderschee. Anno 1836 prodiit tomus primus versionis Gallicae ab L. Dubeux factae; annis 1867—1874 totius operis versionem Gallicam dedit H. Zotenberg, qui quare regno al-Mo c tazzi finem fecerit, nescio. Al. ex., praeter illa de quibus Zotenberg in praef. ad Tom. I loquitur: Bodl. (Uri) 40 (p. 277), Ouseley 269—276 (4 ex.), Badcl. (Fraser p. 4); Yind. (Flügel) 829; Gotha Pers. 24, 25; Caes, Petrop. 264—286, Mus. Asiat. 572 ; cf. Chwolson, Veler die Ueberreste der alt-Babylonischen Literatur, p. 132, n. 281; Nan. 78; Berol.
(Sprenger) 43, 44. In nonnullis bibliothecis exstant praeterea ex- emplaria versionis Turcicae, quae ex Persica facta est quaeque edita est Constantinopoli. DCCCXXV. (Cod. 140 Gol.) Secundum volumen versionis Arabicae Compendii Persici a BaPamio facti, operis at-Tabarii; cf. Kosegarten, Yol. I, Praef. p. xxiii seqq. Pacta est haee versio, anno 935—-937, a Khidbr ibn-Khidhr, cujus integra genealogia est: q-j cr? CJ~? Cr- cr^'^ slncipit boe volumen a nativitate Mohammedis, desinit in caede Hosaini (die 10 Moharremi A. H. 61. Chr. 680) et extremo loco narrat, quomodo caput Hosaini captivasque mulieres et pueros Obeidollah miserit ad Jezidum, qui Alidas paucis post diebus Medinam deducendos curaverit.” Hamakerus in Spec. Catal. p. 20. Codex, ab ipso interprete exaratus, continet minutae et inele- gantis scripturae pp. 961. c C O ÖG DCCCXXYI. (Cod. 1485) Cod.#*- y03(f>S) Versio Arabica e versione Persica facta, in qua tarnen partim textus abbreviatus est, partim locupletior est. In initio 7 folia perierunt; procedit ad mortem Marwani, ultimi Khalifae Omaya- darum. In Codice e quo bic transcriptus fuit, lacuna erat inde a media historia Mokhtari (in vers. Zotenberg IV, 95) ad mediam narrationem de Ibrahimo al-imamo capto et necato a Marwano (Zotenb. p. 336). In Codice nostro baec lacuna sine ulla indica- tione est. Praecedit index capitum anno 83 (i. e. 1083 ?) confectus. Margo multas glossas et emendationes continet. In fine voluminis (f. 417 seqq.) varia annotata sunt: 1° oAA 1 U XaIax: lit Six-kAll! Opus est Commentarius ad x*CjmJI lAcjjüJI auctore Mo hammed ibn c Iraq (+ 933). Haec excerpta agunt de expeditioni- bus a Propbeta missis (6 fob). Abrupte desinunt. 2° Pars ultima
libri iOtojy (TI- Khal. III, 505) et quidem cap. 104 ^3 j, ^vlsujl, cap. 105 »3j JX1SI ids J**i2S j,, cap. 106 ,j>^as iLlssuaii et cap. 107 j.bLJ! Jwuas j,, singula xj'lkcj «JjL^ , sed folia turbata sunt et quaedam desiderantur (8 fol.). Operis hujus ex. exstat in Mus. Brit. 745. Codex Bonon. (apud Rosen) 113(1) fortasse alium babet auctorem. Liber ejusdem tituli et argumenti in Bibl. Dresd. 176 adscribitur Zamakhschario. Quae implent folia seqq. sine ullo valore sunt. Bibliothecae dono dedit de Ooeje, qui librum acceperat a Jüsof al-Chldidi quum Vindobonae degeret. DCCCXXVII. (Cod. 127 Gol.) 6ft - w 3 3 Volumen secundum operis ^.a auctore al-Mas c udi, qui anno 336 hunc librum absolvit. Ab initio post titulum pauca folia desiderantur. Nunc incipit in media historia necis reginae az-Zabba (editionis Paris. III, p, 196 1. 7 j*3) et pergit ad finem regni Jazid ibn-Mo c awia (ed. Par. V, p. 168 1.2). Sunt 300 pag. Charactere Africano optime scriptus est Codex; anni nota caret, sed valde antiquus est. In margine variae lectiones ex alio exemplari ab ipso librario annotatae reperiuntur. DCCCXXVIII. (Cod. 282 Warn-) C C • Tomus prior ejusdem operis, continens cap. 1—85 (ed. Paris. I—Y, p. 14). Anno 963 descriptus est Codex ex exemplari valde aegroto, ut dicunt (Ue>- , quapropter librarius lectori qui meliore Codice nacturus sit, commendat ut cum hoe denuo textum con- ferat. Sunt 414 pag. formae maximae. DCCCXXIX. (Cod. 537 Warn.) C ( !■- '' r X l Duo volumina ejusdem operis, alterum 537a continens librum ab initio ad finem cap. 32 (Vol. I et II edit. Paris.), alterum 537d j n titulo tomus quartus vocatus, ab initio khalifatus 'Alii ad mortem c Abd-al-Maliki (ed. Paris. IA, 288 ad Y, 360). Sprenger in Praefatione ad versionem Anglicam de hoc Codice dicit (I,
3 t p. lxx) ; »It is very ancient, made by a man of great learning, and therefore very correct. Sometimes, however, when he found a corrupt passage, he gave a wrong sense to it in his correc tions. But it is, at all events, the best copy in existence. On the margin one sometimes finds valuable variants, written by a later hand”. Fugisse videtur virum doctissimum subscriptio tomi primi, quae sic audit: ^ alii 0^*11 jüèuó yv.*Lw!i Ji-JiXjljJj al ah! -2.È. yyoi. Hie autem Mohammed ibn-Qasim an-Nowairi vixit medio saeculo octavo, teste H. Khal. II, 107. Fragmentum ejusdem libri, continens inde ab initio khalifatus 'Alii ad mortem Jazidi (edit. Par. IY, 288—Y, 168). Apographon recens sine anni nota in Oriente exaratum. Emtus e libris Dozy. Totum opus Mas c udii editum est Parisiis a Barbier de Meynard 1861—1877 (9 tomi), qui praeter Codices Paris- nostris quoque usus est. Ed. Bulaqi prodiit anno 1283 (1866). Alii Codices: Mus. Brit. 272, 273; Bodl. (Uri) 707, 711 (1), 792, 815, 994; Cantabrig. 61, 62 (Preston p. 3); Caes. Yindob. 806, 807; Mus. Asiat. Petrop. (v. Rosen) 219 apographon Codicis Qahirensis; Bibl. de Gayangos; Argentor. v. Zeitschr. D. M. G. 1886, p. 306; etc. Hamzae Ispahanensis Annales; quem librum, anno 350 abso- lutum, edidit Gottwaldt, qui de nostro Codice egit p. xxn. Excerpta hujus operis existunt in Bibl. Ambros. (Hammer n. 340) et Mus. Brit. 349 (2). 1*^51 oliuiu oLycXSt v.jbtf' q-» oL&JIju. Breve exeerptum ex ^bSi oLa-jJo, auctore Abu-’l-Qasim Qa'id ibn-Ahmed ibn-Qa'id, qadhio Toletano (+ 462). Agit hoc exeerptum de Persis, Chal- DCCCXXX. (Cod. 2392). &+ • 36 ' H DCCCXXXI. (Cod. 767 Warn.) C C i DCCCXXXII. (Cod. 159(2) Gol.) CCO
daeis, Graecis, Coptis, Turcis, Indis, Sinensibus, Arabibus et Judaeis (in quo loco Codex abrupte desinit). Sunt 33 pp., a Turca, linguae Arabicae imperito, exaratae. Idem excerptum est in Mus. Brit. 281 (1). DCCCXXXIII. (Cod, 1008 Warn.) -t'Ö 3 3 33 \ ? sive compendium libri c. 44 gOjbA' LC i < Jt, auctore Abu-’l-Faradj ibn-al-Djauzi (+ 597). Cf. H. Khal. IY, 19. In fronte Codicis falsus exstat titulus operis majoris, qua de re cf. de Jong in Cat. Codd. Orient. Acad. Reg. ad num. 102, qui alterum hujus compendii exemplar idque integrum continet. Xoster enim Codex initium tantum con tinet a creato mundo usque ad Christum. Codex anni nota caret, sed possessoris nota gerit annum 994, neque multo antiquior est. Sunt 32 folia. Exceptis hisce duobus exemplaribus aliud non innotuit. DCCCXXXIV. (Cod. 973 Warn.) 3 _ O _ w 3^_G Pars Chronici c. t. 44 X-ij*-* o ‘ auctore Abu-’l-Mothaffar Jusof, yulgo Silt ibn-al-Djauzi (i. e. jilius filiae Ibn-al-DjauzU) dicto (+ 654). In titulo hoe volumen secun dum vocatur, agitque de regibus Persiae, de antiqua Arabum historia et de Mohammede. Codex anno 729 non male exaratus est. DCCCXXXY. (Cod. 88 Gol.) c-c c Alia pars ejusdem operis, quae incipit in medio anno 479 et pergit usque ad annum 533 inch Spissum volumen currente calamo exaratum est anno 734. Al. volumina magni hujus operis: Paris, (de Slane) 1505, 1506; Mus. Brit. 279 (2); Bodl. (Uri) 294 (2), 679, 682, 723, 759; Bibl. Cureton (unum volumen); Goth. (Pertsch) 1556; Escur. 1639, 1640, 1641; Cid-Hammouda (p. 16); Mon. 937. Praeterea v. quae annotavit Pertsch ad Cod. Goth.
DCCCXXXVI. (Cod. 125 Gol.) CC O J h A _ o-c o«-o 3C- — < ( go^Ls. Elmacini i. e. al-Makini (+ 672) histonae pars prior quae explicit in historia Heraclii. Pars altera, cujus editionem paravit Erpenius secundum Codicem ipsius, qui nunc servatur in Bibl. Univ. Cantabrig., paullo post mortem ejus anno 1625 Leidae prodiit. Codex anni nota caret. Alii: Mus. Asiat. Petrop. (Rosen) 161, 191(2); Yindob. (PIügel) 884; Mon. 367; Goth. (Pertscb) 1557; ceterum v. Pertsch ad Cod. Goth. • 6 DCCCXXXVII. (Cod. 1954 — Amln 281). Hic Codex titulo destitutus et a fine mancus est. Quum autem initium supersit patuit nos hic habere alterum exemplar al-MaMni historiae et quidem voluminis II. Instituto examine suspicio omnino confirmata est. Codex noster usque ad mediam paginam 222 edi- tionis Erpenii pergit. Codex non male scriptus, sed antiquus non est. In primo folio manu Amini false inscriptus est Compendium Tabarii factum ab Abu ’1-Hasan Mohammed ibn Abd-al-Malik al-Hamadhani (+ 521). DCCCXXXYIII. (Cod. 533 Warn.) cc O Jbj Jjjjdt yaXjfeu. Gregorii Abu-’l-Earadj (+ 685) Historia, a Po- cockio edita. It. Beryti 1890 (edidit Salhani). Codex anni nota caret, sed initio saeculi noni scriptus fuisse videtur, quia manu scriptoris in fine adnotatum reperio, arcem Maridini ab al-Malik aQ-Qalih f. regis Iskander al-Ortoki traditam fuisse Emiro Jusof f. Emiri Kara Mohammed anno 814 (800 certum est, 14 dubio obnoxium). DCCCXXXIX. (Cod. 985 Warn.) C C C Alterum exemplar ejusdem libri. In fine nomen auctoris etiam Syriacis litteris scriptum est. Hic Codex similiter anni nota des-
titutus est, sed praeeedenti antiquior est. In primo folio possessor Codieis describit pestem in urbe Maridin anno 1651. Alia exempl.: Bodl. (TJri) 96, 97; Havn. 121; Palat. 117; Mon. 377; Mus. Brit. 931, 1222—23; Petrop. (Rosen, Collect. Scientif.) 37; yon Krerner 6; Sprenger 54. Hie Codex, quo Keiskius ad suam editionem usus est, anni nota caret. Pars prior ejusdem operis (usque ad annum 402). Etiam hie Codex anni nota caret, sed praecedente multo recentior est. Parisiis est exemplar ipsius auctoris jussu exaratum et ab eo correctum; cf. Cat. de Slane 1508—13. Alia: Bodl. (Uri) 686, 687, 689, 760, 765; Palat. 109,110; Vatic. 272, 753—758; Escur. 1636, 1755; Mus. Brit. 281 (2) exc., 349 (1), 354, 1234, 1436 (5) exc.; compend. (i_jL1 wJ) Petrop. 115. Editum est Constant. 1286 et abbreviata forma cum appendice Ibn-al-Wardii Qahirae 1285. Duo haec volumina complectuntur historiam Damasci ab anno Hidjrae 709 — 718. Auctor imprimis hoc agit ut quavis mense annotet virorum celeberrimorum obitum ita ut magna neerologia dici possit. Statim comparet nos hie habere fragmentum magni operis sed nomen auctoris vel operis titulus non memorantur. Nee tarnen difficile fuit majorem lueem afferre, nam sub anno 713 auctor memorat mortem filii carissimi Abu-’l-Eadhil Moham med ibn-al-Qasim ibn-Mohammed ibn-Jusof ibn-Mohammad ibn- Jusof ibn-Mohammed al-Barzali. (Cf. Cod. 1700a, p. 260). Auctor libri itaque est celeberrimus c Alam-ad-dm Abu-Mohammed al-Qasim ibn-Mohammed ad-Dimaschki vulgo Barzdli dictus + 739. Cf. DCCCLX. (Cod. 554 Warn.) CC „ — Cl~S - O? _ - O 5 ^Ls>! Abulfedai (+ 732) Annales. DCCCLXL (Cod. 851 Warn.) C C c DCCCLXII. (Cod. 1700a et 6).
Orient. II, 371. Habemus igitur fragmentum magni operis ^j,!j de quo vide II. Khal. II, 118. Codex noster teste subscriptione prioris yoluminis A. H. 752 tredecim annis post mortem auctoris seriptus est. Ceterum opus periisse videtur. Emtus est Codex Parisiis anno 1876 in auctione Perron n. 6. Excerpta bujus operis continet Cod. Goth. (Pertsch) 1569. Continuatio ibid. 1758. DCCCLXIII. (Cod. 1721 = Amin 1). _ O 0-0 7 £. „ gs-ijl-j auctore ad-Dhahcibio (+ 748). Pars quae hoc Codice continetur complectitur annos 241—350. Usque ad annum 300 omnia ex ordine sequuntur, deinde autem lacuna observa- tur, nam fol. 179 versatur in media sectione annorum 211—220 quae pergit ad fol. 189 r. Hanc excipit initium sectionis 220—230 ad fol. 190 y. Deinde sine introductione yiri sectionis annorum 301—310 recensentur et pergit Codex ad annum 350. Est autem liber autographus, prima auctoris redactio , in qua non- dum omnia in ordinem redacta sunt et forte nonnulla perierunt. Eximius valor hujus Codicis imprimis eo augetur, quod ilia pars, quae continet annos 241—300 in bibliothecis Europae adhuc desiderabatur. Cf. Wiistenfeld, Die Geschichtschreiber der Ar. n. 410, p. 173. In fine hoc volumen dicitur tertium, ut quoque minio in fronte Cod. adscriptum est a possessore. Numerus foil, est 245. DCCCXLIV. (Cod. 428 Warn.) ^ c £ Compendium magnae historiae ad-Dhahabii c. t. pbL/ÜI , ab ipso auctore factum. Titulus in hoc Codice est: i_aU£b g^wJI suit LgAjl^j jCo'iSi j.lsLw'iSl w (j*Xs sN._s>j xJj Incipit a Mohammede et pergit usque ad annum 744.
x ,„' c r y ü , Ci >> . / : 'C*r ^ ; /'.-V, / , C<\- »' '/é: . »' fi-i.- *.( y, i t-rn < V- ^ " r^v - ^ 22 HIST0RIA. Codex bene exaratus est anno 772; sed ipse librarius testatur, se boe exemplar ex mendoso Codice descripsisse. DCCCXLY. (Cod. 988 Warn.) ^ C £ i? Idem liber. Titulus hic est: it er* JjAi' v_jlX5". Codex anno 885 exaratus est. Volumina magnae bistoriae ad-Dbahabii et exemplaria compen- dii sunt in Bibl. Paris. (De Slane) 1580-83; supplem. ibid. 1598— 1600; exc. ibid. 2074, 2076; Bodl. (Uri) 647, 649, 652, 654, 656, 659, 764, 803, 812, 843, 853 (1); cf. Doet. Lee 71 (ed. sec.); Goth. (Pertscb) 1563—65; supplem. ibid. 1574; Vind. (Flügel) 809 (comp.); Havn. 133; Mus. Asiat. Petr. (^jLèwJI £-*) (Rosen) 165; cf. Ambros. 238 et Escur, 1659; Cid-IIammouda (p. 15) (^SÜÜI J.JÓ J^ó); Argentor. (Spitta) 12; Mon. 378; Mus. Brit. 1636—41, comp. ibid. 1491; Sprenger 56 (exc.). DCCCXLVI. (Cod. 320 (2) Warn.) Appendix ad magnum opus bistoricum ad-Dbahabii, qua expo- nitur de ingenti numero illustrium bominum (non tantum viro- rum, sed etiam feminarum), qui inter annum 701 ad 740 mortui sunt. Haec appendix ab ipso ad-Dhahabio confecta, sed ab alio quopiam edita est; nam prima verba in nostro Codice post bis- millam sunt baec: ü-pl-ww» A-s-jj lVTI a i A-*:^ A-ae & ^.A3' AJLs=U iA-? 1 ijls «US 0-^ ^jA*.! cr 5^ XjI; et praeterea in fine operis de viro agitur, qui anno 750 obiisse legitur; quum autem ad-Dbahabium jam anno 748 moituum fuisse constet, locum ilium non ad-Dbababio sed operis editori tribuamus necesse est. Observandum etiam est, ad-Dbababium de paucis exposuisse, qui post annum 740 diem supremum obierunt. Codex, 227 paginis constans, in urbe Mekka exaratus est
anno 875; puncta diacritica saepe desiderantur, sed textum valde emendatum esse, judicavit Weijers, qui de hoe libro exposuit in Orient. II, p. 179 seq. *S3$ DCCC^XYII. (Cod. 1957 = Amin 234). Hic Codex ab initio et a fine mutilus continet cbronicon Arabicum agens de annis 261—304. Auctor primo breviter ex- ponit de rebus politicis sub singulis annis et deinde copiose agit de yiris doctis, poetis etc., qui illo anno mortui sunt. Continet plura quae in aliis libris ejusdem generis frustra quaeruntur, sed neque nomen auctoris neque libri titulus in Codice memorantur. Eum autem pertinere ad auctores recentiores mibi librum per- lustranti patuit, quum y. g. laudatos yiderim Dhahabi (+ 748), Ibn-Fadhl-allah (+ 749) et ag-Qafadi (+ 764). Conjeci igitur aue- torem esse Fakhr ad-din Mohammed ibn-Schdkir al-Kotobi (+ 764) et operis titulum esse ad quam suspicionem confir- mandam rogavi Yir. Clar. W. Pertsch, ut nonnulla yerba e nostro Codice descripta conferre yellet cum Codice Grothano n. 1567, in quo etiam pars hujus chronici ab annis scilicet 297—337 conti- netur. Examine instituto suspicio probata est: Codices partes ejusdem libri continent. Quod ad externum babitum Codicis attinet, bene scriptus est et satis antiquus videtur; puncta diacritica interdum desunt. Alia exempl. hujus operis enumerantur apud Pertsch 1. 1. (Cat. Par. 1586, 1587, 1588, yon Kremer n. 2). Damasci in Bibliotheca Kobbae Melik Thahir (Cat. p. 84 n. 43—49) septem tomi hujus operis asseryantur. DCCCXLYIII. (Cod. 1722 — Amin 2) .c w J — - w 3 _ „ xjIiXJ! auctore Ibn-Kathir (+ 774). Exor dium voluminis, quod hic habemus, usque ad fol. 67, yersatur in exponendis prophetae privilegiis et honoribus, quae finem consti- tuunt biographiae Mohammedis. Deinde f. 67 r. legimus hanc in- scriptionem: plojJt j, óYj.=L ^ Jjlil <_jLxA
0 \jü\ D U>y 0 U;5\ A=>J Jufls 0 l*e^3 °^ïv Nomen auctoris deest, nam statim ipse textus incipit ab enarrandis iis, quae inde ab anno 11, postquam Abu-Bekr khalifa factus est, eYenerunt usque ad mortem kbalifae Othmani. De libro ipso cf. praeter H. Kbal. in y. Wüstenfeld, Die Geschichlschr. etc. n. 434 p. 184. Codex noster subscriptione caret sed satis antiquus est, et ad nonum saeculum Hidjrae accedere videtur. Charactere neskhi scriptus est et foil, continet 249, Al. exempl. Paris (de Slane) 1515—16; Goth. (Pertscb) 1568 69. Yersio turcica Lips. 274—75. Cet. y. Pertscb ad Cod. Gotb. DCCCXLXIX. (Cod. 1526 (2) Testa). Cc Haec pars Codicis 1526 post bismillam banc offert inscriptio- onem: JüLgJÜtj XjUJI ^ Hic autem 35 paginarum libellus uibil continet praeter traditiones de Propbeta ex Ibn-Kathlri opere excerptas. Recens est et male exaratus. DCCCL. (Cod. 1350, 48 Gol., 1145 Warn., 1414, 1351 )CC( , Omnes hi Codices partes continent celebratissimae Historiae Universalis Ibn-Khalduni (+ 808). Ordiar a Codice 1350, quin- que Yoluminibus formae maximae constante '). Hamakero rogante descriptus est Tuneti annis 1236—1242 (1820—1826) ex exemplari quod, ni fallor, in quadam illius urbis mosquea asservatur, ma- gnoque pretio pro Bibliotheca emtus est quum totum Ibn-Khalduni opus continere censeretur. Sed aut exemplar Tunetanum, ex quo nostrum descriptum est, imperfectum est, aut librarius Tunetanus Hamakerum decepit; nam longe abest ut Codex 1350 opus Ibn- Khalduni absolutum contineat. Ipse Hamakerus animadvertit, 1) Tornberg anno 1840 dixit (in libro c. t. lbn-Khaldmi Narratio de exjoeditio- nilus Francorum in terras lslamismo suljectas, p. 5). Weijersium descriptionem nos- trorum Ibn-Khalduni Codicum editioni parare. Certo aflirmare possum, scripsit Uozy, Weijersium in animo quidem habuisse aliquando de iis referre, sed aliis nego- tiis impeditum fuisse quominus Codices nostros describeret atque adeo accuratius examinaret.
4 secundam tantum partem Historiae Berberorum illo contineri; banc ob causam a Graberg de Hemsö emtus est Codex 1351, primam Historiae Berberorum partem et secundae partis initium continens. Sed boe Codice coëmto nondum factum est ut totum habeamus opus; desideramus enim plus quam totum volumen, ut mox pate- bit. Caeterum Codex 1350 manu Africana, valde sibi constante, eleganter exaratus est, et modo ei sis assuefactus, lectu non est difficilis. Mendis scatet et baud paucis laborat lacunis, quas in suo arebetypo se invenisse testatur librarius; sed absolutae sin- gularum dynastiarum historiae subjunguntur in hoe Codice tabulae genealogicae, quae in Codicibus Parisiensibus desiderari videntur. Primum volumen Codicis 1350 continet Prolegomena, quorum major pars exstat quoque in Cod. 48, qui desinit in initio capi tis c. t.: j, sed libra rius suum apographum non continuavit, quia Codex quem descri- bebat, pessimum offerebat textum; quod ipse testatur bis verbis: jJ X-jLc «j, (sic) Ld LS’Aju losA.£> 5 wC ü-^\a*o £_ilc ,5, X.-UL-J Bji ^Sj . — Parvus Codex 1145 incipit a capite, quod Sacyus in primo Cbrestomatbiae volumine edidit. Sunt 37 paginae, currente calamo et punctis diacriticis saepe omissis exaratae. Secundum volumen Codicis 1350 primum de variis nationibus harumque origine agit; turn de bistoria Arabum ante Mohamme- dem, cui intermiscetur historia Abrahami, ilLL ^e ^..èül iüüstjil JjLoj JajJÜI , deinde de bistoria Coptorum, Israëlitarum, Jesu Cbristi, ejus discipulorum et sectarum Christianarum, Persarum, Graecorum , Romanorum, Imperatorum Byzantinorum et Gothorum (imprimis Wisigothorum in Hispania). Turn transit scriptor (fol. 151 v.) ad Omaijadas, quorum historia hoe volumine absolvitur. Observandum igitur est, partem illam de Mobammede et de quatuor primis kbalifis
agentem, quam ipse Ibn-Khaldun in Indice (Yol. II, fol. 6 v. et 7 r.) commemorat, in Codice nostro desiderari. Volumen tertium agit de historia Abbasidarum (cum Bagdadi turn in Aegypto), Idrisidavum in Africa (198 r.), toü gjjli (208 r.), cr» i)**!*} (djiAJI y^~ A—-»~0 j Jè h J A—^ jii tdüJ (210 V.), de historia Obaiditarum (215 v.), cui subjungitur historia gentis Banu-Hamdun, principum al-Masilae et az-Zabi (243 r.), de Karmatis in al-Bahrain (244 r.), de Isma- ilitis in Irako, Persia et Syria (249 r.), de Ismailitis ex Banu-’l- Hasan Mekkae (252 r.), de Haschimitis ex Banu-’l-Hasan Mekkae (254 r.), de Banu-Katada, Mekkae emiris, deque Banu-abl-Nomai (256 r.), de Banu-Mohanna, Medinae emiris (258 y.) et de Banu- ar-Rassl Zaiditis Qa c dae (261 r.). Volumen quartum agit de historia Hispauiae, nempe de prae- fectis, de Omaijadarum dynastia, de parvis dynastiis, de iis qui ab Almoravidis defecerunt, imprimis de Banu-Mardanlsch, de Ibn-IIud qui ab Almohadis defecit, de Banu-’l-Ahmar Granatae regibus, de regibus Christianis in Hispania; turn de iis qui Ab basidarum imperium agnoscehant, nempe de Aglabitis in Africa (40 r.) et de historia Siciliae et Cretae, de iis qui in Jamana aut Abbasidarum aut Obaiditarum imperium agnoscebant (54 v.), de Banu-Hamdan (64 v.), de Banu-'Okail in urbe al-Maucil (78 v.), de Mirdasitis (87 r.), de Banu-Mazjad (90 r.), de Tulunidis (99 r.), de Banu-Marwan in Dijar-Bekr (112 r.), de Qaffaridis 115 v.), de Samanidis (122 r.), de Banu-Seboktekin (138 r.), de Turcis in Kaschgar (156 r.), de Guridis (161 r.) , de Bujidis (173 v.), de Waschmeglr ejusque posteris (221 v-), de Mosafiridis (225 v.), de Schahinidis (229 r.) deque reliquis qui in al-Botaiha regnarunt, et denique de Banu-Hasnawaih (232 v.). — Jam quum volumen quintum idemque ultimum solummodo de historia Berberorum agat, certum est collato Indice (Vol. II, fol. 7 r.), complura inter volumen quartum et quintum desiderari, nempe historiam Seldjukidarum, gentis Khowarezm-Schah, gentis Sa c man (^1**^) in Khilato et Armenia, Ortokidarum, Atabekorum al-Maucili et
HISTORIA. 27 Halebi, Aijubitarum, Mamlukorum, Rasulidarum in Jamana, Ta- tarorum, Othmanorum caet.; quae tanta sunt ut totum volumen implere posse videantur. De quinto volumine Codicis 1350 et de Codice 1351 (anno 1242 incomte exarato), qui Historiam Berberorum continent, non opus est ut exponam, quoniam hoc fecit de Slane in praefatione ad suam hujus partis editionem, ad quam 'nostris etiam Codici- bus usus est. Addo itaque tantum, in fine Codicis 1350 exstare vitam Ibn-Khalduni, ab ipso scriptam, quam innoiiut; vertit de Slane in Diario Asiatico. — Codex 1414 continet initium narra- tionis de Zenatensibus, ab Hamakero Latine versum (Hamak. Catal. p. 113, n. 11). Aliae partes Ibn-Khalduni: Paris, (de Slane) 1517—35; Bodl. (Nic.) 124, 125; Mus. Brit. 934, 1237—38; Yindob. (Flügel) 815— 16; Mus. Asiat. Petr. (Rosen) 172, 173, 174 (3 exempl. Prolego- menorum); Madr. 118, 550; Tubing. 345; Mon. 373. De Codice Prolegomenorum quern Acerbi Bibliothecae »di Brera in Milano” dedit, egit hic in Biblioteca Italiana (1831), torn. 61, p. 292 seqq. Yersio Turcica Prolegomenorum est in Bibl. Caes. Yind. (Flügel) 1817—20. Praeter Historiam Berberorum quem anno 1847 edidit de Slane, deinde Gallice vertit, Quatremère edidit de Slane vertit Prolegomena annis 1858—68. Prolegomena deinde edita sunt Bulaki anno 1274 (1857), et totum opus ibid, anno 1284 (1867). Beryti edita sunt Proleg. annis 1284, 1289. DCCCLI. (Cod. 32(1) Gol.) CCC & f o _ ^ ? O- Chronicon Ibn-as-Schihnae (+ 815), c. t. jdx J, _£ — ?• opus parvi momenti. Sequuntur 4 paginae continentes excerpta ex Ibn-al-Djauzii chronico de Abu-Dolaf conditore urbis Codex anno 854 exaratus est. Alia exempl.: Mus. Brit. 283, 1239; Bodl. (Uri) 666 (1), 797, (Nic.) 145, 146 (1), 153; cf. Lee 35; Yindob. (Flügel) 821; Acad. Orient. Vind. 243; Havn. 124;
Vatic. 271, 276, 279; Escur. 1833; Wetzstein 10 (a); Paris, (de Slane) 1537—41, exc. ibid. 2212 (2). Titulus in Codice est: A_a.c g-y&lf ptj.c’i! ^JLc o1.a.sj qIs» Lgl*.c v_3Lsj.il lXxaw ^^Isv, Jjl [ * ^ ^ J j ^ X_jLj»t ill ^La/^JI ; quibus verbis libri argumentum satis accurate indicatur. Incipit exile chronicon a verbis: xJJ A*.rs\JI aj!J> sLf^ vj^ «lil ^cJvif, unde patet nos habere idem opus quod recensetur ab H. Khal. III, 221, sub titulo: % jjS> jj-.vJtj cA>Sjü-. In praefatione auctor se ipse vocat Abd-ar-Rahman ibn-Mohammed ibn-Ali ibn-Ahmed al-Bistaml (+ 845); librum dedicat sultano Morado, quem magnificis laudibus ornat, et in operis fine testatur, se illud anno 835 absolvisse. Codex nitidus et recens est. Simile opusculum ejusdem auctoris sed a nostro diversum re- censuit Pertsch, Cat. Goth. n. 1738. DCCCLIII. (Cod. 1723 = Amln 3). -w Os: £. t —5 5 0 « D l^it J.S 1 ' g-Jjlj' v5 Aüc auctore Mahmud al-Aini al-Hanafi (+ 855). Cf. supra p. 10 descript. Cod. 1156. Est volumen secundum teste subscriptione Codicis quam integram h. 1. descri- bam quantum legi potest: .j, Aüc ^ ^l-iil J t k>j.*^ sL.*iaaJI (sic) (j^A>JI j,UbU qLcjÜ x*.+iL tl jjjil aU! (?) 5iX**J vi>.JLül gj^ali oisljj a?ö a-SS" ^xilxji jL^lil ƒ>! (_5^il vil*JI Aa£ A.*,S? Xaj'IA Aj j.c (?) qL>^xi vj 5 i ^ Jjl v5 Sj^JI { y> A AA j,(c J»LÜ- sA-X-S (^5 „A.C £_jLw ^
... jij SjAkjtjt. Initium Codicis versatur in historia Ibrahimi, deinde auctor pergit describenda historia Israelitarum et gentium, ut solent Arabes, usque dum in fine Codieis pervenit ad historiam antiquam Arabum. Codex aqua laesus grave damnum passus est ita ut sine dif- ficultate legi nequeat; de opere ipso cf. "Wustenfeld. Die Gesghicht- schreiber etc., n. 489, p. 219; von Eosen, Notices Sommaires etc., I, p. 120, n. 177. Ab initio 9 folia interierunt; supersunt 229 folia. Alii Codices hujus operis Paris, (de Slane) 1542—44; Petrop. (v. Rosen 1.1.); Cantabr. (Prest. p. 1.); Lee 41 (ed. prim.); Bscur. 723 (tom. I ut videtur). Yersio Turcica auct. Monirzade exstat Constantin, in Bibl. Sultani Abd-al-Hamid I, Cat. p. 118 n. 318—325. DCCCLIY. (Cod. 53 Gol.) CCQ y 7 f _ S -o _ o £ - _ O 5 _ -5 o*o } — u ya&èu £ ‘ v-jUj auetore Mohammed ibn-Ali ibn-Mohammed ibn-Hosain as-Schatibi ] ), qui medio sae- culo nono scripsisse videtur. Exile compendium historiae univer salis, de quo cf. de Sacy in Notices et extraits II, p. 124 seqq. et de Slane in Catalogo Algeriensi p. 8. Codex incomta manu Africana pessime exaratus est anno 1008. In charta involucro Codicis agglutinata est delineatio arboris balsami, cum amphoris in quos opobalsamum colligitur. Subscribitur qLJLJI Alia exempl.: Paris. 1545—49; Goth. 1575; Yindob. (Flügel) 911—12; Havn. 126; Alger, (p. 8); von Kremer 5; Madr. 122, 513; cf. porro Pertsch III, 205. DCCCLY. (Cod. 819 Warn.) ace Exile compendium historiae Islamiticae, in quo imprimis anni notati sunt quo viri docti obierunt. Vocatur oUij,; in- cipit a morte Mohammedis et pergit usque ad annum 965. Divi- sum est in novem capita, quorum singula centuriam continent. 1) In libri initio est: , sed in fine .
Sub anno 959 memorat mortem »magistri mei et patris Maula Schams-ad-din Ibratnmi acadomici filii, vulgo Modarris- Zddeh appellati”. Ipsius auctoris nomen non comparet, sed Con- stantinopoli vixisse videtur. Libri finis est: (jrï crj o- o^ xJ! r U:> o* »l_X—ij UL.fi l—A/ijlj' i^j.ï UiCLj lX*^ 1 L&Li JUS” j*.£.U 8y»ac s Ufi (i-c ÉjS 1 bij ^■óy) l-wjji 2C_*JiX*J L/olS ^Ln3 yi X-JUi (j*,Uilj LwjlX/D J-*o j*3 C glLl *J 0 ^5 bUü Ut 5CUaJJa*«ib Utoü» oU yi ü.j,oU yi ^£tj yLifi j, SüwjUS «ï uU^ aUI r ). £ ,5 r ^C! J- c O'yübstiij g-^jjXfi j*Ic j.c. Codex subscriptione caret. DCCCLYI. (Cod.^82).= £c0 l^QJ ’Ljr a «JjJLfi ’l.U, anctore Abu-’l-Abbas Ahmed ibn- Jusof ad-Dimaschki (+ 1019), qui anno 1008 hoe opus composuit. Est notissima historia universalis, in praefationem et 55 capita divisa, cujus argumentum tradidit Rasmussen, Annales Islamismi, Praef. p. iv—vi. Idem 1.1. p. 61—134 partem hujus libri Latine vertit. Codex noster (502 foil.) anno 1016 bene exaratus est. Emtus anno 1865 Londini e Catalogo Bernardi Quaritch (Catal. p. 36 n. 726). LMO DCCCLYII. (Cod. 1978 = Amin 255). Ejusdem libri alterum et pejus exemplar sordide exaratum anno 1201. Alia exempl.: Goth. 1579 (fragmentum); Petrop. (Rosen, Col lect. scientif.) 52—54-, Mus. Asiat. Petr. (Rosen) 185, 186; Paris, (de Slane) 1556—59; Madrid 582; eet. v. Pertsch ad. Cod. Goth. Editus est Qahirae 1290 in marg. operis al-Kamil auct. Ibn-al- Athir. Lithograph. Bagdad 1283.
HIST0RÏA. 31 Mik DCCCLYIII. (Cod. 1992 = Amin 269). Secundum titulum hie Codex continet epitome se chronico Christiani quod vocatur Dynastiae mundi” (*31*11 et incipit verbis jjO &-*■? ,)»-*:> ^ oóli’ üii- *L*j5it (Cod. xJji> l$3 s l (Cod. jmc) Ijixc JAs, Intelligitur Abu ’1-Faradji Historia dy- nastiarum; et epitome subsistit in loco ed. Pocock. p. 527 1. paen. Deinde Codex continet continuationem quae incipit in medio anno 892 et procedit ad medium annum 1160. Sed interrumpitur his- toria al-Mowaffaki (ed. Pocock. p. 273) a duobus fragmentis. Prius post bismillam et doxologiam incipit X._Ra.Li3 isA-ó sA-^i A*j Lol ijjl qj-sJI Q.*aJi ^U=>! u* p5jsJI J, qaaAÜ llyac. Tantum initium hic ha- bemus (11 pag.) agens de Kharidjitis tempore al-Haddjadji. Al- terum abrupte incipiens et desinens versatur in historia Hispaniae. Sunt 34 fol., quibus accedunt in fine voluminis 17, male ordinata et quae a primis fere annis saeculi secundi ad initium quinti procedunt. Laudantur saepe Ibn-Haijan, Ibn-Baschkowal, alii et bis quoque Ibn-Khaldun. Totus Codex sordide exaratus 152 fol. continet. M63 DCCCLIX. (Cod. 2021 = Amin 298). Codex duabus partibus constat quarum prior (18 fol.) 27 Redjeb anno 1245 scriptus a Mohammed ibn-as-Scheikh ‘Atiya sine titulo aut introductione incipit: üjLs=uafi ^ q-jL jfjAêj *l_*J (sic) . Hi viri intrepidi in tres classes dividuntur. F. 8 r. incipit caput alterum sl> lo s ^Luil . Sed f. 10 traditiones continet de liberis parvulis, f. 11 incipit ,_«•&> U t£k!<3 et est continuatio capitis de beneficentia et de laudatione grati animi. Pars altera est his toria universalis, sed prototypus hujus Codicis mirificum in modum turbatus fuisse videtur, nam incipit abrupte versiculis quos reci- tasse fertur Abdallah ibn c Abbas quum al-Hosain Mekka egressus
est versus Irakum, et deinde statim transit ad Abu Moslim, as- Saffah et eversionem Omayadarum et binc transit ad Moawiam et alios khalifas hujus dynastiae. Invenimus alicubi titulum yLJI idjAJI J'ö j, alibi aJjlXII g ^LxJ 1 vM LjJtJl—j yv^+LLai-j quod vero incipit brevi mentione Omaijadarum in Hispania et deinde subito transit ad annum 1076 ex historia Scheriforum Mekkae. Caput quartum de Aijubidis, quintum de Turcomanis, sextum de Djarkassiis in Aegypto et Syria agit, septimum, sed hujus titulus et initium desiderantur, de Scherifis Mekkanis. Hoc caput in mense Scha c ban anni 1102 (1691) subsistit. Accedunt primum narrationes historicae e genere s'JLïJi l\x: quae forte ad priorem Codicis partem pertinent; deinde eaput de templis et locis saeris. Haec pars Codicis quae priore fere decies major est, ab eodem scriba 12 Scha c ban anno 1245 absoluta est. De auctore nihil affirmare possum nisi eum fuisse civem Mek- kanum et sub finem saeculi undecimi et initium duodecimi floruisse. Carmina quae ipse dixit in reditum Scherifi Ahmed ibn-Zeid ex itinere Constantinopolitano anno 1087 (1677) non leguntur in libro al-Mohibbii (KholAsat al-athar, I, Hl, seqq.); hinc igitur lux ob- tineri nequit. Sub anno 1084 in margine legimus jM <_ks hSjm i_lXJÜI \S> , sed textus habet Ij^-o — v_jL.X£Ji y* idil lX-ac yjf w y xjLaS afil jX/) w>.JLc Q.J lX.J'I >_s.j^Xv.]I i—iy*} > unde tantum docemur librum compositum esse jussu Scherifi Ah med ibn-Ghalib hujusque nomini dicatum. Codex ineomte sed satis perspicue exaratus est. DCCCLX. (Cod. 787 Warn.) LtoJJZ Titulus in Codice est: A-a-** üobSj t3 si^ L-^i U y-JjbLJIj 4IJS5 ‘ sl-K-ljSiilj ‘ yvU^I. Auctor vocatur Scheikh Ma c tuq (^-X-*^) Hanafita, ^*-X-sl^Jül g-yw. Est exile compendium Historiae Islamiticae, inde a Mohammede usque ad
5 imperium Ahmedis Pascha in Aegypto, anno 1024. Post enume- rationem autem khalifarum usque al-Mostandjid, totum versatur in historia Aegypti. 3. HISTORIA MOHAMMEDIS. Uo$ DCCCLXI. (Cod. 1966 = Amïn 243). Fragmenta biographiae Prophetae secundum editionem Ibn- Hischami (-)- 213) e redactione Abu-’l-Qasimi ibn-al-Maghribi (-f- 418). Continet Codex ex edit. Wüstenf. p. i"o., 4 a f. — 1"oa paen.; v.1", 1-vlv, 1; aTI, 8 a f. — 1H uit.; oaS", 5 a f. — cW, 3; YIa, 6 af. - ‘M, 5; vfl, 11—aaö, 4; Ml", 2 — v.., 10. * - y Ad calcem hujus loei, in ultimo Codicis folio, legitur iALsaJI ,;>! Lo *UI tl_.ii tj, iAj k*Ui3j ^1 j, i^j-t J.*S et sic abrupte desinit. Porro in margine est h, 1. finem esse partis 20 mae e divisione Abu-’l-Qasimi quae 30 partibus constabat. Ad alios quoque locos in margine legimus quota pars absoluta est divisionis Abu-’l-Qasimi, quota Ibn-Hisehami, quae 20 partibus constabat. Exemplar itaque ad quod kaec fragmenta pertinuerunt, eonstitit tribus tomis, singulis 10 partes Abu-’l-Qasimi operis con- tinentibus. Codex antiquus et bene scriptus est cum vocalibus. Cum altero Codice collatus est et praeterea in margine multae glossae sunt e Sohailii (-j- 581) opere . Infeliciter Schaikhus Amin in fronte Codicis annotavit • Praeter exemplaria quibus usus est Wüstenfeld (v. edit, ejus p. xlvin— ly), memoranda sunt: Paris. 1948—1950; Damasc. (Melik Thahir) Cat. p. 31. DCCCLXII. (Cod. 482 Warn.) <Z C O ^ J. rO 1 - 5^—0 y Inscribitur ^ xU' ^*aX.èi.s. Est Vita Prophetae, ab Ibn-Hischam composita, sed in hac re-
dactione, ab c Imad-ad-din Abu-’1- C Abbas Ahmed ibn-Ibrahim ibn- c Abd-ar-Rahman al-Wasiti (+711) facta, omissa sunt traditiona- riorum nomina, carmina quaedam et nonnulla capita qnae de historia ante Islamum agunt. Cf. Wüstenfeld p. xlvi et l seq., qui Codice hujus compendii e libris Ewaldi usus est. Codex anno 707 exaratus est. DCCCLXIII. (Cod. 2008 (5) = Amin 285). Excerpta ex Ibn-Hischami *111 Sunt 16 paginae currente calamo scriptae. DCCCLXIY. (Cod. 370 Warn.) Abu-’l-Qasim as-Sohaili (+ 581) scripsit librum (u» Sj JI) iJOjj ^■■■3 gf» è> ut difficultates in biographia Ibn-Ishaqi explicaret et tolleret. Exemplaria hujus operis adservantur in bibliotheca Parisiensi 1960, 1961, 1962, 1963; in hibliotheca Be- rolinensi (Ahlw.) 9564, 9565; Argentor. (Spitta) 8; Lips. (Ref.) 226; Mus. Brit. 1276, Suppl. 504—7; Damasc. (Bibl. Melik Thahir Cat. p. 81) et apud Brill (Houtsma) 100. Compendium auctoris c. t. iLai-ü (ji sA.x.j o* VjImM est in Bibl. Monac. 448. Cf. etiam H.-Khal. III, p. 486 et Wüstenfeld in introd. ad edit. Ibn-Hischami p. xlvi seq. In hunc autem librum Commentarium plerumque polemicum composuit c Ala-ad-din Mogletai ibn-Qalidj (g.-*-Ji-s 0 -> ^LkLi.^) Turca Aegyptiacus (+ 762), quem divisit in 24 sectiones +;->), quarum tomus prior continet 13. Post doxologiam incipit his verbis: A-*j Lot ^.,-Xv.J! (j-» I A-a-1 iA-S 3 J,ls M w : 0> La.5 I/J-* A-r+k (^A^AA».,!! L+ l_J 0\.aaJj AaS L.0 Ajtj^ 01 OÜS-lw! 0^ tsjfó I/O Lg.A.o.3 0—^ 5^3 lo 0-*-^ 'A*.—jAA>- ,3 to gjT \JÜ ; L 4J5 uAJjb. 1 Ö V» Titulus autem quo librum suum ornavit est j. ‘ j*..aaL.H -+L jd jAAV.
Codex, duos tomos complectens, spissum volumen est anno 847 exaratum ab Ahmed ibn-Ali ibn-Sa c id as-Schafi c i, qui ilium des- cripsit e Codice scripto a celeberrimo Ibn-Hadjar (_|- 852) ut annotatione in primo folio patet. DCCCLXV. (Cod. 322 (1) Warn.) ^ C - - O JO-0 - - < LsJI. Historia Mohammedis auetore Abu- ’1-Faradj Abd-ar-Rahman ibn-Ali ibn-al-Djauzi (-f- 597). Primus liber (46 capita) agit de iis quae ante Mohammedem natum acciderunt; de proplietiis quibus ejus adventus praedictus est caet., et de iis quae egit antequam Prophetam se declarasset. In libro secundo (35 capita) historia Mohammedis usque ad Pugam enarratur; in tertio (20 capita) de ejus exilio Medinensi agitur; in quarto (31 capita) ejus miracula exponuntur; in quinto (11 capita) demonstrat auctor, Mohammedem reliquis Prophetis ante- cellere; in sexto (31 capita) partes ejus corporis describuntur; in septimo (12 capita) animi indoles et ingenium ejus describitur virtutesque enumerantur; in octavo (26 capita) describuntur ejus mores et studia; in sequentibus libris de reliquis prophetae vir- tutibus deque ejus praestantia, quam variis in rebus monstrave- rit, agitur, inque iis sermo est praeterea de armis quibus utebatur, de ejus expeditionibus bellicis, de epistolis quas ad principes scrip- sit, de legationibus ad ipsum missis caet. Enarratur denique reliqua ejus historia, agiturque de rebus futuris. Codex, 172 foliis formae, quae in folio dicitur, minoris con- stans, anno 846 exaratus est. Aliud exemplar mihi non innotuit. Excerpta conservat Bibl. Berol. (Ahlw.) 1447. DCCCLXVI. (Cod. 340 Warn.) ^ - w -o- - £ ~c, --O.C 5> # -"S-Ora > 3 JwjUwJij qUï j, ‘ c -Jas' auetore Abu-’l-Fath Mohammed ibn-Mohammed ibn-Mohammed ibn-Ahmed ibn-Abdallah Fath-ad-cLin ibn-Saijidi-'n-n&s al-Ja c mori ar-Rab c l (-j- 734). In introductione tractatur veracitas turn Ibn-Ishaqi, turn Waqidii, cujus partem edidit Wüstenfeld in praefatione ad
suam editionetn Ibn-Hischami. In fine commemorantur catenae doe- Cat. Goth. (Pertseh) III, 365 necnon Wüstenfeld, die Geschicht- schr eiber n. 400. Codex antiquus et satis bonae notae est, licet hic illic verbum omissum sit, aut levis corruptela irrepserit, ut mihi patuit collatis iis quae Wüstenfeld edidit. Interdum tarnen quoque leciionem meliorem affert quam Codices quibus hic usus est. Subscriptio tes- tatur eum cum archetypo fuisse. collatum, Sunt 198 foil. Anni nota deëst. Ejusdem operis volumen primum anno 1119 exaratum. E magna parte non amplius legi potest, quum atramenti acritas chartam ab- sumpserit. Al. ex.: Gotha 1784-1787; Paris. 1967, cf. ibid. 1968, 1969; Berol. (Ahlw.) 9577—78; Mus. Brit. 355, Suppl. 512; Calcutta 920; Argent. 18; Inst. or. Petrop. (Rosen Coll. Scientif.) 40; Brill 102. Ibn-Saijidi-’n-nas. Est compendium libri praecedentis. Alia exem- plaria enumeraverunt Pertseh et Wüstenfeld 1.1. Add. e Mus. Brit. (Suppl.) 1217 (10). Codex 20 foliis constans anno 1084 exaratus est. \auctore ‘Izz-ad-dm Abu-Amr J ) ibnDjamófa -j- 767. Cf. Wüstenfeld, Die Geschichtschreiber etc. n. 428, Loth, Cat. Ind. Off. n. 1038 (7). Praecipue secutus est Scharaf-ad-din Abd al-Mumin ag-Qalihi ad-Dimjati (-)- 705, v. H. Khal. Ill, 635). torum, quibuscum auctor libros quos fontes adhibuit, perlegit. Cf. DCCCLXVII. (Cod. 1965 = Amin 240). DCCCLXYIII. (Cod. 1962 — Amin 239). Jl ,«.J auctore eodem UH DCCCLXIX. (Cod, 1964 = Amin 241). 1) Ita Loth; Wüstenfeld: Abu-Oiuar. In titulo •
Codex noster satis antiquus est sed anni nota caret. Secundum Landberg una korrdsa foliorum perïit, sed revera nihil desideratur. im DCCCLXX. (Cod. 1961 = Amin 238). — w j ? w oE — w _ - ^ -- et y o —- sive J, t aucfcore * Zain-ad-dxn Abd-ar-Rahim ibn-al-Hosain noto nomine al-Ir&ql -|- 806. Cf. H. Khal. VI, 358. Idem auctor plura carmina ejusdem generis composuit. Cf. H. Kh. I, 416, III, 215, Cat, Goth. (Pertsch) n. 1794. Codex perspicue exaratus anni nota caret sed recens est. Alia exemplaria Berol. (Ahlw.) 9584—87; Lips. (Ref.) 261; Esc. (De- renb.) 446 (comment.) ZiJO DCCCLXXI. (Cod. 1728 == Amin 190). U*. ; gUw/iil glXflt l_jLaL auctore Ahmed ibn-Ali ibn-Abd-al-Qadir ibn-Mohammed al-Maqrizi (-j- 845) de quo opere cf. H. Khal, I, 434 et Pertsch, Cat. Goth, III, 390, n. 1830. Longum autem abest, ut totum opus hic pos- sideamus, Codex enim noster nonnisi fragmentum libri, teste H. Khal. sex volumina comprehendentis, continet et quidem exordium. Quum liber parum innotuerit describam, quae auctor post doxo- w ■■ logiam praefatus est: «Uèatj ^ CT* 0^ W Ia12ÜJ5 WW w w q-» ^£3 cX-J 4 0- /0 ^ &-&X-0 Q.i ^ Lo W Lxx5^ La-jJ^ lyolc^ 1x5^0i cX-ü-5 « Q-i ^.IxJu S- ^‘O (5S.Ü®*, ^^*^5 * ^Lav q^J ji
a+ac *J qK oLg-^oi ^y, LL^ ^I.a.L> LLxs' JaS^jl tt aasI-w O * 3 0 5 505 aa:>-La3 ; A-* xxai (I • a^£) K^ojc X2...A -j-E* (1, Xaaa) OjaA.^ xlac xj^.-5^ V--A* (jx.wAIa.U jjisIjA.c'iij alibi ^cljai A./b.xj £-* A-IjIaH AAS Ü+aJC^^ BOjllI AAsjl (J- c l_jl_A2_^J A—CjLkJ! cLa.aS p .Aa.1)' ^Ixb Aaaaaa lAÜS likJiA ^-A* 8iAaaJ-j. Meliora edocti essemus de libri scopo et ambitu, si index ar guments, qui in God. praecedit totum opus ampleeteretur, sed tantum fragmentum est, itaque quae descripsi sufficiant. Si Cod. Goth, revera idem opus continet hic plura docebit. Codex noster nonnisi 17 folia continet quorum tria pertinent ad indicem et varias annotationes ex libro nescio quo desumptas. Pol. 4 r. continet titulum libri et in fine adscriptum est cum anno- tatione obj-l! -Ltó praeter alia: ^£>1 xx+Q- a_a_: oIlXajI Aa^° AaïIc 3. AcSjSJ «lil jAaJ A^V Aami ^>1S5 Jri)" IK] DCCCLXXII. (Cod. 1965 = Amin 242). «l>Ia*J! ,xz> s_ja/a (j, ‘lïL&jJIj j^A-Av ijI.aA etiam iijAAA.il aLoUwJI (in involucro Codicis exteriore) et ^Uaj! appellatus, auctore Abu-Abdallah ') Mohammed ibn-Jusof ad-Dimaschqi ag- QÉilihl as-Schafi c i + 942. Cf. H. Khal. III, 580, Wüstenfeld, die Geschichtschreiber n. 517. Codex noster primum libri tomum continet; volumen sequens secundum subscriptionem incepit ab historia ascensionis prophe- tae. Est sane opus ingens nam continet circa 2000 capita, in sec- tiones (ujl^jl divisa, quorum index non minus quam 27 folia implet! Scriptura nitida est (neskhi), anni nota 993, Volumina operis suilt Paris. 1987—1996; Gotha (Pertsch) 1796, 1797; Mus. Brit. 1278; Escur. Casiri 1679; Const. Raghib Pascha 1018—19. 1) Pro Abu-Abdallah in titulo male Abdallah ibn.
13(7 DCCCLXXIII. (God. 1725 = Amln 229). w —O^ Ö S ^ ^ 5 ^ ( 1 gj^lj, auctore Hosain ibn- Mohammed ibn-Hasan ad-Dijdrbekri (-j- 962) 2 ). Opus notissimum post editionem Qahirensem (1283 H.) et jam saepius in Catalogis descriptum. Cf. Cat. Yindob. II, 343, Goth. ad num. 1798. Hic Codex ingens volumen in folio integrum opus continet et explicit in regno Selimi I (-f- 926) ut Codd. Yindob. 1177 et Paris. 1980. Bene exaratus est anno 1079. DCCCLXXIV. (Cod. 1687). Ejusdem libri alterum exemplar quod tribus constat tomis in 4°, quorum l us (f. 1—272) continet introductionem, 2 US (f. 273— 673) fulcimenta (^_i^) duo priora et tertii partem priorem usque ad finem habitaculi quarti, 3 US denique (f. 674— 1187) reliquam operis partem, excepto habitaculi quinti e fulci- mento tertio initio, quod desideratur. In hujus exemplaris ita ut in seq. num. epilogo usque ad mortem Selimi II (anno 982) res breviter narrantur. Tres hi tomi descripti sunt anno 1857 ab Anglo quodam (litterae initiales ejus nominis sunt G. H.) e Codicibus Blandii; qua de re sequentia in initio tomi primi leguntur: »This MS. is a transcript from a MS. belonging to N. Bland Esq. of Randall’s Park, Surrey — which MS. is in 2 Yol s . 4° et 1 Yol. folio — 3 Yol s . in all. The two 4 0S , are well written — but very inaccurate. — The folio is coarsely written, with the lines so close together that the diacritic points of the upper line are inter mingled with the diacritic points of the under line. The upper corner of this folio has been wet —, is consequently damaged by the running of the ink and by offsets. This transcript is a close copy of the original MS. with all its faults — many obvious as they often are. To correct faults from mere conjecture, without the authority of any other MS. is too often merely the addition 1) Male in titulo Codicis sequentis et apud H. Kkal. Ill, 177 et in praefat. Cod. seq et apud Pertsch III, 372 n. 1798. 2) Ita in titulo Codicis sequentis. H. Khal. Ill, 177 habet 966 (960 cf. VII p. 717).
of a new corruption, to fresh departure from the original text. The only true and safe remedy for a corrupted text is the for mation of a correct text by the collation of other MSS. — when they can be procured. It is perfectly possible, that this transcript, having been very often a hasty one, has added new errors of its own, — only to be removed by a critical and leisurely perusal, if I should ever have the time, or by a collation with some other MS., if I should ever have the opportunity. G. H. 1854.” Duo ilia volumina in 4 n , unde duo priores nostri exemplaris tomi descripti sunt, teste subscriptione (in fine tomi 2 111 ) anno H. 1198 exarata erant. Volumen illud in folio, cujus apographon exhibet ultimus nostri exemplaris tomus, est ipse Codex sequens. Hinc igitur nobis patere potest, quomodo scriba Anglus officio suo functus sit. Et revere! Codices suos, qui textum minime accu- ratum exhibent, in universum presse secutus esse videtnr, licet non pauca exempla adsunt novorum mendorum, quae ipse, ut jam suspicatus erat, commisit. Speciminis instar textum Codicis seq. 1889 (A) et apographi nostri (B) conferam cum textu ab Otto von Platen Geschichte der Tödtung des Chalifen Omar, p. 8 1. 3 seqq., e Codd. Gothanis edito (C): 1. 4 C loj yla!, A et B Loj Lai — 1. 6 et C. jü'j. A et B jB — 1. 8 C jjüi, A et B medius iyi! — 1. 10 C „.LA * yht, A et B — 1. 13 C L, A et B — 1. 14 C Jas.» lo iAIc ^*.c A et B ^ Jaü** Lo — 1. 17 C et A ^+£>2, B — p. 9 1. 1 C ^, A et B —- 1. 4 C A et B A-y-'f 1. 9 C x-oLc, A et B melius x.*Jl — 1. 10 C. A et B — 1. 11 C et A iy.*A B sic 1- 12 C et A B 1- 14 C et A B et 1; 16 C et A B — 1. 14 post LAXcl..* haec verba inserunt A et B, quae in C desiderantur: aJI jysyts (j^ujl cr* LiS eyiJ jlSs (sic) — 1. 15 C A et B )icls. Emtus anno 1865 Londini e Catalogo Bernardi Quaritch (Catal. p. 37 n. 739) DCCCLXXV. (Cod. 1688). Posterior pars operis praecedentis, de quo vide sub n. praec. Scripta est regnante Sultano Morad III (982—1003). Postquam
6 enim librarius in fine libri raentionem fecit mortis Selimi anno 982, haec verba addit: &UI sjaj olyo sAJj LaJI j,. Anno 1023 exemplar nostrum transiisse legitur in po- testatem cujusdam Hanafitae. Ejusdem originis ac nam. praeced. (v. Catal. p. 37 n. 740). Alia exempl.: Goth. 1798—1800; Caes. Yind. 1177 et 1178 (apud Flügel Cat. II, p. 343._345; Inst. Or. Petr. (Rosen, Coll. Scient. 48, 49); Mus. Brit. 922, 923, 1279, Suppl. 517 — 18;Berol. (Ahlw.) 9467—68; Paris. 1980, 1983; Constant. Fatihie 4347—4351,' Köpr. 1035; Monac. 49; Havn. 130—132. Cf. etiam J. Asiat. 1854, Oct. Nov. p. 434 n. 11. JU]* DCCCLXXY. (Cod. 1708, 1709, 1710, 1711). 5 & £ - _ 5 5 5 O ; . 5 ^ m 5 — t£ 0 y>Ui 0Lw.il sive Bja,wj! (Bja<w auctore All al-Halabl (-)- 1044), quod opus anno 1280 (et 1292) Qahirae typis impressum est. Ceterum cf. Cat. Mus. Brit, ad n. 924 et Cat. Goth, ad num. 1801, etc. Haec quatuor volu mina integrum opus continent sed recentiore aetate, anno nempe 1143, exarata sunt. Passim vermibus charta perforata est. Codices anno 1880 Beryti empti sunt. 1*9' , , DCCCLXXYI. (Cod. 1465). Tomus tertius ejusdem libri. Incipit in media sectione de ex- peditionibus, et quidem expeditione contra Banu-Lihjan, et ad finem totius operis pergit. Codex anno 1076 currente calamo exaratus est. Al. exempl.:' Goth. 1801 1805; Paris. 1999—2005; Berol. (Ahlw.) 9604—9611; Monac. 449—451 (apud Aumer Cat. p. 185 seq.); Lips. (Ref.) 129, 130, 210; Brill (Houtsma) 104; Cant. (Browne) 84—86; Calcutta p. 2; Kasan 21; Mus. Brit. (Suppl.) 1274—76 cf. 606; Const. Aschir-Eff. 599, Fatihie 2978—79. Yersio libri Turcica anno 1833 prodiit Qahirae (Zenker I, p. 118 n. 965). Emtus anno 1865 Londini e Catalogo Bernardi Quaritch [Calal. p. 89, n. 763).
DCCCLXXVII. (Cod. 1907 — Amin 178). Continet hic Codex deseriptionem et delineationem auro et rubro pictam solearum prophetae sed titulo destitutus est. Auctor sese appellat Mancur ibn-Abd-al-Wahid as-Susl. Secundum Scbaikh Amin compendium est libri « jlatJj! i3 ‘ dicti, quem Ahmed ibn-Mohammed al-Maghribl al-Maqqart _|_ 1041 hac de re composuit. Cf. H. Khal. IY, 376 n. 8881. Auctor post editionem libri Analectes sur Vhistoire et la littérature des Arabes d'Espagne notissimus; vita ejus quoque exstat in libro Kholagat al- A t b r I, 304. Certum quidem est librum al-Maqqarli multo plura continere quam boe nostrum compendium, nam notitia de eo exstat in Cod. nostro 1969 fob 44 ubi auctor narrat anno 1066 apogra- pbon libri in provinciam Jaman esse pervulgatam. Legimus enim I, 1.: ^,A.« & AJj—Iij j «alii A.*.-Y 0.j A-*-:>! jL^sbl-xJl fp^jSl.ï.1 ls»5Ui3 ^ i»A.Oj Ai w Ci 5 w ww asü.Aj! jljtCL Lo w*.^' j1l» £ ^.AlS 0. JAS lo 5 W VM Lo 3 3 &.«cbL.bi Q-* Lo i3 w\/*vLo J. AaXj Lo$ oLa3 ,3 Lo^ l\ jLa22& ioLxIa&lï 8lX-^-3 vMj—jl 3 J w oüjAj Li A^ & ibfLA»j L^*olj.^» 0. ül*.> v>ja* ,3 ^Aj JJU v L ^ J! cr C> £ L5j^ £*55 ^5 k? Jjt u^flÓJL Jljeiit. Ex quibus verbis sat superque patet, nostrum librum tantum continere aliquot excerpta ex boe libro, si quae necessitudo inter utrumque exstat, quod adliuc du- bium est. Libellus incipit fol. 2 v. sed praecedit inscriptio rubro
picta (in fol. 1 v. et 2 r.) qua docemur ilium compositum esse jussu Abu-’l-Abbasi Ahmed ex urbe Tetuan (^Lhxji). Cf. Landberg Catal. p. 47. Catenam traditionis de hisce soleis, ipsam etiam beni- ficam, auctor accepit a Schaikho suo Abu-’l-Hasan, qui dixit J^as»! iAa£ iAa.a2.II Aac ^*aJI _jji j-jJAJI (jyo! gJL*ajl W . . w (sic) 4 Lw-c St!jS S.JJ1 AaS 1 Q.J ^aaH- Codex 12 foliis exstans eharaetere maghribino exaratus est sed quo anno non dicitur. Liber Maqqarii exstat Lipsiae, Ref. 402 et Constantinopoli Aia-Sophia 3337, Nur-i-Othmanie 3397; fragmentum ejus Berolini Ahlw. 2595. un DCCCLXXYIII. (Cod. 1976 = Amin 253). Fragmentum 8 foliorum alicujus operis biographici argumenti de propheta continens epistolas quas Mohammed scripsisse dicitur et initium capitis de iis qui legati ad eum venerunt. Auctor im primis laudat verba Waqidii et Ibn-Ishaqi, semel Ibn-Sida (-{- 458), semel al-Daraqotni (-j- 385) citatur, sed ad quemnam librum hoe fragmentum pertinuerit non liquet. Est igitur parvi momenti; scriptura fortasse ad saeculum septimum pertinet; antiquior mihi non videtur. HOI DCCCLXXIX. (Cod. 1960 = Amin 237). In fronte hujus Codicis legitur l^L-a-I" et revera in eo agitur de ascensione prophetae, sed in fine subscriptio testatur primam tantum partem libri absolutam esse (Jj^l ^aaSI! j*.j). Auctor in praefatione hoe confirmat dicens se librum suum dividisse in duas partes: o^JLaI) J.jI*22RjI J^+a-Aj l?A=-l ^a*avsÏ »La1.*> As., o! 5 jjUIj J.*a.CÏ.j y>^! 5 Sunt 47 folia formae in folio minoris. Incipit: #JI A.>\—il q-, ÜaJ «Aju ^aJ jAJI qLjs\.a W g.11 Aa1£
Qui libri auctor sit et quo anno Codex in Jamano exaratus fuerit, non patet; possessoris nota in fronte scripta est anno 1182, nee multo antiquior videtur. Ié *3 DCCCLXXXI. (Cod. 2007 = Amin 284). Lg_j sive historia matrimonii prophetae metro redjez compo sita ab anonymo quodam ex urbe Baiilbek Syro. Est ejusdem ge neris libellus ac Cod. Goth. n. 1820 apud Pertsch. Incipit: !o(c ^3 aU A*.^- In ipso carmine tria carmine sub finem inseruntur, metris khafif, basxt et kamil. Sunt 15 folia anno 1088 exarata. DCCCLXXXII. (Cod. 786 (7) Warn.) CCC % ( ( 0 j*.*l*o ujUcX, auctore anonymo. Auctoritate Ibn- « 3 c Abbasi historia haecce narratur. Initium: 31 i3 i l—il U-t-o ».UI JL-® JLï Ait —- .—' O g-N (*- E 1^*=* Tractatus nitide scriptus anni nota caret. Sunt 22 folia. 4. HISTORIA EXPUGNATIOÏTUM. DCCCLXXXIII. (Cod. 430 Warn.) - 0 3Ci*c 3 3 3 — q'AIJI ^yü auctore Abu-’l-Abbas Ahmed ibn-Jahja ibn- Djabir al-Belddhort (-|- 279), de quo vide introductionem ad edi- tionem meam anno 1866; praeter hunc Codicem usus sum Codice Musei Brit. Tertius postea repertus est optimae notae quem pos- sidet Comes de Landberg.
DCCCLXXXIY. (Cod. 1629). CCC 7''''/ Hamakeri versio Latina al-Beladhorii, usque ad caput 47 (quod de expugnatione Alexandriae agit). DCCCLXXXV. (Cod. 343 Warn.) C CO - -y * tjlxi' auctore Abu-’l-Qasim Abd-ar-Rahman ibn-Moham- med ibn-Abdallah ibn-Jusof ibn-Hobaisch [non Hobais, ut perpe- ram scripsit Hamakerus, Spec. Catal. p. 56, 57 neque Habisch, ut dedit Ahlwardt in Catal. IX, 221, vid. e. g. Ibn-al-Abbar, TeJcmileh n. 1617 (Bibl. Ar. Hisp. ed. Codera YI, ovi*) et Maqqari II W] al-Angari; de quo auctore, anno 584 mortuo, praeter Ca- sirii locum, jam ab Hamakero (p. 57) citatum, cf. de Gayangos, History of the Mohammedan Dynasties in Spain, II, p. 312. Ex Indice Hispanorum qui in opere c. t. (auctore Alirned Baba at-Tomboctl) commemorantur, «quern Indicem, scripsit Dozy, Cl° Cherbonneau debeo”, patet ejus vitam in illo opere exstare. Almeriae natus est anno 504. Liber compositus est jussu secundi principis dynastiae al- Mowahhidarum, Abu-Jaqub Jusof. Series libri Ibu-Hobaischi hie est, ut primum luculenter agat de rebellione Arabum post mortem Prophetae, bellisque intestinis quae sub Abu-Bekri initiis gesta sunt; turn de expugnatione Syriae, Aegypti, Barcae, Tripoleos et reliquae Africae, Nubiae, Cypri, Iraqi, omniumque provinciarum Imperii Persici exponat. Auctores potissimum secutus est quatuor, ut ipse in praefatione testatur: Mohammed ibn-Omar al-Waqidi M in opere inscripto üjji vJjtf' {Liber defectionis), at-Tabarl, Saif ibn-Omar al-Asadi in soJI et Librum de expugna tione Syriae, cujus exemplaria, ab Ibn-Hobaischo inspecta, alia alium auctorem ferebant 1 ). In annotatione, titulo subjuncta, testatur 1) Cf. libellum raeum: Mémoire sur le Fotouho’s-Scham attribué it Abou Ismail al-Bafri (Lugd. Bat. 1864), p. 3 seqq.
Ibn-Dihja, yulgo Dhu-’n-nasabaini (vir duplicis genealogiae) dictus (+ 633), Ibn-Hobaiscbum multas fide indiguas traditioues in suum librum admisisse. Codex, pp, 485 constans, anno 851 Qahirae exaratus est, in gratiam Borhan-ad-dini al-Biqa c i (^claJ 1 ), qui, cum aliis operibus, tum libro de Medjnuni et Lailae amoribus inclaruit et anno 885 Damasci obiit. Hue redeunt quae monuit Hamakerus in Spec. Catal. (p. 56— 66). Alterum hujus operis exemplar, paullo post auctoris mortem in Hispania scriptum, fuit in bibliotheca de Gayangos (v. 1.1. II, p. 518, ann. 10), tertium Berolini est 9689 (Ahlw.) DCCCLXXXYI. (Cod. 43 Gol.) (-C O J ƒ Pseudo-Waqidii Expugnatio Syriae. Hoe exemplar compluribus foliis ab initio mutilum esse, at maximam tarnen belli Syriaci partem, inde a congregatis Graecorum apud Adjnadinum copiis, continere, paginas 327 in folio minori complecti, et anno 831 exaratum esse, jam monuit Hamakerus (Praef. ad librum mox laudandum p. vm). Incipit nempe edit. Nassau Lees p. vi 1 , 11, ed. Qah. I, I"., 11. Textus nostri Codicis in multis ab editionibus inter sese etiam discrepantibus, deviat, sed magis cum Indica convenit. Alia exempl.: Paris. 1652—1661, alia redaetio ibid. 1662, 1663; Mus. Brit. 286—298, 926, 1269, 1270, 1501, Suppl. 521, 522,1277; Cantabr. (Preston) p. 11, (Browne) 719—21; Oxon. (Uri) 655, 684, 736, 795; Goth. 1599—1603, Monac. 383, 384, 385; Berol. (Ahlw.) 9765—9775; Yind. 903 (vers. Turc.); cf. Dresd. 38; Mus. Rumanz. (versio Turc.; v. Bulletin scientif. I, p. 157, ubi Fraehn de hoe opere ejusque Codicibus egit); Mus. Asiat. Petr. (Rosen) 153(1); Upsal. 259 et 260 (vers. Turc.); Ambros. 232— 236; Yatic. 274; Cid-Hammouda (p. 15); Const. Kopriilü 1123. Editus est Q&hirae anno 1282. DCCCLXXXYII. (Cod. 200 Gol.) C Ejusdem falsarii liber de expugnatione Memphidis et Alexan- driae (.^ _y3), quem Hamakerus edidit. Codex anno 840 scrip-
tus est. Est continuatio praecedentis. In edit. Qah. oecupat II, öv—i.v. Alia exempl.: Paris. 1663 (3), 1689; Goth. 1599, 1601 (Seetzen 1222, quocum Hamakeri editionem contulit Weijers, cujus an- notatio hie servatur X. Q. 609 inter libros impressos qui dicun- tur); Mus. Asiat. Petr. (Rosen) 153(2), 154(1); Const. Köpr. 1124; cf. Yatic. 732 (Hammeri Lettere III p. 6). Exempla Mus. Brit. et Bibl. Berol. v. ad Cod. praee.. Ejusdem Expugnatio Iraqi. Hoe exemplar a Persa quodam des- criptum est ex Codice Petropolitano, curante Eraehnio, qui illud Hamakero dono dedit. Cf. Hamakeri Praef. p. xm. Brevior reeensio in ed. Qah. II, Iva seqq. Alia sunt in Bibl. Univ. Cantabr. (Browne) 1722; Mus. Asiat. Petr. (Rosen) 153(3), 154 (3); Bibl. Goth. (Pertsch) 1604; Mus. Brit. (Suppl.) 1277 (3). Emtus ex Bibl. Hamakeri (Catal. p. 109, n. 3). Expugnatio Bahnesae ex eadem officina. Hamakero (p. x) Codex anno 800 exaratus yisus est; sed longe abest ut tam antiquus sit. Anni nota est 1*1..., sed signum illud 1* videtur I erasum. Exemplar igitur anno 1000 exaratum est, quam aetatem scripturae genus manifesto indicat. In edit. Qah. occupat II, SM—tVf, nisi quod in nostro Codice additur poëma Khalido ibn-al-Walid attri- butum. Alia exempl.: Inst. Reg. Neerl. 181 (antea Willmeti, de quo egit Hamaker); Paris. 1608—1612; Mus. Brit. 299—-305, 1651, Suppl. 525, 1277 (4). Goth. 1607 (2)—1612; Mon. 401; Berol. (Ahlw.) 9096; Lips. (Ref.) 162; Havn. 138; Mus. Asiat. Petr. (Rosen) 154 (2); Ambros. 229. Editus est Qahirae annis 1278, 1280, 1290. Expugnatio Ifriqijae, Aut ejusdem aut similis falsarii opus est. Codicem, charactere Africano exaratum et pp. 313 constantem, DCCCLXXXYIII. (Cod. 1399). / DCCCLXXXIX. (Cod. 885 (1) Warn.) DCCCLXXXX. (Cod. 1196).
perantiquum censuit Hamakerus (p. xi). Est contra recens et sae- culo decimo sexto p. Chr. non antiquior; Hamakeri error inde explicandus est quod Codices Africanos, rudi manu in mala charta exaratos et speciem quandam antiquitatis saepe habentes, rarius tractayerat. In fine docemur historiam expugnationis Africae (a Qairawano ad Zabum) esse tomum secnndum libri expugnationum ljI/A), cujus tomus primus expugnationem Syriae, tertius Occidentis (i_>yü!) continet. Primum Codicis folium manus recen- tior suppleyit. Codex in Catalogo anni 1640 ex Mauritania allatus dicitur. DCCCLXXXXI. (Cod. 1342). 7 DC Alterum exemplar, quod breviorem recensionem quam Codex 1196 continet. Narrationi praemissa est khotba, sive oratio ‘Oqbae ibn- c Amir ad bellum Africanum profecturi; cf. Hamaker p. xii. Ab Humberto hue allatus et a Rege Bibl. donatus. Alia exempl. praeter Habichtianum de quo Hamakerus exposuit: Paris. 1879—1881; Mus. Brit. 306; Cantabr. (Browne) 718; cf. Goth. 1695; Alger, p. 14. tl / V DCCCLXXXXII. (Cod. 1635). Cc r Hamakeri excerpta Latina ex scriptis Pseudo-Waqidii cum an- notatione. Accedit versio Latina capitis Ibn-Khallikanis quod de al-Waqidio, illiusque quod de ejus scriba Ibn-Sa c d agit. Addita sunt praeterea excerpta Latina ex variis scriptoribus (v. g. al- Mas c udi, al-Maqrizi, an-Nowairi, at-Tabari, as-Sojuti, al-Beladhori), quae ad expugnationem Syriae, Aegypti, Iraqi caet. spectant et cum Pseudo-Waqidio comparanda erant. Sunt 7 fasciculi. 5. HISTORIA KHALIFARUM. DCCCLXXXXIII. (Cod. 595 Warn.) «liLfejT <Lj5f ujUI auctore Mohammed al- c Imrani, qui, ut ex libri initio et fine apparet, scripsit regnante al-Mos- tandjido (555—566).
7 Est historïa Mohammedis et khalifarum, quam scriptor ad suum usque tempus, nempe ad annum usque 559, deduxit; sed historia Omaijadarum undecim paginis absolvitur. Multo plura habet auctor de Abbasidis, sed in opere suo, quod ceteroquin se commendat historiolis, facetiis et versibus lectu jucundis, ea quae nos a historio- grapho imprimis quaerimus leviter tantum tetigit. Ad finem auctor scribit ^ oübrl jJ jjkj ^*11 ^N.«aJ 5 OA.S-'aj U; iVv*i' afilj Uaaw Codex bene exaratus est anno 682. Alterum exemplar non in- notuit. DCCCLXXXXIV. (Cod. 567 Warn.) cc o yjp Tertium volumen Historiae khalifarum c. t. ‘ “ vJoliLsüt ^La_:>I . Incipit a Walido, filio Abd-al-Maliki, et pergit usque ad mortem al-Motagimi; ultimum caput anno 1849 editum est a C. Sandenbergh Mattbiessen, aliae deinde partes ab Anspach et a me donee una cum de Jong totum opus edidi in priore volumine libri c. t. Fragmenta hisloricorum Arabicorum. Leid. 1868. Nomen auctoris adhuc latet, sed scripsit certe post saeculum undecimum et ante 626 quo anno scriptus est codex, teste sub- scriptione voluminis quarti ejusdem exemplaris hujus operis, quod Berolini servatur, n. 9491 AAlw. Auctor in urbe Qairawan opus conscripsit et Fatimidarum fautor erat. Praecipua ejus fons his toriae Africanae erat liber Ibn-al-Djazzari (-(- 395, Wüstenfeld, Geschichtschr. n. 158). Codex, multis vocalibus additis, nitidissime exaratus non tarnen mendis vacuus est. Volumen quartum ad finem anni 350 pergit. In fine ejus legimus volumen quintum secuturum esse. DCCCLXXXXV. (Cod. 560 (15) Warn.) ? r w -V* £a/oI Las i^aaL^uSIj *AxS auctore al-
Maqrizio, anno 841 al) ipso auctore correctum et annotatum, 37 ppg. Editum est opusculum a D mo Gh Vos. L. B. 1888. Al. ex. Argentor. cp. Z.D.M.G. 1886, p. 309; Vindob. 886; Paris. 4657, 7; Cantabr. (Browne) 924. DCCCLXXXXVI. (Cod. 560 (13) Warn.) ? 0 Cl . 3 -» 5 _ O - auctore al-Maqrizio, ab ipso auctore correctum et partim scriptum anno 841. Sunt 25 ppg., quae a vermibus male passae sunt. Al. ex. Vindob. 890; Paris. 4657, 8. DCCCLXXXXVI1. (God. 560 (H) Warn.) Maqrizii CT“ ^ ‘ i_>._S , lX.JS i_)Lx.^ f ,.j' I ’tij anno 841 ab ipso auctore correctum et annotatum opus culum, 32 ppg. Al. ex. Paris. 4557, 6; Cantabr. (Browne) 442-43. int DCCCLXXXXVIII. (Cod. 1994 a = Amin 271). Imamus Zaiditarum ojl-l/Loihdi-li-dwi-AXldh Abmed ibn-Jabja ibn- al-Mortadha (-|- 840), auctor operis ingentis c. t. ^L-3^11 « («BS jLolil, i nfra describendi inter libros tbeo- logiae dogmaticae, ad introductions partem decimam quae titulum habet Kj#* (var. 1. ij,) cr» i u itü -d&\ Jüy*5 wLrïWjlj commentarium scripsit sub titulo cl——, cujus partes singulas separato titulo ornavit et quidem earn quae de Imamis Zaiditis agit titulo 4£j a-jAc sj**. J. Jol»,- Hnjns noster Codex continet, praeter fragmentum infra describendum, finem di-
midium paginae occupantem in quo enumerantur Imami sepulti in templo al-Hadii in urbe Ca c da. Pars sequens habet titulum w— ^5 — i o.. o o5 0^ i3 É (j*LaS^Ï. Hanc totam habemus. Incipit ab Othman, primo khalifa Omaijadarum, cujus autem mentio, ait auctor, jam facta est in parte de decem sociis Pro- phetae praecipuis. Post Merwan ibn-Mohammed in appendice trac- tantur (ut etiam in ysujl) Omaijadae Hispaniae; commen tator saepe laudat Ibn- c Abd-Rabbihi. Hie in Codice aliquot folia agglutinata olim fuerunt, quae nunc separato involucro gaudent (v. ad n. seq.). Deinde historia Abbasidarum describitur usque ad khalifam an-Nacir-li-din-Allah, qui anno 575 khalifatum obtinuit. Pars prior hujus historiae ex Ibn-Abd-Rabbihi libro hausta est ad annum 325, posterior e certo chronieo (go^S. r xJI qS3*j) quod anno 593 terminatus fuit. Ita enim legimus in libro (quae addidit commentator uncinis inclusa sunt): ( C -S—ij ( i W J ^ 1 , <•-iL—■ < 5* ^ --VJ A 0a . O ^ i |»L—w._J1 i^y—r I lihhLl 1 /O LA-- ^ ^^Aaa^J ..... ''■(-/O oX>l qIj | 2üUJCs> ^.XJU ^.JLc Jè i^Jiï ^.jL> aJJ! jiiï $U/o (God. Oi\>t) gJ' [ 8 ) ^.^Iaoj. Subscriptio est (*—J jCxAgji! g^lï er* X-JjaAM BjjaaaaJI et addit auctor se 1) Cod. (^Law et 2) Verba ultima, certe inde a ^Jh.5, leguntur in Codice Tb:rol. operis , Catal. IV, p. 303 a.
huic commentario scribendo finem imposuisse anno 836, quum esset 0-a.a 0» J,. _ di o — o _ Hanc partem excipit os-SaaJ! < 0A_!L+..*jl 0*0— 1 u u w-5L*jl 0 l_w_=> gji&j ïjvajÜI^ quae ut auctor statim addit est epilogus (X*jL>) ad opus ; aaJI o*ï+.- Exeerptum boe est e libro LLsU auctore Ibn-al-Djauzi (+ 597) et continet 9 0 3 sexaginta narrationes e vita virorum sanctorum, singulas jUjsaj' inscriptas. Subscriptio hujus est |»U‘S' lïliy» xjlj üaIc a.Ul (i-zo «AS! 0-? ‘X*- 5 "' 0-4'XJ eaque docet Codicem anno 1054 scriptum fuisse. Deinde legimus b^-Lajj \ ^.AAaji 2s.xRR.lt o!-aaa2j i_i^Ls (Cod. s bL> i_AaA .1' s_A^' S+2 ^ (Cod. vJuraJ!) _RaR.AJI , sed hic liber in Codice non invenitur. Sequuntur quidem septem folia sordide exarata sed proprie ad hunc Codicem non pertinent. Pri- mum folium continet narrationem de Harun ar-Rascbid quum pere- grinationem sacram fecit cum Badawio, secundum excerpta e Za- _ w o 5 makhscharii (subscriptio docet boe anno 997 cum archetypo esse collatum), cetera opusculum o^Lsüt dictum parae- netici argumenti, secundum subscriptionem anno 969 scriptum. UiU DCCCLXXXXIX. (Cod. 1994 i = Amin 271). Haec sex folia olim in medio Codice praecedenti agglutinata, continent fragmentum libri XrJI q u 'dem partero. posterio- rem vitae Abdallae ibn-Hamza (+614) et partem priorem vitae ejus successoris al-Mahdi-li-din-Allah Ahmed ibn-al-Hosain (+ 656). Exarata sunt eadem manu qua Codex 1994 a itaque anno 1054. Ui] DCCCC. (Cod. 1975 = Amin 252). Carmen metro bastt quod conspectum cbronologicum continet Propbetae et khalifarum usque ad khalifam al-Mostandjid in Aegypto
anno 884 mortuum. Ante hujus mortem conscriptum fuit, deinde vero quinque versus addidit auctor. Quisnam hic fuerit Sojüti (+ 911), ut docet H. Khal. II, 231 sub n. 2617, an al-Minhadji, ut est in titulo Codicis Berol. 9716 Ahlw., efficere nequeo. Godex noster titulo caret; in subscriptione legimus si***! £ LsIÜ, sed verus titulus est sullj ièJ=A. Sunt 4 folia sine anno. AI. ex. Berol. (Ahlw.) 9715, 9716; Paris. 3972 (6). MM DCCCCI. (Cod. 1980 = Amin 257).
xUt (Cod. s. p.) (_5j-J-yiM c+ 3**^ CT- > de quo opere conf. H. Khal. II, 223, Cat. Goth. (Pertsch) n. 45. Deinde sequitur j.’iL—M silyiJI «iljLo f— 1 3l jj . Restat ut moneam post absolutam historiam Abbasi- darum auctori placuisse adjungere nonnulla capita quorum prius in- flltfx scribitur ^J' 5 ^UJLÜ ol**V secundum *.*i U, 0 UaLJt v b j/ib' etc. Ceteroquin de auctore nihil compertum babeo. Ini- tium Codicis: JL>KI, ^1 += +> ^ ^ ^5 scri P tus est in Jemana anno 978 jussu khalifae Zaiditarum al-Mahdi ibn-Izz- ad-din. Scriptura satis distincta est sed saepe caret punctis dia- criticis, duo prima folia novissima manus supplevit, sed inter folium primum et secundum aliquot folia desiderantur. 1 Q{ h. DCOCCIII. (Cod. 908(4) f. 33-42). - Fragmentum operis majoris, cujus neque titulum sive argumen- tum, neque auctorem novi, continet vero historiam necis Hosaini, bomicidii Bosri ibn-Artat, qui duos filios parvulos Obaidallae ibn- al-Abbas ibn-Abd-al-Mottalib morti dedit, mortis Othmani et tandem cladis Qiffini. Major autem pars desumta est, ut ter ait compilator O O-O- 0-0- 30- (v_j+JI) ex opere cujus auctor est Abu-’l-Khattab ibn-Dibja (+ 633); cf. Tabaqdt- al-Hoffdtz 18, 16, Hadji-Khal. Y, p. 491, supra p. 46, et imprimis al-Maqqari I, p. öfö-öïl. Sunt 19 pagg. sine anni nota. Emtus est Codex bondini anno 1865 e Catalogo Bernardi Quaritch (p. 38 n. 752). DCCCCIY. (Cod. 1212). ( Ccd.e*' '8S) , stjliaAD opusculum a Zain-ad-din Hosain ibn-Hasan Is- baqi non diu post annum 936 conscriptum, quadripartitum. Agit caput primum j, secundum, longe major pars libri, 0 +J| JJ\ (est conspectus chronologicus bistoriae kha- lifarum et principum ad annum p. Cb. 1529), tertium j, oH/S
ol^yiLX.*Jt 5 , quantum olSjLëtU wajL^Ic J,. In primo folio liber inscribitur ^SlkSj oL^Jus? w*jLs\c. Codex nitide est exaratus. Emtus anno 1867 apud K. F. Kohier, Lipsiae. DCCCCY. (Cod. 1499(2).) Codex, qui fortasse inter Hebraïcos collocandus fuisset, continet versionem Arabicam partis libri pon? 1 »Q-enealogia” auctore Abraham Zacut c a annum 1500, secundum editionem Samuelis Schullam (cf. Steinschneider, Catal. libr. hebr. in bibl. Bodl., p. 707 et 2478), et quidem tempus (qIoJS) octavum, nonum et deci- mum cum epilogo Samuelis. ÏTonnulla folia desiderantur. Yersio igitur, a nescio quo Arabicae linguae classicae imperitissimo facta, continet chronologiam inde ab Heraclii et Mohammedis tempore ad Sultanum Selim usque. Adduntur excerpta Samuelis e libro mr™ auctore Abraham Farrizol (Steinschneider 1. 1. p. 688), et excerpta Mosis Isserls (Steinschn. p. 1827) e libro -]<pi C&iy (p. 1125) Arabice. Abrupte desinit. Erant hae chartae in eodem voluero cum Golii locorum in Catheehismo Heidelbergensi laudatorum serie. Codex anno 1837 Groningae e bibliotheca van Eerde emtus et a Hege Acad. nostrae donatus est. cum in praefatione tuin in subscrïptione), auctore Schams-ad-din Abu-’l-Motzaffar Jusof, vulgo Sibt ibn-al-Djauzi (i. e. films filiae Abu-’l-Faradji ibn-al-Djauzi, qui anno 597 obiit). Obiit hic scriptor anno 654. Est luculentissima historia Alii et Alidarum, quam auctor ideo in duodecim capita se divisisse affirmat, quia Imami duodecim fuerint numero. Sex priora capita de Allo agunt, nempe de ejus 6. HISTORIA ALII ET ALIDARUM. DCCCCYI. (Cod. 915 Warn.)
genealogia, virtutibus, khalifatu, dictis earminibusque, denique de ejus morte. Septimum oaput agit de Alii uxoribus liberisque; oetayura (fol. 103 y. — 132 r.) de al-Hasano; nonum (fol. 132 r. — 175 r.) de al-Hosaino; decimum (fol. 175 r. — 181 r.) de Mo hammed ibn-al-Hanafija; undecimum (fol. 181 r. — 193 r.) de Khadldja et de Fatima. Caput duodecimum (fol. 193 r. — 224 r.) agit de reliquis Imamis, nempe de Alt ibn-al-Hosain Zain-al- c Abidin (193 v.), de Mohammed al-Baqir (201 r.), de Dja c far ag-Qddiq (204 r.), de Musa ibn-Dja c far al-Katzim (207 v.), de Ali ibn- Musa ar-Ridha (210 r.), de Mohammed al-Djaww(td (215 r.), de Ali al- c Askari (215 y.) et de al-Hasan al- c Askari (217 r.). Fol. 218 r. occurrit carmen de Imamis, quod compositum est ab Abu- ’l-Fadhl Jahja ibn-Salama al-Hagkafi (^ajCialt) (-f- 553). In fine denique historiolas de Imamis refert libri auctor. Codex minutis litteris exaratus est anno 905. Continet 224 folia quadruplicata. Aliud exemplar in Bibliothecis Europaeis mihi non innotuit; sed lithographia prodiit Teherani anno 1285 (1868). DCCCCVII. (Cod. 1647). O Zé ƒ o _ o > Historia Alii et Alidarum, c. t. v_iLxA, ut exstat non & tantum in primo folio, sed quoque in subscriptione tomi primi. _ - «l -3 ^ O ^ o ) ant plenius aJül iü-jw g, jUs ut in - ~ - - S titulo Codicis mox describendi. Auctor qui in ipso libro passim appellatur as-Schaikh al-Mofid est Mohammed ibn-Mohammed ibn- an-No c man al-Mofid al-Haritzi al-Bagdadi al- c Okbari ( L 5 ; ^..k.*.JI), Abu-Abdallah, cognomine Ibn-al-Mo c allim (338—413, vid. Tusy’s List of Shy'ah Books p. Hf seq.). Inter doctores a quibus tradi- tiones accepit praecipui sunt Abu-’l-Djaisch Motzaffar ibn-Mohammed al-Balkhi (Tusy p. H**l); Abu-’l-Fadhl ibn-Schadzan (-|- 334); Abu- Bekr Mohammed ibn-Omar ibn-al-Dji c abi ') (-)- 355); Abu-Hafg 1) In hoc Codice semper sed in altero recte ut ree. Cf. praefatio ad Moschtarik, p. 21, Abu-’l-Mahasin II, p. Tabaqdt-al-Hoffdtz y 12, 32, Tusy p. ^*1. Saepissime hoe nomen corruptum invenitur.
8 Omar ibn-Mohammed ac-Qairafi (-)- 375); Abu-Abdallah Mohammed ibn- c Imran al-Merzobani (-|- 384); Dja c far ibn-Mohammed ibn- Kuluja Abu-’l-Qasim al-Qommi (Tusy p. wseq.); Abu-Bekr Mo hammed ibn-al-Motzaffar al-Bazzaz; Ali ibn-al-Mondzir at-Tariqi Duo libri laudantur: f. 13 y. oA>, A-AU Jis Ss lX+s-'' ^sx> jd S’i e * f. 202 v. olX-> 5 \.jL'iS ^_.o! 0_j (J.E (3 1 . Auctor hujus operis obiit anno 357, teste Abu-No c aim (Cod. 568, f. 12 v.) Quod ad ipsum opus attinet, divisum est in duos tomos ( £ j=-) quorum primus (f. 1 — 131) continet historiam Alxi. In tomo altero exhibitur historia duodecim Imamorum ex Alii posteris, et quidem deinceps tractantur: f. 131 —140 al-Hasan; f. 140—186 al-Hosain, f. 186—191 Ali Zain-al-Abidin; f. 191—196 Mohammed al-Baqir; f. 196—198 frater ejus Abdallah ibn-Ali; f, 198—211 Dja c far ag- Qadiq; f. 211—222 Musa al-Katzim; f. 222-232 Ali ar-Eidha; f. 232—240 Mohammed al-Mortadhü; f. 240—246 Ali ibn-Moham med; f. 246—255 al-Hasan ibn-Ali; f. 255—263 Abu-’l-Qasim Mo hammed ibn-al-Hasan, qui est al-Mahdi al-Qaim; f. 263 ad finem operis (f. 270) de reapparitione Mahdii agunt. Post doxologiam liber sic inc.ipit: J,li A*j Lol l*.e x*j! sL*av! q-, *JUi <dtX~.jl SL.» L) \Xjjjw 5 xUi sAj-li' Q-i s irAAL) j?A-^LxLo ^.5 3* \Jir~i t*k_i )Jb i SjL*i! | éh_i3 (^.c otaxj *.L*J ^i üloLaXE^L, yo L (Cod. 1973 ^yüf), quod propositnm non impedit quominus auctorem credulum appellemus. Codex recens sed bene exaratus anni nota caret. Emtns anno 1859 Amstelodami e bibliotheca It. van Voorst (v. Catalogue raisonné p. 2, n 8). U/S DCCCCYIII. (Cod. 1973 = Amin 250). Ejusdem libri tomus prior qui abrupte desinit in fine historiae Alii, Codicis antecedents f. 130 r. 1. 5 a f. cum annotatione li-
brarii: v UlCJl LX2 ^ £ jï 5 U ; =>' 'A3>. Operi suo bic finem imposuit anno 999 probabiliter in Jemana. Forma Codicis est oblonga; bene est exaratus. DCCCCIX. (Cod. 959 Warn.) C~C C y‘1} Quataor opuscula de caede Hosaini, omnia ab eodem librario, qui sine dubio Schiita erat, exarata, hoc Codice continentur. Eorum argumentum his verbis, in fronte Codicis scriptis, decla- ratur: ^ ‘‘A.JjJ cJ- c ^ 8A_A.3j <^l—A— A>")i BOL-WaII A—j (JS~ y^- 1 lX— i (3*^ ^-jAsudi De singulis accuratius expo- nendum est. Primum opusculum ab Abu-’l-Faradj ibn-al-Djauzi (+ 597) com positum est, sed ab alio viro editum, ut patet ex his verbis quae post bismillam leguntur: Ltjeudj IAAaa* UjaA-I lX.*^ (adde -g) jjj*h Aac A*:*? d q-J-Xj) lAj-* nu.: jaij <xjji XjL(Ü &U1 x*L A*c • •v—aw (adde £a*a) iL—ü Xxlc Aac ^jAJ! j.l/o’Ü! ggy^JI Liyó»! jlï XjI*aa*j lil:p ^Ai! d! A*ii jls dh O- O- gji JisLoSI &&iy> cr. jJsdlj. — Narrat Ibn-al-Djauzi, se aliquando rogatum fuisse utrum Jezid, Moawijae fllius, maledicendus sit propter Hosaini caedem et Medinam ejus jussu depopulatam. Re spond!, inquit: gJuot Oj&wJij a-j U x*aXj. Tali responso alter minime contentus, g-Lo! o»£-wJS q! o-«dc, inquit, ja-S?. c;^S »v:.i. » Jezido maledicere,” respondit Ibn-al-Djauzi, «licitum cen- suerunt docti piique viri, inter quos est Ahmed ibn-Hanbal.” Hoe responsum ad viri cujusdam aures pervenit, qui ex Omaijadarum stirpe fuisse videtur, nam Ibn-al-Djauzi his verbis eum designat: u x..ww.laji Xaaao*]! 0_c (*-5s ‘ v*A.-pL-=»( 'g -Xï gVr"- Omaijada igitur ille tractatum ( s j->) composuit in quo falsa de
wmm Jezido scripsit (lA-ij-J erat vero vir mirae ignorantiae qui v. g. affirmasset aliquando, Moslimum ibn-Dinar ex elarissimis Prophetae sooiis fuisse, quique veras traditiones a falsis non de- cernere soleret. Refutat igitur Ibn-al-Djauzi virum istum, et ad suam sententiam comprobandam, historiam Jezidi enarrat inde ab anno 56 quo a Moüwija imperii haeres est constitutus; qua in re imprimis sequitur Abu-Bekr ibn-abi-’d-Donja, Mohammed ibn-Sa c d (auctorem libri Tabaqdt) et at-Tabari. — Pol. 28 v. est libri finis, ibique haec exstat subseriptio: Jas» Lfc-Jc Xv Ja— '£.Jm (adde <A*c) y. 0-5 (1. X—0.-^0 qJ qjÈ «JU l\*Üj (1. XjUx*vj) mLo £wöj ; ex quibus verbis minime efficiendum esse censeo, nostrum exemplar ex antiquo illo Codice, anno 677 exarato, descriptum esse; nam si boe ita esset, nee explieari posset quo modo factum sit ut noster librarius ridiculo errore 977 scripserit pro 677, nee quo modo factum sit ut Codicis nostri textus gravissimis mendis scateat. Yidentur mibi verba laudata a librario nostri Codicis descripta ex exemplo quo usus est, et hoe verosimiliter ex antiquo illo Codice, anno 677 exarato, descriptum erat. Haec opinio eo confirmatur quod librarius (qui Turca fuisse et Arabica quae scribebat verba fere non intellexisse videtur) verba illa \X.yA caet., nullo spatio relicto, praecedentibus ita adjunxit ut ipse non perspexisse videatur, haec verba sub- scriptionem constituere, sed putasse illa ad ipsum textum perti- 5 nere. — Absoluta subscriptione ista, editor libri (siA_$ oA> 5 gji liAs»! iA>l j*Jj LpJj-o Jjyü dicit, se nullum unquam emirum c Amro ibn-al-Agi magis justitiam de semet ipso facientem (\*v.sü ^ ,_juajl) invenisse, qui quum, a Moawijê, Aegypto prae- fectus, audivisset al-Hasanum, Alii filium, a principe 150,000 dinaros accepisse, hoc imprudenter factum esse censuit, et carmen ad Moawijam scripsit, in nostro Codice traditum, quo al-Hasanum summis laudibus elfert et Moawijam hortatur ut a tam praeclaro
ideoque suspiciosissimo viro veneno se liberet. De Amri igitur sententia Moawija al-IIasanum veneno, quod ei a Dja c da datum est, sustulit. Quum deinde Moawija Aegypti praefectura Amrum privare vellet eamque in Abd-al-Melik ibn-Merwan conferre, Amr ei carmen misit, qnod historici appellare solent et incipit a versu: Hoc carmine omnia enumerat Amr quae in Moawijae gratiam perpetraverat, cujus causam injustissimam fuisse luculenter exponit. Moawija, carmine illo commotns, ei Aegypti praefecturam reliquit et bene curavit ne Syri carmen istud audirent: ^ sir lsj.5* <As-l. — Longae disputationi ansam darent haec, cui tarnen Mc locus minus aptus est; sed monendum mihi restat, librum Ibn-al-Djauzii, de quo dixi, citari ab as-Samhudio (vide v. g. Codicis de quo agimus fol. 224 r.) sub titulo: jiUÜ (iAaI*]! wAAaxXji J.c o.Jt <_ j La.5'; Secundum opusculum tribuitur celeberrimo Abu-Mikhnaf Lut ibn-Jahja -j- 170 (cf. Fihrist ii", 12); editum autem est ab Alt ibn-Musa ibn-Dja c far ibn-Mohammed ibn-Tawus al-Hosaini (fol. 35 v.: ujIaJÜI (tA5> (^aaaIL jij' 5 A.c ^aaaIL ^yA3Ai j. — qT _bj.J (Cod. ou.^)). Continet longam narrationem, quae a caede Alii incipit et in caede Hosaini desinit. . O *• ) c — ^ O w 3 _ C Titulum liabet sec. subscriptionem JjS J, et occupat Codicis fol. 34 v. — 145 r. Tertium opusculum quod ab eodem scriptore compositum esse dicitur. est continuatie secundi, ut in hujus subscriptione decla- ? o 5 ratur et titulum habet sec. eandem subscriptionem ‘^L'a_J! u^LajssU ^La3-^! HoLaaaJ 1 <Aj ,J>c . Continet narratio nem illorum quae inde a caede Hosaini acciderunt usque ad caedem al-Mokhtari anno 67, et Mog c abi anno 71. Occupat Codicis fol. 145'v. — m v.
Duorura horura opusculorum versionem dedit Wüstenfeld anno 1883 sub titulo »Der Tod des Husein ben c Ali” in Abh. der Kön. Gesellsch. d. Wissensch. zu Gottingen xxx, cum praefatione in qua ostendit fundamentum narrationis quidem esse Abii Mikhnafi opus, sed multis fabulosis et fiotitiis auctum et depravatum, ita ut Pseudo-Waqidianis potius quam historicis annumerandum sit. Codices et editiones in eadem praefatione describuntur. Quarto denique loco occurrit excerptum ex opere c. t. O< — w O — 0-0 auctore Nur-ad-din as-Sambudi (-)- 911), quem librum totum hie habemus, n n . 790 signatum. Describendus erit in capite de Theologia ibique de hac parte Codicis 959 di- cendum. Codex exaratus est anno 995. DCCCCX. (Cod. 989 (fol. 36 r. - 41 y.) Wam.) Duo parva fragmenta, ex duobus operibus desumta quae de Alidis agunt, hac Codicis 989 parte contineri videntur. In primo (quod tribus paginis constat et abrupte incipit a verbis: #Aj ^ ^ i-j-i ^ B^wX f-A £=»ƒ sermo est de c A5im f^Lc) ibn-Salim qui castellum tov ó*j2.*.L (sic) intrare secunda vice tentat; de quo castello fabulae nonnullae narrantur, traditurque c Acim partem thesaurorum, a se in illo inventorum, Mohammedi ibn-al- Hanafija, partem c Auno ibn-Ali misisse. Tum narratur mors Jezidi, contenditque scriptor anonymus, Jezidi filium, Moawijam II, animo sibi proposuisse ut khalifatu se abdicaret in gratiam Alii Zain-al- c abidin, filii Hosaini, et hanc ob causam a matre sua hujusque marito, Moawijae vitrico, Merwan ibn-al-Hakam, veneno esse sublatum. Quum igitur Merwan khalifatu erat potitus, hujus filius Abd-al-Melik se ad castellum illud, thesauris repletum, contulit, de quo in praecedentibus mentio facta est; at quum in propinquo esset a serpente, castelli custode, impeditus est quominus intraret. Narrantur alia quaedam quae minime melioris notae sunt.
. £ Secundum fragmentum (9 pp.) incipit a verbis: .. : s ,3! ^ l5ï; ^+J 8 3^"?"^ (^1 Xaac^ (j^lxJI ‘A-lc txi ^AWj^ I^Jlüè XaCaO 0.J AaÜC L \^>“[5 qLa»*m üUAj üjtAaij sLI . Yenit igitur al Hasan, a Mod wij a arces- situs, et cum yiris illis disputat. Fragmentum abrupte desinit. DCCCCXI. (Cod. 686 Warn.) iUl.^ 'uLiil uajlVjj . Egregium opus de genealogia Alidarum, auctore c Obaidalli i. e. Abu-’l-Hasan Mohammed ibn-abi- Dja c far Mohammed ibn-Ali ibn-al-Hasan ibn-Ali ibn-lbrahim ibn- Ali ibn-Obaidallah al-A c radj (_j.cH!) ibn-al-Hosain al-Acgar ibn- All ibn-al-Hosain ibn-Ali ibn-abi-Talib, cujus pater etiam de eodem argumento scripsit teste as-Sakhawi, cod. 677 f. 68 v. Integram scriptoris genealogiam descripsi, ut pateret, hunc Alidam quarto Arabum saeculo floruisse. Antea majus opus de eodem argumento composuerat, nempe al-Kdmil, quod citat fol. 20 v., ubi haec legun- tur: ; oLA A, A—ï^ jsxilAJI kUa*«. Ingens erat. opus, nam in praefatione nostri operis testatur auctor, illud 10,000 foliis (Xi^) constitisse, Epitome autem de qua agimus, additamentis aucta est ab alio Alida, cui nomen: Abu-Abdallah al-Hosain ibn-Mohammed ibn-al-Qasim ibn-Moham- med ibn-al-Qasim ibn-Ali ibn-Mohammed ibn-Ahmed ibn-lbrahim Tabataba, qui, ut ex ejus genealogia efficio, exeunt e saeculo quinto floruit; in ipso libro se ipse vocat Ibn-Tabataba, et alterum ilium auctorem i_jboGi — Utilissimum esset institutum, ex hoe libro tabulam genealogicam conficere; nam propter nominum simi- litudinem difficile est non errare ubi de Alidis sermo est. Cae- terum genealogici tantum, non historici, argumenti est hie liber. Codex, 169 foliis quadruplicatis constans, currente calamo sed cum cura exaratus est ab Alida quodam, qui se ipse genealogum
SüUJI vocat et alios Codices contulit, ut patet ex notis margi- nalibus, Anni nota addita non est. Aliud exemplar mihi non innotuit. (O/tO'i DCCCCXII. (God. 1974 = Amin 251). utoLwjf J. ‘ a->lsi5l A.A auctore Abu-Talib Jahja ibn-al-Hosain ibn-Harun al-Hasani Alida al-Bothani vel al-Bathani. Natus est anno 340 et mortuus anno 422 vel 424 et quidem in provincia Dailem ubi tanquam khalifa a Zaiditis agnoscebatur. Est luculentissima historia Imamorum Zaiditarum usque ad aetatem auctoris sedeeim numero, quorum nomina haec sunt: 1° Ali, 2o al- Hasan, 3° al-Hosain, 4° Zaid ibn-Ali, 5° Jahja ibn-Zaid, 6° Mo hammed ibn-Abdallah, 7° Ibrahim frater ejus, 8° al-Hosain ibn- Ali al-Fakkhi, 9° Jahja ibn-Abdallah, 10° Mohammed ibn-Ibrahim, 11° al-Qasim ibn-Ibrahim, 12° al-Hadi, 13° an-Hagir al-Hasan ibn-Ali, 14° al-Mortadha, 15° an-Nagir Ahmed ibn-Jahja et 16° al- Mahdi-li-din-Allah Mohammed ibn-al-Hasan. Ultimi in provincia Dailem surrexerunt, al-Mahdi anno 360 diem supremum obiit. Codex anno 1074 nitide exaratus est in Jemana teste subscrip- tione f. 72 r. Sequuntur deinceps nonnulla alia de quibus vide ad num. 1977. Duo alia exemplaria exstant in Bibl. Berol. (Ahlw.) 9665, 9666. DCCCCXIII. (Cod. 1979 == Amin 256). Hujus libri priora folia perierunt nempe capitis primi sectiones 1—5 et initium 6 ae , sed quid contineat et quis fuerit auctor e subscriptione quam integram describam patet. Est autem haec: J w Oj «R-JIj (j-i OjS? «Uöjtj «Ac «lil JaiR i‘^*—***^ Xaaw ^'j~i Li,! ^ ^ ^ .iC► [Am «IxS iéki<5 < ^1*3 «lil *l£ £jt j,Aaï Lo «AJuioj '^.^m «Ac «Ut. E quibus verbis patet in Codiee autographo unde noster
ei * descriptus est secutum esse tractatum ejusdem auctoris c. t. yAJt . o£ ww W _ } ' «A.&chil y*JI j satis cognitum, cujus exemplaria deseripta sunt in Cat. Leid 1 . III, 175 seq. (Cod. 1252), Cat. Goth. (Pertsch) n. 1258 et in aliis eatalogis. Quin e numero manuscriptorum Schaiklii Amin est qui eundem tractatum contineat (cf. Landberg n. 472) et examine instituto luce clarius factum est Codicem ilium olim cum nostro 1979 unum fuisse quum scriptura et habitus Codicum prorsus consentiant. Auctor libri igitur est Ivamal ad-din Abu-Salim Mohammed ibn-Talha ibn-Mohammed ibn al-Hasan al- Qoraschi an-Nigibi (-)- 652). Pro titulo quem Amin libro dedit oijji; J, .„Jikw corrigendum est, ut recte vidit van Yloten nJjAwyS <_*.sLu opus enim deinceps agit de Alio, ejusque virtutibus et privilegiis (caput primum undecim seetionibus constans et longe majorem voluminis partem implens), de filiis ejus al-Hasan, et al-Hosain, de Ali ibn-al-Hosain, de Mo hammed ibn-Ali, de Dja c far ibn-Mohammed, de Musa ibn-Dja c far, de Ali ibn-Musa, de Mohammed ibn-Ali, de Ali al- c Askari, de al- Hasan ibn-Ali et de Mohammed ibn-al-Hasan. Auctor horum imamatum defendit et fuit igitur ex iis qui dicuntur . Aliud exemplar in bibliothecis Europaeis non exstat; subscrip- tionem autem male infcellexit Landberg, quum verba stabij — et iterum usque ad finem sint verba librarii, cetera autem auctoris in archetypo autographo obvia. Auctor igitur testatur se hunc librum composuisse anno 650, sed apographon nostrum est discipuli cujusdam sine anni nota sed ejusdem fere aetatis. Editum est Teherani una cum opere Sibt ibn-al-Djauzi (supra n. dccccvi) anno 1287. Fragmentum incipit p. l*i, 1. 6 af. UAi DCCCCXIY. (Cod. 1984 = Amin 261). Ahmed al-Mahalli -+- 652. De auctore quaedam refert Khazradji in historia sua Jemanae Cod. Leid. 802, p. 165, plura leguntur in ipso tituli folio, Hujus autem libri minime primum volumen
9 possidemus sed exile fragmentum vel potius plura folia ad varias partes voluminis primi pertinentia. Casu exordium et finis supersunt ita ut falsa species oriatur. Operis descriptionem dedit Rieu Suppl. p. 329 seq. Duo priora et ultimum folium ad librum non pertinent. Quae supersunt 27 folia anno 1067 sunt exarata. W* DCCCCXY. (Cod. 2326 = Amin 608). w - Om . _ w Kaa^I xJLwj, tractatulus as-Sojutii de posteris Zainabi filiae Fatimae in quo agitur quaestio utrum posteri Zainabi iisdem juribus utantur ac ceteri Alidae e filiis Alii progeniti necne. Sunt foil. 118—123 Codicis in 12° continentis collectioneur tractatuum as-Sojutii et bene exarati. Ad eundem Codicem per- tinet Cod. 1975 (Amin 252). irl/ƒ ’• * * '£} DCCCCXYI. (Cod, 1977 = Amin 254). Hic Codex 6 tantum folia continens revera pertinet ad Cod. 1974 (n. nccccxn) quum ab eodem librario prorsus eodem modo scriptus sit et de simili argumento agat atque ea quae in fine illius Codicis tractantur. Continet enim primum tractatum inscriptum: s o s w 5 '— ■'Ai —Av! j *11! .—S' . aA ■ ^ deinde alterum LfAs L^aLc *11! J^aaJÜ aaIs? , auctore qadbio Abmed ibn-Sa c d-ad-din ibn-al-Hosain al-Miswari. Idem in fine Codicis 1974 annotavit nonnulla de quibusdam Zai- ditarum imamis in Jemana (2 fol.), dedit catenam (JOLw) tradi- tionis viri Abu-’l-Ghanaïm : ) dicti (2 1 / 2 folia) quae statim ipsa sequitur inscripta ^aa-a^sü! Ma*^! (2 folia). Anno 432 conscripta fuit. Deinde (f. 79 Codicis) composuit tractatum de Jahja ibn-al-Hasan al- c Aqiqi, qui opere de genealogia Alidarum inclaruit. Finem fecit tractatu de fetwa in quibus rebus 1) Nomen ejus est Abdallah filius Hasani al-Zaidï al-Hosaini et functus estmunere qftdhii in urbe Damasci primo dimidio saeculi quinti. Auctor est librï de genealogia Alidarum.
improbanda sit. Haec omnia anno 1074 ex autographo al-Miswarii descripta sunt qui ipse fere 1050 haec composuit. UÏS DCCCCXVII. (Cod. 2023 = Amin 300). Fragmentum quindecim foliorum continens historiam regni imami Zaiditarum Jahja Scharaf-ad-din qui anno 965 obiit. Abrupte incipit in fine anni 944 et finem facit elegiis in mortem imami. c w Sub'scriptionis initium est l^aJyi B-ASbiJI sAyil • Scripsit Ahmed ibn-Jahja ibn-al-Mofaddhal ibn-Ibrahim ibn-Ali ibn-Emir-al-Muminin Jahja anno 1069. In fine est apograplium testament! imami al-Motawakkil c ala-’llahi anno 952. i/6 / <4 DCCCCXYIII. (Cod. 1970 = Amin 247). 1) J. «jSuf ial*» auctore Isma c il ibn-Mohammed ibn- al-Hasan ibn-al-Qasim imami Zaiditarum qui secundum Kholdgat al-Atzar I, ffl et seqq. anno 1078 yel 1079 mortuus est. Argu- mentum libri titulo jam satis indicatur; est historia litteraria Ali- darum in qua eorum res gestae paucis absolvuntur, contra dicta et carmina eorum in extenso describuntur. Multa autem continet ad elucidandam historiam Zaiditarum Jemanensium utilia. Initium: |ji Llxs-j qLJJIj LLe J.«2iaj b .*=> yX-c crs Auctor deinde sequentia monet: ^ > - _ i 3 \ X aav,-S. aL Lo 'AL o-alLs j,*p> J.SÜ A—ij “bt-Aï ybij piai yl^XLhU Lib «\Xj 5 Aej aXeLj j, ; Li?b AlA) OLLI Lib, SL\A.Aijii Ly.L \Xlx>. (_£ji3 L./.E Ay--*" !oL*>.c!j ‘ sybil y BA.aae'3 ly o-XS” 1) Ita bis in titulo, in praefatione 1 voeis expuncta est et superinscriptum ^jL-oeS cum In Codd. Mus. Brit. yXO, in Khol. pl*-L •
• q-, ,xX».j\ Jls iy, a «y—?jyJu q*Xj' qIj X.cl*> 3 LXS 1 ,3 OJjLXav Ij 4£X+C JA ^^Lwlil ^.c yv.>^lajl ^AJ ^3 Oj-ïAiï ^LA ^jAJI ‘JA 0» ^ ^ “f^S 1 3 oisj’ 1 I03 o- ® t5 -* 0*a**5 A ‘^.j'Asj w (j^2ï£>l Xl;ui2Sj ! j»Laii Ai3 y_vwLij’ Kaxiij ^A3 0i _>LAx.*3’ 3— “ j»L«' 3* v_A^X^lt S^tJM Sj^mi ,0, v_j_bj ‘ A&ü x*jDS 0, lX->! Lgj In fine auctor qajidam addit coetanii c Imad-ad-din Jahja ibn- Ahmed al- c Abbasi al- c Alawi, quae ei innotuerat postquam librum absolverat. Codex anno 1099 currente calamo exaratus est. AL ex. Mus. Brit. Suppl. 673, 674 (v. Rieu p. 457 seq.) Z4¥# DCCCCXIX. (Cod. 1998 = Amin 275). — (■* — Cl — ) O , _ , w 5 ^ , “ ü' 0—< y^-*~- 0*ij_scA_*JI 3 ‘ U*ai! auctore Mojtafa ag-Qafawi Schafi c ita qui post annum 1228 (p. Ch. 1813) • • • -* w 5 O _ scnpsit (vid. f. 8 r.) et etiam clironicon composuit c. t. ^Lojjl sji/o (f. 4. r.) Memorantur etiam in hoe libello sepulcra nonnullorum yirorum celebriorum qui non erant e familia prophetae. Exordium: >A+.5^ liiA-yw 3 iJLbs)!! iAjIjj (j.c SUlil AA*;?. Sunt 20 folia bene exarata sine anni nota. 14 ¥£ DCCCCXX- (Cod. 2006 = Amin 283). Haec octo folia continent 1° X3 3 ALy> >_jLA gJi xyd jjj jjdxï 0 jAJI x_jLsUoil (jia*J3 (2 folia); 2° xlls lo xax: i_jyAU 0^1 Jxèu 0-^Lu.^ail agens de familiis Schariforum diversis locis Maghribi domicilium habentibus (2 fól.); 3° xm3j SjL^ quid visitatori sepulcri sancti dicendum erit (4 fol.) De Codieis habitu vide ad numerum sequentem.
ZUS 0,1) DCCCCXXI. (Cod. 1983 = Amin 260). «jAc LïaI* JJLbS % auctore anonymo. Sunt tria folia quibus insequuntur tria alia eadem manu exarata quae in- scribuntur J, ajL~j de institutione hujus festi, item anonyma. Codex charactere majusculo scriptus in subscription annum 1106 habet. Sunt folia nonnulla e majore Codice ad quem etiam pertinet praecedens numerus. 7. HISTOBIA MECCA® ET MEDINAE. DCCCCXXII. (Cod. 424 Warn.) Historia Meccae auctore al-Azraqi (-f 223), quae omnium anti- w - C. ï quissima est. Titulus in Codice est: «Ui w J^s>i v*-*} *)Ji A/.E A-Jj.il C»**iLï Q/0 L^.J.5 sL> Uj ill*J w W — ö5 W I 0._j A*:>l 0_J A+rJ (_c-^ ^A*A A*s»I ^jli Q.J oLsi*J, et post bismillam incipit liber ab his verbis: ^jLw.1! aaSj ^jAJI j\*o óA->-iï aaSAJi 1_5A.it} üjjl A+S-j ^•w.il.A.tt ^*E A*^lil AaE ^J.c A*^ 5 yÜxll _}J j.to'iii (i. e. LliAs-) Ai JS a-Ae g»AJI »A.> ^y- c l5t^' ^./«LCvJS ^✓aLwjt [aJI] a*.S> qJ i_S.1A» ^.e oi).Ê» Q.J c< -1e A^ CA'-' O c U**J* o- o- CA-' O c L? j( ^_E ^-EjjÜ A+^i 0-J C-kS^t A*A=C/1 ^E ^cijü jilj Atój A*^ (1. A+e*I) A*^* qJ .dii A^e A+rJ A-Jj.il. Codex, currente calamo exaratus, punctis diacriticis saepissime omissis, nonnunquam est lectu difficilis. Secundum subscriptionem
turn partis prioris quum totius operis anno 737 est scriptus. Yid. porro praefationem Wiistenfeldi ad editionem (die Chroniken der Stadt Mekka I). &((¥ DCCCCXXIII. (Cod. 2022 = Amin 299). • Fragmentum majus ejusdem historiae quod incipit a p. v, 1. 15 in editione Wüstenfeld et pergit ad p. 1Y., 1. 7. Codex satis antiquus est et probabiliter ad saeculum fere septimum Hidjrae referendus est. Alia exempl.: Paris. 1628, 1629; Bodl. (Uri) 791, 826; Cantabr. (Browne) 17; Goth. 1705; Mus. Asiat. Petr. 597 (Rosen), 152 (1); Berol. (Ahlw.) 9751, 9752. Cf. Mus. Brit. Suppl. 575. DCCCCXXIY. (Cod. 463 Warn.) Secundum idque ultimum volumen Historiae Meccae, ab Abu- Abdallah Mohammed ibn-Ishaq ibn-al- c Abbas al.Fakihi conscriptae, qui anno 272 adhuc inter vivos erat. Cf. Wüstenfeld 1.1. Agit hoc volumen de Templo et de variis ritibus sacris; de cursu inter ag-Qafa et al-Marwa; de Ibn-az-Zobairo; de variorum virorum orationibus (khotba). Enumerantur praeterea Meccae prae- fecti, agiturque de locis circumjacentibus et reliquis templis. Singula capita enumerantur in copioso indice, qui libro praemissus est et haud minus quam viginti paginas formae maximae occupat. Spissus hie Codex, cujus volumen prius deperditum 275 foliis formae maximae constabat, alterum 266 continet, Meccae exaratus est anno 877. Aliud exemplar mihi non innotuit. DCCCCXXV. (Cod. 493 (4) Warn.) — 0-0 — v»- - — O fi O m -O 3 O 3 X&o ^Ui>5 cujus libri, Hadji- Khalifae incogniti, auctor in Codice non nominatur; floruisse vero videtur septimo Arabum saeculo, nam in praefatione testatur, se duos libros secutum esse, quorum unus est al-Azraqii (-j- 223) opus, quod legerat coram c Izz-ad-din al-Hosain ibn-Mohammed as-
3*7 SchafFi; qui illud legerat coram Fakhr-ad-din Abu-’l-Hasan Alt ibn-Ahmed al-Maqdisi; qui illud legerat coram Abu-’l-Faradj ibn- al-Djauzi (+ 597). Alterum quod secutus est opus, est Jyolil auctore Ibn-al-Atzir (-f- 606), quod etiam coram c Izz-ad-din as- SchafFi legerat; qui illud legerat coram alio; qui illud legerat coram ipso Ibn-al-Atziro. Liber in tria capita divisus est, quorum primum agit de Templo Meccano ejusque fatis, secundum de reliquis locis sacris quae Meccae et Medinae sunt, tertium de sacris ritibus caet. Sunt 24 paginae formae maximae, non male exaratae anno 830. Alius Codex mihi non innotuit. DCCCCXXVI. (Cod. 160 Gol.) - - 0-0 J. ~C O- - o£ - o 0-0 3 ^JLSï auctore Qotb-ad-din Mo- ' " a hammed ibn- c Ala-ad-din Ahmed an-Nahrawali al-Mekki (+ 990); de quo opere cf. de Sacy in Notices et Extraits Yol. IV, et im primis Wüstenfeld in praefatione ad editionem (die Chroniken der Stadt Mekka III). Codex bene exaratus est anno 1008. DCCCCXXVII. (Cod. 599 Warn.) Alterum exemplar, anno 1009 exaratum, quod secundum 'Wüs tenfeld aliis praestat. DCCCCXXVIII. (Cod. 690 Warn.) Tertium exemplar, anno 1012 exaratum, secundum Wüstenfeld parvi valoris. DCCCCXXIX. (Cod. 700 Warn.) Quartum exemplar bonae notae, in cujus subscriptione comme- moratur quidem annus compositi operis (985), non vero tempus quo hoc exemplar exaratum est. DCCCCXXX. (Cod. 2013 = Amin 290). Quintum exemplar anno 1000 bene exaratum, sed praesertim in ultima parte a vermibus male habitum.
DCCCCXXXI. (Cod. 832 (1) Warn.) C, C C ' ■'£ Compendium ejusdem libri, factum ab Abd-al-Karim ibn-Mohibb- ad-din ibn- c Ala-ad-din, filio fratris Qotb-ad-dini (quem vocat in praefatione et in subscriptione quas edidit Wüstenfeld 1.1.) anno 1000; compendio titulum dedit: «Liu sl*LtjS Additum est mandatum regium de legatis e quorum pro- ventu Ka c bae yestimenta renovanda erunt, de quo in praecedentibus mentio erat facta, quodque sic inscriptum est: ■. ^ilJaLwJt gsji ctXJjAili jLjX.1 ^ Aï < &-*.iL.Lï).Av.ii Ji v hoc man dato descripto (anni nota est 1005) sequuntur duae pulchrae tabulae, in quarum una templum Meccanum delineatum est, singulis ejus partibus earum nominibus adscriptis; in altera delineatum est intervallum inter duas colles Marwa et Qafa. Codex optime exaratus est anno 1006. Alia exempl. operis Qotb-ad-dlni: Paris. 1637—40, 1641 (1), 1642; Mus. Brit. 326, 327; Cantabr. (Browne) 42—44; Tübing. 23; Berol. (Ahlw.) 6065—66; Goth. 1708, 1709; Mus, Asiat. Petr. (Rosen) 181; Vatic. 284. Editus est Qahirae anno 1303. Versio Turcica est in Bibl. Caes. Vind. (Flügel 895), in Bibl. Acad. Orient. Vind. (n. 260) et in Bibl. Goth. (Pertsch 158); Kasani edita est a Gothwald. Compendium Abd-al-Karimi est in Mus. Brit. (Suppl. 1285). DCCCCXXXII. (Cod. 560 (16) Warn.) C O ^ " — w — > ~ O — 0 3 _ ^ ^ *ax£JI qIx-o J, Lo £ 3 auctore al-Maqrizio (-{- 845), ab ipso auctore correctum. Sunt 45 pag. anno 842 scriptae. 'ètti DCCCCXXXIII. (Cod. 2020 = A mln 297). Haec 4 folia titulo carent sed continent deseriptionem 1° terrae motus et ignis quae devastarunt regionem urbis al-Medinae anno
654 mense Djomada II, necnon 2° incendii quo eodem anno mense Ramadhan delubrum Medinense conflagratum fuit. Ad calcem prioris legimus haec scripta fuisse anno 1064, in fine posterioris (cum lAf) L? Lw.ftJI q.jI jJLseJI. DCCCCXXXIY. (Cod. 832 (2) Warn). O ? O»0 -O— 5 - - — 0*0 5 _ O u L*j ‘ Li5.fi s. ; J> auetore Ali ibn-Abdallah ibn-Ahmed al-Hasani as-Schafi c l as-Samhüdï, qui hunc librum, ut ex subscription apparet, anno 876 absolvit. In praefatione dicit auctor, se multas historias Medinae legisse sS et ex illis maximo cum stupore didicisse haec: A^swil qI LïL_ci ^E |_-)L_A Lo MSm Jaftw ‘löf Sjm ^.-5 1*1 ^E L*a+E» L*Ï5_S *xLe «■«** 5£_*>;Afti! 5CwA.ft.Lt ^Aftil le ijAwaï Bjlrf.J6.iLj tj^AXfi U j*3 iCwAftL' j^Aftfi xJl BjL«/fi l*A XaIe _5„? to J.E likij (J.C J*ls _ Epistola hac de re missa est ad khalifam Bagdadensem, qui bello adversus Tataros impeditus est quominus responderet; deinde in- terfectus est corruitque khalifatus. Scriptori nostro rudera ista de quibus dixit, amovenda visa sunt, et hanc suam sententiam pro- i didit in libro c. t. «jÜCSuJI -Laa*! «^IXjÏIj ijc.x.Zj'i £iö; idem argumentum denuo in hoe libro tractat, qui in tria capita et con- clusionem divisus est. Caput primum agit de incendio anni 654; in secundo demonstrat auctor, rudera esse amovenda; in tertio ostendit, Medinenses qui incendii tempore vivebant, ruderibus amovendis impares fuisse ideoque vestigia eorum non premonda esse; in conclusione denique agit de quibusdam aliis rebus, ad mosqueam spectantibus. Auctor idem est cui historiam Medinae debemus. Codex anno 1008 bene exaratus est. Alia exempl.: Esc. 1702;
10 Cantabr. (K. C.) 99; Mus. Brit. 328. Compendium e. t. Is^l Paris. 1634—36; 2252 (2); Mus. Brit. 329, Suppl. 1284; Mon. 381; Berol. (Ahlw.) 9759 Cantabr. (Browne) 349. DCCCCXXXV. (Cod. 2012 = Amin 289). med ibn-Ahmed ibn-Ali ibn-Abd-ar-Rahman Taqi-ad-din al-Fast -j- 832, de quo opere cf. Wüstenfeld, Die Chroniken der Stadt Mekka II, Praef. xiv. Est epitome ex opere majore c. t. W_a_.it ts jJjii tXJuJI ^L;>b < • Codex olim continebat 188 folia, sed casu quodam fol. 1—49 perierunt, ceterum satis bene exaratus est anno 907. Al. ex. memorantur a Wüstenfeld 1.1. MC/ DCCCCXXXYI. (Cod. 2019 — Amin 296). «Jjjiil WL s xiLo jJas J, £*lil auctore Mohammed Djar-Allah ibn-Amin ibn-Tzohaira al-Qoraschi Meccano qui hoe opus anno 960 ahsolvit. Cf. Wüstenfeld, Die Chroniken der Stadt Mekka II, Praef. xxn. Ab eo praefatio, in- troductio et fragmenta aliquot edita sunt secundum Cod. Gothanum n. 1707 apud Pertsch, III, 300, q. v. Bonus Codex noster anno 1096 descriptus est e Codice quern ipse auctor sibi scribi jusserat quemque ipse cum autographo contulerat. Sunt 111 folia. USi DCCCCXXXYII. (Cod. 2011 (2) — Amin 288). - O . ~W O ; o S -£ Lit.J! de beneficiis igitur quibus Hasan Pascha, qui anno 988 Jemanae praefectus est, alfecit urbes sanctas, auctore Mohammed ibn-Qotb-ad-din ibn- c Ala-ad-din an-Nahrawani (sic), illo probabiliter filio Qotb-ad-dini, quem in Jemana munere judicis functum fuisse docemur nota quarn dedit Wüstenfeld 1.1. X seq. Seripsit hic anno 1005 eodemque anno Codex (non autogra-
- - £ Libri argumentum hocce titulo satis indicatur, sed auctoris nomen incertum est. Repeto igitur verba quae jam descripsit Landberg in fronte Codicis manu Schaikhi Amin exarata SlX-S 3 eji xjï Ai' v' - A' 'oAi L*X !(♦! IM 2y ^ W , w &JkiLé>3 I-Xxj &AW.,é3>* lAxJ l3 (3"^^ ^A.)Cv»SX3 |__gL\_>-! lXx! AiS-d -~iA^ --» c i v.A»j iüA-i i\*j Ajj g~yw.il A+r c ,' ü'jjj. Patet ex bis auctorem vixisse Meccae ± 1101. Sunt 37 folia manu auctoris, ut cum Amino censeo, distincte exarata.
1) De Jemana cf. etiam supra n°s DCCCCXIV, DCCCCXV1I, DCCCCXVII1, et infra sectionem de biographia miscella.
adseriptum sit illud confectnm esse jussu imami al-Mahdi ibn- c Izz- ad-din, satis constat illud exaratum esse sub finem saeculi decimi probabiliter in urbe CarO't, quum bic imamus Zaiditarum anno 978 diem supremum obierit. Scripturae ductus non omni elegantia caret, sed puncta diacritica saepius omissa sunt. In fine nautilus est, DCCCCXLIL (Cod. 302 Warn.) O oo _ _ ^ _ — _ O-O _ - o - o - - o } & _ I ^ X-jLs.Xj' £ - - £ " ' ^ - auctore Ali ibn-al-Hasan al-Kbazradji (-|- 812). Incipit hoe volumen a capite quarto, quod de praestantia Jemanae et de iis, qui Qan c aee et Adeni regnarunt, agit; sed ut librum emturus putaret, integrum opus hoe volumine contineri, verbis , a librario minio scriptis, bibliopola atramento superinscripsit haec: «JJi Ut jjt ^ JjKI JuaaJI. Hujus capitis sectio secunda (p. 5) agit de conversione Jemanensium ad Islamismum et de praefectis, a Propheta huic regioni praepositis. Sectio tertia (p. 12) agit de Jemanae praefectis inde a Prophetae morte usque ad Omaijadas; qui ab his Jemanae praepositi sunt in sectione quarta (p. 17) enumerantur. Sectio quinta (p. 20) agit de prae fectis, ab Abbasidis constitutis; sexta (p. 30) de Qarmatis in Jemana; septima (p. 38) de emiris qui yan c a sunt potiti; octava (p. 47) de Qolaihidis; nona (p. 59) de iis qui post hos Can c aee regnarunt; decima (p. 68) xJjiAJI ^Ls»I i3 Caput quintum (p. 77), quod libri ultimum est, agit de emiris, regibus et weziris Zabidi. Divisum est in duodecim sectiones, quarum prima agit de Zabido aedificato et de imperio Zijaditarum; secunda (p. 82) de regibus Habessiniis e stirpe Nadjahi in Jemana; tertia (p. 88) de weziris e stirpe Radjahi; quarta (p. 97) de Ali ibn- Mahdi et de everso Habessiniorum imperio; quinta (p. 108) de Aijubidis; sexta (p. 139) de Rasülidis. Reliquae sectiones de sin gulis principibus ex Rasulidarum stirpe agunt; nempe septima (p. 153) de al-Motzaffar; octava (p. 2001 de al-Malik al-Aschraf; nona (p. 204) de al-Malik al-Moaijad; decima (p. 247) de al-Malik
al-Modjahid; undecima (p. 303) de al-Afdhal; duodeeïma denique (p. 324) de al-Aschraf. Codex, 384 foliis formae maximae constans, anno 948 exaratus est. Eecte Hoogvliet (cui Codicem quondam tradiderat Hamaker, ut notaret e rebus in eo narratis eas, quae deëssent in Johann- seni Historia Jemanae, utque imprimis etiam rationem haberet eorum locorum, e quibus nostra regionis Jemanensis notitia augeri posset, quo Indicem Geographicum, a Johannseno operi suo adjunctum, suppleret; v. Hoogvlieti praefationem ad librum c. t. Diversorum Scrip- torum loei de Aphtasidis): «Quamvis Codex,” ait, »non ita male scriptus sit, lectio tarnen ejus difficillima redditur eo, quod puncta diacritica in illo passim desunt, et saepissime quidem iis voca- bulis, quibus maxime necessaria sunt, quin imo innumeris etiam in locis nominibus propriis.” — Caeterum una baec est e tribus Jemanae bistoriis, ab al-Khazradjio compositis (cf. Hadji-Khalifa, II, p. 159); nempe ilia quae secundum dynastiarum seriem ordi- nata est. De secunda, secundum ordinem alphabeticum disposita, infra dicturus sum ubi ad opera biograpbica pervenero. Codici addidi elegiam in mortem al-Aschrafi quam vir claris- w £■ s- simus Redhouse anno 1887 e Khazradjii opere g, Oj.ax.il cujus exemplar in bibl. India Office Londinii servatur (Loth 710), descripsit et ad me misit. % ( f h DCCCCXLII1. (Cod. 1972 = Amin 249.) — o £ auctore Idris ibn-al-Hosain ibn-Abdallab ibn-Ali al-’Anf, qui ut ex hoc libro patet floruit dimidio posteriore saeculi noni*). Probabiliter fuit e numero Alidarum Jemanensium et proavus ejus Ali cognomine oülit ab aliis viris ejusdem nominis distinguitur quum nomen Ali frequentissimum sit inter Alidas. Male autem ad- scripsit Schaikhus Amin ^W.aJI cum annotatione j? } 1) Notitiam ejus in libro biographico Abu-Makbramae (Cod. 1956) non inveni.
aaSaJI cj *, A.ib 'AjAjï iyó~ ^AjLsc., . Nam ii qui dicuntur a^IXJI sine dubio nomen habebant ab illo Schaikho al-Makrami dicto de quo plura narrat Niebuhr in deseriptione Arabiae (Beschreilung von Arabien 1772, p. 272 seqq.) et hie Schaikh fere eodem tem pore quo Niebuhr Jemanam peragrabat res novas in rebus theo- logicis molitus est. Fortasse Shaikbum Amin in errorem duxerunt verba alicujus lectoris in titulo: aa-a-£>LaM q-i ljLxALSI Ia_$> aIaa^^s- ,| -bwh—cr* b—i— A xas AlXj (sic) SjtA-c! aXa^^ j*..c a*j^U aJjjIAc ^bLol jILa.! lii necnon • £ • w 1 in fine libri quae ita fere audiunt: (AS 1 * q-> j.Ub Ü5 U )J!j $,c»A-x> h^ab lj!j “JÜ oLslij ^Lb uw»j' Ails w 5 3 5 ./etc a-a^A.^ 5 o.*» a-XaaLs^ ‘o-AA^bj jA-ij jls !^.aLê ^ij-A^flJ» ^jAaaJ 0a—A.-J5 .xA■ Aaa*aJ —a*—J slAi^ a>A^^- A- A—COj L*.ii tdii A^-'vAi AjIjAjl ..AAiJj '-—J'-aJ' ^J.AO a-A-va'Ï j• yA ^ AcLé^^VaaÏ Hisce verbis nescio quis auctorem accusat quippe qui in rebus describendis quae in Jemana locum habuerint inter duos fratres al-Malik-al-Modjahid All et al-Malik al-Tzafir c Amir e gente Ta- hiridarum (859—870) — cf. Johannsen, Historia Jemanae p. 186 et seqq. — partium studio flagrasset, in gratiam Tahiridarum quorum alter al-Malik at-Tzafir c Amir ibn-Tahir anno 870 in expeditione adversus (Jan c aam trucidatus est ’). Revera liber noster explicit in elegia auctoris in mortem bujus principis, neque aliud quidquam continet quam historiam Jemanae regnantibus Tahiridis. Incipit: £nJI v_SJI:>j JjA^>j AJ -tiA^ 1 . 0' SiA.il Oj.ax.11 .sb A.*i>- Aliud exemplar mihi non innotuit; Codex noster exaratus est anno 991; puncta diacritica saepe desunt. 1) Die 14mo mensis Dzu ’1-Qa‘dae secundum nostrum, die 7 m0 secundum Johann sen 1.1. p. 201.
DCCCCXLIY. (Cod. 1683). CS O X 6 £ '' 0 7 O- _ _ „ y 0-> <3 ‘ historia expugnationis Je- manae per Turcas, auctore Qotb-ad-din al-Mekki (-J- 990). Habe- mus Mc editionem priorem, nisi quod divisionem in tria capita cum editione altera communem habet. Cf. de boe opere de Sacy in Notices et Extraits IY, p. 412—521. Codex a diversis manibus exaratus est. Pars antiquior, anno 1019 est anterior; tertia ferme pars Codicis a manu Europaea est addita. Desideratur a medio capite 20®° libri tertii ad finem operis. Emtus anno 1860 in auctione publica Parisiis habita. Alia ex.: Gotha (Pertsch) 1616; Bodl. (üri) 839; Mus. Asiat. Petrop. (Rosen) 182; Havn. 140; Escur. 1715, 1716; Vindob. 977; Berol. (Ahlw.) 9742; Paris. 1644-1650, vid. Sacy 1.1. p. 415 seqq.; Mus. Brit. 1646 et Suppl. (Rieu) 588: Const. Köpr. 1013. DCCCCXLY. (Cod. 447 Warn.) ƒ2 CCOjCÓ- LiAji sol**JT (■ - o _ - _ *" 4c O- ' |.Lit auctore c Amir ibn-Mohammed ibn-Hasan ar-Ro c ami J ), qui exeunte decimo Arabum saeculo floruit; ex quo Codice Rutgers suam Históriam Jemanae sub Hasano Pascha concinnavit; in cujus libri praefatione cum de opere ipso turn de Codice exposuit. Un DCCCCXLYI. (Cod. 1969 = Amin 246). -OS f 7 _ 0 _ 7 IqJ' (J.-A-& auctore Abdallah ibn-Ali al-Wazir qui, ut mox patebit, anno 1181 scripsit. Est historia Jemanae secundum singulos annos disposita ab anno H. 1046_1090 et in duas partes divisa quorum altera ini- tium facit ab anno 1081. Primum folium Codicis periit sed in fine 1) Ita legit Rutgers. Mihi in Codice exatare videtur.
partis altering haec exstat subscriptie»: £ «-IJI xiias- oe_jj.lt JLs (j-. J,Uli Us* aLs> cr (iy**i* sAswi XJuw tA-S 5 jyUli J-sUJl JJLi ol^j L$^~ l\je ^.aall x*s»l> A-j (J.c ty rAXi £ jJuwkj iJSj A*s^ LjA-JM. J.C aUI «.lit A^l^. ^ lX,>- 5 L+A ; ? Aii • Sequitur deinde: g»-o>Ü' iAS* w*~=>1-a= X*s-j-j Lj^it 5U-«o cr* (sic) quao duas paginas implet sed nihil continet de vita auctoris et tantum versatur in celebrandis lau- dibus ejus. Priora 56 folia Codicis bene et nitide scripta sunt, cetera festinantius exarata quamquam satis distincte et accurate. Quod ad ipsum librum attinet ex subscriptione minime sequitur nos habere fineni operis, quum tantum testetur auctor explicere partem secundam; utrum posteriores partes exstent necne non liquet. Codicem anno 1181 esse exaratum ex autographo auctoris totidem verbis subscriptio supra jam data docet. In breviore sub scriptione partis prioris idem affirmatur. Ad ealeem libri est nota possessoris anno 1259 scripta. Alterum exemplar exstat in Mus. Brit. Suppl. (Rieu) 592. 9. HISTORÏA SYRIAE. DCCCCXLYII. (Cod. 82 (2) Gol.) C y-ASji $9 ‘U*^ 1 auctore Borhan-ad- ' - - - e din al-Fazari as-Schafi c i (Abu-Ishaq Ibrahim ibn-Abd-ar-Rahman ibn- al-Firkah) qui anno 729 obiit. Opusculum (23 pag.) in 13 sectiones divisum est, quarum titulos dedit Ahlwardt in Catal. Berol. Y, 405. Egit de eo de Guignes in Not. et Extr. Ill, p. 605 seqq. qui Codice Parisino usus est. Praecedit opusculum (11 pag.) de Salomone rege creato, de annulo, de dotibus quibus Deus eum ornavit et imprimis de aedi- ficatione teropli Hierosolymitani. Cod. Paris, eundem tractatum
11 continet (v. Not. et Extr. p. 608). Opuscula scripta sunt eadem manu qua 82 (1), itaque anno 936. DCCCCXLVIII. (Cod. 824 (6) Warn.) Idem libellus, sine anni nota. Al. ex. Paris. 2254 (anc. fonds 837); Berol. Ahlw. 6093 (2), 6094 (1); Argentor. (Spitta) apud Nöldeke, Z.D.M.G. XL, 311. non commemorato) Schihab-ad-din Abu-Mahmiid Ahmed ibn-Mo- hammed al-Maqdisi as-Schafii (+ 765), qui hoe opus anno 752 absolvit, ut ipse ad calcem libri affirmat. Liber in duas partes divisus est, quarum prima de Syria, altera de templo Hierosolymitano agit. In fine libri agit auctor de prae- claris viris qui Hierosolymis habitarunt. Cf. porro quae Pertsch III, 305 seqq. scripsit. Nitidus est Codex, anno 875 exaratus. Al. exempl.: Paris. 1667— 1669; Lee 28; Goth. (Pertsch) 1715; Berol. (Ahlw.) 6095, 6096, 6097 (compendium); Cid-Hammouda (p. 17). nostro Codice legitur, Schams-ad-din Abu-Abdallah Mohammed ibn- Schihab-ad-din Abu-’l-Abbas Ahmed al-Minhadjial-Osjuti a3-Schafi c i, qui in fine testatur, se librum anno 875 absolvisse. In nonnullis aliis libri exemplaribus nomen aliter traditur (cf quae scripsit Pertsch III, 309), sed testimonium Codicis nostri magnae auctoritaris est, quippe script! vivo auctore, cujus post nomen additur in titulo «lil . Est liber ille cujus versionem Anglicam anno 1836 edidit Beynolds. Codex anno 896 exaratus est. De aliis exempl. y. Pertsch 1.1. Add. Berol. (Ahlw.) 6099, 6100; DCCCCXLIX. (Cod. 931 Warn.) ^ O 50~c - J O~o 3 3 “ Hjljj auctore (in nostro Codice " — " £ - DCCCCL. (Cod. 1032 Warn.) “ i i_jlsi.jI auctore, ut in
Mus. Brit. (Suppl.) 572; Paris. 2255-2257; Inst. or. Petrop. (Rosen Coll. scientif. 42). DCCCCLI (Cod. 1593). _ _ o.. -w 5^0 5 Excerptum ex opere c. t. ujbLui' ^ ï&y scripto a Mohibb-ad-din Abu-’l-Eadhl Mohammed ibn-as-Schihnct al-Halabi (4- 890). Codex incipit -verbis ‘ sli ujueitt Ajb ,> J.JJI quae in aliis operis exemplaribus paullum aliter audiunt '). Auctor deinde dicit se nullam historiam et descriptionem urbis natalis invenisse nisi chro- nicon Ibn-al- c Adimi secundum ordinem alphabeticum dispositum, c. t. «j t wJÏUi iLJL praestantissimum quidem sed, ait, ^s.aSü L-x-xa-'"" ^x/4' —^Aj ^■*^ jl*j ^.jlA q! x.s=-j Xxx-*' *..X^Xs>i q-A-J i4..3l\A hLs &j.*jydl X-JUail 44 c^-SjSJs (Cod. 1444 X-x^lS') twaxxj 4~*-4 ^JLs» uVs-h, «ƒ> 1$** v_a-ï! j*.J tjjj ll' 1— jji ii5LlU SUsy &-x.s, r 4> Oj=> u**] »-*j (JBJUJ s_xl=> XiSU* qjA]' -Uo* _jx4ÜI (jxtjlxoi» *..xx« jySi 4 44 (4*^5 _j4ï 4jx£ (*■-?* 4 iCobUii j.L^o"2ii IjjLsLq/Oj UIjLa^Sj '-4 => jL\A jX-x-^i-j' (4-® rjJ <A.,*->U A.-X-C Lj' A(5 tt s Lxl 4 ‘8^x44^11 , v.blcAi sL*x« If-xl' ijll a A g^ls 44' o' o-xx=-l tih-4 g^lj’ A ‘ s r X-i'Ü'.M-" ^XJ' 4I2X/O ^4 IxX-xA 0 SjX2X.4*.* “Cj3 1) Quod Ahlwardt IX, 2S7S habet qj^s, Pertsch III, 314 ); 4o vitiosura est.
( jL*aA=>^l As-j <Ac jyaaJ! +A 3 £+1 lil L^j u óü+jo iS^^s ‘ l5 l +° j-9j Ai+ J+j aU(j ‘£ ^,Lgkil iAs+SL gUA 3 “ A++ (*-*-jj sii' • Quoniam auctor avum appellat Hosam ad-din Mahmdd qui urbis Halabi Alcsui fuit, certum est nos hie habere praefationem Ibn-as-Schihnae ad appendicezn libri Ibn al- c Adimi, non opus ejusdem tituli quod Ibn-al-Khatib (Ibn-Khatib an-Na- cirlja + 843) composuit et cujus exemplar possident Bibl. Berol. 9791 (Ahlw.), Mus. Brit. 436(2) vol. I, Bibl. Goth., 1772 (Pertsch) Vol. II, Bibl. Paris. 2139 vol. III. Attamen haec praefatio non pertinet ad excerptum e yb+.'l KS+ Huic praemittitur post bis- millam ^ 3 y+Jt i&J v bA ^ uL^Xj! gJui «Ap A*o Lol +A-I ^AL*il |.Lo)ii g.A.wj| L+-.A3 , ö-aIj ^jiAJI l_a^o sLaüil (Cod. 1444 tantum ^rJI ^-SuJt) a-oI^rj! ^-RaA (jT-lA OCa^UaJI 0,0 + (^\..0.1-WA+ j»LIa<A! ^.AAM ü5ül*ii iüjAail ^LjaJLj £ac.AJ! 3 ^ibUJI Sequitur deinde hujus Ibn-as-Schihnae introductio de Syriae divi- sione et de causis eum moventibus ut Halabum deseriberet, quarum est quod avus ibi x+a.^uLjI gessit et quod ipse ibi natus et edu cates fuit. Addit se imprimis secutum esse Ibn-Schaddad (+ 684). Tituli 25 capitum in quae divisum est opus, sunt: 3 eL=- L*aï I *-^5 >3 ^ o***? £^LJI 3 LS>Iaj j-fó <j, F L^JLAias + ! y+ ^t++ -S3 o '•a^.aI AA 3 f l^ïlÜA^ólj 1^aa*aaj c^jl^ ,+JI ^yasül +A + L^a*1ï +A 3 v I^.j+1 oAc ji'A 3 1 I w •. cr + OlX.^ Loj L+*1ï j./ol.s-j l$*ool:> „s'A 3 1 LgAjJu IgjuCwJ 3 I! Is+lb} l$ibb 3 (_+! o^UIl +A 3 I. i+lk } LaLL jAaA L^jPLAj +LLaj U /A 3 IF l+S>lb 5 LpLL 3 3J! A>LaaII ^.AA i3 A (j")lAiI ^ L+S>Lbj +1+0 Lo +A 3 lf“ Ja+.jj OÜl^Ü 0, l+J+o U +A 3 Ie oLaaaIA-I 0a +1,+ ^.1^ Lo ^.AA
l^S £Üüjt ƒ3 £ 'v IpUïj ƒ3 j N öUJL cr tS’+lb, j ° - 5 # £ h IjO^AaÜ/Q J..:> ^U.&3 A *_j ^lx=>\ U ƒ3 S <*• &uÜi, **+^ s L^jljltó/oj ls>++=> ƒ3 IjjS-yc ^ U ƒ3 Q-. jIlXA a jf xUid U ƒ05 0 «L^it cr -r' 1 - s * A>U+ c>Ia~3 0 j1 iX*.j L§-j oA+ Lo j+3 j. H &j ƒ <3 ^ L$j U (ji2*j ƒ3 o^üL*i'j v+^s ^^*5 t/y^ls ^ ƒ*£> J. + s X++£i Jalx&Mj +k*^ j 5 A_j! } o^l-^- I4J x^at ^3 j r oiiiü, oüi^i, oL+^ji 1^1+ Jl^ol ƒ3 3 to L|3Ü>Jüu ƒ3 £ ïf Ip^è D5 o 1*3 A>y 0 Axi ƒ3, ƒ*ƒ 'AS? £ (pro lfajlÈJ 5 ) l^aSUjj v^’i '-£■ƒƒ ^ XlaXw-ü j*Lxw.ii Compendii auctor, nisi omnia me fallunt, e posteris Ibn-as- Schihnae fuit et licet plerumque se +i+j **+> appellat, semel saltern (p. 64 bis infra = Cod. 1444 f. 47 r.) sub nomine Ibn-as- Schihnae eventum ex anno 935 memorat, et paullo post annum 936. E nota marginali Abu-’l-Jomni al-Batruni (+ 1046) docemur posteros Ibn-as-Schihnae suo etiam tempore degere Halabi (p. 65 — f. 46 r.). In hisce notis annos 1024 et 1036 memoratos vidi. Factae fuerunt ad +3^5 X^Wj sed in nostris Codd. saepe in tex- tum irrepserunt. Notae epitomatoris omnes in textum receptae sunt. Saepe in iis laudat chronicon Ibn al-Mollae (Ibrahim ibn-Ahmed al-Halabi + 1030, vid. Pertsch IY, 314; H. Khal. 1, 463 »paullo post”) c. t. w<-+> »ƒ _ƒ3 ,3 1 +. ƒ (Cod. 1444 f. 83 r., ubi in altero Cod. lacuna), qui teste loco p. 96 (f. 75r.) anno 1014 scripsit. Hinc patet epitome factum fuisse inter annos 1014 et 1024. Codicis pars prior (p. 1—59) ut e sigillo possessoris patet anno 1045 antiquior est. Altera pars anno 1173 scripta fuit. Emtus e Bibl. Palm. (Catal. p. 190 n. 33).
DCCCCLII. (Cod. 1444 Testa). CC O 8 ï 8 Idem liber. Deëst primum folium quod titulum et initium prae- fationis continebat, et post f. 6 item folium desideratur. Anno 1098 satis bene exaratus est. Exemplaribus quae enumerayit Pertsch ad Cod. Goth. 1724 adde Berol. 9792 (Ahlw.); Mus. Asiat. Petrop. 238 (Rosen, Notices p. 185); Constant. Aia-Soph. 3233—34, STdr-i-Othm. 3077, Asebir-Efif. 653. Ipsum opus Ibn-as-Schihnae olim fuit in Bibl. Gothana Moeller 344, sed disparuit (cf. ann. Pertsch III, 313). DCCCCLIII. (Cod. 339 b Warn.) C. <■ O 8 1 . i ■* °tf' ° 8" - o«o y o o u Historia Hierosolymo- ' " " s rum et Hebronis auctore Modjir-ad-din al-<01aimi al-Hanbali (+ 927); de qua imprimis cf. Hammer in Fundgruben des Orients, Yol. II—Y, et Curetonii Catal. p. 161 seq. Opus ipsum anno 1866 Bulaqi editum est et hinc maximam partem Gallice versum a Sauvaire. Auctor opus composuit anno 900, duobus annis post nitidum exemplar absolyit. Appendix ab ipso auctore additus ad annum 914 pergit. Hic Codex anno 956 exaratus est. DOOCCLIV. (Cod. 739 Warn.) Alterum exemplar, anno 1052 exaratum, sine appendice, DCCCCLV. (Cod. 339 a Warn.) Tertium exemplar, anno 1066 exaratum, quod etiam appendice caret. DCCCCLYI. (Cod. 82 (1) Gol.) C C C ' Quartum exemplar, anno 936 exaratum, bibliothecae viri nobilis destinatum. Sine appendice est.
DCCCCLVII. (Cod. 842 Warn.) Initium ejusdem operis (totius pars fere quarta). Alia exempt.: Acad. Reg. Neerl, 109; Paris. 1671—82; Mus. Brit. 332, 333, 1249, Suppl. 573, 1283; Cantabr. (Browne) 978; Bodl. (Uri) 681, 763, 820, (Nic.) 156; Lee 102; Goth. 248, 346 (Pertsoli 1716, 1717); Berol. (Ahlw.) 9795—9797; Caes. Yind. 901; Inst. or. Petr. (Rosen Coll. Scientif. 45); Upsal. 258; Mus. Asiat. Petr. (Rosen) 180. Yatic- 275, 749—752; Alger, (p. 13);Cid-Ham- mouda (p, 15). DCCCCLYIII. (Cod. 1864 = Amin 144). Auctor liujus libri Mohammed ibn-Tulun ag-Qalihi (-|- 953) in praefatione sequentia monet: ‘alllj g*A«JI Afti ^.XSLaCJI j^A.31 j*.a6>*jJI 'AaaV-Ü ^3^ 4^l\—S) y—6>. lJ, BiAaais 66 i LaaIc ^L.ci jaaS^i ^.a^aJI 6< lA^aSS iAabB 6 j.Lo'ïi! iAjLxJI s.aXw' 5 ‘ yïyiöjN} xS’yly «111 8lA*xj ^xsi-CiJi pLa JLaS i wijl J, O i; Aj ÜaJlXI gJjïtit Jjê L^aS £3 jjüt 64 qIa]I gy**S 66 kx\,a X_>l_c IfJLSd cr J~L. Sequitur deinde ipsum poema amplo commentario permixtum cujus XXYIII priores versus h. 1. describam:
•£—2 X) VJ^A-fcXAMAwfJl ,*-<bSt i\JL« LC _jj lc .Lc ^jJ' J.*ï JIÜ, r l*jl 5 i jUaJL/ ülJ Jwwjj! J, |»lAc ^ pliAi'iSI ^Jx j.Lo'ïi |»Ls viL£ oUjJUJI iyj’ oU^U ^sls" j*aL*X!I £.A Sj.J.«3j! ^_5j| 0 ^£ a ^c 0 Uil l—°l £ L*jbSi ^.ii.ï xJLw_J! _l.j J & Ijl yiül
H. 1. lacuna est in Cod. et quum sex versus qui post hos se- quuntur fere nihil memorabile contineant tute omitti possunt. Agitur igitur de incursione navali Francorum — quorumnam? — in urbem Beryti anno 1520 suscepta. Commentator nihil elu- cidat lectorem relegans ad chronicon antea a se conscriptum c. t. 0 Uji! óA.=- 0 blü cujus exemplar asservatur in Museo Britannico, Add. 16 647 (2). Cf. Cat. II, 431, a. Codex currente calamo exaratus abrupte in commentario versus explicit. DCCCCLIX. (Cod. 1516 Testa). Fragmentum 116 foliorum quadruplicatorum ex historia quadam Damasci. Fragmenti initium agit de pacto, quo inter Moslimos et Christianos Damasci de horum templis convenit; pertinet ad sec- tionem (J..*a.s) quintam, nam fol. 1 v. incipit sectio sexta, quae agit de magna mosquea Damascena, jubente al-Walid ibn-Abd-al- Melik aedificata. Sectio 7 a (fol. 3 v.) continet descriptionem mag- nificae illius mosqueae. Pertinent hae sectiones ad caput (v'^) tertium; nam fol. 9 v. incipit caput quartum, quod agit de Pro- phetis, Prophetae sociis, viris doctis et sanctis, qui Damasci et in aliis Syriae tractibus diem supremum obierunt; horum ultimus qui commemoratur est celebratissimus an-Nawawi. Fol. 105 v. incipit caput quintum, quod agit gla/Jt x-Ac Lo Sc> ,% utJuXil et in quinque (non in quatuor, ut initio capitis legitur) sectiones (J~*a.s) divisum est, quarum prima agit secunda ikxJly j sisUll j, o jS Lo /ó i, tertia U j, x^lXrI! quarta 8,U/> ƒ-3 t J>, quinia l-i^ A.i"W.*Jl ^ ur® _ Pol, 112 v. incipit caput sextum, de iis quae ultimis temporibus Damasci accident; prima sectio agit de Jesu adventu, secunda de adventu Anti-Christi; at haec non absoluta est in Codice, qui abrupte desinit in verbis: óbU «tb J
12 L^j'Lj {joy>\j L^-L-ï cL**»JI u—x.£JLi,!i J, oiiA-w. Custos qui dicitur paginae est gi'. Quis auctor sit hujus libri nescio, sed saeculo decimo Hedjrae Arabum non antiquior est; non enim tantum citat Ibn-as-Sobkii (+ 771) opus e. t. oLftJa sed etiam (f. 35 v., 45 r.) Ibn Hadjar + 852, et praeceptorem suum nominat (fol. 41 r., 112 r. vs. 1) Borhan-ad-din an-Nadji qui obiit anno 900. A.uctorem anonymum materiem huic operi conscribendo desumsisse ex libro c. t, quem composuit Mohammed ibn-Schakir (+ 764), affirmavit Juynboll in ann. ad Historiam Khalifatus al-Walidi et Solaimani ed. Anspach p. f seqq., quod vero admittere nequeo, quia Codex noster pluria continet quae Ibn-Schakir non memorat. Consensus hinc ex- plicandus est, quod utrique liber Ibn- c Asakiri fons principalis fuit. Codex bene exaratus est. ad-din, yulgo Ibn-Karama dictus. Agit hoe opusculum, prosa ornatiore conscriptum, de iis quae inde ab initio mensis Qafar anni 1015 in Syria acciderunt, quum Alt ibn-Djan-Bulad rebellasset contra sultanum Othmanicum Ah- medem. 7 paginae quadruplicatae, male exaratae. DCCCCLXI, (Cod. 1515 (4) Testa). Titulus est: Ja=» UBü . 0 lxJyül 0 bl<5> Continent hae duae korrasae narrationem rerum, quae ab anno 1018 usque ad annum 1023 Damasci acciderunt, et articulum, ut dicimus, de schaikho Abd-ar-Rahman, filio Schaikh- al-Islami Imad-ad-din al-Hanafi, qui hoe anno 1023 munus docendi in madrasa soltania inauguravit et ex cujus poësi et prosa multa spe cimina adducuntur. Libelli auctor, Hasan al-Burini, obiit anno 1024. Titulus in Codice est: ‘^ULo lU* li„If „Aj, :iU* r J er* uC cLilj *DI j._>t Ji 5 g-Ji *11 A+iL. Auctor in libelli initio vocatur: Mogtafa ibn-Djamal- DCCCCLX. (Cod. 944 (1) Warn.)
10. HIST0BIA AEGPYTI. ■ /" - DCCCCLXII. (Cod. 705 (2) Warn.) /O) Librarius huic libro titulum tribuit hunc: < V'-" «dJUUj fa* jLs>? 5 £ g£*Si eumque a Djalal- ad-din as-Sojuti (+ 911) compositum esse statuit. Pessime, est enim re ver a lbn-Abd-al-Hakami (+ 257) y^ls ( l ucmadmo ~ dum scripto mandatus fuit a discipulo AbuT-Qasim All ibn-al-Hasan ibn-Khalaf ibn Qadtd al-Azdi; libri isnad descendit ad Silafium (+ 576). Prima nempe operis verba post bismillam sunt haec: .cpü ^ (JLaJI JhsliL (.U'S! lU=>! H.Xs j.LjaAo’üi cr- tX:r ’ cr- er?' gjt IU:>! jlï XSU*M.i>5 ***“ “V* sL ^> ! 5- ° Opus, ut notum est continet varias traditiones ad antiquam Aegypti liistoriam spectantes. Primum agïtur de mundi forma, turn de iis quae Propheta erga Coptos facienda praecepit, de Jjj-i Ja^-SÜ, de b-UXS; de Nebucadnezaro in Aegypto, de aedificata Alexandria, de Prophetae epistola ad al- Mokaukas, de causa cur Amr ibn-al-Aci Ignorantiae tempore in Aegyptum profectus sit, de Aegypto a Moslimis expugnata, cr > S3 gJuw 0 ! JU» et joa 3* cr- j-fj, / ,J) Uk-fatt, cr- de Amri expedition in ar-Rifum, JlZJI -J= /■->> de Nilo > de (P- 253 >’ de al-Mocattam, de (p. 257), ^yS (P- 260), gjis* ; a=» /Ó, de expugnatione al-Paijumi, de Barqa expugnata, de Tripoli expugnata, de Amr ibn al-Agi ab Aegypti praefectura remoto, de rebellione Alexandriae, de Ifnqija expugnata, ^3 S3 anno 34, -S3, *La5jt , in cujus fine A*j u^s ^ ^ ^ rvv Jti» £ 0-j! is j\*i. Denique de morte Amri. Post versiculos quibus haec ultima sectio clauditur, sequitur
^*1*3 adJS (y% xlc (•ƒ. Jo o quibus nimirum primus qui memoratur est ipse Amr ibn-al-Aji, ultimus Ali. Ad finem hujus sectionis (p. 288—312), quae certissime cum libro Ibn-Abd- al-Hakami nequaquam cobaeret, legimus: { y, La^lLo i3bL.=> g~y2JJ */oLil. Nil obstat quominus admittamus, hanc sectionem revera ex aliquo Sojutii opere esse excerptam, dubium tarnen manet ex quonam majori ejus opere ;<L>, an ex alio. Ipsum vero Ibn-Abd-al-Hakami opus imperfectum est. Cf. Ewald in Zeitschr. f. d. Kunde des Morgenl. III, 333 seqq. et de Slane in Journ. Asiat. 1844, II, 351. Exemplar, 153 paginis (Cod. 159—312) constans, anno 973 exa. ratum est. Codices Paris. 1686 (anc. fonds 785) et 1687 (anc. fonds 655) totum opus Ibn-Abd-al-Hakami continent, posterius etiam cum isnado ad Silafium descendente. Hamakeri excerpta e Codice priore habemus in Cod. 1413. Ex Ewaldii apograpbo quod Göttingae ser- vatur particulas ediderunt Dr. Karle (1856) et J. H. Jones (1858). Editionem totius operis parat C. C. Torrey. DCCCCLXIII. (Cod. 125 Gol.) CC O. ƒ</ƒ O 3 OrC Cl^CrO W 30x0 3 3 « gsXaJi e . c Imad-ad-dini Ispa- hanensis (-|- 597) Historia belli inter Saladinum et Francos gesti annis 583—587. Antiquus et egregius est Codex, anno 601, omnibus fere voca- libus additis, optime scriptus, ut in Bibl. principis Hamatae depo- neretur. Constat pp. 755 formae maximae. Basis fuit editionis quam dedit comes C. de Landberg anno 1888. DCCCCLXIY. (Cod. 783 Warn.) C C C £ X Alterum exemplar, anno 1064 exaratum. In hoe Codice, tum in titulo, quum in praefatione pro g-aJt legitur quae lectio jam exstat in Codice Mus. Asiat. Petrop. p. 158 (Rosen, Notices, p. 94 seq.) anno 595 sc$pto, attamen falsa est (v. Land berg, Preface X seq.). sit desumta, utrum ex £+>, an ex iXoLwil
DCCCCLXV. (Cod. 779 Warn.) Tertium exemplar sine anni nota, sed etiam recens. Alia exempl.: Paris. 1693-1699 (1); Mus. Brit. 312, Suppl. 551-52; Bodl. (Uri) 775, 824; Goth. 1654; Mus. Asiat. Petr. (Rosen) 158; Ahlw. (Berol.) 9794; Constant. Aia-Sophia 3346, Aschir- Effendi 686. DCCCCLXYI. Cod. (1592) Florilegium poëmatum et ornatioris prosae speciminum, quae w 30 - Imad-ad-din Ispahanensis (+ 597) operi suo e. t. (quod de victoriis a Nuraddino et Saladino contra Francos repor- tatis agit, cujusque quintum volumen continetur Codice Bodl. (Uri) 761) inseruerat. Codex, 80 foliis octuplicatis constans, antiquus est; sed cur- rente calamo exaratus est et puncta diacritica saepe desiderantur. Praecedunt varia poëmata et nugae e. g. . Emtus e Bibl. Palmiana (Catal. ]). 189, n. 32). DOCCCLXYII. (Cod. 9 Gol.) — j j j * W O w 3 — w ^Jlii 0 >\ ut in titulo, sive «‘ x.olLL*J' ut ab ipso auctore in praefatione appellatur. Est vita Saladini auc- tore Baha-ad-din ibn-Schadddd + 632, ab Alb. Schultensio' anno 1732 edita. In fine caput est c. t. »~>-j a!* 1 q* xUl góyh jlo cr* 6 yt it quod Scbultens non dedit, probabiliter quoniam Indi- cem Geographicum suae editioni addidit. Codex bibliothecae principis destinatus bene exaratus est anno 824. Alii Codd.: Bodl. (Uri) 788, (Nic.) 135; ef. (Nic.) 368; Berol. (Ahlw.) 9811; Mus. Brit. 1630.
DCCCCLXVIIL (Cod. 77 Goh) Volumen primum Historiae Nuraddini et Saladini, c. t. 1 v-ilxJ' O — O w O £ o - . O w a jjOdjjJt ^L:>t ‘ , auctore Schihab-ad-din Abu-Schama (+ 665). Pergit hoe volumen usque ad annum 573 inch Est optimus Codex, anno 733 exaratus. Describam hie colophon ad finem voluminis: L^aao Ju-a-vil (J-c ölX^IaÏ q,j ^.jlXÜ sLaaJI ^.Xslï Ja.^l Lg.XA*:> ^^5 ja jjüt tj.il j.i-l cxA.S’l.ii ijyb s-tjyo U is.s-j s-iLxS' (ja siXL^I v_aJj.it jo.i^. ihS^AvUJt siAS 1 Xa/o jyjA.it ^Ul jIa23^ fi" 4 .Av.a ^ols- ^ L^*UaÓ l^fiAAOsO lAa/ö j^-AA3#yt w w C^j'b obl^J jw-C JU^UwJÜt löl &A.AW (^.Üaj Lo bOj.Av.it ja K.ij.aAit g^lX-il tw\_5- ^.c ÜAvAaXit ^?aavaaJt «Ulj X.J! \a!e l\_+a*J (__Cv\Jt Jv-oltt y-S> X^aaaÜ SlAP JA XAa5j ^-IaA» IjvAaav ^JvC XÜt (Jv-Oj jj*.A)Üt J2, V P-jjit «.AE &UI l.2£ \2aa2a] ^.asL&JI j*..A^.j! j-J ,j..A*<v,t j-J iAaC . Alia deinde de historia nostri Codicis adduntur. Alia exempl.: Mus. Brit. 313, 1228; Bodl. (Uri) 745, (Nic.) 138; Havn. 154—156; Berol. (Ahlw.) 9812—9814; Paris. 1700, 1701; Monac. 404; Vind. 898. Editus est liber Qahirae anno 1287 et cf. Historiens des Croisades. DCCCCLXIX. (Cod. 987 Warn.) w o _ w* có 555 Carmen cui titulus siy^l j, 1 a^vAj! OjSaJI a Djamal- ad-din Abul-Hosain al-Djazzar (-)- 679) compositum quo Aegypti praefectos enumeraret; pervenit usque al-Melik as-Sa‘ld, quo 1) Dozy scripsit yOWSiji! secu t us H. Khal. Codex noster ut plerique, si Don omnes, alii, ut recepi.
regnante scriptor ille diem supremum obiit, et carmen continua- tum est primum a celeberrimo Ibn-Fadhlallah al- c Omari (-(- 749), deinde a Qalah-ad-dm ag-Qafadi (+ 764), tandem a Schams-ad-din Mohammed ibn-abi-Bekr ibn-Ali al-Hasani as-Sojüti, qui ad al-Mei ik al-Aschraf Barsabay (-1- 841) pervenit. Tandem commentator no mine Mohammed ibn at-Tzoraif (^a-j^JhJi), qui librum dedicayit viro cuidam nobili qui vocabatur, usque ad al- Melik at-Tzahir Abu-Sa'id Djaqmaq duobus versibus auxit. Car- mini hic commentator praemisit nonnulla de quatuor khalifis (14 pagg-)- Codex non male scriptus anni nota caret. Possessor ad finem addidit brevem expositionem de regentibus Aegypti ad annum 906. Alia exemplaria hujus libelli sunt: Esc. (Derenb.) 470 (10); Berol. (Ahlw.) 9814, 2, 9824, 1,11; Mus. Brit. (Suppl.) 487; cf. Goth. 1667, 1668; Paris. 1608. DCCCCLXX. (Cod. 425 Warn.) ^ conscriptum ab al-Hasan ibn- Omar ibn-Habib (+ 779) qui inde ab anno 648 ad annum 777 persecutus est librum, hinc ad annum 801 ab ejus filio Tahir con- tinuatum. Operis summam dederunt Meursingius Weijersiusque in secundo volumine operis c. t. Ovienialici p. 197 seqq., ibique Wbijer- sius et de nostro (anno 979 ex autographo descripto) et de reliquis Codicibus dixit. DCCCCLXXI. (Cod. 372 Warn.) Xotissimum al-Maqrizii (-f- 845) opus c. t. « LfS»t a -LLzSÜi Jó j anno 1270 Qahirae editum. Hoc exemplar totum opus continet, et tribus voluminibus constat, quorum primum «anno 903 absolutum, facillime est lectu, habetque titulum artificiose pictum, capitumque inscriptiones rubras vocalibus viridibus, aut virides rubris yocalibus distinctas. Ab hoe immensum diffierunt duo sequentia volumina, rudi quideui penicillo exarata A. 966, at a
lectionis integritate imprimis commendanda, quibus adeo nihil com mune est cum primo volurnine. Yidentur illa potius continuatio- nem continere praestantissimi Codicis 371, quem pene ab eadem manu profectum dixerim”. Haec Hamakerus {Spec. Catal. p. 200 seq.), qui 1.1. (p. 201—215) additamenta edidit, extremo tomo primo et tertio adjecta. Certissimum autem est volumina 2 et 3 ab eodem quo Cod. 371 scripta esse, nempe ab Abdallah as-Schanschuri. DCCCCLXXII. (Cod. 276 Warn.) Alterum exemplar ejusdem operis. »Minutissimis literis scriptum est ab indocto librario, qui hoc unum metuisse videtur, ne lituris lectorum oculos offenderet. Nam suos errores fere nusquam cor- rexit, licet totas pericopas nonnumquam bis scripserit, ut p. 146; aut si correxit, emendationes suas in media auctoris verba inges- sit. Aetatis nota non additur, quamvis ex mentione Sultani Kansou Gaurii eertum est, librum Anno 906 antiquiorem esse non posse”. Hamaker Spec. Catal. p. 200. DCCCCLXXIII. (Cod. 371 Warn.) Primum volumen ejusdem operis, anno 966 scriptum. — Plura de his al-Maqrizii Codicibus dedit Hamakerus 1.1. DCCCCLXXIY. (Cod. 1247 Schuit.) Compendium operis al-Maqrizii, factum anno 1054 ab Abu-’s-Sorur Mohammed aj-Qadiqi as-Schafi‘i, q~w._Ü Ja-*.-**. Titulus est: ^ oiLs. Codex anno 1055 ex autographo descriptus est. Alia exempl. operis al-Maqrizii: Paris. 1729—1764; Mus. Brit. 321, 322, 939, 940, 1325—27, 1493—94; Bodl. (Uri) 671, 698, 703, 720; Goth. 1675—82; Yind. 908, 909; Mus. Asiat. Petr. (Rosen) 237; Ambros. 228; Yatic. 724; Cant. (Browne) 1132—38; Mon. 388—90; Altona 1—4; Constant.: Fatihie 4494—4502, Aja-Sophia 3471—84, Raghib-Pascha 1049, Aschir-Effendi 693.
DCCCCLXXY. (Cod. 560 (8) Warn.) o£ -o oS o „ tSv-jijC'bSi ^ ytaA (jKjt j, Lo ^_E ‘ljSjC^SSj ^Ldt OpUS- ' £ culum anno 841 conscriptum a Maqrizio et anno 1847 p. Ch. editum a F. Wüstenfeld. Codex partim ab ipso auetore scriptus et correetus est. Alia exempt, sunt Argentorati (cf. Z. D. M. G. 1886, p. 308); Paris. 4657 (10)); Cantabr. (Browne) 157 et in Bibl. Khediv. (Catal. Y, VS). DCCCCLXXYI. (Cod. 636 Warn.) y ij o ^ _o~c y — * usjjPïjJ] k -j-> I. Compendium Historiae Aegypti, c. t. Sj.S’UJ! , auetore Abu-l-Mahdsin Jusof ibn- Taghri-bardl al-AtabeM, cujus magni operis duo volumina edidit Juynboll (1855—1861), qui in sua praefatione ad volumen prius, p. 26 seqq., 39 seqq. accuratius de boe compendio, ab ipso auetore facto, exposuit. Codex anno 862 vivente ergo auetore exaratus est. DCCCCLXXVII. (Cod. 374 Warn.) Idem opus. Codex anni nota caret, sed ex possessoris annota- tione, anno 931 antiquiorem esse apparet. De Codicibus turn operis majoris quum eompendii, vid. Juynboll 1.1. p. 11 seqq. Add. Berol. (Ahlw.) 9819, 9820; Cantabr. (Browne) 1163; Const. Köpr. 1181. DCCCCLXXVIII. (Cod. 113 Gol.) _ ^ y 5 0 3 Notissimum as-Sojutii (-f- 911) opus c. t. ‘ ja* Hic Codex sat bene scriptus est et optimum offert textum; exaratus est anno 981.
13
DCCCCLXXXL (Cod. 644 (18 et 19) Warn.) - Fragmentum opusculi de expeditione quam Solaiman ibn-Selim anno 928 et sequenti contra insulam Rhodum suscepit. Prosa or- nata utitur auctor, dum passim laudat verba Tarikhi, quo quid intelligatur, difficile dictu est, verosimile autem mihi est ea esse desumta e calendario illius anni, in quo fortasse singulis diebus adscriptum fuit effatum in laudem belli sacri et hujus imprimis expeditionis. Abrupte desinit. Sunt 9 pagg. — Praecedunt 22 folia, quorum decern priora complura carmina Turcica, reliqua varia aphorismata continent. DCCCCLXXXII. (Cod. 367 Warn.) Quartum volumen (ut in praefatione legitur) Historiae, ab Ibn- Ijas (-(- 930) conscriptae, c. t. jjLSj J. et de qua v. Toilers, La chronique égyptimne d'Ibn Iyas in Revue d’Egypte 1896, p. 545 seqq. Incipit ab historia Circassiorum in Aegypto (nempe ab al-Melik at-Tzahir Barquq) i. e. ab anno 784 et pergit usque ad annum 857. Teste H. Khal. hoc opus ad annum 928 continuatum fuit. Codex anno 1005 exaratus est. Partes sunt in Bibl. Paris. 1822—1825 et Mus. Brit. 317, 941—43; Cod Paris. 1403 eundem habet titulum, sed alio auctori adscribitur. Inst. Or. Petr. (Rosen) 46; Lindesiana 104, 105; Const. Fatihie 4197—4200, cf. Aja So phia 2987. De editt. Aeg. v. Catal. V, tv seq. f / > DCCCCLXXXIII. (Cod. 1892.) _, ^ gS o — o t ^ Jï — o — -E- o £ i - - tt ^ ■ ■'—auc- tore Mohammed ibn-Abd-al-Mo c ti al-Manufi al-Ishdqi, qui anno 1033 suum opus terminavit. Inclaruit quoque opus nomine Tarikh Ishdqi. Capitum index datus est a Rasmussen in praefatione ad Annales Islamismi, a Tornberg in Cat. Upsal. p. 186, a Krafft et aliis. Cf. Marcell, Hist, de l'Égijpte, p. XXIII.
Codex partes continet exemplaris anno 1127 antiquioris, quas complevit manus recentior anno 1248. Emtus anno 1865 Londini e Catalogo Bernardi Quaritch (Catdl. p. 39, n. 767). Al. exempl.: Gotha 1633—1637; Bodl. (Uri) 851; Cantabr. (Browne) 976, 977; Paris. 1839—1849; Upsal. 265; Acad. Or- Yindob. 257; Yatic. 733; Hayn. 153; Monac. 396 et 397 (apud Aumer Cat. p. 153 seq.); Mus. Brit. 1251, Suppl. 567, 1279; Inst. Or. Petr. (Bosen) 56; Lane quoque hujus operis Codicem in libris habuit. Liber editus est Qahirae anno 1276 H. et saepius. DCCCCLXXXIV. (Cod. 1549 Testa.) Fragmentum operis historici dialecto vulgari. Agit de regno Sultani al-Malik al-Mangur Qelaun (678—689), sine ulla chrono- logia. Passim pervolventi mihi videtur multa fabulosa continere. A diversis manibus exaratus Codex interdum lectu difficilis est. 3 0X0 DCCCCLXXXV. (Cod. 2378 = Amin 660.) Una korrasa operis cujusdam in quo tractatur historia Aegypti. Hoe fragmentum continet seriem praefectuum hujus regionis ab anno 1024 usque ad annum 1064 eorumque historiam breviter enarratam. Est probabiliter fragmentum autographi. P. 4 auctor dicit se anno 1028 peregrinationem sacram .fecisse. uw DCCCCLXXXYI. (Cod. 1986 = Amin 263.) - o£ - _ - _ _ O > O # 3 3 30 . ‘■LjS’ybI J/cLs- J.jL^a5 qa S^aa^J SiAxi ^9 ^aXJ! de praestantia templi Aegyptiaci al-Azhar, auctore Morad ibn-Jusof Hanafita Schadzilita, qui vixit ineunte saeculo undecimo. Titulus qui in hoe opusculo occurrit honorificus est et spi- ritualis, ut ita dicam, quum hujus viri celeberrimi nomen non fuerit Jusof sed Abd-al-Wahhab (-j- 973). Opusculum absolutum non est, w ne quidem caput primum quod inscribitur xj aJJI Las tAiU-S» s^ac jvoli»- liA?. Sunt 14 folia bene exarata sine anni nota.
lit] DCGCCLXXXYII. (Cod. 1745 = Amin 10.) g,s* &ydj oljL&Lj léljJUj. Auctoris nomen latet attamen ad no- vissima tempora pertinet, quum in libro suo pergat usque ad annum 1198. Liber parvi pretii negligentissime exaratus est. «..LA? JLjJi- l\/.c v_AaJIj 11*11 ^1. Est igitur fragmentum operis historici ‘Adjaib al-Atzar quod scripsit Abd- ar-Rahman al-Djabarti (+ 1240), anno 1295 (1878) Alexandriae typis impressum. Vid. Catal. Bibl. Khediv. Y, /\f. Libellus ipsa manu auctoris bene scriptus est. Historia expeditionis Grallicae contra Aegyptum auctore Nakula at-Tork (-)- 1828), quam cum yersione anno 1839 edidit Desgran- ges. Videantur de ipso opusculo et de editione quae scripsit Qua- tremère in Journal des Savants 1842, p. 65—75. Codex anno 1829 bene exaratus est. Apographon Codicis supra descripti. Hie et praecedens Codex anno 1867 emti sunt apud K. F. Kohler Lipsiis (Antiquarische Anzeige-Hefte, n. 166.) Tractatus de anno Coptico, qui tempore auctoris anonymi apud s^UJ'j £ 0 ^1 XJj.^1!. Incipit: 0 ' AL*.j «W <i)eA-w,' sJL> j 5 ! LjJjt ICLmJI. Sunt 7 pagg., sine anni nota bene exaratae. Recte inscribitur: 11*11" q-. yay, SeA* go^ti IlX~5> //3R DCCCCLXXXIX. (Cod. 1900.) DCCCCXC. (Cod. 1899.) DCCCOXCI. (Cod. 814 (9) Warn.) C <' •' - a Aegyptios in usu erat. Titulus nempe est xJLwj
11. HISTORIC ABESSINIAE. DCCCCXCII. (God. 560 (IJ) Warn.) ct ^y% Ju ^L-x^ü *• auctor© al- ^ s Maqrizi (+ 850); qui libellus a Rinckio editus est anno 1790. Codex ut multae ejus partes ab ipso auctore anno 841 correc- tus est (cf. Dozy, Notices sur quelques manuscrits arabes, p. 17—28). DCCCCXCIII. (Cod. 1152 Warn.) Alterum exemplar sine anni nota, sed recens. Alia exempl. Paris. 4657, 11; Bibl. Khediv. (Catal. Y, It"). 16 oc DCCCCXCIY. (Cod. 1958 = Amin 235.) Hic Codex continet opus quod proprie titulo non insignitum est, sed de quo jam exposuit F. Praetorius in Zeitschr. d. Deutsch. Mory. Gesells. 1885, p. 414 et seqq. Continet igitur re- lationem itineris annis 1052—1057 suscepti ad Fasiladam regem Abessiniae de quo confer. 1.1. Lubet autem hoe loco adscribere quae hac de re leguntur in Codice nostro 1969 (supra DCCCCXLYI) f. 36 y. sub anno 1057: (j^lxaxjl iékL« ^ 4-- ‘Asj '^ktr‘5 3 U ü-xaLsli I.öP j»!c *i!L J^lb ^,1 ,3 £-+bh |.Ü.ÜI ^ Axil iA5*l Axjblx.I J^JI «5Ü3 J^l aJÜj ir X*il 5 JLsLwwo, X.J.SL9 vJU-» S&iyA *.Jl.C 3+xAl oicjï/Oj l&jy ^-xolsi' j*!j Ex hisce verbis patet auctorem libri esse Qadhium al- Hasan ibn-Ahmed al-Haimi ') -j- 1071 (vel 1072 secundum Kho- Idgat al-Atzar II, II et lv). Quod ad Codicem attinet nitide exaratus est probabiliter eodem anno quo auctor librum absolvit, scilicet anno 1060 in urbe Kau- kaban; ab initio ut videtur unum folium periit. Librum e nostro Codice anno 1894 edidit F. E. Peiser. I) In Cat. Mus. Brit. p. 716 4 al-Khaim! scribitur.
12. HISTOBIA MAUBITANIAE ET HISPANIAE. *) DCCCCXCV. (Cod. 67 Gol.) o ? ■> Ibn-'Adharii 1 2 ) Historiae Africae et Hispaniae c. t. ujyuJl ; quern librum totum edidit Dozy 1848—51, qui in praefatione etiam de nostro Codice, unico in Europa, exposuit. 3 DCOCCXCVI. (Cod. 2386). U*JiAj"3S ^.L-XXst j et --lA» ^J_s ^ L^jly«I, apograpbon Codicis Parisiensis (Anc. Fonds n. 706) descripti in catalogo sub n° 1867, confectum a Dugat et deinde a Dozy cum Codice iterum collatum. Prius opus auctorem babet Moham med ibn-Omar ibn-al-Quttja (-(- 367), posterius anonymum publici juris factum est anno 1867 a Don Emilio Lafuente y Alcantara. Ipse Dozy de his libris copiose exposuit in Introductione ad edi- tionem libri c. t. al-Baydn al-Mogrib p. 28 et seqq. Apographon eorundem operum manu M. J. Müller: Monac. 987. Aliud apographon Madr. 119. E libris Dozy (Cat. n. 366). DCCCCXCVII. (Cod. 546 Warn.) & £ o _ o y Abd-al-Wahidi al-Marrakoschii A, quem librum ex hoc Codice, unico in Europa, anno 1847 edidit Dozy, iterumque edidit anno 1881. Yersionem Gallicam dedit E. Fagnan anno 1893. JfiJl DCCCCXCYIII. (Cod. 2390.) Dozy, e cujus libris hie Codex est (Catal. auct. 373), in primo folio sequentia annotavit: »Ibn-Haiyan, Histoire d'Espagne, 3 e vo lume (le seul qui existe en Europe). Man. d’Oxford Bodl. 509 1) De Hispania v. etiam infra n. MXXI. 2) Conjectnram Gildemeisteri nomen ‘Idhari esse pronuntiandum refutavit Dozy in opere Corrections sur les textes du Baydno *l-Mogrib etc. (1883), p. 3.
mbm HISTOEIA. 103 (Catalogue de Nicoll n° 137). Cette copie a été faite par moi sur celle de M. W m Wright. — Extraits du Küdbo-l-iktifa (man. de M. de Gayangos) relatifs a 1’histoire d’Espagne.” Vir Clarissimus postea adscripsit: »Le man. d’Ibn Haiyan est si incorrect, que je n’oserais pas le publier. Mais c’est le seul qui existe.” Quae verba satis demonstrant, quid hocce Codice contineatur. O*- e^oU DCCCCXCIX. (Cod'. 2384). w Excerta ex bV=>iAJI auctore Ibn-Bassdm (-j- 542) et quidem ea quae continent fragmenta Ibn-Haijani. Descripta sunt e Codice Gothano n. 2136 apud Pertsch et collata cum ms. quod possidebat P. de Gayangos. Addita sunt excerpta e Cod. Parisiensi (olim J. Mohlii) ejusdem libri vol. I, nee non e vol. II, quod Oxoniis servatur. Cf. Dozy: Abbad. I, 189 seqq., Recherches (2. edit.) t. II, p. 8. Praeterea alia nonnulla manu Dozyi exarata. Apographon M. J. Muller ejusdem operis: Ms. Monac. 1003. Fasciculus emptus est e libris Dozy 1883 (Cat. n. 372). M. (Cod. 17 Gol.) O 3 3 £ Liber Ibn-abi-Zar c i quem in Europa aUQartas appellare solemus et in quo historia al-Maghribi et imprimis urbis Fasi usque ad annum 726 narratur. Editus est a Tornberg anno 1839, qui nostro etiam Codice, anno 989 exarato, usus est, et de eo exposuit in Prooemio p. vi seq. Deinde textus prodiit Fasi anno 1305. 30i0 MI. (Cod. 2388 a et b.) « X-blij-È j. ‘ auctore Mohammed ibn-Abdallah vulgo dicto Lisan-ad-din lbn-al-Khattb as-Salmani (-f~ 776). Sunt scilicet excerpta ex hoc opere secundum Codices quos possederunt de Gayangos, Bibl. Nat. Parisiensis (n. 867 Cat. n. 3347) et Biblio theca Regia Matriteusis (Cat. n. 27—33; Esc. n. 1668). Dozy, e cujus libris hic quoque est, in fronte Codicis sequentia adscripsit: »Les 45 I
premières pages sont un fac-simile du man. de M. de Gayangos. Les extraiis du man. de Madrid ont été copies par M. Simonet. Col- lationné en partie sur le man. de Berlin (B) (Petermann n° 75)” '). Praeter exemplaria liujus operis quae in praecedd. laudavimus aliud possidet Mus. Brit. Supplem. 666 (olim Kremeri). Apographa eorundem Oodd. manu M. J. Muller servantur Monac. n. 988, 989; cf. 990, 991. Cat. auct. Dozy n. 368, 370. MIL (Cod. n. 2389.) Aliud exemplar ejusdem operis, apographon Codicis Kbediv. Qahirensis (Catal. V, ÜV, factum anno 1296 H. Continet hic Codex priorem partem operis. E libris Dozy Cat. n. 369. MUI. (Cod. 24 Gol.) JL^T de quo libro, anno 783 in Hispania scripto, cf. quae monuit Dozy in opere c. t. Script. Arab, loci de Abbad. II, p. 182 seqq. Adjuncta est historia regiae gentis, Benu-Zijan dictae; cujus operis Gallicam versionem dedit Dozy in Journal asiatique (IV e série, tom. III). De Codice idem Y. Cl. in Prologo ad Catalogum p. IV ann. 3 scripsit: »Emerat Golius exemplar imperfectum hujus libri, et anonymus epistolae (a Dozy in Prologo editae; v. nunc Houtsma TJü de Oostersche correspondentie van Th. Erpenius, Jac. Golius en Lev. Warner, p_ 28 33) scriptor quae deërant supplevit. Epistolam enim cum Codice comparanti apparet, manu illius scriptoris exarata esse folia 41—70 et 81 — 103”. Al. exemplar. Paris. 1873 (1). MIV. (Cod. 1637.) Opus notissimum al-Maqqarü (+ 1041), cujus partem majorem 1) Cod. Berol. n. 1184.
14 sub titulo Analectes sur VMstoire et la littêrature des Arabes d'Es- pagne ediderunt VV. 01. Wright, Krehl, Dozy et Dugat annis 1855—1860. In introductione de toto opere, de auctore et de Co- dicibus fuse exposuit Dugat. Pars operis quae restat inedita con tinet yitam Ibn-al-Khatibi. Codex nitidissimus (yid. Introd. p. IX) gerit anni notam 1132. Alia exempl. enumeraverunt Dugat in praef. editionis et Pertsch ad Cod. Goth. 1697. Adde: Yind. 1191; Mus. Asiat. Petr. (Rosen) 188. MY. (Cod. 1685.) 3— wO O 5 £. 3 “ u~^>i cC : ‘ auctore Abu-Abdallah " - & " Mohammed ibn-abi-’l-Q&sim ar-Ro'aini, vulgo Ibn-abi-Dinar al- Qairawani appellatus, qui suum opus anno 1092 absolvit. Yersio Gallica anno 1845 edita est a Pellissier et Rémusat in tomo YII mo operis c. t. Exploration scienlifique de VAlgérie. Codex, non optimae notae, anno 1257 (1841) exaratus est manu Africana. Emtus anno 1860 in anctione publica Pariaiis habita. Al. exempl: Paris 1837. Editus est Tuneti anno 1286. 13. HISTORIA MAHMUDI ET TIMURI. MYI. (Cod. 618 a Warn.) C<C.0 ƒ tf-f . Historia principis Ghaznewidae Jamin-ad-daula Abu-’l-Qasim Mahmud ibn-Saboktekln, auctore Abu-’n-Xagr Mo hammed ibn-Abd-al-Djabbar al-'Otbi, quern regnante Mahmudo (-f- 428) scripsisse, censet Sacyus, qui, versionem Persicam secutus, fuse de hoc opere exposuit in Notices et extraits, IV, p. 325 seqq. V. porro Nöldeke, Oeber das Kitab Jamini in Site. Ber. d. K. AJcad. d. Wissensch. in Wien 1857 Bd. XXIII, p. 15 seqq., ubi describuntur Codd. Vindob. Codex, omnibus fere vocalibus instructus, varietate lectionum et glossis locupletatus, anno 904 bene exaratus est,
MYII. (Cod. 618 & Warn.) Alterum exemplar ejusdem operis, praecedente ut videtur re- centius, cum eopiosa Warneri annotatione in margine. Scripsit, teste subscription, in suum usum Ahmed as-Schahini al-Maqdisi. Foliorum ordinem turbayit bibliopega. Alia exempl.: Paris. 1894, 1895; Mus. Brit. 311, 1214, Suppl. 548, 549; Bodl. (Uri) 675, 811; Loth. 701; Mus. Asiat. Petr. (Rosen) 157 ; Yind. 947. comm. ibid. 948 ; Escur. 1691; Berol. (Ahlw.) 9807—9 ; Constant. Nur-i-Othm. 3214, Fatihie 4525, Aschir-Eff. 615; xersio Pers.: Paris. 66; Caes. Yind. 949, 950. Anno 1847 in urbe Dehli editum est opus (Bibl. Spreng, n. 224). MVIII. (Cod. 1229 Schuit.) S i- e - Vita Timuri, auctore Ibn.'Arabschah (+ 854). Ex hoc Codice, anno 945 exarato, Golius suam editionem parayit; in margine annotavit permulta. Annot. Misc. fol. 55 in fronte Codicis nos relegat ad Catal. librorum Jac. Golii p. 13 ubi sic describitur: Historia Timuri, etc. a Cl. Erpenio et J. Golio emendata atque explicata. MIX. (Cod. 826 Warn.) Alterum exemplar, anno 980 exaratum, cujus margini Warnerus multa adscr'ipsit. MX. (Cod. 153 Gol.) Tertium exemplar, anno 1024 exaratum. Jp Jj / MXI. (Cod. 1495.) Yersio Latina Yitae Timuri (ex Golii editione), ignota manu scripta. - I. I. Schultensii annotatio in Yitam Timuri (ex Man- geri editione). — Accedunt animadversiones de Alii sententns turn H. A. Schultensii, turn aliorum. Alia exempl.: Paris. 1900-1905; Mus. Brit. 347, 1242; Bodl.
(Uri) 717, 732, of. (Nic.) 391(3); Lee 89; Goth. 1840—42; Monac. 422; Loth 711—12; Cantabr. (Browne) 676—679; Berol. (Ahlw.) 9731—32; Havn. 164; Acad. Orient. Yindob. 256; Yatie. 742; Mus. As. Petr. (Rosen) 64. Typis prodiit Calcuttae 1840, Qahirae 1285. 14. HISTOKIA MISCELLA. MX1I. (Cod. 560(2) Warn.) jjJ o y y oo 5 > j toyj£==>S Lf .i < OyheJl j.A-A, Notissimus al-Maqrizii trac- tatus de monetis Moslimorum, anno 1797 editus a O. G. Tychsen. Codex, anno 841 soriptus, ab ipso auctore oorrectus est (v. Dozy, Notices, p. 18 seqq.). f C U MXIII. (Cod. 1153 Warn.) Alterum exemplar recens. Tertium est in Cod. Escur. 1766 (1). Quartum in Paris. 4657 (1). Anno 1298 (1881) Constantinopoli editus est. •J? f ! /) f. MXIV. (Cod. 560(3) Warn.) s o w o £ eodem auctore, tractatus etiam e Tychsen editus, anno 1800, et scriptus ut tractatus praecedens. MXV. (Cod. 474 (1) Warn.) . £c -o o ^ _ — — notissimum as-Sojutii (-f- 911) opusculum de quo videatur imprimis Gosche Die Kitcib al-awail Halle 1867, p. 25 seqq. Codex ut totum volumen anno 987 niti- dissime est exaratus. MXYI. (Cod. 840 Warn.) Ejusdem opusculi alterum exemplar anno 1008 scriptum. De aliis Codd. vid. Gosche 1.1. p. 28 seqq. et Pertsch III, 181 ad n. 1551.
MXVTL (Cod. 474(32) Warn.). ? o - 5 0 5 50-50- Excerpta (Aliy) Sojutii ex opere «QyS\xi.,Jt tsUaJSj cujus auctor est Scharaf-ad-dln Junos al-Maliki, discipulus cele- berrimi ad-Dhahabi (-j-748), v. Flügel ad H. Kbal. V, 257 (VII, 864). Exemplar hujus operis exstat in Bibl. Escur. 530, teste Ca- ririo I, 156. Bibl. Caes. Vindob. possidet ejus epitome 1846 (Fliigel, Catal. Ill, 277) c. t. léhlailj Q4.iiA.li y.X-£Ji q» JaöXÜi Qya.U Bibl. Berol. excerpta (Ahlw. 8459 (3) et 8496 (2). Excerpta Sojutii, paryi yaloris, occupant 3 paginas. MXVIII. (Cod. 682 (2) Warn.) —£o*o 5 — — 5 — -So^j 5 — — -- y u 3—BytoLsAc auctore All Dedeh ex urbe Sziget, qui exeunte saeculo decimo Ar. floruit. Pertinet ad opera de et et indicem capitum dederunt Hammerus, W. Jahrb., 70, Ans.-Bl., p 73 seq. et Ahlwardt in Cat. Berol. IX, 8 seq. Cf. etiam Gosche 1.1. p. 34 seqq. Ait Hadji-Khallfa, auctorem hoc opus mense Redjeb anni 998 absolvisse, quod intelligendum est de secunda editione, nam Codex noster jam mense Redjeb anni praecedentis ex auctoris autographo descriptus est et igitur continet editionem priorem. Subscriptio enim haee est: AyS*oÜAmJ! .i q-si Krfcu*..JS »A_? (sic) —X_i y.sijl |4^.j xXjIXc sl+—- et deinde: L*.yS xLii j-K-Ê A+:^U> (sic) ja^Ut ^ yisi XSU Q**W.JS (' X-X- ^ In ™ ar O in ° non pauca additamenta sunt. Alia exempl.: Paris. 2080, cf. 2079; Bodl. (Uri) 404; Caes. Vind. 822; Mus. Asiat. Petr. (Rosen) 194, 195; Berol. (Ahlw.) 9371. Ztyco MXIX. (Cod. 1758 = Amu 23.) Ujl~U_4 nomina e variis operibus 1) Sic distincte in Cod. scriptum est; qnod reoneo ne quis putet ibi scrip- turn esse. Caeterum tota haec subscriptio satis perspicue est scripta; sed vides, libra- rium linguae Arabicae non valde fuisse peritum.
collecta et alphabetice digesta a poëta Aegyptiaco Alt ad-Derwisch (-4- 1268). Praemissa sunt nomina equorum prophetae. Liber olim fuit e libris Fath-allah Mogtafa Salama al-Bokhari. 15. BIOGRAPHIA MISCELLA. MXX. (Cod. 568 Warn.) CC O J & 4 o o £ x L^.*lc Lgl5>| 0.-^ 1_§_j öAs- auctore Abu- No c aim Ahmed ibn-Abdallah ibn-Ahmed ibn-Ishaq Ispahanensi, qui anno 430 diem supremum obiit'). Sunt duo tomi uno yolumine comprehensi. Librum potius ad historiam litterariam referendum esse quam ad historiam politicam, jam statim patet ex praefatione, ubi auctor dicit, se a quodam amico rogatum fuisse ut librum componeret de traditionariis, qadhiis et faqihis, verbo de theologis Ispahanen- sibus, praemissis praemittendis de hujus urbis origine, aedificatione, expugnatione et proprietatibus. In Introductione scriptor itaque primum agit de Persarum prae- stantia (ex traditione), tum sequitur (fol. 9 r.) caput inscriptum: LgjiAj» oAcj <5, (11 v.) XSaj J> XJUXll ^oL>j jvols-, (12 r.) iXswJb J> (ibid.) g.xi r.fó, (19 r.) (jisxx jJ3 L^l l^j 0.XJI jiUJI ^ (27 t.) 0/o /S iüLs^waJI 0_/o Fol. tandem 47 v. ad id quod rei caput erat, transit auctor, nempe ad vitas theologorum IspahanenBium enarrandas. Codex pretiosus, unicus in Europa, exaratus est anno 636. 1) V. Hadji-Khalïfam in v. go^li', II, p. 108.
3o 33 MXXI. (Cod. 2391.) uyjjü^l ji' (‘ & ‘u-itxil z '.^ gji* auctore al-Fath ibn-Khaqan + 535. Est apographon, ut adscripsit Dozy e cujus libris olim fuit, Codicis »Musei Asiatici Academiae Impe rialis Petropolitanae n°. 776, cum variis lectionibus Codicis Lon- dinensis (Cat. n. 367). Accedunt variae lectiones ex al-Homaidi aliisque”. Alia adnotatio Dozyi exstat in folio ante titulum inserto, quam hic describere nihil juvat, quum partim prorsus idem conti- neat ae adnotatio posterior Cf. Dozy, Historici Abbad. I, p. 11 — 21. Praeter exemplaria supra jam memorata aliud exstat in Bibl. Monac. n. 507, fol. 200 et seqq. Emta ex Cat. Dozy n. 374. O-f. ftSA/i MXXII. (Cod. 2419.) Tomus primus historiae Bagdadi auctore al-Khatib (Ahmed ibn- Ali ibn-Thabit) et quidem v,X * c tf 0 ** ^ ^4 j+i Jï (Ul^u&) ^.'sj *** ^ ° 5 0-J üj’ï; *-*-= O- ^3 O**' 1 ti' Hic Ibn- Schakir Codicem Constantinopolitanum Köprülü, e quo noster anno 1314 descriptus est, exarasse yidetur. Continet hic tomus decem fasciculos (+>) singulos pleno titulo ornatos. Fasciculus undecimus incipere debebat vita q-j "Alia exempl.: Mus. Brit. 1281-1283 (Tom. I, II, IY), 1625 (delectus epitomes); Paris. 2128 — 2131 (Tom. I, II, XXVIII), 2132 (comp.); Berol. (Ahlw.) 9850 (comp.); Const. Aschir-Eff. 604-606, Köpr. 1022 — 1026, Nur-i-Othm. 3093—94. MXXIII. (Cod. 29(2) Gol.) ÓSjJu gjjü auctore Abu-Sa c d Abd-al-Karim ibn-Moham- med as-Sam'dnt (+ 562) (in prima operis pagina: 1) In fine pro legituv ut in Cod. Monac.
Celebratam al-Khatibi al-Bagdadi historiam urbis Bagdadi con- tinuavit as-Sam c ani, idem ille qui notum iliud opus de genealogiis scripsit; sed quum Hadji-Khalifa (II, p. 119) testetur. illam ap- pendicem quindecim voluminibus constitisse, et nostrum praeterea volumen de viris tantum litteratis agat, non item de iis qui civitati administrandae operam navarunt, recte judicasse videtur Weijer- sius, nostrum volumen excerptum tantum istius appendicis offerre statuens, eo consilio factum ut nomina eruditorum, quos as-Sa- m c ani commemoraverat, complecteretur et brevem de iisdem an- notationem. Incipit volumen sine ulla praefatione a littera _ (^5 et nomina multorum offert poëtarum, addita nonnum- quam brevi de iis notitia; saepe vero praeter paucos versus ab iis compositos, acute dictum, vel traditionem quam retulerunt, nihil de iis traditur. Opus charactere Africano nitide exaratum est anno 1005; oc- cupat p. 21—216 Codicis. In Catal. Bibl. Doet. Lee (p. 31 n. 86 hodie Cantabr. (Browne) 169) commemoratur 3 um volumen Appendicis ad Historiam Bagddc/i al- Khatibi, litteram c ain complectens; Bibl. Paris, possidet volumen se cundum, quod ab Ahmedibus incipit et in ^ explicit, Appendicis Ibn- ad-Dobaithii ad as-Samanii Appendicem cf. Cat. n. 2133. Opus nostri simillimum auctore Ibn-al-Mokarram c. t. üiAij J-jJ» est in Bibl. Cant. T. C. (Cat. p. 152), appendix c. t. in Bibl. Esc. (Casiri 1592). Cf. etiam quae de Cod. Mus. Brit. 307 monuit Cureton. MXXIV. (Cod. 16 Gol.) CCO /V 3 Ibn-Rhallikanis (-}- 743) Lexicon biographicum. De hoc exemplo, manu Mauritana conscripto, quod tribus voll. constat, fuse egit Tydeman, Conspectus operis Ibn-Chalicani, p. 30 seqq. MXXY. (Cod. 1594.) CCO / J Alterum exemplar ejusdem operis, etiam tribus voll. constans, de quo cf. Tydeman p. 35 seqq. Erntum e. Bibl. Palm. {Catal. p. 190, n. 34).
MXXYI. (Cod. 427 Warn.) ccc <//5 Unum volumen ejusdem operis, anno 730 exaratum. Continet finem operis inde a o)'"' 0 Sr!*: 5 -' 5—^ us( l ue a d ^XoyJ! iXSL> a ? • Cf. Tydeman p. 33 seqq. MXXYII. (Cod. 1469.) Fragmenta quarti Codicis ejusdem operis et quidem folia fSY flv, in editione Wüstenfeld a vita n. vlv p. vi^ lin. ultim. usque ad vitam vol p. VI* 1. 5 et p. of\—1.1, in editione a vita n. a1*. p. 1. , 1. 2 usque ad vitam Qalah-ad-dini n. ao1 in media p. l“o. Haee fragmenta in magna clade urbis nostrae anno 1807 ex igni et aqua erepta sunt. Sine dubio partem efficiunt illius Codicis quem possidebat olim Scheidius (n. 14 Catalogi) et quem in aedibus Ravii iuteriisse testatus est Tydeman 1,1. p. 29. Perhibet quidem bic Codicem ita disruptum vel combustum fuisse ut ne pagina quidem ulla, ne vel lacera aut mutila relicta sit superstes, sed kaec minus accurate dicta sunt. Quae enim ipse de Codicis illius exteriore habitu monet omniüo quadrant in haec nostra fragmenta; erat sine dubio pulcherrimum et nitidissimum exemplar, non vero antiquum. Numeri paginarum satis demonstrant uno volumine totum opus fuisse comprebensum ut exemplar illud Scbeidianum et quod plus valet, ad nullum alium Codicem fragmenta pertinere possunt, quum alius in aedibus Ravii anno 1807 non adfuerit. Haec fragmenta etiam magnum damnum passa esse non opus est ut moneam; plura sunt lacerata, alia combusta vel aqua laesa, omnia sordida, sed bibliopegarum cura nibilominus ita restitui potuerunt ut in usum virorum doctorum adbiberi possint. Alia exempl. operis Ibn-Khallikani enumeravit Pertsch ad Goth. 1725-27. MXXYIII. (Cod. 1005 Warn.) u ly* Jii ^.s ‘ sine auctoris nomine. Yidetur excerp- tum ex Ibn-Khallikanis opere, inter ultimos annos saeculi septimi et medium saeculum nonum factum et quidem, ut opinabatur
15
/ de IsoLcj LjSUIcj '•■pb-^s bg.bj.U5 o*'*’"' r^“ c! ISulS^. Hunc ad regem attulit, qui librum inspexit et complura in eo desiderari animadvertit; auctorem itaque docuit quo modo liber componendus esset. Principi morem gessit auctor (qui hio et alibi se ipse Alium ibn-al-Hasan al-Khazradji vocat, narratque se in Jemana natum esse ibique habitare) et librum composuit qui omni ex parte principis votis responderet. Tum nonnullas Proplietae sententias de Jemanae praestantia affert auctor, in causam inquirit cur sua patria Jemen vocata fuerit caet. (v. Cod. p. 1 7). Se quitur deinde Ael^S J.p S b**, paragraphum Mc describere non inutile erit: j»! ^ ^bjj xUS Uö.ij -bLüi f-bd 3i r *T« xJJS /S j U*UT i «-? Lilju L. (i.c sjo ) vJUA*aii ^b 'AjLs eU1=> xjL: 5 A*J IJws-tj (1. j" 1 ***^ 0 _J X.jji A+c jui ^ A=-*j (1- (**V B^Aji XrfJüuJi r X>lj xïA* fL-S» i b;A^ Uj £*P «L* 0 t (1. ( * fl *X**Jl) A« ‘ÜiLÜ ij Lfe5 v_jlXjCJi 0*,*^ £ üUb b>~a-J (*- S Ot*Sj.Xjt *^1 ’_*JI i_J>t -^b*ol A *«*3' 3 5; > -r'-V c> * LfcJ “^ ï V L*JÜI *xi>! r -3 ,*- 3 »>^ ! ^ v -*^ 0 ,y*e 5 'x*jU3 bb a biS' *** ^ 4»U*U (1. vWï) bb, ^^Cb a **^ U vWi itwsujt «3^ bb ^JUjI j. b t =>U j~S> Lè-jt 'tX-? 1 büUS' 0 S — jkui! Ljjt i^ls i*» A*c 3! 44 8 Ao Ajij Ujiac A*>J i-^LsJt j.U'iM x^S-aJi v-jbS" ü“* ,_^>U> 0 jAÜ ^/w4flJUf 05^ üu»>J ->**"• o? *+=* ^ li**j Ubb, 44^aJ( LiaUij b-clol *pLi 3^*3! AJ,UÜ 4 ajeJLas (1. cp Uï r *cl a ) j, bijXc', “ (1- LiSt Vs) Ll * ,A * 0 5 ‘ V* il LiA4>5 ‘ 'A_5> U*ai> L/o #^5 “ *x!^Aj L*j^-w 5 0 Lct oU*b S ‘ a ^i! jy° 44 ^S-J.b jjiji ItXS 1 4 * ï . Scriptor quem Me tamquam suum praeceptorem nominat noster et quem deinde saepissime laudat, nempe BaMVad-din Abu-Abdallah
ccc
nium virorum principum et doctorum enarrantur, qui in Aegypto floruerunt aut illam regionem visitarunt. De his voluminibus, ipsius auctoris manu exaratis, fuse egit Dozy in opere c. t. Notices sur quelques manuscrits arabes, p. 8—16, sed quamquam nunc aeque ac quum ille seriberet tria volumina nu- meramus, moles libri magnopere accrevit quum anno 1888 volumen mala fortuna a bisee Codicibus separatum acceperimus e legato Ravii (v. Praef. p. XXXII). Instituto enim examine patuit novum hune Codicem re vera partem efficere Codicis 1366 & qui olim male ligatus erat. Minus recte itaque dixit Dozy secundum et tertium volumen omnia fere offerre quae al-Maqrizi de Mohammedibus dedit nam deërant tune temporis nomina j*j'lX.!I usque ad et in fine vol. secundi usque ad lX*:^. Neque nunc omnia habemus quae ad boe nomen pertinent. Yolumem primum post quinque priora folia, de quibus vide infra, incipit ab iis quibus nomen erat Ibrahim ibn-Isma‘il (uno folio quo agitur de Ibrahim ibn-Ladjin malo loco inserto), turn sequuntur quorum nomen erat Ahmed sed longe abest ut omnes utriusque nominis viri enumerentur. Sequuntur nomina Ixa.w..«j , denique sermo est de iis quorum nomen a littera ^ incipit; horum nomina, imprimis Mohammed, fere totum magnum hoe volumen implent. Ultimus qui recensetur est Yolumen secundum ut nunc est continet nomina inde a ^ usque ad lX*^°. Lacuna plurium foliorum exstat inter foil. 49 et 52. Yolumen tertium incipit a ^jjbLs ^3 lX+.s? et explicit in E dictis patet nos tantum possidere partem ingentis operis et quidem eam portionem quae continet eos quorum nomen erat Mo hammed cum nonnullis fragmentis e literis t, cS) j et |». Aliud volumen itidem autographon et continens partem litterarum _b, _b et ^ est in Bibl. Paris (Cat. n. 2144). Quinque priora folia Codicis 1366 a continent fragmentum fasci culi traditionum auctore quod ut demonstravit Dozy {Notices p. 26) proprie pertinet ad Codicem nostrum 560. Deseri- betur infra in capite »Traditio prophetae” etc.
MXXXIII. (Cod. 560 (20).) O _ 33 3 sjIjLo tractatus, cujus initinm deësse videtur (titulus ex indice volumini praemisso desumtus est), de principe Tilimsani Abu-Hammu II (regnavit a 760—791) de ejusque decessoribus. Dozy, Notices, p. 26, suspicatur eum pertinere ad librum Maqrizii — •' # _ 33 —3 “ slXar*J' j, (sJu^aii cujus pars prior in Bibl. Grothana est, n. 1771 apud Pertsch, qui III, 353 conjecturam eonfirmayit. Maqrizii est autographon (16 ppg.). Est hoe ultimum hujus pretiosissimi yoluminis opusculum, nisi quod 5 ppg. male a vermibus passae et partim conglutinatae sequuntur, de quibus v. Dozy 1.1. Ordo opusculorum antea alius fuit, ut ex indice tituli apparet. Hinc quoque docemur unum tractatum c. t. iXo-jXii deësse. MXXXIY. (Cod. 369 a et b Warn.) q s w o o£ w i*C O w u^wlxi! (' J.S'i (j/iXiS ijAiait auctore Sehams-ad-din Mo hammed ibn-Abdarrahman as-Sakhdivi (-(- 902). De operis consilio auctor in praefatione (Cod. 369 b, fol. 1 v., 3 0 3 w O 2 r.) haec monet: ^x+> ^XXxj ^ lo ^ lAp ^j-aaa^OLj &.X.M ^aa^ê 1 fjX-wJL, i bLuqJU^ ^ lj.Aa/0 U 0.Jt &»—a_5 i3•, (3»—J ^ Lo#i/0 IaSj.Cv*^ 4 Ijl\a^ jl Ia.^ é IaaaJ ^ Q.-/0 ^ ^.*£>1 ^-a-Ü 1) Sic in praefatione auctor ipse opus suum vocat et eodem modo titulus scri- bitur in praefatione Compendii operis (Cod. 518, p. L); in titulo Codicis 369a legitur ^L:>l 3, et Hadji-Khalïfa (IV, p. 122) scribit qLa^ J..
U^JI ^ j Post haec verba statim fontes e quibus bausit, indicat auctor his verbis: £ 0 \S 0 * (\o^ è> Ui* og^is ^ ls>j*ê j,) wls***^ l*s=+o ,J o’i ^ O"- r?^ 1 c*^ 1 0 J r ^\iU xjC*J 5 ('j^AoUJi -**£«> g-d^' ^. 5jy S*r r ^LxJlj X^LXjt oLsy'j o'üuyjj ( 5 L c^UU J.U! £* ^+ s 1) Est Schihab-ad-din Ahmed ibn-Hadjar qui, anno 773 natus, anno 8o2 diem supremum obiit. Infra enim ait as-Sakhfiwï: LS^jj+s Ui^u* &*5 U LjjU*' ^ X+ De ejus opere cui titulus^*.*^ S UJ j, £ Uj! cf., praeter Iladji-Khalïfam, Quatremère, Bist. des sultans mamloulcs I, 2, p. 219, et ammad- verte praeter duos Codd. Paris. (AF 656 et 657 Cat. 1602; cf. etiam 1603, 1604 et 1605 1) de quibus hie retulit, tertium exemplar hujus opens m Bibl. Paris, asser- va'ri," nempe in collection Asselini, ut refert Flügel in Wiener Jahrb., Vol. 90, Anz.-Bl. p. 6. Etiam Bibl. Goth. hujus operis exemplum possidet (1622,1623) et m Bibl. Bodl. asservatur primum volumen (Uri n. 705). Alia exempl. sunt in Mus. O Brit. (316, 1241) et Biblioth. Berol. (Ahlw. 9460-61). Ceterum in titulo non ilif, ut Quatremère scripsit, pronuntiandum esse, etiam nostro as-Sakhawn Codice confirmatur, nempe in quo SJ.Litj (sic) scriptam est. - Ibn-Hadjari sub hoe certe titulo ab Mdji-Khalifa non nominatas, a Quatremèrio commemoratur (1.1., p. 218), sed mihi valde verisimile videtur, illud opus idem esse atque Lexicon Biographicum virorum qui saeculo octavo floruerunt, quod inscriptum est «ifcJUlSii XjUJI iS «aJLtbü'; quae opinio eo, ni fallor, confirmatur, quod as- Sojuti in praefat. ad Vitas Grammaticorum, itidem duo Ibn-Hadjari opera citat, nempe , v-k--^ et . 2) Triplex redactio exstat historiae al-Ainii (+ 845), nempe magna, media et parva. 3) Hujus al-Maqrizii operis titulus est ylxcW £ ‘ jji ■ti utXjisJI. Continet vitas aequalium auctoris. V. Quatremère, 1.1., Preface, p. xvn et Hadjï-Khalita III, p. 216. Exigua operis pars, litteram 1 et fragmentnm litterae £ complectens, exstat in Bibl. Goth. (1771), qui Codex, utpote ipsius auctoris manu exaratus, summi est pretii. Ex verbis vero as-Sakhawii patet, al-Maqrizïum hoe opus non absolvisse, illudque, post ejus mortem, ordinatum et continuatum fuisse a Nadjm-ad-din ibn-Fahd, sed neque hunc illud ad finem perduxisse, ut jam dixit Dozy in Notices sur quelques manuscrits arabes, p. 14, ann. 3. 4) V. Hadji-Khalifam II, p. 125. 5) Continuavit itaque Historiam al-Fasii Nadjm-ad-dln ibn-Fahd (amicus as-Sojutn; v. praefationem ad Tabaqdt-an-nohdt), quod Hadji-Khalifa commemorare neglexit.

secunda vice erat) legisse as-Sakhawii librum cui titulus £**1*1! ^yiS! £.xdiUt, quinque spissis voluminibus comprehen- sum; addit, sibi placuisse ut ex nonnullis litteris (ja*j yt) quaedam exeerperet, hisque excerptis se titulum dedisse .A_*_J! £^ü! _yai! ^ jiUail, Sequuntur itaque exeerpta ex hisce litteris: I (p. 76), z (p, 77), j (p. 84), yo (p. 85), £ (p. 125), Js (ib.), j, et (p. 230) i_5; porro (p. 237) ex capite de ^*£1!, (p. 247) ex capite de ujlsW! (sed tantum littera j), (p. 248) ex capite de Ajt; ultimo denique loco (p. 255) in Ibn-Abd-as-Salami libro caput re- 5 , peritur sic inscriptum: s.*s xX.A s^-w j£Aj x*.**.i>\**v.,*J i ü.i.ii*! i j fy&j). Codicem nostrum ex auctoris autograpko descriptum esse anno 976, patet ex subscriptione, quae baec est: &_è\**.JÜS ^ -E A*c ^ A*.^ 'A*^ yj A*=>! j-P} (sic) ^Al! lö ^l*+Ji ^Syt+li p^Lwj! 1v1 £*** £aJj. Paginas continet 261 octuplicatas. Alia exempla hujus epitomes exstant in Bibl. Paris. 2078, Yind. 1179. Compendii, auctore Zain-ad-din Omar ibn-Ahmed as-Schamma al-Halebi, cui titulus « (yü ^ Jel < (j,**»]!, de quo etiam Hadjl-Khalifa mentionem injecit, primum volumen servatur in Bibl. Bodl. (Uri n. 855; cf. Add. et Emend, p. 598). MXXXYI. (God. 416 (2) Warn.) / „ w *c „o£-. _cïo*o 5 -o 5 u »lJüi 5 qLcÏ auctore as-Sojutt (-f- 911). »Con- tinet notitias, alias longiores, alias breviores, de omnis generis hominibus, Proceribus aeque ac doctis, Auctoris coaetaneis.” (Meur- singe Spec. p. 46 seq.). Caeterum observandum est, ipsum as-Soju- tium in praefatione dicere, libri titulum esse: j, ‘^La-S-xI! li-.i tc (jLk-d. Opus alphabetice ordinatum est. Inter gJi_*o et j&L!o duae probabiliter paginae exciderunt. Exemplar hoc unicum in Europa esse videtur. Anno 974 nitide exaratum est. IS-9& MXXXYII. (Cod. 1956 = Amin 233.) ujjjl ^llcl ollsj Lf = 1 ysul! sSlïs sive lexicon biographicum
16 auctore Abu-Mohammed at-Taijib ibn-Abdallah ibn-Ahmed ibn.Ali Abu-Makhrama qui ineunte saeculo decimo vixit in urbe Aden. Narrat enim (II, f. 184) patrem suum mortuum esse anno 903, fratrem majorem natu (natum anno 866) anno 911 (ibid. fol. 187 v.), quo- cmn facit quod auctoris opus in enarrandis rebus anni 927 explicit. Trium quibus totum opus constabat voluminum duo possidemus, se cundum nempe et tertium in unum religata. Primum yolumen agit de iis qui mortui sunt ante annum 501 sed periit ut in Amini eatalogo docemur, secundum 75 folia continens pergit ad annum 700, tertium denique ad finem operis 202 foliis absolvitur. Ordo quo tractantur viri est igitur chronologicus et quidem in tabaqat divisus quorum singulae viginti annos ampleetuntur. Antequam auctor agit de viris per viginti illos annos mortuis historia universalis horum annorum breviter describitur et praesertim in ultimis annis auctor prolixe agit de historia urbis Aden et provinciae Jemen, quod usui esse poterit ei qui res maritimas Lusitanorum illius temporis describere velit. Auctor opus suum non absolvit nam mors praematura eum abri- puit antequam redactionem finalem operis (h./üW) absolvisset, itaque Codex noster in fine multas lacunas habet. Anno 1030 descriptus est ex exemplari quod anno 987 secundum auctoris autographon redegit Omar ibn-Ibrahim ibn-Radhwan J.LJ1 (vel J,LÜ). Textus autem non caret mendis. MXNXVIII. (Cod. 1023 Warn.) <C C O $ ' -7 w —O 30-C _0 w »C w — O £i nD 3 „ W ‘£ x.JL£*ii xljlAJi «Ule (juJl+*JÜi otjl&wJS auctore Ahmed ibn-Mogtafa, qui nomine Taschköprf-zadeh (aol^ jfelb) notus est et anno 965, tribus annis ante mortem, librum absolvit. Praeter Hadji-Klialifam cf. de hoc opere Hammer in Geschichte des Os- manischen Reiches, I, p. xl; IX, p. 239. In decem classes viri docti distributi sunt. Terminatur liber autobiographia auctoris. Codex anno 978, decem annis post auctoris mortem elapsis, scriptus est.
MXXXIX. (Cod. 692 Warn.) Ejusdem operis alterum exemplum, anno 1025 scriptum. Hujus operis exemplaria in quavis fere Bibliotheca reperinntur. Yid. nunc Pertseh in Catal. Goth. III, 345 seq. Editus est liber Bulaqi in margine editionis Ibn-Khallikan. ml MXL. (Cod. 1985 = Amin 262). Continet hic Codex fragmentum vel potius plura folia, quum praeter initium etiam alia folia in medio libro perierint, operis biographici, in quo recensentur viri docti, qui floruerunt regnan- tibus sultanis Selim ibn-Solaiman et Morado III. Suspicio igitur oritur nos hic habere partem libri, cujus mentionem fecit Hadji Khal. IY, 66 tamquam appendicis ad librum notissimum c. t. quem compegit AU ibn-Bali, vulgo Manq (,_&U) ') dictus -j- 992 et cui titulum dedit: Só j, Jt Jvtólil. Quam conjeeturam testimonio ipsius auctoris certissi- mam reddere possum, nam in describendo regno Selimi lectorem relegat ad librum suum c. t. ^**1! qui liber a Hadji Khal. VI, 288, n. 13509 laudatur et auctorem habet ipsum ilium Ali ibn-Bali Manq. Exemplar minus mutilum quam nostrum possidet Bibliotheca Yindobonensis, quod descripsit Flügel in ca- talogo suo II, 349, n. 1183, ubi conferat qui melium hunc librum cognoscere studet. Finem Codicis possidemus e cujus subscriptione patet ilium exa- ratum esse anno 1063, quod quidem egregie factum est charac- tere neskhi. Alia exemplaria praeter Vindobonense: Mus. Brit. n. 960; Be- rolin. apud Ahlwardt n. 9883—84; Mus. As. apud Rosen n. 207; Paris. 2163; Lips. (Ref.) Z. d. D. M. G.' VIII, 578 n. 20. MXLI. (Cod. 747 Warn.). — O ÏO-c — O 2 Oi-c 3 -■ - ^b auctore Schams-ad-din Mo- 1) Textns h. 1. sed vid. ann. ad hunc locum VII, 774.
hammed ibn-Ahmed ibn-All al-Andalosi Malikita, qui tempore quo hoc exemplar exaratum est, i. e. anno 1004, adhuc inter vivos fuisse videtur; nam librarius in titulo ejus nomini subjunxit haec: pta! m/j «ÜU* «I* ^ ^ UJi • Eecens certe est scriptor, nam recentes citat, v. g. as-Sojutium in Historia Khalifarum (p. 51). Primum brövitGr agit auctor do MoliamniGdo ot do klialifis (usc[ug ad al-Mamunum). HaGC libri pars (p. 1-77) parvi est momGnti; non majoris Gst roliqua pars, quao forG nihil continGrG vidGtur nisi excerptum ex Ibn-Khallikane. Codex nitide exaratus est et 338 paginas quadruplicatas con tinet. Aliud exemplar mihi non innotuit. MXLII. (Cod. 1742 (1) = Amin 5.) „J&UJI 0 “£;i yLJI jT il\ auctore Zain-ad-dln Mohammed Madjan ibn-Abdarrahman princeps Medicorum in urbe Misr. Quae- nam ratio intercedat inter hunc libellum et librum ejusdem fere tituli et argumenti cujus mentionem facit Hadji Khal. YI, 392 sub n. 14031 optime docet praefatio ubi post doxologiam sequitur ougji iXywJt j Ui ^ ylfti! Jue «UI g*-* CJ- ^ O- f**" SCaJaJ biA.*J &JU Ja&o' q! cOj! — gi 1 4ï' £ ^ 3JÓ j! jUiAILj Sj^*o ill USSjJI «UI, ^ cr *-*-*• Est iS itur exiguum compendium operis Ibn-al-Aidarusi, cujus exemplar asservatur in Mus. Brit. (Cf. Cat. p. 429, n. 937) de illis viris decimi saeculi qui in Aegypto aliquam famam nacti sunt. Auctor operi suo, quod vix 26 folia implet, finem imposuit die 2°. mensis Rabf I, anno 1042. Eodem Codice continetur: *3t¥ W MXLIII. (Cod. 1742 (2) = Amin 5.) p°£i JO? pl*ci oLjj IJc eodem
auctore. Ut titulo satis indicatur etiam opus biographicum est, de viris saeculi deoimi, attamen auctor ad saec. undecimum procedit jj). Ultimus enim annus qui h. 1. memoratur est 1044. Liber nempe secundum annos digestus est. In praefatione auctor dicit se frustra quaesivisse opus as-Scha'ranli similis argu- menti c. t. Qjiül ^Ulc l_aï1.a,« qLo J, jSUJSj 3-UuJI. Quando hie liber scriptus sit non dicitur, attamen probabiliter eodem anno 1044; est enim auctoris autograpbon. Folia implet 25—216. ZSSl (V MXLIV. (Cod. 1742 (3) = Amin 5.) W _ O 2 -• w 5 5 _ ^ 5 Cv Excerpta e libro c. t. ^ W A 1 w ^ ^ n auctore Zain-ad-din Abd-al-Qadir ibn-Mo- hammed ibn-Abd-al-Qadir al-Angari al-Djaziri al-Hanball, scripta manu ejusdem Mobammedis Madjani et quidem anno 1038. Leguntur a fol. 217 usque ad fol. 228. Excerpta haec sunt e sectionetertia capitis secundi (,,ÜL syd ,3), in qua de magistris suis, omnibus e parte posteriore saeculi noni et initio saeculi decimi, egit et deinde de memorabilibus quibusdam inde ab anno quo natus est auctor 911 ad annum 970. Mohammed Madjan dicit se tantum primum volumen operis ingentis, cujus capitum elenchum memorat, vidisse. USl MXLY. (Cod. 2010 = Amin 287.) Hoc volumen ita inscribitur: ^ i_A.iAA.il L« tiA-Ö 1 jjvc ^JlA.SS cXc Ij^A) iCcbljtJI L-aLÏ ^SA/aJI Ü-oSlxJ! x.jV,^Aa lo ci.'.J.sj «.Li* 'i£.* t<r suil. Quibus praemissis auctor exorditur a biographia patris et matris Qotb-ad-dïni ejusque fra- trum etc. (ab ipso conscripta), quam excipiunt multae aliae virorum doctorum saeculi noni et decimi. Finem facïunt vitae quam bre- vissimae priorum imperatorum Otbmanorum, teste subscriptione : jjïiX+ÏÏ qa xjlitXj! Lc Patet igitur hoe volumine contineri excerptum e quodam libro Qotb-ad-din ab ano- nymo quodam, ex autographo descriptum. Qualis autem fuerit titulus
hujus libri Qotb-ad-dini difficile dictu est, nam de Historia Meccana et Expugnatione Jemanae cogitari nequit, liber autem Classium Hanafitarum secundnm Hadji Klial. IY, 137 incendio periit nee postea absolutus fuit, quum auctor in retractanda materia naturae debitum solverit. Aliud opus historicum auctoris a Hadji Kbal. non memoratur. Ceterum Codex noster fere saeculo post mortem Qotb-ad-dini scriptus est anno H. scilicet 1082. Probabiliter est autograpbon et satis bene exaratum est. Ordo foliorum bic illic turbatus est. HSi MXLVI. (Cod. 2009 = Amin 286.) O _ O £ - . O _ 3 _ 3 «‘ iöXw auctore Ali Qadr-ad-din al-Madani ibn-Abmed Nitzam-ad-din al-Hosaini al-Hasani, qui illud opus anthologicum composuit anno H. 1082. Ceterum cf. Flügel in Catal. codd. Yindobon. I, 390, n. 409, ubi aliud exemplar descri- bitur, 'Wustenfeld, die Geschichtschreiber n. 589. Exemplar nostrum 332 foliis constans anno 1167 exaratus est et quidem ductu grossiori et parum eleganti, exceptis foliis 3—9 quae melius scripta sunt. Praecedit index vitarum. Alia exemplaria praeter Vindobon. jam laudatum: Ms. Cid. Hammouda p. 16; Mus. Brit. n. 1647; Berol. (Ahlwardt) 7418—19. MXLYII. (Cod. 1737 = Amin 384.) O S O ^ 3 O O ^ w 3 0 . auctore al-Mohassin ibn-al-Hasan Abu-Talib qui boe opus obtulit Waziro Ali ibn-Ahmed Radjib ibn-Sa c id quem summis lau- dibus in praefatione prosequitur. Libri titulo jam satis docuit auctor quid sibi in boe opere scribendo proposuerit et simul aetatem suam defini-vit quum viri de quibus loquitur fuerint ipsius aequales. Primi autem de quibus exposuit sunt Abu-Mobammed Zaid ibn-Moham- med ibn-al-Hasan filii principis fidelium (Zeiditarum scil.) al-Mangur- billah (-J- 1029) et frater ejus Isma c il ibn-Mohammed auctor operis ifël JL& j JalL (v. supra n. DCCCCXYIII). Hic mortuus
est anno 1079 (vel 1078). Post hos duos agit de Abdallah ibn-Ali al-Wazir qui anno 1118 adhuc inter vivos erat. Cf. supra sub nmn. DCCLXVIII (I, p. 491). Paullo post agit de Jahja ibn-Ibrahim quem anno 1117 aut 1118 obiisse ait, deinde de Jahja ibn-Ali qui post annum 1120 periit, de Isma c il ibn-Mohammed anno 1139 mortuo, imo memorat virum quem anno 1140 vita defunetnm esse dicit. Scripsit igitur ad finem dimidii prioris saeculi duodecimi. Opus dici potest historia litteraria Jemanae aetate auctoris sed monendum est eum saepius poematum laudatorum illustrandorum gratia etiam de aliis viris et rebus exponere. Multa eo continentur quae frustra in lihro Kholasat-al-Atzar quaeres. £■ Initium: gJS qIxJI ^Jib\ j q(c( ^ Codex continet 259 folia formae maximae duetibus majoribus et minime elegantibus attamen distincte exarata. Operis finis deesse videtur non ideo quod Codex mancus sit sed quod numquam ah ipso auctore absolutum sit opus. Aliud exemplar mihi non innotuit. 16. VITAE (JRAMMATICORUM. MXLYIII. (Cod. 654 (3) Warn.) 5 O w Inscriptio hujus Codicis haec est: j iAJ 5 Jj>c istiSU.il £ ujt »yi ïtxjt q-, £ ^.Laail iAi>-l^il 0^ 0^1 - Scimus ex Hadji-Khalifa (I, p. 441 et IY, p. 154), al-Qiftium librum composuisse, vitas grammaticorum complectentem, quem of o inscripsit s'LsuJI eLii ishyil iLii, Ea quae traditionarii posteris tradiderunt de historiis grammaticorum ‘) (vide etiam vitam al- Qit'tii in Cod. 159, fol. 230 v.). Ab eodem bibliographo diseimus, ad-Dzahabium, qui saeculo proximo vixit (al-Qifti enim mortuus est anno 646, et ad-Dzahabi anno 748), hunc librum in epitomen ]) Vides, me a Flügelio (I, p. 441) in hoe titulo legendo et interpretando dissentire.
redegisse. Nullus dubito quin noster Codex hanc ad-Dzahabii epi- tomen offerat, licet ejus nomen non sit additum. Ex litterarum ductibus fere certum videtur, nostrum Codicem esse auctoris auto- graphum, Codex enim currente calamo sed emendate exaratus est; hoc yero casu a Dzahabli autographo, quod Codice 1721 conti- netur (supra p. 21) aetate necessario distat. Ipsum al-Qiftii opus deperditum est, et epitomes ad-Dhahabii praeter nostrum alius Codex in Europa non reperitur. Habemus itaque opus utilissimum, quod multa continet quae in as-Sojutii opero de eodem argumento non leguntur; unicum praeterea Codi cem illumque ab ipso auctore exaratum. MXLIX. (Cod. 474 (5) Wam.) 5 ° 5 Tractatulus Sojutii (+ 911) qui inscribitur x*s £ƒ>- LVS jüt . In fine lectorem relegat ad i, opus suum sLsuSt oliu.b. Exaratus est anno 987 ut omnia quae hoc volumine compre- henduntur opuscula. 17. VITAE POETARÜM. *i$9 ML. (Cod. 1694). -- w O Apographon libri ; xAJ! ujbo auctore Ibn-Qotaiba, anno 1869 factum Damasci. De eo retulit Yir Cl. E. Prym Z. d. D. M. Q. 1874, p. 677. Debemus hunc librum liberalitati Yir. Clar. Prym et Socin. Continet alteram redactionem operis, in multis diversam a textu quem Codex Yindob. exhibet. Editio ejus a me parata sub prelo est. MLI. (Cod. 502 Warn.) CjrC o ^ O CS ^ y ti x**Xj auctore at-Tzaalibi (-(- 429). Indicem hujus anthologiae v. in Catal. Oxon. p. 314—320. Codex, opus plene perfecteque exhibens, anno 1048 exaratus est. T ypis prodiit Damasci anno 1302 H.
MLII. (Cod. 23 b Gol.) I ars ejusdem operis, nempe a secundae inde partis capite quarto ad finem usque, omissis tarnen, praesertim in parte 3 a et 4», quam plurimis. Codex charactere Africano exaratus est ante annum 974. ZJID MLI1I. (Cod. 2078 = Amin 355.) Fragmenta ejusdem operis. Primum folium idem continet ac fol. 54 Codicis 502, sed quae sequuntur minime textum integrum offe- runt quum plura desint. Sunt 120 folia nitide exarata sed recentioris aetatis. - C & /} MLIY. (Cod. 1005 (2) Warn.) Caput de al-Motanabbio ex al-Jattmd (I, 5) (Cod. 502, p. 61—132). Alia exempl. al-Jatimae: Paris. 3111; 3308—12; Mus. Brit. 572, Suppl. 1110, 3; Cantabr. (Browne) 1224; Bodl. (Uri) 805, 806, 807, 808, 822, (Nic.) 313; Lee 66; Goth. 2127; Berol. (Ahlw.) 7401-8; Caes. Yind. 363—65; Upsal. 296; Mus. Asiat. Petr. (Rosen) 245; Escur. 348, 349; Alger, (p. 13). Yid. porro Pertscli ad Cod. Goth. 2127. MLV. (Cod. 773 Warn.) Excerptum ex Anthologia poëtica, quae iya.cj <\ o _ o £ dicitur et composita est ab Abu-’l-Hasan Alt ibn-al- Hasan ibn-Ali ibn-abi-’t-Taijib al-Baklierzi, qui illam scripsit post annum 455 tamquam appendicem ad at-Tzaalibii al-JaÜmam; in- terfeetus est hie scriptor mense Dzu-’1-Qa c da anni 467 in pago Bakherz, qui ad ditionem Msaburi pertinet J ). Epitomator se ipse in Praefatione (nam Codex inscriptione et subscriptione caret) vocat Mohammed Alt (sic), yulgo Ridhai dictus (^JL/i^-j usj~*.*.ii). Weijersius, in schedula quam in ipso nostro Codice deprehendi, conjecit, hunc eundem esse atque Mohammed 1) Vide auctoris vitam in Classibus ScMfiitarum auctore as-Sobkï (Cod. 73 p. U8).
17 ibn-Ali ibn-Mohammed ar-Ridhai, qui anno 1039 obiit et scripsit, de quibus vide Hadji-Klialifam in v. J ). In Praefatione epitomator porro ait, se jam antea excerptum composuisse ex Imad-ad-dini al-Kharida, et nunc sibi placuisse ut similiter excerptum ex yaajl 2U.0 componeret. Qua in re eundem ordinem atque al-Bakherzi secutus est, ut patet ex collato Indice hujus operis quern Hammer dedit (W. Jahrb., 88, Anz.-fSl., p. 1—7) et Flügel in Catal, Codd. Vindob. I, 339 seq. cum nostro Codiee 1 2 ). Quodsi nos, ipsum yasül iUsO non possidentes, ex hac epitome aliquam fortasse utilitatem capere possemus, ideo tarnen noster Codex pauci est auxilii, quia in magna operis parte omnia poëtarum no mina desiderantur. Haec nempe minio addere librarius neglexit. Codex in India vel in Persia, ut ex chartae specie et littera- rum ductibus patet, scriptus est. Aliud hujus epitomes exemplum mihi non innotuit; ipsius vero yaaJt tria exempla exstant in Bibl. Caes. Yind. (366—368) et praeterea illud opus possidet Bibl. Goth. (Pertsch 2128), Bibl. Mus. Asiat. Petrop. (Rosen 246); Mus. Brit. (573, 1126), Berol. (Ahlw. 7409); Bibl. Paris. (Cat. 3313) et Bibl. Fatihie Constant (4358). MLYI. (God. 306 Warn.) - oSci-o 5 — ^ — O G-c 0 _ « qUcSS q..wL=s\^j ‘ iAj^Lï auctore Ibn-Khaqan (-J- 529). Hic Codex, fuse descriptus a Weijers (Orient. I, p. 463 seqq.), est ille qui A. nominatur in nonnullorum capitum editione, diversis temporibus a Weijersio, ab Hoogvlieto et a Dozyo facta. Indieem capitum dedit Weijers 1.1. p. 413—431. MLVII. (Cod. 35 Gol.) Alterum ejusdem operis exemplar, quod B. vocare solemus. Fuse descriptum est a Cl. Weijers cum in Specimine, turn in primo vo- 1) In Praefatione (fol. 3 r. et 4 r.) sermo est de khalifa al-Qftjim-billah, cui liher dedicatus est; sed haec praefationis pars ex ipso yasii X-yO desumta est. 2) Priraum capnt agit jLsiüj ,3; „der Wüste und Hidschret” exstat apud Hammemm, sect hoe sine duhio est typothetae error.
limine operis c, t. Orientalia. De reliquis Codd. (ef. Mon. 506—7; Mus. Asiat. Petr. (Bosen) 247; Mus. Brit. 366 (1), 539 (2), Suppl. 664; Yind. 1160; Berol. (Alilw.) 7410—11) expositum est cum ab eodern, turn a Dozyo in opere c. t. Script. Araburn loei de Abbadidis. Editus est liber Parisiis anno 1277 et Qahirao anno 1284. MLVIII. (Cod. 639 Warn.) 5 .. ö 5 5 5 5 - O £ Volumen nonum (paenultimum) operis y ^A.'OLX&'UJi i { l^ULlï O OÏ 05 O O £ « - O 5 5 O —O 5 — w o ' - ^ 5 " ' ■— 5 ., £ W . w - o y 0./o^ auctore al-Melik al- mangur Abu-’l-Ma'ali Mohammed ibn-Omar ibn-Sebahanscbab ibn- Aijub, principe Hamatae (-f- 617). De hoe libro cf. Weijers cum in opere c. t. Loei lbn Khacanis de Ibn Zeidouno, p. 13—15, turn in Orient. I, p. 490—499. Codex ex ipso autographo, eodom anno (602) quo opus compo situm fuit, descriptus est. 18. VITAE MATHEMATICOBUM, ASTRONOMORUM, PHILOSOPHORUM ET MEDICORUM. MLIX. (Cod. 159 (1) Gol.) Titulus: Ij y oUa&JUI <3 j ij} ^£220Ji q.J - 5 Est Excerptum e libro gujl-j ! ), scripto a Waziro al- Qifti (-)- 646). Factum est hoc Excerptum, teste annotatione in 1) Secundum A. Müller (JJeber das TaAcJi el-hulcamd in Actes du 8me Congres des Orient. Sect. Sém.) operis al-Qiftii verus titulus fuit c
fine adscripta, fol. 228 v., a (sic) A+rf? p-J A+^“, (1. anno 647; ergo jam primo post auctoris mortem anno. — Hujus Excerpti ab Hadji-Khalifa mentio non facta esse videtur. De vita auctoris ejusque opere cf. imprimis Flügel in Abu-’l-fedai Historia anteislamica, ed. Fleischer, p. 233—235, qui vitam al-Qiftii, ab aj-Qafadio conscriptam, ibi edidit et vertit. Initium nostri libri idem est atque ipsius al-Qiftii opens, nempe J.Ï U Jlc 5 jXil oüL> *JJ in nostro quoque Com- pendio virorum nomina ordine alphabetico disposita sunt; fol. 206 r. sequitur caput s-U.5^- *L*J J, et fol. 224 v. £ LaJ (j iU5Ül. Opus explicit fol. 228 v. Fol. 229 r. incipit historia cujus initium sic in Codice audit: gs,y£JS (adde pi) ^p.saJS |*a£=L df'-* Jij pi/ LaAAA l\.A£ p.—J yA«A J.J i gJi jL«Lcj ij, sLaï «.aIc, XjjjJI ihic et fol. 229 v. (in o fine) exstat vita auctoris: (sic) p.i pj.AJi JUs- yyu^ Q l*i KI**. Natus est anno 568 in urbe Aegypti Qift, unde nomen habet; cf. etiam Jaqut, IV, lof. Liber, probabiliter quidem scriptus sed mendis scatens, folia continet 231 octuplicata. Exempla ejusdem Excerpti servantur in Bibl. Caes. Yind. (Flügel 1161—62); Berol. (Ahlw. 10053—54); Mon. (440); Mus. Brit. (15031; Paris (2112); Argent. (20); Escur. (1773) et Constantinopoli in Bibl. Köprülü (1033), Baghib-Pascha (988). MLX. (Cod. 204(1) Gol.) Quaedam excerpta ex libro de quo dixi, nempe Tarihh al-hokamd, auctore al-Qifti. Praemissa sunt nonnulla quae possessores suum in usum anno- tarunt; prima vero opusculi verba (fol. 4 v.) sic audiunt: .dit *.**o *Jj XLyaai! j»li’ »,**>*£jj —aaI & -rï
xIjLawj ü*Jj^-Ls Xajj>j &IÏA ü.aj^xc w«/A Sa-SawIkjI ^IaSI i3 WW W L^xaOj ^ül LaLxjT qaxaa. -Lü-i A*Xj ,^ül vjl ^JTIJü' L^lij'i, quibuscum cf. Codicem 159, fol. 17 r. in f., et Casiri I, p. 304 seqq. Enumerationem scriptorum Aristotelis excipit fol, 12 r. ; LsuJ! (j«i\*ls> waA, quibuscum cf. al-Qifti fol. 35 r.; sequuntur deinde permultorum librorum a Graecis et Arabibus scriptorum. tituli, quos epitomator ex al-Qiftio yerbotenus descripsit, ut ex collato al-Qiftii Codice luculenter ap- paret. Subscriptie» sic audit: j, f*$£«Lwl oA> s L-^ 8lA-S> ^Xi» (jalXaLsIj 0U2.wyU.il LC^ly 0 CT * 1 * gJjlj' lui X.+..J 1A.S-J..J J ex quibus verbis non sine magna veri specie efficere posse mibi videor, ipsum al-Qiftium librorum Cata- logum, de quo dixi, ex suo Tarikh al-hokamd excerpsisse. Libellus, charactere nestaliq exaratus, textum offert longe me- liorem quam noster Codex libri Tarikh al-hokamd. Paginas con tinet 32 (fol. 4 v. — 20 r.) formae quadrat, min., et anni nota caret. Accedunt 0 ^a*aaLJI sLAÜ 4.* A (sic). Est nuda nominum enume- ratio (fol. 20 v.). MLXI. (Cod. 133(4) Gol.) Titulus: ^lyo waA\Xasi vyl/A ^ üul*j' lv\3>. Liber iU.jLsÜI ^y*o Hadji-Khalifae ignotus erat '). In nostro ) Codice (v. p. ^3) haec loguntur: jLaX>^l ja UX*j lo LAS 1 (vocalis in Cod. add.) ^lyo 1v**j a-jlxf ja ‘ i_>LA ja ^.ö^aaJ! ^ v_s.a1Lj (ja xaAIv ^raXaoj (5 gwvli !(3 Ijl IS 3 j\X*oÏÏ} xaLÜ lX*j jls jo.j (javAï 1) „Cod. Bodl. Uri n. 484 false a possessore quodam inscribitur: '*.+£&■ Est opus philosophicura de anima quod abrupte incipit et desinit. Hoc adnotavit Iioutsma qui Codicem Oxoniensem inspexisse videtur. Adscribitur autem in catalo^o I, p. 121 al-Baihaqio Tzahïr-ad-din, qui, ut infra videre licet, appendicem ad scripsit,
A+^SU L r 1 '-^ v_a.A*a^j jtyA (J>c lAS 1 Lxi |*AXi|j9 3 gJ^Uj ^ J!ó 5 l _^SuJt j$\.io qLxaaw^J! xlii^ qL^J! i_jjL*.vo J, MyS? i_j._s. Ex quibus verbis jam haee patent: Liber Qiwdn al-hikmati compositus est ab Abu-Solaimdn Mohammed ibn-Tahir ibn-Bahram as-Sidjzi, vel, quae alia nominis relativi est forma, as-Sidjistdni. — Erat hic phi- losophus et medicus qui quarto Hidjrae saeculo florebat 1 ). — Ap- pendicem ad hunc librum scripsit Imamus Tzahir-ad-din Abu-’l-Hasan ibn-abi-’l-Qasim al-Baihaqi, de quo viro nihil memoriae proditum reperi. Noster igitur Codex primo loco Excerptum ex Compendio libri Qiwdn al-hikmati continet, factum ab Abu-Ishaq Ibrahim at-Tibrizi, qui vulgo al-Gadhanfar (_aAtóiJI) vocatur 2 ) (vide Codicis p. 70). Exponitur de philosophiae primordiis 3 ), de antiquis philosophis eorumque placitis; (p. 68) de Abu-Solaiman as-Sidjistani, (p. 69) Abu-’l-Padhl ibn-al- c Amid al-Qommi 4 ), Abu-Tammam au-Naisaburi, • Abu-Ishaq ag-Qabi, g-Xo ^ ^>3 (J..S.3 r ^U est Abu-’l- Qasim Abdallah ibn-al-Hasan (-f- 386), auctor libri ut discimus ex annotatione al-Gadhanfari, quae, dimidiam implens paginam, incipit a verbis ^ J.ïUi jls et desinit „Ai \LS! yjj.j.A.i (sic) ^aLaè Li'hSyi J^ï), (p. 71) Abu-Ali Ahmed ibn-Mohammed ibn-Miskawaih, (p. 72) Abu-’l-Khair al-Hosain ibn- Sowar, Abu-Solaiman al-Maqdisi (s. al-Moqaddasi) ^A^l JJLJI *1 £ U*aJI qLs»! JvjLaw, bU-w-JI (cf. H.-Kh. III, p. 460). In pag. 73 desinunt Excerpta ex Compendio libri Qiwdn al-hikmati.— Notandum est, in eo de ipso libri auctore peculiari agi paragrapho. 1) V. Wustenfeld, Oeschichte der Arabischen Aerzte, p. 58, n. 114. In ipso de quo agimus Codice (p. 08 vs. 4 a. f. et 69) exstat paragraphus de hoe viro. Ibn abi Ü9aibia plus seinel citat ejus (cf. I, HT ubi plene &Ouibü). 2) Quod ad hunc virum attinet cf. infra p. 139 Codicem qui ejus Appendicem ad al-Berunii Catalogum continet. 3) Post titulum, quem jam descripsi, prima verba sunt: 4) Erat aequalis Abu-Alii Ahmed ibn-Miskawaih, de quo, anno 421 mortuo, v. Wüstenfeld, 1.1. p. 64, et nostrum Codicem p. 71.
Secundo loco (p. 73 med.) sequuntur oxcerpta ex Appendice (•»•", v) ad librum Qüodn al-hilcmati, quae de viris exponunt bis: Honain ibn-Ishaq, Tzabit ibn-Qorra, Mohammed ibn-Zakariya ar- Razl, Abu-’l-Hasan al-Bistami, Abu-’l-Khair al-Hosain ibn-Baba ibn- Sowar ibn-Bahnam al-Bagdadi (de quo in priori operis parte etiam agitur), Jahja ibn-abi-Mangur, Mohammed ibn-Djabir ibn-Sinan ibn- Thabit ibn-Qorra, (p. 74) al-mo'allim at-tzani Abu-Nagr al-Farabi, Abu-Hamid Ahmed ibn-Ishaq al-Isfazari, Abu-’l-Wafa al-Buzadjani, Abu-Ali ibn-al-Haitzam, Abu-Sahl al-Kuhi (J’yül), Abu-Mohammed al-'Adli (AJotil) al-Qajani, Ibn-A'lam (*-Lt!) as-Scharif, Kusehijar al-Djili, Mohammed ibn-Aijub at-Tabari, Abu-’g-Qaqr Abd-al-Aziz Aaxxüjl, (p. 75) Abu-’l-Faradj Ali ibn-al-Hosain ibn-Hind, Abu-Sahl al-Masïhi, Jahja ibn- c Adi, Bahman-Jar ibn-al-Merzaban (+ 458), Abu-Mancur al-Hosain ibn-x—1—a al-Igfaham (-j- 445), Abu-Obaid al-Djuzadjani, Abu-Abdallah al-Ma cumi (^.-«ya*-#.^!), Abu- 1-Hasan al-Anbari, Isma c il al-Harawi, Abu-Sahl an-Nili, Ibrahim ibn-<=Adi, ' Abu-’l-Hasau Ali ibn-Ahmed Abu-T-Qasim Abd-ar-Rahman ibn-abi-Qadiq, al-Ostadz al-mokhtagg c Adhad-ad-din 'Ala-ad-daula Feramorz ibn-Ali, (p. 76) Imamus c Omar al Khaijami, Abu-’1-Ma c ali Abdallah ibn-Mohammed al-Majanadji, Abu-Hatim al-Motzaffar al-Isfazari, Abu-’l-Abbas al-Lukar:, al-qadhi Abd-ar- Razzaq ^UxaoJI (sic), Scharaf-az-zaman al-Ilaqi, Zain-ad-din Omar ibn-Sahlan, (p. 77) Abu-Sa c d at-Tibrizi, Abu-’l-Haitzam al-Buzadjani, Abu-’l-Hasan al-Abrisami, Abu-Modhar Mahmud ibn-Djarir ad-Dhabbi al-Isfahani (+ 508), Mohammed ibn-Abd-al-Karim as-Schahrastani (+ 548), Abu-’l-Barakat ibn-Malka (+ 547; cf. Ibn abi Os. I, Sva), Baha-ad-din ^ -<i 11, Ain-az-zaman al-Hasan al-Qattan al-Marwazi, Abd-ar-Rahman al-Khazin, Zain-ad-din Isma c il ibn-al-Hasan al-Djor- djani (+ 531). Tertio denique loco sequuntur excerpta ex RisdlA quae addita est Appendici operis Qiw&fi al-hikmati. Breyi enim expositioni de vita Zain-ad-dini al-Djordjani adjecta sunt verba V UJÜI p «/óo 5 . Turn in Codice hacc sequuntur verba ? quae tamen non ab al- G-adhanfaro, sed ab ignoto illo epitomatore libri Qiwdu ctl-hikwiuti profecta esse arbitror: ****& u-cr»
Lfci» ü’y° V L -^ cr SfP- j>i j> 1§jl\xj (jcit A l\j olAXjt^ u_jL^x-! ^.PjL-*-xcij t^*iAï ~ f ^~~' (3' 3Quae verba non ab al-Gadhanfaro esse profecta, yel inde patet, quod de Abu-Najr al-Farabi hic prorsus tacet, et statim ad Abu-Ali ibn-Sina transit. In Excerptis itaque ex hac epistola nonnulli quidem versus, ex virorum, quos jam recensuimus, poësi desumti, offeruntur (ut Omaris al-Khaijami p. 78), attamen non raro nudum exstat nomen nullo versu adjecto. Monendum restat, auctorem, in prima et secunda opusculi parte, potius de placitis virorum doctorum quam de eorum vita exposuisse, at hanc tarnen etiam saepius ab eo egregie esse illustratam. Margo ubique annotatione est operta, quae itidem, magna certe ex parte, ex Qiw&n al-hiJcmati hujusque libri Appendice desumta videtur. In fine haec leguntur: ^jAJI ^3 j*.j' L^UiLjj SjL*xcl ^ v-s-Luj ^_jl J._Ai^5t LgJhSxM oüuUxJI slX._<? qj! W Ki*» Ltf , LiiA.s>5 LA Ltijijj &m*.sü xJU! (j*iA’s ƒ Sed in p. 79 adhuc quaedam leguntur de Schihab-ad-din as-Sohrawardi, adjecto librorum liujus viri catalogo, et in fine haec verba leguntur: UiX>j Löjt ^*^3 oUuUaJI l\x£«CvJI Li^^o '3 LitLc*. xli \ . O d Haec Excerpta Codicis nostri p. 66—79 implent; satis nitide, ut reliqua quae Codex offert, descripta sunt anno 692 ab Ibn-al- GolAm, discipulo al-Gadhanfari. MLXII. (Cod. 59 a et b Gol.) C C O Vitao Medicorum auctore Ibn-abi-Ofaibia (-f~ 668) c. t. “ LL)fi ölaLb i3 ‘ . Primum volumen quod desiderabatur quum Dozy primam edi-
tionem hujus Catalogi scriberet demum recuperavimus anno 1888, sed misere laceratum et pluribus foliis amissis ut jam in praefa- tione exposuimus. Desunt enim folia 1—3, 107—137; 148—150, 152, 153, 155—158 et 166 usque ad finem voluminis. Incipit igitur a p. v, 1. 4 a fine in editione Mülleri et explicit nulla ratione lacunarum habita in vol. secundo p. 11 1. 11 in vita j-j' ..fij ^ «jl.3t.il <3! Secundum volumen (59 11 ) duabus constat partibus quae fere eadem continent, scilicet fol. 1—96 r. = II, 'fl, 12—fvf in editione et fol. 96 r. — 180 = II, 1.1, 3—fvf. Secundum Muller, Praefatio p. XXII, haec secunda pars Codicis 59 b et Cod. 59 a , quem tantum ex locis apud de Sacy, Abd-al-latxf, p. 549 seqq. cognitum babebat, eandem redactionem offerunt (Cf. Praof. p. XXIY). Desiderantur ergo ea quae leguntur in editione vol. II p. 11—1,1. Prima autem pars Codicis 59 b aliam offert editionem et quidem auctore Müller fere eundem textum habet ac Cod. Mus. Brit. 1291, secundam nempe redactionem. Codices qui ad saeculum decimum Hidjrae referendi vidontur anni nota carent. MLXIII. (Cod. 76 Col.) Ejusdem libri alterum exemplar uno volumine comprehensum quod aeque ac Cod. 59 a anno 1888 recuperavimus. Continet folia 175 (pp. 350) et parum damni passum est. Praefationom Codicis contuli cum editione Mülleri; textus bonus esse videtur, nonnullas varias dat lectiones. Satis distincte exaratus est Codex anno 977. *>oM MLXIY. (Cod. 2387.) Excerpta ex eodem libro continentia vitas medicorum qui in Hispania fioruerunt = II, H—a1* in editione Mülleri. Descripta sunt ab A. Dugat e Cod. Paris. Suppl. Ar. 673 et cum duobus Codd. Oxonionsibus collata a W. Wright in usum Dozyi. Emtus e libris Dozyi (Gat. n. 367). IS(0 MLXV. (Cod. 1918 = Amin 189.) Tria folia quibus praemissa est inscriptio J, Ló^l qjae LL'Ü, sed falso Ibn abi Osai-
18
sarios hanc ob rem odio me habituros et ad ejus sectatores per- tinere putaturos. Recenset deinde quaenam isti adversarii ar-Razio objiciebant, et dictum refert: ar-Razi hominum opes, corpora et religionem corrupit (^üLiolj (j.c (jytyi Xï). Exposita vita ar-Razii, al-Bèruni (Cod. p. 35) primum libros ar-Razii de medicina, (p. 36) de physica (ol****!*!!), de logica (oUfliai*jl), (p. 37) de disciplinis mathematicis et de astronomia oLa-^jSUJIj) recenset; tum ejus Commentarios in aliorum libros et aliorum librorum quae confecit compendia (inter quae est Com pendium Plutarchi, i_jIX5Ü »,*a^s\lj'); deinde ejus libros de disciplinis philosopbieis et conjecturalibus iUa.*As), de metaphysica (ü**^.Eaii ^.s U), theologia (oL-gi'il), (p. 38) alchy- mia, et denique illos quos contra religionem scripsit (oL^-s-O) illosque in quibus varias tangit disciplinas. Quum al-Bèruni sic uno desiderio viri, cujus rogatu libellum composuit, satisfecisset, alte'ri etiam morem gessit; rogaverat nempe al-Bèrunium ut de antiquis medicis exponere vellet; et quum auctor sibi in memoriam revocaret, virum ilium aliquando ab ipso Cata- logum librorum quos composuisset, poposcisse, subjunxit Catalogum illorum operum quae usque ad finem anni 427 — noster itaque libellus verosimiliter anno 428 compositus est — edidorat, annos tune 65 lunares, 63 solares, natus. In hoe itaque Catalogo, al-Bèruni (p. 42) calendaria, (43) libros suos de longitudine et latitudine regionum, (44) arithmeticos, de radiis luminum, de instrumentis eorumque usu, de chronometria, (45) de cometis et deinde de uni- versa astronomia, (46) fabulas Milesias (in quibus est Wdmiq iva ‘Adard) et libros dogmaticos enumerat, addito saepe foliorum nu mero quo quisque constabat. Deinde sequuntur ii quorum exem plar vel auctor non amplius possidebat. Libellus, qui 16 paginas complectitur (p. 33—48) quemque H.-Kh. non commemorat, in nulla alia, quantum scio, Europae Bibl. in- venitur. Integrum e nostro Codice edidit Cl. Sachau in Praef. ad librum Chronologie Orient. Volleer, p. XXXVIII—XLVIII. De Codicis habitu vide supra ad n. MLXI.
MLXYII. (Cod. 133(3) Gol.) Tractatus brevis (Codicis implet pgg. 49—65), quem supple- mentum esse voluit auctor al-Gliadhanfar Ibrahim ibn.Mohammed «/ /3J at-Tibrizi (anno 629 s. 630 natus) ad al-Bèrunii Catafogum supra descriptum. Titulus est: X+a.aIU' ^av^sJI üJL*v.J xJsL&Jjl J.s-'Jil j».a£Ü. I xJLavjIJ ^ -^L»^<Vk S ^.^0 A&<oLa£IJ ^yjl ; .£j ,3! L-i^w,Lx.a-j| guu*Ji oUJIj Ceterum cf. Sachau l.l/p. XIY et XY. • o£- In praefatione al-Ghadhanfar sequentia monet: ^1 ^JLc^ ^j{ jfó L-/9 <3Uc*^l l^i^c 3JI XiL&tJf jJLtaj q*» « 3 o Jo^j^5 *jUb fc^LgJI 5 ® w 0-« (jj^Ls aJl^y o-ï_5_j s^.+c K.J.+5 JlH- AIj JL» xa&a^ *"!Lo . » .. oi g^lj q-« ^-Xa-e vJÜÜf U Lg_A_j ._i>L_j vji^Vil qI v Ua5 (aJ ! ^.LaE-.. ^IaI* A.- v Üa—' ► \jls^ , ‘ V-S V; ^. A A^ A/s. SO^LaA u5üj otAS^ 1 ».aLc ^l\*ajI l\*.j ^_:>! ^°y A er* m&ü >_a1L ,1! ljAlj)>l ülX^j qIcjJI IAs> i' (jaLsJL *aa+*K xaJI JyojJI. Jam post- quam al-Bèrunii nativitatis annum, diem et horam et stellarum eo temporis momento conjunctionem fuse exposuit, pergit p. 51 hunc in modum: J-Aa-s?. U xjLc (2; jiü tsJx& jjül ^aa«J1 j, c „w.a!s (1. j»'o) U -L-A-(^c^aaaJS (jaaraII ^ L^CaJ XaI^XaII JjLa^Ju L^2aJjA aa : óyï>-^ ^ (i gji x.j.A2.A.j(.jl. Continuatur haec prima pars usque ad p. 62, ubi nova sectio incipit a verbis: x_*_a ^Ls» X-mz-ï q'Ü jA=»Lwj. Primum memorat, inter al-Bèrunii mortem et nativitatem suam in- tercedere annos 184 Persicos; deinde studii sui astronomici ratio-

RISTORIA. 141 Uil MLXIX. (Cod. 1991 = Amin 268.) Hic Codex initio et fine destitutus continet historiam prophe- tarum et quidem ut mihi instituto examine patuit illam quae auc- torem habet at-fza labi (-j- 427), c. t. (j*Jopus post editionem Aegyptiacam notissimum. Fob 1 y. incipit bistoria Dzu- 1-Qarnain (ed. Qahir. p. t“!c) et in ultimis foliis sermo est de Loqmano (ibid. p. P.o) unde perspicuum est ordinem foliorum misere perturbatum esse. Attamen major pars hoc Codice, qui 146 folia amplectitur, continetur. De aetate Codicis difficile est judicare nam litterarum ductus minus elegans et vestigia usus Codicis illi eharacterem peculiarem tribuerunt, sed satis antiquus nihilominus est. Alia exemplar: Mus. Brit. 910, Suppl. 494-496 (fragm.); Bodl. (üri) 726, 799, 801, (Nic.) 44, 147; Berol. (Ahlw.) 1019, 1020; Gotb. 99(6); Ambros. 29; Paris. 1918-1922; Const. Fatihie 4451—52. Cf. etiam Vind. 1572. MLXX. (Ar. 1870 = Amin 145.) • O £ _ >_05 “ t-***^’ ’) xa^j' auctore Ibn-Tulun (-)- 953). Agit de loco sepulturae Mosis prophetae secundum traditiones Mos- lemicas, quae hac in re multum inter se discrepant. Auctor hanc gloriam Damasco vindicat et singulas traditiones ita explicare studet ut huic suae sententiae faveant. 1 raemissum est documentum in quo Ibn-Tulun statuit se hasce traditiones publice legisse coram discipulis qui nominatim memo- rantur in urbe Damasci anno 936. Sunt 12 folia manu auctoris exarata. MLXXI. (Cod. 311 (b et a) Warn.) Duo volumina magni operis Abu-No c aimi Ahmed ibn-Abdallah al-Ispahani (-j- 430) c. t. sive (ut in nostro Codice) 1) PrOjl*i>lj in initio opuscnli est ^ 1**5.
quidem hujus operis pars posterior. Partis prioris quae, ut ex H.-Khal. (III, p. 110) patet, incipit a khalifis et agit de sociis et asseclis Prophetae, pauca tantum supersunt (12 fol.). Memorantur: ^ qL*Xc ; (^'i^*JI); A-ijj _j.d; Aas 's.^.a/0 C7 _ ' 0^5^’ ^AaJUI (j*a-*-'5 Q—? ^ O ^Lg.J'iJi ol—j; 5 K.j1.a.J ^i o*"- 5 (* s+-' Axa* 0~t 5 y £ - O' a- ^ , '" 33; (*•"”5; o- 8 ^ c; o- i O' et o- a^y' L ** e * Deinde haec verba legimus: 0-. S3 j.Astj As Lo _^aaE» ^ÜALj ^Ul)i u.Js c ^**-^5 *.Asa,Asji ^A^L,*.£> 0^ y> 3 ^S L^öj-C^ A+i- lXl-5 ' ,*AW.Aji ^3 A^J^ < tj, A—öl.A.xJ(j ^/«LwJ! < J,UJt 0.-C jjlj iüL^UaJI j?j-S"<3 ]*As.J QfJkXJt q' t^+.Ls'j ^lü/O y i^óJl (j^LaJI i3 ^Si “ XjL^UaJi 0* j.ilS'ïitj < l_>°i>*^S QjiiAA.X*w.i^ ^ ,3 g5.Xi.Ji ^.s U/Ojs A.S ^Ji X-SaIsJI sAA} qJAÜ üA*.e! ^Jbo^Asi 0/« As-'5 Jslt \i/3 — «jIaXasSj slii ^Ja-»' j?5 — ^s LaJAej < oLaxJI 0^ £jü:>i J?5 m iJiysi .jl\Sb^ < *J!j.s-i j_5 > L.Ai../a XJS5.S L*S IajAs- #J ^Aiol 0*5 4t ^ÜaJIj ^bclji ^-AAJjj' > <& KjI£:> (J.c 0* ljj*aXii Xjijj *J ój*J jü 0^5 Deinde vocabulo ^JL«i statim transit ad hujus classis viros enu- merandos. In quo quum ordo alphabeticus desideratur, hic seriem nominum lectori offero: ^AWjlsJi A*-SU> isaaS A^, 0j A^A-i Aas >i.j 0j ajaJLas ; xo.j j.3 J*ASfl.i ^ 0 J* C _^ji ^LLsJi 0_j l_<.JL-ê 1) Ita in Cod.; Moschtabih f1/\


19 f. 165 r. f. 172 r. f. 177 v. f. 181 r. f. 183 v. C ^-y.! 0iJ lXaC ^ j ^ ffrAdlfi 0.J l\*>I t f lji)^Lx4.il \Ü1 l»\xC iAa£ ^.>Lxxjl l\jjJ tXx^AW 0.J (J'C ^yMfc^ÜI ^


f. 275 r.
f. 275 r. ibid, et ibid. f. 275 v. ibid, f. 276 r. ibid. ibid. f. 276 y. ibid, f. 277 r. f. 277 y. f. 278 r. f. 278 v. ibid, f. 297 r. f. 280 y. f. 281 v. f. 282 v. f. 283 v. f. 293 v. f. 294 r. f. 296 r. f. 297 v. f. 298 y. f. 299 r. ibid, et f. 299 r. f. 299 v. f. 300 r. f. 300 y. f. 301 r. ibid, ibid. <311 oLijJI yixs- t *~*j^*^*' lXac Ailiï lXa.ac anonymus 0*)J O* l_5>y&*!*« .4.G fjnks- yi AaiiJi 0j 0jl\,*^>- ^JLo (j*L**J! Q.J qJ aJJI i^>.£ •fj! 0’ M *^ > ‘ 0^ &1j5 l\>.c yl y4>& ^y^ lA>*«.^Uo jS. J yl 0.J tjl^Cf (j*jlyJl yl >C c5}V^ Q***^jl 0-j ^-^y. vy**-} y* I Ax*aw qJ ^ Aa*>* yl ^’* / '**- 0“? Aa,Xaw yl 0^ A.*.o-l yI A+^/O yUJi yl C7- a- ƒ*> yl 1 ^•jLé.AC 0*^ &UI l\a£ yl ^5yUJi 0-w.^il yi ^LLic 0.j ^.g.** 0^ A*.2>\/q 0.J A*:>l (j*Lotil yl ^.klft.*Jl ^_£yjl qJ y^l^l ^cX^ii 0^ ^jAJ f- 310 y. ^iyi A^ ( yl ja^> 0^^ yl y**' 0 J<l 0j yl yl j^-aÏj (joUii qi^tL yl q.J ^yyX^u* v —0^ (J^ £ o^y* ^ jU.^\JI vyyl QiJ A^l sJJI Axc y f


f. 322 r. qJ lXJ') y! ibid. cXJ’l ^ 4Jac ^ lA^i jJJI lXae f. 322 y. i j^'^-Vaj ^j^ f. 323 r. OIass» q,; iA*-<,/! «Ut i_V*.c oi In sex foliis quae restant memorantur viri pii ex patria auc- toris; maximae vero partis, imprimis eorum quos ipse nuda nomina tantum traduntur. Codex incomta manu, sed satis accurate descriptus est anno 885 ex Codice qui anni notam 617 gerebat. Tomi nostri 4 tlis et 5 tus inscripti sunt, unde patet totum hoc exemplar 5 tomis constitisse. Al. ex. incomplet. Paris. 2028—29; Berol. (Ahlw.) 8512,8669, 9973—74; Lips. (Ref.) 143; Const. Aia-Soph. 3183—84 (4 tomi), Raghib-Pascha 1004—5 (2 tomi), Fatih. 4329—4336 (8 tomi!). i°77 2 y: MLXXII. (Cod. 1467.) Continet hic antiquus Codex opus biographicum de viris piis vel potius Qufiis, sed priora folia magnum damnum passa sunt clade publica quae anno 1807 in nostra urbe accidit (cf. Praefatio, t. I, p. XXXII), nonnulla prorsus interierunt. E subscriptione tantum patet librarium opus suum absolvisse anno 676 Hidjrae et haec anni nota magno usui fuit ad titulum libri indagandum. Quum enim Codex noster fuisset e libris Ravii, qui suos Codices nactus est in auctione Scheidii probabile erat etiam hujus libri in Cata- logo Scheidii mentionem exstare. Re vera res ita se hahuit, nam legimus ibidem p. 94 sub n. 44: «3"^ ^*vL^0} i_a.sI.Lo — in forma 4 to maj. Codex bene scriptus, absolutus anno Heg. 676.” Collata enim descriptiono hujus libri tum apud II. Khal. YI, 141, tum in Catal. Mus. Brit. sub num, 1285 mihi patuit nos re vera hujus libri exemplar possidere. Auctoris Ibn- Khamls (-}- 552) vita exstat apud Ibn-Khall. (ed. de Slane I, 216); de libri indole conferantur auctores jam laudati- E 20 primis foliis 6 perierunt, ut hinc patet quod Scheidii vel alii possessoris manu paginae notatae sunt et ante p. 40 tantum
20 14 folia supersunt margine nunc destituta. Primum inter haec folium amissum est, sed superest secundum, ubi ultima praefationis verba cum titulo supra memorato leguntur. Alia exempl. Mus. Brit. 1285, 1627 (1); Bodl. (Uri) n. 816; Tubingen n. 17 (Wetzstein); Berol. (Ahlw.) 9980. MLXXIII. (Cod. 1188). Hie liber initio caret. Est historia virorum piorum sanctorum- que et in summa parte cujusdam folii recentiore manu scriptus est titulus: Liber qui hoe titulo insignitus est, est Compendium, ab Abu.’l-Faradj ibn-al-Djauzi (-f 597) factum, libri Abu-Xo'aimi Ispahanensis (+ 430) c. t. Xjb- et qui supra descriptus est. Statim non improbabile videtur hanc inscriptionem recte sese habere. Inter illos enim viros a quibus plerasque quas refert auctor historias acceperat, sunt Abu-Bekr Mohammed ibn- Abdallah ibn-Habib al-'Amiri, Mohammed ibn-abi-Manjur, Moham med ibn-Abd-al-Baqi (+ 489), Ahmed ibn-Ahmed al-Motawakkili et Abd-al-Wahhab al-Anmati ( ■ 538). Unde jam patet auctoris aeta- tem cum Ibn-al-Djauzii optime convenire. Quod autem non tantum traditiones ab Abu-No c aim, sed etiam ab aliis acceptas refert, non est quod miramur, nam teste H. Khal, (III, 110 seq.) in Compendio scribendo liberius versatus est. Imo auctor praefatur (in Cod. Lon- dinensi n. 962 apud Rieu) se partim e libro Abu-No'aimi excerp- sisse, decem illius vitia emendasse ejusdemque tros defectus supplo- visse. Patuit deinde titulis capitum passim in libro obviis collatis cum iis quos dedit Ahlwardt in Catal. Berol. IX, 413 seq. Codicem revera partis posterioris tomi quarti fragmenta continere. Ilabemus e. g. f. 1 v. üLI ^.bSI (Ahlw. f. 128 a), f. 3 r. fJS J sol ^ ^ U*y iis* (Ahlw. f. 113 a) et ib. v. j*a/o ^ .5S ^ (Ahlw. ib. ubi male Sj.*^-), f. 4 r. plwJI oIAj(c ^ jSó (Ahlw. f. 111 6), f. 6 r. L*jl } ^ A^ L«! ^ I^JiJ (Ahlw. f. 160 a), f. 7 v. oIAjIc CjL&LiAaii .Só
^Uii! Jy.c aU.bls ya.4 (Ahlw. f. 125 b), f. 9 r. 5 Sè>Lyw ƒ» 3 Ijüi yv-ftLiAal! S(Ahlw. f. 173 b) et sic porro. Patet ordinem foliorum quam maxime turbatum esse, nee affirmare ausim praeter initium nihil deesse. Ultimum certe Codicis folium adest, sed subscriptio ^Ie aJJ! qj*j xJU, 0*..+.^.* nihil de fatis ejus docet. Constat 69 foliis formae maximae, pervetustus est et charactere Africano exaratus. Alia exemplaria libri Ibn al-Djauzli: Mus. Brit. 962, 963, Sup- plem. 638 (olim Kremer 48); Berol. (Ahlw.) 9975—9978; Paris. 2030—31, Compend. ibid. 2032; cf. Goth. (Pertsch) 2 (42). c~/, O» <£* /5'Kvvdc ^U-Wv^nt-v KK f \ MLXX1Y. (Cod. 807 Warn.) CCC s5 5 W W r£. y ^ ujLxX auctore Mowaffak-ad-din Abu-Mohammed Abd allah ibn-Ahmed ibn-Mohammed ibn-Qodama al-Maqdisl al-Hanbali (+ 620). Diu, scripsit Dozy, animo fluctuavi de loco huic Poenitentium Historiae assignando; nam aeque bene fortasse in capite de Theo- logia describi poterat ac in capite de Historia. Tandem vero liber hoc loco optime describi posse mihi visus est. Collegit auctor complures historiolas de peccatoribus qui in poenitentiam conversi sunt. Primo igitur loco agit de Angelis; tum de Prophetis; turn de regibus populorum qui exstincti sunt; turn de Barbaris tam populis (^"4! ^.a.j^aJI) quam personis (&Jlii j*.^i 2>ls>i Qt ^ö)‘, tum de soeiis Mohammedis Pro- phetae; tum de regibus Arabum, et denique do reliquis Arabibus. Duo postrema capita, quae omnium memoratu sunt dignissima, dimidiam libri partem occupant. Incipit caput paenultimum ah historia Dhu-’1-Kala c i jó), Persici satrapae, ante Persiam a Moslimis occupatam potentissimi, et praeter alia narratur quo modo factum sit ut pulcherrima et erudita concubina khalifae Hischam ibn-Abd-al-Melik, omnibus divitiis quibus gaudebat repudiatis, sponte vitam miserrimam, Dei cultui devotam, amplexa fuerit. Ejusmodi aliae historiae narrantur multae; sed quamquam symbolum istud: Momento mort, quod Islamismo haud minus quam Christianae reli-
gioni proprium esi, in quavis libri pagina scripta videatur, scriptor tarnen ea quae profert multo elegantius narrat, quam facere sole- bant monachi Christiani qui aevo medio similes scripserunt libros; et propter morum descriptionem non indignus est hie liber qui ab illis, qui Omaijadarum et Abbasidarum historiae operam dant, le- gatur. Singulis historiis traditionariorum series praemissa est. Codex, 167 fol., ut ex possessoris nota patet, anno certe 846 antiquior est. Descriptus est sive ex ipso autographo, testibus snbscriptionibus f. 28 v. x-èwi q-» yxj'ycll ^ I ƒ=>! _S.iys, f. 51 r. L<u.&. J-ol iLSJl ^.:>S et f. 78 v. ad finem tertiae, f. 112 r. ad finem quartae partis, sive, quod veri- similius est, ex hoc apographo quia subscriptiones in medio textu leguntur. In fine tantum est ujL£SI ƒ>!. Alia exemplaria conservat Bibl. Paris. (Cat. n. 1384 et 1385). MLXXY. (Cod. 1525(4) Testa.) «Laj'lil (* auctore imamo Tzz-ad-din 2 ) Abd-as-Salam ibn-Ahmed ibn-Ghdnim al-Wai'tz al- Moqaddasi (-|- 678). Doxologia incipit verbis: £j> } ! ^iXSI aJJ fjtywl x+fis- xjLJjI Deinceps tractantur Propheta, Abu-Bekr, Omar, Othman, All, Bilal ibn-Hamama, Owais al-Qarani, Ibrahim ibn-Adham, al-Fodhail ibn- c Ijadh, Abu-Jazid al-Bistami, Ma c ruf al-Karkhi, al-Djonaid, Samnrtn al-Mahhub, Abu-Bekr as- Schibli, Ibrahim al-Khawwag, Dhu-’n-Xun al-Mijri, Bischr al-Hafi, Mangur al-Halladj, Rabia al- c Adawija, Raihana. Speciminis causa describo initium capitis de Ma’ruf x_=»j L5 3-.kJi <31-=* jlsi u 1 Uj L? a JjJUJl J 5 t J'-S-S’. h--® et initium capitis de O Omare: b wiltaii ^ i3ls> i5 iW* «ujLsvÜ. x*lb j ‘ i_jLLÜ Ljlis; omnes loquentes intro- ducuntur et sermone poëtico utuntur in describendo statu suo. Codex anno 1007 est exaratus. Duo alia exemplaria possidet Bibl. Paris. (Cat. n. 1641 (2), 2035 (1)). 1) In subscriptions -A-2) In Cod. additur.
MLXXYI. (Cod. 1337.) JJ , rO ? O -- 44 —a^IaoJ! oLl^s- 4^>Lj_jÜ (jisjj auctore Abdallah ibn- As c ad (A*-J) al-Jafi c i (+ 768). Hie liber, 500 historiolas virorum piorum et sanctorum conti- nens, ex decern imprimis scriptoribus haustus est, quos compilator in praefatione nominat. Prolegomena in duo capita divisa sunt, quorum primum agit ‘ J.jL*12.s yt j, .Jij, secundum 44 aUljl’ oUSS (2,. Conclusio itidem in duo capita divisa est, primum >3 fUaaii y £-ïj jlXii, secundum ^j'AaSc j ^Lj J,. Accedit ^IxA-, cujus argumentum eSt Ioj.aA? 41 D U4l 4_jj—b ,yt 4_jj-1=5 < qYj--' ,2, sUsAo'it b'« Desunt in hoe exemplari narrationes 267 —369. Codex anno 988 exaratus est. Pars prior, in media narratione 266 abrupta, antiquior esse videtur. Olim Adriani Relandi, emtus est Amstelodaini in auctionc publica. MLXXYII. (Cod. 1524 Testa.) Alterum exemplar ejusdem libri, cui ab initio pauca desunt. Anni nota addita non est. Alia exempl.: Paris. 2040, 2041, Bodl. (Ouseley) 674; Escur. 752; Matrit. 351, 528; Mus. Asiat. Petr. (Rosen) 211, 212, Com- pend. ibid. 213; Lips. (Ref.) 89—97; Berol. (Ahlw.) 8803; Bat. (Dietrich) 89; Loth 708. Editus est Bulaqi a. 1286 et Compendium ibid. a. 1281. MLXXYII1. (Cod. 1525 (5) Testa.) <^C O ( Titulus in Codice est: ^L_3I ilaJLsij w - - y 44 Auctorem indicatum non video, incipitque, nulla doxo- logia praemissa, a verbis: ^LA y> — qL.a.j _«.A o ^uL Continet vitas virorum piorum (Qufiorum), quorum
plerique saeculo quarto in Persia florebant, et aliquam offert con- yenientiam cum as-Scha c ranti (-f 973) opere c. t. J oLs-aIs ,3, quod exstat in Bibl. Gtoth. 1767, Caes. Yind. 1185, in Museo Asiat. Petr. (Rosen) 214 etc.; at ex hujus libri Indice, quem Hammerus edidit, cum nostro Codice comparato, patet, Codicem de quo agimus non plane eum illius parte in qua de iisdem fere yiris agitur, convenire. Codex anno 1007 est exaratus. MLXXIX. (Cod. 579 Warn.) o £ w__ j . Titulus (in inscriptione et in praefatione: olsi - O O -C— O W “ Auctor est: Schihab-ad-dln Abmed ibn-Ahmed s — — ibn-Abd-al-Latif as-Schardji al-Hanafi al-Jamanl, qui anno 812 natus est ’), et anno 893 Zabidi obiit 1 2 ). Liber, ut recte observat as-Sakhawi 3 4 ), agit de iis tantum piis yiris, imprimis de Qufiis, qui in Jemana floruerunt. Auctor enim in praefatione ait, se complures libros de Qufiis legisse, veluti: j*—vw.ajI 3I j,L«hU >_)L_a_S" ^ \1 q.>AJ^ ^ w C wöU/a ‘ sed queritur, se in nullo horum librorum Qufios Jemanae commomoratos invenisse (tA=»tj j\ 1 er* 'A- > d SAi “ qjA^LJI ^-..Lclxil *UlxJl 5 ), quandoquidem scriptores isti tantum de Syris, Iraqensibus, Magribinis caet. agant; cujus rei causa e scriptorum ignorantia est repetenda, nam inter Jemanenses egregii 1) As-Sakh&wi, Cod. 369 b. 2) ld. et H&dji-Khalifa, IV, p. 138. 3) jC*aL> lyy, *L^.LaJt u>o^ü olS*L UaA #i. 0-3 4) Cod. false; cf. supra p. 152.
fuerunt £ufii, caeterarum regionum Qufïis non inferiores. Placuit igitur auctori nostro, peculiari libro de civibus suis agero; qua in re libri parvum tantum auxilium ei attulerunt; nam, ut jam dixit, in libris de Qufiis Jemanenses non memoratos invenit, et quae praeterea apud bistoricos invenit, brevia erant et tantum in transitu narrata. Consuluit tarnen libros al-Jafi c li, historias al-Djanadii, Ibn- Abd-al-Hamidi, al-Khazradjii, aliorumque. Nactus est historiam faqihi Hosain al-Ahdal librum schaikhi Jahja al-Marzuqi, in quo bic complures schaikhos e gente Banu-Marzuq commemo- ravit, oL.U' schaikbi Isma c il al-Djabarti, oUy scbaikhi Talba al-Hitar ( Lx_g.5ï + 780), olol/ scbaikbi Abu-Bekr ibn-Hassan, & dUi His monitis, liber (fob 3 v.) para- grapbum offert quae inscripta est: Ifcij-Hj yjt 'I v U3ÜLj. Tum auctor dicit, se de 9 ufiis qui tune temporis adhuc vivebant, taciturum, locuturum vero etiam de iis viris pus qui f'ufii non erant; XaSjaoIt SJ>LwJ! 'A-t-? (*^S ^ a5s- Lexicon biographicum incipit fob 7 v. Versus libri finem et ab solute lexico, baec leguntur: A_s r J j,t -V 0 C ^ «Ajl r i juU> A3, s' *•*'ƒ ^ cr g 3 ' ^j.S'A.s s LjJ _5* pA*i 5 ' |»A*J gjl jGs?. U iéU3 ^*ï ’AS> ipse liber absolutus est die 4° mensis Scbawwal anni 867, ut patet ex auctoris subscriptione, quam librarius nostri Codicis de- scripsit. Hic vero noster Codex, in usum viri cujusdam nobilis, ut videtur, a librario Turca exaratus est anno 1004. Aliud exemplar exstat ’in Mus. Brit. Suppl. (Bieu) 672. Praecedunt eadem manu scripta duo poëmata auctore Abd-al-Latif ibn-Ali al-Qaci i ( L5 **Aia]i) unum titulo p-UJI ornatum in bonorem Abd-al-Qadiri al-Djilanl, alterum in honorem schaikhi Ahmed ibn- c Alwan.
MLXXX. (Cod. 560 (5) Warn.) C C O I If C ,f ‘ auctore al-Maqrizi (4- 845). In initio hujus opusculi lector relegatur ad librum (H. Khal. Ill, 130), quem introductionem appellat ad opus suum ^ La-j t (' “£.L*-aJ^ siXas^Jlj (H. Klial. I, 434, Pertsch, Catal. Goth, ad n. 1830), et quem etiam laudat sub titulo J-ó-AaII v _AxS\ Sunt 25 pagg. Ipse auctor scripsit doxologiam et emendavit, quod se anno 841 fecisse ad finem in margine sua manu testatus est. Sequuntur duo parva poëmata (1 pag.) Maqrizii, ab ipso exarata. Notandum est, quod Dozyum fugit, bibliopegae culpa fol. 43 et fol. 189 locum commutasse (utriusque prima vocula est ^,1 et ita custodes foliorum praecedentium). Jo/J MLXXXI. (Cod. 2377 = Amin 659.) Alterum exemplar ab initio mutilum, deëst nempe primum folium, titulum et initium opusculi continens. Anno 1017 exaratus est et olim pars fuit voluminis majoris, ex quo finem korrasae 10 mae , Umae e t I2mae oceupavit. Librarius in fine dicit hoc esse quartum quod libri fecit apographum. Aliud exemplar conservatur in Bibl. Paris. (Cat. 4657 (5)). MLXXXII. (Cod. 786 (8) Warn.) C CO ^ C Sj * - ) 3 N ) # a&ms, Incipit: O - ^ ^a— '■^1 La1-a.j jL-i il Ia£a^, Ö? gj! lólj Sunt 16 folia sine anni nota exarata ut 786 (7) Y. supra p. 44. Ad calcem legitur Ja-wLJI Aje Xas-j ^ass iUilajl sAu LgüJLc 1) Cod. h. 1.
Alia exempl. Paris. 1363 (2), 1931 (9); Bodl. (Uri) 854(2); Goth. 2212; Berol. (Ahlw.) 9069—70, 9105. Cf. Ms. Lee n. 37. 2 • '/■ /<■/•< / f /# MLXXXIII. O _ w . _ — O 3 w awN-wtj 'iL*a3. Haec fabulosa historia, exponens quo modo Salman Persa Islamismum amplexus sit, Ibn- c Abbasi auctoritate narratur, si scilicet libri initio tides habenda est, quod w 3 ^ hoc modo audit: jl-ï q—^ q—£ (1. Blij) oLi^ <A*-j ^xi/o &UI J, (L O IM i_a.a.w . b.a5" Lo'iAs> L jlji-ï liLobL»!. Narrat igitur Salman, se principis Persici filium esse. Quum aliquando ad templum, ignis cultui dedicatum, deferretur, ignis eloquentissime dixit: »Non est Deus praeter Deum, nullumque habet socium!” Quibus auditis, templi custodes valde mirati sunt, qui scilicet ignem per 400 annos non audivissent loquentem. Quae se- quuntur ejusdem sunt farinae, et libellus, qui 20 paginis constat et male negligenterque, grammaticae praeceptis saepissime violatis, exaratus est, ex Pseudo-Waqidiana vel simili officina profectus videtur. Recte igitur eodem volumine continetur atque Pseudo- Waqidianus liber de expugnatione Bahnesae, (of. supra p. 47) qui tarnen ab alio librario exaratus est. Alia exemplaria sunt fortasse Paris. 1932, 10; Matrit. 4711. MLXXXIY. (Cod. 1194(1)). - 3 3 3 S Historia Josephi, quae inscribitur Brevis praefatio praecedit in laudem hujus historiae, quam auctor referre demum statuit, postquam septem Commentarios in Qoranum de ea pervolverat. Codex anni nota caret. Pertinet hic Codex ad illos qui ex Mauritania allati dicuntur in antiquis Catalogis.
21 Eandem aut ejusdem generis historiam Josephi continent: Goth. 2741—2745; Bod). (Uri) 101, 127 (3), 757, 774, 787, 846; Paris. 1939—43; Berol. (Ahlw.) 8480, 8953—61 (4); Mus. Brit. 1488 (2), Suppl. 501; Acad. reg. hisp. (Codera, Mision hist. p. 171); Esc. 1711; Palat. 126 a. Yersio turcica est in Bibl. Bodl. (Uri n. 63 p. 313). Yersio poëtica est in biblioth. publ. Matrit. (Cat. n. 92). MLXXXV. (Cod. 1682.) Iiistoria Abu-Lukiae (Bulukiae) fabulosa. Rex hic fuit Israëli- tarum, qui e libro edoctus de futuro adventu Prophetae summi, regnum reliquit et per universum iter suscepit, cognoscere cupiens ea quae legerat. Multis rebus mirificis visis revertitur ad populum snum, eique narrat quae vidit. Codex, characteribus Africanis exaratus, recens est. Emtus anno 1860 in auctione Parisüs habita («Catalogue d’nne belle col lection de manuscrits et lirres Arabes”, p. 42, n. 394). Alia exemplaria asservantur in Bibl. Acad. Reg. Scient. 138; Goth. 2686; Berol. (Ahlw.) 8969—70; Paris. 75 (Catal. a. 1739 p. 365 seq.); cf. Bodl. (Mc.) 169(1), Catal, p. 154 et 522. MLXXXVI. (Cod. 1187.) & - - iéLL+Jl HPrimum volumen historiae fabulosae Alexandri, auctore Ibrahim ibn-Mofridj ag-Quri (^yaJI). H. Khal. III, 639, n. 7322 auctoris nominis mentionem non facit et in plu- ribus exemplaribus opus anonymum videtur. Auctor in praefatione inter fontes laudat Abu’l-Hasan al-Bakri (cf. H. Khal. I, 483). Codex, anni nota carens, Africana manu exaratus est probabi- liter inounte saeculo undecimo. Unus est ex iis libris qui in antiquis Catalogis ex Mauritania allati dicuntur. Alia exemplaria jam enumerayit Pertsch ad Catal. Goth. n. 2385. Adde Brill (Houtsm.) 91; Berol. (Ahlw.) 9108, 9118; Paris. 3682—87; Lindes. (Crawford) 669—74.
MT,XXXVII. (God. 1821 = Amin 90.) _ 5 ^ £ 5 o rc 3 o~o o - ^ o r | y 0-ouLaJIj iüLsUaJt j*—x+*A '—sj'», K^+^v.j i_jU5 0-ojJkjt 0-< ^SüJu 0^ s auctore Abu-’l-Eath Mohammad ibn- al-Hosain ibn-Ahmed ibn-al-Hosain al-Azdi (cf. H. Kh. IV, 470 n. 9226), cujus aetatem ad initium saeculi quinti recedere patet e verbis quibus incipit: iXJ'l ^ ^ L»V ffl j, li'j «ilys ^lai' 0^ J, ^.Ae S°Jj-S 'Af'! 0-J 0-J 1—5.i>U*l gjl gjjüt Ld ff* Erat olim hie fasciculus primus collectionis (£}**?W 9 ua)u i n usum suum descripsit Ahmed ibn-Khalil ibn-Ahmed al-Labbudi ab anno 866. Tituli variorum tractatuum quibus constat haec collectio in fronte hujus fasciculi leguntur numero tredecim, qui continentur Codicibus nostris 1821, 1822, 1818, 1820, 1817, 1825, 1824, 1814, 1823, 1816, 1819, 1813 et 1826, unde patet n. 1815 (Landberg n. 84) non ex hoe numero esse. iHsi MLXXXVIII. (Cod. 1809 = Amin 75.) .» „ „3 _ O — — — O 3 ", Excerpta (< iLsXil) ex libro 4.*Ic \SjX.a ^ - - 5-S auctore Abu-Ja c la al-Khalil ibn-Ahdallah al-Khalllï qui medio sae- culo quinto mortuus est teste Tabaq&t ül-Jloff&lz XIV, 7. Opus probabiliter idem est cujus mentio exstat apud H. Kh. I, 258, n. 520 s. t. jbUl £ LJic i Auctor horum excerptorum, quorum pars nona secundum titulum, octava secundum suhscriptionem hoe Codice continetur, est Abu-Tahir Ahmed ibn-Mohammed as-Silafi al-lQpahani (-(- 576), de quo cf. Ibn-Khallikan vita n. 43. Codicem ex auctoris autographo vitiis purgato descripsit Abd- al-Djalil ibn-Mohammed ibn-Abdallah at-Tahawi in urbe MaQr anno 631. Praeterea Codex instructus est tribus idjdzia quas enumeravit Landberg. Sunt 26 paginae.
MSI MLXXXIX. (Cod. 1810 = Amin 76.) Eorundem excerptorum pars quinta ab eodem librario eodem anno descripta. De idjdzis cf, Landberg. ua MXC. (Cod. 1989 = Amin 266.) of # O ) (’ J, auetore Abu-s-Sa c adat al-Mobarak ibn-Mohammed ibn-Abd-al-Karim al-Djazari noto nomine Ibn-al- Atztr -j- 606. Cf. H. Khal. Y, 438 n. 11589. Opus divisum est in duas sectiones, in priore agitur de iis quorum nomina cognita sunt et quidem hoc ordine ut in 1° capite tractentur 10 socii prophe- tae, in 2° socii et qui post illos yenerunt ordine alphabetico et in 3 11 mulieres tarn sociae quam aliae item alphabetice. Sectio poste rior in duo capita distincta agit de viris et mulieribus quorum nomina latent. Hi secundum nomina locorum memorantur. Codex noster autem minime opus integrum continet sed tantum sectionis primae caput primum et fragmentum capitis secundi. E capite secundo tantum superest exigua pars sociorum et major pars eorum, qui post hos venerunt (j?.x£j q^jIxjI) scilicet a littera I usque ad initium litterae o. Quod ad Codicem attinet prima 18 folia recentior manus sup- plevit quamquam minime novissimae aetatis sunt, cetera ni fallor autographa sunt, sinminus saltern a viro docto non diu post mortem auctoris exarata, ut scripturae ductu et Codicis habitu pro- batur. Pretium Codicis quam maxime augetur eo quod apographa sunt rarissima, nam praeter exile fragmentum apud Rost, India Office n. 183, et exemplum quod Const, in Bibl. Fatihie (4172) conservatur aliud mihi non innotuit. MX ^ 'V MXCI. (Cod. 1993 = Amin 270.) Ilujus Codicis primum folium periit ita ut difficile videri possit de auctoris nomine et operis titulo certi quid statuere. Adscriptum quidem est in margine exteriore (_gi-Vc quod 1) Sic in titnlo et praefatione. Lector in titulo correxit u t hatet H. Khal.
deinde quis etiam in prima pagina Codicis annotavit scribens pro '), sed causae chronologicae huic obstant. Scripsit qui- dem ïfon-Addi librum qualis hic est biographicum de prophetae sociis (cf. H. Khal. I, 289, V, 28) sed jam anno 365 vel 360 diem supremum obiit et auctor noster in praefatione dicit se in boe opere in unum redegisse et de suo auxisse et emendasse opera aliorum inter quos sunt qui demum saeculo sexto vixerunt. In primis enim laudat opera Ibn-Mendae-f- 395, Abu-Noaimi al-l5fahani-f~430, Ibn- Abd-al-Barri -f- 463 et Abu-Musae (Mohammed ibn-abi-Bekr Omar al-Igfahani) -j- 581 quae ab eo compendiis scribendi o, ^, uetjn designantur. Quum porro Codex noster exaratus sit anno 670 et quidem a discipulo auctoris, fere certum est libri nostri auctorem circa annum 600 vixisse. Quibus praemissis suspicio orta est nos hic habere l um volumen operis viri celeberrimi Ibn-al-Atztr (Izz- ad-din) -{- 630 (cf. Wüstenfeld, die Gesckichtschreiber ^ - W ^ O - _ ) O i p. 113 n. 315) c. t. uxjL^Uail J iXJ quod anno 1280 (1864) Qahirae typis prodiit et cujus tomum Y conservat Bibl. Berol. (Ahlw. 9651). Instituto examine suspicio probata est, nam textus Co dicis incipit a p. I* 1. 14 editionis et usque ad nomen continuatur. Sunt 255 folia optime exarata anno 670 ut jam monui ex auctoris autographo. MXCII. (Cod. 357 Warn.) «. w «o. _ O iOrd 'O — J — oLiüJ^ l-jL.X-5 auctore an-Nawawi (+676); index quo explicantur primum nomina propria, turn voces juridicae et nomina geographica, quae in sex magnis operibus theologico- jnridicis occurrunt. Primam operis partem (303 priores paginas nostri Codicis) annis 1842—1847 editam esse a Wüstenfeld ex nostro et Göttingensi Codice, notum est; qui Yir Cl. quum egre- gie de an-Nawawii vita et scriptis exposuerit anno 1849, non opus est ut hic aliquid addatur. Codex (485 pagg.) anno 814 nitide scriptus, lectu tarnen satis difficilis est. Cf. Wüstenfeld Ueber das Leben etc. p. 58 seq. 1) In subscriptione liber vocatur ujLaj .
y., al-Hasan ibn-Jusof ibn-Ali ibn-Motahhar Abu-Man<jur al-Hilli H~ 726), qui ut ibidem tradit hunc librum anno 693 conscripsit. Est compendium biographicum de traditionariis fide dignis secun dum Schfitas. Auctor qui apud Schfitas magna auctoritate fruitur (cf. Sprengeri Praefatio ad Tusy’s List of Shy c ah Books, p. 3), divisit opus in duas partes, priorem s \ Jve lY*X.c! , alteram Aa.s J aXjI^ oAy ^*as utramque alphabetice ordinatam, et epilogum (aL..j'ls>). Qui plura de iis scire velit ab auctore relegatur ad opus sum majus c. t. “ aLra j. t ^sui.3. In catalogo operum f. 22 seq. hoe non memoratum invenio, nee alicubi superesse videtur. Compen dium vero nostrum etiam servatur in Bibl. Paris. 1108(2), (Catal. р. 217) et Berol. (Ahlw. 9926—27.) Aliud ejusdem auctoris opus с. t. sL*»l & secundum redactionem c Alam- al-hodai ad calcem operis Tusii editum est in Bibl. Indica 1854. Codex optimae notae anno 883 exaratus 131 continet folia. ' //.. T< /.t- v MXCIY. (Cod. 2320 (1) fol. 1—72 = Amin 602). Djamal-ad-din Abu’l-Haddjadj Jusof al-Mizzi (-f- 742), auctor corporis traditionum, quod infra describetur, emendayit et multis auxit librum 3, ‘JUjCI, sub titulo JUXJI Secundum H, Khal. Y, 240 non absolvit, sed ad finem produxit Ala-ad-din Moghultaj. In compendium deinde contraxit notissimus Scliams-ad-din ad-Dzahabi (-{- 748). Hujus Compendii c. t. öLjÜI (j s. brevius , hic babemus partes tertiam et quartam, quarum illa initium facit a aJJ! uVaae ijry-' ^3(jl iAae, quarta pergit ad finem operis. Codex formae maximae minutissimis characteribus perspicue exaratus est anno 1113 Damasci in schola et in usum professoris Mohammed- Murad. Al. ex. hujus Compendii: Gotha 1757; cf. Mus. Brit. 4642, Suppl. 628; Berol. (Ahlw.) 5182—83; Bibl. Khed. (Cat. I p. 121).
MXCY. (Cod. 1726 = Amin 228.) a ( 1 -J.J.+J s < JoLo'ii auctore Schihab-ad-din Abu-’I- - - " £ Fadhl Ahmed-ibn-Ali al-Kinani al- c Asqalani, vulgo Ibn-Hadjar (+ 852) dicto. De libro cf. H. Kh. I, 323 et editionem Sprengeri, ex cujus libri praefatione patet codd. esse rarissimos; Cod. noster integrum opus continet. Codex a duabus personis nitide et perspicue descriptus est ex autographo auctoris, si nempe hoc concludere licet e subscriptione jaitJ to j.;>! CT* ualxi" IsA-iPj gjl V U3CS ya*i' JasL> g.*-*. Multa hinc in editione Indica corrigi possunt. Anni nota caret. Duo prima folia manu recentiore sunt suppleta. Ligatura libri pulcherrima est. Involuciuin e serico viridi volumen tegit. MXCY1. (Cod. 1815 = Amin 84.) Fragmentum, quod versatur in explicandis cognominibus quae voce ^j! (yj) incipiunt celebriorum Arabum sed hisce paucis foliis (25 pagg.) ea tantum tractantur quae incipiunt a littera si) usque ad litt. 5 . Nomen auctoris latet, sed recens est, nam, ut hoc tantum memorem, inter fontes laudatur Ibn Hadjari (-f- 852) epitome qL**.) D tyJI (H. Khal. VI, 284). Apographon al-Labbudii (vide supra ad n. MLXXXVII). MXCVII. (Cod. 698 Yfarn.) O ?•' S ^ _ _ _ ,o 3 j _ > O — «ujsXS' (J^-H auctore Thiqat-ad-din Abu-’l-Qasim Ali ibn-al-Hasan ibn-Hibat-Al- lah, vulgo Ibn- As&kir dicto (-(- 571). Post praefationem (cujus prima pagina in nostro Codice, sine alius Codicis ope, in nonnullis locis non amplius legi potest, quia universus Codex, at imprimis ejus initium, aqua valde laesus est) 1) Fro jA£4-> in titulo est •
incipit fol. 7 r. caput: (nempe yw.lL Jjt x*+w*j ^,£=3 i_>Ij I & JljXc'ii) t\sc yoli^ **w2} x*l. c «Ui tJTj Reliquorum capitum inscriptiones sunt: ^l;i LwO y-x-x-l! i tL (14 Y.) XI <3^ |*^ E cr ^ y*xli y i ^-w xbi' \ i,—j ' ( -.;■, i Lx <3 *wA—j (22 r.) IXX © J.AiaaJ! ^ xLs^ j*3 (j.c ^aj' l55^ öjj Lx_j Jwaïi! y_x aJJI &+=-j y*ws^ü' j_jI \j (—o ySó v_jLj (66 r.) IY j Ö'^aJSj 2S.J XA.**J! yX X*X jfkj (*!*■!' In hoe eapite (fol. 68 v. seqq.) invenitur index librorum, quos al-Asch c ari scripsit. yX xUi \*>j y«*;<a.]l ,*,' y-x ^ij-c l-x ^-iL> i—>Lj (77 v.) Y W w 5 ör UiiAJI yx jJj&JS y.x x*e ,j>aj 5 8131**1' i5 oLg.*>"3! X***JI yx *JU! x*e*j y**^>1' i3"3 Lx ^3 >_jL (78 v.) YI w O — •& X/qjI «l\P ü* ***y* o* iü*.^ L—•^ v—jL—j (82 y.) VII W K t & öOl&CcI &/obU \X^\.xAai q/s l_J5j£ *■* ^^5 JLXj L<r x!' ülxLJI y-X (y 5 j Lx ya*j .-ï3 >_jLj (94 r.) VIII <S olxlxli! 0.R^\***X yX y*w^l!' Li y' yx yM<.^li xj _.Awx Lx ya*j y^3 a_jLj (95 v.) IX ^LaX:>^lj LS>J>Lj( J, )Ls^l x>5 J.E Post haec novem capita, quae de ipso al-Asch c ari agunt, sequitur aliud in quo de ejus asseclis fuse agitur, nempe: yLf 3' JuL^i y^LcLx e ,'uc' y_x ïs.U> 3 yA-? (101 r.) X 5 ' « „ .. ’ ^ (^^25 (3^25

22 Asch c aritis ageret; qua in re ducem se secutum esse Abu-’l-Qasimum ibn- c Asaqir. Haec illo, Est. revera hie liber epitome illius de quo jam dixi; ordo ca- pitum idem est eorumque inscriptiones fere eaedem; scd al-Jafi c i saepe ex uno Ibn- c Asaqiri capite plura fecit. Quae apud Ibn- c Asa- qirum post enumerationem Asch c aritarum sequuntur, bic omissa sunt, eorumque loco al-Jafi c i notitiam dedit de centum yiris illu- stribus qui ad Asch c aritas pertinent et ab Ibn- c Asaqiro non com- memorati fuerant; qua in re ordinem chronologicum secutus est, et de compluribus yiris retulit qui post Ibn- c Asaqiri mortem florue- runt. Primus quem commemorat est al-Qadhi c Ijadh ((jisLc), judex Granatensis, qui anno 544 diem supremum obiit; ultimus Alt ibn- Mobammed ibn-Khattab ibn-Abd-ar-Rahman al-Badji, qui anno 714 obiit. Codex, qui 61 foliis formae maximae (inde a Codicis fol. 173) constat, incomte exaratus est anno 845. Folia nonnulla sunt chartae albae, alia vero chartae flavae debilissimae, quae nunc non sine difficultate legi possunt. Hadji-Khalifah boe compendium in yoce non comme morat quidem, sed illud ei haud incognitum fuisse, patet ex iis quae ait ubi de Ibn- c Asaqiri opere loquitur (II, p. 187). Nostrum exemplum in Europa unicum yidetur. Mij MXCIX. (Cod. 1987 = Amin 264.) ^ oyÜI viijiJt L-JaSJI i_*sLü ^ SCajStfj w v* ~~ auctore Abu’l-Qasim Mohammed ag-Qabbagh, vel ut in exordio libri dicitur, Mohammed ibn-abi’l-Q&sim al-Himjari, qui nomine Ibn-ag-Qabbagh inclaruit. H. Khal. nomen auctoris non memorat, sed eum scripsisse initio saeculi octavi patet e. g. hinc quod plus semel dicit se anno 715 Alexandriae a judice su premo c Imad-ad din de viro sancto unum et alterum didicisse et quod annum mortis discipuli Schadzilii 718 memorat. In praefatione Hobiscum communicat ubi et a quibus notitias suas de Schadzilio
collegerit. Divisit opus in quinque seotiones quarum l a £ 1*3 Q-. qe »Lj***j 2ulL*JI 9 *&lü L-*-j «Juj 3 ^ jl, 2 a ajÜïp'Ü «jLütX» i SJÜjJL, 3 a «/óh «ülfcjay, j, 4 a J. ^f£=, iJbjj* è idi&'i LLoji^ ïüi^ftrtj i_Jy2.XÜ, 5 a Jülsj J, U^b oL>l£> lüa /jij er* U^ 1 l/M 1 * E P rima sectione corrigi potest genealogia data in Zeits. D. M. G. "VII, 15 ann. 1 ubi pro i\*»t rj-J ^Uai noster habet q-j q-4 O"- (A_*^./o et locus natalis ibid, ubi legatur i. e. Ghomerae (non »in einer Höhle”). In ultima sectione nomen loei ubi Scha- dzili anno 656 diem obiit et sepultus fuit, perspicue scribitur 8 ; i*r et additur iXajmöJI üu\^o ^ i5 y*~i ^&?5> c ^‘ Z. D. M. G. p. 19 ann. 4. Olim in textu forte fuit sed correctum est et nota marg. Ja erasa est. Codex satis bene exaratus anni nota nunc caret, quia ultimum folium manus recentior supplevit. Sunt 201 folia. Alia exempla sunt in Bibl. Escur. 1804 (Casiri) et Bibl. public. Matrit. (Cat, n. 186). MC. (Cod. 73 a et b Gol.) CCe83J auctore Tadj-ad-din Abd-al-Wahhab ibn-as- Sobki (+ 771). Hadji-Khallfah, in voce oLjU-ö (IY, p. 139 seqq.), tradit, Ibn-as-Sobkium tres hujus operis redactiones edidisse, ma- gnam scilicet, mediam et parvam. Quamnam ex bis nostri Codices offerant, certo Dozy declarare non potuit quum, primum volumen inspicere non posset; hoe vero diu amissum feliciter anno 1888 recuperavimus, ita ut nunc constet quod jam suspicatus est Dozy nos possidere redactionem magnam. Recte igitur nescio quis in fronte Codicis annotavit oLs-*..b ^ (sic)
iA-*-C j.U^jt 1—J.sJI tjy.j.X..II f L^>.a5 x^UmaJI ^-j-% "i jVt' LULS 5 LilA Revera passim in margine collationis exstant vestigia quare, collata subscriptione in fine voluminis secundi obvia, nullus dubito quin revera exemplar nostrum ex auctoris autographo de- scriptum et cum archetypo aecuratissime collatum sit. Exordium libri ita sonat: tSjkJtS^j s s.Us' xU A t l g«it xj cry-^5 deinde doxologia absoluta auctor prolixe disputat de vera Dei laudatione et invocatione necnon de fide et operibus secundum verba prophetae et placita theologorum. Occu pant haec priora folia usque ad paginam 66^ ara ; ubi praemissis verbis L«i as-Sobki narrat sibi jam priusquam ad virilem aetatem pervenisset summopere placuïsse rerum gestarum me- moriam. Quamobrem juvenili aetate omnia congessit quae ante ipsum alii scripto mandaverant de doctoribus SchafFltarum et in septem Classes (oLs*L>), saeculi quo quisque mortuus est ratione habita, opus suum divisit. Plura deinde de libri ratione monet donee p. 70 reeenset libros eorum qui antea eandem materiam tractaverunt. Primus omnium Abu-Hafg Omar ibn-Ali al-Motawwa c i librum composuit c. t. ^ j. , inspicere autem illud ipsi non licuit, tantum compendium ejus auctore Abu-Amr ibn-ag-Qalah. Alii libri quos reeenset sunt: Yita as-SchafPli auctore al-Qadhl Abu-t-Tajjib at-Tabari; breves annotationes biographicae auctore Abu- c Ajim al- 'Ibadl, liber Abu-Ishaqi as-Schlrazi; oLSaL auctore Abu-Moham- med Abdallah ibn-Jusof al-Djordjani; vLgüsJI Li'auctore al-Qadhl Abu-Mohammed Abd-al-Wahhab ibn-Mohammed as-Schirazl; JoLw ^x-sLwJ! j, auctore Abu-’l-Hasan ibn-abi-’l- Qasim al-Baihaql noto nomine Fondoq (^iA-a-s) ; auctore Abu-’n-Nadjlb as-Sohrawardi. Deinde Ibn-ag-Qalah scripsit librum suum quem in epitome contraxit Abu-Zakarlja an-Nawawi et secundis curis auxit Abu-’l-Haddj&dj Jusof ibu-az-Zaki Abd-ar- Rahman ibn-Jusof al-Mizzi. Post hos c Imad-ad-dln ibn-Natisch (^jMUkb'J) librum suum composuit.
Mox deinde (p. 75) auctor pergit ad describenda carmina quae dixerunt poetae antiqui coram Mohammede propheta inter quae occurrit carmen notissimum ciólj dictum, deinde (p. 83) de prophetae aequalibus eorumque judicio de poesi sermo est, donee (p. 99 seqq.) versus describuntur quos dixisse fertur Abu-Abdallah Mohammed ibn-Idris as-Schdfi c L Haec omnia prolegomena dicenda sunt, inter quae notare placet notitiam de Tataris (p. 114 seqq.) et de bello Djengizkhani cum c Ala-ad-din Khowarizmschah (p. 117 et seqq.) nam p. 122 demum incipit prima classis eorum qui Seha- fi c ium viderunt et audiverunt. Primum exponitur de iis quibus nomen est Ahmed, turn de iis quorum nomen est Mohammed, cae- teri ex ordine litterarum alphabeti enumerantur; agmen claudunt ii quorum nomina propria ignorantur, Iconja tantum noti sunt. Idem ordo per omnes classes observatur. Inter plura quae in hac prima classe narrantur est copiosa expositio eorum quae re- gnante al-Ma’mun de quaestione utrum Qoran creatus sit neenee orta sunt (p. 136 et seqq.). Secunda classis eorum qui saeculo tertio vixerunt incipit p. 199 infra et pergit ad pag. 253. Lacuna exstat post paginam 218 ubi unum folium periit. Tertia classis eorum qui saeculo quarto vixerunt a p. 253 usque ad p. 403 procedit. Hie imprimis observatione dignissima sunt quae habet auctor de Abu-Musa al-Asch c ari (p. 1555), de disputatione hujus cum Abu-Ali al-Djobba c i (p. 358) de tumultu theologico in urbe Naisabur regnante Togrulbeg Seldjuqidarum primo (p. 363) et do iis quae hoc tempore dixit et egit Abu-’l-Qasim al-Qoschairi v. g. de epistola ejus universali c. t. ^ÜLi Lo XjÜCsn KLwJI iCAjsUI y, (p. 373—381). P. 381 agitur de tractatu (J.* auctore Dhija-ad din Abu-’l-Abbas Ahmed ibn-Mohammed al-Qortobi. Quarta classis quae incipit p. 403 hoe volumine minime absol- vitur nam ultimus cujus nomen legitur p. 455 est Abu-Ishaq as- Schirazi, sed ah ipsa hac vita initium facit volumen secundum jam a Dozyo fuse descriptum hisce verbis: Ex nostro Codice primum folium olim excidit, quum thesauris nostris jam erat adjunctus: manu enim antiquioris cujusdam viri
docti, Gholii fortasse, ea pagina quae nunc prima est, tamquam secunda signata est. Initium yersatur in vita Abu-Ishaqi as-Schi- razi exponenda; deinde a p. 15 de bis agitur viris: c_£}jmJI lX*^ 5 Jyül v_^a*j _>j! 0 j UisH Cr 1 J'*-**'" 1 iX^fi _j.j! iA+s* 1 q.j Post pag. 17 est lacuna, et 4 paginae excidisse videntur quum jam in nostra Bibl. erat Codex, nam pagina quae 17 alu excipit, ab antiquiori illo viro docto n. 22 signata est; haec pag. 22 ver- satur in vita Isma ilis ibn-Abd-ar-rahman Abu-Othman ag-Qabuni exponenda. Deinde agit auctor inde a p. 26 de seqq.: ^ (i' c 0~r iX**» j..jl ^5>LaJI iAa£ Cy~- Jw***'d lX*^“ J«coaJ! ^*3A/0 _jK*> 0T-J qLs-j-S- q* J_jl SiAX-vaAI y' t-sW o? y*> a a ^ a i d^i a- c5jï;*'' A.*=^ q j ^tóLaSl a J y' CJ- (P‘ 2®) yi\ Aa**« (p. 29) iA+j^ Jjl J,liA+fli (J.C O’ ^ic a_j! (aU! iAaac *M' «A*c tilUJI r lIiJ ^.U a j a «J. (p. 30) CJ*^ 1 0.J (p. 37) ^.Ic AIaa*^5I (p. 36) LgjlwJI i_^ £ lA*^* lX-ai-ê • Post p, 3 / denuo
folium desideratur. P. 40 versatur in media vita Abu-Alii ibn-al- Haddad. P. 41 exstat nomen A + A d -? er- sed praeter nomen nihil de isto viro traditur, et spatium vacuum relictum est. Sequuntur deinde: ^/aLaJ! A+^? 0 « O - -' O- a*^ a j oV ~-^i! Jl* y> cr- (p- 45 ) ^«Aall ^aiAÜ Jïs. yl A*^ 5~^ (p. 47) l5 ÏILs\J' «Ui Ay-c yU A+=^ q-J iA*^ yy*J- ^übAü «Ui lXac yi iU a*s^ qj cry-*^- 0 J (p. 48) 0 LtaüJt «Ui Ayc yl >A*^° a -J j,yjAil A*.^ yi a J ys&> ^ 5-' Xcy yl A*^U a -« ^ <.5>MAAaJI a ^^U }-•’ A**" 3 O”- t 5 l> o' «Ui lS.j.c ( JLw .y^iyJi ; *ai yl cj- ;* S> ; ^'r' ^ , O _ yl ^**«1 bb a « 3r^U (P- 49) *=?3** eS^ 1 y A*~ jjAjyU /Ib yU <-A»y. ^ V L =*P" ^yabo yJ ^Uc a _J A*« ^biy-w'il y' o^y' (p. 50) y er- cg-iblyAAU ^-^«u A*c 0 J aI*^ jbysbl y-L^ii A*^ A**« a' 0 é (p. 51) ^Cjiyi g.XftU _J..U v_y' C^ 1*“*-^" Ax*c _y.U A+s»! a -J j,b*b^^l gAaU j~U A*>i q j iH*“ ySAb^ïi A+^U 0 -: Jh-*-» ^ U?"^' a _: ]y^b C) '.A y~?i cr _>-■?’ - L ^- cr- (p ' 55j oC O^I! yyJl. J_«l A*>i Q -« J5E J.U /U» ; ^Lb (p. 66) ^ybU y^ba!! _jU «Ui A*c SÜo ^jiAibl bil lXx£ y) A*^u 0 « AA. 50JI yl «ui A*c
0> -'*-•. -~' 0— yÓ-l—L^Ï yy 2 j***a-S' jlafij! iX^S qJ «M eVae l=>jJi ^jL i_iytj l? *^L**JI &DS iX~»e (p. 70) !*.>..£:> _j~j! ^ i-V».c (p. 69) 2süi i_x.*.e L ^.+^+xi! _j.j! ^Lb aii! l\-»x y**> '-'V'— (j*^ 1 -^^ 0T • •••(j' , b.xJ! 0r tX^E ' 0*3-jJI lAxE >A_/_e aJJI iA->.e (p. 71) qIJaa-e ^_j aJJS ükLtt .tllai ,11 _j.:>4 v_£«Eï'.*J qJ ^e aW <-X.ae (__c^.w.ftj| aXxw ^e q.j &U! i-Xae ^.wJS l\.*^u 0jl ^e jsli! iA*e j*.«,lüi! ^ji ^cjLii yJJi.i 0“^ aUI ^Xae ^.Avlaii y—^ 0^1 lX-*-E>^Q Ai9i lX>-E ^.JLw yy—~ yy—^ cüj S l\<AE )|) . 72) i'T“$ lX>.e ^ ^ *yy^ ^Li-~aAE"Li aX.*..^^ ^acLaii 0j aU^ Aa£ (p. 79) i_Xyi>X-Q 0 _j ^LJI eX*e (_5jUai' _>-?' yai Js! a _j alii eX>.e J,b>j^- i3^-X , *'£'^^ 0' w '^'“ yl 5 eX-a—! 0^ ^jLxE>\j 1 eXaE yy£-LI 1 ‘-yL- 3 _y ■ 0J l\*e (p. 80) L5)^ |*.*».lai! <A*e>S iA>.e j^jLII yl t '~*~ lX-a-e q-j l\ae ^^\j|ja*w^Ji ^vlaif a. j’ ^»e ^L^J! ^o ^j! iX^e-I 0 j 0*^>-i' iX^e ^akt' o ! (1. ?) —j.ail 4.J iA*E>t a _j 0*a^JI X*e (1. i_5i' --v ^ j! 0 uX>-E ! l\*=-I lX*>I 0^ 0*E*jjl Xa£ (p. 81) ^jl üJJ^ lX*E 0J 0*S»,il iXaE iA*e>! ^L>tXl*jl (^;^-^- 0? 0* S> ^' ^.aeXxi yi 0j'*r^ 0? 0-? 0* ïa )j^ lX -! X: 0j 0*E>yI eXae (p, 82) Ay^-ki iX*a~ yi*i o^' 0 ^ 0^ 0*^7' l ^i- c La)! -Xys^ 0j 0*e».]| Xae ^.aaLajl eXjj lX*~s^o AaE ijlr-T^'i' j*.A«LüJI A-^' lX*£> 0-J 0*"^^ iXaE (p. 84) 0- O’
^.Sj—3^ a.aaLüj^ '-X^.r>i 0-“^ 0 - *^ y-d 0.4.s>^ lXac (j^LatJi Aa.*w y^d yd l»X>4»^^ 0"^**^j3^ ^--WjfiJI yd lX.^..^* ^*J*4«^^‘j3Ï t\-^—C b^AW ^0^ V_5j»^*ü '-X* ,w ^lA_/ol^L Oi^V-Avi ^—2 j»bL*JI l\->.-£ (p. 85) r __^_ . ? •»> l\aC (p, 86) ^JLahjI y}\ lX*JS^ q_J ^LaJS lXx£: lXaac ^ ^la*3f iAxc (p. 89) gLfcAall qJ i-X*-^ q.j »-X-y*Ji Jjli ^i3t lXxc (p. 90) gy^cc vA.*.av j! &DI ^J>LXi.Jï ^..jl ^1&!I iAxê lX*.^ ^a^UmSI ^L>j^vSï ; ±=J ^+^31 <Aa£: ^>lftj! >-X>.C (p. 92) iL*Cv^3^ uX—./.—£ ^■•■^ i«X.é.>»l (^y mm ^ t-X—x—c (p» 93) lXxc 0»j L ^* c o*# ^"♦’^ Q-i ^-X^ c ^j^iLw^üi Cl)^”^ O”^ l -X-*- £ *r^ ^X-*-*^ y jl 0i-J lX-^-c (p. 97) j*.AA<Lü_i5 i31aa*/^ J^vX+^J! ^oaa31 *p^ j4.*^yi 0-J eUil iXxc J.AüaJi l^Xli I^XxC 0^*V»*.i^O I ^j! \li^ lXxC l£^>A«ü lXxC L ^LXöi' wXa£ (p. 110) i^l*-U y—d pltf- 0?^^AV.AA3t ^Jy^> <*115 lXaC \XaC (p. 111) ^iïyd j^&dd ^1 0^ lX*av «p^ 0-<2 <*Ui J*xX4*wl 0—J vA>^^ uXaC cXxav (^^-awlXJ^ l-X^5>^ 0«? lX^IJ' ^y^ l»XAJtAV épjl ÓLXav"^^ A*^jX j i uX-A-C 0 — j cX^IjJi lXa£ ^^^*\X//JySl 3 I ^_J (X^ljjt lXaC (p. 112) ^^jXAvJÜi' j*.Awl.ftJi (1. ^£-jl) j! <3lX/A>*^i XAaa> y! (JsC XiC ^L^uil ^AvÜÜf yd \\*^£ ^J^yd lXa£ ^j»j\jA.X*>sd ^jS.d 0^+^ yd lX*.^ lXaC yy*ajU Aac uX4.>^ yd uX^^ q-J
23 0^ <*lii Aaa.C <-X*>! 0^ aLH AaaC ^ ^LüaJ! j+Ci 0—j <\+^ 0—ji K_x}^L_av (p. 113) ^X^tsA ^t} 0.—J A*>.i _yl\ A*^ 0—^ *1^ Aa«a£ - o - yï 1 0^ ^c XiiA.AAv ^L*,U iX/-c 0.J 0j 0^ 0^ 0*^ (p* 114) 0*A*Ajt 0.W.Ü A.*..£>5 J , ^-1-C ^CjOIj^Xaa#'^! ^^av.^,-j! A*C>i ^0AV*^^ lX^—^*^lc (p* 11^) i0^aoLa*aaaJ^ ^ j I ^ C*p A»A xi' cX^«^*i J ^ J—jf 0AA^- 0.J 0T^ C (p* 117) &Li) j./oLj ^.jlüii 0-^ 0-^ ^^.iUÜ 0A^Ü 0j (p. 118) ,*Lsüt o^JS A^\.i? y}\ A.VX.W 0-J J>U\ A ^ . • *i»Ws^> 0-1-C Qi'*** 1 ^* ^*j—l ^ lXxAam 0-J ^ ^1«£ (P* ^ 19) ^ C^^Xa^J' ^J“^>C £Jmml ^ ^|*pjL//AAj CJ - * ^ j ^T" ^ A*.^ 5 0""^ 0^ ^P* 1^1) {jh^yi^ 0^ 0av.j5^j^ ^j| 0-va^>. (-X^-j>- 0j A*.> 0j 0^c ^.av,Üj^ lX-4>2^ ^0_^ ^^lXx^ > ^aJI ^•^La^* 1 y.11 lX-4»^ - ^0—J 0.1c (P* 1^^) 0^-A-A*ot 0AV«5^ji A*.^..* 0-J (J^-C ^..Avl-Ü-J! J-d 0AaAA24*^ iA*s^ ^i,c j_^Lo7$l (^gyJai! ^jt l\*s^ 0.J l5"^ c (P - 1^®) '^,-i^J.Ljl ^.wü ^_ji (^J-E ^1*22* J! J*.*«ljüi ^_jl 0..J iA+E^ q-J (_5^ c L^v-Xj' j_gj.L*.J! ^.a.ii.*J^ er - ^ (P - 127) ij-i y*^ UVy^ |»l—*1 (*~ c yi tf-j ufl* (P- 128) —j.c'iSI j_gjuVAjt.it ^._jt Jasl^il uX.+s»t ^.j ^*.c *^301 «dUÜ lXj£ qj ._♦.£ ^Uj u-J |_gjjjU j-L^iLiit yj^ i -X>- E j^j-j ■■*•—
(p. 129) 3S-ydl 0,j j4<g A$yi ^.avIüJ y A-a_c 0-j |*_sLc ^.AtoLftJ' 0j Ajj*i' *11*11 «pd A+.K’ 3*aad ^gyajt A*=»l qJ J-* 22 ^ 1 viLg.a^a'3* y Asdyl j^A^lad ^Ie j—d A*^ 11 0-j ^Aisaii JjUy^- d A+e^ qJ 0_J ^AiaiJ' (p. 130) 3! 0j AaXa* y lX*2>I 0j «11S J^Alai _;* c >d ^.aoIqJI y*> 0-J j*.**lad ^J-xAaii! r*Uc _>-d u^ 2 ^- 0.1Xwt^Jl ^jlysvJ! 0j yv-w.11. «pjl A*.^ 0_J 0.+avI^.JI ^JV X A _ \ A. AV p. 1 32) !*jL=» ^d ^0-J — ^psta.!! *~wliU! 0_j 0^+^ (p. 133) «JjAJl yv+j j-wXSl qI-U-wJI L55^ jl y 1 Sequuntur hic quatuor viri quorum nuda nomina traduntur, nempe: A.A.E 0_J Aa2A 0 Llilc 0j A.*^* 0« AAaAwO lékl^JS rr-Lj ' j^AEA--C fc-d Aa>1 0-J ^**/0 yVA-E>U —A i 0— 2 j*.AwLüjl A—d Al-*--1 J,LaaUI De sequentibus fusius agit auctor: y..wJ! AaE 0_J 0^-A J; l L£-.£flji p**/0 «pi A*av ,3' 0.J 3 Aia ®*^ ^.mLsII ^_d J.+.C 0_j (p. 136) JésLsxJS ^.Uyi j*.»laSI y-d —1 ^j^AEAA (3^ |*1ao)11 y —- .-X- *7.4j 1 J1 -^11 «.UI A_*_c *_d 0.AjSjè*u^l ^1e 0—? (jjA-i.A (p. 139) 0.jl**Aw.d ^JaUU- 3-f"' 0r? Qj^y 5 (P- 140) De Nacir ibn-Ahmed Abu-Nagr at-Tusi et Nacir ibn-Isma'il praeter nomina nihil traditur. gJLajl ^-d oui^-US y.Awii 0_j yaü ^ O'tW 1*jAj v_s<jj*+d gAail U |**^y 0 2 jAej 0A^.aj| pwA.J 0—J .A2J (p. 141) A^Sid -AEJ g.A-w.Jlj 0^1 ^^£waU^5 ÜjU*“
^ &Ut Li 0j jAai ^ytÜ ■? ^^1^2/AA.A.ii '-X*^ j—♦>-£ ^•¥ :i s ^' y De tribus ultimis praeter nomen nihil traditur. ^Jlc J S.AW^J ^-A^.A4.Xv.Xil (^"“^ ^ X jl ^ jjii ^ ajl\3^ r-'-^' ^ lXa^* ^ j (nomen tantum) ^iL^G^jt Ji-^j (nomen tantum) vy**4 _>?' lX +^ a- De j*5jJf v_a.s-1.ao ,_5jLj.*JI q^s^ÜI _j._j! porro nihil traditur; ultimo vero loco agit auctor de ^j^JI (A+:>l jd Xxmi _j.fi. Hic unius classis index sufficiat ut lectori pateat quanti pretii sit liber ad historiam litterariam illustrandam. Oblata opportuni- tate, passim de variis rebus, ad historiam politicam pertinentibus, complura tradit auctor. Quinta classis (viri qui saeculo sexto diem supremum obie- runt) incipit p. 143 et pergit usque ad p. 309, ubi sexta classis (viri qui saeculo septimo mortui sunt) incipit, quam p. 413 sep- tima excipit. Codices, nitidis sed minutis litteris exarati, ex auctoris auto- grapho descripti sunt ut supra dixi; in subscriptione vol. secundi legitur: v_*A*a*J! iA>j Lc J.C olS-dofi y>l. Satis antiquum esse constat, nam in fronte voluminis primi necnon in fine volu- minis secundi exstat annotatio, quam qui scripsit testatur, se hunc Codicem anno 988 emisse et legisse. Continet volumen prius 455, alterum 638 paginas formae maximae. Uif MCI. (Cod. 1995 = Amin 272.) Pars ejusdem operis, quae incipit prope finem classis quintae in media vita Qalah-ad-dini et quidem a verbis xlc ^aJ^IIj s-*.a£j! (Cod. 73 b, p. 295). Post fob 1 desideratur folium et alterum post
fel. 3. Classis sexta incipit f. 8 r., classis septima f. 78 t. In fine tria folia desunt, inde a Cod. 73 b p. 632, 1. 5 a f. Codex (231 folia) antiquus est, sed nulla anni nota reperitur. Operis Ibn.as-Sobkii exemplaria sunt in Biblioth. Esc. n. 1664 Yol. I); Paris. 2100 (Yol. I), 2101 (litteram complectitur); Bodl. (Uri) 667, 747 olsbLJI) 727; id. Mus. Brit. 1297 (Yol. II); Mus. Asiat. Petr. (Eosen) 208; Cantabr. T. C. Cat. p. 14 (Yol. II; Berol. (Alilw.) 10035 (Vol. II). Redactio brevis est in Bibliotheca Goth. 1762, in Mus. Brit. (Suppl.) 642 et Berol. (Ahlw.) 10036. Excerpta Reiskii e nostro Cod. Bibl. Havn. 118(3). MCII. (Cod. 532 Warn.) .. ^ ^ - -- s 50-C 3 O OrC u ola*.b j < lASatJi auctore Siradj-ad- din Abu-Hafg Omar ibn-Ali Schafi c ita, qui nomine Ibn-abi-’l-IIasan an-nahwi (vide titulum nostri Codicis), sed imprimis nomine Ibn- al-Molaqqin inclaruit '). Legitur hujus viri vita apud as-Sakhawi, Cod. 369 a, p. 279 —284 (cf. etiam Compendium hujus operis, Cod. 518, p. 118). Genere Hispanus, natus est al-Qahirae mense Rabi‘ I anni 723, ibique anno 804 diem supremum obiit. Praeter Hadji-Khallfam (IV, 233) imprimis de hoe opere con- ferendus est Nicoll (p. 122), qui divisionem operis indicavit. Ibn-al-Molaqqini opus 190 foliis constat; in folio vero 191 r. auctor testatur, se die 13 m. Dhu’l-Qadae anni 762 hujus operis j absolvisse, quem inchoavisset initio mensis Schawwali anni w supra dicti; ejus inchoaverat die 12 mensis Schawwali 753. 1) rater hujus viri docti, Hispania relicta,' se contulit Takrurum et deinde al- Quhirara, in qua urbe quura in eo esset ut moreretur, filium anniculum tutelae schaikhi Isa, al-Maghribi commisit, viri probi, qui in teraplo Tuluni Qor&nnm docebat q..Ü-Lj qK) quique mox pueri matrem uxorem duxit; quapropter hic Films doctoris Qordni appellatus est, oflicii viri qui eum tamquam filium adoptaverat ratione habita; sed ipse indignari solebat si hoc nomine compel- labatur, et, quia pater linguae peritie innotuerat, se ipse filium Grammatici appellare solebat; quo nomine in Jemanae regionibus notus est. — As-Sakhuwi.
At praeterea ait, se opus appendice auxisse et compluribus ex discipulis diploma (Bjl:>!) dedisse, quo iis permitteret cum ipsum librum turn appendicem aliis praelegere, et praeterea alia a se composita opera, quorum titulos, hac oblata opportunitate, memo- rat. Numero sunt 60. Absoluto hoc Catalogo, suam vitam enarrat, quam excipit annotatio, a librario profecta, ex qua discimus, Co- dicem descriptum esse anno 855 ex alio fide digno (iSA*X*,«), ex auctoris autographo descripto anno 792, auctorisque nota ornato, qua testaretur, Codicis librarium ejus partem coram ipso legisse. De appendice (fol. 192 r. — 221 v.) etiam egit Nicoll (1. I). Ex iis quae monui jam satis patet, hunc antiquum Codicem magni esse pretii, quamquam scriptura valde incomta est. Opus satis rarum est, nam praeter nostrum, Berol. (Ahlw.) 10039 et Codicem Oxoniensem nullus alius mihi innotuit. ISSJ MCIII. (Cod. 1917 = Amin 188.) Yita Ahmedis ibn-Hanbal, quae manu Maqrizii (-f- 845) scripta esse videtur et probabiliter ad opus ejus al-Moqaffd pertinet. Cf. Patton Ahmed ibn Hanbal, Praef. p. 8. Compilata est e diversis scriptis et statim incipit verbis ^Ai^.’i A*.^ A*.s? Jls In fine plures biographos Ibn-Hanbalis enumerat, scribens A-Sj y .. w bAA Jaï'lüj o- 3' ;Aslj iasLÜj A^.^ 1 q.j . (_5j(*^ L= ’ 3^ O m * ^^3 Sunt 9 folia. U ¥* MCIV. (Cod. 2002 = Amin 279.) O O-C _ — £. w — — biographia imami as- SchafPi auctore Ibn.Hadjar al- c Asqalani (-}■■ 852). In praefatione
auctor praedecessores memorat: «Lol iéUJ j, iouic q, Jjla p_j ,j.c Ojb A*es? (1. _jjt) ^I j5*LÈlJI J.-SI A^.3* 5 A*.S? Aac ■ abljj ^.SlE-- A iJJ 3 XfiL*:> A [ A'^ (_C ^•+'-gj-^ hlslfi. LLX.S' éUJ J, £*-s? Jaslil «JJi A+e A*^“ «Ut A*e ^ Jailü- {Wj J v!^> >S cfc-Ji- >J -I^sÜI J sAjLsJI ; *ir 3^;* A^i- a A.£ g. Lo ^-*—S^'2 ^^Rfc^*^ ^ (jJ > t' v ^'—^ A*E>I J ijj xJic jJ.3 J ^uto aW j, kdUi «L» lfcj.fi. Divisit a fi s Ibn-Hadjar suum opus in duas partes: li/jpls*^! 3^-d J, j.Y ■—'M' lAS> wk^Ail XJuJlw lfc<->Jil.AJ ^Lo’ïSi lAS> j^e 8jSL« 3^j! j, iiUJ! g-^ 1 oiJLaJ Ia_s> sA+e \_ajjJxJI jü'Lsj yvfi» il «AJj^i JA*jI iXid. Codex, 68 folia, non male scriptus est, sed quo anno non ad- ditur. In titulo autem nota possessoris est ex anno 991. Alterum exemplar Paris. 2098. MCV, (Cod. 772 Warn.) Vtf ^ — 0*0 * + - W rC 2 JUaisASi ol.sL.JJ glï auctore Qasim ibn-Qotlubogd (-)- 879). De hoc libello egit Hammerus in W. Jahrb., 73, Anz.- Bl., p. 16—21, ubi ejus Indicem dedit. Postea anno 1862 integrum illud edidit G. Fliigel in Abhandlungen der Deutsch. Morgenl. Ge- sells., qui etiam nostro Codice usus est. Codex, 55 foliis constans anno 958 exaratus est. Praeter exemplum, quod antea Hammeri fuit (n. 237), nunc autem in Bibl. Caes. Yindob. n. 1174 asservaiur, et nostrum, alia reperiuntur in Bibl. Berol. (Ahlw.) 10023, 10024; Lips. (Refaïja) n. 12; Bibl. Goth. (Pertsch) 1764; Alger, (p. 13). &3 (• b MCYI. (Cod. 1724 (1) (Amin 4).) “(_5jLïiwi! iU-E-go j.^lfitiü v3Lx«l oLAj', - 5 " & autobiographia copiosa as-Sakhawii. Quum hie liber in bibliothecani
nostram reciperetur, singulae korrdsae et singula folia misere inter se permixta erant, quae deinde non sine molestia in ordinem redegit Houtsma. Patuit nunc ab initio 4 folia (cum titulo) deësse, deinde lacunas (unius probabiliter folii) exstare post fol. 47 et 237 et 5 folia quae olim in fronte Codicis agglutinata erant pertinere ad korrasas 33 et 34, quae in fine operis collocanda essent. Totus liber qualem bic habemus, exceptis 5 illis foliis, constat 316 foil. Divisum est opus in 10 capita praeter introductionem (jU/oA-S ») et conclusionem (jUjL>), sed, capitis decimi luculentam ob causam tantum liabemus titulum, parte paginae et sequente albis relictis. Introductio agit de quaestione utrum homini liceat necne semet ipsum laudare. Citat in ea auctor librum suum supra descriptum iyaJ'. Singulorum capitum argumenta sunt: l 1 (f. 10 r.) j,; 2' (f. 14 v.) de educatione et institutoribus; inde a f. 28 t. ordine alphabetico omnes viri matronaeque a quibus di- disit enumerantur; 3' (f. 61 r.) de peregrinationibus sacris quas suscepit, anno 870, postquam quum filius mortuus esset, de qua jactura anno 864 conscripserat librum A.s.s u Si^lÜ (H. Khal. I, 244), etiam alterum post hunc natum amiserat, anno 885 et anno 896. Hujus et secundi capitis tituli non super- inscripti sunt; 4' (f. 64 v.) « qLwIÜj cc AxlbiL a ^ 51 (f. 169 y.) ^ ^ w w «. 5 » oU./o3' £.a Lg.1/0 gLajjlit ij. A.x.j 3 de variis muneribus quibus functus est et quarum in praefatione elenchus datur; w * 6 i (f. 171 Y.) 4 ^ aJI a ^.J.axi'5 itfib-jJ! ^5.3 y-, Ssljjj 5 i iLLtt' ^ ut in praefatione inscribitur. In ipso opere capiti superscribitur ,5 b:> jJLpj Q->; 7‘ (f. 176 y.) 3 <^-£--> er* 3 £*3 xa-j aut ut in corpore libri ; 8' (f. 265 y.) «l*/o x-jjjj 3! ajIjO ‘ ^.Ic 5 ! £-*-«» er* i3 alphabetica enumeratio discipulorum, inter quos etiam mulieres; 9' (f. 312 v.) ‘ ^ üA*a! j,
w ^5 10' (f. 316 r.) post decessum auctoris ab alio addendi, argumentum esse deberet tempus et locus obitus et quidquid ad funus et testamentum pertineret. Nemo hoc mandatum exsecutum fuisse videtur. Vita brevis Sakhawii est in Cod. 1742 f. 2 v. sub W # ( anno 902. Conclusio egit .Us-H' '■ xdM ,3 M w " . ;*jl d)IJ> O^ïj ^ tjUiAJ Loj 3 «. Major hujus pars continotur quinque ultimis Codicis foliis, de quibus supra sermq fuit. Liber nitide scriptus, cujus altorum exemplar non innotuit, se cundum Amln et Landberg exaratus est a Sakhawii discipulo Mohammed ibn-Eahd al-Haschimi (-j- 954). MCVII. (Cod. 416 (1) Warn.) w _ 3 3 - - - As-Sojutii (-j-911) oLüa.L, Classes Interpretum Qordnij quod opus ex hoc Codice, unico in Europa, anno 1839 edidit Meursinge cum Prolegomenis et Commentario. Ml MCYIII. (Cod. 2005 — Amin 282.) - - $ ^ * °- cc wöLUj 4 (jiaxxAj auctore as-Sojutio (-j- 911). Cf. H. Khal. II, 186 n. 2407. Libellus 9 foliorum liane habet subscriptionem: qI-s lAdlwIi' Md aJJIj Lo Jaa 0AA Ls't) ^^ L-J^ldb * Alia exemplaria Paris 2094; Berol. (Ahlw.) 10002. MCIX. (Cod. 474(9) Warn.) < Traetatus as-Sojdtii de reformatöribus religionis singularum cen- turiarum a Propheta praedictis: (J" c aUI q! I^jlo yel Lgj oJa_«p ^ M** aSIo. Hi sunt: 1. Omar ibn-Abd-al-Aziz; 2. ar-Sehafi c i; 3. Ibn-Soraidj ’) aut al-Aseh c ari; 4. Abu-Bekr al- 1) Cod. saepe go-ü.
Baqalani aut Abu-’t-Taijib ag-Qo c luqi aut Abu-Hamid al-Isfaraïni; 5. al-Gthazali; 6. Fakhr-ad-din ar-Razi aut ar-Rafi c ï eet. De multis inter yiros doctos non constat. Necesse autem est eos pertinere ad familiam sanctam ^>) i- e. ad Qoraischitas amplissimo sensu, non minus quam viri qui duabus aliis dignitatibus funguntur, khalifae regnantes et khalifae occulti i. e. viri illi qui nomine ho- norificentissimo al-Qotb appellantur. In fine datur poëma metro Redjez de argumento hujus tractatus ab ipso Sojutio pactum. Ti- tulum habet « *l**«li ‘ • Sunt 20 paginae exaratae anno 987 ut omnia hujus voluminis opuscula. uw MCX. (Cod. 1997 = Amin 274.) Hic Codex casu quodam igne laesus est, quo folia nonnulla ab initio et a fine perierunt. Continet lexicon biographicum SchafiT- tarum alphabetice dispositum, cui praemissa fuit notitia de ipso SchafTio, de filiis ejus et discipulis. Quod nunc est primum folium incipit a genealogia Schafi'ü, ultimus ultimi folii est L ^Ji _ a- + 742 ’ ita ut non multa deperdita esse pateat. Quisnam auctor sit, non patet. In fronte Codicis exstat annotatio Schaikhi Amin eum fuisse Schi- hab-ad-din ibn-Arslan ibn-Ahmed ibn-al-IIosain ar-Ramü SchafHta _|_ 844 (cf, H. Khal. IV, 144). Quominus autem hoe admittamus, chronologia obstat. Nam plus semel laudat Ibn-Hadjar (-)- 852); duos viros doctos memorat anno 850 mortuos, quorum unus (Mo hammed ibn-Ali ibn-Mohammed ibn Ja c qub, judex supremus) ma gister fuerat patris auctoris (^A.Üj pAj' *-Jj) j Qa^ih ibn-Omar ibn-Raslan al-Bolqini judicem supremum + 868 appellat U-AU-*. De hoe viro addit -Ai A-iLs *.>y> XlwAw ^ ') .... AÜftfi olAJ é ^ O*5 ^ Denique de Othman ibn-Ahdallah Fakhr-ad-din q ul ann0 817 natus est, anno 877 obiit, dicit eum patris sui et aliorum
doctorum suorum discipulum fuisse et se ipsum ei successisse in cathedra scientiae traditionis, et de Mahallio (-|- 864) annotat eum fuisse doctissimum omnium quos ipse noverat ^ ^JLcl). Fieri igitur potest auctorem esse Sojutium (-f- 911), qui sub titulo opus de doctoribus SchafFitis conscripsit. Sunt 120 folia currente calamo exarata, MCXI. (Cod. 814(4) Warn.) Titulus in Codice est: ^JLaJI O lo j x+ss-jil La* Ij jUX olsajIj ^a-s^aa^JI { y,. Obiit Ibn-Kemal-Pascha (vel Kemal-Pascha-zadeh) anno 940. Doxologia et praefatione carens, agit liber de viris doctis quo rum nomina haec sunt: w öf L_5La2.Ü Q—■ J* c 3_J+ C jqLx*e» ^3 0-J cX+j>X« i_X+>! ó?yaXd\*jl <_a:>Iao U*L**j' -+•£■ ^y3 A.*..^X*0 ^y3 jè.XZ> j*.Avlüil J._j! JsFSj yaj ^.*c lX*^\/0 0~j A*ï-I (l_5;Lj=Uj xLs? (* XjL**]t i! £aa»Ó ^jASI '-X*> 1 2 ’S? j.Lï'Ü yai ( J lX*^" AajS? tX*=>! 04 Qi 6? _j.ji ^jJlXÜ a_Aa*^.J * O^j^ 1 (_vkIa*jI j! qjA)! w>U%* ^.A.l.i! j_gjü+jl qjAJI u~.+Xv sLaail Aae (adde ^j) iA+s>! wL^aO ^AAaIL q_J uX*>! ti> ^S-jjA*,]! (JaIa*JI J.a*+a«I <5? XAÖii! ^*.C _j-jt J; -+E ^-3 AaJ <& jjid. jit ^jL j+£ j-A/sl '_ajX ^AA)I tF XKaaS- ,3! pLobS' a+aee ( d w*-2- J-<Lii öf ijjlaj'i) (_5jLê ^jAAil Aa**j! Aa**JI ^ .-d.i -^A-"' ^. AAiA.^C ^._J O - - c^ c o - - ® — A*ol ^3 1) Ibn Kutlubuga n. tv X.ajLa*J1, Sojuti ia Lobb al-lobdb non habet. 2) Excidit nomen; vid. Ibn Kutlubuga n. Ia.
■& (j^-xï 0.^ ^.jiA^.ji 0j ^ & (Ayicenna) Lx^aw qJ ■^ol^jJi _y^ L< &**jJt ^jtXJi Jails* 0-j «A^! q-J *W vAac l\a£ "Ö? ^AuSaJ ji >—J &U l\a£ ö/ ^Uyü' J.*aaJ! j.ji ^jlXJI <C>~~‘-) C7“' '-^*■^• ,<, q? qaE*,]! yf ^yj (^ \li' lXas ^ c ^VlA-' xaj*^1 _ -Xae^’’ ^yi ' L ^'f c .. 3 5 ^_y' ^.y—y (“ (Aa£ ^ ^g-AAJ.JlXJ t lX—^ *,—J' ^•yJlXit ^lXaO ^*4.^*'^ Ó^XMKA Ay-y i''.i>'' iAaaC "A fSt ' ^JlXiï r-^'A — (Jfr^ ^LaAE iAaE yCj ^ (1= 6 I^^Ja]! _J^S _ iXa^U (J.C lVa^'-a yj_j ^.e ö? j.jo\^.j! J,Iaaè^aÜ JjLc^aJ! i)»a1.1>- iAa£ j*E ^ ^.X A.f» A aaI t ^Iaa^I g-AAA ^lï*;-AW^ ^V-aX^a! y ajJiAJI l3^L> — lV*.^^ Q-J j-A-E Ö? lXa^AvJ! |.IaA^-1j v_5^j*.Ü f& ^iXAgJ! (j^»> _>j( qJ'-XJÏ xS^j*^ — i_s.e^1 yf- Gt (_5^1aA ^-^av X' 0.J yVyy-' Ayy A*>a & A*> a ^XaE-I !^yy yy*''' ] ’ l3>L*A*i.M lAij £jJ qJ lXaJSX^ Óï XaJ^I (JA.AAA ^V*Ê»jMAjl iAajSXo Ö?^a£=3 3 0 J a -j >-XaaE a _: XeIa« ^ lX-aE^A) t3f «Jijt lXaE -'^l*J' (A^ijilj u-Aiii.lt l-X.A>t yyy CT*'' > j“'^ <‘ Y jt-Xaav.^> yV iklit l\a£ ;A- [^J-I A+Aa yy-f lA+^\/« iA*£SVAi l\*e=-\a Ö^SauaII plSyJIj L_ïj-*lt —lX.*^ 11 Q-r A-a^s- aXa^-A lXa^' ./O '3f AAÉ»,AA.it j.aIaj‘4' qL^AJ 0^~^'' L?^ ; AAAJi _ lXa^Va. a J lXa^Aao s? r l<ii ^lXJjSU' j^^a^ Oja^Va 0 j lX+^-a. a -J lXa^U Öïj-c r l^t (Ly>l) lSï°t<^ ^j^aeJLai Ö? ^^5» ; i=\ï ^Aixüyt <& (1. lXjjIJ 1 ) (_g^Ia!' qJA^* j-* 1 1 u_'yi*j ö? (• 1 2 3 ^(cLaS! L<r ^ ; ^ü uXajS'.a _j._jt Aj ; j qJ a*>' q-j ■Ö? XkaaE> ,3! l_a=aIao ^AisUÜt vJlA^J _jjt _ ujlXa=> 0 _3 ( *-A-5’|j-jt ^ O"^' ^y* 1 _>^ — O- Tituli Hbrorum, ab bis viris compositorum, in singulis capitibus 1) Ibn Kutlub. n. !.v «JÜI tXAA.E. Ordo alphab. [iro hac lectione facit. 2) Idem u. Hö cf. ann. 363 et 878. 3) Ibn Kutlub. in l*Mv ,
traduntur. Accedit in fine libri dissertatio de septem classibus in quas faqihi distribuuntur, traditurque ad quamnam singuli pertineant. Liber, 29 paginis constans, recentiori tempore bene exaratus est. De Codice vid. de Jong in praef. ad Tha c alibii Latdif al-md c arif. _ 9 A 2, MCXII. (Cod. 981 (42) Warn.) Alterum exemplar, anni nota carens. HSL MCXIII. (Cod. 2014 — Amin 291.) qIac! lik-Jj O.A.J oi.jLX*aji auctore Mohammed ibn-Ali ibn-Fadhl al- Hosaini SchafPita qui fungebatur munere imami apud maqam- Ibrahim in delubro Meccano. Yixit probabiliter saeculo undecimo. Auctor in praefatione dicit se postquam absolvisset opus historici argumenti c. t. ^ s s i i mihi in- cognitum voluisso edere separatim biographiam schaikhi Abd-al- Qadir ibn-abi-Bekr Hafid ag-Qiddik anno Ii. 1080 Meccae nati, quem magnificentissimis laudibus persequitur interjectis carminibus laudatoriis ab aliis viris compositis. In subseriptione dicitur hoc exemplar absolutum fuisse anno 1131. Sunt 10 folia sat bene exarata. MCXIY. (Cod. 644 (20, 21 et 22) Warn.) CC 6 ^ L' qILJL«i i_»d5Lu panegyricus Schaikhi Mohammed al-Bokhari, cujus tumulus exstat in urbe Brusa. Floruit circa annum 800; vid. Hammer, Geschichte des osmanischen Reiches, I, p. 234 seq. et cf. hujus catalogi 1 tom. III, p. 36 et H,-Khal. YI, p. 151. Auctor appel- latur Ibrahim ibn-Zain-ad-din al-Hadji Qasim al-Halebi Hanafita, vulgo Hanbalizadeh dictus, ut docet H.-Khal. IY, p. 355, secundum quem obiit anno 983. In media manqaba decima abrupte desinit opusculum. Sunt 6 foil, Alterum exemplar mihi non innotuit. Praecedunt duo tracta- öJ .. tuli, quorum prior, Li^xi ^_suLLi], incipit a verbis a.JU lY*JL gsJS J.J.Ü oüs» et Turcice scriptus est (3 pagg.);
alter (7 pagg.), titulo carens et manu ineomta Persice exaratus, hoe initium habet: s.5Aj s-\.J pl (Sur. 73, vs. 19) «111 Jls Kij ,11 **Lw p.^5 . MCXY. (Cod. 644(27) Warn.) Jy.c pjl X*aï. Narratio quomodo illustrissimus juriscon- sultus c Izz-ad-dln ibn Abd-as-Salam (+ 660) accusatus est apud Damasci principem al-Malik al-Asehraf Musa. filium principis al- Malik al- c Adil, (+■ 635) et quomodo se ipsum vindicavit. Desumta esse videtur e lexico biograpbico quodam, nam in fine adduntur duo capitula de jurisconsultis Mahmud ibn-Ahmed ibn-Abd-al-Wahid ibn-Ahmed al-Ispahani (565—599) et Mahmud ibn-Ahmed ibn-al- Faradj ibn-Abd-al- c Aziz (485—560). Laudatur in narratione nostra liber woJlM _^aL.-c auctore Abu-Bekr ibn-Ali al-Hosaim (H.-Khal. Y, p. 600 (jvwS-) as-Sojuti, cujus aetas mihi cognita non est. Sunt 4 pagg. Sequuntur aphorismata nullius pretii. MGXVI. (Cod. 644(29) Warn.) C CO Z ê? 5 5 Yitae theologorum, a possessore Codicis adscriptae, inter quas notandae vitae Mohammedis al-Bokhari, viri sancti qui Brusae se- pultus est (vid. supra n. MCXIY), al-Firuzabadii, Qdmusi auctoris, anno 727 nati, Ibn-Qadhi Simawna (+ 818), aliorum. Inter aphorismata quae sequuntur est tractatulus ille al-Qu§unii de coffea, hujus catalogi 1 tomo III, p. 281 deseriptus. MCXVII. (Cod. 1284(1) Schuit.) C( C /ƒ ^ Fragmentum vitae as-Schafi c ii, auctoris nomine, titulo et fine carens, et 19 constans paginis. Liber incipit a verbis: x~U v_**oLjU! ijyil *1+1*31 Post doxologiam: ^ u.'i.s. oUj (ja-LwIs pi Sj-ij dm. jil/olil A3» g>Jjl*3l
20. YITAE ICDICUM. MCXVIII. (God. 970 Warn.) ' Inter complures qui de Aegypti Judicibus librum composuerunt, fuit Ibn.Hadjar al- c Asqalani (-f- 852), cujus liber vocatur t js, O -• ? S> “f 3 * «l-tóï 0 c. Reperitur hie liber in Bibl. Paris. n. 2149. Ap- pendice ilium auxit discipulus ejus as-Sakhawi, qui, teste Hadji- Kbalifa, appendicem vocavit stalij X.ocj . Hunc vero titulum in nostro Codice non reperi, quippe cujus inscriptio est: l-jUcï' li.£ ^jLsuJ Joj, Hie itaque liber vitas continet Judicum Aegyptiorum quorum nomina baec sunt; XAjlïjaji g>Xaj) l? hj lJ.*Jj — ^iLU _ l\*cSU A*o! 33 v. (qjAÜ l5 -üj solAs-i jS3*j wasU S^jC* i_jls *3 39 V ‘ qJiAJI —ÜaC — A+Cs-I q-jiAJ! — ^y*^* ^ iA*>l 39 v - tiLSJÜt d jL 'oj C (_5jAcÜI ijcLif ^.wAsi! jJaL*]! J.j! qJiAJI (_jL_ ^Aolj 1_AS^I 40 r. (Aw J-hc q, qjLs? q, ^st&wcjJi ;_gOLXAjl J.AOyt _ A.U ^.Aai i.+>l 41 r - jljjlj Jjjil
46 r. 47 7. 52 v. 58 r. 59 r. 60 r. 71 v. 72 v. 74 r. 76 r. 76 y. ibid. 78 r. 78 v. 79 r. 84 r. 91 r. 93 y. ibid. 94 v. 99 r. 99 v. HISTORIA. 191 er? a J} _ l\*^U 0 j LSj ^ £m/iWL^Sl+* ^ *—/..J ^ ^w*4* AA; — ^ C?^ U«l\öIï er* ^XJJ y.L\Jï j<Xus — j*ii jit q.*.J..w Lsull 0.J^ *-• ^sJLa^ ^üj q.jL x-ol^ jjï — <A*:>-f ^.j ^j>laJi A^c 0.jIj OjC ^KaÜ q.a^Ü _jj! ^jAJI ^l\*o _ qJ « w 0>J^ ^^JlX>Ü mmmm ^0-J I l, 5-~ h (; jS L+J ; . A^^.liW t jj.E ^JlX.Ü j,y _ v_a«~j.j jJ;*- U‘ 3 “- > o^' <3' O' jc'bSi qjLi ÓjJUj q.J'-XÜ jiA/a — v-jlSyi' u\j.c .,= tjr*-^- LSj 1 ^ 1 O^ 5 ^•"-'y^'' a- ^ ^.toLk/o^t a_j.£: qJlXJS ij<^+Xv — iAJ" uV.*^ 5 O , ? w 0? ““ ( l>L ^ /0 0^ 0? 0** c 0^ lX.*^ cX^^>\/o ^..—ji ^jJlXiJ^ ^aoLj — 0“^ ^j.4.*+d>^ ^ Q..J L-j I ^0?^ '*—5^'^ __ ^0^ <-X^«.^\/<j 0"^ 0^ ^0J'-X*i^ Q.J (xkxï ^l\]5 0^5) (y* JaftAv.J £jj<Ait — cX.^.o! qJ A4>^U 0^1 jCxïjXvsJi uC *-U]i C ^^La*L^ ^ ^ ""” 0^ L^<4>«^V/Q > jij®- O— £ l^J ^ 0^l\J ' 0*é>^ji^ 101 v.
102 Y. ^UyiJt aJJt lAxC jjt — üJJt lXa-jC (y? Codex bonae notae, 192 folia continens, Mecoae exaratus est decimo Arabum saeeulo. In fine accedit carmen duarum paginarum, incomte exaratum et inscriptum: ^/tolJÜ! ^J&.j sAk-j^aJi blXS 3 XJjlXJ! CJ- - - 0'3> - '' ^“-!” c 0—^ 3' \ jtjli y)» j,LX.! lXxam Q.—^ ykQA 0—J Alüxi ^.^.Xfiji (1. Ut) ^j-jt @ 0.UJ1 (__gAjU Oj.3-j.Ji *1*15 yc,£jl Aliud hujus operis exemplar exstat in Bibl. Rcg. Paris. (2150) et compendium ibid. (2151). In Bibl. Escur. exstat Codex (n. 1676) qui, ut e Casirii verbis eflicio, est autographum et Lexicon bio- graphicum Judicum Aegyptiorum continet, sed cujus auctor a Casirio non nominatur.
25 21. CODICES NONNULLI NUPER ACQUISITI ET SUPRA PRAETERM1SSI, Historia universalis. Pag. 13. Post n. DCCCXXII (j^JaJi auctore ad-Dina- wari) inserendum: MCXX. (Cod. 2436). Alterum ejusdem operis exemplar bene exaraium. E subscrip- tione patet hunc Codicem anno 1000 a Mohammed ibn- c Abd-ar-Rahim al-Djabiri descriptum esse e Codice antiquo et bono, anno 655 in urbe Bagdad scripto manu c Omar ibn-Ahmed ibn-Hibat-Allah ibn-Mohammed ibn-abi-Djarada. Emtus anno 1903 in urbe Bombay. Historia expugnationum. Pag. 47. Post n. DCCCLXXXVII au ctore Pseudo- Waqidi) inserendum; MCXXI. (Cod. 1712). Textus arabicus libri Pseudo-Waqidii >,De expugnatione Mem- phidis et Alexandriae” ab Hamaker editi a Weyers collatus cum Codice Oothano, Seetzen 1222 (Pertsch n. 1599), E libris Weyers; olim hic Codex inter libros impressos qui dicuntur serva- batur (cf. supra pag. 47). Biographia miscella. Pag. 126. Post n. MXLVII inserendum:



Vitae poëtarum. Pag. 127. Post n. ML (ïLuSJ'j ■w-Lil auctore Ibn-Qotaiba) inserendum: vm MCXXIII. (God. 2433). Apographon ejusdem libri, quod in usum V. Cl. Hartmann orientalis quis fecit e God. Qahirensi. Cf. De Goeje, Ibn Qotaiba, Liber poësis et poëtarum, Praefatio, p. V et ann. ad pag. f textus. Donum De Goeje, anno ]904. W MCXXIV. (Cod. 2434). Tertium apographon ejusdem libri e Cod. Vindobonensi, anno 1874 a Rittershausen factum et cum Cod. Parisino (olim Scheferi) et Cod. Leidensi collatum. Cf. De Goeje, ibid. Donum De Goeje, anno 190,4. Pag. 129. Post n. MLV yaSjl auctore al-Bakherzi) inserendum: CCC ooi MCXXV. (Cod. 21a et b Gol., 348 Warn.). Partes operis \ SiAjys-j <auctore Imad- ad-din Ispahanensi (-j~ 597). Minus accurate dixit Ibn-Khallikan, Imad-ad-din in hoe libro commemorasse poëtas qui floruerunt post a. 500 ad a. 572; nam de multis refert poëtis qui jam ante a. 500 mortui sunt, et ipse ait (Cod. 21a, p. 2): b+X&A ^Uüütj ^yar tXïj ,j.c; et deinde (p. 7): =UL^- l\Ïj «lib jOlsji; hic autem al-Qa’im bi-amr-Allah mortuus est anno 407. Scripsit Dozy in editione priore hujus Catalogi II, p. 209 — 288: Composuit Cl. Weijers indicem nominum poëtarum de quibus sermo est in nostris al-Kharidae Codicibus; quem indicem, non
Catalogo, eed cpeii e. t. Orienlalia destinaverat. XJlile mihi visum est, ilium hic publici facere iuris; quo vero magis etiam literarum Orientalium studiosorum commode prospiceretur, utilissimum censui, indicem insuper dari Codicum al-Kharidae qui asservantur in Biblio theca Parisiensi, nostra hac in parte longe ditiori, quippe quae septem possidet volumina, inter quae mum duplex est; quod pro- positum ut exsequi possem, factum est humanitate et diligentia Yiri Doctissimi Gustavi Dugat, cui omnia debentur quae infra de Codicibus Paris, occurrunt, quique sine dubio per suam de iis com- mentationem omnium bonarum artium studiosorum gratiam sibi con- ciliavit. His quum accedant cum quae in Catalogo Bibl. Bodl. de uno Codice Oxoniensi dicta sunt, turn quae de Codice Musei Bri- tannici ipse Londini notavi, notitias accipiat lector de omnibus al-Kharidae Codicibus quos in Europa exstare compertum habemus. Fieri potest ut in hac nominum propriorum ingenti copia quaedam minus bene in Codicibus sint scripta; sed satius duxi, nomina exhibere ut in Codicibus leguntur. Codex igitur noster 21a, anno 1012 exaratus, continet initium operis, agitque de viris quorum nomina haec sunt: ^AA.^-\JI ^AAAj.P Art I <ül9 ^aL ^ ƒ 3 (-|- anno 575) cX^UZmaU 566) ^aaa^II ^aaI «Ub l\.^\aaaaII .$3 (+ 467) «UI «UI .Aj ƒ3 ^AAA^-II ^AaI «1JI c\a£ xijl jAlj ƒ 3 (~j— 487) l\ae>I (jaIaxj! ƒ ^jAAA^i I ^_A—aI ,ƒ A.ljü ƒ (5 (+ '512) «UI ; aL ^ciAasüI ^AAA^_il .aa) ^irt^rtA ^.4 «UL lXaCjAaaII ƒ3 (4- 529) J^ÜA^I (—J— 530) l\a0ƒ Artrt.il ƒ JtZ>- «UL lXavUjI ƒ J> «U' lX~a.e q.aaa^II ^-a.aI «UI ^aL ^.sasP ƒ3 (+ 555) ^Jaxlai xUL ^Isa-aUI ƒ e ^aa^jI ^.jl ^aa^M ƒ3 p. 2—5. 5-7. 7. 8. 8, 9. 9, 10. 10. 10, 11. 11-26.

M (vixit eodem tempore) «Lw^JI — ^^i xijl L^aE E L?-* CT jAÜ glï **c ^ ^jAJ! Aa22ê & w«ALii J.AJ A.i.i^ii o* L ^ 4, ^° O* ^y* ^y^ lXaav *,j i 0*A^> Q,jAj5 ^Lgj &JjA.)ï (vixit sub al-Moctaffo et al-Mostandjido) jü^Ajl je v_*üü.lf qJ yJaU (vixit sub al-Mostandjido) _A_A>M ^ ^ • yA AV> .)>■ tK_i . A.X.A-E A—^ i ^ - .J W V .1 ^ A^AJtAA , )»E—~b 1 (vixit sub al-Mostandjido) ^.aM’I 50, 51. Aac iA*^ 5 &U! Aae xj.Aj! AjA/a /Mit ,S3 p. 49, 50. (obiit anno 558) ^Ló^l *jJjl i_5;^ ! o- ( ? ) o* x -3^! :<s3 / ^ (vixit tempore al-Moctadi'i) w — ' —.. >*M VilAjO (JöLo! ^.AC>bl &*£■ ■& ^jLjÜI jjjj *£>A:>- ^aJalï A*.^ ^>*"^ 0-^ A^ (3*^- yT«5 O* o a * JA ^ O"^ *a*L&SI ^Aii Q-f^ i ^jr^AÜ Aa./= 0~J A-a_£ <j--^ QjAi5 ^aS‘1 j-5^(3 vU, ; Jl ^vaaSj 0 .j /Mi 0 ? «UI s*s> 0 i jóM' qJAÜ A*ae jJj/l *c ^j' (vixit regnantibus al-Mostandjido et al-Mostadhio) A^e j^/i i^y ? «U' Aaae /.aer.!' qJAJi jl.^.5 /3 (vixit eodem tempore) ^M./ ^ ^jAJI >-^ c o- 51, 52. 52—58. ■ 58-61. 61—66. 66-68. 68, 69. 69. 70. 70—74.
26 qJ jjI jJ.AJI j c (vixit eodem tempore) ^jAJi q- 3 A_*..c ~è£ (vixit eodem tempore) Q^ëdi u^.p-L*o ■& (3 i—j5 _ 3 5 - Ci£ - — q-jAJI wlf* ( *-€^‘ i3i ' y-®3 ( sic ) LK 3 *? U 33 * 2 * ° - 0 * L? +*+^' (sic) A*.s? A*.« LTj^ J- 3 * (vixit sub al-Mostarscbido) (sic) qJ A-ij 0.AW.I5. q.j a^lLb A+:>t A*s^ wVP^ (vixit sub al-Mostadhhiro) ^t**;.)! ^clóJi gJii ^ J.c (ékUi JL*> (vixit sub al-Mostarscliido) A.*.2> i^y~i A.*.^-* (vixit sub al-Moetadi'o) ^cLxJI A*.<? q.: J.C (j^ijï jji xijjJi u<P ak»a* ujj*) 1 A;5* . (vixit sub al-Mostarschido) _aJLê (?) ^.•w.WI ^cLwJI A*.S^ A.J^*J) (vixit sub al-Moctadhlo) ;£i (vixit paulo serius) Aj>*it ^ A*s^ sAij yajvs-— ['y 2 tdi^ lXiaC y*' ^V. A. Xj^ W$ (obiit anno 546) >.?i xXxi^s ^jwoliall ^- 3 ^Akc 202 211. (vixit sub al-Mostadhliiro et al-Mostarscbido) MAxj xUi A_a_e ; A_*_s> A*^ Jri' 'r^r.- 3 ^ 1 211 — 213. _ O _ _ (vixit sub al-Mostarschido) ^MAiJt KXÊ-liüu ^MAxaÜ JsLa^J! 213. (vixit eodem tempore) 74. 74—77. 77—138. 138—152. 152-158. 158—184. 184-196. 196 — 198. 198, 199. 199, 200. 200—202.
(vixit sub al-Mostandjido) <^JI*ao 213, 214. CT^ lX^2> 214 2 ld. O (vixit eodem tempore) ^^UiS! y.j.41 j lX..^*! ^cXji l\a£ 219. (vixit eodem tempore) w _ ? (vixit eodem tempore) rj^ 219, 220. ^LtóSJt Xxjl=> Q J uX*as? xlti Jy.c 220, 221. (vixit sub al-Moctafio) ö - ? .. (vixit sub al-Moctafi'o) 221, 222. w l •jLX.i ^ J Q^aC ^aj| 222. (vixit ferme eodem tempore) SyfcAW lXaXAW ^aS.*Mxj5 222^ 223. (vixit sub al-Mostandjido) ja^- ^ -bLÜ BjjjJ 0.j Lft*JS _j.j! 223, 224. (vixit ferme eodem tempore) (obiit anno 558) jcliJ! J.*22S,j! ^ aJj! X,*S> jwalsJl _jj! 224— 229, O 3 _ _ ^.aaLsLaJI X_/obi«Mi Q.-J tffjL.il ^ya^o J^Aiaaji ja_l_£ 229. (vixit eodem tempore) t_g.3LXxj.jl uX*.^ 1 229—285. (vixit eodem tempore) 0.X1 ^X/xl qKj ^.OjLjjl jaLw.j« J,lxil yj\ S^S»! 235, 236. (obiit' post a. 545) ^LlXxaJI qL^Aj! qi ^Iffy 236. (vixit sub al-Mostacffo et al-Mostandjido) (obiit anno 569) ^yujJjiJI ,-^j ^LsLi _gj| _y«b! 236—238. (vixit eodem tempore) vJUUoj y*jla 238. &>Ls\ji usjj*i' jjLL^i/JS uX>lgil 238. (vixit eodem tempore) (obiit post a. 540) ^LlXxjJI sd,JO! t_a«gj 238, 239.
(vixit eodern tempore) (j*CiAji AjIaJI 239, 240. ^li'A-JS 1-S> ^***.21 A*.^ A*.^ 240, 241. (vixit eodem tempore) a!a*j ^yi A*^A A*:^ yUall _j-jÏ (^otAi-Ji ^.-ajA-Ï 0-^ 241, 242. (vixit eodem tempore) ^ilXwAS ^yiiAï q-j (vixit tempore al-Moctafïi) \}jé ^ gXèi! 242. ujIj q/« x.xa*aO A+:s^ qJ A+:>1 242, 243. (obiit inter a. 552 et 555) (obiit anno 538) aIAxj JA' ^ g^LLi' 243. a _jL i ïjjJti' A*=aI 0 -j -Aai 1 (X* 0 -J rj—c >JÏ 243—246. (vixit sub al-Mostandjido) qA> ^.j'LXJi (^cXj Hic desinit Codex noster 21a. Capita quae in Cod. Paris. 1447 sequuntur post caput de Ibn-Bacri (vel Ibno-’l-Bacri, ut in Cod. Paris, scriptum est), sunt haec: A*:>! £jj x)J! Aae t_gj.ESU.il ^ _jjt g-A^JI f. 33 v. aI^Xxaj j t_^Al(AxAji xlii A.—a—e wX^.E-' 'A.*.—*! öV )LXm Aaxav (_gg.sr.A.il Q'AAil q.j A.*.> ibid. 0*11 XJA. 3-ojIIj jgi 0 j ^Lil 0 j' (^gA-S-U-l xüi A_a_E qJ (J--E \UI lX_A.E lX*E^ _jgl g-AA*il 34 r. ofl xa*~ JeIaÜ ^aeXxi 3! i^a-o ^ ti-yJ^ Aac Q_J 3*®- q4 iA+eT' Aa£e ^ (J' E ^4>i' _>•' V- t_gAAXA.il ^).aaH. X-l.il t_gAAiA.il a)JI XaS> w j Lylaii' x)JI Aae _>jI ibid. (_g A Aiyi ^ g4.E»'. .tiI ^jaLAÜ j ^^1a-^ xlil A_a.e yl ibid. ^jA^il ^y-j A*eA q-J A*E»! q-J AaE j-jJ A*E- ^jï xlll Aae t_ggESVA.il (_gAAiAil q.aaS. 3I ^aaÜ- _gjl al^-Ail 1AI.* 36 r. Ö^A xXmj l w ji.w./)L\j Aae J>AtojÜi _jgl ^jjAJI i5l*:> 3 Ai=: ^ As-jA j.Lo'ïiS ijy^lil 37 v.
(_5jltXi*Jl j*—£^jI qJ lX+s^” i_X.*o-I ( *a 5 >JI O* '-8-^' O"* (^«asI 1 **■“ o**v>' r 155 Qr jjj5 ^"rAr Qr ^J^X-J jaasj i_ac-1*2.!I ^ A+iij öLav tikl/O O* lS'^'-X**!' (_5^Xa^jI 0-W..Ü q.j l\jj q+aJI jjI s 1ï 41 r. Q^.'-X J I -J^ao Lf^ - ' C7- ^I"**^* qJi-X-iI je ,2. A—tilj ^ ? lr° o - - lX *- s? o- H'. ->■•* a^ 1 _r^ (.U^i g—JJi 4i v. (1,1—LÜ £jj|j OjjRH AjlXJI 3 *j (_5>->'iAi*Jt jixJi lX*»-! (j*l**JI _j.j! ^lXaöJ! ibid. jAol-ÜI tiX-JLit (^o'uXiJi Jacl5.il ^aU _jj! 42 r. A*asJI i3.^j*J5 s-X*—I ^-J iA+s^ jéliil 5_J ^.jJi_X,U ibid. o'iAxj ^-o ^*1=“ qjIj Oj^ii LC a4^>.jt qJ (J.c (-jj aX*s* q.j q-—^- _*-J ^el——1 óiX.ii j*jolc ibid. T^aI^ 1 Aam A-jli.. Hv Ka— S^X^vO (^O^uXi-J^ Qr (jr^-^- 1 ' o^*if 5J ^A.jo'bSI <JIa—'Jl 43 r. Lc**+xit (J-a**—! qJ J.«aaJ! yole g——Jl 43 y. i3>-- 1 ' —ajXXJI '_ajo'J! j*c —Xa<X+s^° g—sül 44 r. ööv Ka— (j—(j-AÏ (iy (_cAA v jl ^IXJI J-aLXjI 45 r. ^ (j.j i^L-ü q-j iA+s*I .41 j..jl ^jjJI ^aa-o ibid. T^aS* Ka— w-XJaA», Oöf Ka— (2^J '-X^ c Q-j ^abII J-J —ajIXJI (_ciAjjL*ajI 46 r. q4'-XJI jAoLajI (3 *Jj (__5lXjjI*aJI Jsaamj Oj.aii »JJI O)^ O'^ <_cj' 0r-J «•UI ~*a.j g—aJI ^1 (j-Aj^j! 48 v. (_5l>IlX*aJI |»LsbjJI ^jl Ka$> ^aü oI^jaJI ^ 49 r. öf)" Ka— 8iAly3 J-A— |.L^XjJI _^jl 8iA3j 49 v. ^aXali (3 Hi_XAAiï iC o^—l J-aa— 51 r. ^U'bSi ^>-X./0 ^-+_a j*.A—ail aJJI iA_a_£: y.iI (^i^tlAiAjl J.Alli 52 Y. ^^*53a AM.it ül-UI qILI-aJI (3 (Jö (_5jl1XiA.il ^_M»_i3 _5__j! 0i.j5.ti 53 r. 2Xj ^j! JjL*JI (^I^AaAJI iAaaIa.I ^ (jjASS?. ^-ijl 5.J liXUl (X+AÏA («.A^il 53 Y. lXcLao aIII Ka5= 0 .-J. J.-J tUxil 0 LU- K-'.lXjI c aaI ibid. **!• Xa— jBa^J likt^ -XaaIajI OJtJ (^IjASaJI a*aaaJi-I
AeIao gAai! _jjl JL*>- 54 v. ^Uai jcXmj qÜ 0av.^ 0j A*s^ aJJI Aae _jjI ( ^.^UiA;l Oiïji^ 55 r. (1. jA^>) Q* aJjAJI Aa.*c ^ aJ 8iA*J U"^ c J IAa:>j 0j aUI a-a.S 5 £;ft-V"Si 5o Y. ü^JLèJt c/hM^j oU/aILII j, JJÜ ^eU 0 I^ 0AV.S- 0 j A+^ aÜS Aae j>\ ^IkÜI vjw/tt ibid. (1. j^=> 0^ aJjAÜ Aa,= / aJ »A*j (jilcj «sUi* AAAjlaii a/AÜ ê |jAav 0^3 /'-j 0^ _A^ 56 Y. ^Ê-yCil jLÜ j&üo 0j (i-c 0^=-- _>j' ibid. waaSÜ j_g/*3l 0-w.J^ A*^* ^jl ^aaeÜ 0^1 0r' 1 —*4./*^ 57 V. öt"v aaav t%yj 0^xit i_j1j A|.A.aj ^_jS 0j AaavJ! A_a_e 0j A_x—w qJ 0}_j*4 ,w '--t' 1 '4:/ _>—4^ ibid. ^iXlAxAil ^/^ail <3? l_j|j 03LÜ 0-j5 0*-“*-^- 0-? i/ E 0-4 0*' MA -^ (_i*j!>^' _>-4* 58 r. o.r **«. j, jy sA^-o ajA^ ^-j3Le3 ^.^ail 0^ A_a—A 0j A.*.ft>i 58 y. yiAE % 8 A i'. /a_j aj : .—i jj 0^30 0—^ a—:u' A-,A. S’ JKt.^~ . AÏAaE ,-vji ...jA3I (3^l> —Aft} Aaau 0^3Uj'j £aa* a3 5 öÏa iCu» J®» Sol^-w 0j £a>L>- 0? aIII a_*_? 0j (ja; gó;a]l j-4' HjLjam 0j! 72 r. 05a>IAxa3S lAjIAÜ 0^1a0S 0: si^Ai: 0j jjtaXA 0.:! 0j (^c IaajS ja! ibid. l_504 (i- c 04 04 /j 1 -**' A_a~e* 72 Y. ; - 'A.1 -rt-* C 4*. A—A_aa Ax: oIAxaJ AajJ^ ; a A.J » - Xa7 0?^ fvi axa» ys »Ay a E ^gAjjLEAÜ (j.E 0: Aa> aj' 0aaj^.J3 ibid. aJJ^ ^«a—^ 0j Aa^-1 0J AUl A—a.e 0j a in A—a—& ( aav.Pj' ^a:' 73 r. üaaa (J. »aJj./o 0—* ^3a*j 0-^ oVa aa« egó ,3 W 04 ii> c 04 0****-^ 04 /kil gAaü 0^5°/' 04 ibid. aSjjb i&Im (*S Gj*J L ^ :>i 0^ 0'^5' 3 ;^ ;/ 04 ! i. ^ öl AAAA (jl AAV ^a4a« sA/^OJ A^ji^J ^—j^AEA. i J,lA;yiAjl (J0>LAS 0J Ot^ 0J (}.Aas3l A4^ ‘ ^ V '
jjhzXa ^ téUil l\_a_£ oLjtj y>\ 73 v. ^^Ua<A,JS -^3-A-AAA-J \—5jjX.U ^jlA£A.!l ^C^aÜiJI Al öl*. £aa* AxJ SCj^AAJI ^.JL, ibid. Sj-cLxi (^JaD lX-*-^ 1 d _j (j._c ÜAjlia^aJ! XaajSUJI 74 r. JA.I3JI AÜaÏj ^X^JI 2Aw.r> jC^Iaa2S ^ 0^7*^ o'iAxj J>^t ^/o HAs va>.jiA^L i_jL^*oS cr ^jj^° o- L ^-*'^ ^jjU 3 o^ ibid. ^LiLUS 74 v. Oiübdl iX*>l a j ^Ul ibid. «i)jL.il ^aaaÜ (^solAiUI ibid. O* ls^st^ - (ï>—. J - i' o^ (j^blp.jl iA_*_js? jSI 75 r. o^* i' £+*“t (*"?5 ^'Aij (jr^l*^- c c ^"qJ u*^^> 75 v. j.ai(c _;*•"•* (_go (_c.iAaJI 76 r. U“** 0~- ~^~~) cr» tAi-^-c--'' Lf* c ^ £5);* o~- 77 r - '-^■■'5 O"^ 1 4 -*j* i £'-•' '&-*—*» xjoLJI (J-. J>!A*j |.lX_S ^AAV^Aj OaIS ^1 qA-AA^SAj ^JjI ÏÜ-A. _J.£j A*/0 S -AaP ^j! (}.asai j.jt^ ^jLaas» qID.aa ja/0^1 77 y. 0- O-^* Oj~ jcL** mj v aSPjii ^j! 78 r. ^-aa5-' A*.s^ J-jLsa. 0 j aaL= 0 j Jjisbo Lsu^l _^S üJ.aJI J.„a_^ ^.AAi^l 80 V. liU.il l»L^j ^A/C 0,0 ^aav <3;A> ^ qLaaVjLaJ jijJ (^yyj! •ö? l$JL^d$ ü'AAj O^-w qLx:I <■ƒ. XcU> J, v_jL 1— ajLXü qJ iA*^-i A+i^ .Aii aj! AjA-wJI 82 r. ÖöV A—-—A. _3-! a i ,j, Ka/cL^JL XaaRa.' ,J.A.w.j! i3 L5-®A]|jji ^^a2aa) Jk.+.Lj (j5jaJC*j) A*j^ _j.jI g.AAjl 85 r. v^l (_5^aX*J1 i_ajÜCI A.*.A qJ A*aa qJ j.*zJ qJ (j.C X_jLj 85 V. fl*A XAA. aAi^Al 0 K •h~' J L^^ 1 ' L5j^ u>y ^- c o- lX **“ i L * i! >- 3 ' g-tUUI ibid. Ö^Ia Aaa« i3Ic\*aJ
XaAU jlAOjilj &A£ 'tlj-Uli 0-J ol_>9^ 100 V. ^AJUjïj £**.J XXaa ^ ^J^it 09 X3jLX.it XiÜ ii-_H U 0**0" BlVaaosj »Li'. ^jIlX-LI 0* l _5 J XA'il lX.aiLs- _jjl ^tólsi' 101 v. I*JIa* 01+aLa (Mjj silL^ail ^p>\ _jjt (*.l*it ibid. lX*^° ^.*it l\a£ cX.4.^ 0 ^«it —Xac ^Awlüil »—jt 102 r. öt^l Kaal ,jL**C jl i3^J L^y ' X^jla^y 0jl ^yS^-ijLAAit ^jAtti' ^_A_AA_Ü 0^ ƒ**•?* o- <-^ -C -J-9^ ibid. XjlXasILIj XA+jlüit XJjl\3t ï|j*aü 0i 0jL> l—ajJ^SI 0AAAVJ Li^li Xaaa 0^Lau^I lXJ **v' j^*®9 BlVaA^S \ij ,a*s- 0j lX+>' 0J j8-*>- 09 0.my^- 0J j.A2c a\_*_«< _jjt ibid. ^ jLi^ij o.A?j X-aXj'j Xlü 0 lAci 0, Xcl*=> /ó £ L_L 106 r. <& XaRaw-Ü XL^Ij 0^LaJ' qjJlXak'Ü lX.j;a j,aj ISjjLaij 'r';*^ j_cjt «j-jt Jrj~ J g^Xait _j-jt ^Aav'Ü XijLXit jj-j (ja-aj2> 0jt 106 v. f 1 vf Kam; (JM.aJi3 K-SA—O 0J jjm-a-JO i j.-j\ Y. Kj*jAj5 v^sulmo w*&i KjÓLaJ^ K&Akiif (^» ^iXw'il „JL2AJ tj’>- ï ' i^lXal"^! ^.L:aa' X9lX.AO 0j 0^lXj XijvXit JA+AV 119 V. öl* • Xaaa <3? LjiL^ls XSjXJIj |j«AAi'j üÜi, 0, j*.#jAC 0i 0jL\it . ?-Xo ■—lIL.' lX+s^ 1 0j |»jIa*Ü _»jt j.2»"bM 110 y. XaaiLa^Üj of XX,a £ xLfii xUL 0i i_jLa£ü lJj—aü 0^-Xi' j“A^ _j~^ —ajyX.' La>- 0jt 112 y. 0\Ai” 0A> j! _A^J L>IlX*AJ Ji.X£.W.<<J 0}tj*ilj XA2AAL.il Xli» j.^1 jAaS/O l>IlX*AJ XjLAAL*i>j 0A*AA.J L_5-X2=-l Xa*A J, tuX.^ _.=»t^ 0a*a.a.I J.E Lillt J.aaÜ 0j 0-51-a 0-j l\a*aa 114 r. L_ji^- xjt c>.***« *i 11* Xaa. JIyXxaJ 'r J ; 1 - > *-9
jjt ^i3 0.J uX-fciS^ \ljt l\>.C LXjlüJf oiuXi^j ö^v Xxxv ij*"' eg^Aj' A+^ u Ia ^ i ^ _>■?' 0? ^AC>;, 0j 0j (j^ ^..wdij! j}\ 1^*^-*“ V—aj^-wj '■ 0—j 0?' 0: J .^'"" OJ c jtyp ^ L c*—'^~0- ^_cAjjÜ ^~o—c 0J A-o-S? qJ is.UI AaC _j.jt J-.ÜÜI J-aIIL jA-w.il |Ww.fiJI v ®4jwJi _^:>t j—& j+ c 0?' 0ö1 Ü1.W j ^ ü-JiLi AA.aX^v.^' 0j A+s»! 0j 0^ A*>l (j*l**j' jj! jj.£H üsLaJI 0jl 0v(c xjS*i* j—£' 0-i iHL.^.j) sol^^ool ^'j-i ajIaJ! A.^ oo. &**» A*j ö? XijAJ-j, ^Li^L, o-r^ üJjAH oBw*« er* (_5; , '-*j'bSi s_5ülj 0j A*«i u"-" 1 ^' j jjiil iüi*k!i 0» 0-H 0j ^Lio 0jl fvl ÏÖ..W oio 114 v. 122 t. ibid. 124 y. 126 r. 128 r. ibid. 128 y. (JA^' ijr x -j^ AUUt 0j 0*^?. 0? 'r^!> ,a _>?' 129 r. i3 eb" 1 0Vï*-H 0j 0O' W ‘-^ 0 1 A*^ 1 ^^sii öl^ Xam< ^•jLx.AXv 0-J qsmx^. y§> ibid. XjAXSJI r WI . j^ j»Lobl 5 — ^X/o ^ 130 r. AÜi „A* O"^ ^^' ,0 wAoJO^^ 131 V. X J w\ .^>\.XAAXxi ^ ÖV Xaxv LajIS’ U 5 Hƒ0Ja^i_5 ^xvl^ 5 ƒ3 J, ^L» ■Ö) 1 Ji2v»^ ■($)■ ^.«sLccJï ^.ftAaÜ Q.J ^j-lc 0.J Js.^.^ 0 Q.AV.Ü. _>—.^ 133 v.
HISTORIA. 209 27 i (J*(c XjylïCwilj iüiAXJillj X*+jLsJf X-JjAJI ffj_x_w ^ ^ • . 5 Jjj *_3t 'i3 0^> (jn-x^vJ ^3 1a K—Lw j-jij f^p 1 * f\1 XjLw X^ü öö X-a-w (j, ^w*-£ i^>JLw j—lXaamJ! lX-X~£: 141 V, bjjbL^ ^ ^-Lw | -Xx-wi i-X-3 cfi y^ ! cr ^Z- 5 _jj! ot!! lX*js^ qJ (jLc i_jLg-co L»£l! (_j<*}Sj qj! 142 r. Joau!j syab' «Lal yAiiywI! j.b'it y>! J, 3-y (vivebat adhuc a. 559) LLSJt (jwjb J.c <A^S »aJj 142 v. U (_s^L^« (jlpLXJi gj-sJI j—jt (_r-*~y 143 r. £ .3 L_t-> 0 I^ JoavSj oLylj-rï 1 ^ X-L^Lae^o i! ö6f i<S~m j. üyAS 1 ! (1. yyii-wj) bJj> Axj iy* at! ^ ^ ia^ 1 qj ii*j! ^yst >y u^y’ 143 v - auXi^wfl ^ia-wiyi q—J «Ut A-^j-c q-U öl. ïoA y xwA*J J,iA*i->tj raÏ* !Ï.Xmj y>^t ^jt ^yAit 1 * ^ | ‘3'i ^yco ^t 0^ y*Lb yAi- 150 r. x*Jvü- ^ y 2 *^ LJb"'" 4 * 2 (_y"*E>yU ‘A+^° 0? Af"! j*-xX jXXcl (^3b> ^j*^*i*- aLü -bb^ «I AiAw-ji ^jLcjiï A^>jf (•jOLw «w*«W ^ AS>L£j| qULw qJ «Ut «US> g.XsJt _yt sUaaS! (j*^w 150 y. it **jj*Ji iyyyts yLyit j, l§-j jy' l\^£ Ja^^j Oöf iCLw J, il*j «UI il ,3-siXjl ^1 i^yt i^cUv-S jvawLsÜ! _^_j! v_suyiJt 151 r. tOj£ A*c ^Ly*oL it ^iLw (_$A**vjJt K_>—m hw^J AAAj!* «—•—w qL^Sao! Ojj yi' 5 qJ (J^e qJ ^viLalt A*.e ibid, ^^wj^lüit (jJ AkS^ £_SUi _yjt 151 v. 4,AwJi ^j_Jyiail 0^1-xJt Aol—wi 0—J oyyAl ibid. oi iCA y^yt J, -tuwtj i_cOjj_5 Aic
152 v. ibid. 153 v. ibid. 154 r. ibid. 158 v. 160 y. 161 r. ibid. 161 Y. 163 r. ibid. 165 r. 167 r. 168 v.
^ ^ o!;^ 169 r ' ^j_j jÜ!! X_*_£ q-j lVt! (j*L*jt!! _j—:t jL> ibid. ^_jj£_Si K-^oV> J, qK ijJ^JL, lXjjI! O*-^ 1 0 y= by*$> ^1 (.5^. b°j bJlytilj LgjLcij gjLiuJt i^Ln yQ- Jji <5t JaAvtj ^j, X^\Jayii tlkLö ^-ajL ^4^ 0-J ‘-XJ’I KJjlXÜ 169 v. iü^LXit \^SUyM y^c. £ 'atófvixJl léLLa yS~ ^1 0—j oü=» 0_J -£jhl\ XijlAjl ya\i 170 r. ^As»! :c^w A j*xs LoU^ jiii XjjiXit i_jl\£0 jL> ^-^jLLJI «Lij' L>ya ^Lai! 170 V. XjLo kx^j xJ*jO j.xj LI 0j ^IXiftii _,yiftj! <3! qJ LX?’'! (j*L*aÜ jjt XjjiAÜ 173 y. öfv KXw otyülj g,yi xit ^-w-ywLJI qj! jij' y&- (3! qJ l\+^ y&- ^ er? ,J^ 5 179 r- ^y^y*-vjLyJ 1 0—J l -XJ T 1 0—J (^J^> w *^' 0—^ ? 1 ^^^Lili ^ 179 V. 0_j! (ï. oLo j—Q-» j»bLw!il jl*^. <—*-R-LÜ öl^i* xXa* ^ ^_cL\)qJl ó? LgJLSUtj L^jljjiij LgLtoliSj sy^J! £1*1^ oLolüLi ‘~ r ^>'u~o 180 v. Hic desinit Codex Paris. 1447; quae vero continet inde a fol. 72 r. usque ad finem, exstant etiam in Codice Paris. 1373 (ab initio usque ad folium 168), qui praeterea continet haec; l>SiA*j 3 qILw 0_: xU! l\^c *JijJ! slXJj 169 r. j,y QjjJ ( *- w ^ 0-J (j^LrJl 0ji 169 v. öi X*-w ^ 0, ^ilï^iLVit 0j Lpylt eU-ü 170 v. > öóa KJum XjLyJLi U 0-wJl cr* l\>-c qJ 172 r. 0—j aJ ^-JlXavoI qLCvsII 0» ij^- öv KjLw ^ lX*^° qJ K^ÜÜb 0-J L\p>yil l\x£ gsxXvsil 172 y.
fl BjxoaJLi _jA3! &Xm 3 A^W-$ ^»Lo! ■Ó? <_a.a/j (__5j&i! i! \y~^ vya*l\ y, xcl*»- 174 r. s^iJLi ^bj^i j*Jjm jPy>- 174 y. ^■^AAl! qJ ^^qXa ^jt gy^wJi 175 r. (sic) ^j^uuaJt Ou^° qJ (Jvc ^wü _>j! 175 v. AS"! qJ Aécs* ^ (_c*^?. y) A*s^ jx!t _^-j! u^jAbSI g^uvJt 176 r. ööI XIaw 3^ 33*^ LoAJ! 0j ^j! (^cyaJ! Q»^?' 176 Y. symJt cr* o* &■> ibid ‘ ’& -tA*j ^JjAoos iyabl Ja! y, xcl*> ^Aj ^^.Ab! qLU. w AT 5 ’! A^'.cgi! 177 r. sAxaJ! (_5^ 3 Xjy^yt XjLwJ! 3 SyüJf 0^3 L*J ^A^AS! w l-aaS^ oöv £i*w b (»y > 7^ q—?t x!jA!t LLav 3,UGt. 180 r. «AÜj ^jXav bAJj ^-ÏA-vaj! ÖA Xaam B^a^loL] ^axs> qJ A*sf ol/jJt _^j! 180 y. (A* o - ^ A»*as^ 0-j xUI Aa£ ^.aaI&J! ^j! l> )wgibJ[ 181 r. L5j?-y~ '-r J |/ =3 ^ O'* ^.sj; i3^ t& 0jysuJlj ^a^LijiJIj Las»^! AS'! qJ j*aPjj! vJLSLwl j.j! _j-S ) o^si! q-. ljAaxJ! jiyCwJI 189 r. **-*-?; y, ^J-AAÜi! AaX (5^ QA (^-gAil ljAa*]! V_SU*jJ Oi>f 3 Aa£ ,_SNJ ^! q^J_VAAAJ v_Ajojij!j l_VAj>^Si ï\yt !j Aae ^ ^ysAil l cAa*J! (juJ- qJ i^aJj y**^>- ibid. qU*J 33 1 ' -b ÖÖ» &**“ O*^ \_AALliS! y, Pars quae de |*-^UxJ! zlj-x—Z agit, integra continetur Codice nostro 348, qui in subscription&-quartum volumen (ytw) vocatur. Est vero secunda pars (^UUt *-«-£_!!) operis, ut dicitur in sub- scriptione Codicis 21 b, quo eadem pars continetur, omisso initio capitis primi (de j£-i _>j!); quod caput longe maximum partem explet unici Codicis Oxoniensis al-Kharidae (Uri 1259; cf. Add. et Emend, ad Catal. Oxoniensem p. 616). Sequatur igitur index partis secundae, a Wejjersio confectus:
216. 348. ^ y\ ^ytolait 1; 1. 0j y-~j! ^.cLcvsJI 415 34« ^ ür4*l*jt o-, ücl*> ct^ '- 5 ^ t (*^ 47; 41. (mortuus anno 476) yliJf iA*£ x**.t ^jLXwjyJ! ioiiaii 48; 43. (m. est post 547) qjL ijjyU xUt iAac q_j yaJ ^jAJf j~£ Lj-ylx^. 51; 44. (m. est post 572) yy qJ lX*^ 5 (C. 348 y^w.H) 51; 45. (m. est aliq. post 549) qJlXJ! oU= l^SL ^gLa^dl ,ytol»)! 51; 45. cX*^ q-j j**5y( ^c. Q_j aU! 'iUS> (lljtlt yl i^yslüJ! 52; 46. (m. est post 520) ^ ■a a Uyy> lX*^- 0 0-; uXT*) jf ióy^ 0jt-Xli ulyi 54; 47. O- > (m. est 550) i_gjjyöJI ^LotJ! lX^° 0jl\)( si-Xij 65; 57. lXt! 0-j) iA^I 0_j (J.c 0j y= y>lai! _>_jS SyySx!f yisls 65; 57. (m. est post 545) ^.IaojM (348 y! ■ör^lo^ J^ljt yUyGI y r yCo ^oLoSI 68; 60. ( yLyCJS y y*x> slaXÜJ _jjt 68; 60. yuA^- 0j —jI ~Xj ^ylyCJI ^.jlXaJ! 70; 62. yloyGt y *Ut lXa£ y lAj’t y yi (m. est post 543) (doctor viri praeced.) ylyü! iiy y 4”sJ! Jï 75; 66. w 3 > 7 j£-^3 o^F)3 **3^"3 1^3 q.^L<A/0 £=dC> ® 0^3 0*^3 *1SS i\xd 0_j 0_j Lopl yt y>xS( *Lyj t-xL*Jt 75; 66. (m. post 549) qLwIï ^ ^lX^!
1*2jil 0.J lX^I 0iAwL5*lil L\-y»vJ[ Sl\3*) lX^^° 0-J 0._J (^£- iAxX*v qJlXJI jL*^> ^-*jCi>. (m. post 549) 0 L>j2Ji 0 J JsAiaaJ! jjJX sy>! 'öfyLwIs J.£>! ^ XcU=- >-^yiSt üv*^ 04 04 cX^t _j4^ V^UjXÜ (jVW^- lX^^UQ (jVw^L (in solo 348) (j^L^xJï (jj l\-^&Ü «UI l\>-C: l-oJ>*()l oir' 1 O- ^ «y 22 ^- f.'f- Qj cXjuJ. j,lkJS (m. 560) '_o^! jjLiLai! ^JS ^SjLw y, (jy*J^- 0—J j<-X-^c> 0-4 ^—jl ólXwlii ^suJ! OW 0 yi -Uf> 0i üyJi. 04 0 4 (348 cr ^-) 0—j lX^^Uo HlX**J i^uU-i ^LwJt ^«c^ï ^-CoLftii öjLw ^/tolï &111 lX-*X: l-\xD (m. post 549) er» ys^-S- 9 ) l5^.9> g ^ 0-4 ^-‘•^ 0-4 ti^ 2 (o^ uP’Ij 2 w w 3 joJi! ,^+iut 04 'wi* 2 ^ 04 j-4j-*-Jt iAac _j_:t ^l_t> ',xt ólx^'i! (’ j*£ 0-j! * (*5 ^1 (j-, 0jJüt ^Hc u?^ 2 04 Jk 04 ■& e5j??. kj U^yb e5^ er ^AliU lXjwCCj ^LrIï j»Lo^5I ^L*if !^-ww«^.ii!l iA*^° 0.jt LC ^-<yiit iXLrit ^t üS-?3 Oj-> ^^Loaai! q-, £cL> ■& (ji-ricb (jyc (i Kcjia&tS oLoD! 3, ƒ«!= _jj! iV-wJI 214. 348. 81; 71. 83; 73. 84; 74. 89; 78. 89; 78. 91; 79. 91; 80. 100; 87. 1) Cod. 214 pro hïs |*.c.
21 b. 348. (348 njOCsüi _jjt) gAai! y 9 !*!! y«t _y^! ALa))! 101; 87. 6 JbLii ^ A*^* J-ailt _*! r Wf 101; 87. J-üfiil (348 X^Uii) XjUü 101; 88. *151 Ayc A+=>° gAAi! _jjf q5j-5 x^aiit 102; 88. (natus 487, m. post 538) ^ ^yj^jg (348 ^y*Jl) ^'-wü 102 5 88, (m. 549) ^y*!! ^cAjj!! Jy^U"! (g> t_gj9 j^) l5)5X5I A*** Jjt qj5 (XI*!! _yj! 103; 89. ^tySt (j*jtjsJt 3! 0 j ^ óL«tfl 103; 89. 0 LLüi! M ^ at! r ^vUi! _jj! 103; 89. ^ALig^S ^oL*!! ytLL _^! 103; 90. j,b?jJ! ibUÜ _*! ^lai) 104; 90. ^Ai! ^o! ju£j a55! yoLiü gAai! _^j' ^yslsi! 104; 90. '.*Si j^cAaw^S! j**4l! Aac cgj!y! Ayc 104; 90. j^JuAl! jiy? jA>_<y> ylal! _jj! a^SkI! 104; 90. öJJUt Ayc ^LëJ! _^y! yiiJ! 3i~*ü cH ! 104 ; 91. (m. 528) 3,1*!! ^ A^! ^öjjjsJS A*^ 1 _^j! yo^j! 105; 91. y^yjci (jw^ü y-ji qAïc qJ u^a=> >-?! WP^! 105; 91. Li sjA> _*A llr> e5j4^) lS 0 ^^ aAas>-j*j‘ cr> (^Aft^- (m. 550) (348 ^cJsyj'i! ^L&J! olAiy r ü>lü gjj ^ ^-iLJ! A>j^l 106; 92. y" ör^yi- sAL fLwjj (m. post 550) ujy> u*Ajj AjLhJ! AJ"! 106; 92. (m. post 562) Ajlai! AJ'! qJ j*y=y! Ayc sAij 107; 93. A^ _yy! v Jjü ( 348 c5yy ! ) >-?> **&*# 108 ; 93. (m. 541) jJyfcit Ayc y^i *l!l AyC (m. 540) (348 (_cAA!!) ^Ajj!! j^yy! Wp)i! 109; 94. (348 Aiyo) Ajyo uaoIï t^Sjy jjjJolft!! 109; 94. (348 i^y?) <5rf q4 '— 2 *! J Ü! Ayc »AJ^ 109; 94. (m. post 572)
215. 348. ^Sjit qJ ^ ^.Si\ 110; 95. (m. inter 516 et 520) iA*^ 5 qJ _>-£ -H ! g*"*^ 111 5 96 * (m. 502) ^UxJ! _ - qJlXJI L5"^' o* ^ c ^"’ 113 i 97, (m. 530) yai [J^e |*^Lüi! _jjt lV>j"ï5S 113; om. ylxlt 113; om, (m. 534) A>._: ,^i ^ ijJJlü l\_j_e i_^JLL> Jif 0-j A-*e>° yy*^ jf ajJLsJI 115; om. (m. 532) ^yCi (?) ^^'LüL! yó ,i! ^ &ilt iAax; ^Ixll _jj! sLoall yvx; 115; om. (m. post 525) (m. post 555) j,L\*£j! jiJb jJXS! ^ y;L*Ji _yl H 7 j om * ^lAé^Jf j*«wlüiï 118; om. okXiu LXS'ljS! _jj! 118; om. (m. 564 aut 565) yliJt A^c *Üt A_*-a-e iA*«j’2IIj 0}j*I ! l$^jSj-y~J) _J—^ 119; om. (m. post 490) ’St qLXaMjaIsJ q^L> (m. 494) Jyl>- qJ tiUI! lAxe _y! 119; om. (m. post 510) (^c^iaSt ^ iA*s^ ouyiJi 120; om. _ A*cs* ^ AT «UI Jy_E A-? ! ls^ 1 121 ; om - (m. 494) ^iyii A*es? ^ uVTi ALs? ^ytolüi! 121; om. L^-jLsr. L05 ,..LwL=> Q^vl-^ ;i==j j U^Lotil A*s^ ydi!’j-J' xJjAi! Js*iajl 122; 98. (m. 507)
215. 348. 'dLoaï i^c^S 0-? XcL*e ^^xjLrSS 202; 153. tiljLw) q.j jK3.i _j.j! 205; 156. (g^ (jr^ CP jjyUai^l aU! X+e 206; 156. 0-j qJ X*.;^ 0 X*** _jj! 206; 156. (m. 518) ^yoi* yL*$\ (348 lXa-*-*J!) ^SX-k-k^JS g^*XvJ! 208; 158. C^ ! ^sJJlü r SU^( 209; 159. ^$>U ^ y»lb y?LöIS X*e 209; 159. (m. post 540) Xy; 209; 160. xjJü X^F 5 qL*£e O'? _yt j.U^( gyw-S! 212; 162. (348 qj) ^jXJI Xs^ 0 ^A.oa__ 0—i lSjluj ^ycsüi 213; 163. (348 1*02^1 ^j) 1 :',y .It X*^ 5 i^y—} jyf-^XA X-X«w 213; 163. (m. post 491) (m. post 548) X*e>* y>*->- _y! qjXJI y221; 171. Lf ^Ui) 224; 173. qJ lX^F 0 ^Aoxif X-y>^ 225; 173. Jx. X^ 5 qJ «ill Xax (_=jj^S 225; 174. { ~j-i Jx ^_> ^y_w-sJf <J^e _j_jt cUif |>LIx) 226; 174. (m. 485) w r- aJJi cXxci yG lXj*^ «lXJ^ 226; 175. ^l\xXJ! éLLi! tAx^= 227; 175. ^1e*JI X*=s^ q-j X*2^° X/sL> _j—j! 227; 176. ■ (m. 505) (m. 520) (IJjiii X*s^ XT'! -Y' 228; 176. (m. 514) |*j.yCSI X>.e ,*-y>jï X».e y-u _y! 228; 176. ^y£&\ ^US! _yi ^ 3U*tfl «Xllj 230; 178. sy>tj JjlatvwJt .yxCo yXlilf X+rs' 5 jlCj j—7! 232; 179. j^lsiSt X?! 28
jy^*^P ^ -k*-w y^Lalf yt ^Ait Jï 233; 179. Ar! ^ J._c Q-w^süt _j_j| iLjjbSf 234; 181. (348 (__cOjX^üCaJt) Ar! A*=^° qJ lVo^w aUI Aac _yt ^jjJI isAc ^^t 234; 181. ( CJ L-U: ^yy) Art ^ yo[j gOiiJt _>jt 234; 182. ^ cr — li 1 Qj ^ yt yu^f 235; 182. (m. 498) 0 L*J^ ^ ^jsxj _^! ^LaJ! 235; 182. L5^ ^ L *+ c U-J^f q-j o^jy» «LiiLXSt 235; 182. J-Casif Lit - 3 y^osüt (jy^ü! y ^ ^ ^JLL A-^wJt 236; 183. _yj! (348 yJjOyj) oJjOjjü (_5ji*Jt üoLJt 237; 184. ^ cr? °'^ S ' X ^yvosüf o? ^yxöo 237; 184. i^L***^ ^ qJ yy*j yoy'Stf 238; 184. <J?>s/ y^ yi yoo^t 238; 185. r LLsüt ^ 238; 185. ^U-wJt ^w—iyt ^ q-j U^-J^ot J.WI g^yyJt 239; 185. (m. post 518) (348°(j^LJ!) jvc 0j <Ajuv! (348 ^j s jjI) (^jjit ^LJ( 239; 185. (m. 533) ^^bCS^t Art 240; 186. &U! ^ ^ eyA ^Jt ^ _yi 240; 186. (m. post 546) ^ylwyjt ^UJ! _^t 240; 186. - ' X *^‘ er? qL«!j=> J^t ^ v Uxü ^ gj&st 241; 187. (m. 540) jy>J5 ^^^üt _yt 241; 188. ^Jt ^ Art ^ CT w^J| A***Jt 242; 188. c5J_r >L !- !) ‘ — o-J ^-w^sü! a _j Q._w_^\Jt _^_jt 242; 188. (m. 476) (yjLyi ^ty ^ jy>U!j) (y*^Jt ^ l y*^t _jjt ^aJ! i_jy; 244; 190. - (m. post 533). IsMÏAxj JJa^i jj, j,L*,-wJ! (?j£=)i 0 Lw!p- J^t ^ ücU>
pliS^L^iS! JLc q-j Jc. _j_j! ójL^Jf 0j! (m. 545) ^ (348 0 lo,L^jl) p*^ ^Lwlp- (j-, (348 j_gjtj-*JI) ^Ls^f _j_jt Q-» L-W> 0j (348 J*xJI) ^*xil £j U! .w _*i ,yairf jjfiliü _j-J! Sj-^ CT* t_5 L )>*' w -^ _j-j! qJ — l\*^° qj! Jyj: 0-J ^*-=ï* 0-J yai 0-J J-c 0~oS\.!t jjf u^j+i V-f jJ'-'V*) — 0—; 0—^ ajc>^ (ra. 541) ; glw-ó ^ ^LsuïJt 0JTji! Jui _^\ kiAJj i_5' L^AjÜCSt —V*-E^ 0j t_X+J>I Xfwfj g—*-~ü (m. post 515) (348 j,Lyll) — lXjjs- 0 0“* y~ [ sL^lav ^_j1 0jjJt ^Lyij (ra. 570) gij ^ lXjjS^ 0J yf- bLa^JI _jjl pUaJiJS ^jsOuJi 0jt\J! lX-v*j> gouxJ! — iW 1 0-J ~f J-9 (jJ-X^ïgwJ! ytS. [jaso- _j.it (m. 536 aut 537) (348 ^yw-üt) 0Lai 0j 0-J 0^! 0j (J^E 0*v.^\Jt jj! 0Jl\Ü (JVSEO ^A/O^S (ra. 536) uajUGI Ou^ (3^^ C7^ —X 4 ; j— 0_jf 0jAj I wX-JtX S’ —Xj !►, (m. post 547) ^Lk^J! ^*ghSl * fiyb^ y 1 o-* cH y o-^ ö jr*^ y pj^y y^ (ra. 538) -V+jS' 0_j iA*>t 0_j oLi^it uVj^il _j_j( fjjy^ '~r / '^ a ^ > (m, 560) JU 0-j yf- lXJj 0, — C\+^' 0j jXaS^ _y_j -blykj gij i}»^ Cr» v'^ 3 ^ 214. 348 245; 191 246; 191 246; 192 247; 192 247; 192 248; 193 248; 193 248; 194 249; 194 250; 195 250; 195 255; 199 256; 200 257; 202 259; 204 260; 204 263; 207 264; 208
21 4. 348. (m. post 550) ^-.ciaGI L-Vj jji285; om.') Gt AJjÊ i_=yj*)t jw-LsJt yj a1)1 <Axc yi _jj! 286; om. (m. 198). C>_y+^ yl fblwJI l\x£ yl «UisiA^f Jjt (jxx+^l 2875 0m. 1 ) (m. post 552) Joc^t (__cyjjtj! & &ij£ (m. 525) yj d ; LI! yi oliy ^.y&St _>}! 296; 222. ^cbwJi lXxm yi 298; 228. i^syijx]t léXJLo yj u_yi*j yi sLLc. 298; 223. U^-'JÜ! a Ui£ y-j y? v LüCi (348 bjAJs) byx* (Ajmjw! 300; 225. (JXX*xO Axil) jxSt O-» a—ij-c ^ tLsixaaJ! ^y^lxi) j»bL-3" (jiuu ^ -LaJcLo 301; 226. <Sr gJ! aé^LJ! Jsixi Mi.**> yilsf & jX2*)l JxS’l Q8 A_cU> (^jUS- (348 add. <X?\ yS) ^yCi iAxc ya)! _^l 302; 227. i^wLccJ) qJ 0^> qxwLsiÜ 302; 227. wjo^I 302; 227. Hie desinit Cod. 216, in cuiua subscriptione (^S-Jt ^_i>! LX-S 1 j*^vjiSt sj_La.j yo*)l »LXjy>j jxaüJt 8iAjy> ujLcJ" ^ JjlJÜ! g.)l ^iLxJ! vjj aU J.I-W.JI dyX-Xi yM*Ls^ i3) dicitur, tertiam operis partem agere de poëtis Syriae.. Cod. autem 348 in ipso hoc quarto volumine initium quoque exhibet partis tertiae operis, nempe: ƒ■=*)! 8iAjy>5 yaJüt b\Ajy> ^ lixibu! j*^ü)! y‘-r*5 Axj!yjdU x-wgLw)I obl—*.—!L ^^Lx'n.y.i! y**l^° y ==3 '~ > <3 ®ys «XJ, Et in initio quidem huius partis operis auctor primum laudes poëtarum Syriae in universum extollit; turn exponit de itinero suo in earn regionem, anno 562 suscepto, et aliquot carmina in medio 1) In Cod. 348 post p. 219 (= Cod. 214, p. 275) aliquot folia desunt; p. 220 = Cod. 214, p. 294.
ponit, quae ipse composuit in laudem Principum istius aetatis, quos hac opportunitate invisit et cognovit, ac tandem in p. 252 vs. 6 se redire dicit ad id quod huius libri consilium esset, et merita poëtarum expositurus, incipit a Principibus Aijubidis, nempe me- moriam f miens de 0? yoLdl fcsLUf p. 252. oLi ^ ^ 0Jc\Jt j liUit » 253. 1 j-bLs yaldl liUit O - ? L r!^ Q-? »L^-^Lci »Li yy qjiAJ! j_c éLLU sy>f » 262. qJ'AJ! Z^ 3 (Alii Qji oLi Sr!?^ 0i L ^ 0? Jji Jj » 269. yoLJt likUl ay>f L^üi Lcj oiXvvoiAj 3 ^ l_jL '6/ Jy=>LwJi qL^e! y=J> ausj ^ cr? ^ L5 ilcivoiAJt _blIrêiJ! ^y! » 270. Desinit volumen quartum in Cod. 348, in hoc capite de Ibno- ’1-khaijat, et subscriptum legitur: &Xjy> ^ yi_*JS l3 ^—A—J_} - - - xlt y2-xJi b'i_Xjy>j y g U 0“? 0—4 O—^ 0w^lif _^-jS aIIJ vJl£t J=LÜ Desiderari videntur in Europa quae statim post caput illud sequi deberent 1 ); sed quae Codice Parisiensi 1414 continentur, ad partem tertiam pertinent. In illo enim Codice agit scriptor de poëtis quorum nomina haec sunt: i5 ^^vIjLLïj! qJ oW>i y! i jiAyil f. 1. UV"-* 22 * zSm c\*j iJ-0’» y 0^*5^ 0Jc\Jt jO iU'-VA: q—j yaj O—• 'A-*a> c aUS i\ i* c ^—j! u-ajiA^I 7. L-AaaaS X^Lw.aÜJ LwJ^ l 2 VA Xaw UCjtJ ( —»L-CsJI l3"—^ 0* X_C.L*S* 0_wLs^ ^30 (j, & \0iAVVCl_Xj y^S^i 1) Cf. tameu epitome huju9 operis in Codd. Berol. n. 7412 (fol. 124<5—140«: L>bb £ |j*av 0« SAc) et n. 7413 ;et in Cod. Vindob. n. 412, fol. 141. J .
XxAV J.yi' ^yi qLw.=> (__CL\>Jt _jjt iCljjC iA_X_J j,J «U! yM-i y-S> j-“2-i ölö AAw AjU oL*-*"'**J wA-wvvO tifcAÖj A*^f ^ ^sii> Q-J (jA=>jJS _>-?! vV.^^ y&5 \J it -tP > i X*" O' J'H H) CT^ “Hi O? O? cH Lèwi oL-ivoAj xJ»L_>._rJ of X-Lw »A-Hf} L e>“'-*s*M ^AaAit ;OsAX». j»UJt 4J AJawO* A—*_£. ^JlXJÏ .-.”^1x0 ^AöLÜi l^kXLl ^.lX/0^ Xa-w |d-*il L£ jbA/«Ait LC *JjÜ (^cVw’it qLAï 0-? (jH (f) ^,= i_ilüCS! tAS 1 |.L*j1 3 ijgsy* i ‘^ c öv ^ **- w *— ^L*j^aaJ1 ^Loo 3 As ujlaJ'ïÜ Lfï'H ^f^xAÜ! 1$j ij>y> iWrfjj O - - tA^sf _>-H ^-S 1 jLj^! J-A-fS; O'-' öfï* AIaa; ' w sb*voAj wLcii i3 ol» iSy* 2 ^ cH H>^” o? l ^aa e ^v»2A!t ^2*=» J^AiaKii _jj! ^JLivoJJ! H- 5 - >- ^ 5 C"f U"H* aH jjJlwveOüS £^-A*JI 000 &Aw (_J^H WW w O - ï IaLA j»L*^> 3 (__5iAjjJt sjA;C> #1 ^lAAjI jA2*j J^AiashSt L< Jiiw<iAJt ^yahil £jL*J! ■ft (_»LAaSf \_a.^Aj iUIüi KcU> ^=>i> 3 i_jLj Aax; qJ all! XaA üH _>-?! AJjAJS z-iL) ^ y>^! yijtii ,3 ^t^Lcioi ^^iiA/cAjl yy*J>- qJ «Ut 3 öl^ö xLw V^jLvCvOuXj \X»-0 1^11 Xa-w j»j-^*\/0 oolj wj_j Aa^I q_j oLilÜ o\_^c q—j _j—j! JiaLs\i! 1f aAw ■_'j 33^3 x^joLdif aaa^jA^ 3 ^jf^vw^AJI 3y 0 AAA^\it ^ 0 J t:r >A^! (Jaa _>f öff ÜAw ^jLw _5^*J ^wAiiii ^-a>Lww-iï ^*sLwJl aÜJ lAa£ (^jvw^vil ^yi ^s. 0.V Aaww ^AaO 0-Jj 1i<j! ca*Afw (^AüU 25 r. 37 v. 40 r. 41 \. 44 r. 44 v. ibid. 44 r. 46 r. ibid. ibid. 48 r. ibid. 49 r.
49 V. ibid. 54 v. 55 r. ibid. ibid. ibid. 58 v. 60 r. 71 v. ibid. 74 r.
0 £_c>; iM*! or A-*-* o~- ^ O'*' öfl" &yi «il jyü AA^Aj yAJI *^vo ^t _iLw »j>1*.wj us_ r *->. ^ er* .asUJI AH ^ILAAI ;>aAo Jijt i5 jA, ,vLv-<> ^ a^A _^ ! A 55 ua^ 1 r*-^ o- ! iuU j~+3-; ü^jïs v_A &*•» i3 AA wl*Xi VA*"' «Jüf a_v a -? yy«^t A 2 a-? 1 aAS Lsy- 5 ^ cA yoLJ! AA JA (3 (•'ïSj ^ ^ /L.w iC=>U^ 0 j! aA q- 2 <A o-J ‘Ay o - ? C7 W '^ ->"*’ r*^ ! As-A jJA A ^-wV^SI j-i\ AU AjA« A;Ail j-c j-v^' Aül^ AÜV a J yai AAo ^ ^ CT- _*H oH iUw jj^A; ijy »;^=^ A- er* ^?s As ^UsJL. ^AAI 3! AAA A 53 ®^ a^ 'A;AJI oy« 1! ia.w ^jï 0 j (A o-? 5 ƒ&? kA AiiA q-J qUA ^-J lA^- g-*®^ -H’ 8 A^ öf. icv j, AA A- A 5 O"^' AJs A AA A^jü a-J* 'A5AJI je ;A^ vl Xi« vA-^Aj AJ yolÜ! Ai! Alc lya> AAo XAA 0 -i oA' 5 U"J^ A* AA' vl &A.AV v^RAwOlXj ^uXAvol (^LAyéAit iyAo v*-»*v. q? A.*A AS Av _jj! wA^ Aï (JiyjAA 0 ^«_;! y-i *+*i a- 0 A*=^ ^ -A 'r**^! ölö l»\*A A_*JS _j-j! |*a^ ^ »j*U cj^ A A> A> 0 UA*“ lX '*' = ” : O'- 0^ M 0^-5 'AAi y=Uot a^A »aJj sA-ji-j ii. i5 «jAt (3^ A!j _A S A^ At A>x J 1 ^*M.^.jt qU*A »aJj *a»j ïbUJ! _j_jt »AJj J rw KA- èyji AA; £^*Jt ^t A*£ yj A-A A^vit _jjt 8y>t; A;_j*i! Aï iAjeJS Jjl j£>\ f‘-' ,; A^ A^>yt A^; Al 75 r. 82 v. 94 v. 111 Y. 112 r. 114 r. 115 r. 116 r. ibid. 117 r. ibid. 117 v. 119 r.
29 3I adit Aj.e a? A*3° AeaII >? t ^UD 119 v. 0~? 0“1 0~J «Ut A_v_E 0.1 £^L*Jf 3I ^Ê»! 0"? jS^I 0-1 O“? 0-1 o? r^ 1 cr? rV er- er? **■■*> er? '-^ o - ? ***i> 0-i ! fir Xi— 3 g^sit Lgl>A 0 t if ü^tL Luds 0 tf a? ! öVf 10 «aw (*j^° 3 oio Q-? ^■' L -^^— 0l A*^~ x (-jJ «UI Aa£. A.^3 5 »aJj 125 r. ^■“*■^1 <3l 0^kAJf LC aj Al Ij j_<? ^L*.J. w 0_j «Dl a*e 0_D ö f 1 «aw 3*1' '_^j'«Aj! L ^~?^*l iil 0? k-^-*^ 5 - 5 0^ «Hl Aae 0.j ^fu* ^w.U! jjl ^A^lsjl 125 v. i }~~~‘~ > 0^**!"' 0-1 «Hl A*i 0.J A+eS' «Dl Aae fvl «3* SjS.^51 0;A*==- 3 jjj^> sAlyi 0 I ij- »AJj_< qU^I** a_jv A*e>° ofcO-D _j_j! »AJj 126 r. of* lUw «esiÜ L ^ c 0~? A*s^° UJ! Aae 0-j gjlj |«iwx _j_D LC >i3lsJI 126 v. jr^-r- 1 ' 3 ( 3> u-tolüD ^.31 0 LaU, a _j «Dl iTI iUw «AJjaI oi-U Xx*v 3y gj>fj q._j ^**aJI ,_cA£ _5_jf »Aij ibid. (3’ (jr^ qU^-w qJ ^lil tAxc lX.^t>° q.: ^c. _A.J.-i 127 r. 0UU.W A-iyo _jj| j*.Ai*s t&iUaaJI ^UraJI '6jc,- LojI iyij iÜxll 0-1 0UU.*# 0-1 «Hl 0l A*=e° A*3* Je: £jjl g-jjsJI A3i A*j jJae; Jf J-Üaj) ^w_Jf 3! A> A^ltl <3! |*-c l-rl * ®^*^l óyJj (jjyilj k_jjj*II >_a*.IaUI A>_e ^_j Q.-J A*>t 128 v. f1. 5U«, 3 «jljj 0-1 0—1 iA*e>! 0~i i^E 0Av.il 0jI _j.5> bAj^AÜ 0il 129 v. ' k-^—^ ®-—1-1 > ? a O sA_J_jAJI 0-^1 'l;*-" ( sAj_jAjI Ik^^ ‘-^•* ::> l |*-(7''I-*- : r' 0*1 Ü-eL*e- yaüll X;yav> 3 (_cj^>l-*II yA-J^jJsf ^jvE lA-kPj, e^IaJI 3! qU^ 3 0^ s-^^r* A*eS* ^•*^° />^lj <i^ ^A>l iijjui s^ê»! 3_i'i AJii La-i.e 0—l A-*a>I 0W.Ü _if ^Aif^^ ^Lülb k^Allf «Dl AjvE ^3*^1^ ^jAEE 5 3 0^ Ö-Xj^lXH a*3*
226 HISTORIA. j*JJCj'I A.7E 0.w..^\U lX^ocm ^LrLv yXj £/0 q^RAE^ qUrÜS Sj-R-5 y, t^M=> J-O <2^ 0? A^.e (i-*. J . (jjtoLüj! f-fr*"* 5 7&kiü 0-? '-^5^ i3 *111 lXaE yi £yj *JJt iA^e Q.J subtil jj! jAj yua> ' 0.J ^7^ ^7^ ^+- v 0-J lXxXaw ^.j 7—0? lA*e^ ^7^ O- o- 0-? *•**?> C7^ ^”5 0? O-' 0-? 0-? 0^-+ X/ -^ A^5 0? j*EÖ“t ^.J ^ji gjt qIsLLlc Aex; yya> ,3! ^jJ l-JIrS! Aae AjRav __jjf s^Ê»t J;A.lXj' (JV 3 -^" i3® 0-J Oijjü A_»_e !*JLé J_j! ^toliiJi syi-S ov* '&x*j ^LwJLi j*ilc ^ji ^-AcUiJl qL^JI \A.jt &Uf AaE yVAEE* jj( uyall aJ|j |*-iuLaJt _^jt fA. &Xmj (?) 07I)! —jili c^ L ^- > !>^ A*c L/ü^Jf _j.j! 0?' (Jj*^ ijf 0? ^5'Aaj! A q.: £ )ïl*li ^.j! 0jL uij*J H^rIS 0, xUot lVos^i 0j lVshXI ^.j( AjI&I! yoüül auit 0 Loj j 0 ^ (__c;^*i! ji^lxJt 0jL 077*!! (J-C 0? |**^J;^ 0? (J^ 0- v ^‘ _>^ J^Ei'bSI „.A-0 0j 0? L?*^ té? ^0^2)]! A^e ! AaE 0j iA-^X*w 0j A*E>° 0j ^.E ^.ji « « w .. A*.J 8jR.tLl 8^jb (J>E v_A.Hj A_S 0_J yio _^_j| A-t^rSI ê^' f^r ^ O- _•,! ü-aav (j, —x_ï iÜlLfw^E>j y^_w^E>7 ö^rXI Cl^* ^ —^v'^E> lX-*E> Ar.^ (Tj^rew Xaaw (_5i3 ^ sA-'w-^Ai '■—?7*T^ 0-, A-' 0^^ww-J 0^R-U —eeA* ' 0*E>y! A7E 0*1. 'X^-M4 L^^if OftRi) ArJ ^RAvOlAj ^_y 0jtj j»Lw»JL ibid.
GSydl j, llyt yX.> Q~‘ 15}^ Q~i lX^E yll yp 0.JyEA> S^X/S ^.Aslï 138 1’. övl &Aw Ji^-CC 3, sUi- Aa-^-RJ Li-^o w O- 0? ^-Hr^ 0.J ^y*£? yj] Swjt ^ 138 v. £>.ö üaav (jy 1—Lait jj oVvwy! yliiil uW 0? iA*=> qaaH _j_j! yp jjiAaJIj Ui2jt v_^aL JaAizaif 139 v. ^jL*.xa]i yA 0-i ^.a^axJs 1*1x1! iAaaa 0j l< as; iAaxav jjt 140 v. rXsiU yoLx* 0^ yójjxit (0, 0^ (Jw*atj ^ *1IS lXae yi\ ibid. Xjxl\ ^ f^r ^yt ibid. *ill lXae 0_j KJsAas 0_j ^AAjsiIt iAae i_=jxlt ^aa^IjX) y ibid. XjLo zS./+i oYxj yyi!cj l\jl\^> B^xit J*S>I 0, ^jaJ! qJ ^aaÜ 0j ^ÓXE- 0j (JiE ^ 0jS 143 r. ij** 52 *^ (3 0^ IÜ*1a3j! _jj| bj£=Ó iS AA yLw Jyw «3? 0-j 0*aJ1 0_j! (_=ytl! ouL**Lt 144 r. jAA a- 1 o^3 Aae o - ^ 0-^ 0-J (in marg. A,lxit) J,Lxi! _y ibid. I*^° ƒ“ i3 0^ o^i _>ji L\S> ujiXyt o- v*"^ - _y_j u-Ay 0^ 0JAJI lX^.e j. 0^ (^[j*3t 0j oUe> _y Jaijli oLz> ibid. j, _az_a Aj 0jyz-iyt X_L*e- 0^ v Li (jr.iil l,W 150 y. y^oLit ïajCUI 0-aaav 0_i 3y 'A L 3 J Ka>a jiLw.it (it ! ^za(ar^i iy • ty t 0jy>Lxit 0, (j^jü öjLL 0j 0-"Ai jjt ^yyt gw^jt 151 v. 3>yL! (_aA^- j*ASyt 0 2 0- w ^‘ _jjt EvA^i 152 r. c5,J^ (__5jAiil yiÈ ^! «sjjLtr juz> 0w.yyt ibid. Jaw Xaw l>1cXxaj (Jy (_cUAi Ja£w qJ yzaait ibid. ^Lcco! ^AaLt 152 r.
oLcCvocXj 33- 1 ' 3^ 0—? 0 — . y fT qJ l*A.wX ^yxAa _jjt g-yiJt _y 0X-j3 3^ yJ t^jyüAJ! ^Juj iU.M< 3y y=A*xJ! yXx+xSS (_-.3- y^S-jü (3Ï yj—? 3= XjUxxX»} ^JyiXEj qL«" q—cr» c?^- u^Ixs-^-SS o—? y 2 - 1 XjLfsv-*^> Xxw Ay ^yyls3 A^rji ^jL> i_ijyi! ^sbixuVS! Jx y 3a*y*S _y! öfl* aA** x*-!^- 3y (_j>^- j?y 3^ 0? yr" 1 jls ^aJuJI _^_j! y=3A xiyxLxiJS uxy»- y*X-y- ^yxx tS-^LLajt 3"^ yj-* xvxXJ *-*•?• ^ 3 0^ xy^JuaJL (5^- c5)Lê 0* 0* _>*' yy &l!t lX-x q.j ^Jx jy-J yy3- Jx _y! likllS xiLi ^yol&SI ööI kaaw ij^S ycA-^x- 3 3y x*ix> 3^ o - * ^|y* 3^ ööö XAw lXju jyj iioSy- 3! yjj oKySS yl yolaJS sy>t ^Jjvit 3>l*J! liX-Ltt &!ƒ> Jx Lxyol yjl/ ^AXi Ij-cLil ^ «—i! i_jj-x! J iX>Sy> 3S Jx slXJSj iXAjlij oLjS a-x-j! a_aJS oy_j *A-!j qSjjo 3 OkX>j &Hs> yju ^xJLJ! y"—x3 0—j y^ O”^ yy^Xx^H lA-SU! yX' AaÜSjS yCj 3! y,loj 3 y ü-x*-j 0 Lw=> y' _y yy*! 1 yjyAxJl yyoJI y,L*x> y' j,l\ï j*(c 0-j yy> yf^ er» y^ J 3—^' er* ls^ 1 0^ wj> ycyollit ikUS y vS* a—*._m« y 9 *0 3 yvXj 3*^5 0» 1 ■»! i'~?-Xx sUs L y>blx2jl xlXix 3y ^,-yyIS lVx» q-J ^SjJ qX yr*^ 3^' _H’ öö\* xyti' yp aIaoI y*> X*1®J yyl' ccy^xül 3j*^' ^ots- iötlflj iOxls^ U^ltf 1 »Ljj33 3!^- ^.jl*lw yjJ 0X*J>- yjj vXx*X( lA.*^ ^jjS ibid. 153 r. 156 r. ibid. 156 v. 157 r. 157 y. 159 y. 164 y. 166 r. ibid. 167 y. 168 r. ibid. 168 v.
iU3C *~' C0* o? ^ o^ y iV ! u^LaJ' ibid. öfl 2s-a.-w ^ 0? iA*i- xijt iA^c ioLsLxlS qJ xdiajl 169 r. tX+^s* öó. >X*j oU ,_5>=>JI ^ ^ ( ^ r wü jjl ibid. T~?jy-^ 0- 1 -^ i3 ^X^uos aJ (jiiUüJt 169 v. L^L^. U, yG ^Lo, «-o, ^ iyjy> 0~l^° i5 vf órj^il t&o^USI ^ by^c ys>l ^ ^G^U i^gy&wit iA+=»l A*asit 170 r. Cri l -^* ;:> 0? qJ iAjjj yLb _^j! ^lXJI ^lyto ibid. Auw ökXA&il (__cö Aaa&I aM iXaE. öö * a “*"'" iSy (3}i 0? i_o»Ül _y? wcs-lü q.^ 171 r. y^Lt 1 *^sui! ibid. (*1^° 0? U^lsy 0? u~-jy 0? (*-Gv^> [^IXtt _jj! iüjiXJ! k_jyi ibid. ^GGSI i^La 0^^ y-*4 0^ V^J-^ >X*c v_JLb jj! iikU! y?li ólXw^! 174 r. f.jfl 0^; li- JsAOjI) ^ Ld** ^ 0i-;Jij 174 v. aL!L iAxyCw-1! pLo'bSt yj 5 ajAas ^ ,i! qJ.XÜ i J—^11 ^ £xL> ^-j ^_*2_j 0_*it a-=G^_G> ibid. (j—^ 0"^ jy övl a!_w sy>bSI ^ oLw_*iXj fl jU^v j,y 0J J-c ^.wGl _^j! u*yjy! 175 r. ‘X-^ ~yd 0 a ‘*^ > '- (j*j>Xd A^i-ad tXx*d i^itX^d 177 r. (J^yi a lfl>xJI _jjl 0 J yc a J l\*J a J aUI u\*=s* (in marg. ^yi Jux^lf uiLkc D _ ? J^aaJl _j_j! 181 r. j'^vl o!l\*aj gy ^_jLLiC qJ l\*=s^ iX*S^' ótT Ai*v oLGc iX*^ y*> yJLb _jj! a*e ibid. (_y«2yt yLc q-wJI _o! y^y*Ji ibid, fv A Xmi g.y) (J-Ojl! Jifjfi'Ü.! 0.J (JvE (J^*JjJI 181 Y. ’ u? =: '|>i 0» 'X" £ yy 0» iX^j Afwb, 0^ 182 r.
Ajt-J A_Sj j—ijyll A Aj ^yjA*JI 182 V. ^ o^ ! 1*^ er 1 ^Sjji l5^' er* l5j^ j>y^' iwiL*-i ibid. lA-/ o- yM! qJ ywüJ! Alt Aae A.*^ 1 ^Aiajji! ^ytolaJ! 183 r. öi 1 . iü.Mi Axj ijy 0.J [JvC l5)-5JjAA! q-j yiAi j*^aJ! A+e- j-Aj A - ?' ï? - ^ V- (yy*^5t ^cA^e* [% A»,— 1 (j/.v ^■* l '~ > ~ ^yA1 p 1-j : -—**j*~ % '‘ öl^ A Aae q-j A*=>° J^iaaJl _j_jt qjAJ! jl+A j»LwJIj sLiaalt ibid. y \_aA-^Aj Ab1 tjL*A iAv^otj l E w >a.* j Alt vl i3A jj^t 2>wJ Axj tiy (yyjyAjt All Aec qJ j^wa! 1 qJAÜ »>>> 188 r. öt^ * xXah A*e^ A+A A*L> _^jI qjAÜ ^jïr> BloaftJI ^y^ls ibid. ^a^iI! ^jASI JUA ^.jjl _y l-Ae» Alt Aie 1*1 xiw i3y AJS Axe ^.y jvAvjiJI JoesJ! j_jI qJ.AÜ £ Lyü »aJj 191 r. ^ibvAAj AAW (^, ^AAit ty^^yAAI Joe^i ^u= ti" c _>^ y-yAt 191 v. jJwo^Ll [J'Al ^yi iA^bLwJt ueAee> ^xeLlSS a-AejS ibid. jJLe^I A*e^ _yt 192 r. av iCA obo l>j£=>jLa q-i (jrjliit ibid. Q-jlj L_jjj*£1 JaAII qj ^a^e q.a^a\1I _j_jI u^-y^t ibid. Jilt* (it A*e^° 0_j AJt Aae Axm ^_jt ^jAÜ ^lo^S \xiüul 192 v. «.?* ri J Xxm J.aJv»[j rIV .Uw (^AE^LLi 5 A£^s9 ^*yyEE (^it ^jCij^i! ^Cwy\£ t A/3 ótr XJuww (3jï ^JlAOjit IsLaÜ a J cr wl 194 r. ^^1 ^oliï^t ^ ej^ 1 ibid - At A*e A;Oew (^j 0-we^\1S (^.e ^-jS (AbLiul qjAS! 194 y. i5 it ^=>L5> jaIa« yA: LC >tji q, qIjLwj ^*eU.JI liUI! aAe j*A-ltj vl iü« (jLiE^j
ur^M 200 v. öVf AAM* qUü«j y, y\2Ü Cjbl3 3, sAjyO 8 j—vl>-!-^ 04 0? aUI Aac _jj! 202 r. Aj L*ix/0 0^ A-ijj vï* A-a-m t_5J^.*JI ^JaLJt 0ju\Jt _J uyU.3 0jf 0^1 j$> s l5)^r* A "^ 0 A * A * C 04 ‘AïTi (j*Ia*J! 04! 202 y. 5 ^— A —^ Ss |*L*U 0^^=Ü! 203 r. ÏUav yAc ^.aaaI) AaIc ^1 ^U^t! LgjibsUt 0j 0^J ibid. ci^ 0J jiy^ ibid. DV^Ï cJ^ oW AS J^>ü y, JÏ.A- _^l 203 y. U^*4-w Aam- i3>*ojiLi öjLsu*, Ja! 0, jL-S^u*»/ t a ^ 2;> l J*c 0Aw^üt 0.j! i_aaL-4i ibid. ajUw-*J>- A_x_j 0^ (^I^UaaJI oi^jJi 0_j iU^lw ibid. (__5jLsUaaJ( 0j JviüaJI 0Jl\J! l\^° 0aaJjJ! ibid, lS^y 0~? tfA^M 0-4 A*aJ ü^-fi-ó-Xti 0, ^LsUaJ! *L^JJ 204 r. oLw^olXj <Ja*JI ^L> 3. sAaciS ^aoIaJ) AUt A-Cvat (__Cjl^U.A\Jt v! Aam, 0LoLi (3 ^La^aJLi '—ïj0*^Ji 0^ (jAAAjjif ibid. »AJ|j (j~-Ajjii 205 r. - w a.w-oAj ö^ItP aaav jï aaj^ 0.A*A&*Jt 0j . \ - 1 ‘' ibid. <& iAaSj Sjj^p. i3^ Cf* O Is/ 0 0"? 0-4 0-^ 04 0^J/ , ° 04^^ X^s\s> ibid. xA££ y>! j, Juj éLW ^ÜAj a-uAa «yL XjLo 0—vaa^>* ÜaJ Aam- l_5)j^ £4^ 04 f 207 V. Aa-,! 0j 0ma^\J! jKi.j 0jf i!.\mwJ! ibid. J,AAo! ^colAij J^Uii lAUt l\ac 0j A*<u ^l*j| g^cij! 211 r, vt Aam- 0, L-O-^ aIjÏ ^jamC 0^U AA*^. Am^AaJ CjLaaamj ii)Jó Aju
' w ó'üCil \^soMy.j 219 r. ^jy>LxJI ^ ^ctX-o^l Jj-Xil Q.J jjl 219 y. 1 (Js-AjosJ^ ibid. ^cA/o^l ybt> ^ lX^^U J^oÜC!* ibid. ii)JLo qJ _^j! 220 r. LwXii i_X*^\/o aUI lX>x ibid. y>lx!( ^Ls^wJI qUIaw q-j j/= (»X/0 1 ^ ^y% iA^^Vo 220 y. lX*:^ 221 r. *Ui 0-j ^-1^ Q.-J xUt u^J'ub jj! ibid. (J, ^sLx-i i3»|— 3 ^ ^ ‘&S.M (^JübJl xUi i\x£ 0-j 0*4£>\ qIjjS yiaii (j*L*J! jj| 221 Y. jF o*^ '^' vv tf-X^** 5 (_5j^i3^V-3 (j^Lol>Ji O* «jJLb ^ (^yiai! 0 -j *Ut cXx-£ ^-j 222 r. /* > ^a£*isvi! y\_*«jsdl JCo'^Im. qj JscaaJ! jj! uoil! 222 y. La* 5 " o*^’ iy & tbLasJ! oïjS^! ^ ölö 'xi.*u i%ji ü)jj ^_a>La3 j^c (__cy./i-J! OjLi q.J y\-M<.^Jt 241 r. jJlc _y=>i ^Ij'LxJ! lX-oi*. jv*Syj! vJLsH j_j! ^jjAJ! yyil 241 y. ói 2 i3^3 i^JÜ! 3,^- yv^^Ut l\+:SU jdjiXJI 242 r. fl Xi« £ƒ i ~*i [^j^-AV'^sxj 1 ibid. jLv=! cr kJ jüij xjy» (j^*jj y^Lixil ó) iixLjjj jLs\^- <& jL^Ü iXUiai i3 vW [**^3 243 r. yuo- 243 y.
«A-S^o (_5jL^UPj! ^cA-w/bS! ^S-yjf 0~? A+x=U «AJf A^x ö** '2LX.MJ ^üjij f*♦! cLkw LsVy" - ^ L5y^^ A*=>' Qj ƒ ^ oi.^x A*S^ jJo _jjl s.jljj &Xi=Djóï üa_)AI!j X_jÓ) (j\.j &_j^_ï 'zJ£j\ywJ] J-S>! (■ƒ, A ü$Aw ^3 ^ftJaAatt 8jJas> ffA=> A:>1 öll <A>.«W Cr* 0-^ L-5_5^j-*Ü f a-£ 0—^ cJ s ‘^ v^AJ^j-CCo) iüCs ^yot iCAb ^ya^t xj^tj j_jt J> j|jJ iüCo JA 1 ! JsL*-<XwJl 0vLPj Q.J l3*^ 0'» 0 , -^^ J ''•—| k 0-'^ v '-^^i 1 0-J 1 ^*j) v* y^Lüï ékUi qJcXJI iV ^Xi») Ai*, ^»LwJL xXxüi lX^x£ Cl)^* (0^*7^^ ^ ^y} lXjLsLiI A*^ 5 0j AfrJÏ^ 5 A*J^ <xllf AaX: _^j! LwJ-LI ^-J^rÜ l! 0jAit X^ij> (rn. a. 567 aut 568) öö* 2>S~m ,j, l>1ArJ 0r w *£ ,C 0^ A*.2^ 0* f 0VpLxif 0.j a*j5^ *!♦ Xxav 0L0 lA£ Lüloj £ 0^Ji iéU/Q ^cA^o 0j 0j ^_cA^lt i)^t cr (*-®^ ur**^ ^ O- üA^- ^ Ayc Aojj öAvyo 0*^! ^=J> JLiL J«-S>! ^ 0 -j s,U= sj*> _j.j! q! jil 1_$_j |»lï!j < jjLóJL ojytll 0*y i5 it Aij *_>! _^Lo SjSlüJI ^5 *-*-b=J j— 1 «t u j-jti x<itj*j _j_S^ wJaxi i_-«.^j *11 zJ*JM ^LaX/0^ ^jLotAV ^ ^jjAJt ^Ax yxLo » x-xyi ^yA^xJ■ A*> q-J A-*.^>i _jjt * 0 —C ^ ^joSj^ó jjf-» *.J| sjU* 1 iCxl-*x> Q*y!t iULgj' Q-, ^JjLsÜt J.ïL^0 qUxIav y\_A*yit cljXXi £ tj*-^ ^_j wO^^. &ajA^ w*^>L«> JbLftjSÜ! (J^jt qJ Jili^li! ^jt yjltaii »j.É>! Q-? U^t-^ t*UIt j-ïj} ^Ltait ^jt ,^-J y.jjÏÏ A_yj y^>L*a ^.Ls? 30 X /f^v. ?^U-w >^lU*. it/./CXV /r/ ^ ^ ió-/ £ty^ £ ■ /A< ^ t aU-&+ 244 r. ibid. 244 v. 245 r. ibid. 247 r. 247 y. 248 r. 250 y. 251 r. 251 v. 252 v. 257 r. 262 v. 275 y. ibid. X ibid.
■Joj 0.j d>^*s^ 276 r. ur^UI xlij l^*<u c;y j jsc «uVij 277 r. 0.ix ‘ c_.^~ U) «Ui —ü ^0—j X>>.5Uw ^ ; x—py-—' ibid* ƒ?. _yj ^ jlaj t -)’^}-> oVoj <_x>Lx „Ls^ ^ (jiL> j-U tfUil 278 r. rr *JL *jLüS! lXxs^ ,.-j Ac . cLxii ^^vIaoJI 278 v. ^ Md. . A ~~ 8 '~''~ 8 *' 8 ; i j j -»d «Ui lXac ^jL^aI^aUI 279 i*. J.ui*J! ^LaU ibid. jj} lïj «Jl 0_jL osj*iS J^cLtw! g-yix!) 280 r. o* ( bLxï cj-> (JoLaH isUlac (Xi 2v*s^ «U f ,_\ae _j_j| ^xolaii ibid. ööf Xxw 0*jJ! (J.c It ^lX^j 0^S «Axï «il ^S"l> 0_i ^jx 0j lX*^ ^Jx 0-j «Ui lX.x uX*^ 8 _j_j! ^tolftil 281 r. iOalac. (X! 0? lX*^> qJ (Jx 0j j! jX! 0j ^L^ix. jxU jjt ^jtolaJS ibid. cM*^- f c o^> ^ 0+/« l 5 *xc j»lXï! j..s> ibolic jU 0j cf*^~ _>—^ (j-*>LüS! 281 v. tAjOj xdX>Lo —L^ 1 0j i^X-LLi xlxi &«lgj (Jx yy^Uaii Q, ai! ^.3 vJjjjjiJI 282 r. ^.axü SjLs? 0j iXJ’t (j*L*J! jJ «.xaJI ibid, jjx 0_j «UI i_X>x 0_j <Jx 0_j lA+rs' 8 «UI iA>x _j_j! i'wiJ! 282 v. L5^ qU (3lx> ^^i 0» jcL&oi 0j| 283 r* 0' : J ■ y 0j^^w,il 0.14--/--. [* —J ' 0^ ÜV*^- 0N»wJU ^xl 0^ 0^ddü jjt XdxwUI 283 y. SJ .c^l ibid. Jjt 0J jx ibid. ^ycLJt jk* ^y^Lai! ibid. i3Lxl>- i^y-f ibid. j-rjX&ji <3^11 l\x£ 284 r. üSÜb^ iS^y* 284 v. ouLJl ibid. lC ^. ^ 0^ j*j'L> qLD-aJI ibid.
o? er? 285 r - l\*z> ibid. qiXe iCóiA*j j*XÜ ^U, yCH ^1+aL* L? AoLüJi 285 v. isUU^' ^ y^d! qJ* ibid. ^) 1 ) Jyü- XAÜajl 286 v. Subscripts est: _>l ^ ‘Ui ^ ^Jt jjj, Lo yj>\ Lv.% ^ S^Lij^ vf Tertia igitur pars hoe volumine Parisiensi absoluta est. Initium quartae desideramus; pertinet vero ad eam Codex Parisiensis 1374, anno 642 exaratus, in quo agitur do poëtis Aegypti et regionum fini- timarum. Prima huius Codicis folia deperdita sunt; in folio quod nunc primum est, leguntur haec: V Lü ^ s^Löill ^ e quibus verbis coniecit Doet. Dugat, primum poëtam, in illo volu mine commemoratum, fuisse Ibno-’l-Habbab 2 ). Quae vero in illo volumine exstant nomina, haec sunt: qaaosÜI f. 2 r. *11! oV*.e ^y.j tikrit j_j! 2 v. er* 0^ 0^sn.^ _Jjt ^yaJIj öfi ^ ij'bSt üsukit ^ y^} oV>t 3 v . sy= ^ ^syait y&*^~ yLb _jj! KJjjJi ys ibid. o!a iü_w Jij ^bt j 0^-ou ptf xii JSs 0l -Mï Xa*JaJt ^ X^J-sw £ll*c> 5 r. £ UxJI oIAxa: -Ls^Li 1) Cf. z Oumdra du Temen, ed. H. Derenbonrg, p. 1.A, ann. I. dG. 2) Cf. tarnen epitome hujus operis in Ood. Berol. n. 7412, fol. 176 sqq.: vyi! L^U ct 5 *^Loas ^yA^> y^=>6 J, f. 176 r. Aijj cr 188 r. Js^i ^ iicUj> o 201 r. Non pauca igitur folia in initio Codicis Par. n. 1374 (ancien fonds = Dc Slanc n. 3328) deperdita sunt. J.
^j| ^jtolgJt ^jb^i jj*o L^iAiyO 0^yoJS 05jLkoyM j*SLwJ! cX-j-c: ly/Q xjl?* lAb ^y- 5 vjT 0*11 SCJLw (.ƒ£* gJ^Ui L^o **L: L^k>^ vJuèjJI qjIj ^lXJjCw*^ { y^>\i\ O^s. \ m Ju+iyï ^AlasJI 0^ er* qL0^ ^c^aoU ysl&Jf (sic) aJj^ü) üijuXÜ ^JSjj i—aüLi ^.w..<JjdS ^.w,:s?JS _^j! t^c Qj iW^ o- ^ C7 W '^' _>-?! i_5/^* ü 1 ^ ü^ W 5 0- j yj£yt 0—? jy^ 5 gvxaJ! (j?y^ jiA*+Jl a^LC-i 0-^S lyac ^ Jjj ^pUai^H aolxï 0^xa£l jC.L»wJi \JlMC O"^ l-X-A-C 0^1 ^'£' vv ^ Ö^_c. iÜU^P- |»yJ &,wjL>j X-OoVw,il L*+3 IfySl 0-ilj Ü_5 OLXjt-O ölf jÜ-Vrf _ o J -05 0j y^U 0^ y^&Si 0^5 y^U 0^ o — 1— jjü ^-a-> 0-J 0-^=» y-ï (^5*^. L *"* :> _H^ J—^ l\/3 ij, BlXaaoS <*J o|y*j ^j-»a-< u—.:>Iaö 'L*-vC «N» e^ 0 5 u\-*-j jy^ jv-^i 0. (jy*o5\jS 0-^ Jy-^ ö« ♦ iU/A/ 0^Ü 0j (J^g- 0^J> 0-jf 0-^ 0^<-\>jC*/^l ^A^yül (Axjt/j 0^^ ^y i 0^ 0j! ^naavJI ö? JjM ^ *£L> ^«Ls^ i5 s-'W i -L<->''Xv.ji i_X 4. !*."?■!■ ■ l\>—£ ^ ‘rv* XA.M/ f»b^ ^3 ; J s “^ 1 _5jLaoj'Ü l V_oLfrti ils^JI (_i,)iüiw*il lX*X»Ü 5 y. 6 v. 7 y. 8 r. ibid. 8 y. 9 y. 10 r. 10 v. 11 y. 12 r. ibid. 13 y. ibid. 18 v.
historia. iXt eX*=>“ jj! (jV/o! ^»i>Laj( o'^ li^w^ i3>^ O- L> ^’’ O'? o- '■^ o? ^*aXXw^! lX^e i3 & yE*j ^*a*J! fLat» ^ sXXe CH f* 3 *^ 1 -'V- E cr^ o^-*^ lSvH^ iMijy^J Q-JÏ l=ï^ ! e5^ f V^-* qJ qJ ƒ*=> qJ öy ( ^V £ J*S>! jjLiJL, i+JjOJI j, ^LXsULi pjMjil lulxf j, ■S? ölt hJm j, i_jys^Sf IjjAEE ,5, i_jlxjJt fiAS 5 \_óX/o i_Xïj l5/^ v^s iA * ;S ^ L< -***-*XXit Jws^ qJ aJJ! X*^ jLsuJf ^LyiJÜ! _^j! ij^óUS uX^t CT* Ajt iyy^f« (jjya'il JJ^Lb O^ ^ er* jr-*-Jp f cH t> cH ^ <-Vy't ^LaJ! |*JjLv qJ ijLa/O ^_J qJlX-JI ^yo'bJI J,lX/**jI yo«J i5 /’Lk-? (_5y«3L»Jf ,_^-U! j»^il j, JL*e_« ^-jf BlVuoS ^ öv. xXw ^u' j, 0 UaLJi iy*=> j A-X-j^ ^jii ^ (AJ'f ^ <J»e «lXJj slXjoeÏ yaUi! lAXXXj ^Jiïj lXÏj ovi* XXw SjS>lfÜ! A^Cjit js» jO> yjjSI ^ q-1 ^jwü- iA*s^ _^t i_J^ ! üLJao JLa/O qJ aI ^lXwjSj XX**o &j*ê>! Js^ï t3j->' O- g^^"° ij ^ v. XX*»/ ^.jL*12^j j, xl*a!j (__=jg«J! ‘AaT’" 0-J J***<v/t 0-J gOCajf _jjt ^ytolaJ! öt X**v .J^LyO (J*>-J.ii- ouyio! ^ q**»Ü A*E>° jjl OUyiJt Alii AaE jij j, *J oJö-J Q-J >?' li^ l^y—J ^Ul oX*E _3-J AjL>Is A_* !t 1 / » Xf~ BlXjoeÏ ^-X*j ijiÈ>- £'^5 ^ w Vy.7g* i^£- ( -j***ü ^5>Ui!( lX*e ^yj B^lX;*:> jS> \_AjyOoJt ^j! XjLfw»*^* xJ*jm J^lXe* ^ Xj^JOXw^t J*S>i ^ ^IcXÜ ƒ[&
öö ju»w b^iA-c> u\^i jü^uJuJ ^£>1 y, yoXs ^1 jkosl* yj j*yiyi q-? Oi*n li^ 1 q* iA*s^ iÓlj—lt \_Sij'tj (j^.jlAi'il =!j-*_iJ JC—A &-X.tey-A ^uaJlXjIÜ ^cOj'iit y>i i5 ijyjj ,j-?t ^ Lls>Is> 58 r. 68 r. 69 v. 75 r. ibid. 75 v. 76 r. ibid. ibid. 76 v. 77 r. 77 y. 78 v. ibid. 89 r. 95 v.
|d-**vO yj l\+S^ aJJi Aae AaRjAe» J, ^^Juej! _jjf XjLCM-t£> 5CÏ.AV JAS ^_w_uxjf ^blXi/C ^j| ^r* a - E S p^ ol4j p-> *JJt l\_*_e j.A V^*ï jy^ jAE*0 L-^-^>Lo K—X—pj ^jyO öO>LaE ^ i _k A JaïLsUL ^ o-cJ^ p! Cr? ^ o 1 *^ A? 1 *4^ <jS°j !l\S> byac J, !%yi yu> JoUvLi ^L>Jt y, xLsii! ijwüas^! |.üf A^JxA\ |.i\a< aJjlXJ! Oyt^nxi 5 u^>*=* yiLS\ uAslUt _^! jcJjixJ! Jjhi AaE ^jJ ‘-r / ' J ^ 0^ ^jLXSt l\^Xmi qJ ^c Q-wü jj| 5 w KSf^ (J^ls v/- 5 Xi«i<-XJf ,Jé jyA-tt cfy^f uk p) y+s?. V^y jdii (^lX-OCav^S j^-WA+ii aJJ| AaE _^j! y*"T" ^ '*—•—? ~Aa_J aAaaeÏ Q, Aj ^jaLa-wJJL X L O Ö :' ^jLVao ^ lAf't o - * jA2*JI v^y ^V^'-’-SIj '—bj - *^ y**-*'"^ p—ï A*ea xaj^LaJ! • yuA i_ij^*ll l\ax» qJ aüt Aae A*s^° _jjf aaLóJI _yj> oLJjü! oL«*bC!L l3' p-? l)'A'® C A_Jj S^l\_A.E> yl pM*Q _^-j! l_AJ^iJt ^ Jjd y, ^Jib yLL _y Q?t 0 '-b 'a-ÜjLaa 0jl Ae*-L) ^-jR'Q qJ ^aLaxJ! Jülü- 0 Loj £ 0 l^ iü! 0 Uj. j, IjjAiE y o^-ï jr^—^ ^er» { —*^j! AXSLaaj j, uiALajf _jjt s y;J* 0^-< l?y^° pi y»> 0j 0*? 0.AM.E» ^E _jj! iCjl<vA*ii» y\;*jyi J.A.Ï j,y ya*aJ ! 0-J A*s^ 95 y. 96 r. 96 v. 97 r. 98 r. 101 Y. 102 r. 102 v. 103 y. 104 r. 104 v. 105 r. 105 v. ibid. 107 r. 107 y. 108 r. 108 y. 109 v. 110 r. ibid. 119 r.
‘3' a12 ^ y 22 * 2 i5 *j;*•" er* yalJi q—i iA-*-;S\*o 0— 2 A+rs^ q-j JS-^- 0- w -^- 123 r. ^LeDi yoxi A_<^o ^ i_AJ.J'ilj v_jjj*li (joys J.S>! e^ 2 cr^ >? ! 127 v - ^uLfll yLkil 0 J *UI Aac A*ïs* _*i 128 r. ^I^iAxXav^I y£>\j qJ, 128 V. l5^ ! $>f ibid * r*fy' 129 v - ioJLwj j, _^jS <sy a ^ 1 130 r ' 0^ &Lif lXxc 131 r. LC ü^o _>.% qJ Jg-M ibid. iUjy;2i> ,_id qJ --.jqJ j»JL/« 132 r. >_^>!jit ,3? vót)G! o** 3 ” 132 v- 3(y^J! yliJI A^e qJ &U! XaS 5 ibid. Jsjjtfv.1 0.**^ 133 r. r Lx*xji ^Ijj! ibid. w^jLXi! A*2> ibid. 0 UJ! jijt 3 A^“ 133 v. (JoLJi A*^ 0 qJ q j *^ > 134 r. A+rs* 1 qJ y«t ibid. i ó'IXSI ^ts?. (jjJ lXa*^ ibid. I*jUc ƒ*> ibid. ^-/5^-uzJ i 1 CT^ 134 \ * «Jijt ^(^AUC^/ii ^cLwJ! qJ i^id. <_o>it 0 ^- 0J ti^ 2 cr^ g-*^ 139 v. Jsytll A*j3 0j cr^ -A* 140 r- .Sll.dt ^L, 3jyd! jSS 0j xUI ^Lsit _*! A*&U 142 v - yö*j 2ÓU&S 0*^0 ^Lai^i f) (3^ 0^ UV'’"' 5 ’ l 4 ^ r ' ^jAJ! A^c afó 0 Uyy^- 145 v. y-2*1 0J.yy?^^ ya*Ü 3^ 0» yjy'' ibid. ^ O _ ? 5 - (sic; fortasse leg.dG.) j-^5 ; i^id. xfjAXiCw^L. SjjLSuJt cr ^ (sic) yloAi! 0j 3^*^- 0? o ,w '^‘ A?' '—' uo [5 443 r ’
31 O - 5 #< oilxXj wv^il ^ ^£Ol lftj^£ ^ Lsiyx. y^J f ^ o Ui ' wixc t5 (sic) jLoAi! 0J "<x]Ji A-x_c: ^-LatJf ^xxJ^jüi ö^>! wjL'UoAj xXxrj jAoij 0j { y^yc>- yixüf 0^jJ1 AaoS} Xx^iLoJI *£Uit A—Ld ^_Aiji ^1 ofc Jé U-Lx* »Lw ^Ly aJjAÜ ^vx4.^o y?.«l 1 ^Lxxst Aa£ AJLa^o qJ wa^^UjI . -Ci - y^-° er* ( s ^ e ) is A * aJjüAj ojaII Jiü ^ iXji »ƒ(!! ^ »JL ,*a* y, ,3! .Xw LC^- C5j* t^iA-ot-cd! f'iLias y, »l\e i^cjL.**/^! ^xJ! fv i-i^ j,y lA+rS^ JO- ^ojJ! ^jt i\**y! cr*^- Q-J V. iix-w Aj! ÖA Xa*m Asjt (__cAj! Z.Eyt^>° !% (JOJ.ÜJ a^Üo L? +UiUJt yi Js£ (^aaH _jj! i_,^:pbSt lC aoLsJI w - ^<Lr. lXj^XvvujI ^ iA.*x*aJ! Aa£ iüJLwj L>^ iJS}-* q!>L (*-*-®-' c i_5*^ CT^ xjf ^ vl" AXw ÖÖ. AjLav Afc-j iXj^X-w.11 y-1 l\4^? yS*. „ J k—jLii _j—?j iy-* f~ cy~• {j—1 uv w ~^ : ^' _>-^ s^xJj ov. iü-w B^>Lü!L ^Ix^jl y-i A*£ l\;V^- '-'V^ (*"“^1 LC^ 1 rj^ t3ï ^3|jjrJLi {_c^ ij^ ^ 147 r. 150 r. 151 r. 159 v. 160 r. 160 v. ibid. ibid 162 v. 163 v. 164 v. 176 y. 182 v. ibid. 184 r.
r: ^ii^X-Avol ^c.j.^2ui cJs^ _^i 184 r, öö* 'xS^v ö\_\jÜiS! ^_cJ> £ lMAAaJ (jmAx^Ü ƒ** ^ qJ' 184 Y. MjlXa&w^I ^ J^N-uCw^l (jwllsi! ^ ^UaL* jji 185 r. ^S^Na^-V.^! .^r..wbl- ^j! t w £.J^,wJl 186 V. KwilCxi i_j. jti! l\+s^ q_j Jvax,-~' ^Lb _j_j! iAjLsjI ibid. ,a2a0 -[.3tXv J > i^ilS qJ Naë 193 v. j^-sJbSjbit l,WÜ _jj! 195 r. 3 .. 5 O 3 0O*wj5nj| ^J>£. ^-w.> ^*.ji ,Julj ^ji 197 V. i)4? 3 iAaxm ^mo (J>c _jj! ^blüwjb! JoyCJI 198 r. w ,lt jrtA'j yi2=> ^^aaS» !^J_: Js*i22^1 ^LaJCkJ! _^jl 200 Y. i»y i5 ƒ^ j-bUuwjt!! lXjIs qj[ ibid. 3 - 0.ib**£ ^ J«s^ 201 r. Videtur Imado-’d-dni qnartam operis partem in duas sectiones divisisse, quarum prima de Aegypti, altera de Siciliae, Mauritaniae et Hispaniae poëtis agebat. Nam Codex Paris. 1375 (qui volumen undecimum vocatur) inscriptus est: jjijJ! ^ J>bJi *-**&!!. Continet eadem fere atquo Codex Musei Britannici, de quo paucis exposuit Cl. Ewald (in Zeiischr. für die Kimde des Morgenl., II, p. 200 sq.) et cuius indicem feci inde a folio 116. Quae vero continet Codex Paris., haec sunt; s\3»o\.xa> KaLsao cbLoa_s qa»Ie- i5 ® v-jjiit ^LÜElji vO LxJ ) ^JLaVsaÜ ^-yi l\aE ^yi ^sE ^AaÜ 1 ^ * (J^E U, yEjdt q-, xXll j J’ 'Ea-^aeS! »lfw t _CjLaj'i! LjaaI" J^aJ! v_saej J, xav-saJ oLa-j! j~ d ^ N.-x_j x-A_cbl_j qLe-^S xLJ ^«aoI! 0 3jb! 0 j ƒ*=- J^aJi 6 v. JLüaeJI xa*o yyi _j.jf x^aiJf 7 r.
^UJL o- o T y\ ^IcXji LwXU! (A^>yi u\a.E: ^UjvA/0 Q-c CK4*Z> qJ l\a£ iüiü^ u^obo J^j Lfr? ~oVo b^yj ^j*l>»xJl (Jcl ^j!^j)) l\>X; 0^Lx-»Ij ^[5 CT^^* cJ^ _7^ _7^ (Js^-^b l\-*X: qJ ^-w*x£: ^.AvyO __4jl Q? a]J1 l\x£ Jj) SlXJj L r O>lo Q>w,^> ^_j (^ifl^* jj! &jJüo L-3*)^^X- ^7^l\xc 0j ^L*^*Lc. & iCJiio Hpjj> ^ XcU:> L—^Cl\Xi/W.Ü (J7'^ C^'^’ ^ BjxIaJ*- ö^tAÜ i(j, gLLftjt qjL ^-Lw 8lXJ^q £'i3 ö^xla^ b^vAJi v^iJ^wO ^ L-P-JI ^jlvlCj b^j (J7> jK2.+ï bl <nÜAj|^J ^*1 2LX.M L_X_X_AO ijc5 <?oj^ O loj ƒ>! viï 1 ) ^7? i-X^^*- ^OJI o\>x ^Li! qJ Jk£ _jjt i_5j*l-*it jjjjtJ! lVu; q-j y= f/lH q-j jJjxJ! ^y- £ '- x *^° _>^ iibb' (*■^7^ ,3! o- uV ^ 1 ' i* - * - ^ ^ l\—£.—c ,3 i^.Aj’bCii ^L-oJI (Jy£- 0-j iU> <*1)1 >-X->—c _kji 'wP-ïT^j Q^ ^yJüül ^"*w.i>- Q^y! l-X.*-c xi^cXJ) (^2-L^Xwv/O ^«yo^l ^-aIXÜ ^Ijj ^Uül iA^.r>^ ^J) U^jbCil oliül qJ l\^° Os^\ t^E. ^1 y.Jo uXlLpi) 0 , ^ï lXSÜÜI o? j4-^ cy b" c >?' L--oLXjf {^y? cj'^~ OM^yij ■■—i*-*■*' wAjljsj! i 3'^* w Qr y^-r >r'
244 HISTORIA. qL**1*v —ó'LXj! (_cjjïjA!! y ojV"^- qj g^CsJf _jjt i_^j'lXJ! J,yül y y*.sil y lX*^ 5 *JJ! l\a£ y! v—•o 1X31 yoy ^y j*-wL^ >.*<.üiS! yS |j;UXji ^LcJi y |»-kSyt qJ i/MlJI _jjt ^ytolülf y-P-ll uk ^ i^ 1 -* 1 w-oLXjf (yxy. ^y cXy ^y L ^" E ‘ (jr.ixit yaAil y ^l*c -'WS^ yt y^S yl5ÜS jdyXjl Jyab' y y*> ÏÜyXJI m y^Jt y>LiJ aIII <-Xy jy (i^ _y I ^ > -j lX^^>-^ ^jÏ lXjLüII wO'ÜG! jyJS y y^jsxil y y (jna> _*! iy^-ll ^ l\xC i-X^> jXj ^yl 5 yLiJ! aUI uXy y JLjjj i.jjLs? y aU! uXy iA.*-S^ yt y 0' w, " > O^ u—i>J iil i-axil w! ^£==0 L1 X« y ^_aL> y y y' A*«j _^>_j Ü?Ia£Ï ij_5 L yJuLLi! aU! iAy y y^jsaJ! y! -ici^il yyLt yiJt iAy y '-Xy ylüJS yt ^_5y^l y?" 0? AÜf uXy: ül^c ! l**3A*it y^t (5 s^X-yï aJ v_s-kXc ^y ^L*Xc lX-oc». yt y>L*»o y y ^ys?. |Xl yót£JI aUS lAy y y: u<a»5» yt ,_5>bG! L-AjJiS! y yi*> i-X*^ 0 yt yo^l yiLiJt y c\rl ^Xaj! yt y'yyjt ^Xj <3! y yrySt 1 -X*£ ylüil y i Ayisit ^ysliii >_ó'L3C! l\^ q.j yds ^ lX*t>° aUI iAxc _y! i^La^« aUI lXj-e. v-ilfl>jJI <3 J 'l- ) '-ll jbL*it 0.? iA*r/ aU! i_Xa£ _jjf i 0 ^l V^*-l or ^l-^r- q-a-L^ 0 y=-> j, i_jLj öfyuc! L\5> i^l 0, Xyüytj 39 r. 39 v. 40 r. 40 v. 41 v. ibid. 42 r. ibid. 42 v. ibid. 43 r. ibid. 44 r. ibid. 44 v. ibid. 45 r. 46 r. 46 v. ibid. 47 r. ibid. 47 v. 48 v. 49 r. 49 v. 50 v. ibid.
er O - ? 3 ! o - ? i*^" J-& (jr^LsJ! ^L^vi ^jS 51 r. L^v«! yjs u*^> JU=I { y, i j«ols _ £*L> ^ er? yCw£ er? £*b Ü? o? ! o? /*■* er? er? er? /^ er? y 1 _>-*! jA-ióf ^t xUp- j 0 b>i er"?^ JX*JI £^L> ^ ööS^ ^wAwW ^j^CCo yis ur**?^ e5)^ er? ^ ' A r c er? 3-^ y 52 r - 'r? 1 ^ er} - *’ “V— 11 *-Xij ^ysSI ^f lAaaü^ ^fj^üJLi iCouVo i^-sLi er lc*^- 53 r. öö. iA*j XdÜAaj gOji^t xbSj $bLfl> ^co er? cry*' (J-^ ‘A-ïj _>—^ jC-L^Jf ^yUjCóil o\*r>” 54 r. sCV^aftiLi i_jj*Jt tiXJLxi ^.c °VAj er? y>’ er 3A£*Jf ibid. üjA^i! er vy^ iL>*y» ^ (_g^y*JI i_jiy_X_5i 54 v. <3' e?? o^y 0 o? l ^ /5 ^ cr? s__oLo _uv« es^ - *^ ^olüJI qjiAj! jji *Jy ,__gjLX^Ü ^LaoSI er?' (jy*3i _^j( g-yiJ! 57 v. xLw oLws^iAj iSy**) jêiAxi-jl Uj oixivsj óp yiln ^_j 0 3L« _^_j[ 58 r. vl 'S-.M4 ^ LgJ j*-^8/0 ^ Ó SjX^C (JA-W^ol ' w aj^XwJf ^jCw^ L\*.y^ ƒ«!c ^yi^Lvj ^jf slXJIj 58 v. e5^j er? er^V' °'r E 59 r. iüO^It wol»3 er4>->lj e?? er? f*y es* 2 * 1 - ->?' 3-U! 59 v. (uatus al-Manguiijae feria 2'\ die 13 m. Redjeb anni 422; obiit xLJ, 15 Redjeb 501). e?? (*r* J er er?yr^ e5*^' - o? o - ? v> 0 ? ( 3 uiNlAaj! _^_j) v,y=>ó ^-w-iXULit e.gj'-^y v*T'J^ > er-? r< KÜJuXsajf O-ï;-^ o - ? cr — — 3 V 1 -? * er5 uV r*
y—S> q-j1j (_jjyt.ll i^&X^LI iA_*_c iA*r>° l\*£ 8lXxJ 3jJj cX-O-pd! i! iciAj (_y*ill _ƒ> Jajlji! x+lalj ^L-yi ^^w/Lit ó\jt ^ &U! ^vUljSwit ^ qJ CT'j~’ > L ^“t' E .lydl lX**aej! Oy«c: qJ v_itJU^ lX-^e (J»c lX*^ _jPj xyd LXP ^y^S Oiiiiyo (.jsjytit (_^LL3s.XÏ yXxxit ^UJi lijil olT *jU= o- u^ 1 - (j^iAftil xUf lXxd <J^e X^avj"^! <yyX A—4-! ^.p »^Lx^ 3 ^* \ *~ jt ^ r ~~t i^y^y g ^V c iy^ls iS~^ o K x?-^ J>bLd! t>kbó ^LLJuJ! (_ol^ y$> jyis qJ p= _>3 xy&i! (jjoL^JÏ jjjüi c j uC o?. i j'CCS^ u\>t j_yj. Q-jIj xJjytü (—ölXJ! eV*S^ xU! lW yd iüoU^lSi idjjJl ujlxf - q, ^1*3! o^ xju^j'bCX Cs.*c. j*-wLüX _?-?> XjiaUxsaJI xJjlXÜ y^Lixit (iyjjit 0 J Jx. x5j^ ( o? (**V q4 (i- 11 ALT" ^jXJ (^p Xi) ^L*Xi ^yi \ y->xLü yï ^yl ly^Xd! jyC* J>£ (jvaJL ‘wóüX^ (Js c ^Lr er* & ?■■?'' cH * ö jS^ (JV^I XX/0 Xjyl >^j yS-pvjLXj^i <5? >_yXt iLatx; ^ SAc ^=>ó 3 >_jLj (Jit jJjJtJ! i_VaX: J X_ya! i^*A*o3! y—j) y^-S-Üi VV.^' (ji!c xi! liLi; ^ ffi 'ïSm gy,Uo »ƒ«■& xit^jA 3 o[y cxJ^xi n xX*v j.esxI! i3 jyJ xi! y>! <3 o!y ^ó'bCSt i Lx^j lX+=>! -!jav -tyiaJ jj! 68 v. ibid. 69 r. 69 v. ibid. 70 r. 70 v. 71 r. 71 v. ibid. 72 v. 73 r. 73 v. ibid. 74 r. ibid. 74 v. ibid. 75 r. ibid. 75 v. 76 r. 114 v.
(0^ m\aC aA*C> i3cL)1 A>X 117 V. ïLysi ixaLacJ! (*-k^S\Ji (J^asIjw ^y, y? i2^ Q'V 3 .^ 3 otjS Oj^xlt L^jllCli yyjl Aac y*> _jjt 118 r. l^l—- xj-) 3y! Aac 3' j' ^.mJaAiÜ! K_A^i LfJ *aaL>Ic. sAa-A ^c css 1 -^ L Asylt 118 v. —*' : 3*' 0-aaaa^ 3)i 0J XAAlaJf ycj> (^amAÜ ^.J) .CaamamaÜ 119 V. & j»LAJt 3* '3-33 yyl! 3^"' cc ^ E b*.:>- yö 3 ' >Lj • ^.acILsnI! JIaA jx 0«aJL _jjt 120 r. (m. a. 479) 6;*-' ^ _*! 121 r. ^«jAj^i 3y*^ 0—i A*j> Q—j &li) Aac A*x^ AaaaaJI 125 y. »A;yjï 0, ^c> 0j KJ3ASI AaV= 3 &Jj ^-aa^-a! 126 r. 3 cEt^^-maa)! Aj cjj-c ^.^jAilS! XAAaLiSI Aac 126 v. sCwAl/o 0LEal.AM.ii 0^**“ 0? 0? ' 0? A>x 0j (_£v-yo _jjf ibid. Aac 0j (jN-j-b 0j iOjkc 0j yj*Ü Aac a j iliac (iuvenis a. 516) 3LcïSS lC j Al) J,üa^Jii! aajc ^af 0 b?. amaSaamj[ ,Ja1.J 0J A*> 0? 0? Kj) AaC A+O yÏ! 127 Y. ly.: j»istj l>L\ju A3 ^.i! J,lxv\«.i! 3. ojj-ï (^-vJAJ^! oil Kaam JjA> ,3 K^Ula]! Aam^AI) 3 öA/fl wAA-JA 1 . S i.j .wi 1 a-\aC C3^ ^^AAAAC ...1 dj) l\a£i _3^ 128 r. öT 2 A Aa 3 A-A 3_j! ^üïjJ! ^.Atolai! y£=J 0.^*1! ^.iaAliai! J.C j._J g,^Aif 128 y. ^-jAJ 1 j-ijy-Ü *a«A=» 3 % tó 3 ak.c ^jysui! xJlL c3a^|^.aaa.3 f —K-aC! LI —ia... V b.''. C.-a.-a._^ —1 Aa*.c* —J £. ooi 2 Kaam ^.jIaXac^ 3. A|j*i' 3' (j^MaXali . aa.AÜ KjAAait j.b'bSI 3 —r" 0-? |j->A^o KcU> ^xJjili 0, iu^ia^AMAit, A-A^._Lj’ 3[sjAl"'' A+rs* 0_j ^c 0aam^- j._j! xajA^ 129 r. (__C^lj ; AwJ! A_A^“! (Jjjf AaaaI! amc> 0j( y^yt ^Axi S.Ï 0.:! 0j A k > x i_ajA4! 129 y. •6? M_jjil( J.S’t 0, Kailb
130 r. 131 r. 131 Y. 132 r. 132 y. ibid. 133 r. 133 v. ibid. 135 y. ibid. 136 r. 138 r. 139 r. 139 v. 140 v. 141 v. 1) Ex collata hac capitis inscriptione cum aetate virorum de quibus in eo mentio facta est, liiculenter patet, phrasin hSm OjAs* ■,% significare circa (ante et post); quae Flügelii est sententia; v. eins scriptionem Veber die Bedeutung des Ausdrucks . . . Kaaa O.A=> y in Zeitschrift der Deutschen morgenlandischen Gesellschaft, V, p. 00—79.
32 (m. a. 488) i^LUl jAe iAA*It 143 r. A*x*it iAJj Ayj 152 y. AjLXiy! y>l 155 r. *-^*4?-^ _>-4 o^^r) 0~? Aae Aï'f A-J^Ji _jjt 155 r. ^4^ iM j?-js tS&f^ (j)_>Ay Aae ^yi Af'! (Cod. Mus. Brit. 116 v.) (M. B. 123 v.) Layt AA*i! ^Cc ^y iA+e> x yu 160 r. v c> ^ > ^U*o qJ A*e^ l y*x> ^_J Lf * s ?- _j—4 169 v. (M. B. 127 v.) Xyi! (M. B. 129 v.) ajü! ybt> yl 172 r. (M. B. 130 r.) yAyi ^y A*«^[ yMdii! _y! 172 y. (M. B. 130 v., ubi yytl) ^tyaiS! yyl! ^yl 173 r. yyioit ^—Q_^ajCSf ^ A*^ *üf A*e y\ 173 v. (M. B. ibid.) O)* 9 * cH A+c Q-J A*es^ jJ a y^5 Qjt 175 Y. (M. B. 132 r.) (M. B. 135 v.) oJ A^ a j A*^° yG j.j! 179 v. qjIj J,tAJt ^-w^c A*r>° _j.5> ïüLJJ! ^_j! 181 r. (M. B. 136 r.) ^yJAi^! iüUi! A^_j (jit iSjlM -L^J! o~- (*-*-^-4 CT- ^4*^ 194 r. bL)yC> KjLo A+^ y\ »AJj ‘198 r. Subscriptio est: sAyÜ v_jLf ^ yxc y y-&2 ,_^wJAj^f &>lói- jJUÏ jJïx. yUJi syP- j ^bj d? i_jLAJ( y>! Duo exemplaria illius voluminis duodecimi, de quo in subscrip tion Codicis 1375 sermo est, asservantur in Bibl. Paris., n. 1376 an cien fonds et n. 1411 supplément arabe signata. Ex postremo indicem confecit Cl. Dugat sequentem: gJ&SI ^y! **$^1 obï''! j_P ^yuJAibSI Xe>Uê> qj! f. 1 y. LC *JAj^St ^yylaü iê>Lai> i_*j'ljC! '_ayc AAt^ 3 v. ^y£cL*J! y! ibid. xiby *J JLSj u^JAj'bl! ^yi j, < y 2 s> ^ylyJI u^*- 5 ^ 4 r •
2Üyx qJ <?cUi AxxE oV° ->•' jlj*JI qj (_^LLuf ^j.j! > 5 tH lW>! lX.*^ qJ jji » w 0 5 I^xit 0y_c 0-J <Je Q-wEH _j_j! j_£> |_CJ^ii (jr*^ ^5jtóESli! lH^xó^i cr S^s 0 r oV ^ o - ^* -H lHv 5 V-^ cH ^-vXs^iï uX»*e>! j*Lix^ lKaJ^Ü \xii_aJl vubGi josb 4 r. 4 y. ibid, ibid. 5 r. 6 r. ibid. ibid. 7 r. ibid. ibid. 14 v. 15 r. ibid. 15 V. ibid. 16 r. 16 v. ibid. ibid. 17 v. 18 r. 18 v. 19 r.
yo!c A-é^oJl lAaE: lX^oÜ lN-^C ^y^i\ u^kxbJi oV*^' ^jf 0' w ^ > (J^ _>^ 0^> (j^olX^ q—j <A-a— c ‘A*^ 0 KjLfw**iU l\xj öAJ*) ^co^.f ^.jf ^.aL>LwJ1 i^aA£! (éU-U uW Q^y 0 05 )OJ Oy lW>i o* ^' w ’*’^ ct m ^ ^ l\-mj5^J[ iAac qJ iAaC. lJj** ^ -tjjxxc ^-.wiL ^j>$j*i! jL*4>- Aax: u-A-!Lb ^jt ^a*aa1>J[ Xwo!c q.j cVéC>° q.j aUI iAax: ^j} XjLf\W*4J> Üaaw 0*^\Lj Jè} I^A2£ j*(Aït 0-wJ>. Jj| ‘SV^*^ AJj o|j^i Jjt qJ A*^° Q.J ^kx^la ^.jf flf XJuw, S 1-&-4-* r-^jr- 51 v^»‘ U ^ ^rS W* £ ö*v juulxj £ ^^\Xa ^yj ( J^c. j*-wLftJ! _^j! jls ur* j^jLjjAÜSt iOcjjj' Qjt j^J l\4—l\aX.w ^X;S ^.., j -_ V-^J1 ^_j! ■ w ^^jl j,t 3j *fii! Lf x)jciui oyi &-? j-*-^ ü4) ^ O^ 5 v —0—i (J>£ _>-^ ^ ^[s US*^!s w**! S^*“ £ ijyj qIï^Ij üjtXjiL i^aLuJ! (ic! yoLaw ^liw^wJt ,sJJ! iA_^c &Jjua lékLo xJjlXJ! üiü jjyo'il qJ ^ójc»- &!jlXSI —1> ^«^1 u_\jLkJi xjS 1 ^L»i*Lw ^.j!
öf. iw* yü ^ L<r *s?. yG y 40 v. 0 3 w .. qLo»- y*o 46 r. uf^ 3 ^ 1 UT^' 0-*Sj^ 47 r - (_jvJdLwJ! ^ yut> y 47 v. L< jllj| 48 r. ^iXvüaJL. u^öU! yG jjI ibid. ót**'• ^CU* l\*j yó" (jba/SÏIj (. iyytG yG 48 v. iS^ 0 ^ 1 0?h yyy l\*s^ ibid. xiiJb qA lXjswk'Ï! 50 v. ^yL> ^jL*jLc ^0-j lXaxi 54 r. 0jy>Lxt> s-yt ! 'J^p-j 0j y y 63 v. i_ïjyü (_cy,.g.ii iX*^>° 0—? yGj _>—?■ y»yy! xjJüU! 64 r. ö 1 !* ^sA-w ^ i3y ^xyOyGib 0-jb ojyl! ,_5>ijjSi!! <y>bd! ^y*o 0-j vX*^ _j_j! qj! 66 y. yLyi iCoiA*j £eL*J>- ^ytols yytil 0J l\*s^ yü y ^ytolöli 67 r. ö.v (A^Lj 3-ï o(cj yy -bLÜ qjL ^X*s^ *U! l\>x: _jj! 68 r. (_5ybjSJ! lX.*^* 0j 75 r. y^ö'bS! 0J cX*^° y»(c ibid. (sic) y*o 0 ^!t gjCaJI y 77 v. 0>'-* J ’ jy _>? ! 78 r - 0^ 78 y. ö*. ^CAaw lXxj ^y alli i_\>x. l\+^° 0jl 79 y. ö.v iü.** ïyü- 00 3 bycu yXS ^.vJAj'iS! yJLÜ ^LsiaJI 0jl 89 r. ^Cjlkaj^l \yji 0j iA*^° 0j jj „i_>^i- jji 92 r. yaj (jcl yy' 0 Lü*j! vXjGLs j^ywiy y==>ö i3 >—y ■ö?i_jyl!j ^Ju^I 0lïL> y-Xaif Haec capita, ex Ibn-Khacanis al-Kaldyid excerpta, respondent Jndicis Weijersiani (in primo Orientalium volumine) L. I, c. 3, 5 et 6;
L. II, c. 4, 6 13 (ad 10: jljj J* 2 * 2 JaaaJS aaksJ! j, >y‘-—» 0 !yp ol*. SU**), 16—18, 20—33 (ad 20: «ƒ3 e>M Jljj ya*j JaaJI AaSsJ! (X; ad 21: of. 'XXm £ƒ; ad 23: ooV üU. qajII y s jij j-^J! «y=>3; ad 26: &U» 0 L« ^*5 a< l 32: JX^aIIj Jj! 3. (^jL xiy- 2 . ƒ*! i_jytJI jL>-^'il [*-k*4 okr*) )> (caput quod in solo Codice A operis al- Kalayid legitur; obiit hie vir anno 522); L. IY, c. 7 (quod caput in solis Codd. A et C operis al-Kaldyid legitur); L. Ill, c. 1, 4 (11 'sSm j, 0 lX Juki), 17, 7—9, 12—14 (ad 14: oft" ^Uj £ƒ), 16; L. IY, c. 8 (^SSI ƒ*> _ƒ l-o^!)), 10—12 (ad 11: xjl A3 sLsr' iX=>l; ad 12: iAp J, j~-o), 15, 17, 19, 9. lA^ait Aac y ƒ j _ƒ 190 v. ^LfixJt Ajblï i_süyo AÜt Aaae gAaJI y.j _ƒ ^aJAIXSI *=>lxi> 0»a>H _ƒ ^4 tihLLt l\ac ^o(c jc! ^ o'iy 0 _>4^ ^_A'Wt (^vLliJt y *_al=> vjiil Aae £^1*1! _ƒ Jlsj o^"^" i5 jj*4j^ ^4' Sj^a3 qIaII Q..L ojyeit 00A aIav J, t>)J3j ƒx5) jj y> or* ^=3 ij vW (jLc _ƒ _taLÜ gJLiaJI ^saaaJI L5 &IUt SjtjLJ! ^jjjl öi^♦ ka-w 0^0 os? a?' öf* j, i3y (^* llyt Qjt of. iA- L5 AJAiMI L< Jij 'J#*? y yG _ƒ cr u^sj^l 191 r. 198 r. 201 r. 204 r. 208 r. 208 y. 209 r. 210 v. 211 Y. 212 r. 212 y. i3y ((jwJlXIÜI ji? i3 *-^-#) iX-j jj! ibid. Ol. Aaw ol". aaaw >A*j j-y (jiioXSt A*=>t y3 213 r j^jaALJI iUiolc A.*os^ &UI l\ae _jj! ibid.
254 HISTORIA. oL-c ^r>U--o yG 214 r KLixIj 0j 215 r. ^jju2^>oX\ 217 r. Subscriptio est: ya&S! üiAjy> obï" q-. Oj_j! Lo ƒ>! tiA$> <5ty^i*jt 3iAjg>j Hucusque Dozy. Alii Codices (prioris partis): Mus. Brit. 1096. Monac. 505. In Biblioth. Nür Othm. (Constantinop.) unum volumen servatur, n. 3774. Codex, quem Scheidius (Catal. p. 91, n°. 27) possidebat, postea a S. de Sacy {Catal. n°. 154) emtus est. — Epitome hujus operis (c. titulo O^c): Berd. 7412, 7413. Caes. Yindob. (Flügel) 412. Yitae propbetarum, virorum sanctorum et theologorum. Pag. 181. Post n. MCII (iLoóUJ! oi-ü-j-b auctore Ibn-al-Mo- laqqin) inserendum: MCXXVI. (Cod. 2353 = Amin 635). ii pj! j.blw'if j, i xJbiit auctore Siradj- ad-din Abd-IIafg ‘Omar ibn-‘Ali ibn-Musa al-Bazzar (videtur in- telligi Ibn-al-Molaqqin). Auctor dicit se per aliquot dies cum Ibn- Taimija una fuisse. Haec biograpbia in capita 14 divisa est, in quibus agitur de vita, virtutibus et scriptis lbn-Taimijae. Sunt 38 paginae, sine anni nota; sed recens apographon est. 1393 MCXXYII. (Cod. 2351 = Amin 633). j.bL.ÜI g-ywt j, V U3" auctore Abu-‘Ab dallah Mohammed ibn-Ahmad ibn-‘Abd-al-Hadi; de vita et scriptis nonnullis lbn-Taimijae (imprimis de responso quodam cum titulo 1 :—s—^^ l -r J A-t' 3?* Plus semel laudatur vita lbn-Taimijae ab ad-Dhahabi composita. Codex, anni nota carens, paginas 40 continet. Est apographon recens.
XV. ut in titulo exstat i. e. Euclidis ele- menta, ex versione al-Haddjadji ibn-Jüsof ibn-Matar, cum com- mentario, cujus auctor est Abu’l- c Abbas al-Fadhl ibn-Hatim an- Nairlzi '), qui Hidjrae saeculo tertio geometriae et astronomiae studio inclaruit (Ta c rikh al-hoTcamd, ed. Lippert lof; Fihrist Ho ettVI; Zeitschr. D.M.G. XXXY, 303 ff.; H. Khal. I, 380 sqq.; Wenrich, de auctorum Graecorum versionibus eet. p. 187. Steinsehneider, Euklid bei den Arabern Zeitschrift für Matbematik und Physik t. XXXI, p. 81—110). Jam hic Codex commentarium an-Nairizli exhibet, cum glossis Sa'idi ibn-Ma3 c ud ibn-al-Qass, qui saeculo quinto floruisse videtur. Librarius (Abü-Sa‘d Mohammed al Baihaqi al-Barzahi) in initio Maqalae 7 mae abrupte desinit. Subscriptio testatur 6 am ab- solutam fuisse anno 539. Habemus ergo Codicem antiquum, emendate praeterea scriptum et, quantum novi, unicum. Codicem cum versione Latina ediderunt viri docti R, O. Besthorn et J. L. Heiberg ('Codex Leidensis 399,ï,” Hauniae, 1903—1905). Ibn-al-Haitkami (Abd- c Ali al-Hasan 2 ) ibn-al-Hasan f 430) MCXX1X. (Cod. 516 Warn.). CC O 1) Codex habet qiiam lectionem vitiosam recipere non debuerant editores Codicis. 2) Sic Codex in praefatione.
commentarius ad Euclidis elementa. In praefatione sequentia monet: liLio N t XxSxiül pjUJI ^ XAxJaJJ! j,l*i! X_L<^> — j, (jAtXAil Lg-^-Lc ^+x>£o <3 (j*UJt y^SyJ! Asua 3, L, g. *JI ^jLio AjUU! j.9 LjlaCi LAP3 JyaNM 3 q^-^Lv-u L£jAs>3 Lo-jA^ (j^UJt Jj—j a—L_s i3Li3 ^—-3* (ja*_oLüL|5 '-ibijj a^ajUw ^ Laj? liL** cr <3Laj,I A5*U^3 IAJ>LxO < * i^A-xv-J! l^k— I—1 3"-^“ yLLtxjf * i r - 0NIÜ03 lAü" i_jLxS31 SA-? J^> 3 \_sJ! lXJsj Lg.xi t^XLxxti LxiyAjc LLaJ”" (A£> J, ljAy-3 Lo lit NS! (^Jyi-Lxllj yyoAfi_X*U Nj ujLaJo! (AS 3 31*0 3 I—g—g (j&yq! jkxjl i**Ai o ! tiLiAf lékJó L*Jj lg£=> (JvE NLxxAo LLx^ —J-S’ï AjAL*^} (Cod. Ajlxct) AjLxc! i_jUjLSS 1A_5> iüJjAA (3 i_g_^o iA^>!j (3^3 ljIjoC! !a_3> J,L*-x 3, ^! ,^L*j UJ/ 3-*-^ !l\_S> A*ïlo oLÜLij (sic) a_x_s üLxi N (sic) ^cAj! y^tyjlj liSyLxJ! 3>! aA**‘h'3 Jyi axLe o>jLxj N3 XgjA AXoyc*j N LLo aI-A., Ay 0 LgJ yiXj 3d! As-t^J! 3-*-*^ (yoyo-j l _^cJ! ^Lt^N! oN1a>! Lhj! q! Jaó» 3 3d! JIjCcoN! ^p 3 I ^ j! oiL—Sd 3! 1 '3 JAxcJ! jXxJi t3dd aj 3**j ^! ^yC*-i a>3 JS" ay>3 iSAc 3! J-**J s q! N jjxAaLs! ujLx5^ JAlwS q! aAj (j^LJi ^p f^xAS^ ^-yi —S3 ^x..».r>- 3! vAtxxi^is u* 1 -^-*-!- 3 ! L5^^30 ^jJ! ouljIaiL 3^*^' ^ X-a_Jjl!! J,LjtI! 3J_c c>-i^ xI*l.*J! JlAiN! j, XxxJljlx!! 3^-^ 3^! iS t*k-Lj qIs (jlA-coNit qx^JjJ ,3 3 > * Jt ^^- 1 ' ijN-^ oLcAüit !a_^3 sAx*J( ^*J! j-$ 3-<Ai 3, sAjpi Xxjyi!! —Só 3^ qJj>LxU "^3 yyoAJLXlt ^y, A-5>! aLo ^fX*!! ÜS^!yJ alü yApljxJ (jxAxls! IgAjO J^XvN! yA-xj q! Lxia—ii 0 xAxLs! ^LiS ot^Loxo _yi 3, LüLxf i_jLx>CJ! IAS 5 yxaxi x*xJA<*vo . i s & \ jLxA! ^x*>- Lob' L>x





oosh55 A I a. (JmX ±)

u
CATALOGUS CODICÜM ARABICORUM Bibliothecae Academiae Lugduno-Batavae.

Lugbdni Batavorum apud E. J. BRILL. 1888.
. ■ v -
/ PROLOGUS AD EDITIONEM PRIOREM. «Bibliothecae Codicum Orientalium Lugduno-Batavae praestantia inter Belgas cxterasque nationes ab aevo summis laudibus celebrata est, eaque ab omnibus eruditis inter maxima hujus Academiae or- namenta merito censetur. "Nam licet illam nonnullis illustrissimis Bibliothecis, Parisiensi, Oxoniensi aliisque librorum numero infe- riorem esse faleamur; at Codicum tarnen et veteram et rarissimo- rum, et in omni denique disciplinarum genere summo cum studio conquisitorum varietate adeo instructa est, ut hac in parte, quae istam superent, nullae, quae aequent, paueae esse videantur” J ). Singulorum horum Codicum historia deficientibus documentis adeo obscura est, ut, quum plurimorum fata prorsus ignorentur, perpauca tantum, ad unum alterumye Codicem spectantia, enarrari possint. Haec tarnen quamyis pauca, maximam partem ex epistolis Golianis desumta, pretio suo non prorsus carere arbitror, et gra- tius literarum Orientalium cultoribus fore suspicor, si fragmentaria quaedam quam si nihil accipiant. De Hebraeis Codicibus, in Bi bliotheca seorsum positis, non agam; horum enim Catalogum con- ficere nec Hamakero, nec Weijersio, nec mihi propositum fuit; quern laborem, absolute reliquorum Orientalium Codicum Catalogo, docto Judaeo demandari, quod jam suasit Weijersius, utilissimum erit 1 2 ). Codices Orientates, in Bibliothecam primi illati, sunt ex Legato 1) Sunt verba Hamakeri initio Praefationis Speciminis Catalogi. 2) Anno 1854 Jaynboll, Interpres legati Warneriani, Curatoribus commendavit hunc iaborem committere viro doetissimo M. Steinschneider. Catalogus ab eo factus prodiit anno 1858. d. G. a
Josephi Justi Scaligeri, qui anno 1609 diem supremum obiit. In pluteis nostris collocati sunt post Golianos, eorumque series est inde a n. 212 usque ad n. 268. Haud ita multos bonae notae libros continet Legatum Scaligeri, qui Codices suos, partim ex Oriente, partim ab amicis Europaeis acceperat. Accesserunt deinde multi praestantes Codices, a Golio in Africa, Asia et Constantinopoli coëmti. Jacobus Golius 1 2 ), anno 1596 Ha- gae Comitum natus e gente Leidensi antiqua et nobili s ), Erpe- niique institutione linguarum Orientalium cognitione imbutus, Ma- rocbium se contulit anno 1622 una cum legato ab Ordinibus Generalibus misso 3 ), hortante Erpenio qui, ut verbis Gronovii 1) Omnia fere quae de vita Golii innotuerunt, continentur oratione, lectu dignis- sima, Jo. Frid. Gronovii, c. t. Laudatio funebris lac. Golii, Lugd. Bat. 1668; ex quo libello pleraque hausta sunt quae de Golio leguntur in Baylii Dictionnaire his- rique et critique, et in opere c. t. Biographie miverselle (cujus articnlus de Golio ^acyum habet auetorem). 2) «Priscae simplicitatis rhythmus olim canitur,” ait Gronovius (p. 6), „fuisse tempus indicans, quo salus hujus urbis tribus familiis aceepta referretur.” Soo daer niet waren de Gooien, de Gooien en de Garbijnen, De Stadt Leyden die soude verdwijnen. 3) Gronovius et Colomiés, Mélanges historigues, cujus verba jam citarunt More- rius et Baylius. In nullo ex libris nostris historicis mentio est bujus legationis Marocanae. Eodem quïdem anno 1622 Cornelius Pijnacker, juris professor Gronin- ganus (de quo vid. Efliqies et vitae projessonm Academiae Groningae, Gron. 1654, p. 63 sq.; Alma Acad. Leid. p. 103 sq.; Fortsetzung und Erganzungen zu Jöchers Gelehrten’ Lexicon, VI, col. 1083), ab Ordinibus missus est Algerium et Tunetum (vid. Resolution van Holland, 12 Mei 1622, p. 93, et imprimis Aitzema, Salcen van staet en oorlogh, I, 148 sqq., qui multa et notabilia de hac legatione memo riae prodidit); sed Pijnackerum Golius comitatus non est. Statuit hoe quidem Nobil. Collot d’Escury (Holland's roem in kunsten en wetenschappen, III, Aanteekeningen, p. 382), sed quominus hanc sententiam amplectamur obstant haec: non apparet, Golium illo tempore aut Algerium, aut Tunetum access!sse, nee apparet, Pijnackerum Marochium adiisse; itaque alter alterum non comitatus est; certum est praeterea ex Aitzemae accuratissima narratione, Pijnackerum iD patria fuisse reducem mense Aprili anni 1623 (v. Aitzema, p. 150 col. 2), quum contra epistola, ad Golium data et a me (Catal. p. 161 sq.) edita, Golium adhuc die 28 Februarii anni 1624 in oppido Saffi commorasse ostendat. Dubium tarnen non est quin Golius cum legato (cujus nomen ignoro) Marochium profectus sit; patet hoe ex epistola Arabica quam infra dabo. [Nomen hujus legati fuisse Albert Ruijl probavit Doet. M. Th. Houtsma in dissertatione utilissima c. t. Uit de oostersche correspondentie van Th. Erpenius, Jac. Golius en Lev. Warner. Eene bijdrage tot de geschiedenis van de beoefening der Oostersche letteren in Nederland. (Uitgegeven door de K. Akad. v. Wetensch. te Amsterdam. 1887), p. 26. d. G.J
/ III utar, »intellexerat unum sibi doosso, quod terras, in quibus yiget atque in usu habetur Arabismus, non incoluisset, non accessisset.” Golius, »cum praecipuis” (sunt verba Gronovii) set in aula et per collegia sapientum viris congressus, et ab iisdem, quod suarum rerum partim jam egregie scientem partim belle curiosum vide- rent, hilare et amanter acceptus, librosque complures adeptus in Europa nondum visos,” plerumque degisse videtur in oppido Saffi, in litore Oceani Atlantici sito. aHactus regni et Marocensis et Eessani annales antiquos,” —librum Ibn-abi-Zeri vult Gronovius, quem, a 01. Tornberg editum, al-Kartds appellare solemus cujus- que exemplar exstat revera inter Golianos Codices — »ad eorun- dem translationem animum adjecit, simulque quae posteriorum temporum essent, ut Seriforum originem, vitas, res gestas, et in bis plurima minime antehac cognita collegit adeo diligenter, ut in magnam molem excreverint.” Codices illi Marocani, a Golio suo sumtu collecti et postea pro nostra Bibliotheca emti , pretio- sissimis rarissimisque quos hie habemus annumerandi sunt, singu- lorumque historia illustratur ex fasciculo epistolarum Golianarum, de quo Reiskius '): sllabuit quoque idem Jo. Heymannus volumina duo 1 2 ) epistolarum varii generis, praesertim Turcicarum et Arabi- carum, quas ad se scriptas Erpenius et Golius ex Oriente acce- perant. Multum laboravi ut eas nanciscerer. Bed ab hodierno pos sessore, qui uti thesauro suo nequit, impetrare non potui.” Hoc epistolarum volumen, ex Bibl. Schultensiana emtum, nunc Codi- cibus nostris Orientalibus adjunctum est, numero 1228 insignitum, hujus Catalogi (I, p. 161) n. CCLXXVII 3 ). Anno 1624 Golius in patriam rediit. Erpenio mox pestilentia contacto, »Jacobus Golius, contagionis metu amoto, ex ore dilecti praeceptoris, quid de imperfectis operibus suis fieri veil et, excepit; neque officii quicquam omisit, quod parenti suo praestare quisquam 1) Prodidagmata, p. 233. 2) Nunc unum est volumen. 3) Epistolas, quas speciminis instar hie insernit Dozy, omisi, quippe denuo cum versione et notis editas a Doct. Houtsma 1.1. p. 28—33. Ilia quae speciminis instar data fait in descriptione Codicis 1228 (Catal. I, p. 161, hujus editionis p. 203) legitur apud Houtsma p. 24 seqq. Nomen auctoris priorum etiamnunc latet, sed secundum Houtsma p. 33 erat Judaeus Hispanicus qui in Marochiam refugerat. d. G.
IV
/ V Putaveris itaque omnes Codices Erpenianos in nostra Bibliotheca asservari, Golianis admixtos; sed collato Catalogo, Yossii orationi subjuncto, contrarium apparet. Desideramus v. c. duo exemplaria al-Djauharii Lexici, alterum Bagdadi exaratum anno Hidjrae 673, alterum quatuor (quorum secundum deërat) voluminibus in 4° con- stans; desideramus porro septem volumina Historiae Universalis a Mirkhondo conscriptae, versionem Turcicam at Tabarii, verbo, om nes Codices qui alicujus erant pretii. Nonnulli Codices Erpeniani (si non omnes) in Bibl. Cantabrigiensem, nescio quomodo, immigra- runt. In ill a enim asservatur exemplar Diwani Amro-’l kaisi, quod, teste Reiskio in Prologo ad Tbarapham (p. xxvi), olim Erpenii fuit; in eadem bibliotheca asservatur exemplar Historiae Ibn Ba- triki, ad cujus calcem adjectus est liber de Siciliae Historia, a Gregorio editus (cf. de hoc libro auctores laudati a César Famin, Invasions des Sarrazins en Italië, I, p. 166 sq.), qui in Erpenii Catalogo sic describitur: «Historia Ecclesiastica Saidi fil. Patrici Patriarcbae Alexandrini, a conditu mundi, ad ejus usque tempora; id est annum Christi 940. in 4. Cuique anneocus est Ejusdem [fal- sum est hoc] liber de rebus Siciliae, postquam a Saracenis capta est, 4.” Mox Golius a Curatoribus petiit ut sibi iter in Orientem susci pere permitterent. Non tantum data est haec venia, sed praeterea statutum est ut annuum professoris stipendium ei in itinere ver santi solveretur. Die itaque 13 mensis Novembris anni 1625 vale- dixit Curatoribus et Burgomagistris *), a quibus, Halebi quum esset, veniam petiit libros quosdam Orientales rarioren sumtu Uni- versitatis emendi. Sumtibus nimis parcentes 2 ), concesserunt ei Curatores 1200, aut 1500, aut maximum 2000 florenos libris emendis impendendos 3 ). Unam epistolam inveni, Halebi scriptam, in qua Elzevieri emerunt. Quum enim constaret hanc supellectilem in urbe Leidae mansu- ram esse, nulla amplius erat causa quare ex aerario publico vel academico magni illi snmptns essent faciendi. Sed pecunia semel conces9a mox ex parte Golio data est ut in Oriente libros coëmeret. d. G.] 1) Resolution bij Curateuren ende Burgermeesteren genomen op den 13 Nov. 1625. S3) Nescio quomodo Gronovius (p. 16) dicere potuerit: »in libros insignes emendos opulentus sumptns decretus:” etenim ex documentis contrarium pat et. 3) Dezelfde Resolutiën, 10 Aug. 1626.
TI
quorum Catalogum anno sequenti (1630) edidit, prae caeteris emi- net Jacuti Magnum Lexicon Geographicum, saepe ab ipso Golio cum in Lexico Arabico turn in notis ad al-Farganium laudatum, et quo sine dubio usus erat ad componendum Lexicon, quod in- choaverat, »geographicum et historicum, in quo omnia locorum et hominum per Orientem nomina explicarentur ')”; maximo tarnen cum dolore hoc addo, hunc librum hie non amplius asservari. In primo Catalogo librorum »quos ex Oriente nuper adyexit, et in publica Bibliotheca inclytae Leydensis Academiae deposuit” Go- lius, nominatur (p. 1): «Thesaurus Geographicus Jacuti Alhamavi, vol. IYin secundo Golii Catalogo n. 39 in folio est: (j5 a L.=L oysLi qIiALJL Thesaurus Geographicus Jacoti Hamataei, tomis 4,” et eadem prorsus verba leguntur adbuc in Catalogo Bi bliothecae publicae anni 1674, ubi Jacuti opus est n. 40 in folio. Sed in Catalogo anni 1716 hie liber notatus non est; jam tunc itaque in Bibliotheca nostra desiderabatur. Res mira; nam Cura- tores certo certius est librum omnium illorum qui a Golio coëmti essent praestantissimum, nen vendidisse. Quis itaque hunc Codi- cem, thesauris nostris jam adjunctum, ex Bibliotheca subripuit, et ubinam terrarum nunc servatur? Respondebo quamquam invi- tus, nam Golii in literas Orientales nostramque Bibliothecam me- rita maximi facio. Hoc praemonere debeo, ex Catalogo, anno 1674, septem annis post Golii mortem, edito, non confici posse, Jacuti librum illo anno adhuc in Bibliotheca nostra adfuisse; nam, ut jam monuit Cl. Weijers 1 2 3 ), Catalogus anni 1674, quantum ad Golianos libros attinet, fere nuda est repetitio Catalogi Goliani; fieri itaque potest ut jam anno 1674 liber desideraretur, nesciente Bootsio, Catalogi auctore, qui Catalogum Golianum ipsis libris fortasse non inspectis denuo excudi curavit. Tria exemplaria operis Jacuti in Europa adsunt. Havniensis Bibliotheca possidet exemplar duobus spissis voluminibus compac- tum, et Bibliotheca M.usei Asiatici Petropolitani habet exemplar 1) Gronov. p. 20 sq. 2) Pro legendum est 3) Orient. I, p. 300.
VIII itidem duobus constans voluminibus. Utrumque itaque vel ob voluminum numerum diversum a. Goliano esse censendum est; Petropolitanum praeterea recentissimum est, anno demum 1809 exaratum 1 ). Unicum quod restat exemplar est Oxoniense, et jam statim animum adyertit, boc, ut Golianum, quatuor voluminibus formae maximae constare (Urii Catal. 928, 929, 932 et 933); sunt nempe quatuor postrema operis volumina; primum deëst. Scriptum est annis 1471 et 1472 p. Cbr. Yenit in Bibliothecam Bodleianam ex Legato Narcissi Marsb, Archiepiscopi Armacbani 2 ). Marshio autem exemplar nostrum a Golio esse venditum, quum Codicis pretium a Curatoribus jam accepisset, statuere non aude- rem, nisi in Bibliotheca Bodleiana alios quoque Codices ex Marsbii Legato oriundos vidissem, qui, ut ex adjeota annotatione mihi patuit, antea Golii fuerant 3 ); nec aliter explieare possum quo modo Codex Jacuti ex nostra Bibliotheca evanuerit et in Marshii possessionem devenerit. Quodsi anno 1674 adhuc in pluteis nos- tris aderat, non Golius accusandus est, sed alius, nescio quis; sed certa mihi est persuasio, Codicem qui nunc Oxonii servatur, nostrum esse 4 ). 1) V. F nil 111, lbn-Eoszlan’s Berichte iiber die Bussen iilterer Zeit, p. xlvi sq. 2) De Narcisso Marsh cff. loci laudati in Indice ad secundum volumen operis VVoodii, c. t. Athenae Oxonienses. 3) Golium omnes suos Codices Bibliothecae nostrae non vendidisse, patet e. g. ex epistola Jobi Ludolfi, literarum Aethiopicarum studio clarissimi, die 8(18) Martii anni 1650 ad .To. Ernestum Gerhardnm data (in Clar. vironm Epist CXVII e Bibl. Gotkanae autographic, cum praef. Cypriani), in qua Ludolfus dicit .delicati- ores Hollandos libros suos aegre ab aliis contractari pati;" quibus addit haec: »De D. Golio notum tibi esto, ilium manuscriptos suo3 nemini fere commodare solere. Ego, quamvis ipsi diu uotus, vis Psalterium Arab. Mss. impetravi: domi tarnen suae libros suos aliis inspicere permittit. Unde tibi longo tempore et labore, multo etiam cultu et obsequio opus erit, donee librum quendam ab ipso petere audeas.” 4) In Emend, ad Catal. V, p. 136 seq. Dozy sequentia annotavit: //Haec de Co dice Jftcuti scriber.s, nondum cognoscebam Catalogum librorum manu scriptorum Golii, qui anno 1696 venditi sunt. Etenim tunc hoc libello rarissimo carebat nostra Bibliotheca quern demum anno 1866 acquisivit. [Titulus est: Catalogus insignium in omni facultate, linguisque, Arabica, Persica, Turcica, Chinensi etc. librorum MSS. quos Doctissimus Clarissimusque Vir D. Jacobus Golius, dum viveret Mathe- sios et Arabicae Linguae in Acad. Lugd. Batav. Professor Ordinarius, ex variis Regionibus magno studio, labore et sumptu, collcgit. Quorum auctio habebitur in Aedibus Johannis du Vivie, Bibliopolae. Ad diem xvi. Octobris St. Novo, ad
IX Lugduni Batavorum quum duplici docendi munere, linguarum scilicet Orientalium et Matheseos, fungeretur Glolius, nonnulla opera, ad hanc potissimum diseiplinam pertinentia, sibi describi curavit, Jam in Africa libros quosdam, unum y. g. de arte me- dica, c. t. v-iüJBI, quem possessor vendere nolebat 1 ), describendos curaverat; idem officium Halebi demandaverat eidem Derwischo Ahmed cujus epistolam supra edidimus. Hic in Gfolii usum descripsit librum quintum, sextum et septimum Tractatus Apollonii de conis, a Thabit ibn-Corrah Arabice versi; apogra- phum absolvit, ut ipse in subscriptione testatur (habemus enim illud, numero 14 signatum, in quo Codice hoc opus primum tenet locum), feria sexta, die 15 mensis Dhu-’l-hiddjah anni 1036, i. e. die 27 mensis Augusti anni 1627, quo tempore Golium Ha lebi commorasse supra vidimus. Amstelodami autem duo erant Arabes Christiani, ar-R&wl 2 ) et Nicolaus, Petri filius, punctum horae nonae. L. B., apud Joannem du Vivie, 1696], Patet ex illo, ut etiam vidit Cl. Gildemeister, qui hac de re ad me literas dedit, quid Jacuti Codici acciderit. Eo scilicet tempor^ quo Golius diem supremum obiit, i e. anno 1667, erat in hujus aedibus; mansit ibi, ipsius Codicibus intermixtus, donee Gobi Biblio theca, 29 annis post, venderetur, quo tempore et ipse venditus est, nam in Catalogo modo laudato legitur p. 2, inter libros in folio: ^ et turn enumerantur volumen tertium, quartum et quintum ejusdem operis. Culpa igitur incumbit iis qui tunc Bibliothecae praeerant, quique curare debuissent lie liber, qui emtionis jure in nostram Bibliothecam devenerat, venderetur. Sed tunc temporis nemo in nostra urbe erat, literarum Arabicarum vel mediocriter peritus. Haec enim studia, inde a Gobi morte usque ad adventum Alberti Schultensii, i. e. ab anno 1667 usque ad annum 1729, neglecta jacuernnt [Cf. Siegenbeelc, Geschie denis der Leidsche Hoogeschool, I, p. 254 sq.]; unde etiam explicandum, quod ex ditissima ilia collectione Goliana nihil pro nostra Bibliotheca emtum sit. Optimi et rarissimi Codices Goliani nunc sunt in Biblioth. Bodleiana, veluti Diwan al-Farazdaki (p. 10, n° 20), Ibn-Haiy&n (p. 14, n° 73), Ibn-Bassftm (p. 11, n° 35), Ibn-Cahib a9-()al!lt (p. 11, n° 34). R. D. Ceterum Codicem Bodleianum Jacuti olim Gobi fuisse, jam testatur Gagnier in opusculo de Codd. geographicis Bibl. Bodl., Ms. Bodl. 263 (4) Nic. (Catai. II, p. 232). Conf. porro de hac re quae scripsit Doet. Hontsma 1. c. p. 54. d. G. 1) IJozy minus recte interpretatus est locum in epistola quam ipse edidit in Catai. I, p. 161 seq., Hontsma p. 28. Nam Codex lihri al-Mostaim quem Golius obtinuit, nunc Cod. Arab. 15, est valde antiquus, nisi quod partes deperditas sup- plevit manus recentior, jussu, ut probabile est, ipsius Gobi. d. G. 2) Dozynm hic errasse luculenter demonstravit Houtsma p. 80. Intelligitur enim vir notissimus Christianus Ravius (Ran), qui Nicotaum secum ex Oriente Amstelo- damum allexerat promissis quae redux explere non poterat (Houtsma p. 84). d. G. b
X quibus ad libros describendos usus est Golius. Ex Nicolai epis- tolis, Golianarum epistolarum collectioni insertis, apparet, duos illos Tiros, Nicolaum et ar-Rawi, infesto satis animo inter se fuisse. Describendum iis tradiderat Golius Apollonii exemplar (utrum apographum a Derwischo Ahmed facium an alium Codi- cem, nescio); at in epistolis Nicolaus de ar-Rawio queritatur, mendaciorum aerario, wjAltl (sic eum appellat) J ), Codicem legere nescienti, sed nihilominus contendenti, se Nicolao in Co- dice describendo opem ferre. Ubinam hoe apographum nunc ser- vetur, nescio 2 ); sed habemus alia apographa, facta a Nicolao, qui saepe Lugdunum Batavorum se contulit ut Golium, quo fa- miliariter utebatur 3 4 ) quique in lingua Latina addiscenda eum adjuvabat' i ), visitaret. Opera, a Nicolao in usum Golii deseripta, continentur Codice 14. Pleraque eorum mathematici sunt argu ment, quumque inter ea inveniantur quae unica sunt in Europa, Golio Codicem unum pluresve commodatos esse ab Orientali quo- dam yiro suspicor, quos, quum Tenales non essent, in Orientem remisit. Nicolaus ille, ut epistola docet, in usum Golii descripsit etiam librum Arabicum c. t. i^üt , quem hic non habemus, sed Nicolai apographum serratur, ni fallor, in Bibliotheca Ultra- jectina 5 ); affirmat praeterea se in Golii usum descripsisse quem ad-Damirii librum de animalibus esse suspicor, promittitque opportuno tempore se descripturum (alJLw,. Libri Goliani primum locum tenent in nostra Bibliotheca (1- -211 quibus addendus Cod. 1221 (al-Fihrist) qui Heymanni tempore pone reliquos Codices latuisse Tidetur); sequuntur Scali- geriani (212—268) et magna illa Collectio, Legatum Warnerianum dicta (269—110). 1) Houtsma p. 92 ïüjji*. d. G. 2) Nunc in Bibliotheca Bodleiana (v. Iloutsma p. 85). d. G. 3) Tn epistola quadam salutem mittit Golii uxori liberisque, Idae, Theodoro et Matthiae. 4) Petit a Golio Moslimorum historiam ((jv.*.L.w_U , Arabice et Latine scriptam, ut inde vocabula discat Latina. Liber ille Elmacini videtur historia, ab Erpenio edita. 5) Est ibi Cod. 38 (v. Catal. Leid. la edit. V, 272). d. G.
XI Leviiius Warner Golii erat discipulus. Anno 1644 Constanti- nopolin profectus est '), et quum anno 1655 Ordinum Generalium Minister Constantinopolitanus mortuus esset, cui nomen Gisberti, ei successit Warnerus, »vir doctus, in ea urbe degens ut linguas Orientales addisceret” 2 ). Quo modo singulos Codices nactus sit Warnerus declarare non possum, nam nihil hae de re annotatum reperi 3 ); emisse illos videtur a bibliopolis Constantinopolitanis; qua in re eum indefessa diligentia versatum fuisse, nec sumtibus pepercisse ut exquisitam et splendidam supellectilem sibi compa- raret, ex ipsa collectione satis superque patet, neminemque harum literarum peritum fugit. Optime autem de nostra Bibliotheca et de literis Orientalibus meritus est vir ille pie semper colendus, qui omnes Codices suos Orientales Bibliothecae Lugduno-Batavae reliquit. Libri hie jam aderant ineunte anno 1669 4 ). Sic igitur saeculo decimo septimo, sexaginta annorum spatio, fere mille et ducenta volumina Orientalia, praeter Codices He- braeos, in Bibliothecam illata sunt cum Golii diligentia, turn Scaligeri et Warneri liberalitate, »quos si in tot tantisque the- sauris Academiae nostrae vindicandis pari studio atque industria secuti essent posteri; nae ilia, quam aequi harum rerum arbitri jam inter paucas magnam esse censent, eadem hoc tempore om nium omnino Kegina Bibliothecarum Orientalium sine ulla dubi- 1) Vide Praefationem ad Warneri opus c. t. Proveriiorum et sententiarum Persi- camm centuria, anno 1644 editum, quo etiam prodiit Levini Warneri epistola vale- dictoria in qua inter alia de Stylo Historiae Timnri. Scripta est ad quinque juve- nes, qui in addiscendis lingnis Orientalibus Warneri opera usi erant, et libello adjuncta est «Joannis Schildii ode propemptica ad Levinum Warnerum, iter Con- stantinopolitanum ingressurum.” Gronovius (p. 24) Golium «Warneri absentiam incredibüi contentione ac labore propugnasse et nullas pro ea sollicitudines refugisse” afflrmat. 2) Sunt verba Aitzemae, Salcen van staet en oorlogh, III, p. 1172. 3) Unum et alterum de origine Codicum reperit Doct. Houtsma 1. c. p. 107 seqq., inter alia, nonnullos oriundos esse e bibliotheca celeberrimi bibliographi Il&dji- Kbalifa. Plurimos Codices olim fuisse e libris J. van Hill, Warneri fere aequalis, notum est, sed quis bic fuerit et ubi Codices acquisiverit adhuc latet. Vid. Juyn- tollii annotatio ad Catal. Codd. Ilebr. p. XII seqq. et Houtsma 1.1. Ipsius Warneri vitam paucis illustravit Doet. W. N. du Rieu in prologo ad «Levini Warneri de rebus Tnrcicns cpistolae ineditae,” quas edidit anno 1883. d. G. 4) Resolution van Curatoren, 1069. «
XII tatione existimaretur” 1 2 ). Per totum enim saeculum decimum oc- tavum, ad annum 1780 usque, numerus Codicum non nisi ad 1221 crevit; turn autem, fere e sola Joannis Jacobi Schultensii privata bibliotheca, tot coëmti suilt ut numerus existeret 1302, qui tandem nostra aetate et quidem recentissimo tempore (fere ab anno inde 1820) diversis opportunitatibus tam insigniter auctus est ut nunc 1634 Codices Orientates, praeter Hebraeos, numeren- tur. Summopere dolendum est, praeter tria volumina Lexici Bi- ographici c. t. al-Mokaffd, quae ipsius auctoris, al-Makrizii, manu exarata sunt et de quibus alibi 2) retuli, nihil emtum esse ex Bibliotheca Scheidii, amplissima quam homo privatus hisce in terris possederit unquam 3 ), et Schultensiana bonorum librorum copia longe ditiori. Sed temporibus patriae calamitosis divendita est, mense scilicet Martii anni 1806, et pecuniae penuria tune afflicta fuisse videtur Universitas. Postea perpauci libri Scheidiani ex aliis bibliothecis coëmti sunt. Reliqui Codices aut emtionis jure aut nonnullorum liberalitate Bibliothecae nostrae accesscrunt. Sic, ut potiora tantum enume- rem, tres (1304—1307) emti sunt ex Bibliotheca Guilielmi Ouse- ley; 21 (1314—1334) oriundi sunt ex Bibliotheca Societatis Indiae Orientalis; quatuor (1339—1342) dati sunt ab Humberto; sex (1343—1348) emti sunt ex Bibliotheca Schroederi; pulcherrimum Ibn-Khalduni exemplar (1350) Tuneti emtum est anno 1828, Hadji- Khalifae (1370 et 1371) Constantinopoli; quatuor Codices (1389 1392) dati sunt a Cl. Changuion, Professore in Promontorio Bonae Spei; ex Hamakeri Bibliotheca omnia fere eoëinta sunt quae ali- cujus sunt momenti. Accesserunt quoque 82 Codices, Halebi col- lecti a Nobil. Testa, qui eos Bibliothecae vendidit. Eorum pars (1435—1454) Halebo missa est anno 1837; reliqui (1508—1569) mense Aprili anni 1839 Bibliothecae adjuncti sunt. In his Codi- cibus, quibus Testae nomen adscripsi, nonnullos esse rarissimos et utilissimos , ex hoe Catalogi volumine satis patere credo. Ex 1) Sunt verba Hamakeri in Praef. ad Spec. Cafal. 2) Notices sur quelques manuscrits arabes, p. 8 sqq. 3) Hoe msnua recte dictum esse, vix opus est ut moneam. Cf. quoque quae scripsit de Jong in Praef. ad Catal. Cod. Or. Bibl. Acad. Reg. p. XII. d. G.
XIII Bibliotheca Pahniana coëmti sunt 29 (1571—1599), tres tantum ex Bibliotheca Sacyana (1603—1605), quoniam Sacyi libri pretii culmen tenuerunt. Puleherrimum fuit donum Reverendi Hooykaas Herderschee, versio scilicet Persica operis at-Tabarii, a Balamio facta, qua aegre carebamus (1612). Addendi denique sunt libri coëmti cum ex Weijersii Bibliotheca, turn in auctione publica, Culemburgi habita mense Sept, anni 1848. Numerum Codicum Orientalium nunc 1634 esse dixi; quod ita intelligendum est ut Codex ordine ultimus illo numero signatus sit; paucos enim Codices Hebraeos et Occidentales (Russicos v. g. in Legato Scaligeriano), contra morem Arabicis, Persicis, Tur- cicis caet. adjunctos, aptiori loco collocari curavi; sed, ne con- fusioni locum darem, numeros non mutavi. Pauci praeterea Co- dices deperditi sunt. Reiskius, qui ab anno 1738 ad 1746 Lugduni Batayorum commoratus est, Catalogo suo adscripsit, deësse n. 181, 1571 in Heymanni Catalogo, ubi sic (inepte quidem, ut mox yidebimus) describitur: »*_<-«-' qA , Comment, in poëmata Ben Temimi.” Codicem deperditum esse censebat cum Hamakerus turn Weijersius. Teneo profugum, cujus fata enarranda sunt. Quid Codex continuerit, patet quodammodo ex Heymanni Ca talogo manu scripto, ubi haee (Cod. 1372, Yol. I, p. 567): »Liber admodum bene et cum omnibus vocalibus scriptus, et ab initio ad finem usque luculentissimis scholiis in margine loeupletatus. Incipit sine besm.ele hoc modo: vjb, et in margine additur: ij. (_=!. Additur quoque a commentario [sic] in marg. nomen authoris: q-j yyx'J pyir ^ ökL* qJ *■*■£■' etc.” Haec tantum Heymannus, ex cujus verbis Cl. Weijers (in annotatione manu scripta ad Reiskii Catalogum), ad indicem, al-Hamasae editioni Freytagianae adjunctum, provocans, confecit, deperditum Codicem continuisse Dlwanum Mazinidarum, qui ad Temimitas ^pertinebant. Hoc si admittimus, continuisset Codex collectionem antiquorum poëmatum, a poëtis e tribu Mazin compositorum, librum cujus alterum exemplar in Europa non adesset; rectissime itaque dixisset Weijersius, summopere dolendum esse, talem librum esse deperditum. Attamen minus recte de libri argumento judicasse mihi videtur Yir Clarissimus. Etenim nusquam
XIV me legere memini, antiqua Mazinidarum poëmata in unum corpus fuisse collecta, et ejusmodi collectio etiam Hadji-Khalifae prorsus incognita fuit, in cujus Lexico bibliographico frustra talem librum quaeris. Praeterea, si verbis, ab Heymanno descriptis, auctor indicaretur, non Mazinidae, sed ipse Mazin, a quo Mazinidae originem dueebant, carminum auctor babendus esset. Offendit vero, nomen poëtae a commentatore contra morem in margine esse scriptum, quum Arabes nomina poëtarum, quorum carmina refe- rantur, textui inserere soleant. At illis Codicis verbis non poëta indicatur, sed tribus genealogia explicatur. Certum mibi videtur, Codicem non continuisse Diwanum Mazinidarum, sed al-Hamdsam cum adjunctis scboliis. Incipiebat enim Codex, Heymanno teste, a verbis X_wLis. quae primo libro al-Hamasae esse inscripta notum est. Primus porro versus al-Hamasae est: q-. et quae sequuntur; in quibus igitur de ipsa ilia tribu Temi- mitica Mdzin sermo est, cujus genealogia in nota ista marginali explicatur. Compositus autem est hie versus a quodam poëta ex Balanbar, i. e. Benu-’l-Anbar, et idem illud in Codice erat scrip tum, in x cujus margine explicabatur per ^; sic enim reponendum pro verbis istis, ab Heymanno corruptis, yS.xjt Nunc etiam intelligitur quam ob causam in altera nota marginali cognatio Mazinum inter et al-Anbarum explicetur. Hoc al-Hamasae exemplar, cui scholia erant adscripta, inveni, non inter Golianos collocatum, sed inter Warnerianos, et plane alio quam oportebat numero signatum. Nimirum Codex 889 in Heymanni Catalogo, cum edito (ubi est n. 1570) turn manu scripto (Cod. 1372, t. Y, p. 2001), ita descriptus est, ut eo solam al- Bohtorn Hamdsam, ab altera ilia quam Abu-Tammam collegit diversam, contineri, et Codicem ilium 889 uno tantum volumine constare, luculenter appareat et omni dubitatione careat. In plu- teis vero duo inveni volumina, numero 889 signata, quorum pri- mum (889a), scbedula ilia, verba Ex Legato Viri Ampliss. Levini Warneri exbibente, qualis reliquis Codicibus Warnerianis agglu- tinata est, carens, continebat Abu-Tammami Hamasam, scholiis instructam; alterum, Hamasam al-Bohtorii. Consulo Reiskii Ca- talogum. En! Abrahami Gronovii manu uni illi Codici 889 (quern
XV solum Reiskius quoque cognitum habebat) additus est alter, et duo sic exstiterunt Codices, a et b, uterque numero 889 signatus. Quid infelici isti 181 acciderit, suspicor ex misero quo nunc est habitu; rubigine enim situque est obductus, et multa in eo jam non amplius legi possunt, dum praeterea primis et ultimis caret foliis, quo fit ut prima ilia verba, ab Heymanno descripta, non amplius in illo exstent, et Codex a versa liLwJi cr> w Oils-?. ^ c*L_^ qL/, qui septimus est al-Hamasae, incipiat. Reiskii tempore pone plu- teum, in angusto latibulo, latuisse videtur; postea repertus, sed numero jam destitutus, Codici 889 propter tituli similitudinem adjunotus est. Ego quantocius Golianum ilium Codicem vero et antiquo suo numero 181 signari curavi; per saeculum, vel quod excedit, pro deperdito habitus, nunc tandem denuo repertus est suoque gaudet loco. Alter Codex, quern deësse suo Catalogo adscripsit Reiskius, est 642, qui duo opera continebat, unum iu Heymanni Catalogo 659: Dj? (1. oLs^LÜ ,5, —*-5, Abu Safas (1. Hafg) Omaris quadruplex Nomocanon rhythmo expositus juxta quatuor sectas orthodoxas;” alterum in eodem Catalogo 1314: *A_*-*Ji ysuji Abdulcadir tract. Grammat, de centum Regentibus.” ] ) Mense Octobri anni 1817, quo tempore Hamakerus Bibliothecae Codicum Orientalium praefectus est, deërant hi: 59* tomus primus. Vitae Medicorum auctore Ibn-abi-Ogaibiah (Heym. Catal. 831). 731 tomus primus. Classes Schafiitarum auctore Ibno-’s-Sobki. 76, qui est 832 in Heymanni Catalogo. Totum Ibn-abi-Oc-ai- biae opus uno volumine eomprehensum. 1199. In Catalogo Reiskii confunditur cum n. 1099; verum ex erratis, Catalogo edito subjunctis (p. 491), apparere videtur, 1) Doet. Houtsma nuper detexit hoc exemplar opnsculi Djordjami non desiderari, sed errore olim in scrinio collocatum fuisse inter Cod. 300 et Cod. 301, deinde male numero 301(a) esse instruction, ut distingueretur a 301, qui ideo 301 (b) inscriptus fuit. Est in ed. nostra n. CL (p. 89). d. G. *
XVI n. 1199 esse alterum volumen n. 1198 1 * , qui in Catalogo edito n. 26 notatus est: »N. T. Syriace 2 voll. anno 1550 a Postello Yenetias delatum.” 1219—1221. In Gronovii ad Catalogum Reiskianum supple ment manu scripto, 1219 Codex vocatur, 1220 pannus sericeus, et 1221 saccus eoriaceus cum syngraphis. Jam ante nostram aeta- tem pro amissis habiti fuerunt 1219 et 1220; jquales tandem fuerint et quid continuerint,” ait Cl. Weijers (Orient. I, p. 326), Miunquam rescivi, sacculum vero istum coriaceum cum syngraphis, etiam dudum, ut videbatur, amissum, nuper e latebra productum recognovi, vidique lacerum ipsum situque obduetum omnino nihil continere praeter chartulas per ludum factas aut magicas, Tureice scriptas, et plane indignas quae amplius servarentur. Pro bis itaque alios tres substituit Yir Cl. 1260, qui quid continuerit nescio. Sunt inter hos Codices quibus facillime caremus, sed tres summi erant pretii. Quod ad tomum primum n. 73i attinet, fieri potest ut in funesta ilia clade, qua die 12° Januarii anni 1807 pars urbis nostrae oversa est, interierit una cum aedibus Ravii, hoe volumen tunc fortasse studiorum causa apud se servantis; quomi- nus vero idem nJ 3 59 et 76 accidisse conjiciamus, obstat, ut jam monuit Cl. Weijers (Orient. II, p. 178), rquod Sacyus in libro suo Relation de VEgypte par Abdallatif, anno 1810 edito, non tantum (in p. 478 ann. 1) de utroque tomo Codicis 59 ita loqua- tur, ut certe non appareat, eum solum posteriorem Parisiis sibi commodatum habuisse, sed, quod majus est, etiam Codicem 76 (in p. 499 ann. 1) tanquam fontem commemoret, ex quo in illo opere vitam Ibn-Djoldjoli edidisset (p. 549—551). Nisi igitur sta- tuatur Sacyus jam aliquot annis antequam librum suum ad finem perduxerit et typothetae tradiderit, locos illos e Codicibus nostris, Parisios ipsi missis, descripsisse, hoc quidem argumentum mani festo probat, Codicem certe 76, et fortasse etiam priorem alterius tomum, circa annum 1810 adhuc exstitisse.” x ). 1) Weijersii conjecturam, jam per se parum probabilem, falsam fuisse, probavit eventus; vid. Praef. ad edit, secundam. d. G.
XVII Primus Catalogus Codicum Orientalium x ) prodiit anno 1623; descriptum est in eo legatum Scaligerianum, sed libri arte et manu exarati conjunctim et confuse commemorati sunt, Indexque imperfectus et mancus est. Anno 1630 Golius qui, ut diximus, anno proximo praecedente ex Oriente redierat, edi permisit Ca- talogum c. t.: Catalogus rarorum librorum, quos ex Oriente nuper adv exit, et in publica Bibliotheca inclytae Leydensis Academiae deposuit Clariss. et de bonis artibus meritiss. Jacobus Golius, in ilia eadem Academia, et Linguarum Orientalium, et Matheseos Professor insignis. Parisiis, Excudebat Antonius Yitray, 1630. Numeri huic Catalogo nondum sunt additi. Decem annis post prodiit alter Golii Catalogus, qui cum separatus vendebatur turn adjungi solebat Catalogo Bibliothecae quem Dan. Heinsius anno 1640 edidit. Titulus est: Libri Mss. Arabici et alii, quos pro Academia ex Oriente advexit Jacobus Golius. Ubi ex voto Phila- rabum atque in eorum usum praefiguntur genuini Librorum tituli. In hoe Catalogo illi libri rursus commemorati sunt, Latinis qui- dem verbis plerumque iisdem, sed tantum non omnibus proprio suo nomine Arabicis literis praemisso, ac singulis etiam numero , addito. Nonnulli Codices postea ab Heymanno male descripti, hic jam multo melius descripti inveniuntur. Sic v. c. n. 14 in folio his verbis in Catalogo Goliano secundo describitur: «Africani cu- jusdam eruditi epistolae, orationes et carmina. Item xJL>^ Itinerarium Ibn Saoudi Abderitae, qui iter insti- tuit ab Haha in Telmesan et Aegyptum, ad visendos ejus saeculi clariores viros.” Non accurata quidem est liaec descriptio Codicis qui fragmentum ex Ibno-’l-Khatibi Granatensis epistolarum collec- tione et Iter al-Abderii continet, sed longe praeferenda est Hey- mannianae, qui vir, Arabico titulo non addito, simpliciter dixit numerum 11 (numeri enim Goliani postea mutati sunt; in Hey- manni Catalogo (p. 484) est n. 1846) continere: »Itinerarium 4 sociorum, script. Maurit.”, quum de quatuor soeiis cogitandum non sit, quumque praeterea Heymannus primum quod Codice continetur opus silentio praeterierit. 1) De Catalogis antiquioribus jam egit Cl. Weijers in Orient. I, p. 297 sqq. lis quae dixit Vir Cl. usus sum; qnaedam de meo addidi.
XXVIII Quum magnificentissimum Warneri Legatum Lugdunum Batavo- rum advenisset, Theodoro Petraeo et Sahin Candij, docto Armenio Christiano, a Curatoribus mandatum est ut horum Indices confi- cerent duos, quorum alter titulos et auctorum nomina, alter sin- gulorum operum summam contineret. Pro hac opera iis centum Rixthaleri concessi sunt '). Solus Sahin Candij hoe opus deinde continuasse videtur 1 2 * ); duas vel tres, nonnunquam etiam quatuor horas quotidie Legato Warneriano ordinando impendit, a die 23 Aprilis inde usque ad extremum/ diem mensis Maji; accepit itaque a Curatoribus 250 florenos n ). Quatuor annis post Academiae Rec tor Magnificus Bootsio 4 5 ) mandavit ut omnium. Codicum Orientalium Indicem conficeret, qui quum per sex menses huic labori incu- buisset, 315 florenos accepit s). Hic Bootsii Index adjunctus est Catalogo Bibliothecae qui anno 1674 auspice Frid. Spanhemio edi- tus est. Quantum ad Golianos libros attinet, fere nuda repetitio est Catalogi Goliani secundi, sed tituli librorum ex Legato War neri hic primum typis descripti sunt. Heymannus deinde Catalogum confecit, quo omnes nostros Orien- tales Codices (Hebraeis tantum exceptie) descripsit. Habemus auto- graphum. Constat sex voluminibus chartae quadruplicatae, paginis autem dimidiatis et crassiore calamo grandioribusque literis scrip- tis 2539. Severe sed juste de Heymanni amplis adversariis judica- yit Cl. Weijers, »in quibus,” ait, qui ))praeclaram pro ista aetate doctrinam, Arabicaeque et reliquarum linguarum accuratam cogni- tionem, judicium porro in locis eligendis, et plus quam modicam in iis describendis exercitationem peritiamque exspectasset, sane hunc misere sua spes frustraretur, cum nihil fere quam quo facil- lime caruisset, inventurus esset.” Ex hoe ampliore manuscripto excerptus est Index, quem Heymannus, adjutore usus Carolo 1) Resolution van Curatoren, 8 Febr. 1669. 2) Vid. Houtsma 1. c. p. 68. d. G. S) Resolution van Curatoren, 5 Aug. 1669. 4) N. Boot, Bremensis, vir doctissimus et polyglottus. Cf. Houtsma p. 55, qui addit Dozyum errasse, ubi de hujus Catalogo scripsit: «Quantum ad Golianos libros attinet, fere nuda repetitio est Catalogi Goliani secundi.” d. G. 5) Resolution van Curatoren, 8 Nov. 1673.
XIX Schaafio, edidit, Catalogo Bibliothecae publicae adjunctum, qui, sub auspiciis et opera Wolpherdi Senguerdii et Jacobi Gronovii confectus, anno 1716 forma maxima prodiit. Non pejor quidem est Heymanni Catalogus reliquis qui illis temporibus editi sunt; attamen tam innumeris scatet mendis, ne de ejus brevitate dicam, ut nostro tempori, in tanta disciplinae luce, nulla ex parte satisfacere possit. Saeculo praeterito nihil ad meliorem Catalogum aliquando condendum, factum; Reiskii enim Index, quem manu ejus scriptum etiamnunc possidemus, brevi et imperfecto Heymanni Catalogo edito multo est brevior et imper- fectior. Quum vero Hamakerus Bibliothecae esset praefectus, statim de meliore Catalogo conficiendo cogitavit; manum operi admovit, et anno 1820 notissimum et praeclarum illud edidit opus c. t. Spe cimen Catalogi, in quo tarnen non plures quam 21 Codices descripti sunt. Plura non edidit; scripsit tantum (nee tarnen absolvit) dis- sertatiunculam de Codice primo, quam totam in hoe volumine edidi J ); annotationes porro ad Reiskii Catalogum, numero quatuor- decim, quarum singulae paucis constant versibus, una et altera tribus tantum quatuorve. Hae talia continent quae aut nunc non amplius nova sint, aut Codicem vel leviter inspicienti statim ap- pareant. Edito Specimine ad alios labores se applicuit Hamakerus, "undo factum est ut post annum 1820 fere nullam amplius de industria operam posuerit in cognoscendis universis nostris Mss. Codicum thesauris detegendisque et corrigendis Catalogi editi er- roribus 1 2 ).” Destituerat itaque Catalogum Hamakerus, sed ab anno inde 1830 usque ad annum 1844, quo praematura morte disciplinae ereptus est, destitutas partes excepit Weijersius, et Catalogi spe cimen primo volumini operis, c. t. Orientalia, inseruit. Mortuo Weijersio ego Catalogi curam suscepi. Ex iis qua Weijersius in primo Orientalium volumine dixerat, confeceram, novum Catalogum, cum ipsius, turn Hoogvlieti opera Meursingiique (quibus viris doctis, nunc jam mortuis, adjutoribus usus est), jam insignes fecisse progresses, et ad perfectionem non 1) In hac altera editione omissa est. d. G. 2) Sunt verba Cl. Weijersii {Orient. I, p. 298).
-• XX nisi ultimam quasi manum et limam deësse. Spe frustratus sum: ad Catalogum condendum, qualem yolebam et cogitabam, haud ita multa facta esse inveni. Quod ut pateat, declarabo quid ante me factum sit et quale mourn fuerit consilium. Duo imprimis volui: primum, ut ex Catalogo luculenter pateret quid singuli Codices continerent; alteram, ut dudum inchoatus ille et jam ante triginta annos promissus liber tandem ederetur; quod ut fieri posset, supervacanea omittenda erant; alioquin enim nostro Catalogo id accideret quod aliarum bibliothecarum catalogis accidere vehementer dolemus; ubi enim de catalogo agitur, haud raro oratione tantum benefici sunt viri docti; stat nominis umbra. Hamakerus in Specimine id potissimum egit, ut scriptorum vitas ex ineditis vulgaret auctoribus, versione ét annotatione adjectis. Utilissimum sane institutum, quod Hamakerus docte, co- piose, admirabiliter, ipsorum librorum descriptione non neglecta, exsecutus est, sed Catalogo minus accommodatum, quern biblio- graphici, non biographici argumenti esse jure postules. Nam vitae auctorum potius scriptionibus de historia literaria reservandae sunt, quarum locum tenere catalogi nec debent nec possunt; nimis enim frequentes catalogis insertae, locum librorum descriptioni praeri- piunt, quod factum esse dolemus in Hamakeri amplo 250 pagina- rum volumine, quo 21 tantum describuntur opera. Fieri etiam non potuit quin in scriptorum vitis ex Codicibus Arabicis edendis Hamakerus saepe erraret, quandoquidem pauci tantum iique men- dosi ei ad manum erant Codices. Nunc eaedem illae vitae, v. g, quae ab Hamakero ex Ibn-Khallicane descriptae sunt, ab aliis viris doctis, totum Ibn-Khallicanis opus publici juris facientibus, ex longe pluribus et inter hos melioribus Codicibus editae sunt; quo factum est ut magna pars Speciminis, a viro egregio con- scripti, jam nunc, haud ita multis annis elapsis, nullam fere am- plius praebeat utilitatem. Diversam rationem, eamque Catalogo magis accommodatam, secutus est Hamakerus in scriptione de Codice primo, qua fuse et copiose explicuit quid ipse liber contineat; quam, ut hujus voluminis maximum sit ornamentum, nunc primum edidi. Yerum quod de priori ratione valet, valet etiam de hac: egregie, mag- * ;
XXI nifice praestitisse Hamakerum quae praestare vellet, omnes fate- buntur; simul vero judicabunt, rationem quam in uno Codice describendo secutus est vir surnmus, si in omnibus tantae quanta nostra est Bibliothecae describendis, aut ipse aut alii secuti essent, tantum opus, si unquam perfectum fuisset, eerte inter paucorum annorum spatium non potuisse absolvi. Quid praeterea spectatur hae describendi ratione? Utrum, ut libri indoles innotescat, utque quid in universum contineat, appareat? Huic consilio breviorem descriptionem non minus sufficere censeo. An vero hoc spectatur, ut omnia memoratu digna et nondum cognita, quae libro aliquo contineantur, publici juris fiant et excerpta editionis locum sup- pleant? Hoc si spectatur, dubito an viri docti consilium, etiamsi in Catalogo exsequi posset, probaturi sint, quorum permultis integra editio cujuscumquemodi excerptis fere semper praeferenda videtur. Neutram igitur Hamakeri rationem sequendam judicavit "Weijer- sius, qui cum in edito Specimine, quod continetur libro secundo Commentariorum de Codd. Orient. Bibl. Leid., primo Orientalium volumini inserto, turn in paucis brevissimisque annotationibus In- dici Eeiskiano adscriptis (quarum tamen quae majoris sunt mo- menti jam fere omnes in primo illo Orientalium volumine editae sunt), nec auctorum vitas descripsit, nec quid singuli Codices con- tineant fuse indicavit, sed errores infinitos, in Heymanni Catalogo obvios, corrigere et unde orti essent explicare studuit. Fateor tale institutum mihi nunquam arrisisse. Quid enim nobis hoc saeculo cum Heymanno, toto saeculo antequam literae Arabicae in Europa serio excoli coepissent vivente, homine praeterea ingenio, judicio ac doctrina aeque destituto ? Quos errores talis homo commiserit, aut quo modo in eos inciderit, sciri parum interest. Hoc constat: malum eum confecisse Catalogum, meliorem nobis esse conficien- dum. Quid, quod tanta Weijersn erat religio, ut in libro primo (quo 18 tantum descripsit Codices, post editum Heymanni Cata logum Bibliothecae adjunctos) verba Abrahami Gronovii, ab anno 1741 ad 1774 Bibliothecae praefecti, ubique descripserit, viri, quamquam aliarum rerum peritissimi, harum literarum plane ru- dis. In ipso quoque Catalogo, quem editurus erat, eandem viam sequendam sibi proposuisse videtur Weijersius, hanc ob causam /
duobus suis adjutoribus, Hoogvlieto Meursingioque, mandans ut singulos Codices inspicerent et in scbedis notarent utrum in Hey- manni Catalogo titulus et auctor bene essent enotati; quod si bene esset factum, quidquam addere, praeter Codicis prima et ultima verba, necesse non esse; sin vero error irrepsisset, erro- rem esse notandum. Susceperunt bunc laborem adjutores, in ipsis Bibliothecae aedibus, subsidiis quam maxime necessariis destituti; plerosque enim de historia literaria Codices, et vel ipsumHadji-Khali- fae Lexicon bibliographicum, cujus exigua tantum pars tune edita erat, quo tarnen in Codicibus describendis nemo carere potest, domi servabat Weijersius, studiorum suorum instrumenta. Hinc Catalogus, tenuis exilisque epitomes Hadji-Kbalifae (Cod. 1371) auxilio, ab adjutoribus confectus, ita comparatus est ut rarissime descriptionem exhibeat ex qua pateat scriptoris consilium, libri indoles, divisio caet.; utque difficultates, ubi revera adsunt, raro solvat. Accedit quod adjutores non semper satis diligentes fuerunt. Hoc vero magis in Meursingium quam in Hoogvlietum dictum sit; quem tarnen ipsum negligentiae culpam non semper effugisse ut paucis exemplis confirmem, afferam specimina, ex primis paginis Catalogi, Hoogvlieti labore conscripti, desumta. Supra dixi, Codi- cem 11, fragmentum ex Ibno-’l-Khatxbi epistolis et Iter al-Abderii continentem, jam a Golio, in secundo quem edidit Catalogo, satis bene, inepte vero deinde descriptum esse ab Heymanno, qui »Iti- nerarium quatuor sociorum” Codice illo contineri affirmat. Quid HoogvlietusP Haec tantum: »Ab initio mutilus est; desinit in verba...”; turn ultima describit verba. Igitur nee Codicis argu- mentum explicuit, nee animadvertit duo diversa opera uno hoe Codice contineri, nee titulum nomenque auctoris secundi operis (in ipso Codice notatos) descripsit; verbo, nihil vidit. — Codex 30 primo loco continet opera quaedam poëtica et prosaïca Abu-Zaidi Abdorrahman ibn-Jakhlaftan (hujus Catalogi n. CCCCX r ), secundo Nasimo 'g-gabd auctore Jbn-IIabib (hujus Cat. n. CCCCXXX 1 2 ). Fugit Hoogvlietum, duo haec esse opera; ex duobus unum effecit, cui 1) Novae edit. n. CCCCLXXIX, I p. 284. d. G. 2) Novae edit. n. CCCCXCIX, I p. 305. d. G.
XXIII

XXY landici, Schultensianum, Seheidianum, Catalogum Bibl. Doctissimi Lee, Dresdensem, Guelferbytanum, Gissensem, Hamakerianum, Lipsiensem, Tubingensem, Ambrosianum, Catalogos Codicum re- centissimis temporibus in Bibliothecam cum Parisiensem tum Vin- dobonensem illatorum, a Fliigelio confectos Annalibusque Yindob. insortos, Escurialensem et Catalogum Codicum Acad. Orient. Yin dob. Ego excerpsi Catalogum Nanianum, Laurentianum et Palati- num (coll. Hammeri Lett. VI), Vaticanum (coll. Hammeri Lett. Ill), Caes. Petropolitanum manu scriptum (coll. quatuor Frahnii scrip- tionibus), Rumanzovianum, Catal. Codd. Mus. Asiat. Petrop. manu scriptum, Caes. Yindobonensem (ilium quem Hammerus anno 1820 edidit et Rzewuskyanum), Monaoensem (ex Frankii libro (1814) et Flügelii Catalogo in W. Jahrb., 47), Göttweihensem (in iisdem Annal. vol. 110), Ouseleyanum (hi Codd. nune in Bibl. Bodl. ser- vantur), Algeriensem et Catalogum Cidi Hammoudae, Neapolita- num (Hammeri Lett. II), Barberinum (ejusdom Lett. V), Bononien- sem (ejusdem Lett. Y), Mutinensem et Parmensem (ejusdem Lett. VIII), Mantuanum, Yicentinum et Venetum (ejusdem Lett. IX), Havniensem manu scriptum, Erdmannianum (in Dorpater Jahrb. III) et Radcliffianum (ad calcem libri Fraseri c. t. The History of Nadir Shah, collato Indice Oxonii a me in ipsa ilia Bibliotheca facto, in quo etiam Codices Saliani notati sunt). Reliquos libros, aut a Weijersio aut a me excerptos, praetermitto; at restabant bene multi Catalogi excerpendi, et inter hos rarissimi, quos, omni licet diligentia adhibita, videre mihi non contigit; quarun- dam praeterea bibliothecarum ne Indicem quidem manu scriptum nancisci potui. Plures tarnen catalogos excerpere potuissem, sed ingenue fateor, in hoc taedii pleno et immensum sibi tempus poscente labore defecisse mihi patientiam, et tantam nonnunquam obrepsisse somnolentiam, ut ab inceptis desistendum mihi esset. Singulis itaque Catalogi mei capitibus absolutis, percucurri non- dum excerptos Catalogos, ratione tantum habita operum quae in capite, quod modo absolveram, descripseram , dedique quae inveni, bene mihi conscius, me in hac parte operis non omnia dedisse quae dari potuissent, quaeque tamen cum majori taedii tolerantia dari potuissent non tanta esse, quanta voluissem. Initium saltern d
XXVI nunc factum est; alii dehinc meliora dabunt. Monendum mihi restat, me nonnullorum opusculorum, in quavis fere Bibliotheca exstan- tium, exemplaria non enumerasse '). Ut igitur Catalogus tandem aliquando edi posset, praeter solam istam, de qua dixi, exemplarium enumerationem, alia supervacanea quae mihi videbantur omisi. Heymannianum et reliquos antiquio- res Catalogos non curavi. Auctorum yitas operumye prolixiorem deseriptionem raro dedi. Opera edita, aut jam satis bene ab aliis descripta, paucis tantum verbis commemoravi, libros citans in quibus uberior exstat descriptio, quo factum est ut nihil fere, jam ab aliis dictum, repetendum mihi fuerit. De editionibus loeisve singulis editis nihil dixi; cuivis enim vel mediocriter docto talia plerumque nota sunt, jamque ab aliis sunt commemorata, nec ad Catalogum pertinere arbitror. Linguarum Orientalium peritis, ver- sione facillime carentibus, seribens, loeis quos descripsi versionem non addidi; scio quidem, alios, Arabice et Persice imperitos, sed bonarum literarum amantes, Catalogos interdum legere eo consilio ut literarum Orientalium historiam inde percipiant; hi vero a tali proposito magis dehortandi sunt quam ut eorum utilitati prospi- ciatur. Nam plerumque ex Catalogis harum literarum falsissimam sibi informant imaginem, iisque historiam literariam, ad omnium captum accommodatam, utiliorem fore arbitror. Externum Codicum habitum raro descripsi; etenim mihi, exteras bibliothecas visitanti, saepe accidit ut ex Catalogi descriptione prorsus falsam imaginem Codicis mihi formassem. Miror virorum doctorum diligentiam, qui vel tegumenta Codicum, accuratissimene dicam an superstitiose, describant; sed laudibus bibliopegarum, aut Orientalium, aut (qui plerumque laudandi fuissent) Leidensium, celebrandis Catalogum inservire, ego certe nolui. Satis igitur ducens annum quo quisque scriptor mortuus sit in dicare, id studui ut, vera a falsis et suppositions discernens, de titulo et nomine auctoris certo constaret; qui labor, cum propter 1) Multos deinde catalogos excerpsit Doct. Houtsma et exeerpere continnat. Idem sedulo fecisse Clar. W. Pertsch, Bibliothecae Gothanae praefectum, optimi ejus Ca talogi unaquaeqne pagina testatur. d. G. ft
XXVII i
xxviii aut de arte medica agentem, sequatur statim fabula Milesia aut poëtiei argumenti liber, librumvo de Dei attributis, lascivum opus- culum de amore vinove. Omnia sic permiscentur; seria jocosis junguntur. A tali confusione abhorrui. Hanc praeterea utilitatem novum Catalogum afferre volebam, ut ex eo statim et uno obtutu apparent, quinam de quovis argumento in Bibliotheca nostra ex stent libri, quot qualesque unius ejusdemque operis habeamus Co dices, quibusnam Commentariis opera ipsa illustrata sint; verbo, ut uno tenore operis quam dicunt literaturam Catalogus ostende- ret. Heymannianam seriem sequi non poteram, et quod infinitam librorum eopiam non apto colloeaverat loco, et quod post Hey- manni tempora multi Codices Bibliothecae accesserant. Igitur se cundum novam seriem Codices descripsi, ordinem secutus quem, rationi quam maxime consentaneum, excogitaverunt ipsi Moslimi, quemque hisce temporibus a nonnullis, Catalogum scribentibus, observatum esse laetamur. Pauca tarnen mutavi; Codices v. g. de arte grammatica Lexieis, libros geographici argumenti Codicibus historicis, non postposui, ut facere solent Oriental es, sod praemisi. In singulis denique capitibus ordinem chronologicum secutus sum. Nee tarnen, Catalogum secundum argumenta ordinans, numerum mutavi quem Codices in pluteis gerunt; quo facto, qui "Weijersii erat metus *), sine dubio magna confusio orta esset, ordoque quo vis momento mutandus ubi novus accederet Codex; antiquos nu- meros servavi, numeris meis in parenthesi adjunctos. Eorum au- tem commodo qui hic Codicibus nostris utuntur et scire cupiunt ubinam in Catalogo singuli Codices descripti sint, prospicietur Indice, ultimo volumini adjungendo. Monendum restat, Warneri'scripta, quae bene multa hic habe- mus sed quae pretio, nostro certe tempore, carent, Appendici esse reservata, majoromque secundi voluminis partem, opera poëtica, geographica et historica (Arabica certe) complectentem, paucis interjectis mensibus prodituram. Caeterum viros doctos enixe rogo ut hunc qualemcunque Ca- talogum benevole accipiant. Est enim labor, taedii interdum ple- 1) Orient. 1.1.
XXIX Jf ■A nus, idemque saepe ingratus. Nam unum librum edituro et huic omnes ingenii yires conferenti facillimum est, errores detegere in illius opere, cui permultos diversissimosque libros uno tenore des- cribere injunctum erat. Dabam Lugduni Batavorum, postridie Nonas Februarias anni MDCCCLI. R. P. A. Dozy. - 4 -*■ > A
PRAEFATIO AD EDITIONEM ALTERAM. Prologum Dozyi, licet secus suasit Houtsma, redimprimendum curavi duplicem praesertim ob causam. Continet enim historiam Codicum Orientalium Leidensium et explicationem methodi quam Dozy catalogum scriptures sibi proposuit quamque successores ejus in mnnere omnes secuti sunt. Multa igitur hinc aut ipsis aut aliis verbis in novum prologum transferenda fuissent, si quidem Me et de Mstoria et de metbodo contineret quae oportet. Quo facto, haud scio an contra jus et fas Dozyi magna merita in composi- tione hujus Catalogi quasi obscurarentur. Revera in eo prologo nonnulli errores sunt, quorum maximum — iniquum de Golio ju dicium — ipse Dozy postea retractavit; porro quaedam aut bre- vius dici ant sine magno detrimento omitti possent. Ea verum libertate, qua Codicum descriptionem ubi opus visum est correxi- mus, in hoc Prologo uti, non licere opinatus sum. Itaque dedi intactum, erroribus in annotationibus correctis. In hac igitur Prae- fatione ad editionem alteram historia Catalogi et Codicum Orien talium paucis mihi continuanda est. Postquam Dozy duo Catalogi volumina ediderat, ad munus Academicum avocatus est. Provincia ejus mandata fuit Abrahamo Kuenen, qui historicos Persicos et Turcicos, libros de arithmetica, algebra et geometrica, et de astronomia, astrologia et calendario- graphia (exceptis Turcicis) vix aut descripserat aut inchoaverat, quum sua vice ad munus Academicum vocatus, anno 1856 officium Catalogi continuandi Petro de Jong relinquere debuit. Cui ego anno 1858 adjunctus sum. Anno 1865 volumen tertium, anno post
xxxi quartum odidimus, quorum opera Arabica partim ego descripseram , reliqua simul cum libris Persieis et Turcieis de Jong, qui anno 1862 ediderat Catalogum Codicum (Trientalium Bibliothecae Aca- demiae Regiae Scientiarum, olim a Weijersio inchoatum. Solus deinde anno 1873 edidi volumen quintum; sextum, Indices con- tinens et pauca addenda, anno 1877 dedit M. Th. Houtsma. Ca talogum Codicum Hebraeorum anno 1858 ediderat M. Steinschneider. Numerus Codicum, exceptis libris Hebraeis, anno 1851 erat 1635, nunc est 3100, quod augmentum constat imprimis libris Javanicis et Malaïcis anno 1864 Delphis hue translatie, et coilectione quarn Schaikh Amin al-Madani anno 1883 Amstelodamum attulit vendi- ditque bibliopolae notissimo, hujus quoque Catalogi editori, E. J. Brill, a quo earn acquisivit nostra bibliotheca. Debemus magnifi- cum hoc incrementum liberalitati turn nobilis literarum fautoris, viri amplissimi, optime de patria meriti, tunc Regis Ministri, J. Heemskerk, turn duumvirorum qui bibliopolium Brillianum tenent, quique suae utilitatis immemores maluerunt patriae bibliothecae cedere libros quam accipere pretium majus ab extraneis proposi- tum. Insuper multos emtione in variis auctionibus, multos dona- tione obtinuimus libros. Hie tantum de Codicibus Arabicis, Persi- cis, Turcieis breviter agam. Coëmti sunt: 1637 e bibliotheca de Gayangos (185é); 1646—1678 e bibliotheca van Yoorst (1859); 3> 1679—1685 ex auctione Parisiis habita (1860); 1887—1892 e ca- talogo B. Quaritch (1865); 1893 ab E. J. Brill (1865); 1897—1900 e Catalogo K. P. Kohler (1867); 1959, 2018, 2021 ex auctione Millies (1870); 2063 sumtibus publicis Constantinopoli est exara- tus; 2097, 2098, 2103, 2104 e bibliotheca T. Roorda (1874); 2223*, 2224* ex auctione Perron Parisiis (1876); 2227, 2228, 2271, 2272, 2274 Beiruti intercedente M. Hartmann; 2286—2290 in auc tione M. Nijhoff (1881); 2363—3025 sunt collectio Amin; 3026— 3034 ex auctione Dozy; 3040—3049 e libris A. Rutgers; 3051, 3052 in auctione Nijhoff (1885); 3074 Amstelodami (1887). Aliunde hue translati sunt: 1686, 3070—3073 e Museo ethnographico; 1783—1785, 1885, 1886 e bibliotheca Instituti Indici olim Del- phini; 2019, 2277 ex aliis pluteis Bibliothecae Leidensis; 2065— 2092 e Bibliotheca Regia Hagana. Dono dati sunt: 1636 a Viro
XXXII Illustr. d’Ohsson; 1645 ab haeredibus J. G-eel, olim bibliothecae praefecti; 1902, 1940, 1941 a Nob. T. Lycklama aNyeholt; 1903 a Doet. W. Pleyte; 1924 a Nob. J. F. E. Prince; 1944—1951 oriundi e bibliotheca Schultensii a Rever. Koopmans van Boekeren; 2062, chartae W. H. Engelmann, a familia ejus; 2064, 3097 a me; 2190 a Nob. Paehlig; 2198 a Yiris Clar. A. Socin et E. Prym; 2278 a Dozyo et me; 2279 et 2339 a Dozyo; 2336 a Nob. A. W. van Vooren; 2337 a Doet. T. Jentink; 3055—3057 a Clar. P. J. Yeth. Codices 3075—3096 hoc ipso anno 1888 devenerunt in Bi- bliothecam, missi ab haeredibus Yiri Doet. S. J. E. Eau, anno superiore mortui, filil Sebaldi Fulc. Jo. Rau, qui anno calami- tatis Leidensis 1807 Interpres legati Warneriani erat. Non ignorat lector (v. Dozyi Prol. supra p. XVI et Houtsma 1. c. p. 53) tres Codices pretiosos, nempe exemplar operis lbn-abi-0§aibiae, tomum priorem alterius exemplaris ejusdem et tomum priorem Classium Schafi c itarum auctore as-Sobkï anno 1817 in pluteis defuisse et conjecturam. propositam esse probabilem, eos fuisse in domo Inter prets quum haec eversa est, et simul periisse. En cista Ravii aperta, prodierunt fugitivi eum aliis Codicibns et chartis, ea con- ditione qua octoginta annis ante summa festinantia maximo e pe- riculo erepti fuerunt. Interpres Rau prope finem anni 1807 diem obiit. Filius, qui in literis Latinis tabernaculum posuerat, — lau- datur inter alia versio ejus Yergilii —, cistam nunquam aperuisse videtur, sed pro chartis patris habuisse, quas ut post ipsius mor tem in bibliotheca Leidensi collocarentur, haeredibus praecepit. Codices in ipsa calamitate aliquid damni perpessi sunt, sed quale pro maxima parte restitui pótuit. Praeter tres Codices amissos, cista inter alia continebat Descriptionem Syriae auctore Ibn-Schad- d&d et partem Mokaffai ex autographo Maqrïzii. Houtsma fere paratum habebat Cataloguin Codicum e collectione Amin, quum comperimus exemplaria Catalogi fere omnia divendita esse. Suscepimus igitur novam ejus editionem, in quam simul Co dicum qui post annum 1877, quo ultima pars Catalogi prodiit, accesserunt descriptio reciperetur. Quam editionem non simplicem iterationem prioris esse posse, jam dudum inter nos constabat.
XXXIII Nam — ut hoc tantum memorem — postquam duo volumina Ca talogi a Dozyo edita sunt, multa prodierunt subsidia bibliograpkica quorum ope quaestiones apertae solvi, errores corrigi possent. Quae enumerare kujus loci non est. Sufficit nominasse Flügel, Rieu, Pertsch, quibus quid in bibliographia Arabica, Persica, Turcica debeamus, nemo harum rerum peritus ignorat. Laborem ita divi- dimus, ut Houtsma aliarum bibliothecarum catalogos conferret et inquireret quid hinc fructus ad nostrum meliorem faciendum peti posset; ut insereret descriptionem Codicum recens aequisitorum a se factam et corrigeret aut rescriberet quaecumque corrigenda aut rescribenda inveniret; denique ut bonam curam impenderet dis position Catalogi. Mihi reservavi provinciam revidendi omnia; itaque omnes titulos, omnes locos laudatos denuo diligenter exa- minavi, passim descriptioni datae aliam substitui. In hac re ita egimus, ut omnia recte dicta conservaverimus intacta (nisi quod nonnulla excerpta ut locos de vita Ibn-Zaiduni omiserimus), corri genda tacite emendaverimus. Unde factum est ut pronomen primae personae plus semel ex editione priore in hanc transient; ceterum nunc ad Houtsma, nunc ad me referendum est; ad utrum, param attinet; nam ut laborem conjunctim fecimus, sic quoque laus, si- quidem aliquantulam meruimus, et culpa, si imperfectius evenit opus quam voluimus, ambobus contingit 1 ). Dozyi metkodum excellentissimum in describeudo eontinuavimus, sed in dispositione nonnulla mutavimus. Sic in editione priore grammatici lexicograpkis praemissi fuerant, nos postposuimus, quia a grammaticis aptius videbatur quam a lexicographis transire ad rem metricam tractandam. Praecipua innovatio nostra est, quod Codices m tres partes dividimus, quarum prima Hebraïcos, Sama- ntanos, Syriacos, Copticos, Aetkiopicos, Armeniacos, secunda 1) E libris quorum nunc primum titulos aut auctoris nomen deteximus laudare javat ex hoe primo volumine: C (Cod. 592(1» p. 62; CLXXXIV (Cod 10221 P- 103; CCXV1I (Cod. 740(8)) p. 118; CCCU (Cod. 670) p. 195. CCCLXXX (Cod. 442 (l)> p. 213; CCCCLXIV (Cod. 178 (1)) p. 276; DXIX (Cod. 861(2)) 1». 324; DLXX1 (Cod. 824 (8)) p. 350; DCCXXXVII (Cod. 1545 (8)) p. 460; ex 1,3 < ï uorum diversam descriptionem dedimus: V (Codd. 2, 19, 273) p. 5 seon . ?q^ CLX ?o XV (C ° d ' 495) P * 297 Seqq ‘ ; DXI (C0d ‘ 313 J)XXI (Cod’ AJ 0 P- 325 seqq. e
XXXIV Arabicos, Persicos, Turcicos, tertia Sanskriticos, Javanicos, Ma- laïcos etc. continet. Deinde non nt antea libris Arabicis in singu lis capitibus subjunximus Persicos et Turcicos, sed primum Codi- cum Arabicorum, deinde separate volumine librorum Persicorum et Turcicorum descriptionem dabimus. In Catalogo Codicum Ara bicorum ex his tantum versiones operum Arabicorum receptae sunt. Ea quoque manuscripta quae opera virorum doctorum occidenta- lium de rebus Orientis continent, separato capite ad calcem Cata logi tractabuntur. Descriptio Codicum ad partem primam referendorum in appen- dice ad Catalogum Codicum Hebraeorum sequetur. Catalogus Co dicum tertiae partis praeparatur. Die 18 mensis Octobris 1888. M. J. de Goeje. ADDENDA. P. 39 1. 6 seqq. Haec lacuna in opere Ibn-Doraidi completa est nupor e Codice Constantinopolitano (Köprülü), intercedente Yiro doet. II. Gies. P. 89 1. 7 pro 301 (a) lege 642 (2) coll, supra p. XY ann. 1. P. 140 1. 4 Certum est boe Codice non contineri Commentarium Ibn-Wagfli ut mihi patuit collate exemplari bujus operis quod possidet E. J. Brill (H.). P. 160 1. 21 pro 518 lege 538. P. 235 1. 4 a f. Auctorem bujus disputationis circa annum 836 scripsisse, diversum itaquo esse ab eo c Ala-ad-din quem Ibn-Habib anno 772 obiisse auctor est, docuimus p. 468 1. 7—12.
I. ENCYCLOPAEDIA. I. (Cod. 444 Warn.) — w — O ) _ — Constat hoe opus, quarto Hidjrae saeculo a sociotato virorum eruditorum compositum, 51 tractatibus, e qui- bus noster Codex complectitur 25 um Q l jy ^ iJSL* xbC*S> 8,yaj| qÏj ^***3 y(c ; 26» m cr MM MM jUo-^I i J, üJly KJShUI JUS, i! 27« m 0 Loj 0 Utft 4* £ xJU, t5 ! A* fjM è **L*5 $ C5' Ajj y,L*i> j xJC-sLL ’ ^® Um ^^5 o- •'-Mi Uj sjALj Ojit iU_<^- kIs>Lo 3 iüLw^ liLwajt^ qjÜI jJ(c j; 29 um ^bSt, oAlfl Mto ,5 XjL^; 30»m -oly (*5^5 oliJi' i_jbLo>t J,. Sequuntur decern trac ts 118 sub communi titulo Jolw, yi. £ Aia*j! ^ , facientes sectionem tertiam (xJLa*JI J, ^JU]I ^Jt), quo . mm primus = 31»* (7™ in Cod.), agit Jtj ^ M.mJI JoUU J. 32 us *la*ail ^iy! ^5^ Jjs Ala*JI ^oLi 1 J.; 33 us jdL*, *** C>M (M*-!! o ! s MJL Ap i; 34»* JJUjt £; 3 5»* Oat. I. 1
</ . /J_ V. 8s~ j,; 36 u9 xlslo j,; 37“ XrfLsiL, KJL^; 38 IIS \sMj-kl *UL«,; 39 us ci’Jjjl*!*} &; 40“ ^y'j 0 5 L>il j. His decern traetatibus absolutis, sequitur sectionis quartae primus yel totius libri 41 us *_**sJi q-» Ss —‘'i & x!Lwj *LsuaJ! qK:>I ^y—ÏLm<j cr* Xx^yiUii i)->LwJ! q-> gjj! •lijJI; 42 us tjo> 5 jc *AJ! At oüjliii 3,; 43 us Q|y>t olüXc! A JAi sljjjl xXÏUan jL=»j iA-w.^- ü-ï^lLa iA*J ƒ«' i3 *_0>Lo ; 44 us bïHU *JU2*J 4juajt qKs*I iJ^Z- i-tX-iX i3i 45“ 0 L^M xL?U J.; 46“ ^bt ^yiLJt xl^-» £5 47 11 » J, Jo-j jc xLil ,i.t sj.CLX._Jt; 48 us ijl—n-st i-XX i3; 49 us oLwL^Ji ^Li>; 50“ 1 syAi jJI*JS L\>üi *XXs aqoU-wii- i3; 51" s ijlaJtj iSji'j }<~^\s X-X i3- Collatis iis quae Flügel (Z. d. D. M. G. XIII, 18) monuit, patot nostrum Codicem continere secundam sectionem operis inde a cap. 12 (25) usque ad finem totius libri. De opere ipso conf. Dieterici, Die Philosophic der Araher im X Jahrh. n. Christus. Berlin—Leipzig 1858—1879. Anni nota erasa est, sed Codex nec antiquitate nec elegantia so commendat. Non vacat lacunis. Varii tractatus ex *La*aJt oX' dc P romti exstant in Bibl. Paris. (S. Germain des Prés n. 390); Bodl. (Uri) 138 (3), 894, 959, 966 h, (Nic.) 254, 386; Bonn. 15; Goth. 157; Ambros. 313, 314; Escur. 923; Mus. As. Petrop. (Dorn p. 290) et Societ. Asiat. Cal- eutt. p. v. Totum opus 0 !y>l exstat in Bibl. Paris, (de Slane) 1105; Bodl. (Uri) 871, 883, 904, 989; Caes. Yindob. (Flügel) 1; Berol. (Spronger) 1946; Tübing. (Wetzstoin) 86; Monac. 651, 652, 653, 654; Cantabr. (Kings Coll.) n. 2; Constantinop. (Köprül.) 870, 871. — de Sacy n. 82. 1) Cod. sjAi. Recte in Cod. Spreng, (vid. Flügel 1.1. p. 16).
Tractatus octavus quadrantis secundi, sive universi operis vige- simus primus (cf. Nicoll, p. 215, ann. c), editus est Calcuttae anno 1812. Ceterum cf. de editionibus Pertsch, Cat. Goth. ad num. 157. Ejusdem tractatus versio Turc., cum titulo qLmo^S v_ji_;L_X_A, auctore Lamii, est in Bibl. Paris. (Turc. 157; S. Germain des Pros 342 ct 546); Caes. Yindob. ^36; Upsal n. 480 et Ambros. (n. 192). II. (Cod. 514 Warn.) 5 ? OaO > gvüUw auctore Abu-Abdallah Mohammed ibn-Ahmed ibn- Jusof al-Khowarizmi al-katib, qui saeculo quarto floruit et liunc librum Abu-’l-Hasano Obaidallah ibn-Ahmed al-Otbi, weziro prin- cipis Samanidae Nuh II, dedicayit h Suspicatus est Rieu (Cat. Mus. Brit., p. 640, ann. e) auctorem eundem esse ae Abu-Bekr Mohammed ibn-al-Abbas al-Khowarizmi (f 383) , de quo cf. Ibn- Khall. Yita n. 675 et infra in capite Epistolae. Yerum patrony- micorum discrepantia talis est ut haec suspicio yix admitti possit et minus etiam quum nusquam huic yiro tale opus adscribatur. Maqrizi (I, p. to a , 4 a f.) laudans opus Mafdtih al-olum auctorem appellat Mohammed ibn-Ahmed ibn-Mohammed ibn-Jusof al-Balkhi. Auctor in praefatione declarat, se librum componere yoluisse, quo principia et elementa cujusvis disciplinae traderet yocesque technicas explicaret. Claves disciplinarum diyisae sunt in duas maqdlas, ex quibus prior sex capitibus (i_jl^i!) constat, sequentibus scilicet: 1 xsiaJt 2 j»hLUI 3; 3 >3 j 4 xjLxJj! ? 5 ^ 3 Altera maqdla noyem continet capita, nempe: 1 xiwlaJ! 3; 1) Nuh II regnavit ab anno 365 vel 366 (cf. Defrémery, Histoire des Samanides, P- 262, ann. 104, Ibn al-Atbir, VIII, flo) usque ad annnm 387. De ejns weziro Abu’1-Hasan al-Otbi agit Mirlchond (p. 47, 48 textus, 158, 159 vers. Gall). Ab aliis auctoribus vocatur Abu-l-Hosain; minus recte, ut videtur; nam cum in nostro et duobus Parisiensibus (a Defremery in usum Dozyi collatisl Codicibus H. Khal. Abu-l-Hasan vocatur, turn in praefatione libri gA'lsw secundum omnes Codices. Vocatur scil. ibi Abu-’l-Hasan Obaidallah ibn-Ahmed (in uno tantum Codice additur al-Otbi).
- Of.zsa j
mortuum esse anno 693 (quod autem non in omnibus mss. legitur, deest e. c. in nostro Cod. 1370) et collatis iis, quae ad 1.1. adno- tavit editor Flügel ex libro Sojutli, de Class. Gramm. (VII, 608), de anno quo ex vita decesserit Abu-Abdallab Sehihab-ad-din ibn- al-Khowajji dubitare quis nequit. Sed certum non est liunc nostri libri auctorem fuisse. Probabilius est eum scriptum fuisse a patre ejus, qui re vera nomen Schams-ad-din habuit et munere judicis supremi fungebatur Damasci. In fronte Codicis nostri enim legitur: sLoajüi ^-*3 is — et, ut jam observavit Schaikhus Amin, auctor in libro ipso testatur (fol. 22 r. nostri Cod.) se audivisse Fakhr-ad-din ar-Razi, jam anno 606 vita defunctum, quod vix credibile de filio sed omnino verisimile est de patre. Credimus ïgitur H. Khal. errasse, quum hie liber tribueret filio loco patris, qui itidem nomine ibn-al-Khowajji inclaruit. Codex, continens 217 fol., anno 738 charactere neskhi exaratus est. Aliud exemplar nobis non innotuit. V. (Codd. 2, 19 Gol., 273 Warn.) u? An-Nowairii (f 733) Encyclo- paedia, 17 volumina. Universae hujus Eneyclopaediae, ingentis sane operis, divisio sermone latina indicata est a Reiskio in Prodidagmatis. In usum virorum doctorum hie dabimus conspectum arabice. xJjLvJI JjiStj = LvwJt j, VW *•>*-•*•=* L&j L)J *UvJt j ^1 M.J»! 'AoliJt Lw: j (jj))! ujLJI vUt v_*ryit i gjTTXJï sucaui & ‘iOjUüi J, vM' v!*’ ‘V^5 jiSt ^LiJt ( *-wdü!
^ oLclyaJI 3 liLii' v'LJi ■-y^'s & aS 5 As- y>+«5 (j^akwl 3 <->M s b^' vj ^ilii! L r J '-i-' tXcjitj Oj^5 * LgjLcwf} jLi.il oLc^j ,**«1^.5 Jyaailj fb c ^b pb$b (jr^' & uyJLii' (*”"•“'' 3 jjisit v lji (.G'itj ^uji 3 J^nXIi vb-^ ! ***>’ *A ‘oL*tf a 3 ^yT3UÏ JyasÜI 3 liJlSB vöi r ^i s 0^00», a ^b >♦«*> u^ 1 A e'b 1 r^ 1 J, ^Lü! v_jUi' (jo^l o&> tiXy> 3 iV^ vb-^ vb - ?' ***** **s*5 gyt V LJI Lyil^ u»^> 3 viJtfJI vM uv^ 5 ^ ^Ls^JI tj, V UI ijyG- 3 u** 0 ^^ ujIa3! a*.*^.! *-b^ b < co**^b ob^b ^ vb- 11 y'i^i I^Slai», l$iliu» o^-=*b '^J' f^-b 3 b u*^^’ r^' 3 Jj^TGLJi ^b-b i '—*■> *-*-b JjG^b jö^b «V^b «> x5it ljUI J^Ljl u^jlAai> 3 J-liH uJ-b' L^jJL* v>bl_;J' JjLfk ^yalL, J.sl*i' aj c^»a3 5 lo (3 Jt^yi vM Atf>X5jt iib~ü (3 ^LÜ' & |^m( 5 ^yasJt A3 ^8*3} Lo 3 v'-h' ^LmjI A***j» J.-C A-o oLUxj Lo 5 0 Lmo)^! 3 bbbS o*^' AjUaci JlwJy A-JtjLj-bj AJ^UaJj Aaa^wJj aSI&UvI 3 (*"«**M a_*-Sj i_A.w.j^l» aJ****^ i3j*-b Lj^.A«jj UjLJi AJuUbj aj^lSajj AX*<wj' 5 AiU^I 3 4j^I vJJl vb? 1 ***>' Xf&Jlj O^jil LAii) A3 V^SUAOj Lcj l^AA/ijj AjUoc! v_A«3j 3 3^' <_jLJI sL^iJ! l c^ '-A*®» j'AXclj A**^b ^>**>5 3 ujLJI sJi-Sodjj a-aJ-j t5j^b -rVr^-^b 4r*^ b oJLijI
O'* ^—*-3 ^.a-aJI £■ 3 aL3^ y^j^i ^Lc>!j Vj*]! l -\;5_jlj V;*^ J 1 -*^ O'* j&&) iüL^UaJt j^'3 u^;*^ls °^ i j ^A-S's x*t/5fs by-JbJtj JUJtj aXj’^ 3 3^1 3 ujIaJS v_jtj.jt xa*a*3> jujj sKAi(j xJj&SIj Sj*m 5 JL&Jlj ^s-jj! 5 XigJG! ^L=>-! 3 v_>LJS ‘ 3 u^LsvJI vjjIa^ uku^xSIj oLLJil 3 ^Ijjt v_jLii SjjL*il_j j+^z, oltf’IXsJtj ,,iAit 3 ’->'jw^sJt j 5 "3S a_>^' vW **+*" »~*-h v/ 2 ^ O^! v_a*0}.> ^UXÜtj **if W} *L?V$J' 3 iUJl v-jLaJI bl.*aj ui.£ K&13 XaSj _Jv.it j T J ^' ^jtpvjjj Q«^t 3 '£a-SLaS! v-iLJt ^LaoS ^Cv>c J. L$*xs tsy.j jL*_s»>5 LgjLfJj 1^jIjL*>5 Lp% 3 xc^lii L_y (j/aaJj LgJ q-»j (^p LjaS v\=> L^x-^ii#, Lgjb&S v^ö.a£^ 3 ^3 j*XCnjI vX-O- l^xï JvaS loj Lg.AAAvo *A_$> Uj (jaJLs^I iu c^i^>3 to 5 olJJil a.jLyi 3 J_A_Ï I05 ^L».iJi 3 (jaoLw.J! i_jLJI sLsuJIj qLoA_aJ! (5 (j^/ol^J! i_jLJ! £ w ^3 ^•^3*''® Xa-5 ^ * /.* ^*LwJ' AJ VA.it ‘uj-LJI o'hSf xj «jaRaoj l^s ^Lsi! xj v^asaö 5 U 5 *U*JI 3 J_3 i3^0' i ‘^3 ‘-^■^Is 't*^!>'* — ^.S (jt-^It^Is j^jL^aÜ (3 jAAtAfiJ! 3^' jSU-ils (_jjLj*lt 3 vl>?' x*^ï xaïj xac^Ij 3 3 ^3E3Ï *—il*J' 3 1 'LkcS^ ^ '-^--r^ 1 . Lo» XxJ^ _U^. Lc 5 Xa3 -^jAav-J Lo^ likLL^ 3 (^axLj5^wI j^a*aAJ! U"^a1l ÜOls 5 »|y J5 3 X.J J«AaAJj XaIc XacJJ Uj XacJI (JvC ' XaSjj ' ;i -^3--' ► A-jIaJ}^ XaaJaXJS P^oIaX^ b'i.. ^^L*a*JÏ ^ Ï^A3^ ' A
ENCYCLOPAEDIA. ^ uLjJt t •, K—«cLob) Jbj.—** [% <V^ ujLjJt LL ^ Lkjit (J^- uu^, ki^iLüt ujLJt \5^Lj> AUt oI&aö vjldt^djJUÜ LLa^ J, £iUt ujLJS ^*3yl\^ XclLit j£*vLy*Jt q.a*c> ^-3 ^vOLw/Ji b(cjii léLLU u-*-^?. b^wO (jmhaoL^ÜÏ 0^ vMiXOu*^i|j c.5^7^ vJL^tj Hj,*j.Xvs^ ^j.b £ljLa*J\ v-jLA.it XXb»U O 5 j£2R> 0^5 0<^Liii V—jl.jJt vX^aXJ i_iLil i-jL^flj st^yt ^S £*.L^I SjLil vjLSxlL 0^(j ^">"^1 _ioL^_it_j £jisjJI v_ajEjj UjJs l\jI£/0j viLg4L “'■jls L5^ sLa&SI ^s yLs ljUJI LiLxwJI i_jL>Ejl LC j Uj vi>Jl£JS v_jL*.il i3l\*j! jL XjLö yiLIail 50*^ ^5 .Le JjlxJI V_)LJl Ljliljl j-S'J L< .j yixc £jlyl vL^- L£j°L&>I$ .-h. \ ^js _yi.c <3r obljvJiHj, \_ajlbjJI ^ lfi£ £ yj I05 XjIxSIj =liLj!j ^^xüjl y jx-51 Xxx*-E> ,^k—E v^x^Lvail ^-5 oülxii 5 l_J Lx.il v_jt^l XS^L JVxjj l|y*Jk»- ^“H bo_5 ^Lxxil ^3 Jj'lil v^ajiAjIj v_aUj!j jjj iiLS.11 vjLJi y-xilj '-V**'^ ^s iJj^l yJtj i_xA_Jtj i_xi_*xi!_5 vjLsUxwii v£>Jl£Jl v_jL.1I (jjx^xJIj ^xaïiS'j Vj*^ 5 L^j*vx> qjd l§j ^*axj l 5 (*i*yi.) liisi' ^«ji li'j'blj i^jri^S X:'yiL QvASkÜlj i3"xsll lij^l *—’L^ üiüi' ** : j cC> Lil LC = eLLiil v ixii h*W s Jv^itj x".Le.LI jJ. A jJSTvLJi ^ 0.ÜÜ5 UrLj.it yj^ji KSbli v£^ibJt ; yjl. J_^l LC S eviliil V LJ! y*ü 5 ijLixil u i.liil v_jLxJI 'l
o!_jj (jj'h&i i_jIaJ! qLIj aa95 otjJ L<r i ^IjJi *A**aJ! 1 o!ji3 ^ a!*rj (jolS _k^ (j*wJ Iaa9 Jó'|^sJ! v!>?' a*aw a_a_9 5 tjkfwJJ ^*biJJ U-L*>! ^9 ,j«av«LsÜJ *aasJJ 5 ? „ 0l5 j5^ CT*^ Sr’W^ Aa: t>k.fw.JJ L? s i-jbj ^aIjJ! Lg.ix) Xa.w gkw« ys^Jjj j~i-^ o'iï lC 9 J-05 Lo Aa9 jA.bjt i—i'bL-S' ^-9 j,l£jl V’byJ y^JjAwJIj jjjSAflJlj (__5j^aJJ_j v_jlüstJS Ji L C^ ^Jkki' v^ 1 V^ls Ss jS^S i)>—?'—^5 ^LsUxSlj ük-JtX-JJj (jAjjltlJ|j (__cjIa&j -J^Aj! i^LfwJJj oLjiJJj t_j [ i—Li—jJJ*, t\jjlaJtj —a-j'S^ j.L^UÜ s -kuJ!» Ss _~4jJJ ol*j cf i vM .wsUueJïj t_A*£*Jjj tX^oVJtj j.L*aJI^ sliiftj(j „ïy.jl 5 Joaa*aJJj ^AaRwaJIj ti>.S-Jj»JJj qLw^jJJ} ^aaJlXJ'j [*^1? qJjj-JÏJj (jiLÜ^ _s-^} (_c* ^jw^LsaJI i-jIaJ! IxaaJIj OvOClajl^ jkAJjJk) J^J^aJJ _^_5^5 g._*_gJt ^_9 (j*oLwJ5 ujIaJI (_ciA*ajk, ^jLwJI tjLJf (joyj^j tiAAcIjAjS^ (jT'axJIj i^jLhAJIj jüJt ^ *C5" ^<5 iS~ c ^aa**..; JoiAJ! _a^5 0/tLJjt i_jIaJJ üiLfw'il jJjj! (jr® LSj-?-?. büj ^oVaaJI öLo^j I a/O»», ^zSf'-J’. ; JI ^9 AaarJ! O^J Aj tj>-RA2» & ^J> t lA$> (J 1 -- C^kjó 5 j.Lw9J A*JjJ Jb—^ Jv*A/ijj CjIaaJ! ^j-i 5jU* 0*JJ 'ijAiJIj (jJ^iJJj objyj^uJk, waaLJI ^j/o yyl aa9 ja-w-Sj Jj&ïï . W , U^y aj Uj cjLaaJJ ^ ,j 5 ^i tikJj ^£j oJjJaüZwsi', ‘ v!^ 1 A^lS Aa9j O^iBajL o'jyiaiy 0^1 ; kö AJ ^aJj (j» ; ! ^,.0 CS^jJ AJ (JiJAfP U.A9 ^LaJ' Ö3 AAAjjj oLaaJI iJwo! l< -9 Jj'il vbjJJ v—«LaJI Anky jij ^cLwaJJ oLaaJJ a^Lw jJ^oLaav-j Lcj ‘ o^saJJj okL/jaiJ_j oUikSI tiAiliJ' 2 Cat. I.
■ ENCYCLOPAEDIA. Las v-A-LI i_jI^._jS Xibli' x_j_:» ^LstLiÜI ^Liit ^a-aSI Las viJliii vLJt ^ Kj*iJ U_ó j,lii! vaLJi J^j ^ yLs 1 l5^ LaaS 3^ v-jLJ! q^Ij ^—a—L K/o^aaLI x5*Lail ^3 i^LLil ^.A-ail >^- JI i^j i£_xjj! ;_i._£ A-4^XC.Jj jLüajaJj Löj 3L* Lo J.c ^jax^v-j Lijj jwi-j Las J.UJI i_jL.il jiji.*x}Ij ^ v Oy^T'la U^!a CiEt^LaJI^ (jaJ>"jaJIj ^A-ajLI ^3 S ^SLaxSIj qIajo^Ij *-? vL^Lj j- 9 j^i LFljj-5' (jr* £?y' (*-*aS' Liij LLj xj csvA-aoj Lo a (jrl^-JI ^3 ijj^l i_»Lil i_j|j-jI xxjjl XaSj jyui* j-^a cJ'- J.*^o 5 xj oa/jj L« s jlPpM Lgi JLil v-jLJ! ^Lj.il v_jLJI qIjp^vü^JI^ jLjaJIj oLaSjaJIj fj-^s Qjr-^vi^lj o* u y M ^3 ‘ qIajo^I l< -s £j!ji! i_jL.il Uajo yLcj xjJLj ^^**ail ^.i vJjvXjitj ^—ijj_i—ilj ol^èuilj j-aaL!! i_il_j_jat ^3 (jaa/sLsLI |*AvAii jLve iAs-1 XaSj (jolj^a «Lil xjjjl* olï-jjiijjij (jl^JiSlj oljIaaXjw-ilj x-cL-jlj jaa*ü (^s JjLil v-jLj.il xcl^J'a ^ Ü ^s Jj'SI i_ilJI LL u^i gjil v^'LJI xial*/«3 xsLj-jaSj o^_r_il ^3 iijJLSil i_jLit xijLx/aj XsLijolj ^_cAj^il ^}.j.j.j^ii i3 <jjaj»Ls^JI v-jlj.il xial*jO a XïUjolj JiAjUait i5 jjLjjjJ! >_jLi' xjl.j_olj JojaaSI ^ (jAjLj.il >_jLJI Jwai-aitj üLoIjil (jA (iLwitj udvjoljil J—f- ij. ^f«L.I v_jLil jjt\.j.Jlj vW 1 8^.Liaj.'Aj.i! j^vc^ SjLajijA.il «Lilj oLL^aiJI ^ ^jaLJI >_jLit qL?j^I 5 t^coLj^jl v Lil gL*iL jvXLi, »UI j, jVjjj ( _jdl xjjj'il J, ^viL*JI v_jLJS ^ XjyoLé-L Jj*kj L.J.S ^.L.c E J, JjLil j-JaASS j.LaaÏI XjA^.i> ^..c. J-frjjlAJa jVVjjLjjil ^2. (JAjol^lJ) ->~> xjLaj ^i.1 j^ai iA*j qK Lj L?jL~>I_5 (_5j=>j jjc jaj! v_jLL> IiAj.j«
5 c # w ii5 t->L*Jt vW JUjUS yij uy! *—>l^?l y.6- (5 ^LiJ! ujUJI L-plij yv-c- il L^L*i>t y. ^ v_)LJl j*x ^aaJI u*oyM ^jL*..i»l ^ c^JLiji v_,LJS tO^j} ^ol qj( Jj-5 * 1 iCmLS (5 ^M./iLs'Ji v Ui qIS^JoS! jXS> s ^e _.y Kaos £ £-iUS (* E ^L*a X-aeJs ^s (jmJLaJI l_jIJI g»j Jij o(c yE cjL^p! ^1_a.:>S ^g.~ >_jLaJI wliil y® c 5 £-* (j*j^ i—jL^! yi- yr* Q^Li!! ijIa]! iAaaaÜ yoflj’j xLLl*1I ‘i?yo! y. ^li - XaeÏj OjjV £_x> s._j_:>j yE &N! ,J_JL> yA^yt iUaS ^s ^Iaj’I yAA&Si - 5 w a V 1 **»} y>-^i &_Aa.ïj yü*^ \jis- w l jaó-j J^j jLÈ-!j j.C |*A^jj' &-A3J ijj^—>L*J' XjtMM SaSj jAE i_A._i.J5j Mfi _kyj ~*e>- ^.s l_jLaJI qL*aS^ qj J*.., 1 K*a_ï ^ VlU-SI yE yjiisuj O*—^“S ^_a_3- ^.s *£a.SIaSI i_AaJ! ^j^LajIj *e vjy' "^* a ® (_<* (jA.AiL.inJt yU]! yE i_Jj.sbu q—? v_a—wjj j^Laaj! ujLaJI jae i_jjj' aJ- jja^LaaJ! v LJ! xaa:(cj a ^ ‘ yA-° y y**^ y> ^ **• QjAE^J |^iE f *'V~~ ^'_~ j^AkjAl A_ A* i 5 ^.£ A A -W- J ^ ‘ *aJLa.. ( A.AV. J- i l)*.-y*“|s £AAaJ!j »A.*J (J7J J-!-J>J Q*:-j t ~7' , ^.-J>J jAEJ ' A ^aE>J LaAjIj LaXaOj ^j^a1.AWJ Jj O* XaeÏj -JjE J_A_Ê> QA JV.-S J.A3AJ Loj ^jL^J (JALXüii Ci«-^ jAE ^.aaaEj q'—(_5-*"^-} y^5 (5“* CT^ v!>r' >._A_Sj y-AE-yj- J-A—É-J y-> qK loj yv-^jïjil yi-j I I 5 W Or5^L> Jk—C bljj> ItXSP (Jsc yWj'i' i' (^E ^^AAAE (3jj_S JsaS jfk-» Jj.3
U 5 pè AiUii'S üJL«5 !*£ p**ae JLqUxSSj = .. (S*J* p* 3}tSi ja*=- ^U3-| p, Lsaaaj »l\*j qJCj j^s ^'y*' (J'-i J-j>!s o.}®/ ö/- 1 ^ f® 05^5 O 1 ^ cr-* '■*** yi'r-'j p^Qi y®»J p**^ Vi,-®*» iWp®" fP*} sl\—*_j p*j pp* pj *y>j. p» (*x tXjtj '■r’tjti f* - ® p*a1awj *^5^; ^‘■A- r » £1aaaJ^ (jaLaJ^ w Lyo^ Lolw ^Li>l ^ - (-5^ i3 £-/;■•* vM y=* cl* J.*a*J to 5 ^U=j iS^PP-i W; 5 J y®* p* pAXlLSlil i_iLit Li^L yi*^ f® (5^ pj U^d>J J-^ ] p 3 LT-^I V 1 -^ 1 f® f-Jy* p-j p^*®} tP-j*S 0^5 U***^;-?' y!-®t5 (^j-^ O"’ toj L f"^ c i$—^p-3 1 -^—^ U^-lj!^ - y^3 pi i_jLJt y]j._jl ü*Jj5 x_a_: 5 iiX-S> (J>c J-oiAXj! y®- £ J,l*JI v>UI ^ ^y pj p^A£ uj/ Jy> J^ 1 jr y^tcj ^y-r*lj }_;—®*5 Jts-tXJI J—^—75 ijpj^ 3' y p**A c j*yi l\*j p*^J t« ^-St3 ^ yt*»!! |*- E p-“*AC ^.S"^5 ®oLaSj X*a5jI |»y ^jL.:>I ps '-r-’tjJl pJj^l x^IsaJ! pJi j*.c ^«a£ öljj ‘j5^ p* XaILaJI X^aJI 5 ^l*It 5 yüi, J^AA" wijtjJflilj «^jl«5 glSAO^i I^J.Lo jL=>l pj ^O jWAAÜji pj 3i^SI vt*^ v'x?' ÜA*A+i» *~a_Ï5 Xa1.S>P l< _s ypl Jjfejj j._JtJI jl_A_j>! pi J-liJI Vr’W'^ 04.I1I 5p_w pi ^pi_\il (j^-jyii! ^3 ^LasaI g-j&It ya/o ii)j._l_^ glÜAo'il f?5 p. tiljLo Jl—a_=>! pi ^JLiil ^_jLaJS (sic. Caucasus) plijA^^ «i)j_i_Xj jCoLwIawJI —Llj i a_ji^.tii* o^^j-t/Oj lil^Lo —iCai'P-5 iC^ji"^)j jaJ^ A^JlaAiil^ p^ajIaXAJSIj qIjjAmJ^
y, A_J J.*aXj Loj «dji/O jLa-A' ^5 £jljjt v_jL.il { xlLS>Ül ^5 L^julsj, v-ysil [.W ^ u^Ls^' Jj j.jtl! J^w Lj-aJ 'i.y.MJ y> £ 3j A/v/O^Lw^t SCLII ^Li>t 05 (JawoUaJ! aaavLrJIj AJy9b5S aJjASIj »A_*_j (jo «laLÜ jLjIj A*js^ Lit (9Llc aU! Uj ^jLi»tj <d».Lc i3j^ ajL*j *• jL^>l (_£■! J,Lif v_>Ljl |*.*1*d aUI Jy“j biAxAw iSj.y* Jj'iSt v_jLjI LL vyuJt *^*0) 0A**^>- aX;'. qLaCj y^S 3"' v A*.o q, s LftlÜ jLi>t 05 ^?LSt V_jL)t ji/x/JL AJyO^$t jÜjA.il ^Li>t ^.5 VAxiLjt Aj}Ajl ^L>t (jxwoLsiil v_jL.il y^»j ^jjjsjb üxyllxJt jCiyAJI (_c* (jxALJI v_jLj! (2LJji> (j^>5j_a_il A_*_j (j«.iiAj‘it ^L~»tj (jM.jtXj^b w w pLo JjLwt (jo 5 JL*5I ^.xi l^Jj 0/oj i_jj.ss.it jL_Jj aaSj^I Q' 5 Asbiü l_A_l_i> (Ji2_g._j 0/0 jLa_LI gLwJI V_jLjt (JJJIj JLL Aaj JLÏ5 A-jaz/LajIj Aj^/o'bll ^jvLjAjI J, (^jv-jLA..iül aLoIjSJIj gbjSt v_a.=>Lj ^L*-3>t L? i 0^Ljl i_jL>J' Lg*Oj 0-Lc a _jS üULitj liLiLi ^£.*.*3 0/0 ^LAl 0.5 ^wLii v_juJi J/jL Lij _^ly^j O^'j^ 1 -1>'" <I (vj Aywl^sJt xj.A.'l JL=> 0.5 aIjI*AJIj jLsLcJI LL.iL oXX^iitj AC/*JI LLjj y-iJtj A_jyCj ^L/z/ja-L JLxilj .AjI 6l^ s Lcj aj»AJj Aj^j;*Jt aJjA-IIj AJjlïoJI AJjA-tj aLIoIaLS aJ^AJK ö^’ ! y^Lo ^Ls»l 0Ï _*l*jl uUI KJLÜ aJjAJIj aIJIjAJI aJjAJIj Aa/oIAJI LLa—SI., AJj3L ; UAjl. AJjJ^IjAJIj J_AJj.il idjJLoj sï\ s loj AyjsiL,]! A^Aitj aI^jjJI aIJLjAJI aJ.a:'. AlitAoA A-'jAxi - AIlü, aJjAJI jl-A_>S 05 jAc ^Jlsnjl kjjLit x.lAjb"^t a] 5 aJ! 5 ^ £y è -j' ^5 0 l=-j<i=> jLxJI ' aJ 5 0> (^5 Alili-jjLil a/. Aj'j L5"" 0—jAJI aJjAjII jbAjt idy.Lo jL=*' 0Ï ; Ac JLSI yiLJt
14 ENCYCLOPAEDIA. djUtj Axjj-ljlïit ié)j_Lti j?j L^.jUIL=» 0._c AjIaJ Aa-wLjlU aJj'AjI JÜ:> XJjlXU «tali» iA_j Q~c LgxjXji., L^jGU; JJlAwt 0*3 0^* Lo 5 ^jo4,LaJ i I^aaaaaU 0—jA—Ji 0^j^x>JjkjI ^ Ui j?» x^wL*jtji OuS"j l>^Lj 0» Sj.£A./« loj juL^aU AjIlXaU ^ 0A> AAL>-l..wJi KaaIJU-^ AaA)Ia*aU O^l-A-i^ ^buXji j^JjAAwi w A ^i j-*2—e. L^Lo Xa}jj^5I jüjiXJI ^LSj )JUJjl> (j»iyjL j*aJIï^I 0^i «j^Ls» Loj ^a-o tdXo «^yU (•'■aÏj IftoUüS yvs- j?-ac» jLxxJt} QAj’iJIj gOjèil ^lXjJ 0/0 «^iASaaa/^ ii)JU»D 0/o jys^s Loj fc\—? Ia*a5j y^_SA ^jt (ikimt 0/0 siA^ likLo jSX*U Lo* i\aw.JI qÜLaJI Ij^jAl J.Ü ^J.i AjL+AA/aj *) Aamt 0.5 v_Aa!La!! 0_j iAaS^ ^XaU qJoX-JIj l-öAJi yaIj yaUJi t*LL*.U fcs^JLJI jAli*.]! 0ji\il^ LaA'I \_aaav yAOA*JÏ dUlU tikiLÜ oAa^wJ! 0Lt2Lw.it iA^e 0.S/AJ 0UyJi ^2 J.-E iOCl/O 0.iL*J «Ui iA_I_i» ^^-UaJi Q5^lï l3? 0^/i3jJij Üf^it l_>yO SlXJIj Fann I, qism 1, Mb 1—II, 4, 4 continentur Codicibus 2a et 273. Codex 2a est formae maximae et nitide exaratus anno 807, ut in subscriptione notatur, sed nonnulla folia igne et aqua grave damnum passa sunt. Codex 273 est ingens volumen, paginas 1145 formae maximae continens, et nitide sed parum accurate scriptus. Fann II, 2, 1—II, 3, 2 continentur praeterea Codice 26. Fann II, qism 5, bab 1—V, 4, 2a continentur Codice 273. Fragmenta certe ox Fann II, 5, 14 (ubi de katibi arte et de celebratis katibis agitur) exstant in Codice Paris. 702 A (de Slano 1577), qui varia fragmenta operis an-Nowairii continet. Fann III et IV continentur Cod. Vindob. 900; fann IV insuper Cod. Berol. 86 (Wetzstein) autographo. Fann V, 1, 1—V, 4, 2a continentur > ' f- ► > f 1) Patct c subscriptione capitis dccimi (vid. infra) lacunam supplendam cssc verbis 8j«wX:
quoque Codice 2c, qui satis antiquus est, sed cui deëst finis. Fann V, 1, 1-T, 3 (historia Veteris et Novi Testamenti) exstant prae- terea in Bibl. Escurial. (Casiri 1637). Fann V, 4, 2b—V, 5, la continents Codice 2d. Librarius in snbscriptione testatur se ilium anno 972 descripsisse ex exemplari ab ipso auctore exarato (n.ïly> _Li> ^ ^AS"). Fere eadem con- tinentur Cod. Paris. 700 (1573) qui fertur autograpbus. Fann V, 5, lb. Duo hujus partis hie habemus exemplaria. Unum est 2e sine anni nota sed anno 952 antiquius, ut e posses- sorum notis patet; alterum, 2f, descriptum videtur ipso auctore auspice, nam ei a librario subscriptum est: q-. c^S. •AV' . ijV QiAS (3 w-'j' xjLaj ' '.a' ^ i Fann V, 5, 2 et 3a continentur Codice 273 (in fine) et 2g. Hie eadem manu exaratus est atque 2d, et in hujus quoque Co- dicis subscriptione annus 972 notatus est. Fann V, 5, 3b. Fere toturn illud caput (v_h) tertium (cujus perexigua tantum pars exstat in Codd. 273 et 2g), quod de Omaija- darum imperio in Oriente agit, in Europa desiderari videtur. Fann V, 5, 4. Historiam Abbasidarum in al-Iraqo et Aegypto sviTOfiag offert Cod. 2h (sine anni nota sed ut 2k fere anno 1000 exaratus), quod patet collato hoc Codice cum 19a, qui historiam Abbasidarum offert ab anno 466 usque ad annum 646, et in quo multo fusius res narrantur. Posterior Codex scriptus est anno 798. Pars hujus capitis exstat in Bibliotheca Paris. 645 (de Slane 1574). Fann V, 5, 5 continetur Codice 2h (in fine) et exstat etiam in Codice Paris. 645, in quo historiam Omaijadarum in Hispania ad annum usque 418, nee tantum ad annum usque 290, ut tra- ditur in Catalogo Bibl. Reg. (p. 168), narratam esse, ab Amario accepit Dozy. Historia denique rüv oujjUl exstat etiam in Codice Paris. 647 (de Slane 1576. Excerpta ad eandem historiam pertinentia ibid. n. 1577, 1587 (c), 1588 (a).).
Faun Y, 5, 6. Historia Africae continetur Codice Parisiensi 702 (de Slane 1576, 1588 (5).c, . Fann Y, 5, 7. De iis qui contra Omaijadas et Abbasidas re- bellionem moverunt. Continetur Codice Paris. 702 (de Slane 1575). Fann Y, 5, 8 gojJ! J- w # et prior pars tov fann Y, 5, 9: iAÜIj ^ ^ ^LvA-A. .Ca-LoA (3 ji_A- ^ ^ obCJb 3' 1 —>—2>-j ^5 aU^JbiAJl} Zjj'ji.Nj iüfcjjillj xj^UuaJlj aALoI^JI aJjiAK conti- nentur Cod. Paris. 647 (de Slane 1576); posteriorem partem con tinet quoque Codex noster 2», qui continet historian) Dailami- tarum, Ghaznavidarum et Ghuridarum. Fann V, 5, 10 et 11 continetur eodem illo Codice 2i, ubi nempe historia dynastiarum Hamdan, Bowaih, Seldjuk in Yariis in quibus regnarunt regionibus, et Atabek enarratur, et deinde dynastiarum Khowarezm et Tatarorum. Codex pulcherrime ex- aratus est, non tamen ab ipso auctore, ut yir quidam doctus Belga (in voluminis initio) statuit, quod effecisse videtur cum ox verbis quae occurrunt in fine historiae Seldjukidarum Asiao *’ /■<' * “»••• / - A *. / -/7 , /O
3
VI. (Coda. 1393 et 1394). Ioannis Heymanni Nowairiana. Volumen primum: Apograpbum partis operis an-Nowairii, nempe praefationis, distributionis totius operis, et initii sectionis quintae (quae bisto- riam biblicam continet) usque ad historiam Josuae. Addita est annotatio ad textum Arabicum. — Volumen alterum: Versio Latina horum locorum cum annotatione. Index specialis materiarum quae tractantur in operis an-Nowairii quatuor primis sectionibus. Lectiones Academicae ad Historiam universalem Mu- hammedicam Nuweirii, inde ab Adamo usque ad ulteriora tem pora, quarum initium fuit d. 23 Sept. 1720. Lectiones Academi cae ad Historiam universalem Muhammedicam Nuweirii, babitae 1721 m. Sept, etc., incipientes ab Hud sive Heber Propbeta ’). Ex ingenti et perutili ilia Encyclopaedia pars quae minoris esset momenti, seligi plane non poterat. Propositum fuit Hey- manno (ut ipse testatur initio Led. Academ.) bas elucubrationes »in lucem edere et mundo communicare.” Dono dedit Van Utrecht Dresselhuis. auctore Scharaf-ad-din Ismail ibn-abi-Bakr al-Jamani vulgo ibn- al-Moqri (f 837). Compendium jurisprudentiae, grammatieae, historiae Rasulida- rum et artis metricae, miro artifieio compositum; cf. fusa Ham- meri descriptio in Wiener Jahrb., t. 61, Anz.-Bl., p. 11 sq. 4 VII. (Cod. 474 (41) Warn. fol. 371-439).
IX. (Cod. 1508 Testa.) Idem opus. Codex anno 1185 ineleganter exaratus est. Alia exemplaria: Paris. 1391; Mus. Brit. 899; Ind. Off. 1038 (10); Lee n. 97; Caes. Vindob. 8; Monac. 882, 900 (1); Goth. 164, 165; von Kremer 151; Mus. Asiat. Petrop.; Societ. Asiat. Calcutt. p. f ■; Fez cf. Bull, de Corr. Afr. 1883, sub n° 14; Da mage! Catal. p. aa, n. 81—83. Opus lithographjce prodiit in urbe Calcuttae; alia editio parata est in urbe Haleb anno 1294 (Brill n. 444). X. (Cod. 947 Warn.) Mohammed ibn-All ibn-Ahmed al-Bistami (y 858), qui hujus libri materiam indo ab anno 795 collegerat, eumque, anno 844 finitum. dedicayit sultan o Morado II. Argumentum hujus Encyclopaediae (quam auetor non absol- vit, quum ex centum capitibus, quorum indicem huic libro prae- misit, tantum triginta priora perfecerit) iam fuse indicarunt Ham mer {Wien. Jahrb., t. 83, Anz.-Bl., p. 12—15) et Fleischer (Catal. Lips., p. 530 sqq.). Praeter duo Lips. (293 et 294) et duo Yin- dob. 9 et 10 (1), reperiuntur hujus operis exempl. in Bibl. Escur. 1754 (?) et 1815(1). Nostrum anni nota caret. XI. (Cod. 944 (4) Warn. fol. 99—204). — — w •«£ .“3 — - 5 — O « xjLsUj! -lA. 4 ajLAÜ j.l+j't. Commentarius quo as-Sojuti, anno 873, opus illustravit a se ipso antea scriptum, quod de 14 disci- plinis agit et an-Nok&jah dicitur. Codex anno 1015 scriptus est. A: XII. (Cod. 1315 (2) p. 6—9). Initium ejusdem operis; sunt tantum quatuor paginae. Oriundus ex Bibl. Societatia Indiae Oi-ientalis. Ijisum iC_jLaJ.h: Caes. Vind. 14(1); Monac. 893 f. 97; Dresd. W O 3 auctore Abd-ar-Bahman ibn-
/ encyclopaedia. 204 (9); Escur. (Derenb.) 218(2); Commcntarius: Caes. Yind. 14 (2); Mus. Brit. 432; Goth. 167, 168; Leo 98; Tetuan 229; Tippu p. 9s’ n. 19 (?); Köprülü p. 1*1 n. 284; Damasc. Cat. p. aa, n. 70—72 et Societ. Asiat. Calcutt. p. v. XIII. (Cod. 2258 = Amin 540). u ^ (*-“i ‘ s; i y e Yersio motrica libri as- Sojutii, X-jlsJf dicti, auctore Schihab ad-din Ahmed ibn-Abd-al- Haqq as-Sonbdtl al-Migri (f 990). Cf. II. Khal. YI, 372, n° 13950. Tractantur XVIII disciplinae, quum auctor IY disciplinas libro as-Sojutii addiderit. Postea hoe suum poëma commentario illus- travit, de quo vide num. seq. ubi singulae disciplinae enumera- tae sunt. Codex bonae notae scriptus est anno 983, quum auctor adhuc inter vivos esset ut testatur librarius in fine. Alia exemplaria habes in Mus. Brit. 893 (7); Goth. 169. XIY. (Cod. 418 Warn.) ^ — O* O _ <m_ «V 5 O — **!?; commcntarius ab ipso auctore conscriptus in versionem metricam quam modo descrip- simus. Agit de sequentibus disciplinis: £ qJAJI Jyol Aj. £ OlJyaXJi £ £ «jüUf £ v y i) c OikUi £ £ (J»5_*ii £ glAji £ yLkJ! £ 3,1*11 £ U 1' oyoxlt £ £. Est spissum volumen. Nitidus Codex septimo anno post absolutum opus (982) scri ptus est, anno scilicet 989. Alius mihi non innotuit. f.fC Z- XV. (Cod. 759 (2) Warn. fol. 127-139). Djalal-ad-din Mohammed ibn-Asad ag-Qadiqï ad-Dauwanl (f 907) scripserat brevem Eneyclopaediam, vocatam et sultano Mahmudo dedicatam. Ad hujus libri refutationem scriptum est
opusciüum quod hie habemus, et quidem a Glhijatz-ad-din al-Mancur ibn-Mohammed al-Hosaini (f 949), qui in praefatione vehementer in ac-Qadiqium inyehit ut solet (cf. infra inter philosophos des- criptio Cod. 759 (5), H. Kbal. II, 201 cet.), contenditque eum de eompluribus disciplinis scripsisse, quum nullam cognitam baberet. Titulus est óLij ^ & jjxzX*J! Sunt 25 pagg. Anni nota addita non est, sed ex praefatione patere videtur, auctorem adhuc in vivis fuisse quum hoc exem plar scriberetur. Codex bene scriptus est. XVI. (Cod. 759 (6) Warn. fol. 180 v.—184 v.) Ejusdem auctoris libellus eujus idem fere est titulus (j. xJLsL» d* ^0, in quo ad-Dauwanium refutare pergit. Sunt 9 pagg., at opusculum in fine mancum est, fortasse ab ipso auctore non absolutum. Idem saltern librarius alterum addidit tractatum cui huncce tribuit titulum: (jaju Jj: j, xSlibo j,yoUt qjAJI OLiJ qjA.1! oL*_K , in fine vero adscripsit verba: cLüJÏÏ Lo J, quapropter neque hunc tractatum, qui 7 fere pagg. implet, absolutum esse suspicor. De Codice ipso vide ad n° XY. XVII. (Cod. 958 (42) Warn. fol. 198—244.) O w rC- 5 5-0 -OS ^ a i, <£ “f****^ <3 6 i g i c inscribitur haec en cyclopaedia, quae non, ut in indice Codici 958 praemisso et ab H. Khal. dicitur, Avicennam auctorem habet, sed est editio altera et aucta operis a Sprengero editi in Bibliotheca Indica (N° 21) A-sliU (5-wl Ü iWaJt oL*,l, auctore Schams-ad-din Mohammed ibn-Ibrahim ibn-Sa c id al-Angari al-Akfdni as-Sakhawi (f 749). Auctor bujus secundae editionis al-Akfanio saeculo et dimidio est recentior, inter libros cnim laudatos est opus principis Olug Bek t
(t 853 ) j de quo v. infra inter astronomos descriptio Cod. 105 T ), et Codex non autographus anno 954 est exaratus. Nomen ejus me latet, sed est, praeter hujus eneyclopaediae editionem, mul- torum operum auctor: 1° Compendii operis Athir-ad-dini al-Abahri (f ca 700), c. t. vjuüjü (f. 210 y.), cf. H. Khal. V, p. 206; 2° Epitomis ex opere auctore Ibn-al-Athir al-Djazarf (f 637), xJt LstUxof oblfjj (f. 205 y.), cf. H. Khal. II, p. 571; 3° Epitomis e libro auctore Ibn-Monkidz (f 584); 4° Compendii ex opere al-Abahrii, e. t. (f. 225 y.); 5° in opus Ibn-Baitaris c. t. iijjal!; 6° Compendium fecit ex auctore as-Sowaidi (II. Khal. II, p. 256; cf. 260); 7° scripsit iUilx: Jas^Itt J, jJLv, (f 228 v.); 8° Commentarii est auctor in jyai Hippocratis (ibid.)] 9 n Epitomen fecit Canon ts Avicennae, ao.,}^ oL^iXj C<£. (ibid.)] 10" Commentarium composuit in opus oneirocriticum, c. t, AjlyiJi i_\jLs 1 ) (f. 230 r.); 11° in opus astrologicum ( 3 ( jüu5> a ;^S (f. 230 V.); 12° U> L*J;I A J, xJL^ 4** (f. 233 r.); 13° Exeerptum fecit e libro Ibn- Wahschijae, c. t. x-JaA-Xii x=*ilsüï quod appellavit * , ■< Opus hocce in nostra bibliotheca exstat, Cod. Warn. 524 (vid. intra inter libros de historia naturali et re rustiea). Denique no biscum communicat f. 234 v. (quoque in ed. Sprenger, p. a.) al- Mutamin ibn-Hud ^ inchoasse opus omnes Geomc- 1) Inseruntur inter verba in ed. Spreng, p. av, vs. 5 et haec: xJI iiLo jJt g>_^ 5 iüli: g^ 5 . 2) Laudatur hie liber quoque in edit. Sprenger, p. vf, vs. 2. Alterutrum statuere necesse est: sive quoque in ea editione additamenta exstant, scripts post mortem Akfanii, sive perperam editor H. Khal. auctorem libri Jui^s eundem censuit cum celeberrimo Ibn-Dukmak, qui obiit anno 809. 3) Sic, In ed. Spreng, p. vP, vs. 9 lXkS>
triae partes comprehendens, quod appellaverat Jl..+ < mo rte autem matura consilio hujus irrito facto, se ipsum hoc Deo Yolente esse perfecturum (f. 235 r.). Haec altera editio utilis est propter magnum numerum titulo- rum librorum additum, non Yero arte est facta. Unum hoc me- morasse sufficit. Ubi al-Akfanl de nostro tempore, nostro magistro, nostro llbro loquitur, hie idem legimus e. g. ed. Spreng, p. av, ys. 6 LoLj j quoque sic in Codiee nostro f. 238 r., vs. 1 habe- tur; in utraque oditione passim laudatur Jl, ULsvi (f 697); in ed. Spreng, p. T, vs. 2 ÜuUi', idem apud nos trum f. 223 v., vs. ult- legitur, cet. Incertum est utram editionem offerat Cod. Vindob. 2, nam descriptioni Flügeli uterque titulus praemittitur. Prioris editionis exemplaria sunt Goth. 163; Paris. 920; Lips. (Refaij.) 407; Escur. 944; Bonon. 457 (1). Codicem etiam possidet C. Schefer. XVIII. (Cod. 786 (5) Warn. fol. 59-69). Fragmenta libri, quern H. Khal. non cognitum habebat, cui cum in primo folio, turn in praefatione, titulus datus est: " - J. °S . w 3 _ é> 1 Nomen auctoris latet; sed de operis consilio sequentia in praefatione occurrunt: aJJi <A&s ê}* 0 ‘ awlxjjj AsLbJI q, J a—1-CLaj cWj Uli J-aJLs- aoüLuiaij £ üi.i'jJ L> a! <_aaS3 q! a *1S «4 ff> Lo «1 S U^I cr ‘ \Ax.l\ L^dUs^j u £ —1 ‘ pij")*} »UaJ X_,g J> «31 u “ A-j' ‘ i3)*as> ajjl c_r
(3 i3s^ vM uy°l cr *U' Li*:> xJLji. ül\_£ 0^,11' i vM «UftH 3 j,LÜ' ^LJi *Ui^f V LJI LgAojjj> } ^li^l ^Ir j, vU« x*ïLÜt ‘ö^b ^Uw^' o* “i_a*Ui SjtASj ‘^^j! *<J 'Jdjl.j I , .£ U*s gUJI v^' v^J' ^ 3 u-ouJI wLii oux:. Argumentum septimi et octavi capitis hoc loco indieatum non est. Post verba scilicet quae descripsi, complura folia in Codice desi- derantur. Sequitur introductio (jCoAiw) ad caput sextum (de arte medica), quae 2 paginis absolvitur, quaque absoluta auctor sic Pergit: c*k!l cr . 1sjo AJoii iOoiAsIi Só ^ ül^ j^ j| } gs_Jl jujL*a). Deinde sequitur caput septimum „lj_U L*^j && aL ^!s i ^!s ^Asai ^ ‘u^t. Ilujus capitis, quod abrupte desinit, 2 tantum supersunt paginae. Caput octavum agit de lapidibus U_ó Uj ^ j e* revera 18 paragraphis constat, quibus constare auctor initio hujus capitis testatur. Codex anni nota caret, nec alius mihi innotuit.
n. BIBLIOGRAPHIA. XIX. (Cod. 1221 Gol.) Tertia pars (*ƒ>) operis celeberrimi al-Fihrist, auctore Moham med ibn-Ishaq an-Xadim, vulgo dicto Abu ’l-Faradj ibn-abi-Jaqub, qui hoe opus conscripsit anno 377 et anno 385 obiit. Continet sectiones operis 7 mam , 8 vam , 9nam e t io mam , p. )Ta H» editionis Flügeli, qui nostro Codice usus est. De Codice, antiquo sed anni nota carente, egit idem in praefatione p. XVIII et XIX. XX. (Cod. 159 (3) Gol.; fol. 247 v.—254 r.) Fragmentum operis ejusdem, agens de Motazilitis, quod maximi momenti foret quippe implens lacunam in primo F anno quintae Maqalac (Flügel p. ivf seqq.), nisi a Turea linguae Arabicae im- perito scriptam esset ideoque mendis et lacunis scateret. Cf. Flügel m praefatione p. XVII, qui vero nimis severe de textu Codicis judicat. Magna enim pars vitiorum facile emendari potest. Incipit fragmentum hocco verbis: JO*j| jljill jüie ^ £ Sunt 14 paginae. u O. ■ j XXI. (Cod. 14 Gol., p. 315 seqq., p. 398—469). 4

XXYI. (God. 1371). Exile compendium ejusdem operis, de quo severe judicavit Flügel in praefatione ad Vol. III (p. n). Itidem CPoli emtus ejusdem opera. XXVII. (Cod. 1613). Weijersii, Dozyi aliorum annotatio ad Hadjl-Khalifam, de qua) vide in Praefatione ad liunc Catalogum. XXVIII. (Cod. 1416). Ilamakeri versio Latina initii operis Iladji-Khalifae. Continet quae in editione Flügelii leguntur Tom. I, p. 1—32. Codex emtus ex Bibl. Hamakeri {Catal. p. 113 n. 13). XXIX. (Cod. 1372). Catalogus librorum orientalium manu scriptorum Bibl. Leidensis auctore Heymanno; opus nullius pretii utilitatisve, ut jam judicavit Weijers (Orient. I, p. 301 seqq.). 6 vol. in 4°. XXX. (Cod. 1373). Catalogus Reiskii autographus, ex quo nihil emolumenti redun- dare ad Codices nostros melius cognoscendos, jam ostendit Weijers (Orient. I, p, 303 seqq.). XXXI. (Cod. 1374). Apographum illius Reiskiani Indicis eum annotatione Weijersii et Hamakeri. Cf. Orient. I, p. 304 seq. in annot. et Praefationem ad hunc Catalogum. XXXII. (Cod. 1618). Hoogvlicti et Meursingii Catalogus, de quo vide in Praefatione
XXXIII. (Cod. 1375). ibn-Badr ad-din. Quam dissertationem edidit Dozy in l ma editione hujus Catalogi t. I, p. 308—341. XXXIY. (Cod. 1720). Fasciculus continens sequentes Catalogos librorum mss.: 1. Cat. Codd. Bibl. Göttingensis, auctoro Wüstenfeld. 2. Cat. Codd. Mss. Or. Bibl. Acad. Trajeetinae deseriptus manu C. J. yan der Ylis. 3. Cat. Mss. Or. Bibl. Daventriensis maximam partem ex Aca demia Harderovicensi eo translatorum descr. manu J. Yerburei. E libris Dozyi. XXXY. (Cod. 1611). 1. Manuscrits arabes, persans et tures, qui se trouvent a la Bibl. -de la société asiatique a Paris. 2. Manuscrits arabes, persans et tures, qui se trouvent a la Bibl. de 1’Arsenal a Paris. 3. Catalogue des man. hébreux, syriaques, arabes, persans, tures etc., provenant de la Bibl. de 1’Abbaye S. Germain des Prés’ et faisant actuellement partie de la Bibl. du Boi a Paris. Copié d’après 1’original de M. Ie baron Silvestre de Sacy. 4. Extrait du Catalogue des manuscrits de la Maison des In- des Orientales k Londres. 5. Catalogus Mss. Orient. Bibl. Regiae Borolinensis auctore Willmans. Hi quinque Catalogi, in usum Weijorsii, descripti sunt a Tornberg. 6. Catalogus Mss. Orientalium Bibl. Göttingensis, deseriptus anno 1821 e Catal. qui in ipsa illa Bibl. asservatur. E libris Weijersii.
XXXYI. (Cod. 1609). 1. Supplements du Catalogue de la Bibliothèque royale (man. oricntaux de 1’ancienne maison de la Sorbonne; man. or. de 1’ora- toire; fonds Schultz; man. or. venus d’Alger; fonds du Caurroy; fonds Anquetil; fonds Brueys; fonds Gentil; fonds Asselin). Descriptum ex autographo Reinaud a Gildemeister. 2. Catatogus Mss. Orientt. in Bibl. Hamburgensi asservatorum, secundum excerpta Lichtenstenii atque ex ipsis libris elaboratus a P. von Bohlen 1820. Ex apographo Monradii, Phil. D™ Hav- niensis descr. Paris. 1839 (a Gildemeister). E libris Weijersii. XXXVII. (Cod. 1614). Caussin de Perceval (fils), Notice sur les manuscrits arabes 655 et 785 de la Bibliothèque du roi [Histoire de la conquête de PEgypte, par Ibn-Abd-al-hakamj. Paris, novembre 1822. 18 pp. in 4°. E libris Hamakeri. XXXVIII. (Cod. 1434). Catalogus manu scriptorum Codicum Persicorum atque Ara- bicorum magnao Regiae Bibliothecae Ilavniensis, quem sub au- spieiis Moldenhawer conscripsit J. L. Rasmussen 1814. Transscriptus ab A. L. C. Listow. Havn. 1837. 51 pp. in 4°. XXXIX. (Cod. 1402). Catalogue dos ouvrages manuscrits et imprimés, en arabe, per- san et turc, qui appartiennent a la Bibliothèque de 1’Universitó fi’Upsal, donnés par MM. Sparfvenfeld, Hasselquist, Björnstahl, Sturtzenbecker et Celsing. 11 p. f°. Emtus ex Eibliotheca Hamakeri. Vide Catal. Bibl. llamak., p. 110, n. 8 l ). 1) Ibi perperam pro Celsing legitur Classing.
XL. (Cod. 1610). Catalogus Codd. Orient. Bibl. Ardebilensis et Achaleichensis, qui nunc servantur in Bibl. Caes. Petropolitana, et Catalogus Codicum Musei Asiatici Petropolitani. E libris Weijersii. XLI. (Cod. 1617). H. E, Weijers, Aanteekening van vele nog bruikbare tot 1799 — en, zoo veel mogelijk, van alle sedert 1800 — in druk ver schenen Werken, die op het Vak der Oostersche (dat is bepaal delijk, der Semitische, Perzische en Turksche) Letterkunde be trekking hebben. 4 deelen 8°. Emtus ex Bibliotheca Weijersiana.
/
4
XLYI. (Cod. 446 Warn.) . ö - o 5 O oiixUjS auctore Abu-Jusof Jaqub ibn-Ishaq, vulgo Ibn- " & cts-SiJcJcU, qui medio saecnlo tertio (de anno dissidium est, alii dicunt 243, alii 244, alii denique 246) diem supremum obiit. Offert hoe exemplar textum recensionis at-Tibrizii. Explicantur hoe in libro signiflcationes diversarum formarum Yocum Arabicarum, multisque exemplis ex yeterum poëtarum ope- ribus petitis, illustrantur. Priorum capitum elenchum jam dedit Nicoll (p. 182) '). Continet autem capita 113. Antiquum hoc exemplar consideratione est dignissimum. Scrip- turn enim est anno 495 et sequenti a Sa c d-al-Khair ibn-Moham- med ibn-Sahl al-Angari, discipulo at-Tibrizii, correctumque est ab ipso hoe celebrato philologo. In titulo habentur sequentia: ^ 04 Aijfj 3' («UV zfj?- 0-4 yij 3' q- c 0**^ (3* 3^ Q* O■ £y? s-u! Similia leguntur in praefatione, sed in titulo sequuntur haec, alia manu scripta: ^JLc LJ> (*^*J|* xxjij lX+JS? kXxm yi\ Ax&üi v—(J'A 04 ^i_5 JoyiD «r-Sys »y>! ,11 *ljl 0. uA/CjG'l 9 S iuA. f11 Ipsum at-Tibrizium haec verba scripsisse, per se jam probabile est; confirmat autem hanc opini- onem antiqua nota: SÜ>^UJ! iai> LXP. In subscriptione legitur Sa c d-al-khair hoc exemplar absolvisse mense Dzu-’l-hiddja anni 495, quo magistro deinde alii librum legerunt, 1) Titulus primi capitis est in nostro Cod. obbC:>Li 3*45 3** 1 9—9 quod monendum quia Nicoll questus est, vocales formarum liic in Cod, Oxon. desiderari. Cat. I. r
quorum nomina in margine ultimi (vel potius paenultimi) folii reperiuntur. Praecedunt librum quaedam a Mohammed ibn-al-Hasan as- Scharankaschi anno 966 scripta, nempe excerpta ex Ibn-Khalli- kanis vita Ibn-as-Sikkiti, excerpta ex Abu-’l-Qêsim Alt ibn- Hamza al-Bagrii opere, cui titulus sljJt J^Lêt Jkc ol§**JUül, et quidem primo loco 3 3 sunt 13 paginae; deinde ,3! Jbhli! ol^****J! JjoLÜ! juUï' 3 iXfll; sunt 2 paginae; deniquo qjUb" v_£aJ(j pagina dimidia. Sequitur deinde elenchus capitum operis Igldh-al-mantik. In ultimo folio habetur adhuc vita Ibn-as-Sikkiti, ex opere al-Khatibi al-Bagdadii. E duobus exemplaribus in Bibl. Escur. unum certe (n. 112) haud minoris pretii videtur quam nostrum; recensionem Tibrizi- anam offerre nequit, nam anno 531 ex alio descriptum est Co- dice, qui exaratus est anno 240 vivente adhuc Ibn-as-Sikkit; alterum exemplar in Bibl. Escur. (n. 29) exaratum est anno 627, neque hoe Tibrizii recensionem continet, sed earn quam ab Abu Bakr ibn-al-Anbari (f 327 s. 328) accepit Abu-Ali Ismail ibn-al- Qasim al-Bagdadi (f 356). Quartum exemplar exstat in Bibl. Bodl. (Nic.) n. 213; ait Nicollius illud esse r>neque primum neque ulti- mum tomum.” Initium certe operis illud continere, nostro collate Codice, certum est. Quintum (olim Kremor n. 83) acquisivit Mus. Brit. Quatuor deniquo servantur Constantinopoli (Köprülü) n. 1207 1208, 1209 et 256 (p. töv). In codem Catalogo reoensetur Commentarius in hunc librum auctoro Abu-Mohammcd Ibrahim ibn-Jusof al-Marzobani (f 385), ibid. n. 1300 (coll. II. Khal. I, 328 patot Abu-Moh. Jusof ibn-al- Hasan ibn-as-Sirdfi intolligi), neenon ojusdem Comm. in poëmata in opere as-Sikkiti obvia, ibid. n. 1296. XLVII. (Cod. 597 Warn.) . o- y - • Ibn-as-Sikkiti ■JalflJ'jl , rocognitum purgatum ab at-Tibrizio, qui turn quum hoe excollon- . , -OÏO-o mendisque
tissimum exemplar exaratum est, adhuc in yita supererat; nam Codex scriptus est anno 489, et at-Tibrizi anno 502 obiit. Initium libri, nulla praefatione praemissa, statim in mediam rem lectorem rapit, sic incipiens: Jls I »JI xjlj «j! JLsj ^***3^51 Jij v_s-w^j gJI jlflJj «JU ytf Ijl q^L-S iA_Sj U jili. Sequitur caput, quod in nostri Cod. p. 14 incipit et ^_jüüi i_>b ö - o £ inscriptum est, turn p. 26 Xcll^vJI v_Jj, p. 37 *1*1 ï »_Jj p. 46 gUto-HI v_jL , p. 50 vjjjJjJ' P- 53 XeLil uJj o-i, p. 63 glül v_'Li, et sic complura sequuntur, in quorum singulis verba et vocabula Arabica, ad diversissima argumenta pertinentia, allata, poëtarumque versus, in quibus ea occurrunt, laudati et explicati sunt. Post absolutum ultimum ipsius operis caput (quod, argumenti a caeteris paullo diversi, sic inscriptum es ^‘ ê * yp4H Q-. U i_jL 1—e.ji '3li »j-*-9 hoe legitur: j, oU^ ca**LJI JslaÏÏI V UA ^>i1 i3 Jl ii-V. ij JslaWI, et sequuntur iam in 22 postromis paginis supplementa et scholia, quae at-Tibrizi (nam hujus sine dubio, non scribae Codicis, sunt verba ea quae de- scripshnus) in nonnullis libri exemplaribus invenerat, operaeque pretium ducobat suao recensionis fini adjungere. Weijers (Orient. I, p. 375—378). Notitia do Ibn-as-Sikldt est cum in primo turn in ultimo Co dicis iolio. Hoe exomplar in Europa unicum videtur.
XLVIII. (Cod. 541 Warn.) Notissimum opus Ibn-Qotaibae (f 276), cui titulus l-ó'ÜüI do quo opere cf. W. O. Sproull, An extract from Ibn Kutaïba's ’Adah al-Kdtib or the writers guide ivith translation and notes. Lips. 1877. Codex, multis vocalibus instructus, bone exaratus est anno 622. Idem opus. Hie Codex, multis vocalibus instructus, anni nota caret. Alia exempl.: Paris, (n. 275 apud Flügel in W. Jahrb., 92, Anz.-Bl., p. 42); Mus. Brit. 538, 539 (1), 1400 et Comm, a Zaddjadjii ibid. 426 (8); (cf. Bodl. (Nic.) 335, 9); Caes. Yindob. 240 et 241 cum Comm. al-Djawallqii; Mus. Asiat. Petrop. p. 203; Escur. (Derenb.) 222 (c. Comm. ^w^JUaJI), 503, 573; von Kromcr 92; Commentarii al-Bataljusii tria cxcmplaria recensontur • Cat. Köprülü n. 1297, 1298, 1299. ’]-Abbas Ahmed ibn-Jahja, vulgo Tha'lab dicto (f 291). H. Khal. (in v. XAill j, ^A*ai) tradit, a nonnullis auctorom hujus libri no- minari ar-Raqqt, ab aliis Ibn-as-Sikkit, at ipso censot praestaro ut Tha'labo tribuatur. Do opere cf. od. J. Barth (Talab’s kitiib al-Faslh Lips. 1876) qui nostro Codice usus est. Codex, vocalibus instructus, exaratus est anno 842. Libro fi- nito additao sunt primum duae paginae, quarum initium sic audit: 1*}*^ or* ^ x_xl*s! ujLj . • — E £ _ E . , et deinde tros quae brevissimas vitas con tinent trium virorum, quorum primus est notissimus scriptor Ibn- lladjar, et unius fominae. XLIX. (Cod. 535 Warn.) L. (Cod. 649 Warn.) auctore, ut in nostri Codicis titulo legitur, Abu-
t -> é t' ZM PHILOLOGIA. 37 Alii Codices in Bibl. Berol. (Wetzstein) II, 74 (4); Escur. (Dorenb.) 30 (2), 187. Versificatio auct. ibn-abi-’l-Hadid: ibid. n. 188. Cf. quoque supra p. 34 vs. 10. LI. (Cod. 1070 Warn.) _oïo,c ) # auctore Abd-ar-Rahman ibn-Isa al-Hamadzdni (t 320) qui katib erat Bakri ibn-Abd-al-Aztz ibn-abi-Dolaf '). Plenus titulus in nostro Codico hoc modo audit: OyjtJ JalaWt yQ (_5" w ^ c Continet hie liber permultas loeutiones Arabicas, quibus aliae locutiones, eundem aut similem sensum habentes, adjunctae sunt. Est itaque nomenclator phrasium synonymarum. Cortum ordinem auctor secutus non videtur. Opus anno 1885 Beryti typis vulgatum est. Nitidissimus hic Codex, vocalibus instructus, a celeberrimo al- Ejawaliqto (f 540) exaratus est anno 522. Alia exeniplaria exstant in Mus. Brit. 1384; Mus. Asiat. Petrop. p. 203. c,' y, 1.<V . . v fjf». /CAtif* »* < c /r/é' Pj K.C - f-O-t+riïftfi «■< «V, ci., ) In nostro Codicc de'co sequentie occiirrunt: ü*US £ ^ CT* 0 * - Ij 3Il\Ao XftXiüt i]S>\ L^-La Lsa*& (*?*-« j OA>. Deinde: tjuju. Ljtf lj^> ^ ^ i5^5 oJo (Ijl ^ t ^"t c Q? y-*iV hLaii l^clii Ocniquc: jJ olie ^ voLajl $ s|*>Kl ^ ^ óy* jsu^t vur ^ **y!y*S & . tkxjytJI JLSj C>“.5yAjl i—*—*_> ^jvjoLclt ( j_c wXilXil sj^jl l^cLtols ^' lX ' 1 ^LLils y^'' Cf. porro Fikrüt p. RV ** * tt / -y* ^< e< t f- £+ J y r i J»y tW*-y * é'
LIL (Cod. 321 a — c Warn.) — & )» «. o — auctore Abu-Bakr Mohammed ibn-al-Hasan ibn- JDoraid al-Azdi (f 321). Hamakerus in Spec. Catal. (p. 34) de hoe libro sequentia mo- nuit: »Est sane liber bonae frugis plenissimus; at difficiliorem habet usum, ob praeposterum vocum ordinem, quem seeutus est auctor. Nam absoluta praofatione de literis agit: hinc omnes ra dices bisyllabas, sive mediam radicalem geminantes, recenset. Has primum excipiunt quadriliterae geminatae, ut etc. dein quae duas simul literas ex habent. Sequuntur radices triliterae perfectae. Quaerendi vero molestia ex oo augetur, quod in sin gulis radicibus biliteris et quadriliteris gominatis etiam invorsa radix recensetur (y. g. sub go et w*-SUj> sub gwoS:) : in triliteris vero singulis omnes radices reperiuntur, quae ex trans poses literis existunt. Sic ut exempli caussa sub caJj, etiamsi non exstat, , et sub jö quoque ujjj, üjJ, et quaerenda sint. Eadem quoque ratio per reliquum opus obtinet, quod, absoluta Yerborum perfectorum tractatione, pergit in expo- nendis nominibus, quibus Yel radicales duae priores, vel duae posteriores, vel prima et ultima sunt similes. Hie ergo explicantur etiam nomina ducta a verbis surdis, sed perfectam formam haben- tia. Sequuntur pauca nomina quorum prima litera similis est ter- tiae, media ex quiescentibus; deinde radices, quibus aliqua litera est Elif, Waw vel Je. Iluic capiti subjungitur aliud de vocibus Hamzatis, pracmissa auctoris praefatiuncula, monentis se radices Elif mobilem habentes, quas superius quiescentibus immiscuerat, hie distincte et ordine oxpositurum, simulque se excusantis, ve- niamque errori ox eo potentis, quod hunc librum ex tempore, nulloque usus adjumento, dictassot. Mox transit ad quadriliteras, primum ordinarias, turn eas quae duas literas habent easdem. Hunc tractatum excipit ingens capitum numerus, v. g. do variis formis nominum pluriliterorum; do formis nominuin simplicioribus; do iis quae pluraletn singulari similem formant; de adjeetivis forma mas- culinis, signilicatione femininis; do pluralibus singulari earentibus,
etc. quae omnia recensere baud vacat. Ex illis enim, quae hue usque diximus, qualis sit ordo operis et argumentum satis intelligitur. »Ad externum Codicis habitum quod attinet, optime scriptus est in charta orientali. Primum volumen, quod reliquis aliquanto majus et alia manu exaratum est, ad aliud exemplar ab initio pertinuisse videtur. Continet pp. 245 et ingenti lacuna a proximo volumino divellitur. Illud enim desinit in radicibus triliteris a *_su‘ incipientibus; hujus initium est a litera Ha. Caeterum pars se- cunda continet pp. 692, tertia pp. 604. Ex subscription intelli gitur duo posteriora volumina descripta esse anno 644.” Hucusque Hamakerus. Partis posterioris exemplar adest in Bibl. Paris, teste de Slane ad version anglic. Ibn-Khallikanis HI, 43, ann - 4. Alia servantur Constantinopoli (Köprülü) n. 1541. 1542; Kahirae, Cat. p. 11. A, ' juris factus sit a W. Wright: Opuscula arabica, p. I—If. auctore eodem Ibn-Doraid (46 pp.). Etiam hunc tractatum edidit Wright 1.1. p . |o—f*j. LIII. (Cod. 657 (1) Warn. fol. 1-8). auctore eodem Ibn-Doraid. Uberiorem descriptionem omittimus quum tractatus integer anno 1859 publici LIV. (Cod. 657 (2) Warn. fol. 9—32). Lój oljlü 'isuo lyüü' Nitidus Codex et omnibus vocalibus instructus, qui anno 571 oxaratus est. LY. (Cod. 552 Warn.) , — u j _ (^ r iUS') auctore Mohammed ibn-al-Qasim ibn-Mobammed n Basschar Abu-Bakr ibn-al-Anbdri, qui anno 327 (socundum o5o-c >

Alii Codices exstant in Bibl. Bodl. (Uri) n. 1087, p. 233; n. 1118, p. 237 (pars prior); n. 1123, p. 238 (pars posterior); n. 1156, p. 243 (pars posterior). LVIII. (Cod. 3 Gol.) •• tr° . y ° 9 _ ' Lf 3 ve] (ut in ipsa praefatione vocatur) auctore Abu-’l-Hasan Ahmed ibn-F&ris al-Qazwini (f 395). Hujus Lexici dispositio non ea est quae in plerisque Lexicis Arabicis, sed ilia quae in nostris (Golii, Freytagii caet.) obtinet. Hie Codex, exceptis quinque foliis quae ab initio et a fine ex- ciderunt, totum continet opus. Sunt 275 folia formae maximae. Cf. Weijers Orient. I, p. 357, ubi ait; »Incipit nunc in medio capitulo de stirpe jl (quod in Cod. 485 offenditur in pag. 6), verbis gJI JC-oJ ^ y e t desinit in medio capitulo do stirpe olb, verbis j.” LIX. (Cod. 485 Warn.) Pnor pars ejusdem operis; Codex valde vetustus et porspicuo 8Cn Ptus; abrupte desinere videtur in capitulo de stirpe ^, ver bis infill gLajlj, sed folia octo quibus caput literae (jwa et siniul prior pars totius operis completur a bibliopega male in- sunt in medio capito literae , in ipsa explicatione voc. Ilaoc causa fuit cur Weyersium et Dozyum fugit subscriptio, quae docet Ahmed ibn-Hosain ibn-Ahmed librum hunc in suum tisum descripsisso o Codice fere autographo, auctoris nompe anno- ‘ono autographo ornato. In titulo possessor quidam annotavit ° lodlcem anno 601 acquisivisse. r>
t' \ M.-+X. t A ■' . ■;> i *-/ *.& X u. J /?A-ó /f32 di^.j net. In fronte Codicis legimus: J,! aJji sj.11 !jx_? L_ï 0_j _*ilÊ üy» kXljJi yi*ii Sj^ii Jaws s"j-s aUI x*sü o}*** 0-J lV*^ 1 0_j iA^s? 0j s^LIS aW! iAae *•*•*“ !»ƒ—^ (3 5A_/« ^ qUu 1 » S^ls- g.j,UJl ^ o~- ^ CH ^ 0-j >Xr' ^ UUj &JII (J>—cj iA+;s* bi\jLA« (Jwc UIao^j 31*^' *U. In fine iterum testatur discipulus se Codicis collationem absolvisse anno 549. De Ibn-al-Khasschab (f 567) cf. hujus Cat. edit. l m , II, 56./ Alii Codd.: Paris. S. Germain des Prés 194 (!—(_>o) et 195 (pars altera sed ad aliud exemplar pertinens); Mus. Brit. 1683; Ind. Off. 991; Bodl. (Uri) 1065; Gotb. 377; Berol. (Rav.) 42, (Wetzstein) 70; Ambros. 99 (Cat. p. 18); Palat. 356 et 421; Constant. (Köpriilü) 1572; Damasc. Cat. p. v., n. 23; librum etiam possidebant Scheidius (Catal. p. 88, n. 9) et von Kremer 85. C,i £ £ /$Q LXI. (Cod. 85 a et b Gol.) y V -e5 «e > „ w ^ auctore Abu-Na$r Ismail ibn Hammad al- Djauhari (f 393 *), aut secundum alios, circa annum 400). »No- tissimi Lexici exemplar Leydense inter pauca elegantissimum est 2 ).” Duobus continetur voluminibus. Scriptum est inter annos 741 et 747, et accurate vocalibus instructum. In margine librarius haud paucas adjecit notas. L
TJItimum vocabulum igitur est Codex subseriptione desti- tutus est sed antiquus et optimae notae est, yoealium signis in- structus. Yolumen II continet vocabula a usque ad et diversis manibus exaratum est partim recentioris aetatis. Idem valet de volumine III eontinente vocabula a t_jU« usque ad Contra volumen IY a usque ad yö antiquum est quod con- firmatur idjaza in fine obvia gerente annum 617. Yolumen V a usque ad finem operis anno 589 exaravit Abd-al-Karim ibn- al-Hasan ibn-Dja'far al-Balabakkt. E praecedentibus patet deesse vocabula „L_: usque ad contra bis exstare voe. ad yvJs. Primum volumen olim fuit e libris celeberrimi Ibn-KhalliJcdn. LXIII. (Cod. 1438 Testa). Primum volumen ejusdem operis (a litera ' usque ad literam Jo). Diversa aetate a variis librariis exaratus Codex, vel fragmenta variorum exemplarium. Opus plus semel in Oriente editum est et Codd. fere in quavis bibliotheca exstant v. g.: Acad. Reg. Neerl. 30, 31; cf. Catal. Scheidii, p. 87, n. 5 et 6; Paris. 1245, 1246, 1251; Bodl. (Uri) 1048, 1049, 1062, 1064, 1066, 1068, 1069, 1077, 1092, 1096, 1098, 1099, 1102, 1103, 1104—1113, (1115), 1141, (1155), (Nic.) 200, 201, 202, 222; Tippoo p. 133, n. 16; doth. 378—393; Berol. (Rav.) 373, (Wetzstein) 67, (Sprenger) 947, 949, (Yollers) 1 et 2, (Landberg) 434, 946; Monac. 778; Caes. Vind. 77—81; Hamburg. —^); Havn. 196, 197; Stockholm.; Mus. Asiat. Petrop. p. 285; Rosen (Man. Ar.) 151, 152; Ambros. 335; Vatic. 535, 565;Escur. (Derenb.) 579—584, (Casiri) 1818; Alger, p. 9; Cid-Hammouda p. 16 etc. Cf. Pertsch, Cat. Goth, ad num. 378 et infra inter Lexica Arab.-Pers. et Arab.-Turc. LXIV. (Cod. 317 Warn.) Idem opus, omissis poëtarum locis qui ad singulorum verborum significationes probandas ab al-Djauhario adducti fuerant (wil_xA
3,2^1 t 44 PHILOLOGIA. ol-oK' i^ ^jLasj 35j j+jJü ib x*ll! J, , l _gjS^S\it lol+Xel i_a>L»o sA_UïLj Q-. ^sjt^ül). Confccit hoe opus (Ahu-Mangur Mauhub ibn-abi-Tahir Ahmed) al-Djawdliqi (f 539). Incipit hoe modo: xii ^ A*iv «UJLxJI büjt>j ‘ xxJldi JsLjLMI q, gjl «Jl&oljlg aj'A^J! v-A^b) <J.c p. Spissum volumen sine aotatis nota et curronto calamo scriptum. Spicilegium ex al-Djauharii Lexico, auctoro Mohammed ibn- abi Bakr ibn-Abd-a,l-Qadir ar-Razi annis 1287—1289 Kahirae edi- tum, exstat in Bibl. Paris. 1329; Mus. Brit. 469, 470, 1378; Bodl. (Uri) 1080, 1125; Monac. 779; Upsal 9; Caes. Petrop. 216; Mus. Asiat. Petr. p. 202; Casan. (Gottw.) 115, 116; Ambros. 103; Soeiet. Asiat. Calcutt. p. of; Köpriilü p. Ha, n. 1592, p. IV, n. 325 etc. Alia compendia: Bodl. (Uri) 1055 (auctore Mohammed ibn- Ahmod ibn-Nadjm-ad-din ibn-Djamal-ad-dln al-Hanafi), 1126; Ind. Off. 1027 (4) auet. Abu-’l-Karam Abd-ar-Rahim al-Madani; cf. Paris. 192 (apud Flügel in W. Jahrb., 92, Anz.-Bl., p. 34), 30 (p. 57); Escur. 586 (auctore ^c). LXY. (God. 1706 et 1707). qÜ1!I ^jj-è v_>US', ut in titulo hujus, sive >\ „ V f , ut in Codice Lipsiensi, sive donique Mil j.345 xii j, ut in Codice Officii Indici appellatur, auctore Abu-Obaid ] )_ Ahmod ibn-Mohammed ibn- Mohammed ibn Abd-ar-Rahman al-mowaddib al-Harawi (f401). Con tinet explicationem verborum interpretatu difficiliorum in Qorano et in traditionibus prophetae et socioruni ejus, secundum ordinem alphabeticum digestam. Est opus summi pretii. Cf. H. Khal. IY, 327 seq., Ibn Khallic. n. 35. Codex nitidissime sed minutis characteribus exaratus, omnibus vocalibus instructus, scriptus est anno 533 in urbo Nauqan Tüs 1) H. Khal. IV, 327 male iOXc pro Aaa£ liabct.
ab Abu-’l-Fadhl ibn-al-Hasan ibn-abi-Dzarr ibn-Junos ibn-Ibra- hun al-Ardabili. A vermibus damnum aliquod passus est. Sunt 44^ fol. duobus voluminibus compacta. Duo folia ab initio manus recentior supplevit. Exemplar nostro etiam antiquius servatur in bibliotheca Officii Indici Londinii n. 992. Vid. Loth, Catal. p. 276 seq. Partis alte- rius exemplaria sunt: Lipsiae (Refaïya) 69 et Damasci 50 (Cat. p. vl). Opus integrum (probabiliter) Constantinop. (Köprülü) 375, 376, 377, 379. * _o~c - o O -C -.CO-C ? o _ JL**a*«I ‘auctore at-Tza‘dlibio (f 429). Prior pars libri agit de J'--*»', altera de L3yAi (Jsc ^1 Ail Ex praefatione patet, at-Tza‘alibium Pars prior est utilissimum Lexicon synonymorum, in triginta capita divisum, quorum tituli sunt sequentes: 1 oLUÖ' bLai 11“ j ; 2 ö 3 liyas f LjiLfljIj ; 4 j 5 A * v 6 Jyai f 3; 7 Jyas f jüyJjjij ^3> 8 J^ao3 f 1 *L*^ü1il lAjlAwJIj 9 a xU-' ^3, 10 bUi t*f sjLaXi! (JLbj^I jjU i; 11 ‘bbu'i!, »Uii j Jyas I. 12 Jjaos f 13 (3 Ia Jj'Sij qI^J^I ; 14 v—iljvXilj jj* 1 —o' - **"' ^ Erntus Beiruti anno 1879. C 2 2. / LXYI. (Cod. 1082 Warn.) hunc librum scripsisse quum jam provectus esset aetate (jlL Ai)
12 ^ o'i'L-il; 15 U_5 IgiLöjIj sLas^l 3 jyaè f Ijfc. /Ju } Lgj J^oL, LgJU üJ^Ó; 16 ü»|^t J, ^*os l.\ U.U jJyj Loj; 17 bUa_s !v LgiUojtj a ^Ji Va yto 3; 18 iL*a_s Cv ÜAjlj.*iL 3; 19 jiX*^l 5 ol^H 3 ^ H ^\ s Vjr^j oL-^tj; 20 oLÜvil, üiyo^l 3 ^ H; 21 iüa: !l B^fit ^ likl ^ l^Jü, ^LÜt otU> 3; 22 Lg-j vcj k_£ciJt s ^ L^Lüj Uj =lla£j1itj ^LaJI ,3 iU» lv; 23 jiLvj x-*J! oLsu Loj ^bLJIj *j Jo^L U, ^LMf 3 ^Las H Ls>v\~»U ó_i>L U, o^5l; 24 3 bLaï IC L**~Lj Uj; 25 ySó a , ; Lko';SI _j_JLx> U, SL^UJ) Jflft 3 *“* IC L^UIj «Lil; 26 ^Wl JUjJt, JL^j ^^| 3 ^Uas It* Lg-J j^aXj Uj J^ljXlj; 27 ol.cjt ,JcSt ^LstJ. 3 Jyaj f xsdXs? Jtj>!j JL^I 3 Ü>l^ jl 0^5; 28 OV-.-ÜI 3 f iUL^Cjl J,l xJljv_^_o| 0 Jv_J Jv^iJIj 29 u 3 ^ f ^ UJI j üh Jüjjjl 1 l?,-^ l5t*^.; 30 or^-* «5 iUaï Cf Ljlojbtlj tLfw^lj JLm^I v_*^jyjl iCilXs^. Ex hoc capitum elencho patet nos hie habere opus sub titulo -w > O x*ü' \as notissimum, quod hujus partis prioris altera esso videtur editio. In subdivisiono et quoque in ipso textu saepe discrimen est. Praefationis initium in utraque editione idem est, nostra vero caret longa lila introductione. Contra in hae neeessarium vin culum exstat inter hanc partem et alteram, quae titulum habet = * **U ^ i- t TT *“*"*J* y* et ab H. Khal. tamquam opus separatum memoratur (IY > P- 59 °) 8ub titul ° yf* ! ) 3 ^oMI Haec 1) Sic recte scriptam est in nostro Cod.; Fliigel perperam ^LsC edi ait.
pars libri, quae longe minoris est ambitus, non in capita, sed in innumerabiles s divisa est. In praefatione ait auctor: Ujj idïj j _j.p J,liSI ƒ 3 O*’ Codex noster charactere nestalik exaratus est anno 974. Vi- detur unicus in Europa. Contra operis Fiqh al-Logha multa ex- stant exemplaria: Palat. Medic. 415; Yindob. 231; Mus. Brit. 1684; Cantabrig. (Preston p. 38 et 39); Tübing. 69 (introductio); Mus. Asiat. Petrop. p. 206; Damasc. Cat. p. v., n. 25, 26, 27, 28. Editum est Parisiis anno 1861, Kabirae anno H. 1284, Beryti 1885 (Imprim. Cathol.). Pars altera y*, exstat in uno Cod. Cantabrig., in edit. Kahirensi et fortasse alibi. LXVII. (Cod. 149 Gol.) XjjjtiT XilSi *iaj. Hie liber, metro y>^ conditus cujusque argumentum ad veram complurium yocabulorum Arabicorum, in diyersas sectiones distributorum, potestatem definiendam proprium- ~que eorum usum indicandum spectat, compositus est anno 742 a scriptore anonymo. Est versificatio operis *JLi auctore at- Tztfdlibio. Hue redeunt quae disputayit Weijers in Orient. I, p. 360 sq. Ipse Codex seriptus est anno 744, duobus annis post compo situm opus. Yerosimiliter ex ipso auctoris autographo deseriptus est. Alterum ejus exemplar non innotuit LXVIII. (Cod. 2070 = Amin 347). «o > ^ t auctore Isa ibn-Ibrahim ar-Kaba c i (f 480), cujus libri utilissimi mentionem fecit H. Khal. YI, 354 n. 13847. Enu- merantur voces obsoletae et inusitatae quae occurrunt in poëtarum yeterum carminibus et alibi, in varia capita dispositae quorum primum v. g. <4 ^ fL> L«. Versus ubivis adscripti sunt.

f PHILOLOGIA. 49 P Ü* jk ukAi f-puj; _>—S Jk>> a ~* 8J_S } uk ü' -k (Q° ran - XI: 82) J^J a . E iLl&> J,L*j aJJI JyÜ ^3)*-^ SjU*xl U" 3 * 2 1$ k> ‘ ouclc sL-jolj J../j[j jtusO kJ^ Jl*9^l (Ja*Ai2*/J Vj*-^ t' («lï j J^lj JU ^jols OÜywJIj 'Ü OjJ jji lA *" cr“ ikp* *-ks Cf i^kj lS 1 'uisjü ks J~*a k k ‘ “^Kis ö k>^ (_yij ks ^LE U jki-ó &tStèJÜ 5 ^XïJI LV , n w ‘V* J ' oL_il L^Jj; J.j-Cj L^J! &s^jj LsUtóï (^1 v jfcU L< JI CT^ csk ‘ ^ 'jl (Qoran. V: 8) ^JUj' aJ^J# \SSJ- s J-% vk £*> vk ! £*> $ VjlïW O^bo Ij! öJujJI cr-kJ* tLyto x*£ «Wil, (jikJ' tik Jo****!! vjusjjl «■.•iJ-Vj j.jJ-1 ^1 s^JjaJ! £ LC *fiJ 0 I^ y= ^ ‘ ^yüjJI tXic tS £ *k*JI >3 (ju^l 1+j.j ó)ki-j ^ ^ajlX^uJI oV j ^Jjl 8 'k ‘~^> ij. ‘>>t 3 LjS k* 2 ^ Vjk. <8j-uS' jjaÏ 5 ‘ 4 ‘k k kk« ‘ c» J, Exemplar nostrum constat duobus spissis voluminibus (plus 9 u am 1300 pagg.) ot bonum textum offert multis cum vocalibus, n ec paucis notis marginalibus. Anni nota est 752. Al. ex. Köprülü 370, 371, 372; Damasc. p. vl, n. 36 et 37—40 (IV volumina); Berol. (Peterm.?) pars I, (Landberg) 174, pars II. LXXI. (Cod. 620 Warn.) — ^ -■ -0-0 J __ 5 ^XaJS (jaLav! eodem auctore. Est Lexicon Arabicum imprimis
ad explicationem dictionum figuratarum (jLs^l) compositum. Liber utilissimus anno 1882 Kahirae editus. Pulcherrimus Codex multisque instructus vocalibus; quo anno scriptus sit non commemoratur, licet librarius nomen suum addiderit. LXXII. (Cod. 20 Gol.) Idem opus sine anni nota et charact. nestalik. LXXIII. (Cod. 1441 Testa). Tertium exemplar. Hic Codex anno 1242 scriptus est. Alia exemplaria: Mus. Brit. 476, 1011; Bodl. (Uri) 1101 (pars altera) Codex rnagni valoris, 1116 (pars prior), (Nicoll) 205); Berol. (fol. 49); Yindob. 85; Yatic. 289 (ut suspicor, nam yaga est hujus Codicis descriptio); Bononiae 370; Escur. (Derenb.) 597; Alger, p. 11; Constant. Köprülü 1514. 1515. 1516; Cahir. Cat. p. 1,. LXXIY. (Cod. 124 Gol.) - o JOrc ) y — - w — _ - o«c ? ft— j ^ auctore Abu- ManQur Maubub ibn-Ahmed ibn-Mohammed ibn al-Kbidhr al-Dja- iv&liqi (f 539). Cf. Gawaliki’s almu'arrab nach der Leid. Hs. her- ausg. yon E. Sachau, Lips. 1867. Lacunam in nostro Codice et hinc in libro edito suppleyit Spitta anno 1879 e Codd. Kahirensibus in Zeitschr. d. D. M. G. XXXIII, p. 208 seqq. Exemplar nostrum se commendat antiquitate (nam anno 594 exaratum est), pulcbra scriptura, vocalium multitudine, interna denique bonitate. Caeterum rarissimus est liber in Europa, nam praeter nostrum, Escurialensis tantum Bibliotheca exemplar pos- sidet, forte fortuna oundem nuinerum atque nostrum, nempe 124, gerens. Jam anno 522 scriptum, nostrum antiquitate superat. De duobus Codicibus Kahirensibus exposuit Spitta loco supra laudato.
LXXY. (Cod. 1151 Warn.) Hie liber c. t. juaytSl K.*JjT ,% JaiLuJ! JaasX*jf XjUS^ auc- torem habet Abu-Ishaq Ibrahim ibn-Ismail ibn-Abmed ibn-Abdallah Tripolitanum, vulgo dictum Ibn-al-AdjdAbi *). Opus jam bis in Oriente editum cf. Brill 43. Si fides habenda est annotationi quae legitur in fronte Codi- cis, hie etiam continere deberet septem moallaqas et tria poëmata ejusdem generis (verosimiliter al-A‘schai, an-Nabighae et as- Schanfarai), cum Commentario at-Tibrizii autographo. Noster Codex haec non amplius continet, at in ultima pagina haec tarnen reperitur nota: ióCAxi' jls klX_s-j «Ü yoli WjSj y} yajdi Ajj. yod' A^.=> s iAjUiüI' o—& li *J iil*J «M o-' iV.J3 j-yiSl 0^5 ^ cr* L>yi Lgj ,).*>! q' (Jq_*_j OÜM L_^J AJLas ó'iLiJ' (iUód'j lW S^- blX-t! «JJ i\*iL 0 > ^.1*5’ «Hl? Ua3c;-m/o ojyi O? sy* l&j ^ l^- c Ex <l uibu8 ^ itur 1) Cum al-Qiftl, turn as-Sojnti de hoc grammatico loquuntur, sed neuter ejns aetntem definit. Ait al Qifti: (*^7?^ aUiliX>lj jJmJlj -jXA' CT xa*Lj iOiAsw XiJJ! £ I4J* ***¥ƒ' l5j* CT* l$Lpw. As-Sojuti: lX^c qJ iXJ’l q? x*J 5 v_ol *J Oj_ïlj ijls ^ JaAsXli XjUS' l^ ; ysA^ ^5 ^JuiLaJj. Observandmn est, auctori in nostro Codice eadem nomina atque apud as-Sojntium tribui, sed Ibn-al-Adjd&bi ibi non legi. Cf. quoque .Taqut I, it*T, 15 seqq. Ex iis quae in textu nostro se- qnuntur, lectori patebit, hunc grammaticum sacculo sexto Hidjrae antiquiorem e6se.
patet, hujus Commentarii auetorem non esse at-Tibrizium, sed Mohammedem ibn-Nacir. Collato al-Qiftio, patet hunc Mohamme- dem discipulum fuisse at-Tibrizii 1 ), et calligraphia baud minus quam doctrina excelluisne 2 ). Jam quum Codex noster revera niti- dissime sit scriptus, fieri potest ut ab illo Mohammede ibn-Nacir exaratus sit, qui natus est anno 467 et obiit anno 550. Codex est chartaceus. LXXVI. (Cod. 1924 = Amin 196). Idem liber ex Abu-Abdallah Mohammed ibn-Djabir ibn- Mohammed al-Qaisi (f 770) inter quern et auetorem 6 generationes interveniunt. Hoc exemplar 91 foliis constans caret anni nota sed scriptum esse videtur ab Ibn-Djabiri discipulo. Alia exemplaria: Mus. Brit. 1010(2); Bcrol. (Sprenger) 998, (Landberg) 1021(1); Caes. Yindob. 87. Cf. quoque Pertsch, Cat. Goth, ad num. 422. LXXV1I. (Cod. 618 Warn.) 0 3 O - 0 3 “ ‘ auctore Abu-’l-Fath Nagir ibn- Abd-as-sajjid al-Motarriet, qui anno 610 obiit. Ex praefatione apparet, auetorem antea scripsisso librum, a se O 1 titulo insignitum, hie voro, promissam rom praestantem, eundem librum denuo edero, summa cura et diligentia a se re- cognitum et retractatum, novoque nunc ordine secundum literarum seriem dispositum: cui igitur jam paullo diversum quoque nomen tribuit, ox quo ilia a se instituta ordinis mutatio appareret. Liber isto I > >• o. prior editio hujus operis, non amplius exstare videtur. Al-Motarrizio non propositum fuit absolutum Arabioae linguao U-Sj IJ. 2) ulgi j, aJj.
Lexicon condere, sed tale cujus ope Jurisconsultorum scripta in- telligi possent, et hie ejus liber similem auctoritatem nactus est apud Hanafitas atque al-Azharii Gharib al-fikh apud Schafi'itas. Weijers Orient. I, p. 378 sqq. Codex anni nota caret. LXXYIII. (Cod. 643 Warn.) Idem liber. In hoe Codice integrum quidem exstat Lexicon, at desideratur appendix , quae in altero Codice 40 ultimas paginas implet, et quam operi suo se subjuncturum auctor in praefationo pollicetur '). Codex, incomte scriptus, anni nota caret. Alii Codd.: Paris. 195 (apud Flügel in W. Jahrb. 92, Anz.- Bl., p. 34); Mus. Brit. 477, 1387; Ind. Off. 1001; Cantabrig. (Preston p. 38) 66; Bodl. (Uri) 1067 (1) et 1117; Berol. (Spren- ger) 983; Tippoo, p. 134, n. 20; Nan. 7 1 2 ); Bonon. 372; Societ. Asiat. Calcutt. p. of; Köpriilü p. 1U n. 1592. Commentarius ad locos difficiliores auctoro Ibn-O^fur (f 669) exstat in Bibl. Am- bros. (153) sub titulo er*
Natus Yalentiae, anno 546, totum orbem Moslimicum peragravit, et anno 633 al-Kahirae diem supremum obiit. Y. Maqqari I, oio seqq. Libro praemissa est annotatio quam jam describimus. Post w 3 verba tituli ( J ^Lfwl J. yLaJI : AamJI j‘ ‘ QjjölÜ qLIoLw JLrJI (.Wl O ^ 0,^5 . U * qJcaamjJ! ^vyiSj ^! ^Jwc^-l! ,—' u»a***wJ ' 0._es x «U! tC Jl<-w ^*vO* (i--E 3?' j.Lo'ïJI g-y£j! l_jlLÜ «Ut l\—a_£ ^ J ^ l.Jj—sc'j iJS ^ (j-sju.^-1 «II! (^y-wü 3Uj« «jjjü iiL*> «Uw! 3 ALsM Ias> _yo^>5 opl) ^yAi! jU^sl vA^'JI jL^^I xcL»^- ^Jl Lf v«*£ AjJÜj! _j.i»! j—f’ ^jAU Ars^ Juslsü! ^l*J! J?i3!iAaj S^ö 0—c jmojI! s LU*j!j *L^fiftI! q-» j,Lc"!)I «..Jüü! sl\Jj b|jJLj liUöj j?v3Ac jlii’H! Ae»- J, J»=*Ajj ^ t*X-l3^ A*A? yixE»- (1- (_c?0 qJ.AU t—^A^ Jislü- ySljtl! & »Ae>j «JJ lX*Al} 11“. 'lÜM J-SLM3 J^iwJ y\_o"S! J.O Lp_>! Post bismillam ipso liber incipit q-J^ i^A-I' «U A*il aJ>L*i , ut otiam ab H. Khal. traditur. Legerat auctor, ut ipse in praofationo ait, folia quaedam quae de nominibus vini scripserat grammaticus Aegyptiacus Abu-Mo- hammed Abdallah ibn-Birrt 1 2 ). Nomina ilia propemodum centum 1) Sic pcrspicue in Codice acriptum cat, non .*-vwj' ut logitnr in editioni- bus Ibn-Kballicftnis. 2) In Cod., additia vocalibus, acriptum est; Dzahabi, Moschtabh öcf, habet Obiit hic grammaticus anno 672, tcstc as-Sojutio.
erant numero. Sed hoc opus auctori nostro non placebat; ait w O m s J enim: Ik,, ^ aLs^wi iA-^axJt qi iLw L^Xj^s Ja£j ^5 JjCii. Complures alii scriptor es de eodem argumento libros eomposuerant, ex quibus Dzu-’n-nasabaini plures quam quivis alius legerat; attamen his omnibus meliorem componere voluit. Explicat itaque in hoe libro 170 nomina matris magnorum peccatorum (ut vinum in titulo vocatur), secundum alphabeti ordinem disposita; saepissime variorum poëtarum versus laudat. Opus dedicavit al- Maliko al-Kamilo, tune temporis Aegypti regi. Exemplar nostrum maximi est pretii, cum quia unicum est in Europa, tum quia scriptum est quum auctor adhuc in vivis esset. Anni nota caret quidem, sed ubi nova incipit sententia, saepius w haec verba praemittuntur: «11' sAj! .J> <J'ï, quae formula nonnisi de vivis usurpatur. Patet praeterea ex charta et scriptura, hunc Codicem ineunte Hidjrae saeculo septimo scriptum esse. In fine prolixe praedicantur laudes al-Haliki al-Kamili, et ipse scriba, alio tarnen atramento usus, addidit: iXjs- ^L_c I—g_s A_sys 'AJaI aJJt 3 lip. Lip. Hoc loco sub voce ipsum auctoris autographum intelligo, ex quo itaque Codicem nostrum descriptum esse, satis probabile mihi videtur. LXXX. (Cod. 520 (6) Warn. fol. 104 v.—174 v.) . *> . 5 O ol».^LLol sive explicatio quarumdam vocum technicarum quibus Sufii utuntur, auctore Mohji-ad-din Abu-Abdallah Mohammed ibn-Ali ibn-Mohammed ibn-al-Arabt (f 638). Est libellus quem Flügelius, anno 1845, simul cum al-Djor- djanii Ta'rifdt edidit; qui tarnen nostro Codice non usus est (Hammen solununodo Codicem adhibuit), et quem latuisse videtur eum hic adesse. Sunt 10 folia sine aetatis nota, sed nitide scripta circa annum J15 ab Abu-’l-Baqa Ahmed ibn-Ali al-Alimedi Schafiïta qui totum
Codicem 520 exaravit. In nostro Cod. libellus titulo caret. Alia exemplaria: Berol. (Sprenger) 990; Yindobon. 1904 (1); Paris, (de Slane) 1347 (2) = 425. De Cod. Yatic. 296 (1) cf. Cat. p. 452 el\ Hammeri, Letter. III p. 13 unde patet hunc Codicem majoris ambitus esse (42 folia) quam ut idem opusculum eo eon- tineatur. H. Khal. bis commemorat ut videtur Y, 315 n. 11111 et 11112 r"J et secundo loco tribuit viro Abd-ar-Razzaq al-Q&sch&ni (f 730). Idem ille scripsit aliud opus ejusdem generis cujus primam partem anno 1845 Sprenger Calcuttae edidit '). Hie autem Codex, sicut sequens, necnon Londinensis quern descripsit Loth (Ind. Off. 663) omnes sunt anonymi, quaproptcr Dozy suspicatus est auctorem esse Ibn-al-Arabi innixus argumentis minus validis, quum ipse Ibn-ai-Arabl in libro laudetur v. g. f. 285 hisce verbis: jls (XjJUl) 3,. Nihil autem, quantum scio, obstat quominus H. Khal. verbis fidem habeamus donee meliora docti simus. Monendum autem est librarium Codicis, de quo vide supra ad n. LXXX, jam nomen auctoris ignorasse teste subscriptione: j.Lg.^5 j.X—c'iSi . a..jl_LiS ljUs ^ LlJI L^dl U iiAtf 1 ».f«j jjjj «111 Quidquid tandem hujus rei sit, liber summae est utilitatis. Initium, fol. 192 verso post doxologiam, hoc est: L_*—I J,li l\*Jj w JO- _ .... LXXXI. (Cod. 520 (9) Warn. fol. 192—508). - O Co O £ - - -- 050rC - r J - _ u o!^L&l y ‘ j.hLc'ii » s-jLIaJ i-jUN. Est liber quem De Codice jam diximus. 1) Abdu-r-Razz&q’s Dictionary of the technical terms of the Sufies. Be auctore cf. Djimi oLs=Vfti p. OOv ct seqq. 2) Cod. XI36
LXXXII. (Cod. 1136 Warn.) Pars ejusdem operis, initium scilicet, 43 folia. Hoc Codice usus est Tholuck, qui aliquot iiujus Lexici locos edidit in libro c. t. Die speculative Trinitatslehre des spateren Orients, p. 13— 22, 28 sq. * .* . ^ A&sx-—t—*— £4*^ %>*&**** • LXXXIII. (Cod. 908 (10) fol. 62-69). Or.*'. & Poëma de voeibus technicis in scientia traditionaria usitatis, ujUJ! X-jJjc SIAM'S, ut ait a§-Qafadt apud al-Makkari I) p. M“l, auctore Schihab-ad-din Abu-’1-Abbas Ahmed ibn-Farah 1 - 0 - olaj^xi' auctore Alt ibn-Mohammed al-Djordjdnt (f 816). Jam ter editum est hoe opus de voeibus technicis in Oriente, scil. Constant. 1837, Cahirao 1866, turn Lips. 1845 a Fliigel. LXXXY. (Cod. 714 Warn.) Alterum exemplar, anno 998 exaratum. LXXXYI. (Cod. 937 (2) Warn. fol. 12—107). Tortium exemplar, exaratum ot collatum anno 1054. Cat. I.
LXXXVII. (Cod. 872 Warn.) Quartum exemplar sine anni nota. Alia exompl.: Paris. 31 (apud Flügel, Wien. Jahrb., 92); de altero Paris, et de duobus aliis quibus usus est Codd., agit de Sacy (Notices et Extr., X, p. 2 sq.; cf. Catal. Bibl. de Sacy 136 et 137); Mus. Brit. 478, 479, 1012, 1388; Bodl. (Me.) 234(1); Caes. Yind. 1905 (Exc.); Berol. (Sprenger) 987, 988; Monac. 657. 658, 659 (1); Escur. (Derenb.) 607; Constant. (Köpriilü Cat. p. STl) 669, 670, 671, 672; Caes. Petrop. 228 (1). LXXXVIII. (Cod. 1437 Testa). (j^LsJi auctore al-Firueab&di (f 817). Hie notissimi Lexici Codex septem priores paginas offert nitidissime exaratas, sed indo a p, 8 minus nitida scriptura alius est librarii, et chartao quoque species differt. In subscriptione commemoratur annus 999. In fine libri exstat brevis vita auctoris. LXXXIX. (Cod. 37 Col.) Alteram exemplar, iam fuse ab Hamakero (Spec. Catal., p. 177) descriptum, et anno 1050 exaratum. XC. (Cod. 375 Warn.) Tertium exemplar, ibidem ab Hamakero descriptum, sed sine aetatis nota. XCI. (Cod. 1581). Quartum exemplar, haud ineloganter exaratum. Emtum ex Bibl. Palmiana (Catal. Palm., p. 188, n. 18). Alia exompl.: Acad. Reg. Noerl. 33; cf. Scheidii Catal. p. 88, n. 7 et 8; Paris. 1240—1244, (S. Germain dos Prés) 197, 198; Bodl. (Uri) n. 1051, 1052, 1056, 1059, 1073, 1078, 1081,'1082,’
1085, 1088, 1091, (1114), 1119, 1120, 1121, 1122, 1147, (Nicoll) n. 203, 204 (1), (212), 353; Doet. Lee n. 88; Tippoo, p. 134, n. 22 et primum yolumen yersionis Persicae n. 23; Goth. n. 394, 395, 396, 397; Berol. (fol. 50 et 51, 2 expl.), (Sprenger) 950, 951, (Landberg) 83, 193 (iO-SiLs-); Caes. Yind. (Rzew. n. 120); Havn. 198; Mus. Asiat. Petr. (3 expl.); Caes. Petrop. 217, 218; Rosen (Mus. As.) 153, 154; Moscov. (cf. Dorpat. Jahrbücher, III, p. 251); Ambros. n. 98; Palat. n. 330; Bibl. Magliabecchiana (ap. Hammer, Lett. YI, p. 4); Yatic. n. 324, 325, 326, 327, 328, 329, 330, 331, 391, 392, 397; Escur. (Derenb.) 587—595; Alger, p. 9 (2 expl.); Societ. Asiat. Calcutt. p. f*t (in eadem Bibl. (p. H“) est —cl (jw^oLüJS auctore qadkio Isa ibn-Abd-ar-Ralnm). Compen dium est in Bibl. Atbenaei Daventriensis, Ceterum cf. Pertsch, Cat. Goth, ad num. 395. XCII. (Cod. 928 Warn.) XAlÜi auctore (ut patet ex H. Khal., nam in nostro Cod. haud magis quam in Bodl. ejus nomen additum est) as-sajjid Mohammed ibn-as-sajjid Hasan ibn-as-sajjid Ali, qui hoe Lexicon scripsit Adrianopoli anno 854 et circa annum 866 diem supre- mum obiit. H. Khal. et Pusey (p. 608) jam satis fuse de hoc Lexico egerunt '). Nitidum nostrum et satis antiquum exemplar non men sis sed anni nota caret. Aliud exstat in Bibl. Bodl. (Uri) 1071. XCIII. (Cod. 644, Warn. fol. 39—43). Explicatio, Arabice scripta, paucarum yocum Arabicarum ab I incipientium, yel perparvum fragmentum ampli Lexici Arabici, 1) Versio Fliigeliana (II, 572) verborum J LA ‘Jcid \il!j (additur s 44 (in Codd. L. et B. •. corrigenda est; recte haec verba vertit Pasey. Apud hunc corrigatur ex versione Flügeliana monstrum istud et urbs ista Idrit. Caeterum nec in nostro Codice, ncc in Bodl., de X—sermo est, de Quo H. Khal. mentionem injecit.
PHILOLOGIA. (50 cum glossis marginalibus. Est in Codice qui complura alia opus- cula ad diyersissimas aetates pertinentia continet. XCIY. (Cod. 958 (18) Warn. fol. 62). ^5, ° ~ °t? ~ °r? ,< . - ^ xJLw, auctore Molla Lotfi (f 900). Est tractatus do discrimine inter voces Juü- et yCiJ*. Post doxo- logiam hoc modo incipit: yC^Ji J^JL ^yiUt Q \i ut Sunt duae paginae. Codex scriptus est anno 925. XCV. (Cod. 39 Col.) •ut I* 5 O > , ’ U? auctore as-Sojuli (f 911) anno 1282 Bulaqi editus (Brill 53). Liber divisus est in 50 £ yjl, quorum tituli sunt sequentes: ^3 J} CP L5ï; ^ AÏjX/1 t* cioLiii gwSUajt üiyui I 0 f yt^i iüyw r L\>^t ö^ 3 v *y 0^-5 Myw 1 Aas /JJ, £yöjlt y?5 £_y*ait Asyw a J^OL, 1 jLl^I u*_A_> ^ AÜtt ^t ^ AAiUJI ^yuXtt as^m II J.yitj yCUtj ^AAjt^l A_y.jt.xi t. ^.-.éU jotyJL, A_y*x lt“ jL&JIj jyiL! Ayjw |f Xüil »yu n Jy^Laii te J^l a J^AÜ ^ , f ^*1' ASj*^ II oLüJI oLstp- Xs^o | A olxllt iüyw tv yti£ aaAaJI glj_it jJj.il ASyw |*l aa^L/ÏI JsUfól ^f, Aüit (^Uo^ A-ij-A-x. rr -klifói ^ Aüjjt ^ji «. ~j libjU! ASj*/, Yo j_Js^ AÜAfiil A_yw vf ^lüxfc^l a y . r*
n Fa Ljj'yi! iüf* S’v iA\£>$ 'üjXA> PI KSjjw PF ySUÜ! Myun Pi «aIüI'j oüJaü aÏj*'» 1"* LK^.5 iülijl gfj-jUI 8lL^5 Xjyw Pf wJüJI «yw PP XSjiw H jl&e# Xsyw Po ^*1' ^ 54*111 ^ sIjÖ^Sj oL*_= > '% «>-=*^'3 0L4JI5 il.ó'ilj oU_^<i'S' J sWi U Xsyw Pa \^SU~&*aX$ Aas ój-?. (J^TrP^ ^>5 ^ jUWIj a >bLJi Aïyw n v L ^. ^ «'ƒ UirP^ ^5 O.A> Q./i 54*15 ^Ji a_*_>1^ K.w..»-^ ®<^^5 't j _;*^ il> ^® ï ^A*®5 Xiill Jass» iXl IcX^j yUaiJL, sL-wlit 5üj*v« P» Lg? iLh,l 5UÜJI wUT V-ajJu* ft i}j^\ vJif &yu> fl IAX*jIm Ja*^ olsÜjlj JalisnJI 5 ola*yt Üf.A ff OuySAjlj ou^a^i' 'ièjtyt fl" v^a.ljj^.11 54i.*o f 1 ) i^aLwalilj l-j'-Ü-V* UU' 5 &.SjXA fo ®la**aJ'j oLiylj Juiljjl '\Z.XA f/\ v_££A4*JI 'iSjXA fv '—aiX^uJL, yujt SÜyw f1 lp1 5;3 £*W JL> ; LC S' a*>|; XjóUÜI ^5y^l «A^5 , <5? v_jytll Jp^Lc! iljjjw o. sljuiJlj Codex anno 954 exaratus est. XCYI. (Cod. 347 6 Warn.) Secundum exemplar, anno 977 cxaratum. XCVII. (Cod. 347 a Warn. Tertium exemplar, sine anni nota. Alia exempl.: Berol. (Landborg) 284; Mus. Brit. 535; Canta- brig. (Preston p. 39) n. 35; Bodl. (Uri) 406; Escur. (Dcrenb.) 37, 241, 1831; Köprülü p. HV, n. 326; Damasc. Cat. p. v. n. 24; Cid-Hammouda p. 16; Societ. Asiat. Calcutt. {Catal. p. öf); exemplar possidebat Fresnel.
XCVIII. (Cod. 474 (38) Warn. fol. 345 v 361 r.) 0 Lmo^S >_£-Lr> J. XjLc auctore oodem as-Sojuti de quo tractate vide H. Khal. iv' 295 "). Continent hae 33 paginae nomina et epitheta singulorum membrorum corporis humani. Idem tractatus ut videtur continetur Codice Berol. n. 980 (Sprenger) ubi autem titulus audit ..Lw^t XjUi. :v 'vU-£ XCIX. (Cod. 474 (39) Warn. f. 361 v.—363 v.) ejusdem generis opusculum as-Sojutii de Iacte con- tinens &Zb s ^ Quod II. Khal. loco hujus tituli habet oUJ' «Xjj sine dubio corruptela est. Aha exemplar. Berol. (Sprenger) 981; Monac. 883 (1) b. LEXICA AEABICA-PERSICA. C. (Cod. 592 (1) Warn. fol. 1—59). Lexicon sine titulo vel nomine auctoris, quod cxhibet verba Arabica Persico explicate Post bismillam sic statim incipit: V L vU ?' jri ^5 V tót L^’ Ct 0mnia ( J uao in h °c Primo capite soquuntur vocabula, sunt simihter infinitivi 4- formae, secundum ultimarum literarum sericm ordinata, et porro ita, ut primum verba quae perfecta ïcuntur, turn diversa impcrfeetorum genera (A_x_0, -Oil ; U^-sLüt caet.) separatis soctionibus in medio sint posita. Eodem ordine in secundo capite (sic incipient!: ^ j, ,.óvU ^ 1) Pro ^Lao*)! semper in hoe Cod. j.Lijjjl.
c/. rai^e Cty’,/L. X, /erf
hoc cognomen utriusqm linguae peritus, Arabicae nempe et Per- sicae. Obiit mense Djomadae II ae , anni 499, vel secundum Ibn- Djama'am (K.iL+_> ’ 9 uem laudat as-Sojuti, et al-Kiftium (Ms. 654), mense Moliarrami anni 497 3 ). Explicare voluit auctor voces quae occurrunt in scriptis non- nullis classicis. Ait enim in Praefatione: t-Xp &U5 '—X—- ijï _bUW(j olA-saitf *L>Üt a_J.c «U! ( jvj-.,-Jv —'* AJuXxJl * (jrAiitj (^tLLdl/ (j-o'Ai^ JLi/o'j'lj (^LEalJf iXjLoSjlj Opus divisum est in 28 libros, rationo habita numeri literarum quae mansionibus lunae respondent. Singuli libri 12 capita continent, ratione habita nu meri mensium anni et duodecim Zodiaci signorum. Ipsi Loxico praemissa est Introductio, in hoc Codice 926 pa- ginas 41, in Codice 969 (1), de quo mox, paginas 36 implens, in qua auctor agit de conjugatione verborum, et ilia verba enu- merat quae simul transitiva sunt et intransitiva, substantiva quae peculiarem feminini formam non habent at tamen feminina sunt, ilia quae turn masculina sunt turn feminina caet. Sequitur ipsum Lexicon alphabetico ordine dispositum (ratione habita primae li- terae vocis, non ultimae), in quo voces Arabicae aut aliis Arabicis aut Persicis explicantur. Codex anni nota caret. 1) Alins fuit an-Natanzi scilicet Abu-’l-Kath Mohammed ibn-Alï, qui anno 497 obiit secundum .Tftqut IV, vit*. Hie erat nepos et discipulus nostri auctoris; ait enim as-Sojuti: (**$>^1 q_j ^-3 Xf.aJI jjl iu£ L g J; sed collatis testimoniis supra laudatis probabiliter Jdqut male de nepotc retulit quod valet de patruo. 2) e Cod. seq. inserui.
► » y > phiTjOloo-ia. 65 CIII. (Cod. 969 (1) Warn. fol. 4-191). Idem opus. In fine introduetionis hie locus offertur qui in praecedenti Codice non invenitur: ] ) L joblü i_A*£j <A_j 'i l_v. 4 joLot<o olaLo JoaJ J$" ^ ^ * uoLosil |»^_j SC^awjJ ^..wJÜ jjliLdt 4 jol 4 i_iLw.1L |»y_j &_j 4 i__iLxS^ (jobLü i-jLcs" Jol&SS . - osS . V. ^**0/0 okl/oLj' LM 4 ^jUi" J, ^^Aosic sl—^ q_c odü xj pli” B^tas-T iOls Lo KsLsb* Ó^Ic 4 wb^ (A.=>- ij LSj-r* * qjüaü J._*oaj LXo Jlö q-c xlisLs? 4 i_tUJÖI U gJjolj 4 ja*JL j^wJS ^ l_§_ö U ij—jlsj 1 JC*Jm) Jw«Lj ^ t^w~» LSjfr" ^y“ aWI ^aiXwtj 4 xXiLijj xLosj Xwa oLLi-t. Etiam hic Codex anni nota caret. CIY. (Cod. 436 Warn.) Idem opus. Desideratur hic introductio, sed in fine est ap pendix, cui praemissa sunt verba: J, aJio-, Jyaèj ^ xsLas, ^ J; 5 i_jUJ5I IiX_S> _>ï aj i_SwLi , dum in fine libri legitur: — mcII! AóLall ö^LjJl. Haee igitur appendix partim eadem con tinet atque Introductio in duobus Codicibus de quibus diximus (nempe enumerationem verborum quae simul transitiva sunt et intransitiva), partim plane diversa (de particulis, nominibus signo- rum Zodiaci, mensium caet.). Differt praeterea hic Codex a praecedentibus eo quod ipsa vo- cabulorum explicatio bic nonnullis aucta ost. Probabile igitur 1) Cf. H. Khal. V, 81. Cat. I. a
est nos hie habere editionem diversam ab ilia quam Codd. 926 et 969 offerunt. Scriptus est hie Codex anno 601. Alia hujus operis exemplaria exstant in Bibl. Paris. 1253 et Upsal. 10 (2). Postremus Codex, ut patet ex iis quae Tornberg (qui male auctoris nomen pronuntiayit el-Nathnazi) de eo monuit, continet cum Introductionem quam offerunt Codd. nostri 926 et 969, turn ill am appendicis partem quam solus Codex 436 exhibet. CY. (Cod. 938 Warn.) w auctore Ahmed ibn-Mohammed al-Maiddni (t 518). Hoc Lexicon in quatuor partes distributum est, quarum prima agit de iis quae ad legem pertinent, secunda de rebus animatis, tertia de coelestibus, quarta de terrestribus. Ad quatuor illas partes, quarum singulae rursus in pluriraas sectiones divisae sunt, al-Maidani nomina retulit Arabica, ab ipso Persice explicata. In fine auctor narrat se hoc opus absolvisse die 14° mensis Ramadhan anni 497. Cf. Weijers in Orient. I, p. 368 sq. Codex noster anni nota caret, quandoquidem ultima ejus pa gina longe recentiori manu scripta est quam reliquae. Alia exem plaria: Paris. 1334; Lond., Ind. Off. 1027 (3) et 997 fragm.; Es- cur. (Derenb.) 601; Mus. Asiat. Petr.; Constant. Köprülü 1543, 1544, 1545. Etiam Scheidius (Scheidii Catal. n. 10, p. 88) et de Sacy (Catal. Bibl. de Sacy n. 136) hujus libri exemplar possidebant. CVI. (Cod. 802 (2) Warn. fol. 16 v.—80 r.) Hoc Codice, qui titulo, nomine auctoris et praefatione caret, continetur explicatio quorumdam vocabulorum Arabicorum quae obvia sunt in al-Maidanl Incipit ita: -v ( ^ '-jbJjl ^«Aa3 ^ (Jo: is^LtaJlj oi> ill
^ Cu ^ &Sjij ujl^Uw.]! x*Sj i^\ m&M+Ji gJt Exaratus est Codex anno 692. CYII. (Cod. 802 (3) Warn. fol. 80 v.—87). xiL^t auctore incerto, qui nonnulla vocabula, ab al-Maidanio a i n ij, j^oLauJI non satis perspicue explicata, tironum in gratiam lucidius interpretari voluit: quod propositum exsequens diversas libri partes et sectiones percurrit, et e singulis pauca nomina desumta illustravit- Vid. Weijers in Orient, I, p. 371 sq. ubi libelli praefatio edita est. Aeque ac praecedens exaratus est anno 692. CVIII. (Cod. 592 (2) Wam. fol. 60 v.—151). Sine titulo vel nomine auctoris. Notum est Abu-Sa c d Sa'idum (f 539), filium Abmedis al-Maidanii, opus composnisse cui titulus est sU.au'Ï! 3, In Irevius nempe controxit ille opus pa- tris ) cui titulus est Ex nostri libri praefa- tione patet, hujus auctori propositum fuisse ut ex al-Maidanii opere, maximam utilissimamque vocabulorum copiam exhibente, ipse, ordine plane mutato, Lexicon conficeret, in quo singula ilia ad literarum seriem disposita essent. Et hac quidem in re eandem normam ac al-Djauhari et al-Firuzabadi in suis Lexicis, secutus est, unicuique vero vocabulo earn interpretationem Per- sicam quam in al-Maidanii opere invenerat, adjunxit. Lexicon quidem ipsum in nostro Cod. integrum offertur, sed in ultima 1) Wejjersius (Orient. I, p. 370, 373) cum Herbeloto putavit opus patris a 10 auctum fuisse; sed legimus apud asSojutium, in Vitit Grammaticorum (in v. ^ v_jLaA” ^
ejus pagina, ejusdem librarii mann, nova sectio ineboatur, sic inscripta: LS>jSó ^ j J^as J, , qua tarnen ad dimidiam tantum paginam illam procedit, ibique abrupte desinit, nulla porro librarii subscriptione subjuncta. Ista sectio reyera in as-Sdmi inyenitur, inter praefa- tionem et capitum elenehum, at collato Cod. nostro 938, in quo quinque integras paginas (3—8) complet, apparet hie tantum par- ticulam ejus exstare, quae in Cod. 938 nondum unatn paginam efficit. A librario hanc ultimam paginam additam putayit Weijers. Dubium vero est utrum bic liber deriyatus sit ex patris an ex filii opere, quandoquidem in ejus praefatione liber filii, al-Asmd, tribuatur Ahmedi i. e. patri. Cf. Weijers in Orient. I, p. 368 sqq. Codex scriptus est anno 725. XH'L 2 tl. CIX. (Cod. 2104 = Amin 383). 5 _ w - 3 auctore az-Zamakhs chart (f 538). Opus notissi- mum post editionem Wetzstein. Hic Codex opus integrum continet et bene exaratus est anno II. 827. Versio persica rubro adscripta est et in margine plura glossemata leguntur. CX. (Cod. 363 (1) Warn. fol. 1—101). Secunda pars ejusdem operis quae inscribitur J( . M y i \ nempe ea quae de verbis agit (ed. Wetzstein p. a 1 !—M). In hoe autem Codice nusquam auctoris nomen indicatum est. Cf. Weijers, Orient. I, p. 364 et seqq. Exaratus est Codex anno 852. Alia exemplaria: Paris. 1256 (1); Mus. Brit. Cat. Pers. p. 505; Bodl. (Uri) 1083, 1094, 1127 (1), 1161 (pars. II), 99 (3). (Nic.) 225, 231 (1) pars II; Lips. 2; Berol. 57 fol. 77, 78 et 79 in quarto; Petrop. 213; Upsal. 13; Bonon. 371; Constantinop. (Kö- prülü) Cat. p. Tl* n. 698. Codieem quoque possidobat Wetzstein. De versionibus Turcicis vide infra inter Lexica Arabica Turcica.
CXI. (Cod. 1007 a et b Warn.) 5 , & x ) auctore Abu-’l-Fadhl Mohammed ibn-Khalid, qui vulgo al-Djamdl (Djamal-ad-din) al-QorascM dieitur, qui hunc librum absolvit anno 681 ut legitur in nonnullis exemplaribus teste Rieu, Cat. Pers. Mus. Brit. p. 507. Narrat in praefatione se diu studuisse ut librum, quern summis laudibus effert, al-Djauharii (Jih&h, aut emeret aut describeret. Invenit tandem optimum, quatuor spissis voluminibus eonstans exemplar in Bibl. Academiae XxjlSyJI urbis Kaschgar (j_i£ 1/). Excerpsit illud, omittens plerosque poë- tarum locos qui ab al-Djauhario laudabantur, et interpretation! Arabicae Persicam substituit. Sunt duo volumina formae quadratae minoris. Undeeim ultimae posterioris voluminis paginae continent appendicem ab al-Djamal al-QorascM confectam de 1 xXSbUS ^5' i_-o-Lo qI t_*_J ic a fi jwü'j Lpu.s-! Codex anno 931 scriptus est. Alia exempt.: Mus. Brit. 1007, 1008, Cat. Pers. p. 507; Ind. Off. 1015, 1016, 1017, 1018, 1019, 1020, 1021, 1022; Bödl. (Uri) 1115 et (Ouseley) 388; (Tippoo, P- 133, n. 17); Societ. Asiat. Calcutt. p. M (2 exempl.). Cf. Berol. (Wetzstein) 68. Liber editus est Calcuttae (1812—1815) 2 ), litho graph. Lucknow a. H. 1289. CXII. (Cod. 1664 (2) fol. 167-204). i_iLai. Lexicon Arabico-Persicum metrice compositum, 1) In Praef. legitur: Loj X-Jjl &_J _^_8«2J Q-0 —JyöJI L\S> 2) Karissima est haec editio in Europa; at possidet earn Bibliotheca nostra ex Brbl. Sacyana coëmtam. ('gifIf J /y ƒ .
auctore Abu-Na^r al-Farahi qui ut patet ex H. Khal. VI, 346 vixit ante D.jordjani, qui anno 816 mortuus est. Cf. Kieu, Pers. Ms. p. 504. Codex nitide scriptus sine anni nota. Emtus e bibliotheca van Voorst (Catal. p. 5 n. 36). CXIII. (Cod. 1678 (2) fol. 139—181). Alterum exemplar anni 1059. Codex itidem emtus e bibliotheca van Voorst (Catal. p. 6 n. 43). Alia exemplaria in quavis fere bibliotheca reperiuntur. Anno 1819 Calcuttae typis impressum est opusculum et deinde saepius • repotitum. CXIV. (Cod. 469 Warn.) > - > e«& Lexicon Arabico-Persicum, auctore Alt ibn-Xograt*) ibn-I)awud, qui hunc librum scripsit anno 843 1 2 ). «Arabica vocabula non stirpium rationo habita sed literarum quibus quodque constat, in medio sunt posita. Hunc autem or- dinem in iis collocandis auctor observavit, ut literarum seriem persequens et vocabula secundum primam ipsorum literam dispo- nens, singularum tarnen literarum vocabula in tres sectiones dis- tribuerit, quarum in prima ea tradidit quorum prima litera cum vocali Fathd, in altera quorum haec cum Casrd, in ultima quo rum haec cum Dhammd pronuntiatur.” Weijers (Orient. I, p. 366). Sunt duo tomi uno spisso volumine compacti. Codex scriptus est anno 886. Aliud cxomplar adost in Bibl. Bodl. (Uri) n. 1050. 1) Ita in Cod. autographo (v. ann. 2), Cod. Bodl. sec. Uri p. 227 et H. Khal. II, 277. Cod. noster habet Nayrallah. 2) Aetatem definin', potui inspecto alio Codice cjusdem libri autographo, quern possidet domus Brill, in quo hie annus memorntur.
CXY. (Cod. 1665). «■ « 3 0- &-A1II jJ..S lexicon Arabico-Persicum, auctore Mohammed ibn- Abd-al-Khaliq ibn Ma'ruf, qui nono saeculo vixit. Cf. H. Khal. y, 256 seqq. Cat. Mss. Or. Petropol. p. 202 seqq. Lithographice in Persia editum est anno Hidjr. 1283. Codex anno 985 nitide exaratus olim fuit e libris Hadriani Relandi. Alia exempl.: Mus. Brit. (Cat. Pers. p. 507) 3 exempl.; Monac. (Pers.) 292, 293, 294; Paris. 1248, 1249, 1257; Yatic. 23;Petrop. 223, 224. Codex anno 1860 emtus est e bibliotheca van Voorst (Cat. n. 37). CXYI. (Cod. 500 (1) Warn. fol. 1-172). - clo.0 > _ 5 _ J £ U-w3i ineerto auctore, sed qui scripsit regnante Ba- jezido filio Mohammed-Khani, et quidem anno 871 vel 872 ut patet ex ipso titulo qui simul continet '). Praefationi ara- hicae adjecta est versio Persica interlinearis quae ita incipit: oUlfL oüaxil j*- oLÜL «UI sjLkJ ^ ^1. Ait ibi auctor Se kausisse ex al-Djauharii ag-Qih&h, Ibn-Doraidi al-Djamharah, (Ibno- l-Farisi) Modjmil al-loghati, aliisque operibus. Ipsum opus continet Lexicon Arabicum, alphabetice dispositum, ratione habita primao literae vocis, non vero stirpium, et Persice explicatum. Codex noster anni nota caret. Alia exemplar, exstant in Bibl. B °dl- (Uri) 1135; Paris 1255. CXYII. (Cod. 836 Warn.) Glossarium Arabico-Persicum sine titulo et nomine auctoris*), quod incipit: (sine dubio addendum est iA>) ditur 200 + 8 + 4°0 + 1 + 30 + 1 + 60 + 40 + 1 = 871 vel si ad- ratum sit' 9 * St ante annum flium apographon Vindobonense hoc anno eia-
‘ tXi' ,*jI# olii Jy> c u*^} «i\j! (JlS* £ oU-AO ^j ; JM A-i-i" voijl=>! ^>. Deinde, absoluta doxologia, operi sic praefatur anonymus auctor; Jk-x-> lot sJUi Ls\S> ;_•}ƒ=- v-a.*JjJ X- I* - '*'* O^- 5 J-* yaZ^ jO Ij’ -kUt^ l-jb jS 1 jL> V-il AJj 1ÜA.AAA.AJ l\i*V V^a—A«t *0^2' Ja^Xaaa/Sj !^>.aaaJ^I>XX/C q' 1 -^/) ^.AWjLj O^*~ty0j ^^ajaasj' oLJS ójy> a5^ JjS" aXjIj ^Uxe' ^oUi^ i}- 1 '»' Ij _ yJW A-"A Ujb OA_jt) \_jJi Ujb jL> Significationes Turcicae tantum in duobus prioribus paginis a lectore quodam adscriptae sunt. Codex anni nota caret. Alia exemplaria: Caes. Yindob. 119, 120 (1). CXVIII. (Cod. 1648). , , vi > - 5 i-,l i \ j_»L> sive oLxJJt -_a^U.ao , lexicon Arabico-Persicum, auctore Abd-ar-Rasehid ibn-Abd-al-Ghafur al-llasani al-Madani at- Tatawt (Codex tiX-Jj—» (sic) ^ ■» * tt ? ^L*al ,j,A .» 1'), qui hoc secundum literas primas et ultimas verborum alphabetice dispo- suit, nulla vero radicum rationo habita. Dodicavit librum suum principi Abu-’l-Motzaffar Schihab-ad-din Mohammed ScMh Djihdn qui regnavit a 1037 ad 1068 (obiit 1076). Fontes quibus usus est et annum quo opus absolvit, indicat auctor in chronogrammate w& ad calcem libri (v_jUhl #u,Lj ^ *i^J) : c ^ K^jSjLA j J 1 A_J_C jo\—A3-* s J-suo 5 V^+*s (_rj*IS vjü=» jJj Uis» jt J (J—rl
o'/** o+F44; +—jL-w 4—;l-*^o qÏj! Jo.aJ j, jy^* S~±-h i3 lC j j Quod si recte intelligo, est (40 + 50 + 400 + 600 + 2) — (2 + 4 + 10 + 30) = 1046. Alia exemplaria in Bibl. Tippoo-Sultan n. 25 (p. 135), sub titulo oliltl Ouseley 386; Mus. Brit. (Cat. Pers. p. 510) 3 exompl. Editum est Calcuttae anno 1808, 1816 a J. H. Taylor sub titulo oLiill wiU), 1836. Bis Lucknow et seniel Bombay typis impressum. Emtus anno I860 e bibliotheca Van Voorst (Cat. n. 14). c. LEXICA ARABICA-TURCICA. CXIX. (Cod. 716 Warn.) -.l+'+T qU*-/• Interpretatio Turcica Lcxici al-Djauharti, al> *11 ^ 1 a quam Wanquli scripsit diversa. Adhibuit interpres Turca alia quoque Lexica et commentarios nonnullos in Traditiones. Diver- /'TV ° St ^° C °^ US a qL*>+) do quo loquitur H. Khal. ’ P- 90), nam in nostri Codicis praefatione de „LsUaJI +övU rm ° non 0f, t> Doxologia Arabica incipit hoe modo: aJJ . v t ,11 ^ <4** +-E o 4+ « 0 Lf^ j-j'+JI ‘ ++' jyt °* praefatio Turcica: ^ ^ & U°^*l Vj—£ q4L>I y-i ij~r! 0+ +J5I + 51 >>4+1 bO'ux dWJul. Nitidus hie Codex scriptus est anno 969. Alius est in Bibl. Bodl - (Uri) n . 1155. 'ius ri' C0S Vorfdon * 8 turcicao Loghat-ï-WAnqull dictae ot jam sae- Hus C. Poh oditae roporiuntur in Bibl. Dresd. 364, 365 (pro Parte); Lips. 5. 1
CXX. Cod. 841 (1) Warn. fol. 1—79). sive secunda operis az-Zamakhschari cui titulus pars quae de verbis agit turcice explicatis. Exaratus est Codex anno 960. Etiam in Codd. Paris. 1318 et (Pers.) 192 (2) verba Arabica verbis Turcicis explieantur. Turcica versio totius operis titulnm ferens: continetur Cod. Yindob. n. 86 (olim Hammeri 16). CXXI. (Cod. 237 Seal.) Kit O -it* ji ofeyo. Nomen auctoris libri ignoramus; sed liber senptus est inter annum 796 et 939 '). Continet ingentem numerum vo- cabulorum Arabicorum, ex al-Djaubarii et al-Firuzabadii operibus desumtorum, partim quidem eodem ordine qui in bis Lexicis ob- servatus est (nempe ut non prirnae sed ultimae vocis literae prin cipalis ratio sit habita), partim vero etiam plane diverso (nempe ut, Turcarum in usum, vocabula non secundum stirpes, sed se cundum ultimam ipsorum literam, digesta sint: feminina igitur in s' cadentia, sub litera s, et relativa nomina sub litera ^ notata sunt). Singulis inter versus addita est interpretatio Turcica. Cf. Weijers Orient. I, p. 362—364. Codex noster (797 pp.) anno 955 scriptus est. Alia oxemplaria: Paris. 1247, 1264, 1337, 1338, (S. Germain des Prés) 388, 414, 486; Bodl. (Uri) 1130, 1142; Caes. Vind. 113; Acad. Or. Vind. 14; Upsal. 16, 17; Ambros. 104; Palat. 395; Bonon. 376. Vide etiam Catal. Bibl. Scheidii p. 88 n. 11, et ]) Tornberg in Catal. Bill. Upsal (p. 14) statuit, auctorem ease Zain-ad-din Mohammed ibn-al-llasan at Tibrizi, qui obiit anno 781. Legitnr hoe in nonnullis U. Khal. Codicibus; sed eat interpolatoris annotatio prorsus falsa; nam diu est ex quo Weijersius (Orient. I, p. 363) rectissimo observavit: .quo onim tempore Zain- .ad-dln ille at-Tibri/.i defunctus esse lcgitur, ipeum al-Ftruz&bèdii opus, quod una »cum al-Djauharii Lcxico fons est libri ijk!!! OJyO, nondum in publicam lueem .prodierat.”
PHILOLOGIA. 75 Catal. Bibl. do Sacy n. 139. Yerosimiliter huncce librum etiam offert Cod. Bibl. Eseur. n. 601; hoc certe ex initio et fine, a Casirio descriptis, eificiendum videtur; sed in hoe exemplo, ut in aliis, praefatio deëst. Cf. Derenbourg ad num. 604. CXXII. (Cod. 412(2) Warn. fol. 152 v.—160). Parvum Glossarium (17 pp.) continens explicationem Turcicam vocum quarumdam Arabicarum, quae in libris de jurisprudentia o O occurrunt. Titulum gerit: xüsJI qjJ—o er oliJJS bl\P, O O -« O- # o — O- -o et sic incipit: (melius vJu_j) sJLpj 0-5 5 -O- 5 - 0 5 5 5 — G .. " Oils. Finis est: ; Auj ( T Omnes yocales additae sunt. Exaratus est hic Codex anno 891, ut patet ex subscriptione prioris partis. Aliud exemplar Caes. Yindob. n. 105. CXXIII. (Cod. 461 Warn.) — . O S • 1A Lexicon Arabico-Turcicum auctore Moglin-ad-din Mogtafa ibn-Schams-ad-din ex Kara-Higar, vulgo Akhteri, qui vixit tempore sultani Solaiman-Khani. Opus, uti notum, Constan- tinopoli anno 1242 (1827) editum est. Codex scriptus est anno 987. CXXIV. (Cod. 1435 Testa). Idem opus. Hic Codex scriptus est anno 1029. Alii Codd.: Paris. 1260 — 1263, (Pers.) 198, (S. Germain des Prés) 200; Bodl. (Uri) 1053, 1058, 1063, 1129, 1132, 1137; Berol. ( f °l. 51, ex Codice nostro CLXIII descriptus); Dresd. 127,(417); Monac. 780, 781; Caes. Yindob. 114, 115; Upsal. 18; Caes. Pe- 1) Obiter observo verbum in Freytagii Lexicon deaidcrari.
trop. 219; Mus. Asiat. Pctr.; Ambros. 102; Bonon. 375; Constant. Köprül. Cat. p. I'll n. 311. p. ft*. n. 656. Ot. 2-^r CXXY. (Cod. 2103 = Amin 382). Glossarium Arabico-Turcicum sine ulla praofatione et sine no mine auctoris. Exstat quidom in involucre libri titulus ^ ^L.-- ol-xill, sed nullum indicium est in Codice revera opus hoe titulo insignitum tuisse. Vocabula Arabica alphabetice disposita sunt eodem modo quo in nostris lexicis mos obtinet sed ordo non stricte observatur. Prima sunt: ji ^1 0 UÏ, ultima: Codex anni nota caret sed non male exaratus est. t- CXXVII. (Cod. 500 (4) Warn. fol. 220 v.—233 v.) Simile Glossarium Arabico-Turcicum, sed minoris ambitus quam praeccdons. Nullibi libri auctorisve nomen comparet. Post bis- O-, OOO r, millam incipit ita: gbjl ._o\^\ ,_.|j CXXVIII. (Cod. 857 Warn.) Emendata et aucta editio poëmatis memorialis, xiJy ïil dicti, et ab Abd-al-Latlfo, filio Eirischtao, in usum nepotis sui, Abd-ar-Rahman, conscripti. Titulus non ab auctore, sed
ab cditionis curatore profeetus est. Sunt 27 carmina vel capita. Sex quae restant (28—33) sunt additamenta ad editionem alteram. Codex exaratus est anno 1035. Alia exemplar.: Bodl. 105 (2) p. 291; Paris. (St. Germain des Pres) 637; Gotha (Turc.) 36, 37, 38 (1); Dresd. 197 (2), 250 (Turc.), 271; Caes. Yindob. 109—112; Acad. Or. Yind. n. 16; Monae. 788, 897 (1); Constant. Köprül. Cat. lil n. 318, p. fl*T n. 694. . CXXIX. (Cod. 1561 Testa). -* # - * j iCjti auctore Schaikh-Molla Mohammed al-Antabl i. e. oriundus ex v_>lï yvc. Est commentarius Arabicus, intermixtis explicationibus Turcicis, in opus praecedens. Codex anno 1086 scriptus est. Aliud exemplar hujus commentarii in catalogis non describitur. CXXX. (Cod. 1099). {Crrt.te.XOt?// oUUi' glossarium Arabico-Turcicum in usum scholarum metrice compositum ad normam Ibn-Pirischtao et Schahidii opera. Doscripsit Flügol in Catal. Codd. Yindob. I, p. 121 sub n. 117; ibi dictis addatur capitum numerum esse 61. Codex noster anno 1120 bene scriptus est in urbe ;l (Smyrna). De origine nihil annotatum est. d. GLOSSARIUM LATINO-ARABICUM. CXXXI. (Cod. 231 Seal.) Voces Latinae charactere Longobardico, voces Arabicao cha- racteie Africano, sed omnes oadem manu, exaratao sunt. Ilic Codex, ut versus fiuem logitur, primum fuit Guilielmi Postelli,
a quo eum Raphelengius accepit. Libro usi sunt cum Scaligor ad Thesaurum Linguae Arabicae (yid. infra) componendum, turn Raphelengius, cujus Lexicon Arabicum anno 1613'Xeidae prodiit. In hujus libri Praefatione affirmat Raphelengius, hoc Glossarium »ante annos octingentos plus minus doseriptum fuisse”; Scaliger »ante DC plus minus annos scriptum” annotat, sed revera saeculo 12 mo exaratus esse videtur Codex, nec multo antiquius videtur esse ipsum opus. Yid. Dozyi praefatio ad »Supplement aux dicti- onnaires arabes”, p. VIII seq., qui de valore hujus Glossarii multis exposuit. Ducange alio ejus Codice usus est, qui ubi asservetur, nondum indagari potuit. Prima Codicis folia lacera sunt. In ejus fine complura occur- runt, plerumque imperfecta, quae cum Glossario nihil commune habent, sed eadom scripta sunt manu, in quibus est Epistola Hieronymi de signo. «-r— /C.; /r ■ At tiAl /e. ?/ £ >u & r • 1.^ ** /y> (j ( ' V h / 'Bu-.< r L->: e. NOMINA RELATIVA. CXXXII. (Cod. 334 (3) Warn. p. 241—326). “ JaiuJi ‘Jaaèjf ^.s cjLwjiH quom librum Abu-’l-Fadhl Mohammed ibn-Tahir ibn-Ali Hieroso- lymitanus, yulgo lbn-al-Qaisardni dictus (•(■ 507), dictavit disci- pulo suo cui nomen Abu-Nacr Omar ibn-Mohammed al-Laftawani, qui eum deinceps cuidam suo discipulo dictayit. Librum anno 1865 edidit P. do Jong nostro Codiee usus, apud quem uberiorom descriptionem cum nostri Cod. turn Rorolinonsis loetor conferat. CXXXIII. (Cod. 334 (4) Warn. p. 327—357). Appendix ad librum de quo diximus, auctoro Abu-Musa Mo hammed ibn-abi-Bakr Ispahanonsi (f 581), quem de Jong edidit ad ealeem editionis Ibn-al-Qaisaranii p. Hv—fff.
CXXXIV. (Cod. 384 (5) Warn. p. 358 ad finem Cod.) Titulus non a librario sed ab allo huic libello praefixus est: q_j (J"-£ 0—J tX_5 T ! JaaliJ. g^ywJJ oyy^UaXli 1x2x5^., lxxJ>lx3 !yuixi»l ^l*j‘ *)jl XJfj (^co'XsCJ! cyj gJI qUxe — c 0*^- y-A qJiXSI £^Lc. »Yidetur autem baec inscriptio” (sunt verba Hamakeri Spec. Catal. p. 150) «mi nus respondere rerum veritati. Neque enim liber iste, quem Bagdadensis Concionator (f 463) ediderat, sed epitome tantum, in qua describenda nunc versamur, hunc titulum habuit; üt facile intelligi potest ex ipsius Alaeddini praefatiuncula, ubi libellum se excerpsisse dicit ex duobus Bagdadensis operibus, quorum alteri 02-x.^UjJI , alteri XxJLxJt nomen erat.” Compendii autem hujus auctor Ala-ad-din Alt ibn-Othman, teste Ibn-Qotluboga, inclaruit nomine Ibn-al-Torkomdnt, obiit anno 750. Addit Hamakerus haec: «In hoe autem negotio ita versatus est, ut ad quaerentis facilitatem omnia ex Alphabeti ordine dispon eret: singularem au tem literarum traetationem tribus paragraphis absolveret. In prima agitur de illis, qui suo nomine differunt, parentis appellatione consentiunt: in secunda autem illi inter se componuntur, qui non 8110 sed parentis nomine a se invicem distinguuntur: in tertia, qui utrumque diversum habent. Additur in fine dissertatiuncula de viris, qui cognomine ab _jj! incipiente dignoscuntur. Institutum auctoris hoe est, ut confusioni modeatur, quae in Codd. ex ob- seurius, omissoque punctorum diacriticorum apparatu, scriptis no- minibus propriis, oritur. Quae res manifestius lectori ex uno alterove exemplo apparebit. Sic in primo capite literae Elif lXJ’I O- l -V^5 f.fr 0j; in altoro q_j pt&jïy cH qLv> ; in tertio L*J (cüj 4jÜI jd; m capite libri extremo c jyJütJI Ex subseriptione constat eodem anno 713 hoe exemplum ex autographo factum esse, quo ab ipso auctore fuorat compositum.”
™ PHILOLOGIA. CXXXY. (Cod. 325 Warn.) opus quod anno 723 conscripsit Schams- ad-din Abu-Abdallah Mohammed ibn-Ahmed ibn-Othman ad-Dza- haln (f 748). Liber anno 1881 editus est a P. de Jong qui im primis hoe Codice usus est et de ceteris retulit. CXXXVI. (Cod. G85 Warn.) > ^ ‘UJliï CJ. As-SojutU (f911) Lexicon nominum relativorum, a P. J. Veth anno 1840—1842 editum, ot anno 1851 Supplemental locupletatum. Codex anno 1029 exaratus est. /
GRAMMATICA 1 ) (i_ajjtJx) CXL. (Ood. 841 (2) Warn. fol. 80). 3 > t _ O _ i w A* /0 i3 tractatulus, unam paginam et dimidiam complens, de significatione singularum literarum, t nempe expri- mit virum despectum et debilem; >_j est vir qui saepo coitum exereet, et sic reliqua. Unicuique explicationi versus antiqui poëtae, exempli instar, additus est, et scriptio tribuitur celebrato grammatico al-Khalil ibn-Ahmed, qui anno 175 obiit. Incipit hoe modo: ^ $ k* 5 '-** L^_K xaIx* aU' XT, v - s * i r J Lc ^*0 LgjAji iAsj tS***-*" y.tAi ■wSijIi y? xi' ^kü- *„«^1 tst in oodem Codico atquo soeunda pars az-Zamakhscharii ) ..il netutcin grammaticorum et lexicographornm defmiendam, usi sinniis impri- nna (.niiicc nostro 654(3), quo eontinetur cxccrptum cx al-Qiftii Fi(is Grammn/i- ,, rK ” ï ’ "k a ‘hUznliabio fnctum, as-Sojutii libro de codcm argumento et Anburii Noihat-alaliM.
Df.iHl? Moqaddamat-al-adab, qui anno 960 exaratus est. Alterum exem plar Ms. Berol. (Landberg) 560. CXLI. (Cod. 2224 = Amin 506). sive liber grammatici argumenti celeberrimus auc- tore Stbawaihi (f 180 vel 177) cujus editionem inchoavit H. De- renbourg. Codex noster integrum opus continet et praeter librum ipsum etiam continet praefationem illam, quam e Codice Eseuri- alensi publici juris fecit editor: Le Livre de Sibawaihi I, XXIV et seqq. Itidem divisus est in duas partes. Praeter Codices quibus usus est editor ad parandam editionem suam et nostrum alium nuper acquisivit bibliotheca Berolinensis (Landberg 4). CXLII. (Cod. 553 (1) Warn. fol. 1—79). kjsujl L< i auctorc Abu-’l-Qdsim Abd-ar-Rahnuin ibn-Ishaq az-Zaddjddji (f 337), cum Commentario Abu-Mohammedis Abdal lah ibn-Mohammed ibn-as-Std ] ) al-Bataljusi, qui anno 521 Valen tine mortuus est. Hujus Commentarii titulus, secundum H. Khal. (II, p. 628), qui ilium omnium praestantissimum esse contendit, est ^ ‘ {Errores in al-Djomal obvii emendati); sed in fronto nostri Codicis tantum legitur: aIII Jjt óUwbU Libri vero initium est, ut H. Khal. dieit: .v t H . . , ^ 5 # Ujj ^ , et in initio praefationis iste titulus commo- moratur, quandoquidom oa sic incipit: siV «'i *JJI 1) Ex Ibn-Khallicin ([, p. ("vf, eil. do Sluno) ct as-Sojuti (. V Jl j-^.X_j) patet, Weijersium (Orient. I, p. 343) minus recto lbn-as-Saijid pronuntiasse.
£.Lajl a (éLJloi (J^_e óljl_j ‘ liV-JLLo (jis!_ê1 r — « ) «Jüüt \;ó jij Lo ‘Ja*.:STJS oLol li^ 5 - Ex üs quae sequuntur, partim ab H. Khal. descriptis, patet auctori propositum fuisse, non ut Commentarium in az-Zaddjadjii opus conscriberet (opus enim Ibn-as-Sidi vocant Arabum biographi et biblio- grapbi), sed ut ea quae ab hoe grammatico minus bene dicta essent corrigeret. Saepe versus adducit et explicat, sed separata ilia scriptio, qua versus in al-Djomal citatos Ibn-as-Sid explieavit et de qua H. Khal. loquitur, in nostro Codice non invenitur. Possidet hoc opus Bibl. Escurialensis, n. 121, 2 et 295, prior Cod. est anonymus, sed secundus non Ibn-as-Sid sed Ibn-Hariq habet auctorem. Cf. Derenb. Catal. Codex antiquus est sed anni nota caret. In primo folio pos sessors anni nota exstat 875. CXLIII. (Cod. 406 Warn.). Commentarius in idem opus, auctore Abu-’l-IIasan Ali ibn- Mohammed ibn-Mumin ibn-Osfur Hispalensi, qui anno 669 obiit (titulus in nostro Codice: v_a-wUai' -jA_^_i O-? cry'» ^ Jwc (1. Jjl) jbu.^1 alil jjsuac. '). Praemissus est Index 146 capitum in quae opus divisum est. Spissus hic Codex perspicue exaratus est anno 742, charactere Alricano, nisi quod j et ó more orientali scriptae sunt; quod inde forte explicandum est, quod librarius, ut subscriptio docet, erat Hispanus qui Meccae hunc Codicem scripsit. -Al-Djomal sine commentario exstat in Cod. Escur. 30 (1), 108 (1); Borol. (Landborg) 168 et cum variis Comment, (divorsis a nostris) in Bibl. Paris. 1313(1); Acad. Orient. Yindob. 60, qui certe Codex, ut al-Djomal, incipit a verbis x_Uui r bUil f U5l; 1) Alia manu9 hia subscripüit sequcnlia: .jLiolj iósjvju «■ . KjJj L&M JÜl. Sed hoc opus nunc non amplius in Codiee reperitur.
Escur. 31, 109; 400 (2), nunc 1867, probabiliter est Commentarius Ibn-as-Sidi l ); porro Constant. (Köprülü) 1462. Commentarius Ibn-Ogfuri exstat in Bibl. Ambros. n. 154. Tres ultimao hujus Codicis paginao alia eaque incomta manu sunt exaratae. Excerptae suilt ex quodam Ibn-al-Djauzii opere, titulum gerunt: ^1*3 *111 ^ ^ , et sic incipiunt: j tjlLÜ ö Cy U"^ 1 LgtiW LT-J-P- i>jL=» i_jLLu>5 jjCxüJli» Jc gJI. Deinde sequitur: Lzul ^jl\Ü ^ie q,; et pri- w ) mum quidem enumerantur Prophetae, turn ^ Xajvj.j <3>*^ >-H c eM ol^’’ tura i^-s-d Cr J^lo *111 tum JJl^SI ƒ5 ^ (incipit ita: J} J i3 Jj 1 } *111 Jüt> L j 5 l ^Jl (.1-ü- «AjSwII lV2»U«o), et denique Index alphabeticus illorum qui praelio Bedr intorfuerunt, qui tarnen in media litcra £ abrupte desinit, nam caetera desiderantur. CXLIY. (Cod. 431 Warn.) /'J f j p i .... xcU*aJl ^ auctore Abu-’l-Path Otzman ibn-Djinnt (f 392). In nostro Codice titulus sic audit: *111 *4^ wl :’I „ Spissus bic liber agit do literis alphabeti Arabici, at animad- versione tarnen dignissimus est, nam pormulta continet quao in 00 fortasse non quaereres: disputationes o. g. egregias de parti- culis, et permultos poëtarum versus. Ut autem lector de 00 judicare possit, adscribo breve caput de litera ijc (fol. 30 v.): Aïj A*b*XwIl vJjjH _>t <->y> 0>LaJi ^ol/oalt v_jy> 1) Hic Cod. nonduin dcscriptus est in Cat. Deronbourg. Cf. Avant-propo# XIX.
Q'i' lólj SAj^j "J|j ^(Aj ^ ^Loi 0^jj Ui' l^jS"3 |»Afli' ^^Ulj ^^2—- ~}~~^ Ck*^!j j**°3 _SLJtö _p_^ ilsJ'ii U^j [„Acj ï ' s - 0^1a3Ó xSyj> i«3l \A2.x/ai^ \iLwJ ^jcLAAjaJ ^U^.5 Lol5 X^xbji ^ L^x/Q ^l\ax5 i^Lcaii (j^Li/Caxii ^.c Axijil L> Iaai\> ^x*Aa*M l\XCÓ^ xS*JL*J ^,^>b . . ** ., 5 - O - W _ 30 3 S - 3 ^’j-AvwJ) qLX^o \a/o (j£>Iaa£l*JI XA^\jl . ~*~~3Ó o JjJLj a_^ LI c^jtfvv C< JL..>\JJI jls Jï sO>Li~»L \Jic ol jSj tf* l5 i= “ Uoj! q'AS>5 «dyaj jyb ( ^ji*Aj‘jlt <22^*,'*} i3^ *->ƒ> ' l "^ > oV^" ^ |>AÜJ A_ïj jy.=»Lo ^j_x; L?A=-I V_JÜS jwC id^A.11 ^jcLiJI JjS Lo*5 iyi J^JI o yó a i i_c*<-S! L <yi22=*' } (* u^jSÜI ^yoJlj cC A-^. liÜAi a l 5 L<r bÜ a ' öv\_—oLoail |*lc^ Oj^ o|j5 xil3 a ^,lï U*i 0 5> ^^Aj % ^^fjls l» a ^*s j^Aj t_j ; =>' iA^.=> -'*” w I*^ 2 S Lg *•*-?■?.} [*—*—üj ol—<ii—yv&Jtj l\j}\ C ^Ltójl l_}*ij>l A_ï ijyüj »AJ (j_p jLüJ! „ yS'u er* $"i*j *= - o T , . _ o C/i a ij »A_3>j ^S^lbl £^ï\fctol g, b )La.i olxUI (_p_*~J ^ s Ua3l V I ~ l Ml » .. •. ® - ° - > 3 O 5 3 3—0 3 u^> j-x-CCwo ^ JyÏAS l’Cxï'.^Jt K*j^l ^ J. Ay-J ^ i^L> v „iJJ ^LaJl a l JÖj" j^i' (3j5 bli <!> ^4^ ^5 ^ V-^S i LJI Jiü CP (*3i ^ 1) In textn eet pj-Jls, eed in raargine ut edidi. Pro alii, ut est m margine, legunt ^jAjiïIj. 2) Addidi Ji'; C f. ed. Uieterici p. i"o vs. tT.
°^5 (J^c aIi* aUoli* ^jyJJ Lgif a*s ^*5>Js.9 ycL&Jt Jjjj U|j SjX*ü jjomAj J, UjU/ jJ, ti_X_5) Oj2 ó ) «. W ». I w 5 C 1 c cJ *y yUil aJJI ^J! ijüjLc jyS'.j bLo ï'luj! JAjIs JójLc oU yjü ~ > (>~^i «Jt »li** 0 yGj ^1 x*>lê ^ Aiö, jju. Hio nitidus Codex charaetere Africano exaratus est anno 575 in usum proprium ab Abd-ar-Itahman ibn-Ammar ibn-Djozai (? t _ 5 y>), multisque vocalibus est instructus 2 ). Alia exempl. servantur in Bibl. Paris. (1294); Palat. Medic. (360) et Köprülü 1369. CXLY. (Cod. 1071 (3) Warn. fol. 13g-15jS). ' i ij «• o 3 «o y _ AxiX*J! AIc auctore eodem Ibn-Djinni. Agit hic libellus de numero duali, et sine doxologia sic in- cipit: üUy üüjj A*üJi Uic L5 im j, oóu 3 Q t jud vJÜ’il s^A-i? 3 OVV/-’ er 0 0 Ly. xJÜI ^ $ U Nitidus hic Codex unicus in Europa videtur. Multis vocalibus , instructus et anno 600 exaratus est. In titulo logimus ^ j s ; *"N'j c O* ^ jj JU/ Ja.5» «lil sübf ^ydll (cJjtïi*. > Q f *2.^ ^ CXLVI. (Cod. 1760 = Amln 25). ^jLjyaXl] auctore eodom Ibn-Djinni, de quo . V . II 1) Altera lectio LjjJi JbL> in raargine notata est. 2) Primam korrasam i. e) 6 folia recentior manus et quidem, ut legimu» in frontc Codicis, ^JiAjl JU/ supplevit, qui vir anno 861 diein suprnnum obiit.
tractatu cf. II. Khal. II, 304, ubi vocabulum ^*2X2^ omissum est. Opusculum, 21 folia implens, hoc titulo innotuisse videtur quia regi cuidam dedicatum erat, sed proprie nomen habuit ^ , ut auctor in exordio dicit, cf. Fïhrist av, 9, Flü- gcl, Gramm. Scftul. 248 seqq. In fine sequentia annotantur: ^ iLol x_j tjeje et: i3' Ceterum de hoe libello confe- renda est dissertatio G. Hoberg c. t. Hbn Ginnii de flexione li bellus, arabice nunc primum edidit in latinum sermonem transtulit notis illustravit G. Hoberg. Lipsiae 1885. Codex unieus ad sao- eulum V roforondus est. CXLYII. (Cod. 235 (1) Seal. fol. 1-06). auctore Abu-T-Hasan Tahir ibn-Ahmed ibn-Bdbasch&d (f 469). Liber in decern f agios distributes est: • (* 1 j J.aos N o J«»ai f Ojü t" JouJt ij>*as t. jjUJt 1 JwoL*Jï Jjios a Juai v. Codex incomta manu Africana exaratus est, et in fine hujus °poris Ibn-Babaschadi haec legitur subscriptio: > >L_XJÖJ IJ^ .... ,v \-aJ1 ^Ic j _j—& (j-> Loj.j J, 5 £ 5 - - o o . 1 ^ ex quibus barbaris v erbis patot, Codicom scriptum esse in usum Cardinalis Legati Lgidio(?) ) 0 t absolutum esse die Solis, trigesimo mensis Januarii ann i C>19. (Cf. infra, n. CCV subscriptio hujus Codicis partis qua '^'Adjorrumijah continetur). In fino Codicis fol. 84 et 85 initium ejusdem libelli iterum exstat.
Cf. Weijers, Orient. I, p. 333 sq. Alia exemplaria: Berol. (Landberg) 5, 261; Vatic. 323, 342, 343; Escur. 1822 (2). CXLVIII. (Cod. 2226 = Amln 508). - S ^ 9 ) Ci « blAob 'xaJkp.a ^ auctore ipso Ibn-Bdbaschdd. Cf. II. Khal. VI, 70. Quum hujus Commentarii aliud exemplar mihi non in- notuerit describam praefationcm: ^Lb Q-wJd j_j! ^Lo^t jlï aUl oVJ* iAju Lol lXJ'I qj! Xjaj b^-ii» Ja 3. XaJLe JAyJIj O'-*-*—- 1 ^ulc ^sxit (indist.) ; U‘)I dl b! a^l 1—fL_d o-*A Uj s,j_aa> s^bSwo Kj.1. öj+ilc iA*aü*JJ qIs iiVü^5^j dJI j»W q.j Aj jl lVaC lX_J léV ,*l*jlj LjÓaA-Ij q-JiA H vj Sbl***JI (ja O 5 w *" vy £-* ^y0 jïLvó’ ^ téUL> ^xlLi » . W * , „ £ Vj 1 ' qI» 0./O Lo ^.Aa^d )il tiiybo ^Jl <êju» JO-jj' Ljp»jUi oód,*j' qL*JI ICo*.*».!! iixAüii Stbï Add o xAcj dJI )wXr. (iVj’bjx; yv_> ^.Jl ibtl: A ld ^yn jUxi & dU-ow «Uy njbljx»! &Jt Lo s? a LiJl tXjJ ^suxll ïliXjjj iJvAaivO j, (jUÜ (i—i_/o £jLS?.l iiVXx>l lidai^Oj iiU<3 aU'j x'*4)5 xila^av aUI oLtoji. Commentarius gonoris mixti est, sod minime integer ad nos porvonit, nam quum post longam laborom folia, quae misere intor se pormixta erant secun dum ordinem libri, quantum potui — nam deorant qui dicuntur foliorum custodes — redegissom, vidi non tantum in fine Bed otiam in medio libro nonnulla sod pauca intoriisse.
Codex aqua laesus est, ceteroquin autera antiquus et bonae notao. Supersunt folia 103. CXLIX. (Cod. 924 (3) Warn. fol. 47-52). y ^ o*o y ^ ^ iCiL*J! (vel JweL iuui v_>l*j') auctore Abu-Bekr Abd-al- Qahir al-Djordjdnl (f 471). Codex anni nota caret. f• / k. / CL. (Cod. JJOla (2) Warn. fol. 137—140). Idem libellus cum glossis. Codex scriptus est anno 797. CLI. (Cod. 948 (3) Warn. fol. 62 v.—69). Idem libellus. Initio tantum sat multae additae sunt glossae, scriptusque est hic Codex anno 995. CLII. (Cod. 266 (2) fol. 30 v.—37). Z/O*//l} Idem libellus. Codex exaratus in pessima charta Indica olim o libris T. Roordae. 12

CLIX. (Cod. 2232 (3) fol. 132—229 = Amin 514). o -05 O - OE 5-0 5 Of 5 O 5 u —w ‘ ioïj 1 aasAj siye alius commentarius ex praecedente excerptus auetore Djamal-ad- din Mohammed ibn-Omar Baharaq (y.ysr.) al-Hadhrami qui vixit saeculo deeimo. Liber anno 1300 Cahirae typis expressus est (Brill 405) sed apographa in Europa satis rara videntur. Commentarius Ibn-Ma- liki exstat Berol. (Ahlw.) 295; Goth. 229 (2); alius Escur. 121 (1). Codex noster exaratus est anno 1111. CLX. (Cod. 2231 = Amin 513). x^vLo oSjlX^U qx; ‘ujLüaJI auetore al-FdkiM, qui quum probabiliter idem sit cujus mentionem invenimus apud H. Khal. IV, 563 (vide quoquo infra s. num. CCXVI) per prius dimidium saeculi decimi vixit. Nomen ejus tantum in fronte Codicis legitur simpliciter u _£_S'LhJI. Hic commentarius H. Khal. ignotus fuisso videtur, nee ilium in ullo alio libro laudatum vidi. Ini- tium: ^ *L2 ^ ■£}?. Q-» Codex anno 1053 ‘) satis hene oxaratus est manu yy^> (sic) jjJI ^llo AVI in urbe Sana. Passim loguntur annotationes interlineares vel marginales grammatici ar guments Textus carminis rubro adscriptus est. CLXI. (Cod. 2383 — Amin 513 bis). Hic Codex, cujus nulla mentio est in catalogo Landberg, con tinet alterum exemplar ejusdom commentarii, quem modo descripsi. Auctor in tronto hujus Codicis nominatur Abdallah ibn-Ahmed al- Fakihi. In fine dua folia sunt in quibus nonnulla poëmata a Jemanensibus pacta loguntur. Apographon recens est anno 1220 factum. 1) Male Landberg 1153.
CLXII. (Cod. 802 (1) Warn. fol. 1-16 r.) Explicatio versuum, qui occurrunt in libro quem Ahmed ibn- Mohammed al-Maidani (f518) de syntaxi scripserat sub titulo i^LJt; quam explicationem anonymus probabiliter ipso auctor se composuisse dicit rogante et incitante yiro sibi caro et honorato. Brevis praefatio sic audit: jl »v *))! sjc^l (ja*j ‘^Jl uAb iAJLs «iJLdl l |c ‘( ] iu^i üLc _j—« 1 ^olgJS oLo)j t; Jle , 3 _ 0^*5 ** ‘r^ 1 UA_*j «jjOLoJI r _*kJi (Cod. aLc) it ÏJUjó aIII slibt «jiLUt Ia_<? j.Lil ji odXs>t Lo uii aL« 5 v 0 "^ t5ï‘-Ms Ij-* iU*j «jlfJIj oüüLiJtj ‘J^JÜIj JJJI. Cf. Weijers in Orient. I, p. 371 ann.; Ind. Off. 1027 (1). Codex scriptus est anno 692. Aliud hujus opcris exemplar, Cod. Bodl. (Uri) 1067 (2) sic inscribitur; II ■ _ .1 v__< * O- (J^kli^l j\*o iA~y*JI pUlil galbit ^y, «ut Jib iljydl Lector in margine haec adnotavit: siA^j J,tiAAXt |»Lcbü ^ u-jjAaJt jJLc \l ^ tl ^ ^ iLsdjl &&XxaX v lxÖl JrlXilj sLe~j i As-gi eXjj. Anno 654 bic Codex est exaratus. CLXIII. (Cod. 2240 == Amin 522). Continet bic Codex duos tractatus, quorum prior praemissis verbis: gJi ^Le' ^IiAaII qJ iAyl Jood!! jj! Jlji agit de plu- 1) Propter ejm beneficia. Sic recte in Cudice. aj^I, „t dedit Wcyers (Orient. J, 371) sensum et homoeoteleuton pessumdat.
rali numero formando in nominibus, alter (fol. 7 incipiens) de regimine vocabulorum hoe exordium habens: gJ! ^ sine titulo vel nomine auctoris. Pro- babiliter al-Maidani auctor amborum est. Totus Cod. 9 tantum foliis constat. Aliud exemplar mihi non innotuit. CLXIV. (Cod. 553 (2) Warn. fol. 80—152). Scholia quae ipse az-Zamakhschari (f 538) scripsit ad explica- tionem nonnullorum locorum operis sui de syntaxi nomine Ji post iteratam editionem Broch notissimi. H. Khal., ut jam monuit Weijers (Orient. I, p. 344), sine dubio de hoc libro loquitur, ubi, postquam de al-Anmudadj (de quo mox) locutus est, ait: -T^ j, aJj. Codex noster sic incipit post bismillam: ^aJI iUlaCI xUI Ajbi' ^ xLJI *_r, Q-J 0 Lu £ jJaljL. KaLl^ IgLo jïö U A ( var - 1. in marg. ^3>%) Lv_j 'al11 ^ ^=-1 Jls jJj Jotill. Codex noster septimo saeeulo scriptus videtur, sed anni nota caret. Ipsum al-Mofa^al exstat in Bibl. Paris. (Flügel, Wien. Jahrb., <J 2, Anz.-Bl., p. 57, n. 33)); Mus. Brit. 482, 483, 1031; Bodl. (Nic. 179, 224 cum variorum notis); Caes. Vind. 154; Berol. (Sprenger) 1010; Goth. 222; Lips. (Ref. § 3) 204; Monac. 692; alat. (439); Bonon. 260, 261; Escur. 176, 177. CLXV. (Ced. 1913 = Amin 184). Oc, ^ ^ auctore Alam-ad-din Abu-’l-Hasan lbn -Mohamined ibn-Ab<l-a 5 -(>mad as-Sakhdwt (f 643). Cf. Khal. VI, 39; Ibn-Khallikan ed. Wiistcnfeld n. 4 ubi hie common-
GRAMMATICA. tarius eidem adscribitur invito Cod. Escurial n. 61. (Derenbourg I, p. 39). Secundum inscriptionem sexta pars boe Codice offertur, qui incipit a p. >P|, 6 in edit. II Broch et explicit in explicandis verbis, quae leguntur in eadem editione p. Ilf 1. 7. Codex tex- tum admixtum habet, explicationi praemittitur litera Quod secundum H. Khal. hie commentarius quatuor voluminibus constat, quum hocce volumen idquo minimo ultimum sextum dicatur nihil facit, quum ignoremus quantum singula volumina continuerint. Nullus dubito quin Cod. Escur. n. 61 ad idem opus pertineat et falso kadhio Kamal-ad-din Abd-al-Wahid ibn-Abd-al-Karlm ibn-Khalaf al-Ancdrl (f 651) attributus sit. Codicem vivo auctoro exaravit: (?) o ^ a. H. 633. Or.2-^ CLXYI. (Cod. 2087 = Amin 364). J-oall & sine nomine auctoris. II. Khal. YI, 40 pluros libros enumerat in quibus versus probantos in libro Juoali obvii explicantur, sed quisnam eoruin auctor hujus Codicis sit ncscio. Initium est: gjl Q LJI *]) Codex caret subscriptione. »-■ CLXYII. (Cod. 748 Warn.) > > - > o £ auctore az-Zamakhschart. Codex titulo quidem dosti- tutus est, sed ilium revora al-Anmudadj continere, patet cum aliunde, turn ex collationo tertii (i. e. ultimi) capitis (de particu- lis; primum autem agit do nominibus, secundum do verbis) cum toxtu in de Sacyi Anthol. gramm. arabe, p. 11 8 qq. Editum est hoe opusculum Constantinopoli anno 1298. Codex mendis scatot, sed quo anno scriptus sit non traditur. Hidjrao saeculo undocimo in Persia exaratus videtur. Alia exemplaria: Goth. 223; Berol. (Landberg) 743 (2); Potrop. 196 (1); Mus. As. Potrop.; Esc. 178 (2).
CLXVIII. (Cod. 1046 Warn.) Inccrti auctoris Commentarius in al-Anmudadj (in Codice ti- tulus est: tj^>) diversus ab al-Ardabtlii Commentario. Incipit hoe modo: jSL, J-c v_ydt 'bL-S' JJ .v t ^ Is-Ua* ad*>5 iÜjJJi Kuó _ySuJI Sjjj SjLaJIj ‘ j,L*ll JaLiXj# L>LjwMj 0 lï >A*j 5 ^JLJll yjt juLspIj aJ7 Jwc, ‘jJiSJI UJ JLa jMfUJI lV*Js ^jub ‘A^t ^ ïjtflb |M* ‘«fcXJIji ^ (Jüt 0 t ^Jt ^ LJ ttAxblJi 'lV_=> ‘ iu>L&U bJ^S» ^ ‘oL^jS 8j _i_r 3 ‘oli&l xJU ^ ‘oL-iJI ^ yo*JI !j^> j, ~***" > ’ ^ L_*Ji u oL«Jjl L< JI J^oasJ! fxL*~\ s ^Ji jjuL>» “ U *** *«. ^ <Lu^ ^ o' (^UB US> v_A^A A_J_C AÜ! ^ Jfö JA, XjÜÖI AÜI ; l> J6 gj! _>^uil J^| _^t £ JL&,. •A-ntiquus et multis glossis instructus Codex, sed non absolutus, nam * n ® no f°'i a quaodam vacua relicta sunt. Desinit in expli- atione vorborum quae adducuntur in de Sacyi Anthol. gratnm. arabe , P- U, vs. 7. Sat multa excmplaria exstant in Europa Commentarii al-Ar- dabilti, nompo in Bibl. Paris. 1287 et 1313; Mus. Brit. 1519; 0 “ ad ' Re &- Sciont - 19 (3); Caes. Yindob. 156, 157, 158; Acad. r- indob. 45 (2 exempt.); Monac. 694; Goth. 224, 225, 226; 196 (9 ^ 207; Borol. (Wetzst.) 75; Caes. Petrop. ( ); Mus. Asiat. Petrop.; Kasan 123—126; Palat. 380; Escur. (1); Med. Laur. 380; Bonon. 341 (1). In Bibl. Caes. Petr.
etiam exstat Commentarius al-Barda'ii i. e. Sa'd-ad-din ! ) Ms. Petr. 197(1); Rosen, Man. Ar. n. 129; Caes. Yindob. 155; Berol. (Sprenger) 1011, 1012, 1013. auetore Kamal-ad-din Abu-’l-Barakat Abd-ar-rahman ibn-Mobam- med (ibn-Obaidallah) ibn-abi-Sa'id vulgo Ibn-al-Anbdri (f 577), qui, ut ipse in praefatione tradit, hunc librum scripsit rogatu discipulorum suorum in Academia an-Nitzamija, ut eodem ordine qui observatus est in Quaestionibus controYorsis inter as-Scha- fi'ium et Abu-Hanifam, explicaret et sine partium studio dijudicaret quaostiones controversas inter grammaticos scholae Bagrensis et scholae Cufensis (,_*$öuo ^ ^.^31 U iycuJI j . O ii o “^5 ‘oLoibSt byajt., %JdI J^l). Yid. s s ' porro Kosut, Fünf Streitfragen der Basrenser und Küfenser (Wien 1878), qui in introductione ad excerpta e nostro Codice quae edidit de auetore ejusque operibus paueis egit. Noster Codex scriptus est anno 617. Alius reporitur in Bibl. Escur. n. 119. auetore oodom Ibn-al-Anbdri. Brovis praefatio, post bismillam, hacc est: qÜ <A*j Lot ij vjLaj'bl A—r_; JijiLw ^V—S>] ! jq! v*.^' c33^?- ij JoLm^c iülc *—a_jI yiXftil j*-Lc c ^ 1) Sa‘d ad-din eundem esse ac al-Barda'i patet e description!) Codicum in catalogis h. 1. laudatis. CLXIX. (Cod. 564 Warn.) CLXX. (Cod. 1071 (2) Warn. fol. 7^—133).
‘ acLaoJ' »iA_3> j, Lo Jjt Qj-jC_kJ ‘^LaXj'it jltaXs>^ q-^ *jM (i-— X-ti-è yOlS J, ^Udis 0O5 ^Uc-’j “jLèê oly>- aj! aj jaJu ^JUj xUls. Sequitur index triginta capitum in quae liber divisus est. Ut xero pateat quid vox A_bt in titulo significet, adseribo initium capitis primi (xjJJÜj ^ £): jjSUJ» Jyal 0 > jJb! US' rfyaij ACj^s LiJ.c i^Cyaj a1>I m 0 ’ i ' is a.>1,*.;> 1$ac ^sijü ^jcJI AsiaJI aI>| AÜaJf. Reliquorum capitum inscriptiones hae sunt: 2^^uJI iOil £; 3 JüJi 4 JJLÜ> r UJül j; 5 £ 5 -T^ 1 ^ -bjU; 6 ol>^l JsjUi JL; 7 J^>! JJÜ Jj*S j; 8 i3j*ï (5; 9 sjb*^ j; 10 (j*LaJI ,3; 11 ^ U*UsJi /j' ey« öjü; 12 ^LsOi ^ 0^3 auÏ j; 13 j 0.UsjI 14 &I*jl u*Li t j. 15 j^Sjs ^^3 £. 16 ^1^3 £ O W ^5 17 <3 liyi °> jl 05* Ai 18 ^ u~<^ or^ A <3> 19 L\_cL«as yyd*J jjj—* i5; 20 oLol ,5 ^ r l J.&JL Ij U. JJUi' £ (JCÜ.; 21 aM & ^ a^LU,; 22 Ijl a_aJI OjJ (^Jul j ‘V> UL^; 23 ^ £. aUJL v_aojJt jJL J,; 24 S3 £ J'U^I ^_>5 ^ *_*JLe (j-L^aJL oL-=OL) U; 25 Jl 0 Ua!UÏI. 20 a^ ; 1*II j ; 27 JJUJb HöJm J:; 28 Jl U^LaiL, ^LoÜI a^L^; 29 JlJL v bA^i i; 30 J*Xï«3l j. *** L Jk * LC AJt £ r J^. ( H - Khal - opus bis memorat: V, 335 ubi a*I pro jl et III, ^19, ubi idem in corruptum ost. Cat. I. 13
Jö GRAMMATICA. Nitidum hoe et multis vocalibus instructum exemplar unicum in Europa videtur. Scriptum est anno 600. CLXXI. (Cod. 1750 = Amin 15). “ wJcXj Lo J, ‘ LjjibSS oodem Ibn-al Anbari auctore ] ). Cf. H. Khal. IV, 256. Sunt duo folia anto aliquot annos descripta. Aliud exemplar mihi non innotuit. CLXXIL (Cod. 948 (2) Warn. fol. 42—62). O X -o ' 5 _ o <3 auctoro al-Motarrizl (f 610). Liber jam editus. Codex scriptus est anno 995. CLXXIII. (Cod. 924 (2) Warn. fol. 29-46). Idem liber. Hic Codex anni nota earot. CLXXIY. (Cod. 266 (5) fol. 97-146). ^ * /o Tertium exemplar. Do Cod. vido supra ad num. LX. CLXXV. (Cod. 626 Warn.) O 5 Commentarius ad praecedens opus, auctoro Tadj-ad-din Mohammed ibn-Mohainmed ibn-Ahinod al-Isfardini, qui etiam al- Lobdb scripsit (n. CXCVIII). Do hoe grammatico nullibi articu- lum invonit as-Sojuti; in Catal. Bibl. Palat. (n. 379) lcgitur, eum hunc Commontarium anno 684 absolvisso sed secundum ron Ro sen, Catal. Bonon. n. 264, jam anno 674 mortuus est. Nullibi quidem titulus vol nomen auctoris in nostro Codico 1) Perpcram in inscriptione Codicis appellatur Scharaf-ad-din.
comparet, sed collato Codicis initio cum primis verbis Codicis Go- thani n. 238 res omni dubio vacat. Introductio quae in Cod. Goth. 237 et in Cod. Lips. 24 invcnitur in hoe ut in plerisque Codicibus desideratur. Cf. Pertsch, Cat. ad num. 237, ubi cetera exeraplaria enumerantur. Addi potest: Ind. Off. 891,892, Bonon. <264, 265 (1), 266—274; Palat. 379 etc. Anno 1850 in urbe Lakhnau editio libri prodiit. In margine hujus Codicis complures exstant glossae, sed in priore tantum ejus parte. Scriptus est anno 964. CLXXVI. (Cod. 644 Warn. fol. 120 v.—124 v.) Initium Commentarii ad al-Migb&h, qui, ut ex praefatione # »o o-c , of o — «.o apparet, inscriptus est « qC ‘ Hujus Com- nientarii H. Khal. mentionom fecit (s. v. addens ejus initium esse Ls»-Lyo *1 wi jjó' AI l\*Ü. , quod revera est initium nostri operis. Nomen autem auctoris neque ab eo indicatum est, neque o nostro Codico comparet. Ex praefatione apparet, auctorcm hunc Commentarium compo- suisso rogantibus duobus filiis quibus al-Migb&h cxplicuerat. Multa tradidorat quae in Commentariis tyoall et *) dictis, non oc- currunt; quapropter petierunt duo illi filii ut novo Commentario librum al-Migb&h illustraret. feunt septem tantum paginao; ultima verba sunt: ii^ Jfil, et custos paginae est Ut recte obser- yavit Loth (Cat. Ind. Off. ad num. 893, ann. 1) nulla certa ratio intercedit inter hoc opus et illud quod Codice Londinensi aliisque cum inscriptione continetur. 1) Hie Comment, repcritur in Aead. Grient. Vind. n. 49; in IJ. Monac. n. 11; !“ M “ 8 - A9iut - Petrop.; Goth. 248; Berl. (Wetrat.) 77, (Sprenger) 1079 (Land- berg ) 32 • Escur- 175; ltosen, Manuscr. ar. 189(2); Bonon. 277 (2)—281 etc.
CLXXVII. (Cod. 1294 (13) Schuit, tol. 153-155). Fragmcntum operis £ ybJlï cujus auctor est Mohibb- ad-din Abu-’l-Baqa Abdallah ibn-al-Hosain al-Okbari (f 610). Sunt 4 pagg. Scquuutur usque ad lol. 181 multa aphorismata et frag ment a quae nullam separatum mentionem merentur. CLXXVIII. (Cod. 1911 = Amm 182). “ ‘ oübJ.x£ll sive Commontarius in car- S w men grammaticum A*aJ1il «jcXjl dictum quod composuit Ibn-al-Mo'ti (t 628) (Cf. H. Khal. I, 414, n. 1144) auctore Mohammed ibn- Ahmed al-Andalosi al-Bakri as-Scharischi (f 685). Est spissum Tolumen cujus autem priora folia poricrunt, duao korrasac ut videtur, restant jam 264 folia. Auctor in subscriptione sequentia •nonet: oüLixj' ^ a_jD — Aibiyj aUI qjju ^-**5 ^ StljS l^üL sjiA-S Sslyü! kJlW Jujw LUI vwAJI lXu: y-j yjri’ y-l ^ ^Ju L^Uj Jjic «Ut »AjI Ifrö v_*c, 1$J W-2 l+u ïLs? L^XsJlj sdj>i x^ioj Aï ïEfys aL* a~T5 a*^=- a jjJ| g*AJ| s tj j^ 5 istLiÜl iAax; a_uj oi^xXi^ iwaxijji ^_c ^ J.1 J AiüXi „bo?. i(jr i ^ oLo)ll ^ Ab c< Jü AJjj aI* xljl «UI Ajüt Aiflg} AJjUiL üJÓUJI Ifii/Ö} yO- ^y ^Jyi s Ls Cc ^il ^ O Lui J^lyLJI ^ aEI tüi ^1 L^si^ua! ; küt j, 1^1*5-., l^Jic
LiLj as*^Lo! ^ xJ lXJLs xi]yaj 8L ^ X: j Lf*' 8 f ts* J._c BiAlliJI ijyas» (je^xJI qIj xUI 4—m q! öUJ> Jj; (sic) xj xUS jaj Sequitur annotatio qua docemur hoe apographon absolutum esse anno 724. Codex charactere naskhi exaratus est. Badr-ad-din de quo hie sermo est, sec. H. Khal. V, 443 obiit anno 705 1 ). Alia oxemplaria operis Ibn al-Mo'tii cum variis commentariis: , f girsW* Ms. Bodl. n. 1201, 1209 (Uri) 209 (Nic.); Ms. Ambros. n. 144 * (n. 145?); Ms. Cid Hammouda p. 16; Ms. Berol. n. 415 (Ahl- wardt) Cf. Sprenger 1014; Ms. Esc. n. 9, 22, 23, 195 (3). CLXXIX. (Cod. 2238 = Amin 520). ö r • 2. $ $ ^ Eiber ab initio (prima korrasa deest) et fine mutilus, qui in niargino inscribitur: Jyaail et igitur commentarium continet in librum ab H. Khal. IV, 439 laudatum s. t. Jjass auctoro eodein lbn-al-Mo'ti, cujus divisionem vide apud Nicoll, Cat. Bodl. II, 203, n r 247, 3. Auctorem commentarii fuisse Djamal-ad-din Abu-Mohammed Iiosain ibn-Ajdz (f 681) putavit Schaikh Amin, quod satis probabile videtur, quum hie Commen taries apud populares auctoris magna fama fruitus sit. Alia exem- plaria asservantur Oxonii et describuntur ab Uri n. 1079, 1097. Alium Commentarium in idem opus vide apud Aumer Cat. Monac. D ‘ kolura textum exhibet Berol. (Landberg) 260. CLXXX. (Cod. 1922 = Amin 194). ■ V;**-' 1 auctore Abd-al-Mon‘im ibn-Qalih ibn-Ahmod ibn-Mohammcd at-Taimi. II. Khal. sub n. 2669 (II, 240) nil nisi primam partem tituli memorat, noquo in Catalogis U Amin in margine notavit ^ J^>JI l^_J> ajyi SkXfl 1 J vVa Kam jjJj luaA l< -Luw Xa».'!.
liujus libri mentionem inveni. Ejus scopus autem optime oognos- citur ex verbis quibus auctor ipse illius rationem reddidit quae h.1. describam: ^ ‘ ao^ï ^ *UI joo UI ^ vlf X '^s's v Ufil IAfl> ^sJi jji ^ ^ S&X «*-*-*» ^ b^ 5 ‘^1 v uüi oLi ^ Lï xjUj ; i “ ^ bUL, s ‘*^suJi JJLUI ^ **♦*>•> “liWl oLoi 0 A lCo } t lp ï-^l ‘,U^I «Lay Lo i! ^ « v ^eïf xJÜCc^ o Lol v -% il *% j-S'ó j tr A] LLfl», «,Lxi*|. Quod ad aetatem auctoris attinet nescio quid sibi voluerit Land- berg cum releget lectorem ad Abu-Makhramam vel ad Catalog. Mus. Brit., ubi lows laudatis prorsus alia nomina occurrunt. Hoe tantum constat eum vixisse ante annum 685 nam eo anno Codex noster charactero naskhi perspicue exaratus est. CLXXXI. (Cod. 948 (1) Warn. fol. 12—40). 5 - - iUsIXJI auctoro Djamal-ad-din Abu-Amr Otzman ibn-Omar ibn- abi-Bakr ibn-Junos, vulgo Ibn-al-H&djib dicto (f 646). liujus libelli multa exomplaria in omnibus fore Europaeis Bi- bliotbecis exstant, et jam saepius editus est. Codex inoleganter scriptus est anno 996. CLXXXII. (Cod. 924 (1) Warn. fol. 1—28). Idem libellus, satis nitido exaratus, sino anni nota. CLXXXIII. (Cod. 1304). Idem libollus cum pormultis glossis. Priora folia quae exci- dorant, restituta sunt recontiori manu, sed textus tantum, non glossae, ita ut glossae incipiant a verbis al-Kdfijae .V *j[.
vïLa_j. In singulis paginis quinque tantum versus toxtus scnpti sunt, inter quos vacuum spatium relictum est quod implont glossao, quarum pars etiam margini adscripta est. Ex subseriptiono patet hoc exemplar scriptum esse anno 988. Emtus ex Bibliotheca Guilielmi Ouselcy. CLXXXIY. (Cod. 1022 Warn.) Hoc Codico contincri Commentarium Radhi-ad-din al-Astarabadi in Ibn -al-Hadjibi librum c. t. X_óLÜI putaverunt Weijers et Dozy sed quominus idem statuamus vetat, quod prima verba quibus oxorditur hic Commentarius in exemplaribus Londinensibus (Ind. Off. Loth n. 912—916) et Escurial. (Derenbourg n. 18, 91) 1 ) plano ab ïis quae in nostro Codiee leguntur diversa sunt. Accedit qnod nulla Radhi-ad-dini fit mentio in Codiee neque in inscripti- ° n °’ Ile 9 U0 in subscriptione ita ut unicum argumentum, quo in- nixus Weijers illi hoc opus adscripserit situm sit in aetate Codicis ffuippe qui anno 687 scriptus sit. Subscripts est ^ ._«ö“1 ^ l\**U wljj'iJt i_jLjcj5I L\_s> _j_«c ^ ^ (aut cr _w_^) uvwJL ^ t " ^ ^ xyAi j Iav iCL« iLsnü. prae- oa in ultimo folio et in margine oxteriore logimus _ & Gt *** tr0nte Olodicis, sod manu reeentiori, cl.,)[ H. Khal. quidem Commentarii Ghodjdowanii ^en lonem facit (Y, 8) sed hunc virum nominat Djalal-ad-din mod ibn-Ali et initium ejus Commentarii qualo transscripsit Co ‘ographus Turca non minus diversum est ab eo quod noster n° f 6X p ab0t qUam initium Comm - Radhi-ad-dini. Sed ipsum illud °s n Codicis exordium plano idem egt ac i]]ud quod ]e ^. tur ;n ° 1l .° e Monaccnsi n. 714 apud Aumor, ita ut pro certo affirmaro mius nostrum Codicom eundom Commentarium continere ac n . 307^308 0l1 " Ber ° l (Lan ' ,berg) 539 : Cod - Constant. (Köprülü) 1488, p. |i.
Codic. modo laudatum, quo autem auctoris nomen non docemur, nam de ipsius auctoris Ibn-al-Hadjibi Commentario cogitari nequit, quum ut jam observavit Aumer glossematibus in Codice praemissa sint yerba Aliud exemplar ex quo plura discere possumus deësse videtur. In fronte Codicis lector adnotayit Ja_:£ et reyera probabile est Commentarii auctorem esse Baba Ghodjdowani ipsum qui Codicem scripsit. Nisi igitur in textu II. Khal. sit yitium, statuendum est duos yiros diyersos eodem loco oriundos opus Ibn-al-Hadjibi commentario illustravisse. Passim in margine alia sed antiqua tarnen manu glossae sunt additae, quae praesertim in libri initio frequentes sunt. Yid. Weijers in Orient. I, p. 354—357. In fine occurrunt excerpta (Persica) ex libro quodam al-Ba- kharzii (f 467) ad exegesin Koranicam pertinente cum hac in- scriptione vJu*» vjüb^ ^ Sunt sox paginao. CLXXXY. (Cod. 1230 Schuit.) Titulus (ut in praefationo dicitur) Quis auctor sit Commentarii quern hie Codex oxhibet, mox patobit. Commentarius incipit hoe modo: ‘ «Jib- 'iLéJitJ-c «JÜt <x;*l «Xi'j ‘aJUs- axJLLic 0~5~ caot. Deinde: l\xj 5 * KjJm xibLftjl J.-C lyaAÜo LaJIj xXs-yi, viLslj I JIc J> IjOli "ii u »_óJüLxiy BjUtKij Jk/olaJi yilxJI .—x—J xxJLjt^j e xJ.iXjI y-to\> tikLo pOJ? qj c?! of a
( urA & odAls 'A-Ail i3A“- >SLaJ! -blo «JLflJI, ,_a «l^bosl v_AeLto5 ‘L^Loil *UI jet JjuJi ^ bOLu “Vl^t <jV* h\S> & jj(~d y 15JOI ‘vUfil Ü^j ^9 5^J *^aJi A'i W^r «A*sUSi j ^yL, a_a_!_c aUL ^St Uj «Axilixij siXolibo ^jl ‘jLcjJLk! juJIj. Ijx hac praofatione jam patent sequential 1°. Auctor librum suum dedicavit emiro Jahja ibn-Ibrahfm ibn- aghrosch IXLj, qui quidem mihi ignotus est, sed quem Tatarum wisse ipsum ejus nomen satis indicat. 2 • Auctor ïam antea alium cumque ampliorem Commentarium omposucrat; hic vero est secundus broviorque. in r/°" f0renti Uaque H ‘ KhaL ( in v - A^ 1 <3 MO et as-Sojuttum t .. iUs 'Jrammaiicorum facile apparebit auctorem liujus Commen- J. 11 ° SS0 as ' sa li 1( l Bokn-ad-dm Hasan ibn-Mohammed al-Astardbddi, ^>ned/ ° ^ ll ' tYCS < 0mrncn *' ar ' os * n a l-Kajijam composuerit, magnum, rcv Um Ct ^ arVUm ’ H° rum medina, isquo omnium celebratissimus, ad-d* a Ul ' ilA ^ ah voeatur - 1’orro as-Sojutius de as-saijid Eokn- haliit tra ^^’ eum anno G ^ 2 Bagdadum reliquisse et al-Maucilum com 1 a . Um VOnisso ’ ll,i( l ue tres Commentarios in Ibn-al-Hadjibi opus 1. P0M11SS(! Addit auctorem a Tataris maximo in imr fui “v“ ^ m »—<* *-*■- tesfnt T, mCn81S 5afar anni 715 *)» et q uidem al-Maucili, ut hoc Ur n ' Habib ‘ Valdü itaque verisimile est / emirum ilium cui natao° PUS d ° dlCavlt ’ urbis al-Maucili, anno 659 a Tataris expug- No' ^ ra< ^ (dUm bl * 880 latarorum imperatoris nomine, ex 1C C ° mmentarium medium as-saijidi Rokn-ad-dini habere, 10 °P° ris facile patet. Nam Codex Escur. 95 et 96 qui 2) Jirie'V^ 61 g,08Sa mar « i,laIi - D 3241 T " r a ' ,Ul1 a8 ‘ S °j ,lU > et Clln,!em annum indicat Ibn-IIabib (Orient II - aLl;::tr 8 T «raa«« ease auno 717. ° m 8U l >rel “«ra obiiaae. Apud H. Khal. legitur eum mortuum Cat. I. 11
inscriptus est Ja«jXjl auctore Bokn-ad-din, plane ut noster incipit xl—!l iA_5 r ', et ultimum in illo voeabulum, plane ut in nostro, est Praeterea initium operis et tota praefatio plano conveniunt cum initio et praefatione Codicis Bodl. (Nic.) 234, qui (cf. imprimis Pusey p. 528) inscriptus est, cum init. et praef. Codd. Lips. 19 et 20, Cod. Monac. 710, Goth. 253, qui etiam continent. Codex noster satis distincte scriptus est. Subscriptions ultima verba sic audiunt: ^ & (sic) ^ *3j O-* CT^' Jslsü j ( s i c ) unde itaque vides anni notam desiderari. Prima pagina continet enumerationem et refutationem dubiorum quae moveri possent advorsus definitionem: oym h ói xJJji, et sic incipit: D l ^ XUU1 j, r iUlj 0 t gJl Jjbl UI "ij. (Cf. infra n. CXCI). Initio Commentarii complures, reliquae parti pauciores glossao marginal es additae sunt, quao fortasse Alium ibn-Mohammed al-Djordjani auctorom habont. Major Commontarius Eokn-ad-dini al-Astarabadii Lakbnau editus a. II. 1280 exstat in Ind. Off. 912, 913, 914, 915, 916; Petrop, 160; Monac. 715 (?); Bibl. Escur. (n. 94); Bonon. 291 (von Eosen). Medius praeterea exstat in Bibl. Athenaoi Daventriensis (1834 XV), Par. 1228, (Ochoa) 7 (cf. Journal asiatique, 4 P sério, t. IX, p. 82); Ind. Off. 917, 918, 919; Bodl. (Uri) 1146, 1158, (Nic.) 234; Goth. 253, 254, 255 (cf. etiam 256); Monac. 321; Berol. (fol. 60) cf. Sprengor 1023, Vollers n. 5, Landborg 777; Guelferb. n. 132 et fortasse n. 58; Lips. 16 (4) (parvum fragmentum), 19, 20; Vatic. 448 (auctor Catalogi nesciebat quidem quinam istius Comm. essent titulus et auctor, scd esse Comment, medium Rokn- ad-dini patet ex iis quae in illo Catal. do praof. dicuntur); Bonon. 292-298; Napolit. n. 69; Escur. 95, 96, 153 (cf. etiam 154)
et Societ. Asiat. Calcutt. (Catal. p. V). Vid. porro Pertsch ad Cod. Goth. 253. Parvus Commentarius Rokn-ad-dini nescio an uspiam cxstet. CLXXXYI. (Cod. 2229 = Amin 511). ^ ^ | w oS Inscribitur hoe volumen: ^ yuJI mAsI! et nomen auctoris dicitur fuisse Imam Jalija ibn-Hamza prophotae nepos (dJI Jyw, ^j). Re vera continet Commentarium prolixum ceteroquin incognitum in librum notissi- mum Ibn-al-Hadjibi iCclfil dictum et exorditur hoc secundum vo lumen a verbis textus: Lo quae leguntur p. 15 1. 9 in editione Constantinopoli- tana anno 1234 typis vulgata. Auctor hujus Commentarii fuit e familia Schariforum Hamzitarum, quae sub finem saeculi sexti Hidjrae in urbe Sanaa rerum potita est. Vixit saltern post annum 046 sed accuratius aetatem ejus definire nequeo, nam Codex 403 = 2122, ad quern Landberg lectorem relegat, quod sciam, nihil de nostro auctore tradit. Eum fuisse fratrom poëtae et Klia- lifae Abdallah ibn-Hamza, cujus divanum infra describemus, non licet suspicari, nam inter fratres hujus nomen ejus non rocen- setur et Ibn-al-Hadjibi aetas demonstrat eum saltern duabus ge- nerationibus post Abdallam vixisse. In fine nonnulla folia perierunt, nam Codex abrupte desinit in exphcnndis verbis: XjUü» od. Const, p. 30, 1.°10 a fine. Sunt 172 folia. hodex, ut libri liabitus et seripturae ductus testantur, in Jemen oxaratus est ot probabilitor quidem tempore ipsius auctoris.
Schams-ad-din Mohammed ibn-abi-Bakr ibn-Mohammed al-Khabtd (U. H. Klial. V, 8) qui probabiliter exeunte saeculo septimo vixit. Codex nostor bene scriptus multas continet annotations sed finis deest. Alia excmplaria onumeravit Pertsch 1.1. quibus addenda suilt Berol. (Sprenger) 1022; Ind. Off. 920. Of $0 CLXXXVIII. (Cod. 2404). ?■ ^ ut recte quis in fronte Codicis librum inscripsit, nam eontinontur eo re yera Glossemata quao Abd-al-Ghafur Lari (f 912) edidit in Commentarium quo Djami (f 898) illustravit Ibn-al-Hadjibi KAfijam. In fine Codicis additao sunt variae annotations y. g. 5 folia implcnt annotationes de Korani lectione sed nullius valoris sunt. Alia excmplaria: Ind. Off. 928, 929; Berol. (Landberg) 527, 616; Petrop. 244 (2); Cantabr. (Kings Coll.) 141; Constant. (Kö- prülü) 1464; Calc. (As. Soe.) p. to n. 499. Typis expressa sunt In urbe Dehli, Constantin. 1253. Cf. porro Pertsch Cat. Goth, ad num. 259. Codex satis bene cxaratus sed sine anni nota anno 1885 emptus est apud M. Njjhoff (Cat. 251). CLXXXIX. (Cod. 740 (5) Warn. fol. 41—89). Annotationes IbWlhimi ibn-Mohammed al-Mamunt Sehafi'itao (f 1079) ad glossemata modo descripta. Vid. II. Khal. Y, p. 15. Annotator suas lucubrationos nuncupat SJuA:> Codex (50 foil.) ex autographo Ibrahhni descriptus est. CXC. (Cod. 581 (2) Warn. fol. 80 ad fin. Cod.). Ibn-al-UAdjib al-KAfijam suam jam editam metro adstrinxit, et huic grammaticao metricac titulum dedit. Quam hoe Codice contineri, dubium esse non potest, hoe poëmate cum al-
I GRAMMATICA. 109 Kdfijd comparato. Observandum enim est initium Codicis dcper- diturn esse ita ut primus versus in Cod. sit: Ljic iA*j J-iLwj' bli Lja/o ^ A_> o-Jlc iAÏj. Additus est copiosus Commentarius, quem ab ipso Ibn-al-Hadjib compositum esse putavit Dozy haec allegans: »Ex H. Khal. patet Ibn-al-Hadjibum revera suam al~WAfijam commentario illustrasse; addit quidem bibliographus Turca, etiam Abulfedam similem com- posuisso Commentarium, sed hie V. D. sine dubio Commentarium quem noster Codex exhibet, non scripsit; nam Abulfeda opus suum absolvit anno 723, et noster Codex iam anno 680 exaratus est. Si autem Codice inspecto reputamus auetorem semper lau- iluri in 3 persona (Js Jé) et Commentario praemissa esse verba : multo verosimilius videtur Commentarium scriptum esse ab anonymo quodam cujus mentionem H. Khal. neglexit. 1 oxtus cum archctypo collatus est quod testantur annotationes margin ales. Dixit ( asirius (ad num. 146), lioe poëma adeo rarum esse, ut onnisi in Bibl. Escur. reperiatur, sed cxstat quoque in Bibl. odl. (Uri) 1181 (1) (cf. Add. et Emend., p. 611) ubi etiam Com- montarius additus est*). CXCI. (Cod. 248 (2) Seal. fol. 11-13). Quatuor paginao, quarum auctori anonymo propositum fuit, ut dubia quae moveri possont advorsus dofinitionem N óS ( a qua Ibn-al-Hadjibi al-Kdfijah incipit) in medio po ot ac refutaret. Sunt autem dubia ista numero decem. Initium cst post JXa» £*> xjy» ^ ÓJH UI ^ C) yó D l ^ r ^l. ^J| 0 \ è?*' é u*^ Criptae 8unt ha e paginao anno 935. Similis argument! una 1 inti ijuac. prneter hoe cnuracravit Dozy continent Commentarium V .«1^ II
pagina pracmissa ost Codici nostro 1230 (jüiUH i j supra n. CLXXXV); et in Codice etiam Bodleianofab Urio (p. 246, n. 1180) deseripto, post anonymi Commentarium in Ibn-al-Hadjibi al-K&fijam, sequi legitur: Libellus sex folionm, compleetens quaes- tiones et respons iones, ad dictionis definitionem pertinentes. Unde tarnen efficiendum videtur, in Bodleiano Codice scriptionem illam majoris etiam ambitus osse quam in hoc nostro 248. Weijers (Orient. I, p. 340 sq.). CXCII. (Cod. 678 (3) Warn. fol. 59 et 60). Explicatio quaestionis, dictae, ex Ibn-al-IIadjibi al-Kdfijah, auctore anonymo. Locus, qui spoctatur, oxstat in ed. Constant, p. Ff med. (inde a verbis: *,!! KI j, ^ Sunt 3 pagg., sine anni nota. ()r. 2-^°\ CXCIII. (Cod. 1759 = Amln 24). auctoro Abd-al-Qadir ibn-Omar al-Bagdadi qui anno 1093 obiit sec. H. Khal. IV, 521. Idem ille edidit loxicon vocabulorum difficiliorum, quae in Libro Rogio (^LbPÜi) occurrunt sec. H. Khal. VI, 626, quod describitur a Rlugcl, Cat. Vindob. I, 141. Do alio opere ejusdom cf. ibidem p. 136, n. 133. De libello notissimo X*sLcJI cf. praeter H. Khal. IV, 3, Pertsch Cat. Goth. I, 230, ubi de cxemplaribus hujus libri doccmur, quibus addenda sunt ea quae assorvantur Londini, Ind. Off. Library apud Lotli n. 945-954. In hunc libellum com- mentarios scripserunt inter alios Radhl-ad-din al-Astar&b&dt et Ahmed ibn-al-Hasan Dj&rabardi in quorum Commentariis qui ver sus laudantur illustrantur hujus al-Bagdadii Commentary, qui apud H. Khal. non memoratur. Primum folium Codicis rocens manus supplevit, attamon dabo ipsius auctoris verba post doxolo- giam: iUMI X.-U! ^ *UI ju.y, ^ ^ aLI ^ fcJÜl a l aV, g^JI
> > ^ ^Is (va**#) m & W *S i}- | 53lï'iil ü' L?*^ liLIiAXs QAwiL yi XaiUJt ^£i oLol LgjJl *•*^3 l-^Oo L^ljü «J_i_lj l$Jl X»lJL O vvou^ Lfc> J^ait JxJi *W* LUa^w.,0 lékJó Jl aXo>Is U-u et* ^5 °* c5^U> CP oi-4-Jt j-jUI r o j SüWtj JjLJt C * JLwt t.v1 üa*v. Fol. 2—29 et 55—88 autographon auetong continent ut patet et verbis quae descripsi et subscriptione, quam h. 1. describam: ^ U ‘ r c j-*-* 9 o- jr-^-^ 5ÜJUÜI Süu^Ü' xU ^ V/ ÜI AiLa Cj xij X.j*j J,| ^aajl aalyi xaXIj tiUi Jij' Xj^xJ! »ys\^JI ^ ? -s^! 0J2J (_5jlc\jbJi ^_j ^>La)!. Cetera recens manus supplovit. Aha exem plaria Berol. (Landberg) 469; Constant. (Köprülü) 1486 ’ 1487 > P- W' n. 303, 304, 305? CXCIV. (Cod. 2225 = Amin 507). ö'f. Z(9(S j~ - ^* J '* ‘ A-ibXil v_jLxi" auctore Ibn-Mdlik 0 672) ' Do opere of. H. Khal. II, 290, Loth, Ind. Off. p. 2G7. 982 ^ ^ ° n n ° S ^ rUm c ^ larac ^ ere naskhi bene exaratum est anno lm °^ 'bn-Musa ibn-Soltan. Codicem praecedit index ca- pitum LXXX -x , ,. onga major pars libri praeter textum multa continet scholia. -A.lia ubi etiam XOm ^ lari11 praotor ^ondinonso apud Loth 1.1. doscriptum, t,,, <im ° St Commontarius auctore ad-Damamint (n. 964), Lscur. n . 13, 14 k 2 re , „ ber _, o 9A ’ 06 (cum var ' Comm 0 ot 140; Berol. (Land- -
. — <-"« w uü — #. _-o«c j — o5 MitfXJU ^ isUaii Notissimus Ibn-Hisch&mi (f 762) Commentarius in Ibn-Maliki (f 672) Alftjam. Anni nota caret Codex, sed recens est. Alia exempl.: Acad. Reg. Scient. 62 cf. Catal., p. 31—33; Mus. Brit. 503 (2), 504; Paris. 108 et 114 ap. Flügel, W.Jahrb., 91, Anz.-Bl., p. 2, 3; Vindob. 181, 182; Acad. Orient. Yind. 33; Goth. 269, (270—272); Escur. 7 (2), 47 (3), 67, etc. CXCVI. (Cod. 1740 = Amin 30). » - -O t Commentarius in Ibn-Maliki (f 672) A If ij a auctore Abu-Abdallah Schams-ad-din Mohammed ibn-Ahmed (II. Khal. Mohammed, cf. I, 409) ibn-Djdbir al-Howarl al-Andalosi. Auctor huic operi dictando finem imposuit, ut in fine voluminis legimus, anno H. 756 in urbe Mokkae et apographon hocce scrip- turn est manu Musao ibn-Mohammed ibn-Musê, ibn-Ahmed ibn-as- Schaikh Abd-ar-Rahman ad-Dai^ali (JÜI), qui illud absolvit 14 Radjab anni 799. Librarius de auctore loquitur ac si adhuc inter vivos esset (x_jLii_*_j ali' £_i_/il), quamquam apud II. Khal. 1.1 legimus eum jam anno 780 vita defunctum esse, quod vix ita oxplicandum videtur quod nuncius mortis nondum ad notitiam ojus pervenisset. Cf. Makkari, Analectes ed. Leid. I, 1H et seqq. Est spissum volumen bene scriptum. Al. exemplar. Ms. Escur. n. 74, 75 (Dorenbourg). 1) Cf. Cat. Cod. Mus. Brit. p. 238.
/ et jam saepius editum. (Cf. Pertsch, Cat. Goth. 1, 242 ad n^ 207). Codices reperiuntur in plurimis bibliothecis Europae cum yariis commentariis; attamen Coinmentarius qui hoc Codice continctur satis rarus videtur, duo tantum exemplaria praeter nostrum de- prehendi apud Derenbourg, Ms. Escur. n. 16, 2 et 144. Codex negligenter scriptus est manu ^LiJI anno 1067. Initium periit ita ut primus versus qui explicatur sit XII. CXCVIII. (Cod. 2242 = Amin 524). J, wLJJt auctore Tadj-ad-dln Mohammed ibn-Mohammed ibn-Ahmed al-lsfardHnt qui floruit exeunte saeculo septimo '). Cf. H. Khal. Y, 302. Codex recons est; quod apud Landberg legitur cum pertinere ad saeculum quartum lapsus calami esse videtur. Finis •leest et etiam in medio libro nonnulla folia perierunt. In fronte Codicis adscriptum est illo quoque contineri J. +.-«j II , attamen nunc non amplius invenitur. Aha exemplaria: Yindob. 183; Ind. Off. 894; Gotha 285. CXCIX. (Cod. 400 Warn.) Idem liber cum amplo Commentario auetore Qotb-ad-din Mo- ammed ibn-Mas‘ud ibn-Mahmud ibn-abi-’l-Fath as-Sir&ft al-Fali, qui^ eum absolvit mense Rabl‘ I anni 712, in urbe Persiae quae iraf dieitur. Cf. Weijers in Orient. I, p. 342. . ^ 0C ^ LX n oster anno post Commentarium compositum trigesimo P j mense nempe Dzu-’l-hiddjae anni 743, scriptus est, et P ginas continet 235 formae maximae. B (p ^ ^ J °^ > cum eodem Commentario etiam asservatur in Bibl. Lift ^ u l*l secundum Nicoll 2 ) Comment, titulum gerit: ëY~“' ^ ox constanti Orientalium more, et plane CLXXy J ” l(! 00 8Cr ’ ps '* uk* *1 v—«-il Jb. Cf. quae annotavi ad num 2 ) Cf. Pertach in Cat. Goth, ad num. 285. Cat. I. 15
ut in nostro Codice factum est, textus verba minio exarata ibi a verbis Commentarii distincta sunt; Ind. Off. 895, 896, $97 (aliud auct. anonym, ibid. n. 898) et denique in Bibl. Escur. n. 25. 116 et 265. Bibl. Escur. praeterea exemplar possidet (n. 24) Com mentarii Mobammedis ibn-Ahmed az-Zauzanii, cujus etiam H. Khal. mentionem fecit. CC. (Cod. 240 (2) Seal. fol. 35-48). w .O» 3 O • w <M Lsu.il aut (_5j-*-il (cum scholiis). Auctoris plenum nomen, inter se collatis H. Khal. et as-Sojutlo in Vitis Gramma- ticorum, erat: Izz-ad-din (quapropter ejus libellus al-Izzt dictus est) Abu-’l-Fadhaïl Ahd-al-wahhab ibn-Ibrahim ibn-Abd-al-vrahhab ibn-abi-’l-Ma‘ali al-Khazradji az-Zandjdnr. Mortuus est post annum 655 et vixit saltern ante annum 737 quo Taftazani teste H. Khal. IV, 209 Commentarium suum absolvit. Saopius editi opusculi in- numera fere exemplaria enumerare non opus erit. CCI. (Cod. 950 (2) Warn. fol. 45-61). Aliud exemplar, anno 1047 exaratum. Cum scholiis. CCII. (Cod. 266 (1) fol. 1-27). .7 Tertium exemplar a fine mutilum. De Codice vide supra. CCIII. (Cod. 1761 = Amin 26). « w O — J G _ ^jj-aJl j auctore Sa‘d-ad-din Mas'ud ibn-Omar at- Taftdzdni f 792 de quo vide, praoter II. Khal. IV, 208, do Jong, Cat. Ac. Reg. p. 30 n. 17; Portsch, Cat. Goth. I, 237 n. 200; Loth, Ind. Off. Libr. p. 276 n. 990, 4. E subscriptione patet Codicom nostrum scriptum esse anno 938 manu Ahmed ibn-Abd-al-Aziz ibn-Ali al-Fotuhi vulgo Ibn-an- Naddjar dicto f 949. Cf. Cod. Amin 5, f. 215r. --
CCIY. (Cod. 246 Seal.) Commentarius ad eundem librum, auctore Ali ibn-Mohammed ibn-Abdallah al-Afzari Ex librarii annotatione quae in fronte legitur, patet hunc Commentarium recentiorem esse quam Comm. at-Taftazanli. Ex silentio as-Sojutii, qui nostrum al-Afza- rlum ne verbo quidem commemoravit, fere efficerem ilium decimo Hidjrae saeculo non antiquiorem esse. Incipit: «11 Codex noster nitidissimus et valde perspicuus Meccae scriptus est. Anni nota non addita est (haec enim tantum in fine legun- tur: Sj_b (.^4 £ foZ&tt ÜU* XjLq, «i, As.xi.il (sic) sed ad decimum yel undecimum Hidjrae saeculum pertinere videtur. Exemplaria Commentarii at-Taftazanii ad al-Izzi multa sunt in Europa; sed hujus al-Afzarii Commentarii nullum aliud mihi innotuit exemplar. CCV. (Cod. 235 (2) Seal, fob 70-83). w J -c > _ s, ^ > iCoAü*il auctore Abu-Abdallah Mohammed ibn-Dawud ag-Cinhddji (f 723), nomine Ibn Adjorrum inclyto. Notissimum et jam saepissime editum opusculum. Subscriptio Codiois sic audit: 0 l*>^ ,*-Ja*JI ajjJJ a)J' o^' J, (sic = Roma) ,jJjJ ,uA>l abu’uSj aji<w-*s»5 ft Cr Cum hisce verbis, ex quibus patet Codicem scriptum esse die 12 mensis De- cembris anni 1518 in usum Cardinalis Legati (A-cli'j delegatus) Romani Egidii, cf. supra p. 87 ad. n. CXLVII. CCVI. (Cod. 266 (3) fob 38-65). ^ ^ 2/cV'lJ Idem libellus. De Codice v. supra.
116 GRAMMATICA. Öi-i-OlS 26/# CCVII. (Cod. -W& (2) fol. 16—50). Idem libellus. De Codice v, supra. CCYIII. (Cod. 266 (7) fol. 177-231). Commentarius in libellum modo descriptum auetore Khalid ibn- Abdallali ibn-abi-Bakr al-Azharl (f 905). Hujus Commentarii exemplaria in Bibliothecis minime rara sunt et textus jam ter typis expressus est. Cf. Pertsch, Cat. Goth, ad num. 287. Glossae (£_x_.£L>) ad Commeutarium praecedentem al-Azharii auetore Jusof al-Fischi al-Maliki ceteroquin incognito. Initium: J-* 5 dj,s. Aliud exemplar mihi non inno- tuit, quamquam glossae ad hunc Commentarium in variis biblio thecis inveniuntur; cf. Pertsch, Cat. Goth. I, 292 ad n. 294. Codex charactere magribino exaratus est anno 1220. m auetore llaihdn Aglm qui sub finem saeculi decimi vixit ut hinc patet quod in fronte Codicis dicitur fuisse Hasan Paschae quom etiam in praefatione laudibus celebrat. Codex optime exaratus est omnibus yocalium signis additis sed finis libri periit. Aliud exemplar apud Brill (Ilouts. 174). gimus, Djamal-ad-din Jusof Grammatico, qui quis fuerit nescio, CCIX. (Cod. 2233 = Amin 515). O 28^ CCX. (Cod. 2234 = Amin 517). CCXI. (Cod. 2235 = Amin 516). “*r?*"^^ JiUit JwSij auetore, ut in titulo le- * >
quum neque apud H. Khal. (VI, 73), neque alio loco hunc Gom men tari urn laudatum yiderim. Initium: jX-i *|j . \ t ll Ji’ AJiALxE ^ Codicem satis bene exaravit Ahmed ibn Ibrahim al-Djahhafi al-Qasimi az-Zaidi in urbe Djabala (Cod. aU^>) anno 1144. Pri- mum folium Codicis initium alius Commentarii in con tinet, al-Azharii scilicet. 5 <£ CCXII. (Cod. 1931 = Amin 204). Ov, 2? >0 - Textus rubro j Commentarius atro scriptus est a Mahmud Pascha al-Barudi. Codex statim post bismillam incipit ab explicatione primorum yerborum Adjorrumiae, nulla praemissa doxologia vel praefatione. Probabiliter Commentarium Mahmud Pascha concinnavit ex observationibus praedecessorum suorum. Sunt 43 paginae. CCXIII. (Cod. 2236 = Amin 518). ** * ) . w , ) - ^ y i ^ 1 xxijs’.jl xAU-ljl sive Commentarius L8 ^2 upplementum libri X-a-xjjJs-H) dicti, quod scripsit Schams-ad-din ohammed ibn-Mohammed ar-Ro‘aini noto nomine al-Khattdb Meccanus. Nomen commentatoris nullibi memoratur sed teste Loth, at. Ind. Oft. qui sub n. 980 eundem librum descripsit nomen e jus est Abdallah al-F&kiM de quo vide infra n. CCXYI. Codex in fine mutilus et passim glassis et annotationibus il- ustratus non ita male scriptus, sed recens est. CCXIY. (Cod. 1523 (3) Testa fol. 105-110). Opusculum 10 paginarum inscriptum jLLcj^inJt quo nipe continentur definitiones vocum technicarum in libro al- jorrumija obyiarum. Post a)j’I incipit a definitione vocis_j.^\xJt. Ejusdem generis opusculum, sed a nostro diyersum, apud Pertsch n. 308.
CCXV. (Cod. 1802 = Amin 68). — O O-c > „ J opusculum de sentenths, quae yices nominis gorentes casibus graraniaticis sunt obnoxiae, quod composuit Badr- ad-din Hasan ibn-Qasim ibn Abdallah ibn-Ali al-Moradi, noto nomine Ibn-Omm-Qdsim (f 749). Sunt tria folia anno 1114 bene exarata a Mohammede al-Gliamri Sehafi'ita. CCXYI. (Cod. 2230 = Amtn 512). * O ^ O ^ m 5 J “LX-J-Jt jSaii J,l ‘ Commontarius in opus grammaticum Ibn-Hischami c. t. (jaXÜI jdi, auctore al-Fdkiht qui hunc absolvit anno II. 924, teste II. Khal. IV, 563. Ceterum de auctore et opere confer Pertsch: Cat. Goth. I, 312, n. 331 J ). Codex satis bene exaratus est anno 1153. Alia exemplaria hujus Commentarii enumeravit Pertsch 1.1., quibus addendum ost Ind. Off. 968. Editus est Bulaqi a. H. 1253. CCXVII. (Cod. 740 (8) Warn. fol. 223 V.-230). OS ^ O S . ).f ö . (jDauctore Ibn-Hischdm (f 761), " O0C * - O 9 (ot particula ex ad-Damarainii Commentario ad 5 0 5 opus ejusdem auctoris lC jLjw dictum). Nullus quidem titulus huic parti Codicis 740 additus est, at incipit ilia hoc modo post bismillam: jlï t) Landberg lectorem relegat ad Cod. nostr. 1742 (Amtn 5), undo et nomen et annum mortis auctoris desumpsit. Quominus idem faciamu? impedit: 1° qirod pror- sus aliud nomen apud H. Khal. legitur (ef Aumer, Cat. München s n 741) ; 2° quod satis improbabilc videtur auetorem quarto actatis anno quippe qui anno 920 natus fueiit nostrum librum edidisse; 0° quod in Cod. 1742 minime dicitur hie Ffkkihï opera grammatici argumenti scripsisse sed duoF eommentnrios in opns pnrne- netioum alChazxAlt, e. t. AjhXo! eomposuissc.
1*^"^ 0-? 0-J «UI AxC jjl qJAj! Jl*S- iOobL*JI ploï! yyst !ÜA> Xs-^Jkj liQ, *jXJ 3 aX^jJ ^JIjü' xU! «aUj J5 Laj$ -tjAjt *-SLw./0 xjy» xUI JivS^. \aï JjCxi Jjias Ij0 iS iA_=>ïj vl^r" (J'-c Q^y" ^j'yJ q' j^s 3 xjl (*le' Jayiol cy 0 c^y** pky 0*£y* 0^ üJJai'j c ^_£ Ü^S! liLJó qI Jjj/iJ' (Jj ^_c _ky^JI Q^’yij sLs^iil üsH 1 # |?oU y % ^AT o*J, tfcty* ^ ytf! S o^' iS^^LLwo’ ^ I^kï JLüj ^i 1 . Sunt 13 paginae, et ultima verba s ic audiunt: *lcl xlitj *_Aa*>£> j&s ^.LyiJ! j. aJ^ï ^aöXüx lA£. Subscripts est A_*^. JsgiJI c Jv_£ _b_AJI ^Ac! ïdL~<i o*^' A*=^ ^1 0JAJI JL> ju&Jl ^JL*J! r L,^l g^ll «JÜI S jMa£. J>L*jl yijl ^\j HX^Z>. gjA*S Xa£*J XXJ’jJ xJÜI «Alii' JAA. Fragnientum e Commentario Damaminii quod sequitur f. 229 occupat duas tantum paginas et dimidiam. et !) In hoe eiemplari utrumque legitur. V
120 GRAMMATICA. 0t.2^o O 1 '- 2 ' l(> id\\ ad-din Abu-Haijan Mobammed ibn-Jusof al-Andalosl f 745 (cf. H. Khal. IY, 16, n r 7428), auctore Ibn-Hischdm (f 762). Idem opusculum ut yidetur Köprülü p. IU n. 1593 sub titulo yiï> ois- j, xilM.. CCXX. (Cod. 2248 = Amln 530). Ejusdem opusculi alterum exemplar. Bunt fol. 240—244 Codicis de quo dixi ad n. CCXVIII. CCXXI. (Cod. 2246 = Amin 528). 5-oE os # 3 i3 traetatus ad grammaticam pertinens auctore eodem Ibn-HiscMm. Ut pateat qua de re agat describam initium: X<.c u.o'il qUs-jJj 1*^1 ^yiJI Jij' * O ** ^.U^- bt 5 qI>s>^S ,_cül*v A=>^ ^laai^l ^ aUI Ljy> bS Q^li JjLöJ! Jyj ys' J, ^yLw L>bUi*ot <——c"^(j qLjJI a_*_I aLj. jLXjo A_i_! jUwJI. ,jx'l A_iS gU>1i|5 iXw.il Xii J^JlXJI. Jw«1*j Xï X>i» ^—° 2 -^' U'S» aJXs» ljbL_i» L\_A jvi^o ^Jl slX.5 3 . C Sunt fol. 245—253 ejusdem Codicis ad quem olim pertinuerunt libelli praecedentes. CCXXII. (Cod. 2249 = Amin 531). aj^SuJI ^LawII £ AJjiib sXajoüJI „jjï sine nomine auctoris. Carmen diyersum est ab illo quod descripsit Loth, Ind. Off. sub num. 969, quamquam ejusdem generis est. Initium: qLmJJIj wulaiij 0 lcjl ^cj J.7 ^ lX^I Commentarii auctor probabiliter idem Ibn-Hischam est.
Sunt fol. 254—261 ejusdem Codicis. Codicem exaravit recen- tior manus sed nitide. CCXXIII. (Cod. 1523 (4) Testa fol. 111—118). Opusculum 12 paginarum quod his verbis introducitur: 'JJ Jx. Videntur esse excerpta ex Ibn-Hiscliami tractatu a _c , ^ r-NI V^t lXcLï. Dividitur in tria capita, quorum primum agit XJUJI ,3, alte- rum J^-s i-ijiaii 3, tertium JXj o^i j'j JUc jlsu I,.; j.bLlil 3 Subjunguntur huic opusculo versiculi et observationes argumenti grammaticalis (2 pagg.) et Poema celeberrimi Mohji-’d-dln Ibn-al-Arabi. CCXXIY. (Cod. 471 Warn.) “ * ff , > . « jO » L?® j - *"** 2 ' auctore Schams-ad-din Mohammed ibn-Scharafi) al-Kallai (^2U\) al-Faradhi (^yül), qui hunc om scripsit anno 772; cf. H. Khal. et subscriptio in nostro Codice, quae sic audit: «=uó ^ ^ - gjl ^ JB Praotei praefationem (x*l\&o) et conclusionem (X_*_j'l_>), liber decern capita complectitur, nempe 1 j; 2 JouÜI J,; 3 j, 4 5 6 7 r / 8 J*UJI Fli-L In ; C0<Jd o . H- Khal '. interdum P r o Scharaf occarrit Aschraf (v. indicem ad ed. . n ems-ed-din Abu Abdollah Mohammed). Quod recepi quoque exstat prudentia^ USlem aUCt ° riS “**" & Cod ' 1013 ( infra inter «bros de juris- Cat. I. 1C
9 ^Ixi! ij,; 10 ^5 q.' 5 <3 v'/^' cy 0 ^ Unicum quantum scio hoe in Europa est exemplar, et vel ideo magni pretii quia ex ipso auctoris autographo, anno 778, uno scilicet anno post ipsum librum compositum, descriptum est. In subscriptione enim librarii (de subscription© auctoris jam vidimus) leguntur haec: w -' O' 1 * 3 é!j”®—' CT-5 gJS jsiü vv ^ ^.5^ c (j^jslr*. Librarii nomen est Abd-al-Malik ibn-Ali al-Qoturi an-Nihrirf ^c^Liaj!) Schafi'ita. Lf i jyaiuJI auctore incerto (vide H. Khal. VI, 91 J ). Addita sunt scholia in margine. Cf. Pertsch, Cat. Goth, ad num. 194, 2 C . De Codice vide ad n. CCXXX.
COXXYII. (Cod. 950 (3) Warn. fol. 63—81). Idem opusculum (sed sine scholiis), quod jam saepius in Oriente editum est. Codex seriptus est anno 1047. CCXXVIII. (Cod. 254 (2) Seal. fol. 24—61). Idem libellus, nitidissime seriptus et omnibus vocalibus in- structus, sed doxologia carens et sine anni nota. Codex, cui copiosam annotationem Italieam addidit Sealigerus, abrupte desinit et tertia circiter libelli parte caret. CCXXX. (Cod. 950 (1) Warn. fol. 1—44). Aliud exemplar ejusdem libelli, scriptum anno 1047. Cum scholiis. Quandoquidem hoc opusculum iam saepius est editum et quae vis fere Bibliotheca complura ejus exemplaria possidet, his enume- randis supersedeo. Cf. Pertsch, Cat. Goth, ad n. 194 (2). CCXXXI. (Cod. 1006 (4) Warn. fol. 127 v.—135). os ? i o Opuscula grammatica, quorum primum inscribitur -»o* . , , * Jwolc i , auctore ad-Dama-
w y es mini (f 828); secundum, f. 128 v. , quod Alt ibn-Ahmed ibn-Ali ibn-Ahmed edidit (xjU^), tertium excerptum Cl w est e Commentario operis auctore Sa'd-ad-din at-ïaftazani os -5S - 5 (f 791), et ex ejusdem Sunt 15 pagg. exa- ratae anno 975 ut priores yoluminis partes. CCXXXII. (Cod. 890 Warn.) o w y o auctore Schihdb-ad-dhi ibn-Schams-ad-din ibn-Omar az-Zawoli ad-Daulat-abadi al-ïlindi (f 849) x ). Compen dium de syntaxi, quo imprimis in India utebantur; textui haud pauca scholia adscripta sunt, modo inter versus, modo in margine. Codex charactere nestalik exaratus est anno 988. Alii sunt in Mus. Brit. n. 525; India Off. 974, 975 et 976 (Comm. Wadjib ad-din) et in Bibl. Societ. Asiat. Calcutt. (Catal. p. i), ubi est alius Commentarius, dictus, auctore Abmed ibn- Scharif al-Hosaini {Catal. p. 1*ö). 1) In fronte hnjns libri duplex annotatio exstat, utraque ab ipso scriba profecta. Altera brevior quae in summo folio offertur, baec est: . .ff., g, ^ /plji oL—v^S xJlc x)JS 'i.Z’j qJiAJI. Altera, in medio folio scripts, sic audit: tiA_3> 3 o o£ O vJLJIï lAAfJ! l>^Lj jLLï! j; QjtJüC* g „ JL-ü o _j0sJ1 Öj^w-L! Xxwvü-- ^.P-LaO jjj^Ull wy.LiÜ i3 j*J(c Lü2j! (__gjLoaA>jl (cf. H. Khal. I, p. 255 et 474, vs. 9) XjO-j li'iyi Xjjf l\*JI (voluit ohLJi) ^ (Guzarata) oioilj s*UJ j sïlib xllt jl.bi Cf. Weijers in Orient. I, p. 347—349.
CCXXXIII. (Cod. 266 (6) fol. 147-175). O w O # c» 3 Incerti auctoris opusculum c. t. vel uti in subscription o sonat qLwJjS (sic) v_jlxlti Idem habos in Bibl. Monac. n. 764 f. 191b. (apud Aumer p. 338), et in Bibl. Bataviae n. CLYI (12) apud van den Berg. Codex in pessima charta Indica scriptus fuit olim e libris Roordae. CCXXX1V. (Cod. 2251 = Amin 533). ^ ÜÏ > ^ ® 0 Hoe volumen cui desunt et priora et posteriora folia continet opus satis prolixum argumenti grammatici, sed neque auctoris nominis neque tituli libri ullum indicium exstat. Patet tantum ex singularum korrasarum inscriptionibus nos hic possidero majorem paitem secundi voluminis totius operis. Audiunt enim hac in- scriptiones J>Lui etc. Si librum inspicimus ob- servamus auctorem sibi proposuisse singulorum grammaticorum sententias de variis rebus ad grammaticam pertinentibus memorare et dijudicare ita ut ex iis saltern aliquid de aetate auctoris pateat. Laudantur fere omnes celebriores grammatici, Hariri (f 515), Ibn- ai-Anbari (f 577), Ibn-Malik (f 672), Ibn-'O^fur (f 669), ibn-ag- C&jigh (-j- 720), duo postremi praemissis verbis LoLó?! vel , tandem Ibn-Hischam (f 762) quapropter constat auctorem post annum 750 vixisse. Probabiliter ad saeculum nonum Hidjrae aetas ejus referenda est quum etiam Codicis habitus et scripturae ductus ad illud saeculum vel ad saeculum decimum pertinere videantur. Ut lector aliquantulum de libri indole judicare possit, dabo in- scriptiones priorum capitum: f. 1 v. i_jb; f. 17 r. >_jIj ^ f. 20 v. jSytailj ujL; f. 23 v. C ^7 r - f. 50 v. vJj; 1. 55 v. g^Lall Jjusil uAAojjiJI *_jIj Vy-*—ü; f. 68 v. wL; f. 80 r. f. 88 r. i_jL f. 89 r. f. 91 r. l_yJ i_>Ij liXülj f. 92 r. ujL; f. 96 r. i_jL etc.
F or tas se ex hisce inscriptionibus collatis cum iis quao in libris melius notis occurrunt aliquis operis titulum et auctoris nomen indagare possit. De Codicis habitu jam diximus. Sunt 375 folia. CCXXXY. (Cod. 958 (6) Warn. fol. 19 v.—21 v.) Brevis tractatus de literis alpbabeti auctore Molld Lotfi (f 900). In fronte Codicil, ubi varii qui illo eontinentur tractatus reeen- sentur, huic libello titulus tribuitur üi ^ XiLv. In margine, ubi tractatus incipit, legitur ^sLJ üiLvJI et praeterea jjlxo Titulum aliunde illustrare nequeo. Tractatus post bismillam incipit boe modo: XiLwj Cl' '—*I**J to ^..SV^xSI oüutXj L*xï ö' jj'il iülij jla j, ^Jl sAjj 'SS »ƒ♦.£)] , a.J^i Codex scriptus est anno 925. auctore Abu-’l-Hasan al-Mozani de quo nihil com- pertum habeo. Tractatus de usu etymologico literarum alphabeti ejus ► modi quales descripserunt de Jong, Cat. Acad. Reg. n. 21, p. 39, Pertsch, Cat. Goth, sub n. 51,2 et 208, Derenbourg, Ms. Escur. n. 163 (4). Est autem ab illis diyersus. Quum enim in illis v. g. dicantur tantum XXII o Uil esse h. 1. legimus numerum esse LUI. Initium cum inscriptione oUiH! ita sonat S3Ü3 oUilil gjl ^*ol *_a.'l Uil. Ceterum cf. Landberg ad n. 521. Codex anno II. 1000 nitide exaratus est manu Solahnan al- Azbari. CCXXXVII. (Cod. 2227 — Amln 509). Quum duao priores korrasae liujus Codicis et insuper decima CCXXXYI. (Cod. 2239 = Amin 521). -
GRAMMATICA. 127 > > perierint titulus et auctoris nomen non leguntur. Attamen reete - 5 , ó annotavit Schaikh Amin illo contineri librum e. t. _JLc -c>~kjüt v-a&AJI j.AAj ij XasL&JSj iüaW! auctore as- Sojutto (f 911), de quo libro cf. H. Kbal. YI, 383. Yalet de hoe libro illud poetae: »nonum prematur in annum”, nam auctor in fine dicit se hoe opus inchoasse anno H. 867, una tantum kor- rasa absoluta remisisse usque ad annum 876, mox novam moram ortam esse usque ad annum 885, seque demum anno 895 huie labori finem imposuisse. Loco subscriptionis hosee versus adjecit auctor: 0 L/jJI L^j OjL«5 1 Jv—? LjjI ^51 Kx+s- >_/—ij) Lo!c y\.£L> L^jtsj (j*Li! j (*-e lyA" ^5?. ^ A 0 \£ a -l l&Ut 5 SiALJoi N-AL (jM-< (l-c Al cr jJ.j E er* (*^3 iA-*- 1 A>l xj ^ cr* >L> jJwC ^ÏjJI JU*JLwJ} !i_AeL« l_2_k_jlj' A i.Ai X-jALa£> j*—i' cK xJ_Jj Ex hisce verbis deduxisse videtur Amin quod in fronte scripsit Codicem nostrum ab ipso auctore exaratum esse, quod deinde Landberg mutavit in »vivo auctore”. Null o autem hoe testimonio nititur; nisi quod scriptura Codicis revera ad saeculum fere deci- mum pertinere videtur. 1’raeter Escur. n. 41 aliud exemplar mihi non innotuit. CCXXXYIII. (Cod. 2060 a et b = Amin 337). f Zj 0 ^ auctore eodem as-Sojuti de quo opere cf. H - Khal. I, 313 et Loth, Ind. Off. p. 271, ad n. 977 ubi etiam inseriptiones septem capitum (qj*s) in quae liber divisus est me- -
morantur, quas igitur h. 1. non repetam. Liber continetur duobus Codicibus a diverso librario exaratis quorum prior continebat 264 folia 1 ). Praemissus est index sectionum quinque capitum qui in hoc Cod. leguntur. Caput quintum incipit fol. 239 v. et iterum offertur in Cod. 20S0' ) cum duobus ultimis capitibus. Quum Codices sutscriptione eareant certo definire non possu- mus quando scripti sunt, attamen „vix duobus saeculis abhine. Praeter exemplar Londinense apud Loth alia asservantur in Bibl. Escur. n. 40; Köprülü 1454. CCXXXIX. (Cod. 981 (38) Warn. fol. 224-240). o -o ? _ xJL-wj auctore Ibn-Kamal-Pascha (f 940). Est satis amplus traetatus (33 pp.) de nominibus peregrinis imprimis persicis arabice scribendis. Incipit: ‘ lS'A-M aJI X*it gjt “ Alia exemplaria: Ms. Yindob. n. 1919(1); Köprülü p. I.v n. 1014, p. dl n. 1602 (sine nomine auctoris); Brill (Houtsma) 621 (9). 341 — //•- £ CCXL. (Cod. 1294 (8) Schuit, fol. 114—120). W O ' * | £JL«. emendatio pravae orthographiae et pro- - ^ a nuntiationis, auctore eodem Ibn-Kamal-Pascha. Sine bismilla aut doxologia incipit et abrupte desinit. Sunt 7 foil, sine anni nota. Alterum exemplar Köprülü p. tl. n. 1580. ■ ^ A- v t At I frlf, y' r / i £ /<L<& jj? . CCXLI. (Cod. 1294 (9) Schuit, fol. 121—130). w -O 3 w .. O, *3 - w O «» 3 _ v_r1*Xj Lo i s. ïJLwj eodem auctore. Sunt 9 foil, anno 979 exarata. Alterum exemplar Cod. Acad. Reg. Scient. 208 (22), Cat al. p. 203. 1) Nonnulla, probabiliter 3, folia in fine pcrierunt; errore librarii a numero 249 statim pergimus ad fol. 260 ita ut false jiltimum folium numermn 271 gerat.
— GRAMMATICA. 129 CCXLII. (Cod. 981 (82) Warn. fol. 177—181). Dissertatio, quam ( conscripsit Mohammed ar-Rasawi de expli- catione figurae grammaticalis i. e. quam dederunt magistri ejus Khatib-Zadeh (f 940) et Hosam Kfieridi Cara Tjelebi (f 965). Suilt 7 pagg. bene scriptae, sine anni nota. CCXLIII. (Cod. 248 (1) Seal. fol. 1—10). > Libellus initio destitutes, sine titulo et nomine auetoris, de _ ? o , formula l\_*j UI. In pagina quae nunc prima est (non multa desunt, fortasse unum tantum aut summum duo folia), incipit Observatio secunda (X-oLot iulail) quae de Lof agit, de cujus vo- culae usu et constructione itidem in sequentibus undecim Obser- vationibus (ofiLa/«) ab auetore actum est. Sequuntur (p. 15) duao Observationes (o^l&«) de'voco lX-x-j. Turn haec leguntur (p. 17): o^lsU xjjii j JJuj vJÜjGU iS^ i5 Et exspectasses ergo (Weijersii verbis utimur), etiam hie post primam illam K-Ji-JL^a certe unam adhuc aliam secuturam fuisse; at post absolutum qLo , libellus desinit. Vid. Weijers in Orient. I, p. 338—340. Libellus satis indistincte, charactere nestalik anno 935 scri- Ptus est. CCXLIY. (Cod. 1861 = Amin 132). Q t, 2 C0 > _ , 9 ^ 5-JO«o , , j (*" c (_$■* oUSUji i_jUs' auetore Mohammed ibn- -^-li Ibn-Tulun ag-Q&lihi Hanafita (f 953) J ). Auctor in praefatione ^1) C f . Cat. Mus. Brit. p. 431, ann. a; Cat. Goth. Ill, 360 n. 1779. Wüstenfeld, vsekichtschreiber etc. n. 522 habet ob auctoritatem nescio cujus annum 955. ► Cai l - 17 >
dicit sequential *lc £ oLsLlt fü*aail (ji2_x_j J>_iS lX.ss «(jiijyi Lij-f j»Ic iPOjj! q! ‘ (jsajt Autographon auctoris, qui infra titulum titulos adscripsit XYII aliorum tractatuum (Codd. nostri 1862—1878) quorum deseripti- onem suo loco in hoe catalogo dedi. Ut singuli tractatus eodem ordine sequerentur quo ti. 1. recensentur numeros aliter disposui quam apud Landberg.
dant breves narrationes et facetiae de viris celebrioribus temporis Harun ar-Kaschidi, quas ex variis libriis desumpsit. med as-Schimschdti, qui Saif ad-daulae Hamdanidae aequalis erat, vid. Jacut III, l*Y., 10 seqq. et Fihrist, p. tof, ubi pro 1. 22 et pro 1. 23 legendum est et J3I&+.&, uti non solum e Jacut patet, sed quoque e verbis jjjLÜI Liber in Fihrist non recensetur, nee H. Khal. notus erat. ones varii generis sunt attamen plurimae pertinent ad disciplinas grammaticales. Haec septem folia continent varia grammatiees, rhetorices et logices fragmenta quae hie recensui quia fol. 4 v. occurrit Padischah probabiliter eodem qui proprium nomen habebat Mo hammed Amin et vixit sub finem saeculi decimi (cf. EL Khal. I, 417). Aliud exemplar recensuit Houtsma, Cat. Bi ill n. 245, 12. Praecedunt annotationes j') variorum virorum doctorum g. Ibn-as-Sobkii et Ahmed ibn-Schams-ad-din al-Amidi in li- brum rhetorices argumenti c. t. u"5j c de quo cf. H. Khal. w O > — IV, 198. Sequuntur 1° traetatus inscriptus KJ-**..!' auctore Abd-al-Qadir ibn-Ahmed ibn-Abd-al-Qadir et 2° excerpta e quodam Commentario in librum logices argumenti c. t. l j«-owLxII jlX&t. Haec omnia negligenter exarata sunt. CCL. (Cod. 1875 = Amin 139). ) o - descripta ab Ibn-Tulun ex libro c. t. sjlii auctore Abu-’l-Hasan Ali ibn-Moham- CCLI. (Cod. 1878 = Amin 133). (\ ^ ( * l O auctore eodem. Hae quaesti- CCLII. (Cod. 2265 = Amin 547). traetatus inscriptus: ,5 auctore Mir
OtAÏ3V> -
libusque ab auctore anonymo 1 ), dedicatus Menlae Tjelebi (ca 1050). Incipit Tersiculis, quorum primus est: ijlslSt X-fcJals ^ qL^?wi« ijjljj óLLJKI (J-c X&U Suut 4 pagg. sine anni nota. CCLYIII. (Cod. 2228 = Amin 510). w O ,0*0 - w , 3 0*0 O - *W I 0*0 3- “Aj^è\aii X^LVaJi ei gJuJI auctore Menla Ab dallah ibn-Abd-ar-Rahman ibn-Musa imamo Constantinopolitano, qui hünc librum scripsit anno H. 1110. Auctor hoe Commentario librum antea ab ipso scriptum c. t, xj^èiiJS xsiJüitl instruxit. In cipit: «JLSilj ^LjjASi yü aIS Jul. Codex non male scriptus sine dubio est autographon auctoris anno H. 1111 factum. Aliud exemplar mihi non innotuit. CCLIX. (Cod. 1947 = Amin 222). ö t, 3- w auctore Ali ibn-Abd-al-Barr al-Wanai qui hunc Commentarium scripsit in opusculum suum de grammatica quod antea alio commentario illustraverat in discen- tium usum. Initium commentarii: ajL.s»I jA, aU ajLüc 8 y,t ^ • initium operis: U+p A.+AL *1)1 I qLwJ ^.m\. Quum Codex anno 1205 scriptus et coram auctore lectus sit de aetate ejus constat. c: ^ „ i Axx-wJt 1) Ia margine 3cribitur (j»^c \jiyi.
al-Akhfasch ibn-al-Hosain mihi incognito. Initium: Ia t r. ajIiAjU i_*-oIaU L&ïj £ ^AJ. Sunt 14 folia non male exarata cum annotationibus marginalibus. Codex anno H. 1218 scriptus est. Aliud exemplar: Berol. (Landberg) 442. CCLXI. (Cod. 2243 = Amln 525). d-*-*-- aaJ! iAaa«.+jI iCcU^siJ! _jlj J~aï U .*£> ,3 aJLv. auctore ' ' s ' - - 1 ^ MoQtafa al-Badri ad-Dimjatl (f 1268 teste Landberg). Est com- mentatio quam scripsit jussu magistri sui Mohammed ad-Daman- hun ^£0^x11 in carmen de hoc argumento ab hoe compositum. In ea docemur utrum formae verbales in h, desinentes cum fatha an cum dhamma efferendae sint praesertim in Imperativo et Imper- fecto. Mox auctor norem verba enumerat, quae in Imperativo una tantum consonante constant praeter decern quae jam enume- raverat Ibn-Malik et alia hujus generis. Codicem anno 1223 H. exaravit Hosain Abdallah as-Schaml ad- Damanhurl Schafi'ïta. CCLXII. (Cod. 1751 = Amln 16). - w - O » O _ “0.j eIlXj' Lf s ‘wikoi\ cum appendice (d-^A-j - - - - S iüLo)il) auctore Mo^tafa Wahbl ibn-Ahmed al-OskiuMrl Aegyptiaco. Sunt 6 folia currente calamo exarata, in quibus auctor disserit de defectibus seripturae arabicae, in qua vocalium signa fere semper desunt et plures literae nonnisi punctis, quae dicuntur diacriticis, a se invicem distinguuntur. Quae hac de re obser- vantur fere omnia recte se habent etiamsi non est quod speremus fore ut brevi auctoris argumentis permoti Aegvptii ceterique po-
puli Arabiea lingua utentes alphabetum suum seribendique rationem mutaturi sint. Libellus scriptus est anno 1287. CCLXIII. (Cod. 1929 = Amin 202). óf, 2.S}I Paryus tractatus 5 foliis constans grammatici argumenti, de flexione nominum et verborum etc. Opusculum explicit in media sententia et, ut videtur, compositum est a Mahmud Pascha al- Barudi, qui fuit e numero eorum qui anno 1883 cum Arabt-pascha in Aegypto seditionem moyerunt. ïncipit: gjl iüuüs* Q \ U D l ^i.
y. ARS METRICA (Ac)
CCLXVT. (Cod. 2114 = Amin 395). 2?fè> Haec 5 folia olim pertinuerunt ad Cod. 2L13 (CCLXIX) quum ab eodem librario scripta sint; sed nescio quo casu infeliciter ea ab illo quidam separavit. Duo prima folia igitur continent finem tractatus de re metrica cujus neque titulus neque auctor memo- ratur. Subscripts est Cr U Fol. 2 v. incipit noTus tractatus yel ut yerisimilius yidetur excerptum ex tractatu de re metrica, auctore Ibn-al-Qattti’ (Abu-’l-Qasim Ali ibn-Dja c far f 515), probabiliter eodem qui laudatur ab H. Khal. IV, 7 n. 7384 j*Jx £ ^LiJi). Hunc excipiunt alia excerpta exigui yaloris. Cf. Ms. Escur. (Dorenbourg) n. 328 (3), 330 (3), 331. CCLXYII. (Cod. 654 (1) Warn. p. 1 —19). 3 -ö«o y 0 3 ^ auctore az-Zamakhs chart (f 538). Codex anno 673 exaratus est. 7 CCLXVIII. (Cod. 654 (2) Warn. p. 22—249). I f ° ° " — O 0-0 3 O _ “ ‘ Amplus Commenta ries in az-Zamakhscharii opusculum de arte metrica, qui cum in ritulo, turn in praefatione nostri Codicis, tribuitur auctori gchams- ad-din Abu-’l-Abbas Abmcd ibn-al-Hasan ibn-Ahmed an-nabwi al- Maucili, sod quom H. Khal. (IY, p. 514) plane diverso auctori tribuit. Caeterum initium libri convenit cum verbis quae descripsit bibliographus Turca. »Legi”, ait auctor Commentarii in praefa- tiono, «librum az-Zamakhscharii in scholis praeceptoris mei, Madjd- ad-din Abu-Hafj Omar ibn-Ahmed ibn-Mihran. Agnovi librum ilium parvi voluininis, sed doctrina refertum ilium esse in quem quadrat versus Abu-’l- c Alai al-Ma c arrf: bS i—Sjkall -_aJ jJIj tJSjyo yriaitwj' Hanc ob causam, librum ilium Commentario illustrare volui,” Absoluto Commentario sequitur copiosa appendix. Cal. I. 18
Hic Codex eadem manu exaratus est atque praecedens. Quan tum seio, nee az-Zamakhscharii al-Qostds, nee Commentarius in alia Bibliotheca reperitur. CCLXIX. (Cod. 2113 = Amin 394). ijjjüJ! <% q-j v.jUs' ut in inscrip- tione Codieis legitur. Tractatus ipse neque auctorem neque titu- lum design at quum statim post bismillam incipiat: ^_kLüi oiiHlj Ua/i tXxftil o^xj qI JJjüJI 3. H. Khal. hujus opus- culi mentionem non fecit neque in catalogis bibliothecarum Euro- pae aliud exemplar inveni, ita ut dijudicare nequeam utrum in- scriptio Codieis recte se habeat. Naschwan mortuus est anno 573 et libellus re yera agit de homoeoteleuto. Sunt 7 folia negligenter anno 1084 exarata, ut doeet subscriptio; monendum autem est hanc subseriptionem cum fine tractatus scriptam fuisse ab eo qui Codicem 2114 (supra CCLXYI) a nostro separavit. CCLXX. (Cod. 154 (6) Gol. p. 291—307). 5„C>,« 5 _ o ijo5jxJS auctore Abu-Abdallah Mohammed ibn-Ali ibn- Khalid, noto nomine Ibn-as-Saqq&t (JAa.wJI) qui vixit saltern ante annum 600 Hidjrae quum opusculum ejus commentatus sit Ibn- Birri (Cf. Derenbourg Cat. Escur. ad. n. 410 (3)) (f 572 - 1 ). Sunt 13 pp., anno 97 (saeeuli decimi, ut videtur) charactere Africano exaratae. Alia exempl.: Escur. 288 (3), 330 (5) et 396 (1). Iisdem Codi- cibus neenon num. 410 continentur diversi Commentarii in hoe opusculum. CCLXXT. (Cod. 2112 (1) fol. 1-3 = Amin 393). «** 5 - o£ 5 5- (jTj—c breve compendium de arte metrica, auctoro Abu-Abdallah Mohammed noto nomine Abu-l-Djaisch al-Andalosi 1) Teste Sojuti, vide supra p. 54 ann.
f 626. Opusculum jam saepius descriptum est qiiapropter lectorem relegare possum ad. Cat. Goth. ed. Pertsch I, 330, n. 359, 360, bbi quoque alia exemplaria enumerantur, Sunt 4 folia sine anni nota. CCLXXII. (Cod. 2115 = Amin 396). 0*. Ejusdem Compendii alterum et pejus exemplar, quod in fronte Codicis inscribitur ^ i_>LxA quo jure nescio. Textus, qui potius cacographia dici debet, in boc Cod. multo longior est quam in altero, sed initium demonstrat idem opusculum utro- que Codice contineri, in hoc fortasse ab alio quodam annotatum. 9 folia anno 1208 exarata. Tertium exemplar in fine Cod. 1641 exstat, anno 1080 scriptum. CCLXXIII. (Cod. 154(9) Gol. p. 329-340). , - 0~c o-c q-j! j quod carmen Ibn-al-Hdcfjibi (f 646), cujus titulus proprie est u jJLc jGJuJ' editum est a Freytagio (Barstellung der Arab. VersJc., p. 334 sqq.). Codex negligenter charactere Africano exaratus, decimo Ar. saeculo. Alii: Bibl. Bodl. (Uri Hebr.) 36 (2), (Uri) 1267 (2); Berol. (Sprenger) 1094 a; Escur. 410 (1) (cum Comm. al-Asnawii), 959 (8). CCLXXIY. (Cod: 527 (4) Warn, fob 40 v.—83). Amplus Commentarius in Ibn-al-IIadjibi carmen. Nomen auc- toris non commemoratur, sed e praefatione patet, eum scripsisse icgnante al-Mosta'gimo (ultimo ex Abbasidis qui Bagdadi regna- runt), i. e . inter annum 640 et 656. Ait enim: jOLaj oUJi Vj r ut üaL. r Gj r |,jo
■ 140 AES METKICA. • 55 'A_$> AjIsaJ aWI jcl ‘ yU^it ^_a_v«I aJJIj (l A-jd aII! Aac gJI «^jAi'. Quodsi itaque sumere liceret, liunc Commentarium illis esse annumerandum qui ab H. Khal. (IY, p. 199 sq.) comme- morantur, commentator esset Djamal-ad-din ibn-Wagil, nam bic anno 697 obiit, annos 93 natus (cf. Ibn-Habib in Orient. II, p. 295). Utut est, auctor Commentarium suum dedicayit Abu- Talibo Abmed ibn-Mohammed ibn-Ali ad-Damaghani, cujus digni- tates enumerat quemque magnificis titulis ornat (vocat eum y. g.: 0^—^—-J — y\.A.wljJt -.3 j\_*o iCo^l »AS> 0 jlA? «jki JUpJI. Opus incipit hoc modo: UikÜlj ^ ^AJI a15 A*=l J»A+^>Üb Codex scriptus est anno 715. Ibn-Wagili Commentarius est in Bibl. Paris, (n. 1379). Sequitur in Codice (f. 83 v.) v LsJI £ SAaa2S j. , sic incipiens J, ^ f L> yüAüJI (JM As> V, ^LAvh Una pagina absolvitur. CCLXXV. (Cod. 527 (1) Warn. fol. 1-37). Alius Commentarius in Ibn-al-Hadjibi carmen, auctore Schams- ad-din Mohammed ibn-abi-’l-Mahasin at-ïibi (vol at-Taijibi). In cipit: gAo to J.C aU( Ari. Hie Commentarius, qui ab H. Khal. non commcmoratur, anti- quissimis annumerandus est, ejusque auctor nullum alium cogni- tum habebat. Ait enim: ^Jl bA.yaftJ! j,li ,v . ^ i3' Q-i 5;^ A?' JIas- A/oAjCI xLac LjaasJIs J.tj.JjJlj J, aU! k-Zj v*->Ll 1) Historici (vid. v. g. Abu-’l-Fed&i Ann. IV, p. 472; Ibn-Habib in Orient. II, p. 241) eum vocant Abu-Ahmed Abdallah. J~ Jr y +• y Jy> T
i W ) =^lo2üfl ^fl jïj L*jó lAsfl « A*:sS.X.w.,* a1öe 5 1 a.a^aX-w*..* " ^liü Ls>Aj|j.s 0 ^c a c \_AAij £ Lgjl^ - ^.giJb ^ _p^ £ LgjL gó. Codex summi est pretii, cum quia scriptus est (ab eodem li- brario atque praecedens) quum auctor adhuc in yivis esset, anno scilicet 715, turn quia descriptus est e Codice quern ipse auctor correxerat. Etenim in titulo, post auctoris nomen, legitur: gvwij aj dfl, et in subscriptione: Ja./*} l^subü q, g g A'' *—AjL^A/*} BgisC 0A./.Ó" AA./.S *—2*1' 0/12/0^ 0-1 J L^/-A**fl (Jk_E oOjï ÏÓSWj J>} A_X_/9 JjSjU! a\_«sIj aLUm jJÜ — A} qÜCcIA jlókftJ lo^SA/aj xX/óle „\)fl q-v/XÏ-S A_A_Ó> IgJlC} k_s.x*alt axIIj Jy*.AL. Ipse Codex tam remotam aetatem manifeste indicat, et in possessoris (^jwwóhütfl „LmJ! ,Jv_c yu ^ lAJ'i) nota annus 746 nominatur. Additae sunt tres paginae (fol. 36 v.—37), alia manu exaratae, qnae desumtae sunt e libro de arte metrica, quem composuit Abu-Djafar Mohammed ibn-Sa‘id an-nabwi al-Maucili, antiquissi- mus grammaticus qui tertio Arabum saeculo floruit ] ). 5l\S> ajIj~» J, fjo_5j*lt J, y>l ^ ^tyifl !*ic j q—fl gs.Axi.fl j»Lob' a^jA2XXaa1( aIJI aJ^ ^erysufl. Initium est: (jiAA Js**sXj! jyat i_jL AaIc ^aaaj. CCLXXYI. (Cod. 2110 = Amiu 391). “A*Ls\fl jjx: ‘ ( 2 Jsdlifl sLi.xi cujus libri auctor secundum
I 142 AES METRICA. H. Khal. IV, 53 n. 7602 est Amin-ad-din Mohammed ibn-Ali al- Mahalli (f 673). Credo verba apud H. Khal. 1.1. spuria esse, quum re vera in nostro H. Khal. Codice desint et vix cre- dibile sit H. Kbalifam librum a semet ipso inspectum tam false descripsisse. Utrum exemplar nostrum ab as-Siradj al-Warraq scriptum sit, ut suspicatus est Landberg ignoro; ex verbis H. Khal. tantum sequitur ilium hoc opus laudasse, minime versus illos scriptos fuisse et quidem manu as-SirMji in fronte illius Codicis quern ipse manibus tenuit. Versus post Landberg h. 1. repetam: l)**-*-^ 0— E i3—^ Jwa-IÜ j*_Lc aJJI *—■i A_ij Oj—/o A_*_j q* AJti ,1,1 LM o-jAP ^^*.**11 AAxJl I—( j IaL1£ tS~^ * Lw»fc>l A_s UlAj l}—} J A_jA_/« L_i_A_i_c qa xJUi «ill c. In fine accedit tractatus (7 pagg.) abrupte desinens in media sententia de homoeoteleuto quasi supplementum ad librum prae- cedentem. bunt 45 folia sine anno sed bonae notae et antiqua. Liber in Europa rarus est. Recensetur Köprülü 1331. 1) In Cod. LUe.
timis versibus occurrit, ubi auctor dicit alludens ad OÏ ^ O O _ O? 50, ^ . . O ) 9 unde forte derivavit librarius titulum xsyt* Codex sine anno sed bene scriptus est. In margine plura scho lia adscripta sunt. Alterum exemplar mibi non innotuit. CCLXXYIII. (Cod. 234 (2) Seal. fol. 17 v.—19). Libellus, titulo et nomine auctoris destitutus; sed est carmen Dhija-ad-dini Mobammed al-Kbazradji qui vixit medio saeculo septimo de arte metrica, quod ^JlSI ‘xIsLiJI b^Cjt “AxjljiJfj sive simplicitor yocatur, et cujus pri mus versus est: Ejusdem carminis alterum exemplar. Apographon recens 5 paginis absolvitur. Exemplaria bujus opusculi minime rara sunt, plura enumeravit Pertsch, Cat. Goth. ad. num. 362. CCLXXX. (Cod. 154 (2) Gol. p. 153—227). Commentarius in idem poëma al-Khazradjii, Commentator in
primo Codicis folio vocatur as-schaikh as-scliarïf al-Gharnati, in ipsius Commentarii titulo vocatur: as-schaikh — al-qadhi — as- scharif Abu-’l-Qasim Ahmed ibn-Mohammed ibn-Ahmed al-Hasani; sed istud Ahmed ibn delendum est. Legatur itaque: Abu-’l-Qasim Mohammed ibn-Ahmed al-Hasani as-Scharif al-Andalosi (f 760), et cf. H. Khal., IV, p. 203, vs. 9—11 et 111,340 (quae caetero- quin de al-Kliazradjii carmine refert bibliographus Turca confusa sunt et mendis scatent) et Ibn-al-Khatib apud Casiri, II, p. 310. Incipit hic Commentarius, ut tradit H. Khal.: dj ,v f 3I ‘ —LXajl ^ O kM oAjCHI! LH J-sUj. E verbis quae in praefa- tione occurrunt: LühsPl Q li a*j Loi ‘i* Xjfjo,f-l-c j SA**aS Js: ,_^*lld sjdl S A<J> L^-LXj vJU*Xj H XLiicj _A_j La_Ü ex his verbis, inquam, patere videtur, auctorem nos trum primum fuisse qui al-Khazradjii carmen commentario illus- traret; idem, ni fallor, H. Khal. dixit, aut certo dicere voluit. Codex charactere Africano exaratus est, decimo, ut videtur, Arabum saeculo. Continet 75 pp. Alia exemplaria: Berol. 475 (Ahlw.); Lips. (Refaijah) 244: Gotli. 363. CCLXXXI. (Cod. 154 (3) Goh p. 228—255). w -O r 0*0 - ( JO*C 05 9 o- ^Lww*.ii In primo folio Codicis, Abu-’l-Abbas Ahmed ibn-Ali al-Mandjuri vocatur auctor hujus libelli, qui nihil continet praeter scansionem versuum sedecim generum metrorum, qui adducuntur in Commentario as- saiyidi as-scharifi, de quo egimus. 27 pp. charactere Africano exaratae. CCLXXXII. (Cod. 1753 = Amln 18). ** * ^ ^ ^ ^ ^ y y y “VV' ‘ ayiUii qjlaJh Amplus Commentarius in
Ejusdem Commentarii alterum exemplar e praecedente olim scilicet anno 979 descriptum. Subscriptio auctoris etiam in hoe Codice legitur superscriptis yerbis: v_sü*all _b_A: iA_>j U ^ Continet permultas glossas marginales, ex quibus nonnullae certe a discipulo Commentatoris compositae sunt, ut v. g. glossa quae in p. 1 legitur: ^ ^ b\A**aï ^ £ u*y-Xj! J, *Jlï LA aJJI. Duao ultimae paginae hujus Codicis, eadem manu atque cae- torae exaratae, alia quaedam de arte metrica continent, sic in- scripta: üLo! SC***i> 1) In annotatione quae in line Codicis 457 reperitur, legimus ad-Damumïniura natuni esse Alexandriae anno 703, et obiisse in Indiae regione Decan (^/JJI) m loco *Aj JA, anno 828. 2) Loquitur ibi auctor de Comraentario as-saijidi as-scharifi, de quo diximus; sed appellat hunc virum: qbdhi ’1-djamfiah in urbe Granata Abu-Abdallah Mohammed ca et. Tn annotatione marginali bic error corrigitur bis verbis: jls ój—t— * ^'t ^i tsuif a \ ^ajli rJ uji jj, «L Sl A$> ^ j JAU oltó JtlLir Cat. I. 19
XstJ^-CcJi j.Lc’/ii g,£.CvJi v_ft-*Jlj J^s. xUI. Hi quinque versus, quorum primus est: gji *'ƒ>! iuiU ^ jï-iï (J>C CCLXXXIY. (Cod. 2109 = Amin 390). Tertium exemplar ejusdem Commentarii, quamquam male quis adscripsit Primum folium periit hujus
AKS METKICA. 147 - CCLXXXYI. (Cod. 2047 = Amln 324). oLsü^J! auctore Abu-’l-Qasim Hibat-allah ibn-Dja'far ibn-Sana-al-Molk (f 680). Pro apud H. Khal. III, 189, n. 4863 male legitur ; A. Liber agit de Yariis generibus car- minum, quae dicuntur al-Mowasschahat. Cf. Freytag, Darstellung der Ar. Versh. p. 421 et seqq. et H. Gies, o^ 1 P‘ 11 s6qq - £ Permultis horum carminum speciminibus elucidatur textus. ^ Codex anni nota caret, est yero recentioris aetatis. In ultima pagina scripta est ^iUCo ^ cujus tantum pars superest. Praeter exemplar in Mus. As. Petrop. aliud mihi non mnotuit. 'Z^y. e'*.< f CCLXXXYII. (Cod. 2112 (3) fol. 7 v.—ll = Amin 393). r K >• ; ; (jo S fS\ S jUH cujus auctor in Codice non me- moratur, neque aliunde ejus nomen indagare potui 1 ), quum ut recte obseryayit Pertsch ad Cod. Gotb. 376 (2) titulus sit usita- tissimus in bujuscemodi traetatibus et noster insuper diyersus sit ab iis qui in ceteris Catalogis describuntur ut initium demonstrat quod ita audit: SuJuJij J-c *5 r L *^ 5 ' Xt ^‘ f ^| bjLJI ^ «fij r WI ^- c g—ii sLA' J. a/hAsIIs Xè-'L^s Non est igitur Tibrizü (H. Khal. Y, 21) opusculum, collato v. d. Berg, Cat. Batav. 146 (3); minus etiam Commentarius in car men JüjLJt (ua^l) H.. Khal. Y, 21, IV, 204 et utrum idem sit ac Codd. Bodl. 1215 (1) et 1270 non constat. Idem autem est apud Brill (Houts, 209, 1). De Cod. yid. P- 139 et 143. i zz 1) In annotationibus meis invenio nomen auctoris esse Abu-’l-Abbas Ahmed ibn- Sa‘ld al-Fanari, sed unde hoe petiverim et quibnsnam argnmentis permotus non inyeni. ^ . £ , ./£' Cajf / A h ( 772 r Cf' t „*> * • /tuu v
CCLXXXYIII. (Cod. 2067 = Amin 344). f Jki (3 auctore Qalih (ibn-abi-’l-IIasan) ibn-abi- Scharif ut in fronte Codicis et in oxordio libri legitur. Yocabulum ,3! autem inter et ambobus loeis postoa adscriptum est. Auctor mibi non innotuit sod vixit ante saeculum undecimum. Cf. infra p. 149. Opus quod agit de poesi divisum est in 4 sectiones quao iterum divisao sunt in plura capita. Inscriptio sectionis primao deest, secunda inscribitur »j,; tertia £ quarta xóUJIj iA_=> J.. Initium est: jij' *IJt l\*JL iü<bL*Jt gjt qLuJI a-Jic^. Sunt 122 folia anno 1291 satis bene exarata. CCLXXXIX. (Cod. 154 (8) Gol. p. 318—328). Carmen de arte metrica, metro adstrictum (est itaquo ct ab Abu-Abdallah Mohammed ibn-Mohammed ibn-Ali al- Angari, vulgo Ibn-al-Baqqdl (jl&JI ^1) dicto, compositum, quod incipit hoe modo: jMiJI f-jJüül ^1—sLJI c5 _JL*JI aLS iAwsü jüZjH jjS> ^ l_T"^ ‘ |.^LÜ> (3 0 J } C ii A—JSj Sunt 11 pp., charactere Africano, exaratao, docimo, ut vido- tur, Arabum saeculo. CCXC. (Cod. 154 (4) Gol. p. 256-280). o C -o o«e ) - * GS *c o 5 o — ^o-c o — > «.o 1 AjySUiij jlxs'Üi u*Lo'j ‘ tXuyjl iM 1 * ‘ OuAoSJt o'tAxil * ' " ' - * ^ auctore Mohammed ibn-Ahmed ibn-Moham- mod ibn-Mohammed ibn-Ali ibn-Ghazi al-Otzinftni al-Miknasl.
1 AES METEICA. 149 Brevis tractatus de arte metrica. Sunt 24 pp., currente calamo scriptae charactere Africano. CCXCI. (Cod. 154 (7) Gol. p. 308—316). Novem paginae, quibus varia carmina de re metrica continen- tur; sedecim scilicet versus, ab Abu-’l-Abbas Ahmed ibn-Abdallah compositi; in singulis nomen generis metri occurrit, ct prima litera versus speciem indicat. Exemplum sit metrum , 2 a species: bLï Ij.—*—vC Lij lXaw fj aSjL Sequuntur quatuor alii versus ejusdem auctoris; turn simile carmen Mohammedis ibn-Abd-ar-Rahim ibn- (vel yc); turn aliud ejusdem generis sine nomine auctoris; turn carmen Qa- lihi ibn- 1 ) Seharif, auctoris operis j. j,!*!! (supra p. 148); turn alia auctorum nominibus non additis; denique perpauca de Khalil ibn-A limed. Possime exaratus libellus, charactere Africano. 1) llic ,^1 non additur.
VI. RHETORICA ‘) (qLwJIj j*Ie) CCXCII. (Cod. 22 Gol.) üA-».t.H 1 2 ) auctore (in nostro Codice nomen desideratur) Abu-Ali al-Hasan ibn-RascMq al-Qairaicdnl (t 463) 3 ), qui, ut patet ex praefatione, librum suum dedicavit Abu-’l-Iiasano Ali ibn-abi-’r-Eidjal al-katib. Capitum tituli sunt sequentes: ^ 3r jjuiJ £ X_*_Sj q* 3? sLpailj üUaüiij *Lai.il Jji&l J, -3?ytA-SI »_<_J Q-t jii —* CX** aJ q* 3v njtXOj Jtiü' & w 3r stjXwJI -fi? s^L_*a_< 5 *_sUl.< g, 3? Aj^bj «UXüJI v_j|j 3? JJLaJI £ yUiJi jjlu 3? ^JjCxSS 1) Numeri CCXCII et CCXCIII proprie non pertinent ad rhetoricam sed ad poeticam, non placait autem illos separatim recensere, quare hie locum obtinuerunt. 2) H. Khal. acLIao ^ üA.,*JI, Ibn Khallik. n. 164 Xi.*A» ^ AJfc^Cj SiAiüj ytwJi aeLuo. 3) H. Khal. habet 456, sed lbn Khallik. praefert quod recepi.
E^TIETOIiJCA. 151 t$ _j—£ als-Ü^Q-c «Ljfc&Jt ^yO u^Cj ^yt tit yyiiilj J. öf t ó-*.*ji J Jci_aJJt 3 ö? y*/iJ! v\_> stjjuiJ! ^ ^jyoXi! <3f 3]>-" ö? (3 ^ ^ *£J>XJ' ,3 óf jLaS! 3 $ lAxAoailj j~y-Jt 3 3 óf jJLkJ^ ^LLüJ! 3 óf^_*_xUf 3 óf^clxxli ,_,|Jf 3 ^ o Wh' ^ )L—sf.^ 1 óf Xê^LJI ór XjLfJfj Ijyji 1 ^j J ' -w "" óf Jv.OU.x5l <3? Sjljüw^t óf óf ^j3jJ!j £ fXèl*! óf <A_jo J _xJi 3 ® Lr _ y x^ül t3f £yóxi! óf^L-ï^l ófx^xixj! XajlkJL X-a-3 It . 1-X_j»t La óf KibLLuJI óf .n\ .-. v'1 óMljku^t ófy^aX.11 óf y^^xil ófj^cwüxil ófXLlali öfj-iiil óf óf xiJLj! óf ^xdt óf sLiXw^l <3f olaxb! ^ ji/xJI <* fLxx^i óf r 1_JjS jy^_i 5 ^ óf ^bóxjl ^ ^Lao^S óf |j\_*xaXiS óf ^Ij-iaSl óf »_jLs?,1j t^-Xxii ^aj ••> v'-^i jl*Xll 3 ófytxjl lXJÜj oyaxil 3 Ófylix5l <5; dilxx^i óf^LiXs^i óf go^xjt 3 óf ^^xJi óf *iyjo 5 ^-jtxxlt (jjsiy^t 3 <A_a_£j.JI óf ljIxxJS i3?jl_suxw^!j, iL*nx.ï^t óf 4jj_JI cr> JXx! U óf ^.lX+JL _*xx!l Bj5yyw óf ,L\Xe^5i óf rLsxgJI VwS.).*Xj Lo óf y_».;i oljj_o 5 ,_^*uJI jyjol 3 óf «'usW's 3^' ^ ó> l _j J «JI m*« óf^LÏÜjj £%H óf V Uu)llj ^ a *jW*3 s ^~5’ JaJLc.1 3 óf &\X=>\J! jJjtJI 3 óf J^ü ^LXc óf qIiAXJIj X—jyjuAj 3 <5? yüJi Jjl iut 3 ^^y'i ■—siXx*JI ^^-XX-fs^J! óf xvaXIuJIj j_3 ö ö XsLa*J^ W oiyji 'S? ^*xxit 3 (jas>jJ! t&yojix!ij óf v_a*A^XA»Wi ^ ^*0 óf oli>jJi XaÜj s jS'ó t3f ^„aA^ii öf L^KLii
jJAs=-t ti; ytixJt J.aÏ jfir Xxi yiAj! oIjjaj ^Lotii y$ <5 tit Xaa*13 Uj oLw.j^S tit jil xaaaaJI tit Ja_ai- ^ tit obUaJlj ti! o.jJlj Codex noster nitide scriptus est charactere Africano, anno 978. Continet 376 pp. formae majoris, et divisus est in duas partes, quarum altera incipit a capite de^-ywAxJ!, p. 217. Desiderantur pauca post p. 275, caput ^LsSshit et duo sequentia. Nonnullas pa- ginas quae exciderant post p. 279, recentior manus supplevit. Alia exemplaria: Mus. Brit. COO; Escur. (Derenb.) 286 et 285; Lips; (Befaija § 4) 328. ' . aV* $•<-» /MW - /.>'f ° 7 CCXCIII. (Cod. 848 Warn.) > O \ft rO w - ? >-^0 5 jXmÏÏ x/olXJLo yasjs-U auctore, ut in titulo legitur, emiro Madjd- ad-dln Mowaijad *) -ad-daula ibn-Monkidz, i. e. Abu-’l-Motzaffar Osamah ibn-Morscbid e familia Monkidzidarum, qui castellum Sckaizar, Graecis ereptum, possidebant. Obiit anno 584 * 1 2 ). Est compendium de rhetorica in 95 capita distributum. Incipit: i_sJU> ‘ L c^- Con tinet perbreves definitiones, sed multa exempla ex oratorum poë- tarumque scriptis petita. Ut lector quodammodo do libri indole judicare possit, primum caput describo: tit i_jb q! ! Uij xxj Lta AAjjt _ji5 jls ’Axi» U~* q'laaJJu! QfcJo 3 j 5 * g>iu! xj yix J..E xjjA/o -Ail., (3^x3! ^lA W 3 1) In nostro Codice scriptum e9t iXiyo, participium passivum. Eaedem vooalcs additae sunt in praestantissimo nostro Codice (766) Epistolarum Abu-Ishuqi Sabaei. 2) Vide Ibn-Khallik&n (qui quoque de aliis viris ex hac gente cgit) in cjus vita, I, p. 11* ed. de Slane. Derenbourg, Oustima ibn-Mounkidh. Paris. 1886.
" ?ó&
Est encyclopaedia disciplinarum philologiearum, in tres partes divisa, (juarum prima agit de etymologia (Oj-*iJt , secunda de syntaxi (j^uJI , tertia de rhetorica (q1_j_JL Jlc). Prima pars (yw.3) tres sectiones (jy*2_s) continet, quarum prima a git (3 xJt U J._c x**xXit a oyaJt |*._L.c xsuiis» J, i, LgaS^, secunda *_J! ijyajjt xaraS' 3j tertia It Lól^ xi^S” ^Lo 3 Ui2j£il ^ xj oUc; liae sectiones denuo in , glj_j! caet. di- visae sunt. Absolut a parte prima (fol. 32 v.) sequitur in nostro Codice brevis dissertatio de metris, unam paginam (fol. 33 r.) et quatuor versus implens (fol. 33 v.; reliqua hujus paginae pars vacua re- licta est). Non quidem pertinet ad librum Miftdh-al-olum, sed ab eodem librario atque totus Codex exarata est. Quis auctor sit hujus dissertationis, patet ex initio. Etenim post bismillam incipit ilia hoc modo: AoNt oLx_v.NI jls xcyo>L, xaAjl j*Ic osjyti! xAc ad)i xj^ ^ £ Lsj[s xX5-:y xxxLs (sic; JvaUj?) JvxOj JvJLÜ x+jJiXw./o Q-. X2^*^j x*^S«. x_^\_d5P t_£_j v_jjjt^S jtLJJ gsji Uwo yjj.c X.w«o3». Sequitur (fol. 34 v.) secunda pars libri Miftdh-al-olum, quae divisa est in duas sectiones 3 3^5 to _y^uJI 3 L£Lx>! i£Üó (j, Xj.it jSXsj to Jayto. Pars tertia (fol. 70 v.—171 r.) continet prolegomena (x_oJx_iüo Ö _ W L*-J*s (^jLvj-jtj 3t**o.it ^^-4-1—1 ^.Xi0.1xit |jjLxj.jj et duas sectiones (U^ji L?v\ïI*jo _Lutói). Fol. 172 v. incipit supplementum (3LuJ' JLc xUitj 3) et fol. 192 v. aliud supplementum, ^Lc ^ ^jLS x*Xj 4 ^ jyst 6 ]j O' 0 qLj 3 tS>LX.>t Jj*aj xi±s XaS 5 ytcLJI 3 ^■’HJjt j.S> 5 31*11 l*ji LgiiiSj ojyt 3 (*LA—JÖt xi^il x*aS?, U-ó 3LL! } yijiJ!
tikJj (J>-c iiV.*JLIaj L*S" S.J.S ^jaJ^sÜ! ljj! t>5üj j_»Ju X-cLait j,. Est liber quem Arabes maximi faeiunt. In fronto nostri Co- dicis seqnentibus, neseio cujusnam (A-s-I^J), versibus ejus laudes praedicantur: v ü * «; y VS&X.A J^_5 cX-S &-S>Ua<*. Q-J U-S-A^J *-X^ 0^5 xj <->l^ xJËüü ^-2^ ‘-X^aX-s j ^L-SlX-aaj i &L_i—*0 l-aXS^ ^-3 ^13 Codex noster, multis glossis instructus, 210 folia continet. Satis perspicue sed non eleganter exaratus est, anno 706. Ut duas ultimas vacuas paginas (foL 211) impleret, librarius addidit breve carmen de metris: Ij^J C) ^l ^ jyo! £,ƒ O lo £ )j~^ : i«W x*f.w üUJI q-5^,. Carmen incipit: L * f ^ ^ r bül 5 tjUtoï (M&u b ^UCaI - ü Ijl U llïj Q^! südtj Additum est quoque carmen 8 versnum quo opus Mift&h-al-olum eelebratur, quo d incipit: <JUslj AwoijX) ^JlxJI yi (A-Jj-J J-J/S L) ct poëmatia ^ I Z‘ U. fco-lr , pt?. CCXCV. (Cod. 2252 = Amin 534). Pars tertia libri ^UM Lau. Codex bonae notae anno 728 exaratus est, aqua laesa sunt ita ut alia aliis agglutinata sint numquam non amplius legi possit. Oy. 2 2fi sed ultima folia ct scriptura non- 1) Cod. LüX^o.

trinae cupidos istius regionis studio libri Miftdh-al-olum dicti in- cumbere 1 ). Tale studium valde probavit auctor nostcr, - quippe qui librum ilium summis laudibus ornat. Pater, quo tamquam praeceptore usus erat, duas priores partes bujus libri Commentario illustraverat, sed morte impeditus fuerat quominus in tertiam quo- que partem Commentarium scriberet, quod scilicet sibi proposuerat. Quum studiosi istius regionis audivissent, filium possidere Com mentarium patris in duas priores partes, rogarunt eum ut hunc iis dictare vellet. Cui voto quum satisfecisset, petierunt ut ipse in tertiam partem Commentarium conscriberet. Yotis annuit, et Commentarium suum dedicavit Mohammed Sultano i. e. Uzbek- Khano (^ILL* lsLJlxJ!. Codex noster, qui in Europa unicus videtur, currente calamo exaratus est, sed antiquitate se commendat, nam haud diu post ipsum opus compositum scriptus est, anno scilicet 744. Attamen de antographo cogitandum non esse, ex librarii subseriptione patet. Tertius Commentarius in tertiam partem libri ^.LXJu* 1) As-Sakkakl ex Khowarizm oriundus erat; hoc enim loco vocatur al-Khowarizmi. >
auctore as-Saijid as-Scharif al-Djordjdni (f 816). Secundum H. Klial. YI, 17 titulum „L_>—habet, sed in nostro Codice nee titulus nee nomen auctoris leguntur, nisi quod recentior manus in fronte Codicis hoc adscripsit. Exordium omnino eonvenit cum iis quae habet H. Khal. et in prooemio auctor testatur se jam seniorem debuisse transmigrare in Transoxaniam, quapropter omnino veri- simile est eum hoe opus demum anno 803 absolvisse, ut perhibet bibliographus Turea. Primo obtutu quidem subscriptio Codicis: aUij y\.*A,w3 y-ilol ^ wu+ij' q* jij l\Ïj gJf in errorem ducere potest lectorem, eo magis quum nescio quis verbo substituerit , ideoque ut videtur persuasum sibi haberet baec verba intelligenda esse de anno quo auctor opus suum absolvisset. Ipse Codex noster enim demum anno 1027 exaratus est, prior subscriptio igitur sine dubio refe renda est ad nostri Codicis archetypum. Ceterum Codex noster distincte exaratus est et in folio 1 primo nonnullis adnotationibus instructus. Hujus Commentarii exemplaria in Europa rara non sunt. Cf. Ms. Escur. 63, 206, 207, 208, 645; Yindob. 236; Berol. (Land- berg) 81, 625, 751. Glossemata in bunc Comm. Ms. Vindob. 237. CCC. (Cod. 941 Warn.) Brevis dissertatio (18 pp.) auctoris incerti dc verbis as-Sakkakii in Miftdh-al-olum (quae spectant ad effatum Qoranicum Sur. II, vs. 20): (_)—A-jlj l _^xi5 Qvfcfxj góh, IjtiAii xll UI*;?’ bis *-**? ^ goL _j! 15 aJl iüjxilj Jbtil Dimidiam partem libelii implet verbosa praefatio. Codicillus, charactere nestalik satis nitide exaratus , anni nota caret.
CCCI. (Cod. 150 (1) Gol. fol. 1-109). auetore Djamal-ad-din Mohammed ibn-Abd-ar- Rahman al-Qazwini, Khatib Dimaschk dicto (f 739). Celebrata Epitome (cui tamen epitomator multa de suo addidit) tertiae partis libri Miftdh-al-olum. De operis divisione v. H. Khal. (II, p. 403) et Krafft (p. 22). Codex anno 1102 exaratus est. CCCII. (Cod. 211 Gol.) Idem opus cum multis glossis, quae maximam partem ex at- laftazami Commentario yaXjsuJS desumtae sunt. Codex anno 762 exaratus est. CCCIII. (Cod. 1085 Warn.) Idem opus cum glossis, imprimis ex at-Taftazanii X et petitis. Codex anno 829 exaratus est. CCCIY. (Cod. 609 Warn.) Idem opus cum permultis glossis, a Molla Mo'in-ad-din ‘Im- rani collectis ex yariis libris, qui in fronte Codicis indicati sunt lRjy> uivw^i). Initium hujus operis exstat in Cod. 644 (Warn.) f. (To. CCCV. (Cod. 2255 = Amin 537). -o >s , - 3o . auetore at-Taftdsdnio (f 791), opus notissimum de quo of. praeter H. Khal. II, 404, Fliigel, Cat. mdob. I, 220 ad n. 237 (2), Loth, Cat. Ind. Off., p. 246 ad n - 8o2 et auctores ab iis laudatos. Codex scriptus est anno 1206 manu Ibrahim Ilidjazi as-Sindi-
uni e cujus libris olim fuit. Seatet adnotationibus marginalibus et glossematibus ab eodem doeto Arabe scriptis. Codices fere in quavis Bibliotheca exstant. Cf. supra ad num. CCXXXI. Glossemata in Commentarium praecedentem auctore Hasan Tschelebi (ibn-Mohammed Schab Fanari f 886). Cf. H. Khal. II, 405 et Loth, Cat. Ind. Off. p. 248 ad n. 867. Editio Con- stantinopolitana mihi non ad manum est sed exemplar nostrum minime caret prooemio, ut Codices Londinenses et Escurialenses (Cf. Derenbourg n. 212, 238(?); auctor enim ita exorditur: <X»iL vj!. Hocce prooemium unam paginam et dimidium implet, in me dia denuo pagina secunda incipiunt annotationes. Codex bene exaratus est anno 1094 et correctus ut jam obser- vavit Landberg ab All ibn-Jahja al-Barti e cujus libris olim fuif, anno 1096. Commentarius brevior aZsol*) at-Taftazani in JIXaU cum notis marginalibus. Codex anni nota caret, sed ex posses- sorum notis patet, eum saeculo undecimo antiquiorem esse. Ejusdem Commentarii alterum exemplar. Codex manu turcica scriptus est anno 1107 et imprimis in ini tio multis glossematibus instructus est. De aliis exemplaribus fere in quavis bibliotheca obviis vide Pertsch, Cat. Goth, ad n. 2781. CCCYI. (Cod. 2263 = Amin 545). CCCYII. (Cod. 635 Warn.) CCCVIII. (Cod- 2256 = Amin 518). CCCIX. (Cod. 2259 = Amin 541). Glossemata (&_*—£»L>) iu Commentarium praecedentem auctore
Ahmed ibn-Jahja ibn-Mohammed al-Harawl, noto nomine Hafid (i. e. nepos) at-Taftdzdni (f 906). Cf. H. Khal. II, 409. Codex perspicue exaratus est anno 1151. Alia exemplaria: Escur. 256, 257 (1); Damasc. Cat. p. va n. 13; Qahira, Cat. p. !oa. CCCX. (Cod. 2257 = Amin 539). ÖV.7 Volumen primum glossematum (aC^L>) in Commentarium eun- dem auctore al-’Olaimt al-Him^i (Schaikh Jasin ibn-Zain-ad-din t 1061) *). Codex subscriptione caret sed bene exaratus est. Aliud exemplar: Qahira, Cat. p. ill. CCCXI. (Cod. 981 (26) Warn. fol. 124 y.—129). Fragmontum rhetorici argumenti, qnod inscribitur X liólXwf, alia ejusdem aphorismata et fragmentum Commentarii in opus ^1*5! et quidem Axa-JI ^ Ghani Zadeh (f 1036 cf. Kholdgat al-Athar IV, 9 seqq.) memoratur ab H. Khal. Ill p. 274 et glossae al-Djordjanii ad Commentarium Jilkul dictum memorantur ab eodem II, 404. CCCXII. (Cod. 981 (30) Warn. fol. 163 v.—166). Dissertatiuncula do loco libri (jwx^sdj e capite j. , magnifica dedicatione munita. Auctor videtur esse Ibrahim as-Schami, alumnus academiae Brusensis. 1 raecedit f. 161, 162 explicatio terminologiae in traditionis scientia, quid sit quid quid quid cet. ^ 1) Ct Khol&yat al-Athar IV, fl|. Cat. I. 21
CCCXIII. Cod. 981 (31) Warn. fol. 168—176). 9 folia quibus continentur 4 fragmenta quae pertinent ad Com- mentarium vel potius dossas (a_a_ALe>) in opus rbetorices argu- menti probabiliter ad partem III libri „L^. Confirmatur boe inde quod inter tertium et quartum fragmentum legitur series nominum oommentatorum hujus libri ab eodem librario exarata. Primum fragmentum ita exorditur: jlS IJ> xVj Lö ^ Lo ^1,1 Il\5" ^ '3 xliaj gvK JLii' q—c LAlj a3j.X.j iiA^ibo Jwj LalLw 'iS Jiwo. Hie Abu-’s-So c ud al- c Imadi obiit anno 982. CCCXIY. (Cod. 2260 fol. 31-52 = Amin 542). 3 w ^ _ 3 xjoLiJ* Compendium partis tertiae libri Ui* Cf i'f. i,i, t /-£. h’.yH auctore c Adhod-ad-din Abd-ar-Rahman ibn-Ahmed al-Idji (f 756) ita dictum , quum auctor illud dedicaverit Yaziro Sultani Mohammed Khodabendae noto nomine Ghiyatz-ad-din. Cf. H. Kbal. IY, 476, n. 9278, YI, 19. Codex permultis glossematibus et annotationibus instructus est cum in margine, turn in foliis separatis scriptis. In Bibl. Berol. (Landberg) 772 asservatur Commentarius ad hoc Compendium auctore Taschköprizadeh. Cf. porro Pertsch, Cat. Bibl. Goth. 111,491 ad n. 2788 (4); Mus. Asiat. Petr. Codex bene exaratus est anno 1142. CCCXY. (Cod. 38 Gol.) Gw w w Gw *0 3 m. ^ “ ■AA'UA 1 auctore Zain-ad-din Abd-ar-RaMm ibn-Wadjih-ad-din Abd-ar-Rahman ibn-Ahmed al- Abbdst al-Qahiri as-Schafi‘1 (f 963), cujus vita (o Schams-ad-dini Ahmed ibn-Mostafa ibn-Khalil ar-Rumi ‘ oLAi_JL-ch_J! depromta) huic Codici praemissa est. Continet hoc opus (de quo H. Khal. (II, p. 411) paucis verbis mentionem fecit) explicationem versuum qui in , »->■ -civ c
laudantur; sed tali explication minime eontentus, auctor permulta addidit de vita illorum qui versus illos composuerunt; complura quoque ex eorum poëmatibus descripsit, variasque enarravit his- torias quae ad poëtas illos spectant. Hinc factum est ut hoc opus utilitate, rerum tractatarum varietate et jucunditate summopere se commendet, deque sequentibus agat poëtis J ): p. 5, 87, 170, 227, 232, 362, 516, 668 (Cod. 695 fol. 1 r., 36 v., 65 v., 72 v., 87 r., 90 r., 140 v., 189 r., 255 r.) Amro-’l-Qais; p. 7, 90, 127 (Cod. 695 fol. 4 r., fol. 38 r., 51 v.) Rubah (xjj^ i. e. Abu-Moham- med Abdallah ibn-al- c Addjadj (_L^JI) al-Bagri at-Tamimi as-Sa'di); P* 9, 39, 74 (Cod. 695, fol. 5 r., 18 v., 33 r.) Abu-’n-Nadjm (al- Fadhl ibn-Qodama); p. 13, 30, 73, 154, 210, 213, 232, 355, 357, 361, 373, 383 (bis), 430, 431, 646 (Cod. 695, fol. 7 v., 15 r., 32 v., 62 v., 81 v., 82 v., 90 v., 139 r. et v., 143 r., 147 r. (bis), 159 v., 160 r,, 246 r.) al-Motanabbi; p. 17 (fol. 8 v.) Dissertatio de versu poëtae incogniti (edit. p. 11) Va_s qIX*j i—y> P- 18, 130, 226, 232, 265, 278, 393, 472, 483, 502, 519 (bis), 520, 521, 557, 560, 563, 648, 652, 682, 694 (fol. 9 r., 53 r., 86 v., 89 v., 101 v., 108 r., 151 r., 171 v., 174 v., 182 r., 190 r. et v., 191 r - et v., 206 r., 207 r., 208 v., 246 v., 249 r., 262 r., 268 v.) Abu- Tammam; p. 21, 53, 61, 127, 146 (fol. llr., 24 v., 28 r., 51 r., 60 v.) al-Parazdaq; p. 26, 271 (fol. 13 r., 104 v.) al-Abbas ibn-al- Ahnaf; p. 30 (fob 15 r .) Ibn-Babek (Abd-ac-Qainad ibn-Mangur); P- 37 (fol. 17 y .) xLaj ^ p> 38 ( fo]- !8r.) D 'UtUii! p . 40, 368, 443, 695 (fol. 19 r., 142 r., 161 v., 269 r.) Abu-Nowas; p. 51 et 134 (fol. 24 r. et 54 v.) Dissertatio de versu poëtae incerti (p. f v et IH): ^ "5“^ oJ —i> 5 j—I— M i jfe P- 52 (fol. 24 r.) Abda (BA_^) ibn-at-Taijib; p. 55, 146, 215 (fol. 26 1., 60 v., 83 r.) Ibn-ar-Rumi; p. 61 (fol. 28 v.) Djafar ibn-'Olba

lij 0^ l^j q! La o 1 r-f- 1 * 1 ^ j** 1 Ibid. Dissertatio de versu anonymi: (*-*P J^-oaJ! £ Ijpy ^a\j L$j ^Lüj P* 135 (fol. 54 v.) Dissertatio de versu incerti poëtae (p. LV): b> £j-»-ê ^J5j jjilXo *—+—£■ j, jó!j_*JI ^cj P- 135 (fol. 55 r.) Mosawir 1 ) ibn-Hind ibn-Qais ibn-Zohair; p. 136 (fol. 56 r.) Abdallah. ibn-Hammam (^U?) as-Saluli; p. 137, 200, 133, 545 (fol. 56 r., 77 v., 161 r., 199 v.) Basschar ibn-Bord; p. 146 (fol. 61 r.) al-Haritz ibn-Hilliza al-Jaschkori; p. 148 (fol. 61 r.) Adi ibn-Zaid; p. 155, 244, 265, 276, 322 (fol. 63 r., 93 r., 101 r., 107 r., 129 r., 164 r.) Zohair ibn-abi-Solma; p. 158, 171, 381, 417 (fol- 63 v., 66 v, 146 r., 156 v.) an-Mbigha ad-Dzobjani; p. 162 (fol. 63 v.) Sohaim ibn-Watzil ar-Rijahi; p. 165, 486 (fol. 64 v., 115 r.) al-Khansa; p. 173 (fol. 67 r.) Tarafa ibn-al-'Abd; p. 177 (fol. 67 v.) Auf ibn-Mohallim 2 ) as-Schaibani (Abu-’l-Manahil s. Abu- 1-Minhal al-Khoza'i); p. 181 (fol. 69 r.) Dissertatio de versu poëtae incerti (p. |v.): SyAs L. ^ 2ut.aJ._1 Sjii jvLct, p. 182 (fol. 69 v.) al-Mo c addzal 3 ) ibn-Ghailan, pater poëtae Abd- ac-Camad; p. 183 (fol. 70 v.) as-Samaual ibn-Adija Judaeus; p. 188 (fol. 72 r.) Dissert, de versibus poëtae incerti, sed quos vir quidam •loctus, auctoris nostri aequalis, ac-Canaubario tribuit (p. tw): lót oi aÜjL-JS cn Q j—A.—j Oj._ïl—J fbLct P- 191 (fol. 73 v.) al-Qadhi at-Tanukhi (Abu-’l-Qasim Ali ibn- Mohammed ibn-D&wud); p. 194 (fol. 75 r.) Abu-Qais ibn-al-Aslat 1) In Cod. 695 Mdrid scriptum est. 2) Cod. 695 bis in Cod. 38 semel (p. 177 vs. 4) legitur . •I) Cf. MoschtaMh f11 et ann. 5.
p. 202 (fol. 78 r.) Dissertatio de versu (p. 11!): quem ant as-Schammakho, aut hujus fratris filio, aut Abu-’n- Nadjmo, aut Ibn-al-Mo'tazzo tribuunt; p. 203, 263 (fol. 78 v., 100 r.) Ibn-al-Mo c tazz; p. 212 (fol. 82 r.) Dissertatio de versu poëtae in- certi (p. V.l): io-LsTjj ciA*^ïl L*Jii iOil*c LwlLua toys UA p. 216 (fol. 83 v.) Abu-Ishaq ac-C'abi (Ibrahim ibn-Hilal ilin-IIarun al-Harrani); p. 227 (fol. 87 v.) al-Moraqqisch al-Akbar (Amr vel Auf ibn-Sa‘d ibn-Malik); p. 230 (fol. 89 r.) Dissertatio de yersibus poëtae incerti (p. |*!a et VV.): iL*JIU= ^ ^Ulj=a JUjOiMj *l_a_AO ^_S 8j.*Sj p. 234, 345, 354 (fol. 90 v., 136 r., 138 y.) Raschid-ad-din al- Watwat (JjIjI^JI); p. 234 (fol. 90 v.) Dissertatio de versu poëtae incerti (p. I'll): UV~r (J'~ E >—^3 'A®} p. 244 (fol. 93 r.) Ibn-al-'Amid (Abu-’l-Fadhl Mohammed ibn-al- Hosain); p. 252 (fol. 96 r.) Abu-’l-Hasan ibn-Tabataba al-Alawi; p. 253 (fol. 97 r.) De versu poëtae incerti (p. VH): 1 I—*—■>1—ft ^-S qI—i jA-xJI !j_sLxj (* p. 254 (fol. 97 r.) Jazid ibn-Maslama 1 2 ) ibn-Abd-al-malik ibn-Mar- wan; p. 255, 264 (fol. 97 v., 100 v.) Kotzaijir c Azza; p. 272 (fol. 105 r.) Abu-Dzowaib al-Hodzali (Khowailid ibn-Khalid); p. 275 (fol. 107 r.) De versu poëtae incerti (p. • I'd): iüUwJIj 0 Lw.)Ls LsUaa* éj p. 276 (fol. 107 v.) De versu poëtae incerti (p. VI.): QL*jtobSf (^.acLLJ)^ (jixu! yr-^l/OaJI 1) Ed. 0 1S. 2) In Cod. 695 Zaid ibn-Salama pro .Tazid ilm-Maslamah.
p. 276 (fol. 107 v.) Zijjld al-a c djam ; p. 282 (fol. 108 v.) Di'bil (J.*cl>); p. 295 (fol. 115 r.) Abu-Dolama (q^sOI q-j Jüj); p. 312 (fol. 125 r.) Amr ibn-Ma c di-Kariba; p. 319 (fol. 128 r.) Abu-^_a_*_*JyJ! (Ahmed ibn-Mohammed al-Antaki); p. 323, 574, 576 (fol. 129 v., 213 t., 215 r.) Djarir; p. 330 (fol. 131 r.) Ibn- Haijus (jiy s-\j s cEr" 1&A*J xxs'lw) (Abu-’l-Fitjan Mohammed ibn-Soltan ibn- Mohammed ibn-Haijus; cognomen gerebat Mostafa-ad-daula); p 335, 640 (fol. 132 v., 243 y.) Abu-’l-Atahija; p. 348 (fol. 137 r.) al- Motalammis; p. 360 (fol. 140 r.) De versu poëtae incerti (p. tTv): P' 360 (fol. 140 r.) Qatada *) ibn-Maslama; p. 367 (fol. 141 y.) Amr ibn-al-Aiham 2 ) at-Tza c labi; p. 374, 506, 513, 522 (fol. 143 y., 185 r., 187 r., 192 r.) al-Qadhi al-Arradjani (J.L^-~ s jt) (Ahmed ibn- Mohammed ibn-al-IIosain ibn-Ali 3 ), Nagih-ad-din); p. 380 (fol. 145 v.) De versu poëtae incerti (p. l“os): '■rS^ ^ !j St ^ ( 4 ^| yCJ P- 384 (fol. 147 V.) Moslim ibn-al-Walid Qarï-al-ghawdni); p. 393 (fol. 151 r .) d 6 Tersu qui ex liiigua Persica in Arabicam versus est ( p . riv); Otüxi/O AÜ- l^dc U XaJ a 3A' J y P- 406 (fol. 153 r.) al-Komait; p. 419 (fol. 157 r.) BadF-az-zaman al-Hamadzani; p. 445 (fol. 162 v.) Laila bint-Tarif as-Schaibant (deque hujus feminae fratre al-Walid ibn-Tarif); p. 449 (fol. 164 v.) De versu (p. f| v ): ^ L_a_5 gliiSl b «hij 1) Cod. 38 Obdd- Cod. 695 Gbada ibn-Moslim; cf. Eamdsa (“<5A. 2 ) In ed. p. fff male Cf. Ibn-Doraid p. J*»t**. 1® e A male additur 4) Codd. |jj.
quom aut al-Madjnuno, aut Dzu-’r-Rommae, aut al-'Ardjto, aut. al-Hosaino ibn-Abdallah al-Ghazzi ■*), aut (quae opinio est al-Ba- kharzii in Dimjat-al-qagr) Nomadi cuidam, Kamil 1 2 ) dieto, tribuunt. At quum plurimi putent carmen ad quod bic versus pertinet, ab al-'Ardjio profectum esse, de hoc poëta hie agit au ctor; p. 457 (fol. 166 v.) De versibus (p. fff): ci* \ySai ijo ^5 Jls i (i—Jls Ijl ^>JLaS' ^JL5 quos nonnulli Ibn-Haddjadjo (Abu-Abdallah al-Hasan ibn-Ahmed) tribuunt (at in ejus Diwdno, ait auctor, eos non reperi), sed quos Sibt-ibn-al-Djauzi tribuit Moliammedi ibn-Ibrahim al-Asadi ((jsXw^l). De utroque hoc loco agit auctor 3 4 ); p. 469 (fol. 170 r.) Do versu (p. fH): V0J (’ lXüs «^JbCaj qI qui aut Rabi f ae ex Banu-Na§r ibn-Qo c ain 5 ), aut Dawudo ibn- Rabl'a al-Asadio tribuitur; de neutro hie agit auctor; p. 474, 481 (fob 172 v., 174 r.) Abu-’l-Fath al-Bostt (All ibn-Mohammed al- katib); p. 493 (fol. 177 v.) al-Oqaischir ((al-Moghtra ibn- Abdallah); p. 498 (fol. 180 v.) ag-Qimma al-Qoschairi (ibn-Ab dallah ibn-at-Tofail ibn-Qorra ibn-Hobaira); p. 503 (fol. 182 y.) Dzu-’r-Romma; p. 507 (fol. 185 r.) at-Tza'alibl; p. 510, 524. 622 (fol. 186 v., 193 r., 238 v.) Abu-Mohammed al-Qasim al-Hariri; p. 513 (fol. 187 y.) as-Sari ar-Raffa (lij' (jywJI) al-Maugili (Ahmed al-Kindi); p. 518 (fol. 190 r.) Abdallah ibn-Mohammed ibn abi- 'Ojaina 6 ) al-Mohallabl; p. 527 (fol. 194 r.) Abdallah ibn-az-Zahir (sic pronuntiandum est, nam dicit auctor 1) i?-"?-^' ’ n Cod. ^95, Cod. 88 Pro al-Hosain Codd. al-Hasan. 2) Edit. JSSii\. 3) Locus de Mohamroede ibn-lbruhlm al-Asadï (f 500), ex Imhd-ad-dini opere (al-Kharidah?) desumtus, ex9tat in margine Codicis 695. 4) Cod. 38 hie &aaxj (sic); deinde Ojainah. 5) Cod. 38 (js.*3 ^ (sic) f&i cr , ; Cod. 695: ^ ,aj ^ ^ 6) Cod. 38 Obaicl; in ed. desideratur Jjl.
al-Asadi; p. 534 (fol. 197 r.) Ma'n ibn-Aus al- Mozanl; p. 565 (fol. 209 v.) Abu-Zijad al-Arabl (Jazld ibn-al-Horr al-Kilabl, vel Jazid ibn-Abdallah ibn-al-Horr); p. 578 (fol. 217 v.) Abu-’s-Schig (Abu-Dja'far Mohammed ibn-Razin ibn- Solaiman ibn-Tamim); p. 585 (fol. 220 v.) al-Afwah (»^l) al-Audl (Qalat-ibn-Amr ibn-Malik ibn- c Auf ibn-al-Haritz caet.); p. 594 (fol. 224 y.) Abu-’l- Qasim ibn-al-Hasan al-Katibi; p. 594 (fol. 225 r.) Ismail ibn-‘Abbad, ag-Cahib dictus; p. 612 (fol. 234 r.) De versi es (p. oHf); CJ>) 0^—3 A_aJ 9 ^ qui Ibn-ar-Rumio tribuuntur, sed qui in Kitdb-al-aghdni tribuun- fur Ismailo al-Qaratislo. De posteriore poëta bic agit auctor; P- 613 (fol. 235 r.) De versu p. 0*10): *—I— J 5 IJjXj qI U ^ iAï slij (Jom Jdlite, & ' X *'^ a^V 1 J> ! u-SJ> è p. 623 (fol. 239 r.) Ibn-abi-’l-Agba c (j^JI) (Zaki-ad-din Abd-al-'Athtm); p. 652 1 0 • 249 r.) De yersu poëtae incerti (p. 1.): jUJL, «Lo^JI ^ ^ JU* ( 1 J: ^W*1I 257 < ' f0l ‘ 255 al- Asehdja c (j_su^l) as-Solami; p. 671 (fol. 1 , ^ 11)n -Moqatil ad-dharir; p. 672 (fol. 257 v.) Abu-Mohammed - azm (Abdallah ibn-Ahmed); p. 678 (fol. 260 r.) Abu-’l-Faradj aw j p. 698 (fol. 271 r.) De versu (p. r Lo hA-S, g&\ ^ b y?jJ< *Ub 9 " Abu- 1- Alao aut al-Motanabbio tribuitur, sed quem auctor neutrius Dtwdno invenit. rat ^ SS ™ US CJodex, 699 paginas contineus, anno 1031 exa- T ) E «bt. Cat. I. 29
CCCXYI. (Cod. 695 Warn.) Altera redactio ejusdem operis, facta a Badr-ad-dln Mohammed ibn-Mohammed ibn-Mohammed ibn-Ahmed ibn-al-Ghazzi al-Amiri (^5yil*JI) as-Sehafi'i, anno 937, Constantinopoli, in domo auctoris Abd-ar-RaMm al-Abbasi. Perpanca omisit et nonnulla addidit. Hie Codex longe meliorem textum quam praecedens offert. Alia exempt.: Bodl. 1198; Hayn. 202; Mus. Asiat. Petrop.; Brill (Houts.) 212; Köprülü 1432, 1433. Compendium ut yid. Berol. (Landberg) 482. Editio Qahirensis anno 1274 prodiit. CCCXYII. (Cod. 328 Warn.) O * Oi-O fC 7 0^ « ,*.Lc ^ 1 auctore Badr-ad-din Abu-Ab dallah Mohammed ibn-Mohammed ibn-Abdallah ibn-Mdlik, qui anno 686 Damasci obiit 1 ). Liber diyisus est in duas partes (^«o) quarum prima agit de altera de qLuJI Codex currente calamo et ineleganter exaratus est. Finis desi- deratur, sed Codex scriptus yidetur quum auctor adhuc in viyis • •••••• esset, nam post ejus nomen, in initio libri, leguntur yerba: lotion ajÜu Jjiu «11L Aliud exemplar mihi non innotuit. CCCXYIII. (Cod. 2134 = Amin 415). w —« « 5 0) ‘ éUaJ) siye refutatio errorum quos ? > — eommisit Ibn-al-Atzir (f 637) in opere suo: i_jW j, ylvJi „cLSjtj woUGI auctore 'Izz-ad-dln Abd-al-Hamid ibn-Hibat-allah al-Madaini yulgo Ibn-abi-l-Hadid dicto (f 655). Cf. H. Khal. IV, 464 n. 9190 et Y, 373. 1) Cl. Ibn-Habib in Orient. II, p. 277, qui eum Abu-l-Tadhl yocat, quum in noslro Codice Abu-Abdallah scriptum sit. Nomen relativum in nostro Codice vel esse videtur.
Apographon recens est. Alia exemplar. Ms. Escur. n. 240 (1); Brill (Houts.) 230. 6/$t>9 CCCXIX. (Cod. 868 (1) Warn. p. 1—277). w »0 — —OrC — — M *0 5—0 5 yUJt 6 jSUÜ tyoi Liber ejusdem generis quem Qaldh-ad-din Khalil ibn-Aibek ag-Qafadi (f 764) composuit nt no- taret et refelleret errores commissos ab Ibn-al-Atzir in librö supra laudato. De aj-Qafadii opere ef. Hoogvliet, Divers, script, loei caet., p. 152—158, ubi locus editus est ex hoe nitido Codiee, qui anno 1031 scriptus est, 277 pp. continet et unicus in Europa videtur. CCCXX. (Cod. 868 (2) Warn. p. 280—377). - OaO 5 ( - (j*U^US A git hie liber, anno 1300 Hidjrae CPoli editus, ab ac-Cafadio (f 764) compositus, de paronomasia (quae jam in titulo adest), quam figuram Arabes aut , aut , aut aut vocant (v. hujus Codicis p. 288). Continet duas Moqaddama (quarum prima jüU U" 3 *? S Xi i! t3 ajoLo OyaJ qLuj tiDi5 ij. U» ^ La, altera ëJJuS^ t rj Lc Jt Lpl^sil), i. e. theoriam (^bt!t), et natidja, i. e. praxin (Js,*JI), varia scilicet ag-Cafadii carmina, al- phabetice disposita, in quibus paronomasia usus est. Perpauca desunt, nempe carmina quorum qafija est litera Haec pars Codicis qui 97 pag. continet, eadem manu exarata °st atque praecedens. Alia exemplar, asservantur in Bibl. Mus. Asiat. Petrop.; Bibl. Escur. (Derenb.) 429 (2).
^ K ' ' [f"' v * f . ; V- t- t*£-y\. ^-Krv «V-<C\-'- I <'....'■ , * j . // ƒ•//, /l- / l~t m/f-Zr-l-a-'f* A ■****£* ^ 21 hf* j Z.&/ — J-py 0».^ 172 RHETORICA. CCCXXI. (Cod. 2076 = Amin 353). £/^' a ) auctore eodem ar,- (JafadL Cf. H. Khal. I, 192, n. 247. Opusculum versatur in explicatione duorum versuum (A^L< iS s|^o! j i^sjS y f^-^ï t3 i' £ »—Lia-jl lX_j Ü Explicatione sane indigent liaec verba quae primo obtutu sensu et metro carere videntur, quapropter Commentator explicat 1° verba, 2° syntaxin, 3° j-x.1' _üü, gj^Ldi ^ Lfcj U; 4° jjJuJI; 5° me trum et 6° homoeoteleuton. Prima pars Codicis (sunt tantum quindecim folia) charactere maghrebino exarata est, sed ultima folia a diversis manibus ad- dita sunt. Aliud exemplar mihi non innotuit. CCCXXII. (Cod. 989 (9) Warn. fol. 106—117). Tractatus rhetorieus (jJ&i! ijbt ,% jg>), quern Jglc , v t <? concinnavit ex operibus Abu-’l-Hasani All ibn-Mohammed ibn-IIablb al-Mawardi (f 450). Agit de 4 conditi- onibus, orationi positis, quarum l a glJJ ^bUjl [(1,1] ^yC; £j<J> _j! £.»j j, LÓ' A_*JI ; 2 a SJUtayi j, *_j ,3b ,1 *^>f &Lot *4 3 a jOs-Is» ^iX-S &_^o yoXüj et 4 a *j jS> Jaalll q'. Tractatus 12 foliorum, anno 828 nitide scriptus. Sequuntur in Codice duo folia, quae fragmentum loxici ortlio- ëpici continent Qamüso recentioris. CCCXXIII. (Cod. 2079 = Amin 356). 7 # y m ~ y «» ölXxaoaÜ vol x^jlü! auctore (Jaft-ad-din Abu- 1) H. Kh. male ut vid. Ï >
’1-Fadhl Abd-al-Aziz ibn-Saraja al-Hilli (f 750) ] ). Carmen com positum est in laudem Prophetae eo autem consilio ut varia ge nera ornate dicendi exempla praeberentur. Codex 10 foliis constans anni nota caret, sed satis distincte exaratus est. CCCXXIV. Cod. 624(2) Warn. fol. 106 V.-114). Ejusdem carminis alterum exemplar. In margine addita est imitatio hujus carminis auctore Badr-ad-din Hasan, qui vulgo MaJchzum at-Tahhdn dicebatur, de quo autem nihil compertum habemus 2 ). Incipit liber hoc modo 3 ): Js oJOaSj LjjAx x_I_e ^ iXi <sl)l è ‘ r SUJt xHe ^.Üt ^ iüL, ‘ r U_L! £ 0 \ oLa^cI SlXaAEÜj! SlA—P x-jU ma+IxÜ x_e»iA_c •,jïiXj» ‘ Q-» (c^i XJUO E £ 5 A—jb (epj xL*^** l\e iAxaea!!. Sequitur ipsum carmen, quod incipit hoc modo:
Hj-O»- Q.Ü (JtLw q! qIXq ( l 2 (j^v^F — «. o .. o 5 ^ jlaXwd J s ^J ^.OlXc ^«iAJI ->*.^-* ^avl*a3 lAfii In subscriptione legitur: aJJ! j>£ ï**jl\JI siXyddl ^U=> tj^ g3 k*sifi. Alterum illud carmen quod in margine reperitur sic inscriptum est: » ; *jc Aa=-j5 »j-SO lXjj JwolxJl aU^UJ! JL*_!! ^Lo^l jlj‘ x^xjA-J LLvw^o qLs\1i!I fsj^e. q? (? sic) 0-wL^- 0j A^c (^jlXJI L< -io JJsljtJI i.Lo'il} JjtoUJt & yyol ale adJI lie jJL cM 1 °r*5 f*^5 O^ 1 eW ; y^- 0 C ^*Iic q* ,9, -AL l<; Jjfj ^.e»l*3 J (^.e^Le ,9 g,jes Codex, anno 930 exaratus, mendis non caret, ut ex iis quae descripsi lectori jam patuit. (Cafi-ad-dini Hillonsis x-*_«_jJui' re peritur Mus. Brit. 1441; Gotha 2793; Berol. (Ahlw.) 622, 623, 624, 625, 626, 627, 628, 629 et 630 (Comm.), (Landberg) 431, 494, 800, 1021 (2); Havn. 242 (11); Petrop. 139 (3); Mus. Asiat. Petrop.; Escur. 240 (2), 390 (1); Brill (Houts.) 697 (1) caot. CCCXXY. (Cod. 758 Warn.) to* 2 J o - S > W je. } + „ vel q_j’ jüjjucXj vel *) au- ctore Abu-’l-MaMsin Taqi-ad-din Abu-Bakr ibn-Hiddja al-Qadiri al-Hamawi al-Hanafl (f 837). Est poëma quod Ibn-Hiddja, carmen Borda dictum imitatus, 1) In Cod. praec. otiJlLI. 2) In nostro Codice: x_ilj_ü J(j v_jAÜI iot ƒ>: L? ^I1 £a*jA>JI ___&
in laudem Prophetae composuit (rogante Mohammed ibn-al-Barizt (i^yLJI) al-Djohant (&$■) übJLilj ^>1*3 x~w»^LwbS! et quidem eo consilio, ut variarum figurarum rhetoricarum exempla praeberet, quod jam antea fecerant ‘Izz-ad- din al-Maugili et (,'af l-ad-din al-Hilli. Additus est amplissimus Commentarius, qui de rhetorica agit et eundem Ibn-Hiddja au- ctorem habet. Cf. imprimis Pusey (p. 611 sq.) qui operis praefa- tionem edidit - 1 ). "Est opus quod Arabes maximo in honore babent. Magnificas laudes quibus illud ornavit Ibn-Hadjar, jam dedit H. Khal. In fronte nostri Codicis leguntur hi duo versus Abdallahi : G s y ~ a o-o > JQ-kJD Q-ji OjJj J-onaJL ^jls Ai H r Wi y-f-h e t praeteroa in primo folio: ttLLA h LgjAc xs-Im«aJI slA—S 1 Lo xJLSiij Lpi ti5L*bL« LjJ oJLsi Spissus hie Codex scriptus est anno 1014. CCCXXVI. (Cod. 72(1) Gol. fob 1-248). Aliud exemplar ejusdem operis, sine anni nota, sed aeque ac praecedens, perspicue scriptum. Alia exempb: Cod. Paris. 1381 qui satis bene et 1382 qui male descriptus est, 1412; Bodl. (Uri) 1202 (cf. Pusey 1.1.), 1261 (in eadem Bibl. sunt quaedam excerpta a Sikio facta; v. (Nic.) 393, 7 °, 9°etll°); Cantabrig. (Preston 28)8; Lee 118 (P); Goth. 2795, 2796 5 Ber< >b (Ahlw.) 681, 682, 683 (textus), 684, 685, (Landberg) 246, Monac. 569; (Lips. 327, fob 39 r. — 50 v., continet tantum ipsum poëma cum glossis, distiebis interjectis, non vero amplum Ibn-Hiddjae Comnientarium); Havn. 204, 205; Escur. 294 etc. ) Ultima verba legenda sunt: lA+tS* jjJu j-£j j}* 1 ; Puseyu3 Perperam dedit
►
ibn-Abdallah ibn-Qarqamds (f 882). Compendium in 48 capita di visum. Codex anno 992 exaratus est. CCCXXX. (Cod. 72 (2) Col. fol. 249 -276). Idem opus sine anni nota. Alia exempl.: Goth. 2797; Mus. Asiat. Petrop.; Lund 2; Escur. 245 (1), 246. CCCXXXI. (Cod. 2127 = Amin 408). __ — o * 3 30*. «pjjjt j, < Ji .9>j ‘ , Commenta- rius quern ipse Ibn-Qarqamds conscripsit in librum praecedentem. Cf. H. Khal. Ill, 548, n. 6894. Hie Codex tantum secundum volumen continet inde a capite XXI usque ad finem (cap. 43) omisso uno folio quod in hujus Codicis archetype in fine deesse librarius adnotavit. Yolumen magna cura anno 1283 descripserunt Abu-’l-Wafa al-Hurini et Abd-al-Hamid-bey de quo vide infra loco in Indice laudando. Sunt 210 folia quae olim fuerunt e libris Hosain Sirri-Pascha. CCCXXXII. (Cod. 795 (2) Warn. fol. 9—10). J. vulgo secundum nomen auctoris Abu-’l-Qasim ibn-abi-Bakr al-Laitzt as-Samarqandi, qui circiter anno 888 scripsit, dictum. Cf. II. Khal. Ill, 364 qui ejusdem tractatus mentionem facit sub titulo: Aj’j ' (IY, 392). Cf. Pertscb ad Cod. Goth. n. 2799 qui de ceteris exemplaribus retulit. In nostro Codice falsa praemittitur inscriptio: Lab JL+A ^ Nonnulla sed pauca glossemata e Commentario cujusdam as-Schomonnii (A*. A) in mar- gine exstant. Haec omnia negligenter exarata sunt sicut folium sequens (11) in quo leguntur fragments, duorum tractatuum Djalal- ad-din ad-Dauwanii.
CCCXXXIII. (Cod. 2266 = Amin 548). Aliud exemplar ejusdem opusculi multis glossematibus instructum. Sunt quinque folia bene exarata anno 1106. CCCXXXIY. (Cod. 740 (9) Warn. fol. 232—246). Commentarius in opusculum modo descriptum cujus auctor est Igam-ad-din Ibrahim ibn-Mohammed ibn-Arabschah al-Isfardini (f 942). Cf. Pertsch 1.1. ad num. 2800. In margine sunt annota- tiones Menlae-Zadeh. .Codex nitide exaratus est. CCCXXXV. (Cod. 2261 = Amin 543). Glossemata in Commentarium modo laudatum auctore Moham med ibn-Ali ag-Qabbdn (f 1206). Cf. Djabarti, Historia Aegypti (jtTil <_ajLs?) II, ffv. Codex manu auetoris exaratus est anno 1185. Anno 1299 Qa- hirae typis expressus est (Brill 427). marqandii. Codicem anno 1216 exaravit Ibrahim Hidjazi as-Sindijuni. Aliud. exemplar: Brill (Houtsm.) 238 (1). CCCXXXYII. (Cod. 1053 (I) Warn. fol. 2—96). - _ O ? — * » ö 3 3 —» oLUKii ^ auctore Mohammed an- No'man ibn-Mohammed ibn-Iraq (^_yl^.c), qui ita praefatur U
■' P ± 11' obLIi' I—lUC^5 \aX^s/^ jj aU‘ SuXéAJ I w (_5>^l*i^ 1^^***"^ 0? 'A*- s “ > 0.J cX»»x: Jjï Tza'alibii (f 480) exhibet Cod. Caes. Vindob. 84 (2), vid. Cat. I, p. 95. Auctor diyisit suum opus in 8 capita, quibus praemisit specimina quaedam metonymiae et historiolas nonnullas: jjli! o-jL*.!! J>L5JS 1 q)4a2S K>ij jLk3-blj Q^.s.ii ij, aJjijji obLUl! 0» ^ ^it X-iJjj, lS>y?lb obi* l^b otyj j obLIIl ^ Xgllb ^yOjli q* i_X—*—ij £g>b«JS (^.c Ly, '— ‘jyas joblS' Naïj 4JcJlJ! ^ OJ-ao^j LgA-w^- 1 .Jólsüh Xm-wam*..^ X^A^a.)! ^sl obLU)! 0* owjLüi x*jj ^_c j,l*l' o-Jüs f '-«•biJL Lgca/a jxk* i L_^v.'4S ,j, ^w—Li ij obUh! 0» ‘ ^y^* 03 ^ w # w , »j*s£U JiLaJL x£aXlt q^ ! 5 XaJ.X-S3.ii dbUSi or ‘A-Hj sU«mJ| V 1 -*^ ‘Jj*os X$^U nu» s L2>j>J: ^ b^Lo _.JoXÜ -klaW' 0 C JoAxl!., Q-. (AU y«! 0.E *J Ur j*Au jitf 0*** obLAÜI 0» ■ ci 0*->LmJ! 1 Q^baè A.aSj xXc Xj^ybb doAfil 0/« gA/lj Abbli iuij obUhi gljjl JdJ 5 A.^1 0= obUsi ^ 0^i ‘JüIaöjIj 0Uliii ^_c obUJd! 0/o gb«JI «—>uil * ^ 0l^j^! 0^0 „ƒ.£%. U 0=5 xls 0t. soLali aj u 0E obLOti 0* 0^0Lib! i_>UJ! ‘ *-* 5 j ?' 0 C 5 oUtwlailj J,t 5 jJ!j i'.Avjb' 0^o 0 c j »[yt!
Jyfli s.aSj u^aH Xj^aaMj d^jCJS 3, *L*jJI. Auctor hujus libri floruit saeculo decimo, inter auctores enim quos lauflat, im primis in alio opere ejusdem liujus Codicis mox describendo, sunt as-Sojuti (f 911) et Abd-an-Nafi' ibn-(Mohammed ibn-) c Iraq, frater et magister (jus, cujus liber ^ fLxc’ïl (H. Khal, I, p. 350) laudatur in opere ijiybUI anno 991 composito. Codex ab ipso auctore exaratus et collatus est. Alterum exemplar mihi non innotuit. 1) Annus 1000 in Cat. Tornberg. Codd. Upsal. p. 91 error est et rcferendus ad annum quo Codex exaratus est.
RHETORICA. 181 \ hoc nostrum poëma reperitur (Catal. Tornberg, p. 91, n. 146) et apud Brill (Houts.) 35. Codex anno 995 i. e. duobus annis post opus absolutum bene est exaratus. > Al. ex. Berol. (Ahlw.) 764; Paris, Suppl. 1465 (11), 1582; Escur. 354, 421—423. CCCXXXIX. (Cod. 2264 = Amin 546). Q £ Q O "O Codicem cum auctoris autograpbo e quo descriptus est anno scribondis oLxjlXj inclaruerunt nempe Qafi-ad-din al-Hilll (f 750); Scbams-ad-din Djabir al-Andalosi (f 780); Abu-Dja'far Ahmed ibn- Jusof al-Qarmati (f 779); Izz-ad-din al Maugili (f 789); Abu-Bakr ibn-Hiddja (f 837); Scharaf-ad-din ibn-al-Moqri (f 837); Djalal-ad- din as-Sojuti (f 911); Wadjih-ad-din al-'Alawi (f c» 920) et Abd- al-Qadir Mohji-ad-din at-Tabari (f 1030). Liber indice capitum Mohammed ibn-al-Ghijatz (f 1035) de quo vide Kholagat-al-Atzar III, .1“; cf. quoque Loth, Cat. Ind. Off. 264, n. 954. Est quasi appendix ad librum saepius in praeced. laudatum c. t. et divisum est in praefationem et tria capita (^yi). > CCCXL. (Cod. 2069 = Amin 346). Q | , *• carmen de arte ornate dicendi, auctore Alt ibn-Maf- gmn Mekkano (-j- 1104) quod absolvit anno 1093, amplo Com- mentario ab ipso instruetum. Gloriatur auctor in epilogo, si quis comparationem instituere velit inter hoc suum opus et ejusmodi , quod scripsit et commontatus est Ibn-Hiddja (vide supra n. CCCXXY), non negari posse ipsum multa specimina tov me- moravisse, quae ille omiserit. Est sane opus magni ambitus, quum Codex noster qui solam seeundam partem operis continet 220 folia implcat. In fine auctor descripsit vitas nonnullorum virorum, qui me- instructus est, qui ad totum opus pertinet. r
182 EHETOEICA. Codex bonae notae est ex ipso auctoris autograpbo descriptus. Aliud exemplar idque integrum: Brill (Houts.) 233. 23 n CCCXLI. (Cod. 2269 = Arnin 551). Carmen duo folia implens ad rbetoricam pertinens sine titulo vel nomine auctoris, sed inscribitur in involucro ots)S_c gj.-ilt. Primus versus bic est: OjII lAxJ otlÜ i^cbj j.LXs» 3' Codex anno 1129 bene exaratus olim fuit e libris Hasan al- Djabarti. l!^ CCCXLII. (Cod. 2270 = Amin 552). y _ _ o - - J o - «jLsüJtj Xj.HP ab ipso auctoro hujus f ,r tractatus scriptus, cui nomen fuit fcotfallah—al-Awmi -seetmétrm > 3~ inscriptionom Scbaikhi A«hh> Codex anno 1184 exaratus est/ . l r , ^/ J - #■
VII. EPISTOLOGRAPHIA ETC. (4A«M ,Ji£) CCCXLIII. (Cod. 873 Warn.) Epistolae (JwiLwj) Abu-Bakri al-Khowdrizmï, ut scriptum est in titulo, i. e. Abu-Bakr Mohammed ibn-al-Abbas al-Khowarizmi, anno 383, vel 393, obiit (cf. Ibn-Khallican in vita hujus vin, Fase. YH, p . vv sq> ed- Wüstenfeld). Perpaucae ex his epistolis titulo instructae sunt in nostro Co- e. Etenim librarius vacua spatia reliquit, ut in posterum titulos io sciiberet, quod tarnen facere fere semper neglexit. Praeter ’ sequontes tarnen tituli occurrunt: in initio post bismillam: ^ *111 ^ ^ ^ CH 1 jrjjyS ^ U ULsu.1 a t ad 1 JLradj, vicarium wazlri in urbe Nisabur (in ed. Cpol. p. IVo); P u Hamid (ib. p. If*1); a d Abu-Bakr Bahras; ad Abu-Sa'id a ja i n al-Walid al-I 5 f a hani; ad Ibn-al-'Amld; ad Abu-’l-Qasim ) <3 (ed. p. to. jkxjaJi j ad Ibn-Samaka; ad Abu-Bakr grammaticum, ,..Ls*oL 1 H v t , ., „ . i u . j J—s-?- ; ad Abu-Bakr ad wazirum et ad discipulum (p. | 0ö) . ^ ° odex, GO folia continens, anni nota caret, sed non antiquus est.
184 EPIST0L0GKAPHJA ETC. CCCXLIY. (Cod. 2136 = Amin 417). Exiguum fragmentum ejusdem libri quod jam explicit in epis- tola quae legitur in editione Constantinopolitana p. 15, 1. 7. Re- cens apographon. Alia exemplaria Berol. (Wetzst.) 26; Tiibing. 72; Bibl. Caes. Vindob. 279; Bibl. Mus. Asiat. Petrop.; Constantin. (Kö- priilü) 1274. Editae sunt Bulaq anno 1279, Constantin. 1297 (Brill 8). Tertium volumen epistolarum (JjUj) Abu-lshdqi Ibrahim ibn- Halll (in titulo scriptum est Jl?, sed in ipso Codice saepej^i#; Ibn-Khallican habet Hilal) ibn-Ibrahim ibn-Zahrun Harranensis Sabaei (f 684). Praemissae sunt huic Codici vita auctoris et vita ejus nepotis, Hilal, ex Ibn-Khallicane liaustae, sed a longe re- centiori manu exaratae quam quae ipsum Codicem scripsit. Commondat se hoc opus, praestantissimis qui hie servantur Codicibus annumerandum, sed nondum a quopiam, quantum scio, exploratum, antiquitato et rerum tractatarum ubertato; vix du- bium est quin multa conferre possit ad illustrandam historiam Orientis, decimo p. Chr. saeculo, illo tempore quo Bujidae rerum erant potiti. Est praeterea liber rarissimus, nam volumen quod hie habemus, unicum in Europa videtur. Continet primo loco epistolas oLi'Lxil j., et quidem sequentes: Ad Abu-’l-Qasim All ibn-al-IIosain ibn-Ibrahim, praefectum Bag- rae . _ fob 6 r. Epist. ab Abu-All al-IIosain ibn-Mohammed al- Anbarl in urbe Was it ad auctorem nostrum scripta, quum hie vicarius esset waziri Abu-’l-Fadhl al-Abbas ibn-al-IIosaiu in regia sede Mo‘izz-ad-daulae. — 7 v. Rosponsum ad praecod. epist. — 10 v. Ad fratrein suum, Abu-’l-Eadhl Djabir ibn-Halil. — 12 r. Responsum ad Abu-Ahmed al-IIosain ibn-Musa Alidam praepositum (i_**iü) ïalibitarum, quum ipse Bagrae praefectus esset. — 13 V. CCCXLV. (Cod. 766 Warn.)
f ► , v . %■ EPISTOLOGRAPHIA ETC. 185 Nomine waziri Abu-Mohammed al-Hosain ibn-Mohammed al-Mo- hallabi ad Abu-’l-Misk Kafur al-Ikhschidi. — 15 y. Nomine Mo- hammedis ibn-Baqija ad Abu-’l-Hosain Abmed ibn-Mobammed (1. Mohammed ibn-Ahmed, uti infra; cf. Ibn-al-Athir IX, H; obiit anno 376) al-Djordjani al-katib. — 18 y. Ad filium suum Abu-Sa'id Sman. — 23 y. Nomine waziri Abu-’l-Fadhl al-Abbas ibn-al-Iïosain as-Schirazi. — 25 v. Ad patruelem Abu-’l-Khattab al-Mofaddhal ibn-Tzabit Sabaeum, — 32 y. Ad Abu-’l-Hosain Mohammed ibn- Ahmed al-Diordjani. — 33 v. Ad duos fratres Abu-Bakrum et Abu- Otzmanum, Mohammedem et Sa'idum, filios Haschimi, ex urbe Maucil poëtas qui vocabantur. — 35 v. Ad Abu-Dolaf Mohammed ibn-al-Mothaffar al-Anbari al-Katib. — 37 v. Ad Abu- Sa'id Bahram ibn-Ardasehir Magum (^«^1). Absoluta hac parte, cui subscriptum est: sLi.it L olclaLJi J. sL_w_j! L oL*jl*il J,, sequuntur epistolae J. Sunt sequentos: 41 y. Nomine Mohammedis ibn-Baqija ad Abu-’l-Hasan Obaidallah ibn-Mohammed, kfttibum emiri Fakhr- ad-daula Abu’l-Hasan, filii Rokn-ad-daula Abu-Ali, .ó,:-.. O-); ^ jj-A (3^ y') mense Sehawwali anni 366. - 43 r. Nomine Mohammedis- ibn-Baqija ad Fakhr-ad-daulam de eodem argumento. - 44 r. Nomine 'Izz-ad-daulae ad Abu- Ahmed. Khalaf ibn-Mohammed ibn-Ahmed ibn-Khalaf, praefectum Sidjrstam 46 y. Nomine 'Izz-ad-daulae ad 'Adhod-ad-daulam do Abu-Makhlad Abdallah ibn-Jahjd. - 48 r. Ejusdem nomine ad Mowaïjad-ad-daulam, filium Rokn-ad-daulae, de eodem Abu-Makh- lad, anno 366. _ 50 y. Ejusdem nomine ad Fakhr-ad-daulam Abu-l-Hasan, filium Rokn-ad-daulae, de eodem yiro. - 52 y. E n ad Abu-Ali de eodem. - 53 y. E. n. ad Abu-’l-Fath Ali ibn-Mohammed jbn-al-'Amid de eodem. - 55 y. E. n. ad feminam prmcipem (^Ui), filiam 'Imad-ad-daulae Abu-’l-Hasan, de eodem. - 57 y. Ad ostadhum Abu-’l-Qasim al-Motahhar (j^l) ibn _ Ab _ a a . 59 y. Ad Abu-Ali al-Hasan ibn-abi-’r-Raijan Hamd ibn- ohammed. - 60 y. Ad qadl.i-’l-qodhat Abu-Mohammed ibn-Ma'ruf. 62 r. Ad Mohammed ibn-Baqija. - 64 v. Ad Abu-Sahl Sa'id Cat. I.
ibn-al-Fadhl Magum. — 70 r. Ad Abu-Dja'far Mohammed ibn- Mas'ud ibn-Makula, katibum emiri Abu-Nagr, filium Adhod-ad- daulae Abu-Sehodja'. — 71 v. Ad Abu-’r-Raijan Hamd ibn-Mo- hammed. — 72 v. Nomine c Izz-ad-daulae ad Mowaijad-ad-daulaiu. — 75 y. Ad Abu-Ali Sabaeum. — 76 v. Nomine Ibn-Baqijae ad Izz- ad-danlam. — 77 y. Ad Abu-’l-Hasan ibn-Scliadzan ^ jlaXc^l £ tjjljói (sic) — 78 v. Nomine ‘Izz-ad-daulao ad Rokn-ad-daulam. — 81 y. Ejusdem nomine ad Fakhr-ad-daulam. - 81 y. E. n. ad Sahlan ibn-Mosafir. — 82 y. Nomine waziri ad eundem. — 84 r. Nomine ‘Izz-ad-daulae ad Abu- ’l-Hasan Obaidallah ibn-Mobammed. — 84 v. Ejusdem nomine ad ‘Adhod-ad- daulam. — 86 r. Nomine Abu-’l-Fadhli al-Abbas ad Abu-’l-Hasan, katibum Abu-Taghlibi, post mortem Mo'izz-ad-daulae. gg r 90 v. et 92 r. Nomine 'IzZ-ad-daulae ad 'Oddat-ad-daulam Abu-Tagblib. — 92 v. Nomine Mohammedis ibn-Baqija ad 'Adhod- ad-daulam. — 94 r. Ad Abu-Abdallah, de haere- ditate Abu-’l-Khattabi. — 96 r. Nomine Mohammedis ibn-Baqija ad scharifum Abu-’l-Hasan Mohammed ibn-Omar. — 97 r. Ad Ibn- al-Qadhi al-Hamadzani. - 98 r. Ad Abu-’l.Faradj ibn-Zoraiq ka tibum. 99 r. Ad hujus patrem Abu-’l-Hasan Alt ibn-Zoraiq. - 100 r. Ad praefectum Wasiti mNxj yn\ 3 aLa**.j. 101 r. 'tjiiy — 101 v. Nomine waziri Ibn-Sa dan ad ag-Qahib in urbo Raij. — 102 v. Ejusdem nomine ad Fakhr-ad-daulam. — 103 r. Ad Abu-’l-Faradj Magum, qui Bagrae erat. — 104 r. Ad qadhium Abu-Omar al-Haschimi. Tertia hujus Yoluminis pars continet jUxii 3' ^ ^ : \\. _ 112 v. Nomine Mohammedis ibn-Baqija. — 115 r. Ad filium suum Abu-Sa'id Sinan. - 117 v. Nomine 'Izz-ad-daulae ad Fakhr-ad-daulam. — 122 r. Ad emirum Abu-Taghlib. — 124 r. Nomine Qam£am-ad-daulae ad populum urbis Waait. — 124 v. Edictum Baha-ad-daulae Abu-Na$r, filii Adhod-ad-daulae. — 126 v. J idjtAj! jc Ja**-'} er* ° L ^ J KJ?****!. 127 v. qU' V. -g_ ■■■ * 129 r. Nomino ‘Izz-ad-daulao ad Abu-’l- Fawaris Hasnawaih. — 131 r. j*LwJ' aXjiXs q»
(c. vocal.) qUa^c iAac aIjlVJI i! O* ii^LXÈ*l Jy.£ 3^ tf^ls (J 0 *^ ujUS' _>-^3 **1® a^buJ U! 5 rr JL Aiyw Xis, juaT. - 133. Respon- sum, quod perlongum est, scriptum feria 2 a , die 8 mensis Mo* harraml anni 364; additur (142 r.) Ja^( 5 ^ i_V_s_j v_»US^' a^Wï bLaaa5' (jjAÜ l 4^ 11 £_/) ( ^ r _ïj 2.5Laa2£ l\aE ^'^IaJCaaa aIaï ; eodem die scripta est liaec longa epistola atque praecedens; praeterea (150 v.) epistola, nomine 'Izz-ad-daulae ad at-Taji'-lillah khaltfam ex "Wasiti urbe scripta, quae clam (k—w) ad klialifam missa est, simul cum Responso praecedente. — 154 r. Nomine 'Izz-ad-daulae ex Wasito ad qadhi-’l-qodhat Abu-Mohammed Ab dallah ibn-Ma'ruf xLs v UJjl qjSj. — 155 v. No mine 'Izz-ad-daulae ad Rokn-ad-daulam, ubi ille bujus auxilium implorat contra Saboktikin, qui Bagdadi rebellaverat. — 157 v., 159 v. et 161 v. Ad eundem de eodem argumento. — 164 r. Ad eundem nomine Mohammedis ibn-Baqtja. — 166 v. Responsum Rokn-ad-daulae. — 171 r. Nomine 'Izz-ad-daulae ad 'Adhod-ad- daulam; similiter 173 r., 175 r., 176 v., 178 r., 180 r. et v. — 183 v. Nomine Mohammedis ibn-Baqija ad ‘Adhod-ad-daulam. — 184 v. Nomine 'Izz-ad-daulae ad Mowaijad- 1 )ad-daulam Abu-Man- 5 ur - 133 T- Ejusdem nomine ad 'Oddat-ad-daulam Abu-Taghlib, anno 364. - 189 Y . 0 L,^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ oiiXiAj _ 192 r. Ad populum Bagdadi. — 194 v. Nomine 'Izz-ad-daulae ad Alftikin Turcam quum, mortuo Saboktikino, princeps Turcarum creatus esset; similiter 198 r. — 200 v. Ejusdem nomine ad Abu-’l-Fawaris Ilasnawaih. — 202 v. Nomine Mo'izz-ad-daulae ad populum Omani; ad eosdem nomine 1) In Codice scriptum est Ajy». Cf. supra, p. 152, aim. (1).
188 EPISTOLOORAPHIA ETC. ‘Izz-ad-daulae 204 r. — 205 r. E. n. ad Abu-Taghlib. — 209 v. E. n. ad fratrem ‘Omdat-ad-daulam. — 211 r. Edictum in gratiam Sabaeorum, qui Harrani, ar-Raqqae et in Dijar-Modhar habita- bant. — 213 r. ÏCLyiJi lXJIaj — 219 r. Nomine Mohammedis ibn-Baqija A, ad khalifam. — 220 v. Ad aQ-Qahib, qui tune in urbe Raij erat. — 224 v. Nomine w 5 Camcam-ad-daulae ad Abu-’l-Qasim Sa‘d ibn- Mohammed qui tune (anno scilicet 375) Nisibi erat ad bellum gorondum contra Bad Kurdam. — 226 v. (jö*aj| i_\Ac Praeter has^ epistolas occurrunt aliae quaedam, quae peculiarem titulum non habent et quibus tantum superinscriptum est Hoe volumen non est ultimum operis, nam in fine scriptum est: cXftj Lo X*sb jJJ! jJJ' oLiyj v&JLiJI } y_A- Jé Codex noster, haud minus quam opus ipsum, praestantissimus est. Anni nota caret quidem, sed antiquus est et bene conser- vatus; continet 228 folia, et singulao paginae 13 vorsibus con stant; vocalos haud raro adpictao sunt. In titulo lector annotavit iuJkVjJI i cj, ajLê jUhLxi! iüi? xjl Quod si verum est, Codex dimidio priore saeculi octavi scriptus est; obiit enim hic vir doctus anno 758 (cf. II. Khal. VI, 482, Ibn-Kutlubuga, ed. Flügel, p. 13 seq.) CCCXLVI. (Cod. 1093 (2) Warn. fol. 46—107). J ^ 5 0-£„ J_ w f ^l\jI auctore Abu-’l-Hosain al-Ahwazi, qui vixit saeculo quarto Hidjrae ut ex ipso libro patet. Epistolas enim datas con tinet ad emiros Abu-’l-ïlaritz Mohammed ibn-Ahmod ibn-Fartghun (yJuji, additis vocalibus), Abu-’l-Asad al-Haritz ibn-Mohammed,
Abu-Ahmed al-Hosain ibn-Tahir J ), Abu-’l-Qasim All ibn-Moham- med al-Kasani et Abu-Mangur Na§r ibn-Ahmed (f 331), hie occur- runt. De Ibn-FarlghAn autem cf. Monaddjim Baschi II, p. tv., Mirkhond. Hist, des Samanides. Text. pers. p. 67. Yers. p. 178; Ibn-al-Athir IX, l.i", Istakhri p. If a, t*vr, Ibn-Hauqal p. t*.A, w, nr. Liber divisus est in decern capita , quorum primum agit v JjLaJt continetque complures formulas toü «U A*rL • prima est: ‘A-jJfLajj As^l«aj Aj ib As-tt* aIJ A*i> aiAgy_ Ü_j xcjLo A—ö vWai'j “ «-AiljJj rilLj ^L_J jLUJt. Secundum agit 'mS$ j con tinetque complures formulas quae a "3 et similibus incipiunt. Tertium SA, AOo' ^Aja ^3, ur ^*ai> ICablv. q—c (3^"^" gJ* jfcAw.iiSlj l^Lo aUL Quartum A3 3 ' L 4^ï s U*ait. Quintum JJ-^'5 J,. Sextum oUibJt vjus 5 J, Septimum iCólxi'j X_A_clA_i'j v_sUm*«<^s *L/toyu/i' J.. Octavum olcUAil^ jjLAJ'., JjUjJIj 3^1x1' S- Nonum -Ai' j. Utr^HX^j j.AJ'j, Decimum oL-o.’i'j Jac'^i'j 3 yÜMj JbUi'j, ; AyÜ',. Omnia styli olegantioris, quo in epistolis Nutendum est, ex- 0111 pla i quae in hoc libro proponuntur, ab Abu-’l-Hosain al-Ahwazi composita sunt; nullum ex alio sumsit auctore. «Nihil enim pro- ^ os t, ait, ulibrum in alium librum transferre, scriptionem ex alia scriptione derivare.” odii., s_aL*Ji ^ cr w _ v_jbA Jjü j "Outs "i 3'. 0 Codice 443(3) pro Ibn-Tühir lcgitur ^ i. e. Sedjest&ni prinBeps. J J
Absolutis decem capitibus, sequuntur septem paginae, sic in- scriptae: acIï^ tIr> Hic Codex, nitide exaratus et multis vocalibus instruetus, anno 630 scriptus est. Legatus est in usum pium in Bibliotheca dicta Aj^siail in urbe Caesarea. Continet 62 folia. CCCXLVII. (Cod. 443 (3) Warn. fol. 88—108). Idem opus, sed bene multa in hoc Codice omissa sunt. Liber praeterea plane diverso titulo instruetus est, et auctor vocatur Abu-’l-Wafa al-Hatimi. Etenim sic inscriptus est: a»J| I—i jifj ujlxXSi [*^°^ Ax,wJi (vel ilil jji lijJi. Quod nomen fiuxisse videtur e prae- fatione ubi occurrit in ambobus Codicibus dominus noster schaikh spectatissimus Abu-’l-Wafa cui, ut videtur, auctor opus suum dedicavit. Absolutis decem capitibus haec subscripta sunt: *_j ( a yjS ujUf" — Jjlwjj!. Appendix ilia, quae in prae- cedente Codice exstat, hic non reperitur. Hic Codex, qui 41 pp. continet, praecedente longe recentior est, sed ex annotatione possessoris palet, eum anno 948 antiqui- orem esse. CCCXLVIII. (Cod. 1049 Warn.) Epistolae Qol*^), numero 40, celebrati cocci poctae Abu-'l-'Ala Ahmed ibn-Abdallah al-Mcfarrt (f 449). Collate H. Khal. (III, p. 459), qui ait epistolas Abu-’l-'Alai tribus partibus constare, quarum prima perlongas epistolas vel tractatus continet, et totum opus 800 foliorum fasciculos (Jcorrdsa) 1) Intclligitur sine dubio opus hujus tituli a Tza'ülibi conscriptum quod possidet Bibl. Vindobon. (u. 242 apud 1'lügel), nos autem non possidemus.
EPISTOLOGRAPHIA ETC. 191 continere, jam statim hoc apparet, nos hie totum illud opus non habere, nam noster Codex longe minoris est ambitus, et undecim mo do fasciculis foliorum octuplicatorum minorum constat; nihil praeterea continet ex iis quae prima parte contineri affirmat H. Khal. Cf. num. seq. Sed habemus certe secundam partem, nam epistolae qnas illam partem continere affirmat H. Khal., inveni- untur in nostro Codice, qui post bismillam incipit hoc modo: qJ aU 1 lXac lXJ'S s LL*ji ^ »l\5> 0-5 \ ’ > XAAj L-L L* A "L li" xXSL«^ tiVJj L)i23U j, liL-iJ otiji Lfij (j»Lk!l gï*it iüLwjj Xjjjjti' y.c ^ ^.wJ> |VwüiS Haec xSLwj commemoratur ab H. Khal., qui testatur illam in secunda parte inveniri; idem affirmat de idL*^, quae secunda est in nostro Codice, ubi hunc titulum gerit: xaJLm^ jtoXJ? a._jJI lXsüI U 0^” Xaa-aaIÏ* xLü&j LgAij ASjI ( 1 siAjjjj »y. Continet praeterea sequentes epistolas: t“ 0~? (JV-^L y_*_i LI «t 0 tf aJ S s L*3ji ,3 A-»aiUj aJL* *J v_jb > X.A3 yi f aD! l\a£ j-j-J XvaaaC o' iA«LI q! ur" 0 ^ ti yi 1 ^jSit ^1, ^L<JI u jA£ v L*y L_^_j AiLw^s Qyüwj aXwj x-jl^ ***' ^t!5J ö|^' q-o ac*LL> l\a£ IOvaaa. (JLc j^waSJI aJI=* O^' I a cLiLVj xxcXsm |*1*a ^_5 lX—5 (_y ! '• Xjyjt 1 ^uii y_*a_j y, ^ a^uXra) -.Lbol, opere Ibn-as-Sikkïti, v. supra ad n. XLVI. 1) De OÜüJS
192 i EPISTOLOGRAPHIA ETC. 0-3 S. f ^ ^«3Ïc\£aj 5^5 -*ƒ—*v J—^ S (_5i3ljljX*/iil ^ I_^.*xii Q-* Axi L5^* ^*5 aXjLoIï ,jj^*i! q-'O j.^ï q'^j a£xx.w f>\b L<r jl ^ IF j’y^J 1 ujwixjl y>Lb ^Jl II" ^ly^l (jaw *-} £ a**^ oS a*L wN._s 5 _jS>Lb ^jjl ^Jl If 0^1 0* ajL s I U 12 -*- 2 <3 >J>~ O- 0^ixJt H.*/o v_aj^b ^xê (J._c JslL^aJI l< JI jry~~U (i—e nXs ajI (^cólcXjtxJ) lVTI 0-jI n\a^° j-Xj ^jl il 0- > T -x.!■ öjX*o ^yA !o a!L> ^Jl lv (j\ r w^L ^_j j»bl«*jl l\_x_e iX—fl ^^.jl ^g-il H ^AXxxjl ^öl 3 AjLx3 0E ljlfc^>- aXxxw 0^1 0^ (3^ 3 a!L=> ^il Is «lil 8je! qLa« 0_J -AxE-w iAa-S^ 0**^- l5^' JwCeIj AjL_x_a> JaxOaS i_Jis* ^Jl 1#!clXaa»iIs A/clXS' o—j 1 ^ ‘jy~^ *,e> ^1 Oy^bls aIe s^L*JI LI v^i^j kjL 1 ojljli LPj,ê»! óliXAxJ jJjtil J^> q}1—=» ^yaU L< jl ^J! 11 LfcJI ajIxS' q-e |jly> Q-J (*aUJI l\xe qJ Jne L <r?' (_<r^ F» j»i¥i‘i°|I ^^il FI ^Lnam 0—J iAxEw 0-i t-V*^ 6 ^ ^jl ^^1 3 ^yi2Afl N—jl^*^> I I* Axil Axx^ 3”AE j 0—Llj.> p.J AJvAxD _N2.j ^jl ^Jl Ff slyt^J! (ji2*J jjJI FI" y\.£x3\*« ^jj! 8JE j.Il> aJjuXJI jiyC y^A^>\ 8ja12E- ^-]l slj*Axx»(l I—*_J ^S-^IrJI '—SxxjJ jwliwj jJÜp aJJI iX*£ q-j ^_5>l_b ^ytoleJI Fo ujl^i>- a1*s- 3 i_> x_5j FI a-a-JI ajLxLI 3*iy. yi» ó'tXixJ LWU J—Sxj i_jUS' q—E 0^ Fv j.ljE AxE ijly*JI ^Ó (_5vXji vw tl (_5yExJI ^CSClJI 0*Xe 0_j lX^I ijAxxii. ^.jL. Hacc epistola 40 pa- ginas implens de poëtiR eorumquo (^^-blx^i agit. LLs>- 3^ 0-' Fa öOLgxvJI 0xdüJI (3jc\e 0^0 jAE 3. iE* 3 AxJI L^ax5 Ax3^ 0E
*JU> AjISlXaoI jjUXJ ^ U~Co ^JmXmitj &b‘! oüUolXo j-£—s l< .jI Aj-i»Lj iüU.^*. Haec epistola 44 paginarum continet multa historica. Jy-k—t—i X_JL*_£_j t". Q>:?- t"o sine titulo !*f, M" ^-^aLsdl t“F sine titulo H 'CCOj XUK ^_xii L< j ajLxS' »sL>- Ui qIjuw A+.A ^* A > l**v, f* 11 ! aJU/o! ^L*aXs»S 8j*ai aJJt jc\ qIUUJS *j j.iAaj' Lij sino titulo f. ^U*< Jjt J^alsüi ,^wy&JI J.t t“1 sine titulo. Ilic unicus in Europa Codex, qui charactere nestalik valde %*'■ — x ^~ minuto sed eleganti exaratus est et 207 paginas continet, anni nota caret. Sul)3criptio haec est: «j'Lj'lXo ^ iX->j U iAS 1 *^' Sl aUI Lac ^>-L«aJ! qJ A+js? „kiaJi *jl<kXok A r ^- (/fK mM*At<efieu1ï, A é>,-f>’* r. <? /V*h. /faf. CCCXLIX. (Cod. 1876 = Amtn 131). aJL^ auctore eodem Abu-l-AlA. H. Khal. III, p. 459 a ’t hunc tractatum pertinere ad partem primam epistolarum auc- toris, quarum secundam partem modo descripsimus ideoque h. 1. r ecensuimus quamquam libellus minime ad epistolographiam per- tinet. In hoc Cod. sequentia post doxologiam leguntur: lX-x-jj l_jLS' ^ L! _i^>L»aJi otjj-* qJ AjyO Jj! (315 iXSÏ ^ Aixii I^JI iüC^Uil xJLwj gljJÜI (UJSi & v_jls».li iCUJaJS U^LaJI JJUwo Sequitur deinde tractatus qui post bismillam incipit verbis ^ «Ut bl ^ t ... J 1 6 j ai o **J ^ Ua^-ó ü^L*jl. Abu-’l-Fadhl Mowaijad ibn-Mowaffak a £ C‘ihibi anno 640 ctiam in vivis erat teste II. Khal. VI, 384. Cat. I. 25
Sunt 5 folia sine subscriptione sed scripta ab Ibn-Tulun (f 953), de quo vide supra p. 129, n. CCXLIY. ibn-Jahjê, ibn-Fadhl-alldh, anno 749 mortuo, qui hoc opus non diu ante mortem conscripsit, nempe post annum 741 J ). Est, ut ait Hammer (Catal. Mss. Ambros. p. 28) thesaurus rarus non tantum artis epistolographicae, sed etiam historiae illius temporis ad explicandas nempe relationes quae intercesserunt inter Sulta- num Aegypti et alios reges ac principes. Divisus est liber in 7 partes quarum I ma inscribitur oL*j'lX*ü £ et continet prae- cepta et exempla epistolarum a ad Khalifam ejusque futurum successorem, b ad Jmamum Zaiditarum in urbe Zabid, c ad Emi- ros Mekkae, Medinae et al-Jamani, d ad principes Tilimsani, Tunisi et Hispaniae, e ad reges Takruri, al-Bornu, al-Kanim, Dongolah et regem supremum Abessiniae qui Andjirae sedem ha- bet, f ad principes Maridini, Hi§n Kaifa, Arzani, Badlis (in Cod. (j^JlXj) et Herat, g ad reges Gilan ( 0 bLA), Kurdorum et Tur- carum, h ad reges Irani et regionum orientalium, i ad reges in- fidelium (Constantinopolis, al-Kardj, Sis, Sinope, Rodus, insula mastigis (UCLlaoJI) , Hispania), k ad vicarios et praefectos, I ad ceteros in 3 classes divisos 1. >\jJ , 2. ..blsM ) 3. ^LaJI, quae singulao subdividuntur. Pars II (f. 33 r.) titulum habet LX-kJU&jtj Oj-g «-Jl obi J, (jaujUxjlj, quae diplomata gradu tantum inter se dilferunt, ut fuse explicat auctor. Hue quoque pertinent testamenta (LL*ojJi) quorum singulis fere personis quodam munere 1) Tn praefatione auctor narrat se admodum juvenem conscripsisse similis argu- menti opus inscriptum ^ sL—Jii! iqoliaJlwJi vJj.j"iilj) , quod deperditnm esse videtnr nee H. Khal. innotuit. — Librum post annum 741 esse conscription, apparet qunm ex aliis, turn e loco in Parte VI, ubi agit de legatione a se hoc anno jussu Sultani susccpfa. CCCL. (Cod. 352 Warn.) auctore Schihab-ad-din Ahmed
fungentibus priva est formula et quibus complura folia consecrantur. Pars III (f. 61 r.) agit 0 Lr>' jusjurandum magistra- tuum, deinde variae ejus formulae apud homines diyersae religi- onis (Judaeos, Christianos, Jacobitas, Nestorianos, Samaritanos, Magos, Schi'itas, Ismailitas, Nizaritas, Imamitas, Zaiditas, Dru- zos eet.) Pars IV (f. 67 v.) oU^lb, è, literae securitatis gradu diversae. Pars V (f. 71 r.) y l$*Si y-S> loj x-£-L& ^ é vJLüL^lj rbLöjij yAÜ est descriptio geographica Aegypti et Syriae. Pars VI (f. 75 y.) gJL*Jt y?^s ^ olS/, ;Ï UJ^ yyJI S '^V's ( Cod - sem P er nempe in Syria et Aegypto, quae multa scitu dignissima continet. Pars VII (f. 82 y.) denique agit de iis quae describantur ne- cesse est, quia saepius in epistolographia occurrunt, et in 7 sec- tiones divisa est, quarum l ma agit de instrumentis et utensilibus (describuntur arma, machinae bellicae, insignia regia, res quae ad iter et quae ad venationem pertinent, mensurae, instrumenta musices, ludi et symposii), 2 Ja de animalibus (describuntur ju- menta, animalia rapacia, eet.), 3 ta de locis (describuntur urbs, ruina, eastellum eet.), 4* a de aqua et iis quae ad earn pertinent, 5 ta de stellis, 6 ta de temporibus diei, 7 ma de tempestate. De singulis hisce datur brevis dissertatio, saepe una tantum phrasis, stilo epistolographico, quae scribae publico, de his et talibus rebus loquenti, exemplo et adminiculo sint. Codex (105 foil.) festinanter nee sine mendis, sed nitide est exaratus anno 837. Al. exempl.: Mus. Brit. 780; Bodl. (Uri) 427 et pars ejusdem libri (Nic.) 423 (2); Bscur. 1684 et 1635. Ambros. 161 videtur altera redactio partïum hujus operis I—IV. CCCLI. (Cod. 670 Warn.) oCyUiji. Collectio epistolarum, quas tempore hiemali annorum 744 et 745, quum terra Damascena nive vehementissima erat
obruta J ), auctor et ipse scripsit et a viris doctis accepit. Hae epistolae, in quibus quisque, quomodo in tanta calamitate se ha- beat, quidve de ea sentiat, resonanti prosa vel carmine significat, ob stylum elegantiorem multo magis quam ob argnmentum con- spicuae sunt, et unioe ut specimini essent orationis pulcbrioris, editae mihi videntur. Epistola prima scripta est ad üLaaJI sequitur ejus responsum aliaeque epistolae ab utroque sibi invicem datae; epistola sexta scripta est ad v_s._a-j._j ^jAJi jl*s- , sequitur ejus responsum et sic deinceps litterae exstant ad ^1 (f 768), ad ^ v-ajLCI o jj0t (j- 749), ad u-jolit ('j' 753), ad ^Üw^clXJï lX + (ja.*a- ytLwJ! (j - 756), ad ^jCaa-JI uaaLJ! iJL*> (f 755) et ad complures hujus temporis viros celebriores. Liber titulum non habet, nec in praefatione nomen auctoris memoratur. Est autem sine dubio idem celeberrimus Sehihab-ad-din Ibn-Fadhl- allah (r 749). In epistola enim ad auctorem data quae oecurrit f. 52 r. ita dosignatur (in fine): rAj A—a—a- j xJULs ( A_^- ^^_3 ?5 L—a- jü J2_JL_3 ' V 3jA*aJ^ J» 1 J.—AV 9—1) l»\_A_M-_fi uH 1 2 3 r L ^' O-J' ur J -> J! er?’ j-*- 4 ^Jyvait v_jLaaJ>-'^I 05;^ * M v_jy * ^ Codex, 146 folia complectens, anno 856 nitide scriptus est. Alterum exemplar mihi non innotuit. 1) Cf. de hac nive Ibn-Habib, Cod. 425 p. 424 sq., qui etiam fere omnes viros doctos, de quibus hie sermo est, memorat, et Sojuti apud Kosegarten Chrest. p.166. 2) Cod. s. p. 3) Praecedentem versum omisi. — Intelligitur Khalifa Omar ibn-al-Khattab e cujus posteris revera Ibn-Padhl-allah erat. Scripsit ideo librum de benemeritis Oma- ridarum. H. Khal. IV, 467, n. 9212. Cf. Orient. II, 389.
CCCLII. (Cod. 11 (1) Gol. fol. 1—49). Continet Me Codex epistolas, anno 763 et 764 cum a Lisafi- ad-din ibn-al-Khatib, waziro Granatensi, scriptas, turn ad eun- dem datas. Initium et finis desiderantur, sed suspicatus est w ) 0*0 3 _ o— Dozy *) hoc fragmentum pertinere ad opus c. t. i_jLx.3C.ii s. i_jLxJji XjLsjj qui liber exstat in Bibl. Escur. (n. 1820) et Upsal. (n. 65). Sunt 98 paginae, charactere Africano exaratae. CCCLIII. (Cod- 452 Warn.) - O 0*0 3-0 - Primum volumen operis MLLPii »j.$i auctore Taqi-ad-dtn Abu fl Bakr ibn-Hiddja al-Hamawl (f 837). Continet hoc opus eomplures epistolas et diplomat a. quae scrip- sit Ibn-Hiddja, iLwjlit , jussu sultani Aegypti. Codex scriptus est al-Qahirae, anno 817, a discipulo Ibn- Hiddjae. Exstat quoque opus in Bibl. Cantabrig. Cat. p. 53; Tiibing. 70 (1); Napol. (Cat. n. 101) et in Bibl. Alger. (Catal. p. 14). CCCLIV. (Cod. 1052 Warn.) Collectio epistolarum e priore dimidio saeeuli octavi, quarum aliae jussu ultimorum Aegypti sultanorum scriptae, aliae ad hos datae sunt. Liber praefatione caret; post bismillam et titulum statim occurrit prima epistola, hoc titulo Persico inscripta: —p-ys L yo\j iAJu qLÜL» i—^XiLo o'jj' ALLb ^XsIj Oyaj i_jL -f> *l)t <A—J ■ Sequuntur eomplures epistolae aliorum, veluti: c Ala-ad-din-Beg ad sultanum Aegypti; Badr-ad-din-Beg ad al-Malik-an-nacir (auc- ^ ore Haidar); Pascha Musa-Beg ad eundem (auctore al-Bolghari); Timur ad al-Malik ad-thahir Barkuk et Responsum hujus sultani; 1) Cf. Scriptorum Arab, loci de Abbad., II, p. 168.
multae epistolae Barkuki ad ‘Ala-ad-dln-Beg; Responsum Barkuki ad epistolam al-Maliki al-mangur, quam Jusof, qui comes stabuli (^t ,^1) erat, ad eum pcrtulorat; Hulagu-Khan ad al-Malik an- nacir et Responsum hujus sultani caet. Ex possessoris nota patot, hunc Codicem, qui festinante calamo exaratus est, anno 921 antiquiorem esse. CCCLY. (Cod. 717 Warn.) o)LU oLÏ'Uwó ij-i; auctore Mohammed al-Bakri ag-Qiddfqi 9 S ^ . al-Asch'ari ex posteris al-Hasani, filii Alii iV Jomu). Flo ruit al-Qahirae saeculo decimo. Continet circiter 300 fragmenta epistolarum, ad nobiles Turcas datarum. Est spissum volumen, 881 paginas continens; sed sin- gulae paginae septem modo versibus constant, praetereaque lite- rarum ductus latior est. Caetorum est liber exigui pretii; nam praeter tumida verba nihil fere continet, et nomina virorum ad quos epistolae datae sunt, plerumque suppressa sunt, ita ut fere ubique legatur LüL q'As , nomine Paschai non addito. Aliud exemplar exstat in Bibl. Escur. n. 532. CCCLVI. (Cod. 2085 = Amin 362). «yÜUl sJtajÜf oUSt £ ‘s/LÏJ' tó- Auctoris nomen latet sed junior est quam Ahmed ibn-Hadjar (f 852), cujus verba laudat. Ni fallor opusculum tribuendum est Qotb-ad-dlno (f 990) cujus aliud opus recepit Wiistenfeld in Chron. Mocc., quum tolio 9 recto legamus: Initium: iOu£:>j «iUj L5 ^ i ^ sJijó Laudantur compluria carmina variae aetatis et nonnulla oratione soluta dicta quae collegit auctor in usum eorum qui in epistolarum commercio cum amicis scripta sua versibus ornare cupiunt. Opusculum idoo ad libros epistolographicos (tt-iji) referri potest.
Codex subscription caret sed saeculo undecimo antiquior non est. Continet 23 folia. Aliud exemplar mihi non innotuit. CCCLVII. (Cod. 1540 Testa). — „ j o*o^ ) O-c — w «o.» ^— < O o»c ) « oLilXJi oU*aiij oSLitoii «-jOo auctore Marti (t 1033); opus al-Qahirae editum anno 1242 (1827) et Constan- tinop. anno 1299. Codex anni nota caret. CCCLYIII. (Cod. 1545 (1) Testa fol. 1—30). Idem opus, sed in praecedente Codice ultimum eaput longius est quam in hoe. Hic Codex anno 1167 exaratus est. Alii sunt in Mus. Brit. 517 (2), 1056 (2); Goth. 2828, 2829; Bibl. Caes. Yindob. 243; Italinsky (Hammeri Lett. IV, p. 7) et Alger, (p. 14). CCCLIX. (Cod. 951 (2) Warn. fol. 21—25). 0_J y? jjjXaS *ƒ>- AjjIblUj ^a^oiAJ 1 J *o[j ciAjiXs> x_Oj. Offert hic liber primo loco foederis libellum, inter khalifam Omarem et Christi- anos Syriae icti; editus est, adhibito hoe Codice, ab Hamakero, Fotuh Migr, p. 165 sq. Praemissa est catena, quae dicitur, tra- ditionariorum, quae ab Abu-Hafj Omar ibn-Mohammed ibn-Ma mar ibn-Tabarzad (a. 603; obiit anno 607 sec. Ibn-al-Athir XII, t1f) adscendit ad Abd-ar-Rahman ibn-Ghanam. Recentiores roicdt re- censentur in titulo. Secundo loco offert hic liber disputationem de religione inter schaikhum Arabem, nomine Wacil, et Baschirum. Baschir scilicet, nobilis Graeci filius erat. Puer ab Arabibus captus et in aula Ivhalifae Abd-al-Malik ibn-Marwan educatus, Islamismum amplexus fuerat. Ad maturiorem vero aetatem quum perTenisset, Satanas
eum ad Christianismum reduxit. Fugit igitur ad terrain Graeco- rum, ubi a rege honorifice exceptus est, et muliis pagis donatus, >;qui hodie adhuc pagi BascMri ^3) Yocantur.” Quum triginta Moslimi a Graecis capti essent , BaseMr cum singulis de religione disputayit. Erat inter eos Damascenus, Waeil dictus, qui disputando Christianum yicit, ita ut parum abesset quin hic confiteretur, Jesum Christum Deum non fuisse. Deinde Waeil presbyterum quoque et regem ad silentium redegit, eo eventu ut Waeil Damascum reduceretur et rex manus eaede presbyterorum et episcoporum imbueret. Haec ipse Waeil narravit, et praemissa est catena traditionariorum. — Librarius hanc traditionem tam arcte conjunxit cum libello foederis, ut nullum spatium inter haec duo opera relinqueret et alineae, ut dicimus, locum non daret. Hanc ob causam hic quoque de secundo opere exponendum fuit, quam- quam potius ad opera de theologia pertineat. Sunt 7 paginae. CCCLX. (Cod. 951 (4) Warn. fol. 30-31). Decretum Sultani Aegyptii, ad Christianos, Judaeos et Sama- ritanos spectans, quod totum editum est ab Hamakero in Fotuh Migr, p. 170 sq., qui illud ad annum Ar. 700 pertinere putat. CCCLXI. (Cod. 951 (5) Warn. fol. 32—33). Anno Ar. 740, yeliementissimo incendio Damasci urbs afflicta est, Christianorum malitiae tribuendo, ut docet confessio Chris- tiani ar-Raschidi, quam totam edidit Dozy in priore editióne hujus Catalogi I, 154 seqq. Inscriptio est: CCCLXII. (Cod. 951 (3) Warn. fol. 26—29). Continet primo loco carmen, 61 versibus constans, de eodem incendio. Auctorem habet, ut subscriptio docet, Mohammedem
al-Kbaijat (qui anno 756 obiit; cf. Ibn-Hablb in Orient. II, p. 402), qui illud composuit JlIaX; jS<A_*_£JI T . ^ Incipit boe modo: i5 Aij u V.x+i' IjImJI^ jüü qXi J) U" - ^ i—A-laÜ uia-S-L* ^_»ï2.eI jj xlLa Seeundo loco f. 28 continet summorum quatuor sectarum Qa- dhiorum sententias (^Us) de Cbristianis Damascenis. Has quoque duas paginas implentes edidit Dozy in priore edit. I, p. 157 seqq. CCCLXIII. (Cod. 951 (6) Warn. fol. 34—38). ijLoKl ^LX_j (_5^_ï j_51A.il ( ] „yJl iCjSlwj «AP * jL ***"5 XL» éjuü 0 LxXi gU j, «Laai), ^viAail, *1^1 J.c t**Mi l 5C_i_ r Wi sty^ r blw)il X^ü JL*il g**jl ^AÜ — g.il. Excitantur emiri caet. ad bellum sacrum 3 ) ontra Tataros gerendum, et publica munera Cbristianis commit- tere P r °h ] bentur. Laudantur permulti loei ex Qorano, Traditione historia priorum Khalifarum, ad utrumque argumentum perti- nentes. Sunt 9 pp. CCCLXIY. (Cod. 951 (9) Warn. fol. 62-67). a) Libellus supplex ex al-Qabira ad sultanum Solaiman I 1 ™, m i filium, scriptus, plenus querelarum de malefactis viri, cujus omen non commemoratur, Aegypto praefecti. 8 pp. sine nomine auctoris et sine anni nota. b ) Alius libellus quo Nadjm-ad-dm al-Qibti as-Schafit !) De voce cf. Quatrcmère, Rist. des suit, maml., I, 1, 175 sq. ^ jjlj ,1,1 iA_S jXxil Cf 1 Cat. I. 26
L'f ° CCCLXYI. (Cod. 2143 = Amin 424). Collectio 4 epistolarum quarum prima inscriptione caret. Quum autem secunda hanc habeat. inscriptionem: jjweUA.il ^iAaj! L^JI «Jj-io iA_a_c u«|-^ s^Uj! cr* et scripta sit ab Ibn-Hiddja (f 837) nullus dubito quin etiam prima ab eodem ad eundem Badr-ad-din ibn-ad-Da- mdmini (t 828) data sit. 3° Epistola data ab Abd-al-Hddi-Nadjd ad quemdam virum doctum er* ^4-° U^*i)) postquam antea miserat carmen cujus textus post literas in Codice trans- scriptus est. In margine hujus epistolae multa glossemata addita sunt. 4° Kesponsum Mohammed Qotta al-iAdawi, filii Abd-ar-Kak-
mani ad quaestiones grammatici argumenti quarum solutionem vu « 5 petiverat quidam vir doctus Europae (L^l q-») anno 1273 (= 1856). Consuluit liac de re Qotta cum Ibrahim ad-Dasuqi. Prima harum quaestionum haec est, utrum si in lexicis notatur nomen agentis yel patientis, verbum subintelligendum sit unde significatio deriyetur, an vero horum nominum significatio sit pri- mitiya, cui quaestioni respondetur talia nomina tantum habere formam participiorum (ut y. q. i) , ceteroquin autem nomina esse ut omnia alia etc. In explicatione tertiae quaestionis Codex abrupte desinit. Puit e libris Mahmud Paschae al-Barudi. CCCLXYII. (Cod. 1228 Schuit.) «Miscellanea quaedam Arabica et Turcica, in quibus suntnon- nullae epistolae Erpenii atque Golii, et aliorum ad eos; colle eta et uno volumine compacta a Io. Ileyman.” Sic recte liber descri- hitur in Catal. Bibl. Schuit, (p. 603, n. 3855). Uberius de eo egit M. Th. Houtsma in Letterk. Yerhandel. der Kon. Akad. van ¥e- tenschapp. Vol. XVII. Continentur hoc Codice nonnulla quae ad historiam Codicum manu scriptorum, a Golio eollectorum, pertinent. CCCLXYIII. (Fasciculus A. Cod. 1365). 1. Epistola Imperatoris Marocani ad Don Anton ’ in qua sermo est de epistola, ab Angliae Regina ad Imperatorem Maroeanum data. Scripta est m. Djomada I anni 996 (1588). Ar- chetypum. 2. Epistola Imper. Marocani ad Don Christoval, Antonii fili- nm, scripta exeunte Moharram 1005 (1596). Duo apographa eadem manu facta. 3. Epistola Mauritii, Principis Arausiaci, scripta ad diversos /'■//*• ^ Dynast as Mauritaniae, 29 Dzu-’l-qa c da 1008 (1600). Arehetypum //.■ ill - .1^- cum Heymanni apographo. 4. Ep. Arabica et Italica ad Josephum Scaligerum, scripta Lute- tiae a Josepho Barbato (Abn-Daqn) Jacohita, anno 1608. Arehetypum.
5. Mandatum Dynastae alicujus Africani, 27 Moharram 1119 (1707). Archetypum. 6. (Heymanni) Exercitationes ad literas a Patriarcha Graeco qui Halebi commoratur hodie, ad me datas, et Heymanni Arabica epistola ad Patriarcham ilium Athanasium, scripta Lugduni Bata- vorum 1 Apr. 1716. 7. Apographa mutila trium epistolarum, in regione Sanctae Crucis seriptarum, 14 Sept. 1716 et 13 Jan. 1717 (1129); interpre- tationem Hollandicam haud absolutam addidit Heymannus. 8. Ep. Ali-Paschai, Domini Algerian!, ad Ordines Generales septem Provinciarum Unitarum, medio Moharram 1125 (1713). Apographum ab Heymanno factum. 9. Epistola Dynastae Tripolitani ad Ordines Generales, ineunte Djomada II 1141 (1728). Archetypum. 10 et 11. 2 Epistolae, altera matris Abdallahi, Imperatoris Marocani, altera ipsius Abdallahi, ad O. G., 22 Dzu-’l-qa'da 1141 (1729). Apographa cum interpr. Hollandica A. Schultensii. 12, 13, 14, 15 et 16. Quinque epistolae AbdaMhi, Imp. Mar., una ad O. G. exeunte Dzu-’l-hiddja 1141 (1720), quatuor ad Mi- nistrum suum Abd-al-Qadir Perez eodem tempore, 23 Moharram, 10 Qafar et ineunte Djomada I 1142 (1729). Sunt apographa ab A. Schultensio facta (14 duplex est), qui n. 12 et 13 xers. Holl. et n. 13 etiam Latinam addidit. (Fasciculus B. Cod. 1367). 17. Pactum, 15 articulis comprehensum, quo pacem inter se composuerunt O. G. et Abdallah, Imperator Marocanus, medio anno 1142 (acceptum ab A. Schultensio 24 Febr. 1730). 18, 19, 20, 21,'22, 23 et 25. Septem epistolae Abdallahi, Imp. Mar., ad Ministrum suum Abd-al-Qadir Perez, 25 Radjab, medio Scha'ban, 17 Ramadh&n, 8 Schawwal, 1 Dzu-’l-qa‘da, in eunte Dzu-’l-hiddja 1142 et 12 Dzu-’l-hiddja 1143 (1729—1731). 24 et 26. Ep. Abdallahi ad O. G., 26 Rabi' 1143, et Abu- ’1-IIasani Ali ad eosdem, 23 Schawwal 1147 (1730 et 1735).
Sunt omnia apographa ab A. Scbultensio facta, qui n. 17 et 26 interpretationem Hollandicam addidit. ^ ‘ *. ** y - ^ ?> ^ *’• »'■ '(f. * J ‘ — * • —- (Fasciculus C. Cod. 1376). ^ //u,\ ^ J*/ 27. Syngraphus, die 27° mensis Tischrin II anni 1737 a Jusof- Fadliil scriptus, ubi testatur se a Thahir az-Zi'bi *) 40,000 accepisse, et spondet se banc pecuniam post octo annos restituturum. Apographum factum ab A. Schultensio, cum inter- pretatione Hollandica. 28. Epistola Abdallahi, Imperatoris Marocani, ad Principem Arausiacum et Ordines Generales scripta, medio m. Djomada I a- 1162 (1749). Apogr. ab eodem factum, cum interpret. Latina. 29. a) Testamentum Judaei Musa ibn-Jahja, die 23° m. Djo- madö, I anni 1164 (1751) in , ubi habitabat (sU£~ JS), scriptum 2 ), quo baeredem omnium quae possideat instituit mari- tum filiae suae minorennis, Abrabamum ibn-Mas'ud. In subscrip- tione Imperator Marocanus testatur, Abrabamum istam haeredi- tatem adiisse. —. b) Aliud documentum ad idem testamentum spectans. — c) Apographa 3 ) bonorum quae Judaeus ille, Musa ibn-Jahja, possidebat. — Sunt apographa facta a J. J. Schulten- s i°j cum interpr. Holland. (2 exempl. textus et versionis docu- menti lit. b); sed dolendum est, Schultensiuin, virum linguae an- tiquae peritissimum, linguam vulgarem non satis cognitam ha- buisse; quo factum est ut in his docnmentis describendis (quorum imprimis postremum utilissimum est lexicographo) multas voces omiserit 4 ), alias male scripserit, utque versio mendis et lacunis scateat. Caeterum nescio quam ob causam ilia Schultensio ver tenda tradita sint, sed addidit: »mij toegezondën uit Commissie L In versiono Hollandica vocatur princeps. 2) Schultens: «Afschrift van een Arabisch Instrument uit Sta Crux, zijnde een lestament,” caet. 3) Arabice [inventairé). 4) Singulis docnmentis Schultensius verba addidit: «voor zoo verre het mij lees baar is geweest.”
van den Hoove van Holland enz. door den Heer Procr. L. Tho rn aze sub N. 2. D.” 30, 31, 32 et 33. Quatuor epistolae Mobammedis, Imperatoris Marocani, ad Ordines Generales scriptae, 29 Schawwal 1169 (1756), 29 Qafar 1172 (1758), exeunte Qafar et 12 Djomada ejusdem anni. Sunt apographa J. J. Schultensii, cum interpr. Hollandica. Apographum n. 32 duplex est cum duplici interpre- tatione. 34. a) Epistola Hollandica, scripta a Christiaen van Orsoij en Sonen (Amsterdam 14 Julij 1760) ad J. J. Schultensium, qua hunc rogant mercatores illi Amstelodamenses ut mandatum Impe ratoris Marocani interpretari velit. b) Apographum Schultensii istius mandati, 17 Scha'ban 1173 (1760), quo jubet Imperator ut Christiani, qui in oppidis Saffi et Santa Cruz degant, causas suas deferant. ad judicem Amstelodamensem (lutJu q! ^UastS)i, c) Altera ep. (22 Julij 1760), scr. a Chr. van Orsoij. Patet ex apographo Schultensii, quamquam ver- sio addita non est, eum sensum hujus documenti non satis per- spexisse; suasit itaque mercatori Amstelodamensi ut legatum Ma- rocanum, qui tunc Amstelodami erat, de nonnullis consuleret. Fecit van Orsoij, sed aut legatum non intellexit, aut hie mirae erat ignorantiae. Bis v. c. in mandato oecurrunt verba dh-J3 j. (pro «5üi j. ed de re) 1 ), quae verba Schultensius non intellexisse videtur. Legatus, teste van Orsoij, dixit, Dali tea significare mandatum (een gebiedende Ordre), quod plane ridiculum. est. Caeterum hie Chr. van Orsoij Judaeis, qui in oppidis Saffi et Santa Cruz degebant, litem intenderat, cui dirimendae istud Arabicum mandatum inservire debebat. 35. Fjpistola Mohammedis, Imperatoris Marocani, ad legatum suum al-haddj Mohammed ar Razini, qua omnia portoria emporii Santa Cruz Hollandis concedit. 17 Dzu-qa'da 1173 (1760). Apo graphum a J. J. Schultensio factum. 36. Epistola ejusdem, ad Ordines Generales scripta, 1 Rabi c
II 1175 (17G1). Arclietypum pulcherrimum, nitide eharactere Afri- cano scriptum. » ('.ct+4- f • (Fasciculus D. Cod. 1377). 37. Epistola, al-Qahira missa ad Ordines Generales, ineunte Scha'bane 1178 (1765). Consul Hollandiae, Robertus Hughes, aere alieno perditus est; petunt epistolae subscriptores ab Ordinibus ut ejus debita solvant. Apographum J. J. Schultensii cum in terpr. Holland. 38. Epistola ad eosdem, ad eandem rem spectans. Archetypum et apographum J. J. Schultensii. 39 et 40. Epistola Imperatoris Marocani ad eosdem, 16 Rabi' II 1179 (1765), et ad legatum suum, Mohammed ar-Razini, me dio m. Rabi' II ejusdem anni. Apographa ab eodem faeta, cum interpr. Holland. 41. Epist. ejusdem ad Consulem Hollandiae, Jacobum Spi- nozam, medio m. Rabi' II ejusdem anni. Archetypum et apogr. J. J. Schultensii. 42. Epist. Mohammedis ar-Razlni, medio m. Djomada I 1179 (1765). Archetypum cum apogr. ejusdem. 43. Epist. Imper. Marocani ad Ordines Generales, 18 Djomada />, II 1180 (1766). Archetypum. 44 et 45. 2 epistolae Mohammedis ar-Razinl ad Principem Arausiacum et Ordines Generales. 19 Djomada II et 20 Dzu-’l- qa'da 1180 (1766 et 1767). 44 est apogr. Schuit., cum interpr. Holl. quae pro parte duplex est. 45 est archetypum. 46. Epist. Imper. Marocani ad Ord. Gen., 20 Moharram 1183 (1769). Archetypum et apographum J. J. Schuit, cum interpr. Holl. haud absoluta. (Fasciculus E. Cod. 1378). 47. Epist. rmper. Marocani ad Principem Arausiacum, ineunte Rabi c II 1183 (1769). Archetypum, cum apogr. J. J. Schultensii et duplici interpr. Holl.
48. Epist. Arab., pertinens ad epistolam Turcicam Principis Tunetani Ali-Bey (f. Hosain-Bey) et hujus jussu scripta, in gra- tiam Legati Hollandici. Exeunte Djomada I 1183 (1769). Apogr. duplex J. J. Schultensii, cum duplici interpr. Holl. 49a. Epist. Imper. Maroc. ad Principem Arausiacum. 14 Mo- harram 1184 (1770). Archetypum. 49&. Epist. ejusdem ad Ord. Gener. 11 Rabi' II 1186 (1772). Apogr. et interpr. Holl. J. J. Schultensii. 50. Epist. Ministri Marocani ad consulem Holland. 17 Rabi' II 1186 (1772). Archetypum. 51 et 52. 2 epistolae Legati Tripolitani, una ad Ord. Gen er., altera ad Principem Arausiacum, utraque d. 15 Dzu-’l-hiddja 1187 (1774) scripta. Apogr. cum interpr. Holl. J. J. Schultensii (52 apogr. duplex. 53. Epist. Imper. Marocani ad Ord. Gener. 12 Scha'ban 1188 (1774). Archetypum. 54. Epist., jussu Ali-Pascha, filii Mohammed-Pascha, filii Ah- med-Pascha, scripta ad Principem Arausiacum ut yidetur, anno 1188 (1774). Archetypum cum apogr. J. J. Schultensii. P (Fasciculus F. Cod. 1379). 55. Epistola, nomine Imperatoris Marocani scripta ad Danielem Beschuit (?) JoyiiJ), mercatorem Hollandicum. 24 Djomada I 1191 (1777). Apographum J. J. Schultensii. 56. 57 et 58. Tres epistolae Mohammedis, Imperatoris Maro cani , ad Ord. Gener. (56 etiam ad Principem Arausiacum), 1 Scha'ban 1191 (1777), 1192 (27 Apr. lll'j)) et exeunte Ramadhan 1199 (1785). 56 et 58 sunt apogr. J. J. Schultensii cum interpr. Holl., 57 est archetypum. CCCLXIX. (Cod. 1353). Continet apographa et interpretationem Hollandicam 45 diplo-
matum, Arabicorum (32) et Turcicorum (13), facta ab H. A. Schul- tensio. Omnia baec 45 diplomata diversa sunt ab illis, quae nu- meris 1354, 1365, 1367 et 1376—1387 comprehenduntur. Sunt autem variae epistolae, instrumenta publica etc. ab Imperat. Ma- roc., Dynast. Alger, etc. ad Princip. Arausiac. vel ad Ord. Gener. data sub linem saeculi decimi octavi. CCCLXX. (Cod. Mal. 2241 n. IY). :é&S?n i. Zo/ ^*^5 *^**“5! (*-dït yaZè s,/ü2> v_jL_a_L1 —Uad ItAP j, L^jJL, «•JsLwjjftll QyJ}_jlj. Apologia Imperatoris Austrian °5 helium, ab eo Napoleonti illatum, anno 1813. E lingua Italica in Arabicam versa. A.b Humberto hue allatus et a Rege Aead. Leidensi donatus.
VIII. GNOMAE ET PROVERB!A. CCCLXXII. (Cod. 607 (3) Warn. fol. 79—95). Opusculum celeberrimi traditionarii Abu-Abdallah Mohammed ibn-Salam (s. Salama) ibn-Dja'far al-Qodhai (f 454), quod ab H. Khal. IV, p. 83 vocatur JUUlitj in nostro vero Codice inscribitur jkStbo .silt df—Mij Ji_c!j_tt <% * 1 2 i_jLxS^. Sunt 17 folia nitide exarata sine anni nota. Alia exempl.: Mus. Brit. 192, 888 (13) Excerpta; Ind. Off. 148; Bodl. (Uri) 120 (2) cf. II, 592; Bonon. ap. Hammer Lettere VII, p. 4(348), Rosen 448 (1) ubi titulus hie est & ‘ <_A t—H viools-^t; Paris. 449; Escur. 1482 (2); Madrid (Tetuan) 58 (5); ef. Wiistenfeld in Gött. gel. Anzeigen, 1837, p. 1109. CCCLXXIII. (Cod. 607 (1) Warn. fol. 2-73). w - O 3^0^03 w 3 O _ 5 «^.Ü! ^L.S ^ wjLxï', auctore Abu-’l 'Abbas Ahmed ibn-Ma'add ibn-'Isa ibn-Waldl at-Todjfhi al- Iqlisi s ) qui anno 549 siye 550 diem obiit. Argumentum libri -3 3 1) In titulo scribitur 2) Sojutl scribit
liisce verbis, quae partim H. Khal. (V, p. 263) descripsit, conti- netur: dA_a.m yn ‘ ysujl i_jIa^” oa*aoj 1*3 jij iA*jj •S. 0 O w ‘ 0-c ü.Xa*a3j (H. Kbal. VI, p. 305) «ysSjtj ij-aSaJ! Ji^c ‘ siX-jtj HiXjlj qj&J “ 1 vk"”^ {% u*k l3 ‘ Aa^IaMJ V U<J A—ÏiA)! It 8lX__l(c y-O-gj Aa^jJ 0^ q! ^S! ‘ A-a-S Ojji> Li IajAs» A-a-S ^Si3l )jj 4« AajIjm^ AaJjIj “ Aas I SaAjLsÜ! (ékbJ ■sSö'Ó it *jy?» LaJCA ^*a12AJ q~c aaeoLj Q—c oULsLj aa^as-j — ,J._c ^ . C A w ^ a-aaS 8.AX£. « SjA^wJbl 0. AjiS-jÈ-tj tt ll^SLo j*jdA3 AaaI 0awJ^j (p) (i^j) ^^L^\a)Ïj (-Ltj Ll^iï tt ua^-wJI/ Ls^'y! £ij*av3 (v jf) 0-A-aJIj (q) (_5 5 LaAa1] 0A/*sil 5 ((Ja) Jjb Ji'i Aa^v^ '» ( \) Aa^aa^ (t^) 0' 0“i' AamaX» (-3) tiAJuXs- jj J, l ^A fv vjj (,,) ^cy-Ajl y.i*iS iA-aj: 0_j u-acsSaL! “ a*jL)I 0, Asy> QA (J>c J^Xj ‘ a+aaj , quae signa jam in paren- thesi adseripsi. Ordo alphabeti, quem sequitur, est vulgaris ab i ad deinde sequuntur Ja, Jb, ê, j, p, o?, {jo, g, g_, i_j, öj l>") lA, *, j, ^5 et ^5. Codex nitide exaratus anni nota caret. Alterum exemplar ni ihi non innotuit. CCCLXXIV. (Cod. 961 (1) Warn. fol. 1—56). E A*K l\ao ^Ue *ut ol*K qUac viAjUJI ^^LaJI j-j- J-LaJI oLjlXai!I Sa y! o^e» Jji 1) Non spectatur, ut Flügel putavit, opus auctore quodaui Schihab-ad-din, sed est liber vk"* ( v - H - Khl >'- IV, p. 83), hnjns Codicis n. 3, de quo vide num. praeced.
(o ,3, ^ j-^-b (-X—o s_xiLb _jj! ^j (^c Q^yJt ‘to isAw I. Est poëtae Persici RascMd-ad-din, Watw&t dicti (f 578), opus quadripartitum, continens centurias apophthegma- tum quatuor priorum Klialifarura, Persice explicatas. Ineipit doxo- logia hoe modo: x._j*)i J—c *11' A«.^i , et praefatio: gjt l^xJLUJt iAxXi.lt (_£«*Jtit lV*^ 5 ^j Aj^SI Codex anno 972 exaratus est. Alia exemplaria: Mus. Brit. 1119; Cat. Pers. p. 553 (b), 790 (b); Vindob. 121 (2), 352 (1); Berol. (Diez); Dresd. 198(1); Lund. 8; Upsal. 77 (2), 150; Caes. Petrop. (Aehalc.); Mus. As. Petrop.; Ambros. 189; Palat. 196, cf. 509 (2); Yatic. 365, 516; Yide porro Sti eicel ii et Fleischeri Praefationes. CCCLXXY. (Cod. 829 Warn.) (jvjixs-t SUlc a)Jt ytAao Idem Watwati opus a Mostafa ibn-Mohammed ex Qastamuni, qui anno 978 scripsit, Turcice explieatum. Aliud hujus libri exemplar de- «cribitur a Flügel, Cat. Yindob. n. 353. 1 Codex anno 1048 scriptus est. CCCLXXYI. (Cod. 79 Gol.) «w o - Apophthegmata ‘Alii quae ^JUiS Ai dicuntur et ab =j_i' qUj! oE js.iU.jlj ójJ incipiunt. Hoe pulcherrimo et antiquo Codiee usus est Cornelius van Waenen (v, ejus Praefationem ad librum c. t. Sententiae AU ébn abi Talebi). r CCCLXXYII. (Cod. 961 (2) fol. 56 v.—69). Idem libellus. De Codiee vide ad num. CCCLXXIY.
CCCLXXYIII. (Cod. 671 (2) Warn. fol. 58 v.—60). Tres paginae, negligenter seriptae, quae complures ex iisdern sententiis continent. Alia exempl.: Acad. Reg. 48; Bodl. (Nic.) 99, cf. 100 (1 et 3), 113 (1 et 3), (Uri) 309 (cf. 336 et 346); Paris. 969 (2); Goth. 3 (22 et 23), 1246; Berol. (Rav.) 169, 170, (Peterman) 71l;Dresd. 198 (2); Lips. 335 (2); Acad. Orient. Yind. 478; Caes. Vind. 352 (2), 2003 (28). Petrop. Mus. As. p. 207; Kasan 162. CCCLXXIX. (Cod. 28 Gol.) ‘ 'Alii Sententiae, eollectae ab Abu-T-Fath -Abd-al-Wahid ibn-Mohammed ibn-Abd-al-Wahid. Libri praefatio- nem et 537 Sententias ex hoc Codice edidit Cornelitfs van Waenen ia libro c. t. Sententiae AU ebn abi Talebi, p. 46 sqq. Codex, 138 folia continens, anno 960 exaratus est. Alia exempl.: Mus. Brit. 721; Ind. Off. 162; Bodl. (Uri) 327 et Mus. Asiat. Petr. CCCLXXX. (Cod. 442 (1) Warn. fol. 1—66). . 3 3 O~o j o _ ... OyUJi auctore Barija ibn-abi-’l-Josr ar-Rijadhi, qui, ut ex praefatione patet, hunc librum scripsit regnante successore al- Mancuri, i. e. al-Mo'izz Fatimida (f 341). In praefatione enim statim in initio legimus aüJI=> q-* a1! j...» aüsbLs»j a£*IoI et 3 1/ versus finem haec leguntur: aIÜ qA A.Hj vjLxT «SjoLUi (jmXs aJJL 3^5 A* Uls liLJó 3 üsLUI ^tiAsw aus jt «fcSPyö QjJXXj D Ajl£fj (1. ssljo!) «jlol AaC
Ixxjy * ^l—~~x ^.AslA ^«xA ly^iAa-a {S^*~ A t3 i3' x -T b ^ ^txxS lAió ^xv. x*\/x'ï \xS j.il-1;\ (Jf.'-A. “ AvO 5 JJ SjxAó #J ^s-OC5^ u i^Aj IxxJj 4 ^jSLw til—X—<1 j-fvj UIA Xj^jÜ! J, tjJütS «.^Ixj \xt*iü v^olA, jUA *_*J!j p.^._x—iL AJlixxc^ c ^SlALA ^ x.xA.5 x.xxxP.j tik_Ji3 \-xxj ‘JJimI)} ^_c iA-xïj 4 yyi!l ^-x-A iAxju .flxxv! Uls -4i ^ILyA Hk_* 1*1x5 iA_>j._j \sixjlj x.w.aj ijü^axam! h^'JÜ! * wxxAyxx.' * gjl iHLl IxxTxxxXi ü)J3 (j, X.j.}Csj \xJjj ^«Xwlj lAJA \xa£xJ. Opus in nostro Codice 157 capita continet (H. Khal. II, 417 ait: 148 capita), omnia brevissima. Hic Codex, qui unicus in Europa yidetur, anno 1033 exa- ratus est. CCCLXXXI. (Cod. 640 Warn.) Liber auctore Ahmed ibn-Mohammed ibn-Maskawdih ] ) (f 421), quern H. Khal. I, p. 213, II, p. 581 appellat V;*^ >-AM (jx._sJ!j, non prorsus recte, ut jam apparet ex iis quae e praefa- tione descripsit Pusey in A. et E. p. 576 ad Uri p. 86. Liber enim constat sex partibus, quarum prima est pars ilia libri c. t. 0._~> ^LV-jjLs- , quern al-Hasan ibu-Sahl, frater waziri al-Fadhl ihn-Sahl, Arabice vertit, teste al-Djahith in libro ^aii SÜÜaX»! , qua absoluta haec ait Ibn-Maskawaih: A.J i.x*.<5»' iA_s Ijl t^oLA -A I Lxx^-j"5 ; y*A—:i>A uxjA^xo f»4,v^P LlIxA <% U.A (3^x3^^ pUAH l_jA§! ofyj \xj Lix3jÊ -_j : .xL lAs> q-JJj Lo? UA Jy> q'Aj.Lsx vJjA ._x.=>lo Kfj U*xij xLs’ JAj &A JA ^ xP-x5 -J. A g^/i5y.iS (1. ^A'*) Q V !'* Ajj A —i ö]l3*XSj 1) Sive Maskuja ut in initio nostri Codicis scribitur.
, jioLi Jé i—jUIj iiA—/.—3 0^. Tractantur ergo primo Persae (p. 21—111), deinde Indi (p. 111— 125), post lios Arabes (p. 126—247), denique Graeci (p. 247— o _ 338). Ultima pars libri continet y-oAjSl*!) *&>. j. (jv-A/jblUill 0^1 |*_LxJi tj, sU.lx.Ji} gj 0j^>Ui' iC*3U» ^1 (jyoJü&it 3U.5U- (p. 338—476). Sectioni de Arabibus apposita est collectio proverbiorum (p. 237—251). Ceterum auctor operis argumentnm declarat bis verbis quibus liber terminatur: ujlx^X^t J, tU>i J J,' xjj.*U./i iXjd jS J.ïlxJt U*} *1 ^5 U*s --A-U; 3UUÜ iAÏj oUbil ,J>-£ gjsji j, ij. q'3} v_)Ul!l 'U—5- -ki i3 ‘VÏlbji ^lXÜj !j il_j v-jUIj l_v. ój-z> 0li3kJ}ls- jU-f-'i 0« <üJ}t ,j. üöjUó lo IkA$> k* jaXo ^cJI oLU^ y^!> 0/1 «J (_A*Ii j, il—i ^Uci 0»ijliX>i 0.ÜJS &üU> (j^c olU’’ k^ lSjÜe qI jU*j qJ öU3 ^ lAnaftJlj Jaalltj l&ijj Xixj'ii ^,>.x/j ,j*x.jiï N 5} glftdl obLXs>b k-AUsp 'i} iUiVlï 0*lX-1}1> iU-U gvkoj} <_/U^*"i5l} J>\j jCjLè 'i Uaï 'ijlxjt —/JJoj U| AvOoa^-J U jU-’ JU yaXÜj qI w j*.lct aUfj «J. Codex pulcherrime exaratus, fere omnibus vocalibus optime instructus, anno 729 absolutus et cum autographo coliatus estab al-Hasan ibn-Alt at-tablb as-Sindjari. Al. exempl.: Bodl. (Uri) 292; Paris. 891 (v. Sacy in Not. et Extr. X, p. 95 annot.). Ex sectione de Graecis edita est Tabula Cebetis ab Elichmanno, Lugd. Batav. 1640,A. Schnurrer, Biblioth. Arab. p. 472 seq., Wenrich, p. 86 seqq. j) dW \n \aaJA f - < —
CCCLXXXII. (Cod. 655 (2) Warn. fol. 46—114). JLiS' auctore Abu-’l-Hasan Alt ibn-Mohammed ibn- Habtb al-Mdwardi (f 450) J ). Divisio libri his verbis in praefationo indicatur: L Lp.^ Joos JjAiS Syi*£ .xA*j\ LX*j X*ai LijiA> (jaÜa. Hic Codex, qui in Europa unicus videtur 1 2 ), nitide exaratus est, sed anni nota caret. CCCLXXXI1I. (Cod. 332 Warn.). Notissima al-Maiddnii (f 518) collectio Proverbiorum anno H. 1284 Bulaq edita, cujus versionem edidit Preytag annis 1838— 1843. Codex anno 1058 exaratus est. CCCLXXXIY. (Cod. 1604). Aliud exemplar, anno 1170 exaratum et ex Bibliotheca Sacy- ana emtum. CCCLXXXY. (Cod. 1616). Apographum Codicis do Sacy, a Preytagio anno 1824 factum, et lectionis varietate manu Hamakcri et Woijersii ornatum. Donum Preytagii. Alia exempl.: Mus. Brit. 731, 732, 1122, 1427; Bodl. (Cri) 311, 312, 335, (Nic.) 96, cf. n. 106 et 348; Paris 199 (apud Flügel W. Jahrb. 92, Am. BI. p. 35); Escur. 708, 709; Yindob. 337; 1) Vide Ibn-Khallican, I, p. fö, ed. de Slane. 2) !n bibl. Bodl. est liber ejusdem titnli et probabiliter argumenti 1268 (5) (üri), qui autem diverso auctori tribuitur.
Monac. 643—647; Rosen, Ms. Arab. n. 163; von Kremer 95; Alger, cat. p. 13; Constant. (Köprülü) 1369, 1370. CCCLXXXVI. (Cod. 1368). Al-Maidanii .Proverbia cum versione E. Pocockii. Ex bujus autographo in Bibl. Oxoniensi descriptum est hoc exemplar. Cf. Cod. Acad. Reg. n. 49, 50. CCCLXXXVII. (Cod. 1490 Schuit.) H. A. Schultensii Curae autographae in Maidanii opus. CCCLXXXVIII. (Cod. 1369). Indices quatuor Krugeriani in Meidanensem. Exemplar ex auctoris autographo descriptum, quod servatur Daventriae et de scriptum est in priore hujus Catalogi editione Y, 294 seq. Ex qua descriptione patet hunc J. C. Krügerum Reiskii discipulum jam ante annum 1772 mortuum fuisse. Diem nempe supremum obiit anno 1767 ut docet annotatio Reiskii descripta in Catal. Havn. p. 124 b. CCCLXXXIX. (Cod. 467 Warn.) -y 3 iAjLs auctore Abu-Jaqub Jusof ibn-Tahir, al-Maidanii discipulo, qui hoe opus anno 532 absolvit. Cf. II. Khal. IV, 390. Codex noster, in eleganter exaratus, anni nota caret, sed ante annum 1038 scriptus est, ut patet ex annotatione possessoris. Alia exemplar.: Constantin. (Köprülü) 1346, 1347, 1348, (Abd- al-Hamid) 1171. Ex hoe libro desumta est collectio J»2Lc inscripta quam descripsit Flügel, Cat. Vindob. n. 343. 2 Ztf, <t CCCXC. (Cod. 1044 Warn.) Proverbia, ab incerto auctore collocta ot explicata. Deest ini- Cat. i. 28
tium proyerbiorum a litera I incipientium, et desinit Codex in ea quae a ^ incipiunt. Est spissum et antiquum volumen. Addo specimen: q! ü_JwCj oLSJt gJUÜi iotiil ■& gü.2J lXjlXÜ- xifLcïj qc ^ qL*Xa^j ^ (j£y^ oCij *■!"*> riji g &U! ,**j u* ; cL* «Jlï Jj'i g l-g—j iA-jlXÜ. q' gja^wJ! qj! b cv-tlc tXi f>\ JS3 lX_><X-Q- “i" vX-JlXJL J.J2-J ^ L*12_*_J J.JÜÜ liAÈAV jl L<?b 0 1^ *tj-w a1^5 X_j_s Liol«aJ J-S-jü tij * aLALawO t$t i_jjLiwo jiA—£—J t) ' t )*>- "$5 «sbljw lit iAjiAÜ- Lgi tij ‘ aIjIJLc t$t AjiAmJI ij^Jt g^Uü Ju « v^SJtódlj ^aIÏ- L_A>ltóiJ 0^« ‘ ^ya^it v£a.*UI gjUb jyi Ut gjlu ■% ‘ (jA^it j. AJ.jUu q-~' u^ühj ‘ yb^l iA.ac ( 3 j. y)'y. u gJlsu uXJiXilj i\.il\Üj 1 2 gXuyj y*^i * - -?"|y l LSj^-Vl Fusius itaque in boe opere proverbia explicantur quam apud al-Maidanium, sed recentius est, nam al-Maidani aliquoties lau- datur (y. g. fol. 4 v.). In Codice puncta diacritica saepe omissa sunt. Yocales fere nullae. CCCXCI. (Cod. 858 (1) Warn. fol. 1—128). a jjlyjf t ^JdS Commentarius quem at-Tafta- zani (f 792) conscripsit in opus az-Zamakhscharn (f 538) c. t. 1) Haec vox partim a vermibus erosa est. 2) ln marg. oiliÜJt A.X.&J y.L>.
jJUjt jjly. Textum publici juris fecit Barbier de Meynard in J. Asiat. 1875 II 318 440, secundum duos Codd. Parisinos et editionem Constantinopolitanam (1866). Yid. quae de hac editione scripsi in Zeitschr. D. M. G. XXX, 569 et imprimis 577—587. Antea operis majorem partem edidit H. A. Schultens (Lugd. Bat. 1772). Codex anno 1046 exaratus est. o < * CCCXCII. (Cod. 814 (8) Warn. fol. 219—243). Idem opus az-Zamakhscharii, cum notis marginalibus et inter- linearibus, e Commentario at-Taftazanii excerptis. Codex nitidissime exaratus est anno 977 '). CCCXCIII. (Cod. 1493). In Commentarium ad j*Uj! az-Zamakhscharii curae auto* grapbae Alb., J. J. et H. A. Scbultens. Codex Scbeidii, quo H. A. Scbultens usus est, nunc servatur in Bibl. Acad. Reg. Neerl. n. 52; alia ex. partim cum Comm. at-Taftazanii: Bibl. Caes. Yindob. 348; Berol. (Sprenger) 1156; Lips. (Refaijab) 283, 356; Goth. 1247, 1248; Havn. 231 (4); Dresd. 204 (10). CCCXCIY. (Cod. 771 Warn.) ■ s Jt auctore eodem az-Zamakhschari. Cf. de hac proverbiorum collectione Freytag Arabum Vr overbid, III, 2, p. 187 sq. Codex negligenter exaratus est anno 1034. Alia exempl. Mus. Brit. 730, 1426; Bibl. Caes. Yind. 338; Constantinop. (Köprülü) 1388, 1389. 1) Subscriptio babet: yvJty.u (sic) X-i-w CT* f*"’ juljtwij. Cf. Cat. Acad. Reg. Scient. p. 104, ann.
CCCXCY. (Cod. 1073 Warn.) / „C»£o-C 5 - - B I # # 9 tt ójïy» sine nomine auctoris. Initium doxologiao: cX-é^ t J. c xüt 1 jÜai5L nijMi^ 1 qLwj^I i_s-L> (jsiA-Ji xLi vjl Post primum folium deperditum est unum saltern folium O partem praefationis et initium operis continens. Primum Prover- f i-of bium quod.post hane lacunam explicatur, est jolyiKt J^-aJS t^wi; sequuntur eomplura alia, ordine alphabetico disposita. Tum: Antiquus et nitidus hic Codex, multis vocalibus instructus, exaratus est ut in bibliotheca Saladini asservaretur V_j!UwjJ y^lü ^ 0-JlAjij LkJlAii Sub- scriptio est simpliciter xLoj xUI ^ j*ó'. Alius mihi non innotuit. CCCXCYI. (Cod. 359 Warn.) - CjÏO-c - - . - 5 - t . « ^ 1 JU£n ajLc auctore, ut contendit Freytag *), . r* — Scharaf-ad-din Isma'il al-Ma c arri. »Quo tempore auctor opus com- posuerit,” ait idem »quo tempore vixerit, non habeo quod dicam, nam et nostra et amicorum opera in detegendis illis rebus frus- tranea erat. Eum et Samachschario et Meidanio seriorem fuisse, ex operis locis conjicere licet.” Sed suspicor nomen istud falsum esse. Legitur quidem in folio, caeteroquin vacuo, &_it_c yjLxS ILdlPLi*- i_jLw.ll j—ii3L*J)i qj' (quae verba non ab eodem librario qui caetera scripsit, exarata videntur), in margine folii primi (ubi annotatur quoque primum Codicis folium desiderari) t qjlXJI L5j» joJüII , et in subscriptione ^.ü-U Jw*.*wl jwüali; sed in Scheidii Catalogo (p. 95, n. 50) commemoratur Codex, sic 1) Arabum Proveriia, III, 2, p. 191.
inscriptus: JuU’i 1 ^-jLw J, juli! XjLi <-JjS (adde ^j) «UI Jyx; lWs? 3^ XjI:SUaSI j, (1. ^-wiAüÜ) ^yial' (1. a^lN3) r» O"^ C7~^ Satis probabile videtur Me verum operis auctorem indicatum esse, nempe Mowaffaq-ad-din Abu-Mohammed Abdallah ibn-Ahmed ibn-Moham- med ibn-Qodama al-Maqdisl, qui anno 620 obiit: vide H. Khal. II, 188 ubi de nostro opere sermo est sub titulo: £ cfc**- 1 Haec mutatis mutandis scripsit Dozy in priore editione hujus Catalogi. Conjecturam ejus impugnaverunt Rödiger in Zeitschr. d. D. M. Ges. XIII, p. 229 ann. et Aumer in Catal. Codd. Ar. Sibl. Monac. p. 187. Attamen etiamnunc non improbabilis vide- tur. Titulus enim in primo folio nostri Codicis cum titulo Codicis Monacensis n. 453, olim Scheidii, mirifice convenit et duplex argumentum promittit. Codex Monacensis tantum genealogicam partem offert, non igitur continet opus integrum. Codex vero Leidensis praefatione carens statim incipit hac inscriptione v_;L»JS 1 t * * secundum subscriptionem volumen (sj_>) sequens contineret proverbia quae incipiunt litera V) et sic porro. E loco p. 80 concluendum yidetur volumen 23«un continuisse proverbia quae litera q incipiunt. Probabile ergo yidetur Codice Monacensi contineri portionem ex parte priore sive introductione operis ingentis, cujus e parte posteriore nos hic possidemus particulam. Obstat tantum quod in nostro Codico auctor appellatur Scharaf-ad-din Isma‘11 ibn al-Moqri, notus juris- consultus, auctor operis encyclopaedici, supra p. 18 descripti, qui anno 836 s. 837 obiit. Notandum vero est, nomen hoc non ft b eodem librario qui caetera scripsit, esse adscriptum, ut jam observavit Dozy. Et, quod non parvi est, in titulum Codicis Monacensis quoque nomen Isma'il irrepsit'). Unde hoe nomen fluxerit, difficile dictu est. 1) Sic audit secundum Aumer: iüLwJjl x .» _lt ^.UKS «Ut l\ac 3***^»^
Utut est, spissum hoe volumen proverbia continet quae a li- tera i incipiunt, estque, ut ait Freytag (1.1.) »opus maximi mo- menti.” Codex antiquus est, sed anni nota caret. CCCXCVII. (Cod. 951 (7) Warn. fol. 39—55). 9 . -o 3 " ° -3 - O 0-3- 3 . r - Sj.oE. 9.oS ^,.3 ^lx^>> 3 anno 662 collecta a notissimo calligrapho Jaqut al-Mosta'cimi, qni anno 698 obiit. In fine reperitur sequens annotatio de hoe auctore: iA-=”s t3L> JaÜ (_o>Lo xü vX+Ü ƒ>! ia^ (* ijLxIH ƒ>! 3> xUi l\—q-C 1 qI—*._i xl*u xJiljj a. ^ ij, ^3jl Xail ’wVgXll xji (" XjLéJC*^ Xaaw SjXXc y~-,.v X»\£ xj ij y.\Xa> ^t*' 1 2 x^lXj ajÜj xUI U.q3*«.> yye^sJ jL*j' xUL In alia annota tion, ibidem in fine adscripta, tempus indicatur quo compositum est boe opus (‘111' \/mi ^ y£s*ü j,). Continet hie liber circiter 125 concisa et acuta dicta variorum virorum, et narratiunculas cum his conjunctas. Praefatione caret, et post bismillam statim baec dicta occurrunt: xUS $$ , , , s o lX*E Jr^ jlS <St Xiï-Uail (jd_Üt ^t-3- oyl.*/S qUIjTJ ^lXaCW x! yolj ^»aaji xij,**.5 xJ jiA*O30 'iS ^—olj j-Ai j_ j Jij' té? JLss^bü i_A.la)S ,5/-®5 J**' - ® j.tój.jl QrfO ijviaall xiyt/o ijlas xibLJ! lo jtJjS’jj'li. Codex, 32 pp. continens, descriptus est e Codice, ab ipso 1) Nempe in fine Codieis autograpbi; cf. infra. 2) Ibn-Habïb (Orient. II, p. 297) addit eum obiisse in urbe Bagdadi.
GNOMAE ET PROVËRBIA. 223 auctore exarato. In titulo enim, praeter verba qa, haee UI «xÜl xi'/. JL*j‘ «Ut nJT.. Omnes fere vocales additae sunt. ibn-Ibrahim ex urbe Gallipoli anno 999. Opus jam fuse descriptum est a Nicoll, Cat. Bodl. II, n. 114, et a Flügel, Cat. Yindob. Petropol. n. 236 (1) apud Dorn; Cat. Lee n. 68. Apographon literis minutis, sed eleganter et perspicue exaratum Libellus in 8 capita divisus est et complures sententias con tinet. Sunt 15 pp., anno 1172 exaratae. Additae sunt duae paginae similis argumenti. Idem opusculum est in Bibl. Paris. 224 (ap. Flügel, W. Jahrb., 92, Anz.-Bl., p. 37); Bibl. Goth. 1249; von Kremer n. 202. CCCXCVIII. (Cod. 2061 = Amin 338). OS ) r O) sive Proverbiorum cremor, quem redegit Mostafa n. 339. Alia exemplaria: Havniae n. 242 (12); Monac. n. 648 (1); sine anno. (59 folia). CCCXCIX. (Cod. 1526 (15) Testa foï. 169—177). ^ )+ O ) *> W rC ) O « «A&ot sine nomine anctoris.
IX. PROSA ORXATA. CCCC. (Cod. 817 Warn.) 3 O— OrC — O _ 3 300 3 0 “ iüLvp C £f-**• Celebratissima epistola, quam Abu-’l-Walid ibn-Zaidun (j 463), Walladae nomine, ad Ibn- c Abdusum scripsit, cum Commentario Ibn-Nobatae (f 768). Liber anno H. 1278 et saepius Qahirae et alibi editus. Cf. Pertsch, Cat. Goth, ad num. 2830. Codex (186 pp.) anno 969 exaratus est. CCCCI. (Cod. 705 (1) Warn.) Alterum exemplar ejusdem operis. Codex (158 pp.) anno 973 exaratus est. CCCCII. (Cod. 1605). Tertium exemplar, anno 1826 descriptum in usum Sacyi, ex cujus bibliotheca (Catal. n. 192) emit illud bibliotheca nostra. 1) Perperam Weijers legit ( v ‘4e v. g. Orient. I, p. 411, vs. uit. annot.), quae phrasis Arabica non est. Quod ad a ^ ne ^> titulua wSa 3 - o — o — operis Ibn-Khacanis: gXo gt+la/Q.
Praemissa est haec Sacyi annotatio: » Cette copie a été faite par Mohanna, réfugié égyptien, sur un manuscrit faisant partie de la collection vendue, en 1825, par M. Rousseau a 1’Empereur de Russie. Le copiste étant un liomme illettré, a souvent mal lu le manuscrit qu’il copiait et dont 1’éeriture était difficile: il doit avoir fait des fautes innombrables,” De meliore apographo Codicis illius qui nunc Petropoli est, v. ad. n. CCCCVI. CCCCIII. (Cod. 1104a Warn.) Quartum exemplar, Arabice et Latine. Warneri autograpbon. Alia exempl. hujus Ibn-Zaiduni epistolae, cum Commentario Ibn-Nobatae: Mus. Brit. 1679; Bodl. (Uri) 1240 (1) (qui Codex minimo continet ae-Cafadii Commentarium ad hanc epistolam, ut perperam in Catalogo Oxoniensi traditur; v. infra ad n. CCCCYI), 1241, 1281 et 1282; Berol. (Ahlw.) 1110—1114; Goth. 2830, 2831; Caes. Yind. 391 (Hammeri 88); Havn. 229, 230; Mus. Asiat. Petr. (n. 780; est inter illos quos Rousseau Imperatori Russiae vendidit) ; Escur. (Derenb.) 358; de Sacy 191— 193; al-Bakhcterzi (v. Cat. de Slane, p. 4 et 16). In Bibl. Caes. Vind. n. 392 (Hammeri 89) est versio Turcica, quae Constantino- poli, anno Hidjrao 1257, edita est. CCCCIY. (Cod. 791 Warn.) y OxO -I- O _ 5 3 0-0 3 üjLwj ‘ |»L*j. Altera Ibn-Zaiduni epistola, quam carcere inclusus ab Ibn-Djahwar 1 ), ad hunc re- cuperandae libertatis causa perscripsit, cum Commentario Calali- ad-dini ac-Cafadi (f 764). Codex 314 pp. continet et anno 1000 exaratus est. Alia exempl.: Paris. 247 (2 exempl. apud Flügel, W. Jahrb., 92, Anz.-Iil., P- 40); Bodl. (Uri) 1240 (2); Mus. Asiat. Petr.; Escur. (Derenb.) 497, 543. z /Ufa c. n 1) Errorem Weijersii putantis tbn-Zaidnnum non ab toe, seel a rege Omaijada in carcerem fuisse eonjeetum, refutavit Dozy in priore huins Catalogi editione I, P- 257 seqq. Cat. I. 29 ^ é-M * A A.ai .V. ^C £ t .. fc. r aC - ' ê t • Si. A rt v•. .. & tK-t-A f / n t rl, < . (

descripta ex as-Sojutii Hosn-al-moh&dhara. h) Loci Ibn-Habibi (in Z.O) de ag-Qafadio et de Ibn-Nobata, cum versione Latina, passim ab Hamakero emendata. I) Excerpta ex Catalogis Codicum Orientalium et ex H. Kbal., quae ad Prolegomena pertinent. CCCCYI. (Cod. 1631). a) Apographum, a Weijersio factum, Codicis Saeyani, qui continet Ibn-Zaiduni epistolam cum Ibn-Nobatae Commentario. Codex ille Saeyanus ex eodem Codice descriptus est atque Codex noster 1605 (supra p. 224, n. CCCCII) (»copié sur un manuscrit faisant partie de la collection vendue en 1825 par M. Rousseau a 1’Empereur de Russie. Cette copie a été faite en 1827 par MM. Kunkel et Fleischer, deux de mes auditeurs. Le B™ Sil- vestre de Sacy”). Weijers variantes lectiones adjecit ex alio Co dice Sacyano (v. Sacyi Gatal. n. 191), qui anno Hidjrae 960 scriptus est. Locos qui jam a Rasmusseno et Hirtio editi erant, non descripsit; sed horum virorum editionem cum utroque Codice Sacyano contulit et variantes lectiones enotavit. 6) Versio Latina prioris partis Ibn-Nobatac Commentarii (Cod. 705, p. 1—81), ex utroque Codice Leidensi, cum annotatione. Lacunae complures et saepe integri loci omissi. Textus ex utroque Leidensi, cum ver- sione Latina et annotatione, p. 81 usque ad finem ejusdem Com mentarii. Longa annotatio (8 pp.) Hamakeri ad verba Ibn-Zai- duni: c) Apographum initii (2 pp.) Codicis Oxoniensis 1240 (1), factum ab Ottomaro Behnsch mense Maji anni 1837; ex quo jam statim hoc patet, perperam in Codicis titulo et in Catalogo Oxoniensi tradi, hunc librum esse Commen- tarium a<j-Ca('adu; est enim Commentarius Ibn-Nobatae. Caeterum H. Khal. et al-Maqqari errare videntur, dicentes ac-Cafadiam Commentario illustrasse epistolam, quam Ibn-Zaidun Walladae nomine ad Ibn-'Abdusum scripsit (Catalogo Oxoniensi deceptus, idem dixit Weijers in Spec. p. 3); non ad hanc epistolam Com- mentarium scripsit ac-Cafadx, sed ad epistolam ad Ibn-Djahwar.
I CCCCVII. (Cod. 1632). Exigua pars Commentarii ag-Cafadii ad epistolam, quam Ibn- Zaidun ad Ibn-Djahwar scripsit (nempe praefatio et ipsa epistola, Cod. 791 p. 1 —14), a Weijersio ex Cod. nostro 791 descripta, cum versione Latina et annotatione Weijersii et Hamakeri. In hoc loco duo, ut videtur, folia in nostro Codice (qui praeterea male ligatus est) desiderantur, quae ex Codice Oxoniensi descripsit Bernstein; longum carmen cujus initium est: l—x*—*—4 i3 j»^^U.j! téklj ^ ^J-L ^ etiam cx Cod. Paris, descriptum est, a Sprengero ut vidctur. CCCCYIII. (Cod. 632 (1) Warn. fol. 1-146). w — o~c > — - Jl oLoLa_/>. Consessus al-Harirn (f 516) cum paucis scholiis marginalibus. Codex, charactere Africano exaratus et vocalibus instructus, anno 598 scriptus est. Subscripts haoc est: £!„aJt tAxC ( —- b. C !. j — 1 x tt 0-? 0—j 0-5'jl* Aa£ 0_J A*.JS? 0_J xA*j ^.ILi Aiijjj a_j *11! D.XSÓ x*ar4J, et in margine: O) ^5 ^ J.A0Ï xLUiL Lgjbls 0^5 xJx: 2Uj»3Üi 5 *1!! 0? 0j A*rs^ A*-^ Q—j 0—j ,3! i5lx*«^5t *..<2yüS !a~^ *11! *—Y) ' JS {^Ia^êI! *U! A>^ 0^^ *11! j»!oi (■*■ 0^ ^.A*Uii! A.**^ 9 (3^ g.^w.j! 3^!j L^Jo'ü ajU 0\.*awj. ; *Lw Oj»J! 3 l _gdjUb« *X,*i. Summi pretii est hie Codex, verosimiliter in Hispania scriptus. 1) I. e. ipsius al-Haririi.
I /A-rj‘
CCCCXIV. (Cod. 44 a et b Gol.) Pars ejusdem Commentarii. Cod. 44 a continet particulam ex Commentario ad Consessum 10 UD1 , tum Commentarium magnum ad Cons. 11—25; Cod. 44 b ad Cons. 26—33. Uterque Codex cliaraetere Africano exaratns est; Codex 44 b scriptus est anno 987 ut asservaretur in Bibl. sultani Sa'xd ibn- Mas'ud. Alia exempl.: Mus. Brit. 667, 668; Paris. Suppl. 1610 et seqq.; Yindob. 374; Monae. 563; Petrop. 141; Mus. As. Petr. 96; Bosen, Ms. Ar. 118; Upsal. 84; Escur. (Derenb.) 495, 512; *Vatic. 773; *Cid Hammouda (Cat. p. 16); *Fez., Bulletin de Corr. Afr. 1883. n. 4. Cf. Lee 53; Scheidius 36 (p. 93), Rödiger Z. d. D. M. G. 1859 p. 232.
CCCCXYII. (Cod. 911 (1) Warn. fol. 1—263). 3 ~ oSo£ Commentarius, dictus, in al-Harlrium. Initium est: )i_5 ‘ O ioj 3 öl^V^UI u gJ! «JLs^ «UI lXJ' ”qIjI 3 In praefatione ait auctor: j—ff 1 lo OjoLsIS £*..—iC A_k_s gjtoj’iilj yailji 5 liA&s Deinde sermo est de Commentariis „L*j_j^I (auctore al- Motarrizi f 610), gytogol (auctore, ut ait H. Khal., Qasim ibn- Hosain al-Khowarizmi f 617), vulgo Qadr-al-afadhil dicto) et g~/toj—ll (auctore Tadj-ad-din az-Zarnudji f 645), quibus usus est auctor ad hunc Commentarium componendum. Finito operi alia manu subscriptum est: «UI gi (i,ljUaXjl qjAU t\*« g.^i.JI A-j w)lS>y.U üU.11 Scriptus igitur foret Codex noster a celebrato Sa c d-ad-din at-Taftazani (f 792), cujus certe aetate exaratus est; utrum vero at-Taftazani Commentarii auctor sit, dijudicare non ausim. CCCCXYIII. (Cod. 883 Warn.) Commentarius in al-Haririum, „A_ii.il dictus, sine auctoris no mine. Praefationem recentior manus in charta priori folio Codicis agglutinata addidit praemissis verbis: Lv3> x>Ljj> jfliilj. Incipit autem: o'A.—i aU tV*iL ex quibus verbis collatis cum exordio Cod. Yindob. 375 jam statim patet ambos Codices eundem Commenta rium continere, ita ut saltern titulus Commentarii in Cod. Yindob. obvii, de quo Flügel ubivis frustra se sciscitasse affirmat, inno- tuerit. Absoluta praefatione ipse Commentarius generis mixti ita incipit: -o* x*3l*J!} y\_iL*„jf «1! tA+ü Ui^oJI Aac aLao! <*U! ■& «.jLöPIj «U 5 «üL> g-ll qUaai IaAc 4ï aUI Ij.
Codex dividitur in duas partes separata subscriptione munitas unde patet priorem esse exaratam anno 703, posteriorem autem anno 705 characteribus minutioribus sed nitidis. In marginibus ultimorum foliorum exstant variae aünotationes partim persicae e quibus haec arabica transscribo: ^Jaib wLxI; 1 j J g.—U J gytogtS! j
JUi ^ Lmij i w r4>j' ij> c ^ ^sLIjl vlyx-l (* c? j ' '—0^ L§** ^5 v>—*?. ^ >A*; ^gJjXI yas» J 1 oljX** vi£$LS' Jj'lj *JLcj «Isb y-L^-b Sj^Lf/o i_AJj-U isSjS? x>j.Xs j»^^! gh-il er» *i X w lXJIj^ (jiiji/o g^-i*jl g—> *■**! ^ LS“^ ê—? jj&i ’—^ y-^-f. _;—S 1 j-büwlj j^iy^l x.^\.*0 0i3b (j^ljljki ^i' - sr b'_5 \ y^l ~T- J J ^ ^ '*'~~~7~'~ > .^'0 LtAjI^w v_fti4.II (3jJ l 2 * X-tw- i3j"il j£-w ^^4 05^ >w '^"5 ^-w- ej-4-.^.b* ' < --,~4 ^ CUwo Codex (325 folia) anno 999 exaratus est. Yidetur unicus in Europa. CCCCXX. (Cod. 1502). Al-Haririi Consessus, solo excepto primo, integri Arabice descripti, cum Commentario ad nonnullos eorum, itemque cum ejusdem auctoris Xw-U-w.il Xil-w.il et X-Uw-wJI, e Codd. manu scriptis *4 44 1 4444/ X Eugd. Bat., manu Alb. Schultensii. CCCCXXI. (Cod. 1491). A. Schultensii Curae autographae in al-Haririum, exhibentes vorsionem Latinam Consessuum priorum a septimo inde ab eo factam. CCCCXXII. (Cod. 1492). In eundem auctorem Curae autographae J. J. Schultensii et H- A. Schultensii. 1) Perperam in Codice scriptam est 0\.jtjjl Xw—. Btenirn Tunetum captum est duodecimo Calend. Augusti anni 1535 (942). V. Eiarium Expeditionis Tunetanae in libro c. t. Rerum a Carolo V in Africa hello gestarum Commentarii (Antverpiae, '1554), fol. 41 v. sqq. Cat. I. 30
CCCCXXIII. (Cod. 1345). Schroederi annotatio ad al-Haririum. CCCCXXIY. (Cod. 632 (2) Warn. fol. 147-149). Haririi et xJLwJjt. «Prior epistola in omnibus verbis literam ^ habet, posterior literam ji,. Prior beneficia petit et gratias laudesque promittit, posterior has per- solvit ').” De praestantissimo hoc Codice jam dixi supra ad. n. CCCCYIII. CCCCXXY. (Cod. 56 (2) Gol. fol. 202—204). Eadem opuscula. De Codice jam dixi supra ad n. CCCCX. Alia exempl.: Acad. Reg. Neer], 60; Bodl. (Nic.) 103 (2); (XJri) 357, 361; Berol. (Ahlw.) 298, 1034 a; Lips. 286 (2); Escur. (Derenb.) 493; cf. etiam supra n. CCCCXX. CCCCXXYI. (Cod. 1704). üloLa_,a auctore Abu-’l-Faradj Abd-ar-Rahman ibn-Ali ibn-al- Djauzt (f 597). Liber a H. Khal. non memoratur, sed aliud exemplar (I voluminis) descriptum est a H. Derenbourg, Les Ma- nuscrits arab. de VEscurial sub numero 542, in quo titulus ita audit: üLHH J, olclüti sed dubito an ab ipso auctore ita scriptus sit. Codex noster continet quinquaginta olol—cum explicatione vocabulorum difficiliorum. In introductione haec auctor de suo opere scripsit: ^xf* (_5jS-ls ij. ' Lo ^.Xjh xSi J.S” 1) Sunt verba Fleischeri in Caial. Lips. p. 527 sq.
vAï j,b5 L! ijjjt*! hmJS iAÏj m\aa i_jjc! ^lXÜ JJUJ! Ioj i_>y(o (3 OjLêXj \_j|j |_c—<0 O^lj' Codex 234 foliis constans satis bene exaratus est anno 1168. Alia exemplaria praeter Escurial.: Cantabr. (Preston) p. 34 n. 237. Emtus Bcryti anno 1878. CCCCXXYII. (Cod. 1545 (4) Testa fol. 44—62 r.) O — OC J o .. Titulo et nomine auctoris caret, sed est 6 OS 5 ii ^ ^ auctore c Izz-ad-din ibn-Abd-as-Salam ibn- Ahmed ibn-Ghanim al-Moqaddasi (f 678), quem librum anno 1821 Parisiis edidit Garcin de Tassy (Les Oiseaux et les Fleurs). Codex anno 1165 incomte exaratus est. De quatuor Codd. quibus ad editionem suam usus est, exposuit Garcin (p. xx—xxm); de duobus Paris, (de Slane 1641 (3)) cf. Piiigel (W. Jahrb., 92, Anz.-Bl., p. 37; cf. p. 39); alii: Mus. Brit. 751 (1), 1527 (4); Bodl. (Uri) 429, 850 (3), 304 (3); Cantabr. (Preston p. 58) 229; Tiibing. 134; Goth. 2693, 2694, 2695;Upsal. 90; Escur. 1832 (1). CCCCXXVIII. (Cod. 1545 (3) Testa fol. 35-43). O— O,o. osb .. *3 O * O-c 3*0 * SjbLu ‘Oj-aJ! auctore c Ald-ad-dinj Abu-’l-Hasan C AU ibn-Mohammed ibn-al-Moscharraf - 1 ) al-Mdridini (t 772) 2 ), sLajiJI Est disputatio 15 paginarum narcissum inter et rosam. Codex anno 1167 exaratus est. — Additae sunt tres paginae quae versus, acute dicta et alia quaedam continent. Rebus mirificis annumeratur 1) H. Khal. (II, p. 655) habet , sed in nostro Codice est Jjf (SIC) 2) Cf. Ibn-Habib in Orient. II, p. 429.
ludi magister qui cibum puerorum non comedit, Christianus qui stupidus non est, mulier quae sapit, Hispanus (^-v^JlX-JI) qui munificus est. »Ubi virum audis dicentem, abstinentiam omnibus virtutibus esse anteponondam, scias ilium foedam habere uxorem.” »Ubi virum audis dicentem: »Deus plus valet quam isti!” scias ilium deverberatum esse.” ƒ✓. ^ A (. ?k * i n. . * ,it fi-Y 4*t U CCCCXXIX. (Cod. 456 Warn.) dj -e ? ^ __ 2 C^o 3 - _ «LijJsül ‘ LsLs'j! Ki.5 li auctore Ibn-'Arabschdh, qui hunc librum (quem Freytag edidit) anno 852 scripsit. Codex anno 944 exaratus est. CCCCXXX. (Cod. 135 Gol.) Idem opus. Codex anno 996 scriptus est. CCCCXXXI. (Cod. 731 Warn.) Tertium exemplar, eodem anno 996 exaratum. CCCCXXXII. (Cod. 808 Warn.) Quartum exemplar, sine anni nota. Alia exempl.: Acad. Keg. Neerl. 61; Paris. 1509, 1510, 1511; praeterea 206 (3 exempl. apud Flügel, W. Jahrb92, Anz.-Bl., p. 35); Mus. Brit. 752; Bodl. (Uri) 354; Goth. 2696, 2697, 2698; Monac. 610; Caes. Vind. 398 (Hammeri 73); Mus. Asiat. Petr. p. 208; Vatic. 774; Escur. (Derenb.) 513, 514, 515; Cid-Hammouda (p. 16); de Sacy 142 (2), 179. Cff. quae de variis Codd. monuit Freytag (Praef. p. xxxv sqq.), qui Codd. nostris 456 et 731 usus est. CCCCXXXIII. (Cod. 814 (10) Warn. fol. 251—254). XeLJt idL*, auctore Djalal-ad-din Mohammed ad-Dauivdni (f 907)
(cf. H. Khal., III, p. 430, in v. jüJUl! xJL^). Est tractatus de calamo scriptorio, prosa ornatiore scriptus. 7 pp. nitide exaratae. CCCCXXXIY. (Cod. 958 (17) Warn.) Alterum exemplar ejusdem opusculi. 5 pp. Alia exempl.: Havn. 231 (5); Yindob. 2003 (40); Brill (Houtsm.) 84 (3). CCCCXXXY. (Cod. 1526 (7, 10 et 11) Testa fol. 110—114 et 119—127). Tres ex as-Sojutii (f 911) oloUw, nempe prima (cf. H. Khal. III, 572, VI, 55 seq.). J. ‘ x*s>Lw, decima septima, x_*Ls_Lt, et vigesima quinta (cf. II. Khal. IV, 570) «(jasjUtt 0-j' syua-j 3 ‘ (jWjlxit Codex anno 1172 exaratus est. CCCCXXXVI. (Cod. 2092 = Amin 369). oü*ajf ^^jylsü!, maqdma as-Sojutii vigesima sexta. Cf. H. Khal. IV, 344 n. 8683. Male quidam titulum inscripsit: (jylwJI j-k-'s 3 ^IJL. jLxlail qui pertinet ad aliud opusculum a nostro diversum. Cf. EI. Khal. II, 5. Codex sub- scriptiono caret et ultimam paginam aliud excerptum implet. Alterum exemplar describitur in Cat. Mus. Brit. n. 1404 (10). Totum opus vel ejus partes: Mus. Brit. 1404; Cantabrig. (Preston 35) 140 et 180; Paris. 1590; Goth. 2771, 1 (8), 58 (3), 2049 (2), 2772, 2773; Caes. Vind. 401 (Hamm. 67); Monac. 891, 893; Caes. Petr. (Dorn) 232 (1), (Achalc.) ap. Frahn, p. 10; Vatic. 361 (3_6); Escur. (Derenb.) 535, 564. Lithographia anno H. 1275 prodiit, editio anno 1298 (1881) Constantinopoli.
CCCCXXXVII. (Cod. 630 (5) Warn. p. 262—283). “ j'iLsül q/j ‘ j'i-Ji maqama Sojutii vigesima octavo,, cujus argumentum bene indicayit H. Khal. Ill, 464, YI, 56, praeterquam quod non 22 sed 21 viri docti loquentes intro- ducuntur. Sunt 21 pagg. currente calamo exaratae sine anni nota: Eadem maqama continetur Cod. Goth. 2049 (2) ubi cf. CCCCXXXVIII. (Cod. 2081 = Amin 358). Haee quatuor folia a Codice quodam majore separata sunt ita ut in folio primo recto finis exstet traetatus et alius incipiat cum inscriptione: ixJLif ^ x^jL iwlat! ^JUj 5 Habemus igitur maqdmam eandem cujus pleniorem titulum dedi in Catalogo Mss. Brill, n. 67 auctore Cdrim-ad-drn Abu- Mohammed Ibrahim ibn-Mohammed ibn-Abdallah ibn-al-Hadi, qui ut in eodem Catalogo sub num. 98 scripsi, anno 914 diem su- premum obiit. Anni nota est 1067. CCCCXXXIX. (Cod. 814 (5) Warn. fol. 199—205). ) w O w ^ ^ w idLwjjt auctore All Tschelebi, vulgo Qindlt-zddeh dicto (t 979) l ). Prosa ornatiore gladius describitur et laudatur. Initium est: oj—q—« ^-Xjl aU A*~t. 13 pp. nitide exaratae. Glossae margini adscriptae sunt. Aliud exemplar mihi non innotuit. 1) Cf. Hammeri Gesch. der Osman. Dichtkunst, II, p. 341 sqq.
CCCCXL. (Cod. 814 (6) Warn. fol. 207—213). KJLwjJI auctore eodem Qinali-Zadeh. In Codiee nee titulus nee nomen anctoris reperitur; sed quum tractatus incipiat a yerbis: ^ b iA*il iiU, de utroque certiores fimus collato H. Kbal. (Ill, p. 430). Caeterum male apud H. Khal. pro legitur qLmjKI; est enim versus metri JjJaS!: (*^5 l_5y^ (J7^ L_\*j ,j*aÜ! j.J't y, b tA4.iL Sequuntur tres alii versus quos excipit oratio soluta, ineipiens a verbis: “ j»b—C’! ti— c i A-Ac 1 j,bLw..!j obL*o. 12 pp. et dimidia. Al. exempl. Havn. 231 (6); Brill (Houtsm.) 84 (6). CCCCXLI. (Cod. 814 (7) Warn. fol. 215—217). fLai! kIL!^ auctore Mohammed ibn-al-Barda‘1 J.L V it ut est m titulo. Initium est: x_j J^~> s 1 jJLsJb *L ^jvJi ifi iA+Ü u (*"'*^5 j<Aa bo. 5 pp. Alia exempl.: Vindob. 2003 (39). Tres qalamijas, praeter alia opuscula, continet Cod. Dresd. 204; cf. quoque Bodl. (Uri) 145 (3). ktiam Codex Brill quern descripsi sub n. 84 praeter qalamijas jam laudatas tres alias continet. CCCCXLII. (Cod. 1735 = Amin 379). ^ - & w „o- *«. > ^«5 ? oS “ l ' r b* yf-d 1 b^\ auctore Abd- odlah ibn-Ali al-Wazir, poeta Jemanensi qui vixit ineunte saeculo duodecimo '). Intelliguntur duo loca in vicinia Qan'aae sita quo- ru m saepe mentio fit in historia Zaiditarum. Initium post doxo- l°giam: l&Aiwj jls AwALil 0 LU^ IjL^ If Asa 1) Possidemus diwanum ejus, de quo vide in capite de poesi.
(i (sic) q_-i iX-?! Lo'iX=> s-Ü- 8j5>Lail Q-. v_s.2jl U i_\UaSI i3 c*»;* Jij' jC*jj-iS Jlc i>Li*/$l Lfl^Lgói vy*il*jj ISPjL^j' kdüój^. 1 ysJ ^LtiLn» Ij Ij ‘-r A *-^' i3 vJiLJI xjLwJb oüiJJI »jjLb lA^iXjï» ^Ly&jXilj g^oiAXll tUvJI ^-LXj 0-» J—*^-j ^1 sLaa’l J. k—ria-Sj Ibö i£a-£-> Lu-93 L+X^s- Haec pauca suffieiunt ut de stylo quo utitur poeta judicare possimus. Apographon negligenter exaratum est anno 1183 et fortasse non integrum. Sunt 9 folia, nam ultimum folium ad librum non pertinet et varia excerpta continet. 1) Cod. k 1.
H X. AXTTHOLOGIAE. ECLOGAE ETC. 1 ) CCCCXLIU. (Cod. 1012 Wam.) ^ jAjl au- ctore Amr ibn-Bahr al-Djdhitz (Ja>QL) (f 255). Prior hujus voluminis pars agit de virtutibus et vitiis mulierum. Incipit a eapite de oLul^i (initium: £—aJI a _- ._a*2 Lo^-. ^ Ui ^ J\ J^xJt ^ LJ Jb“ a lsl=* j'Au-Sl ^ ; sequitur fol. 3 r. oU50C.lt; 9 T ' SL ^ JI 0~U; I 4 r. gwJjyJi 20 r. go^l j Jl£,l; 2 ° F ' ^ iUU lo; 27 r. ®U1Ü ilwi; 31 v. olüJLLJt; 37 r . s ^5 46 r. bA/ip; 51 y. Ljjjl e>--A=*; 57 r. 0 **Ls? J** » 65 r - 84 r. XjyuJ!., S^ijl ^Los 89 r. ihLi,; 93 r. SJUSJI a .~L^ ; 135 r. !) Anthologias mere poeticas vide in eapite Poeseos. — Ceternm hoe eapite description "«mus omnia opera hujus generis quae ad ob^' et b^toU* jJLc pertinent A aUCt ° r Slbl Proposuerit ut lector historiolis ejns delectaretur sive voluerit ut nulla lnm m ° reS exeml>li8 et fabulis » se propositis exerceret. Hane ob causam non- snnt, Kr™ l Uae ' n Pri ° re editi ° ne in ca l >ite de Arte P 0,itica et Ethica descripta Cat. I. 31
138 v. 8uX.«j; 142 r. «Li! 143 v. ,3 siX»^ U^uJ! jjL»j; 145 v. 0 L>^J' 5 cr ML "^ » ^ r - ^ ®UJI V' AO ? 151 r. 54_a—«?; 151 v. v3 ct ’ t '155 r. Lgüc Qj*xL»Ji ^ ^jf-lSi UiiA^iS cr^5 5 159 r> *— UJ4JI 159 v. j 3jr yJI IA\S>; 162 r. J-asH UeA0. Codex currente calamo exaratus est al-Qahirae anno 830. De- seriptus est e Codice, qui scriptus erat in Jemanae urbo Zabid anno 615. Alia exempl.: Mus. Brit. 722, et cod. olim Kremer 98; Caes. Yindob. n. 356; Mus. Asiat. Petrop. CCCCXLIV. (Cod. 587 Warn.) yifit jLoÜÜ! auctore Abu-’l-'Abbas Mohammed ibn-Jazid, vulgo al-Mobarrud ‘) (f 275), liber a W. Wright editus qui nostris Codieibus usus est. Codex noster (915 pp.) a duobus librariis exaratus est. Paginae enim 333—904 exaratae sunt valde antiqua manu; omnibus voca- libus sunt instructae et textum optimum offcrunt. Reliquae antiqua quidem, attamen recentiori manu exaratae sunt; yocales hic sunt rariores textusque minus emendatus.. 1) Sic pronuntiandum videtur collato as-Sojutii opcrc dc Vitis GTdmwctCicoT jhh J5 (Cod. Lee fol. 47 v.), ubi de nominis origine haec referuntnr: \J>.X*o L-j -ï ö-xi; 3^ Kufenses idco pronuntiabant C>yKA (vir elegantis faciei) quia revera crat hic vir ^ ut antea dixerat as-Sojuti. Confirmat hanc pronuntiationcm una e facetiis quas collcgit Tza'&libi, vid. Chrcstom. ad ltoor- dae gramm. Arabic. 2e edit. p. ^*, n. aI.
CCCCXLY. (Cod. 1738 a et b = Amin 8). f ^ 8 O Ejusdem libri alterum exemplar duobus voluminibus compre- hcnsum, quorum 1738 b longe antiquissimum inscribitur: «jil jwsUfl cr . Incipit a p. 527 editionis et pergit usque ad finern operis. Exaratum est hoe volumen anno 488 teste subscriptione, sed difficillimum est lectu, quia atramentum ferrugine imbutum ehartam eonsumserit. Cod. 1738“ continet initium operis usque ad p. 432 editionis sed recens est apographon. Ceterum lectorem relegare possum ad Praefationem libri al-Kamil in qua editor libri accuratius de am- bobus manuscriptis exponet. Alia exempl.: Caes. Yind. 230 (Harameri 40) et Mus. Asiat. Petrop. p. 209; Berol. (Sprenger) 1144; Goth. 184; Cantabr. (Preston p. 42) 25, 42; Escur. (Derenb.) 221; Constant. (Köprülü) 1358, (Abd-al-Hamid) 1177; in Bibl. Acad. Reg. Neerl. (53) sunt "Excerptae plurimae Sententiae, Adagia et Orationes Virorum il- lustrium ex libro Camel, auct. eaet., manu Reiskii, cum multis ejus notis et indice historico.” Aliud apographon manu A. Schul- tens Monae. 602. Initio Codicis nostri 446 reperiuntur J-olÜl Jsblci quae desumta sunt ex Abu-’l-Qasimi ‘All Ibn-Hamza al-Bagrl (-)• 375) opere, cui titulus -öHè! ol&yJiXil (cf. supra p. 34) a ). CCCCXLYI. (Cod. 1440 Testa). , opus in duos tomos distributum, auctore Abu-'t-Taijib -) Mohammed (ibn-Ahmed) ibn-Ishaq ibn-Jahja al-Wasscha anno 1887 a R. Brünnow ex hoc Codice editus. Qui quum scriptor sit antiquis- simus (floruit enim tertio Arabum saeculo et discipulus erat Tza'labi et al-Mobarradi), describain quae de eo leguntur in Excerpto ex al- Qiftii Vitis Grammaticorum, ab ad-Dzahabio facto (Cod. 654, 3), 1) Exstat hie liber in Mus. Brit. (olim Kremer 91); Argentor. cf. Z. d. D. M. G. 1886 p. 313. 2) Sacpe in ipso libro jij'.
et in as-Sojutii libro de eodem argumento (Cod. Doet. Lee, fol. 3 v., collat. cum Cod. Yindobon.). Al-Qifti: q-J ot^U-l lXJ”! V—3™^ er 1 2 q-jIj ü.*j 3 (d-*d 0^-5 ^jA*.5 <Aj—(j*Ia*J) (3^ 0“ c <3i) AJj aU' (J—c iA+XaÜ iA_.^ j.' XjbL> X^L> XajUjI XaLs *._a_e Ojj ol a1e> sAc 3 u»yi ji—>Lxi^ Lw*£l k_jLx^ LgLo oI&aak BjaaS^ ^>1 v-aa^- As-Sojuti, in voce 1_%JI <_**=»?. ^ ^LsvJ A*^, ait: ,jjL^U»»t q-j AJ’I ^_j (3 j—■». Ibi itaque haec leguntur: (__5^UJI Lw^J! ^AjS?. 0_J vJLS=Ult Aj'i (jJ lW g4jb' ,J, u.aaLÜ Jls vJÜSlJ q._J lW s^c jó'j oyib IaA C 1 '—a^iuxji gj.^1 v_a^XAoX]l ^ AA*J AaÜaI^j Axa. qA aIII Aac ^e C55^5 ^-A-*^ . a1*ü ^e AA' XxL*j) (- >_aaX*J l+I*^ [>y<? qI^j A*a*.U [AJ5] J.' Xj^Le» Xaa/O AjLe CJjjj i * &—A-S ^.AEaAVII *^EïVaJ^ 3 v_SLULa2aJ! aJj ‘ c^ijl ‘u^ 1 oLi_j> oLL~> ‘ vjjjèil ‘cjo^JI^ AaJI A*iu o?S ‘ 3 y^y^ ‘qILjUI ^1 Ü^aIL jlXüj Lc _-^aJI L5y w & mg "$ <^_y*AOJ ^ I^Ua/O 3 ^AA3 Ni ^AJO Ij Nee al-Qifti, nee as-Sojuti loquitur de Aa*j! vjlXS", qui liber in al-Mowasschd (f. 137 r., ed. p. II^a), ubi de rosa agit a,uctor, comme- moratur his verbis: ‘ IAjA.e {J ^aJkl 0 I 0 * _i_Al 1) Uterque Codex male jj^Lyi-l. 2) Sic recte in Cod. Vindob.; Cod. Doet. Lee i ojj.
£ U—aJ’ - tiVJtXJ ajil tXJij « L-SaxJ j£o ,ts& b v-jlXÜI t*Ji5 (3 to ■■ xJ x.XJL^\avj f lXÜxJ! . XV: “ 3 ^ ')• Caeterum auctoris nostri cognomen non fuisse videtur , vel L*^Ji, ut additis voealibus legitur in libri nostri titulo, in praefatione et in titulo tomi secundi; sed w- _ _ :4 LwjJI, ut legitur in subscription tomi primi (l_.wj.JI), apud al- Qiftium et as-Sojutium. Continet liber post doxologiam et praefationem, 56 capita, nempe: (jö^UüI ^ sly^l U 5 ‘ i_oJ qLJI ! “ vg.S'Li/o ^ ‘ \s-;U/o P «t-JJaJlj viJl f D Ls^i *“ v&Lwdl 1 j_c «l!i 3 K_a_*o o o v-jjiaJ! ,jjlajt v v_a!Lj ,J,.c JL,*x*J ^.c ^jiSt a « v_s.xè^jt xls 5 ‘ sl>j» O c ‘ «,Uj '-iLcL ^ w&JiXaJI ^A=> 3 -J cr* £ l~>- lo it L^aaksj sj.J! £.jL~ci U «qJdi “ S-’JW (_gji\J >i_j U 5 ‘ ujtJji! J.»£iS av>Lv> oLsdj Uj 1 iAaJjJ! u*-L> gds 3 £ l—> 1» it* v —^a- 2 " U Jais» 3 i_aa£jJIj 1 y*JI qJaS^ (J.e i*aÜ- It* 1 «iAA.iixi!j daait stXxi q, oU (ö if 1 «^X^dl ^jLö vjLa ^°5 £ v_s.a3j q, v_jLj j 1 ) u lX=-jJI BiA-ii qX! SjLüci OA**i2*Ai2Jj 3 *-fd U$ lCvJI Xj,*A 3 Iv « i_j._Jjij s^Jt isiX-il ^ Aaï «OÜX*jt oid f L? a * 3$>l vie jdL L> Ia *Ü 5 t iüijAJI ■Ó? «Aj^yi Jj^c Ojitc (^} ‘ 3 Ai*j s l> Lo 11 i) Alios titulos librorum in hoc opere laudatos dat Briinnow in Praefatione.
Sequitur tomus secundus, in cujus praefatione dicit auctor se in tomo primo seriora tractasse, nunc vero festiya et jocularia se tractaturum. Continet haec capita: ó^_aJ 5 qL&S' P. l\ae sjoLJ^ £ y_\_*JI (_5jó jJjLaixi sL> Lo PI qLas.Ü /ó PP 1 £j- c ^ “^^*-5 Pf «o'»ij*" 0.ma^C*aJI £ (jJJJS ,3 4jjUi ^5; 3, £ To tt olaJij OïLXaJ' J, £ t_j^UI ^aÊ qL atajlJ- 0-0 131AJI £ wa-JUL, JaxXht j, jJUij PI ttu^yaa]'., \_aJLèuJ' (jJ._a.JJ' j £ LaaJI olj ; JiC/i 3 Pv tti_A-o*a^ it jlxiilj i_jlaü 5 iJJCaJI j/a-a-J 3 1 (_gj-J 0^j Fa «pijl' iüjAO 0_e *”• £ 3 £ iij—ibJI j5j j-J'J ^ sU^! ^6 P*l ttujLJ'iit jjj SjAtStj £ oj'yJJ' 3 ^ I". tt LgjlfJ XcLaJJ l~g_A_E q^aCjJj £ LgJLVJ!' 0« iljjJhJI jaLaJ (_5A_.il /ó tr ütXs^i jgji v>» er 0 ^ L* 3 JJs loj ‘^aJ' 3 sl-E- U Pf 0.0 ibo^i s ; y toj ^.UaJI J .» ii i^JjCxJI jgjL\,J |JUajU^5 LSi 1 ^ A_a_A3 l"ö ‘i lé)^' 1>J—£ sljjIJI 0^1 0_Mo^i«.'j £ oIajIXÜ (j, *b^' JsLaJI 0xi ƒ;*=>' Lo P“l iU .—ajIXjj 0« ^AAï >(J.A*ÓD Lo P 1 V ti oLjL*J! gJ-A» 0X) s Sj)l*>5 1 0X1 ^U-t—A-S^ Sj.a.*aO L*xi P 1 A tt^UaiJMj tJijiJ' jjt> J.AAA. A_J £ ob'^AxJ' (J.-C «J-X-A^ Lo Pi « j.UaJ'j j*A*aU Ij-Jj £ ^.LÏaJ' tAs-j, Lo fl C (jo^AaaJ' ,^.c a_aa£j Lo f. oLdiXjl j^bj £ j.Üc’ii!} AAaï’ti' (jyjJ Jt-c o\_e- 5 Lo fP tt ^bL+JI JiLaJ'iS' 0xi 1) In hoe capite etiam sententiae et proyerbia referuntur, quae oiücinis inscribi solent.
woLao*J^ q^UJI >5 Lo ff 1 u Lo fö c l\>j Lo ff IwO^lXJ^ (^—c k\s>^ Lo f 4 ! cXclüi^ oLsi^ji^ jaMo.t\jU^Ji 5 jyk#+.!\ (J ^.—c u-JL^I <> v^j U fv uJJUSIj b^L, ‘^L, JÓLJÏ *ijtJaJIj 015,^*11 uXs-j Lo fiv tt i_jLüil ^jiAaOj O^jIiiAA^il SjS-jj 4 gh&jJIj jj, LJL^-Ij Lo f“l ii v_jls^_j tjLotóji ( J^ b^.x£/o g*Laj Lo ol iXJij y^>4>- (i— c t—cAj Lo ö. ii j»ïi_Xs*^1 ^ Ej O^-il lA-walj a-J 4 oL^*Xim_\J!j ^.üxJI A_o jiij'bStj ï"ii!j 4 ol-wUjlj ^jLiSJ! jjic ' _ *" f Lo oV ii (^•**0$ Q^tX/Oj 4 i_*A\i} s &daajt ^Ij! (J^E U ol“ 11 üLoLp-j ^•pAiaijj c oLLu.wJlj IdooJIj ^I^Votil (Ji—c wui^j Lo öf tt ^^0 4 j,^Lï"3l wCAj Lo oo u üLLJIj ijjèiAÜj i_jjL**i|j i3 idjloil ogyto j_jC.il ‘^jJljjJIj |?^A_il <J,_c i_Cü£j Lo ö1 tl jLiaUjl O 11 jA0öls*jl Ex capitum indice jam satis intelligitur, argumenta leviora in hoc libro esse tractata; at minim quantum conferre potest ad mores et ritus Baghdèdensium, saeculo tertio, melius cognoscendos; magnifice et sumtuose vivebant isti homines. Imprimis vero ani- mum adyertit ingens yersuum copia, qui annulis signatoriis, ves- timentis, utensilibus, instruments musicis, nummis aliisque rebus inscribebantur. In reliquis quoque capitibus permulti versus anti- quiorum poëtarum afferuntur. Auctor prosa ornatiore uti- tur, et saepe laudat praeceptores suos, ut al-Mobarrad, Tza'lab, Abu-Dja c far Ahmed ibn-'Obaid ibn-Nacih, Bischr ibn-Musa ibn- Qalih al-Asadt, alios. Codex noster, qui unicus est in Europa et 191 folia continet, si recte video, anno 846 exaratus est. Opus H. Khal. incognitum eiat. Praestantia et raritate eminet hic Codex inter illos qui anno 1839 coëmti sunt.
I- >■ 248 ANTHOLOGIAE EOLOGAE ETC. Additae sunt quatuor paginae, longe recentiore manu scriptae, ubi narrantur ca quae Halebi acciderunt ab anno 1238 (p. Chr. 1817) usque ad annum 1235. CCCCXLYII. (Cod. 2071 = Amln 348). Hic Codex 147 foliis constans inter pretiosissimos quos hic habemus adnumerandus est, sed quum primum in manus meas yeniret folia tam misere permixta erant ut de yero libri titulo nihil affirmare auderem. Mox mihi patuit 4 folia nullius valoris ad librum non pertinere J ), ceteraque fragmentum facere operis quod probabiliter inscriptum fuit , quamquam talem titulum apud H. Khal. non deprehendi. Est enim liber ejus generis, quod dicitur „-A-o ,i in quo genere al- Djahitz, Tza'alibi aliique libros composuerunt, sed neque hunc neque ilium auctorem habet. Folio 113 v. enim narrat auctor annulum quemdam magno pretio a khalifa al-Mangur emptum esse et deinde haereditatis jure ad successores ejus pervenisse, ita ut nunc (qj)!) i. e. aetate auctoris esset apud khalifam al-Moqtadir (295—320). Totus liber hanc aetatem conflrmat, nam omnes nar- ratioues ad khalifas Omaijadas vel priores ‘Abbasidas pertinent, quorum ultimus est al-Mohtadi, et auctores qui passim laudantur omnes saeculo tertio vixerunt. De auctore autem non certus sum, nam unum tantum in locum ineidi, unde de ejus nomine quid- quam affirmare possim. Fol. 131 y. legitur narratio, quam, hic describere supervacaneum est, sed cui praemissa sunt verba: Jls gwtoij et revera historia ilia yersatur tempore al-Mohtadii (f 255). Statim suspicatus sum ilium Afl nullum alium esse posse quam Ibn-Wadhih qui dicitur al-Jaqubi, cujus Historias nuper ipse edidi. Aetas enim omnino eonvenit, neque de alio Ibn-Wadhih historia quidquam tradit, sed fateri oportet me nullibi invenisse mentionem filii hujus. Quod suspicatus 1) 402 pages apud Landberg, Cat. 105, error typothetarum est pro 302 = 151 folia.
ANTHOLOGIAE ECLOGAE ETC. 249 est Landberg al-Baihaqi hujus libri auctorem fuisse primo obtutu Tana suspicio mihi visa est, quum nihil in libro inveniatur, quo commendari possit, nam unico loco quo occurrit nomen l? 2L(l.aaj! soil. fol. 96 r. non videtur intelligi libri auctor. Accedit quod addi debuisset quisnam Baihaqi intelligendus esset, nam viri qui hoc nomine innotuerunt plures sunt. Quum vero Codices Schaikhi Amin diligenter pervolverem, tandem locum, a Landberg non in- dicatum, inveni, unde conjectura ejus orta est. Occurrunt enim in Cod. nostro 1970 (de quo vide infra) fol. 12 r. haec verba ^1*4^ J. ^JLa-J! quae verba excipiunt alia quae ex. nostro libro desumpta esse possunt, quae autem non * inveni,/ fortasse quia folium in quo scripta erant periit. Bevera V ' t:n '' inter Codices Arabicos Calcuttenses recensetur in Catal. p. ƒ1 n. 1057 j ' < f~ liber c. t. *_iL.a_L auctore Ibrahim Baihaqi, cum quo libro collatio instituenda esset ad rem dirimendam. Yir quidem Baihaqi, cui Ibrahim nomen, aliunde mihi non innotuit neque ex iis quae de viris talis nominis Hamaker, Spec. Cat. p. 152 ann. 555 annotavit quidquam liquet. ^ Codicem pretiosissimum dixi, etsi fere dimidium libri perierit, tarn propter antiquitatem quam propter historias quae eo conti- nentur et quae multa scitu digna docent. Nisi a proposito Catalogi alienum esset plures h. 1. describerein, sed speciminis instar quae habet de mendicis in capite c. t. jjjjl lectori exhibebo: 3-^j-iwiliAö! AAi* 3' lA_S .VAA' X.Vj C AV „i ^ (S. p.) ,tA*tj <3^ C7^ j** 2 ' 3 Iji J*.£aS 'sJi-i.Lji ^ic J-tii» j?jL> i_j^T 8>1—^ J '3 X£.LaóOJ c;aavJ* JIÜ .^0.7», v)*** c'r* Jyj Aw.jt { lXJsj **^5 »A.J J. 0 1^ Cat. I. o' 32 6*.trj *<•••» • A. *• I irA-.-'h'i} j &* *■■"'** A ✓ «•»«. A * *t- /:.«*' ■ c'< *+ s., , I I /■ / - <*■ (■' - ’ /-'• r ,.\t J. ->w> 777, /(w'/V & .*ƒ.;. j* ■n . /L. £ 1 c -» ! * .£/ *U- £>■<• ■ ï »r 1 _Z ƒ j y ff rA' i A / r i Sïj joJ-'i*
aJvj »AjO IiAa&o d K (j*Lüï ^jrjj (Cod. l*:>) vAxilii \% (jt**.^* l\—%, w , • ® . w w O-, i3 g^l^XJI oX>Lj (_o-X-JI Jaü*iU ^jjO- 2üJ~J £wjf (Cod. 'c^^tr.J i3^’ U}l CT“ » l ^- w ^r' yLo^l gjijt x_^_i jL»öj üUj Jaa*j iXïj qUx; s'iXxJb -yE?j ^y>Üi | SUxi_5 £ ^jjyls^ *—it u*LJI j^*S oio^ Sjfk (J—c u-uojj 8.jJ £ J^>iAaS X_JjJ! £* Ai-L (_5L\Ji j~$ s 1 |.0 Ü-ci-E ^lX._)j LiUS^ t^j***- 1 (J'— c ( s - P-) iC-J--Ji 0 ai=> «_>} xU^r. J<_=> l5^ ! fr** u^'^i üIaJli*Jl ji ‘ (*;5 ^ t ^*^ ) .5 jltXoJIj ^•?-* a -'b léXLo w w . 5 0 Uj 1 ^ 0’ W ^* A—3i ^l\—ii A-vQ _jl v_iu2*Jt x*Ia*j q! (j._c y^JJI jj> Q-« (joUJI j^lX—J! _j—^5 ‘ jJjCü xkX_jl \**R-ü lX_è»^1 q^) £j._s ij' iS~—^ ^y>A* vislij* iA^Wjo J^jl IiXaeS I<>ül\/o ilx>ö Ulj QLüsyü QÜuSyll i^'®} jó*\ ^ —l_*a j»u"iii j^ï«< ijij ^ï>eJ! jji ^ i*y** ï c-jl JJ# jyus jli] Ji b ^s.*aji Jjl (5 ^lXJL V_suaü LüJLt iA_s 5 qjJIjj bi-i ^00*0 ^ w^-sr», —s Jij®* 5 iji v_jjlaJI IsJle i_Xj L^>l UJ.C ijls L*^v<j q^^Cj to (j*^! vyts UUlj- LIr Jurl Lijw G lXy~ cr ^? UÏÖ jlA 8l\5> Jx UjJb lXÏ} l U-Jix jMè ^_vL*j' -bUo*>j Q-o l\S l*£jt ^JmLaJI U >.E Lx/E S^Xi? y*—' S '^j ^ i_jyo xcb^ <oJx» tiX^i'lj (_5l\_;I ‘ La^- q-o IjU XoiXXj Jojlyw i_A-i» ^Iej jJ<A_Sj v_i_l_i» qX \Sj«^i-0 j-Js^ 5C_X_«5 ü^x> q^+^T. ouilXJ' ‘ »ljüb
;-- ANTHOLOGIAE ECLOGAE ETC. 251 JLaj u&ls^ o''- c ®i5^ (Cod. lL>l) J,o! yao if ij i' J,l£lfil ^UvOj ‘ ff» >-oA_i >4-5 Avia/ii 1 a! *. ” ^ f HiAXvJ a! ^5 xjfXz>- ^ cX^ ié)^J ^ >0 L^Aaxj ^i-X—Jf ^—^5 (sic) j9*^5 * i3jJL-i Lo J^^-X—^ Xx3 Ülf Xixj I^k-Ji3 ^lXJlX^w La>*££ jS-Ji 0*" er *-.4 c j^i C^j er *- s:UwS v ^3ti iC-Ki öl^ Q-* iék-CvsJ bl* &a22XJ V^JüiCO ^<? Xïj> \ Sll ^üJ3i*| qL cX-Jfc.j (j^-Aoli (Jlx^ 1 . ^A-Jt (^^5 * L^jl^o <s111j i^Cxè vjJ i L cr&. ^ ^ OsL> [j^Lüi J*s**xJ Xx^o ^ j»fei £.Jl_ï L?uX_a£ ^1^ q!3 _jl *-j IxawX-j Ul5 i^kj.j ^Cs> jbL^\j ^L*Ji |^U.X5^ * bLx&5^ f’ ? »y> J, iéU3 i^Jy Lj>5 J liy* LgJ q! iiiy Ujj 5 ^o! I 1 ~-’j til <&** (sic) ^J^JI r li]l a li>L}ÜI ^5 <L^>j4 AS3 stil i_5AjI f lj*jlj £ l*>4-=>- tflinit J^-^s JU> er* a^*Aw.a aJ^j uc -«L*Xit >_^J “JlvOj < A-Jjao A i_j„Lij 5 tlw^JIj >_J—*it (J4 .P £ UI ^ Jjj ^ aj! *L,£ qIj L<r ^' aü lill^t sLw a ! i^aJI ***.5 Jï'i’-r! ^tX.jl _j—^5 (^A—lj—l' ‘JU/Sj * yaxj ^ *jl villjt tLii qIj ói^ij~i ASxLï a *S j ^ oot+> l\.5 oU4J ; -J 8l\? jyü oUfrj>> V-* ^l.5^ 0 ( er L f* ;S ^ J . «^y. x^-Ld «. w Cr» A^.ai yv-Lj (jA.’l J^J (jCkii !ju^5 ‘ llfti> ^*ÏXj 5 L/toly^l tjU gil jüii J^(j »j| ^.Ü—Jt lX_5>bj MlS—3 At AJ—i (fol. 143 v. infra et seqq.) 4 3 ^J-*Jsu-~> L> I, 7 // s ^y'3 b- Opus di visum est in quam plurima capita ita quidem ut post
sequantur sed inscriptiones h. 1. describere inutile foret, quum magna pars libri perierit et ego ordinem foliorum ex conjectura restituerim. Deeraut enim qui dieuntur foliorum custodes, imo Tcorrdsarum numeri a bibliopega quodam paucis exceptis abscissi erant. Codex autem qualiscunque sit propter aetatem se commendat nam ante finem saeculi YI scriptus esse videtur. CCCCXLYIII. (Cod. 559 Warn.) ? O 5 O - O-C- y O -O-s- M 5 OrO > - u ‘ ujUf auctore Abu- ’l-Hasan as-Sari ibn-Abmed al-Kindl al-Maugili ar-llafj'd (y inter annum 360 et annum 370 *). Opus divisum est in quatuor libros, quorum singulorum ar- gumenta jam in titulo toti operi praemisso, subindicantur. Liber tt I • primus agit q-» -o 0*1^ £ , continetque 25 capita: 3 1“ óLaoj! 3 I 3 't 3 o 0 ALi^ 3 f mó s jIlA*!' 3 i" il eo>l 3 ir ul>_ji 3 ti 0 u^t 3 t. 3 1 3 l° ^t^_wJI 5 Sjinajlj ae>-j_jl 3 If byAJI X—Sj 3 It* 1 3 Ia A-a^- (3 tv a—xit 3 t^1 i_A_Aüfljtj 3 )*t ÓtOj"iit (j. f» ^uX-Xil 3 ! i il 3 lA S l—AAAA—JI 3 fl* 1 AjiAS—II 3 IA L^AjI^XA-» ■3? iuJbj ^L*it 3 I* 0 Liber secundus in capita divisus non est; continet autem 3? jlysd 3 xj^üuLi! ytüJI üladasu 1) De anno dissidium est; v. Ibn-Khallic&n, I, p. IVI ed. de Slane, in vita as- Sarii. In versione Anglicd (T, p. 558) de Slane ex uno nostro libro duos fecit.

j.tyC]S XJjUivO j ft Sj-^A5 (3,1—wit f. Jwlib wJI ^.a tl 'X^LLil 'sJuo i olyol ff eLiii f!" ^LoAXjl ff (_sjjtAiJI ,j, t* v ALwa-I jï, fl qAaÜ ^5 L£a..u3 ^-ï fo ^.jlAxxitj jtiA_icïilj s^L.i! A„ï_jj ^/o Ai^-j U.*s fA ^.♦X’-L ^L*^Sl!l qmXi {^5^ ^jL-XLJI ^tA^Xw.! ^3 f1 I^jLjLas» ®1 S tj_x-XLJI Q—■o I_£a2 v_jyi*j i^y°S olililj i^SLiilitj 'AJ^QL L^j otA-lJI Lg*le jut ^Ui! L? i t"f ^j_ii ^Uao ^ t“l 0 Z ójj-*ii ^a n yLO vÜC^tj rj L^I J^sïUt J> tr w oS ■& &a2 L>jJ Lo ^ l3j wA.AXw.iL wA—XLJt ^j^Aitj De singulis his arguments permulti versus diversorum poëtaruin laudantur. Est spissus Codex, anno 646 satis perspicue scriptus et multis vocalibus instructus. Aliud exemplar est in Bibl. Caes. Yind. 359. Etiam Scheidius exemplar hujus operis possidebat. (Catal. Scheidii, p. 92, n. 28). èj£ ér^v-tt^ ~u\ - -\'a /- Ail ’ /Ca.<a^o /3S“¥j CCCCXLIX. (Cod. 61 Gol.) W W O — O — 3 Ww isAXi.il A*j ^iit (post nubila Phoebus) auctore Abu-Ali Mohsin ibn-Ali at-Tanukhi (f 384) J ). In praefatione loquitur auctor de seriptoribus qui antea si- milis argumenti libros composuerant, ibique ait (of. H. Khal., IY , p. 410) os» 5I u*..*3- ti> E (_AxSU 0^*5 o-*A } Axj wjIaA L$>Uw ^.otAil A-*.=^/a _j_jI Lg.**x- ^lail lA_5> ^ l£jt^*x> Jw>A_j I^LaX>I l^a2 K_flAAi2Jt 5 SAxL.it 1) Ait alioubi auctor: Ijl^ l“t**0 \/.mi S^AOw-ib Jyoil ._£_J _j—jt ^Ix Tyij 6 £ ^jj^ ujUS' XjIaS^ J, ^fv.1 yöl>.
. . , Cr 3 w £ ■^5 *—H ob J Sj**3 ^4^' UxbfiJ lgjA=- }J s^A/i! u 'Üj ‘ 2AUa.il uajJÖS Ja-w Ljaï libje* .. f w '^ A r‘j- r> gyS o' *L*J} j^iiLjd' H^Oy£ J*icl (j)Jj ‘jlASi! iilJA_j v LJt gvXi ^1 oywjj <^Ls»"}il ^ tA5> i_S*^ y'-*- 3 & £?}} «Jj$\ er «Aia U goA? JJSuüwIj ’ y^ sL*"A« Aï UoA-St (JjÏ A^.^S.X .'é*' Aa£ Aj [*-*I*a (jOJ! Av-JJ>L>S HaXsi v_JLA5I 5 *_ï, 5 ^j^cLa _y<p sA-Cijt ‘JylL J^Aj ^ yyuUJj, a c ^L^tj iA s(ciX!i £ AyöL>l lfe% «jAob, »A*as a c ^ ^. ( ] ^ aSaaJI a c u^ocJIj iyJL. ^-■b ‘ ö^y-k er 1 M c4-~% ( 3 ecjls-xJi ^5,—?*. f ‘ L5 J -=-^ 1 ls-s yl*--^ 1 i^y kr4 c v-ksWi Uj « pj4*it a óIa>^i »A_*v A*j g.ji ^..5 i3 qXi JLa>. *£» « i3 iA.****^ CT^J ü^ ! <4^ yL>-^ ^J> Jj>a_j a l «JLsouwo _A , # . w ^ V 0 L *^ >tX y ky ys (jtïjj j^ 1 'jyj v bASi 4Lxr L*^jf oi.i, < ^Uil C c ^ *J oU^L w sb- *ji lit ^ Ail ^ ‘féj _a^-J (3 A*^U -/= (^"y*.lL Jjl * ^.öLalj sA_£ot A*j i_»L*_S^ t<L<«w Ai 5 ^SiAsixi ^L*j' tyfi \j4> 1 ^jt ^Löt, ^un l. ytri ,^5 iïy “ «Ls 5 Li J^Lii.,0 ( 8 t^ £ Li U L|as 5 t*^ ^*> L^ilxo^ 0 jLjw ^ < 8;ïy *o ; *^i oL^L L^ïUil 1) In margine Ojil. 2) In margine tlyü^i ^LsXiS ^*xi. 3) In Codice leguntur: A*^“ _= 3!, sed cf. infra, nbi vocatur vjl et H. Khal. U. U " * ’
!lX_# (J.c vjüü ^ j.1 iA**ii *IcS 'b'j L-ÓlAJI «4^5 ( Jo Jè Li j^tolaü^ LxiLXJi ,3! qJ y^J Lji 'OlXs-jj t-jbXS! ju-la 4^2 L\P lijC q!5 0.1x1* itA^ i3 LjIaX" 0* ^g._s i_jlxÖ SijJaKJg U^xjb^J I&a&aj sdjj’ iu\+*ï IjL’ 5 5 . f°ï (J,£ 0Ajij..U t_jU_5^ A-A-lsi SjlxXwl Iaaa^AaJ vAÏ L+AJiA>». (! LJ-Asi Civ*.ïL*S USjLa*]! l*it> 0* 0-C L?oAa5»j ‘ SjlxAAu’il j, U.pbbi>i aJ* uXaJCci ^-AjiiA^i A>y=»i U ^oAï J*j U 1*.$** iA=*ij 0* o —o5 \_j v jj^*aiU, 6 La/^Lo 20w-5 *Xc> P q'3 x*/c XJlX5^ v^aaIj ^*3^ tX»! ‘ «L_**s» L.*xi 1—*iaji jij 0-« 0j—sQ 0* 44 ol*/iPj5 \Raaa2J 0.5 IaXÏ lp, L*£a/« Auctor librum divisit in 14 capita, quorum tituli sunt : L/o I U i 1 u 0L^t^bJ*5 (jA5-A.it lXxj (7S^ fj ' £^ CT* £ ^ ^ v_S.AS' jl,i isj J.AÖ5JÓ L05 ‘ iLÜ 4-V-XJ --.j-fiji j-X j 0/0 jMf 05 eI=- cr* *-?5 £ Jls vJi.Lij 0/0 „J.RJ ^*o 0/0 02 t" “ ^XSij sJw/iJI Jjli 0llal«/ v^r^aa** 0/0 02 f ‘ }* 3* Xa^/o .Sj £ Ö 41 J1-E5 5' 0-^j J025C A^yCo v—aio-iJw.! 5S 1 'MJ jJjjIkm 44 jl:> „'Ü/Oj iJo^l/0i „iyw i* < ijLaXi-t 5* jaJ 5* u""p* er jr r^’ CT Ci-J ^ < j»ll./o jc^Jaj oA.*o s.3^ i* HoA—w 0^*5 0^ (_«* ^ 4 ^LiS» OÏa/Jj wj—X" 0/0 lAR-a-aIaa/S 0*a2 v “ >—'aAJ^ aLijL 0ÜCi < tjJCSJ 0i J.C 0^Xi 0+a2 a “ j' l -^-^ : l5^' -;> ia5Xlw yLs 05I' 4 jjL/ü. 0*a2 1 “ JJLëü 0ao aJ' o>biÜ Sjbl_j 0^a2 i. “ »L^J \aiib nXJj JoI^sav AÜi aUtü < l) Cod.
1 1 I* Aj&lj Aw.jb.J *JJi sljLjU t &J[j &*ï? 11* “£**o J.*==-b gbsfpSt ^-o (J£J.*ï <£iba 5 I (* lX^AAA/Sj 0^Lj iJaJ^Ó (^LXaaaaI ^1 l_Jj£ lil «bil Ua3 If s!^ ^ jsALq, aXc aJJt Lg.a,£jo ‘ sl^ J, sAbi AXllj a *^j Ij* ^ “jb-^lj Jbb«^t ^ pAfiï lo j.ljW yAI J* <^1*^1 ^=.1 Collectio historiolarum, quae hoe libro continentur ex yariis auctoribus haustae (saepe y. g. laudat auctor Mohammedem ibn- ‘Abdus ((ja,^<A*c) qui scripsit ri^jl qjbA), ingens est. Spissus hic Codex anno 890 exaratus est. Alia exempl.: Paris. 949 (1); Bodl. (Uri) 326; Glotli. 2687 ubi confer.; Mus. Asiat. Petrop.; Vatic. 777; Escur. 711; Constant. (Köprülü) 1349, 1350; Damasc. Cat. p. av, n. 34. V CCCCL. (Cod. 2072 = Amin 349). obxölj>\*Ji ^iAii yLi auctore Abd-Sa'id Maneur ibn-al-Hosain lA •. " al-Abi 2 ) al-Wazir (f 421) de quo opere, proprie excerpto ex ma- jore c. t. V 3^1 (H. Khal. n. 13657), conferee licet H. Khal. VI, 300 n. 13581, ubi etiam divisio dcscribitur 3 ). Hic Codex (jlcU■ * f dimidium fere libri, sectiones I et II scilicet, continet quarum prima quinque capitibus constat, quorum titulos dedit II. Khal., secunda in decern capita subdiyiditur quae inscribuntur 1° (•iL/ ^-&JiA.«il yb Jjl; 2° v liiü a j j.blA; 3° 0 tL a 'j C) Uic ^lA; 4 «qLsuojl AL* (.bis"; 5° A*c qJ ; 6° „ „a ; 7° U-> öLI*_1; 8° t^-Uil ; Av.i; 9° ^ et 10° K]£il, jjy. 1) Sic in eonspectn, in ipso libro iAsa*vw<i. 2) liiigel male al-Obayyi, cf, .iiiijut s. v. A_j| I, Ov. De vita auctoris nonnulla adnotavit Nicoll, Gat. Bodl. II, 577 ad num. 801. H. Khal. JjAflj Kx^l y.c , in praefatione vero nostri Codicis legimus JjAaï LjaIxS» Aïj. Cat. 1. 33
Codicem secundum Landborg descripsit Schaikh Hosain al- Marcafi e Codice Bibliothecae Vice-regis Aegypti et quidem quam nitidissime, - ' ' - Alia exemplaria: Bibl. Bodl. (Uri) n. 301(?), 374; Paris n. 256 ihtjo. apud Plügel Wien. Jahrb. 92, Anz.-Bl., p. 41, et Mus. As. Petrop. p. 19,/sed monendum est descriptionem horum Codicum turn a nostra turn ab ea quam dedit EL Khal. diversam esse. 4 - - - CCCOLI. (Cod. 755 (1) Warn. fol. 1—24). « AJAiijTj ‘ vjLLA. Octo capitibus constat, nempe: A^jJl ^Lrawj Aa: 1* ^-L*J1 ^L*aa*sj L^aS 1 AJ ^LscXvaJ L*aS f qLavUÏ u-o' (i- c qL*aavJ L*aS laa3 5 ^va&aJI i V>1 t^—Z- A-A ^Laa.va.1 L+aS ö iS.AAV.il C: jJwC A_J ^LsaavJ Uaï V ^ÜCo (J._E qI*Aa«aJ XcN-Oi 0.AV.SS- a_j qLxaav.j Laa* a Av.Law.J1. Alia exemplaria hujus operis in variis Bibliotheeis servantur, sed different in no mine auctoris tradendo. Etenim in Cod. Paris. (n. 266 ap. Flügel, W. Jahrb., 92, Anz.-Bl., p. 42) et in Cod. Acad. Orient. Vind. (n. 479; cf. W. Jahrb., 45, p. 103) opus tribuitur at-Tza'alibio; in Cod. Bibl. Caes. Yind. 1838 (1) (antea Hammeri 279) auctor vocatur Kabus ibn Waschmegir; in Cod. ïaris. 945 (2) et in Lei- densi Abu-’l-Hasan Mohammed ibn-al-Hosain al-Ahwazi; in Codice denique Escur. 774 nomen auctoris non indicatum videtur. At revera Abu-’l Hasan al-Ahwazi hujus libri esse auctorem, ut in nostro Codice et in altero Parisiensi legitur, certum est collato at-Tza'alibii libro c. t. K—èLil.vJi , Codice nostro 814 (2), ubi p. 38 occurrunt excerpta ex nostro libro, sic inscripta: qa s_jIa5" XjLaA ,5 (^Ij^Lil (1. yywrL) ^_av_=L- q—J Q-w_i>- jd * Aj^ftJlj cVjbLJÜt. Cf. etiam H. A. Schultens ad Anthol. sentent., p. 128. Non audiendus igitur est Krafftius, librum hunc ab at- Tza'alibio scriptum esse contendens. Codex anno 1021 exaratus est.
Idem libellus sed redactione paululum abreviata exstat, anno 1071 exarata, in margine Codicis 342; cf. infra n. CCCCLXXIII, CCCCLII. (Cod. 1042 (1) Warn. fol. 3—61) auctore Abu-Mancur 'Abd-al-Malik ibn-Mobammed ibn-Ismafil at- TztfdliM an-Xaisabui'i (f 430), ex quo libro Selecta, Grarmna- tieae Arabicae Roordae adjuncta, edidit P. Cool, qui p. 181 de nostro Codice, unico in Europa, egit. Codex nitidus anni nota caret, sed ex annotatione in fine Co dicis patet eum scriptum fuisse auspice Moctafa ibn-Lotfallah, qadhi in urbe Adrianopoli (*j,i5l). CCCCLIII. (Cod. 1042 (2) Warn. fol. 62—108). w ., j 3 _ ^ ^. w — - ww _ 3 aUlSliL X-jLs^UaJSj sLiJLJL, ljLx.JÜIj opusculum, ■ - s quod primum sic, ut bic habetur, ab at-Tza c alibio compositum est, deinde yero ab eo fere totum paucisque mutatis receptum est in aliud majoris ambitus opus, cui titulum jL-sjlitj praefixit. Editum est anno 1844 a J. J. Ph. Yaleton, in cujus Specimine etiam de opere majore sermo est; vid. imprimis anno- tationem Weijersii p. fl. Alia exemplaria libri jL#b5i; Ms. Paris 1404 (2); Bodl. (Uri) 338; (Nie.) 347 (3); Mus. Brit. 724, 1074 (4); Hayn. 207 (1); Mus. As. Petrop.; Constantin. (Köprülü) 1221. CCCCLIV. (Cod. 435 Warn.) 3.— — 3 O3 w * w isyaLsulij auctore eodem at-Tza c alibi Argumentum et distributionem bujus operis indicavit H. Khal. 1) Hcc et duo sequeutia opera at'Tza'&libii in priore editione Catalogi inter libros gnomicos collocata nunc h. 1. recensuimus ut c*nnia hnjus generis ejusdem opera quae Mc possidemus uno loco inveniri possent.
(II p. 420); sed caput (J^_*i_s) quartum in quatuor paragraphos (etiam Jmas dictas) divisum est: s.ijjblj ^Lvó'ïSI j-fA J, t jJó J. 1" „oLU^ £,!_£_•>, a *Lsuit i f X#Lci*JJ jCaL^ü 11 qj_a.ï ,j, f .w.^ — Fol. 15 v. reperiuntur proverbia quae Baghdadi in usu erant. Opus ideo quoque utilissimum est, quia in eo poetarum antiquiorum et re- centiorum versus citantur, qui in proverbia cesserunt. Codex, vocalibus instructus et 115 folia continens, anno 627 exaratus est. Alia exempt.: Paris. (n. 170 apud Flügel, W. Jahrb., 91, Anz.-Bl., p. 8); Mus. Asiat. Petrop. (2 exempl.); Bibl. Mo- nasterii Patrum Armeniacorum in insula S. Lazaro (cf. Hammerus in Bibliotheca Italiana, Y, 62, p. 306); Constant. (Koprülü) 1229; Escur. (Dcronb.) 541, 781; Brill (Houts.) 72. CCCCLV. (Cod. 443 (1) Warn. fol. 2-86). iJi» auctore Abu-Mangur at-Tza c alibi. Codex 79 capita continet, nempe: LaJAÜ I v JsS*il *1 0 J-/ 2 f qLÏiLw.J1 f" j&Xil 1* b\L?dUi if .„j'cAjIj ; aa_Jji il ^.XwJi |. v—oAI 1 ajIaÜ^j Jaü a eLülSI Iv JLU il |.L*Ü. ju'-VSI 11“ ^aoSI ft" ff 0 LJJ! fl xiaJS f. KcUï!! 11 yüül Ia X—cL^UïJ! fA iü;*JI_5 fv ^jlxil fl eij^AAil fo ^ 0 \jr=*^ ^ H* CUÜ t“| Jd^Ji t". ^ n £ Laa_lJi t"a 8,i_djJt f"v v i^L n v i_x_*.ii re n 0 Uliit ff oUJI ft" JÜ>J! ff jL*Jt fl f. g^jsM n Ju-JÜ! fA o5 AlXv/% 0 Ltóü fv üLJUil fl ;Üud» 5 fo .«Ó^-LavJ! ot" wv-S’A-Jt of g.L>-j_ll o! gl^wJI o. fl
ÓV öl 65 (JAA^jXi! óf ^-aji ny ü_jyti! H yÏA*J! 1. yjüt ö1 ^xiJS V >_.LxiJ! 1v 11 iUX$3l 1ö tlcj_ii! vt" vS* Ojil v! t& y\_«..jï v1 VA wAAijiS VV |*..d.xX3i vl Speciminis instar describo caput 78 : •& Lpoój 'i gOui g, jl bS J^Ai3S ^jAO (ji2*A (3a* ^ -Ü LC i J.AÏ U ^AAA.S>S jX*ii (jia*J Jls'j &*& _J.XXïl W G ^ ois- l_a>j_ao <j,l* ^ (jsaiu (J^c (jajI-aJ) £*X:>I - ^ 3* ^gXa-a* (^.aC a] L_a^ j (^a_)—* ^'^3 “ (»-*.aJI iA-jjj (jfcxi JjJ)} “ bLi! jiiAj ( jS i3j._s jjÜJ ^lXXJÜI ^5>Lb ^ «lii lXac qI*aLav jisj O-- # w J-O > 0- - w (*> C5^ 8 ^d '^i--'" «<_5>X J^ 3 (3 o - _. o5 -o £ w & ^JÜ V*jU» J^22^ ^ ^-S W 1 4. jJ_5 <5? ^ ja3 ^cIavJI l3^* üXJ(3 (3 (^^* ^ ^jAAA>l aüiis» i4>-Slr> ^1 j 13 aUS 0_*_i Co* ls&s 3—^ 3Las (J^o^aJ' v\Jl=» 0—J L?*^' C7 - - ó^-t _3-J OU3J3 w ï ? 6-o ■& 0 ^£5 (3 \Xaj5 Q-» (2 &iö 1) Conjectura supplevi. 2) Addidi vocales. 3 ) Cod. \aXjI.
Praefatio hujus libri haec est: ‘ A+ü L «11 i i * “ Jj-ji U ‘'J.-AVj' Q-. ,J~C < A*JI jiiiixj &jeJÜI *Uj *U' JLbS 'A-5> ö? yo*j \.ó» Ax ^5 S - ^ - ^ XaX_A qI (J.C ^jAS’Lw « x*/toj ^AXjt^ < i! y } J w 3. 5 0-^5 v^L*j aU) LPj4«c w w - w — 5 lX.oO \A A xiXa Xa31;> i i— < LfrïAi? LfcsJIj v^ 1 o4;r^' 0~J iH*" W' Lo JLJb 3 iu..w (Js* j-a-j' J ‘ Uj^lXc _j_j’ 5 Lj^+=* j-^'s xXsSXsli Xa-AA, juj^aXj *J jiXüXjj, iüSjJIj liAs*/! '-SJÜJ q' d 1 * q 1 ^ 31 X_jjju xX&xaijj ^-)L>-j^ «.Xi^Lijj ^jij ^ (J.C IjyaSi/«j \_ïij_Xv! all! ».*bs^ i^L*J Ar~AAx oL)L—am.1! lVs>^1 'jAaX A'» u xó^üü ( XXlji3 3-1— A' i_jUItt 0 ^<j 0 i J *r® ! £s l ^ 1 ^-*5 l*j!^ -AH! ^ajl£ ^*6)5 l—OA' i3^-Ür: JojL-^j q-. J A AA.'. ^_c A—! ^_5j*c v_3üj^ 8jC jjAU ,_5^Sy5 »Aj (J-c J,l*J Al 1 J,L^>! ^^wLs-uJJ ljb5j_/o j!^ 'i \^v-L ^UjJlj' gc\—jU i_jj_clj xX^c^Ai» ^,sl »j_vo( IjJlc Sj_*aj J-Cs^Lo &l!t ^Lilt I-Xjjj'j s Ult w w £ q^LaöJj XXL.i! 5 'l*-cL] ;i-Xj} ^3^ sJLaXc! *\J s ■é> lAAXii jij' IlXaC *U! (fcSs^jJj bjA==- X.jls' L? i \=»U> Codex, ut ex possessoris nota apparet, saeeulo decimo Arabum antiquior est. Alia exempl.: Cantabr. (Preston p. 53) 129, 227; Paris. 1176 (33) de Slane; Caes. Yind. 361 et 362; Borol. (Ahlw.) 1105—1108; Tübing. 85; Escur. (Derenb.) 458; Soc. Asiat. Calc. (p. fi). Codicem Escur. ait Casirius Septuaginta capita continere,
ANTHOLOGIAE ECLOGAE ETC. 263 et animadvertendum est, etiam in Indice, nostro Codici prae- misso, 70 modo capita enumerata esse, ita ut certum sit, duas redactiones bujus libri exstare. De Codice Yindob. 361 olim Iiammeriano 41 vide ad Codicem sequentem. CCCCLVI. (Cod. 813 (1) Warn. fel. 2—94). Eundem titulum gerit hie Codex atque praecedens, nee tarnen prorsus idem opus continet. Post doxologiam (lo aJJ A.*^- gJI „Liju/J xj w«Ab) narrat auctor anonymus, at-Tza'alibium duos libros ejusdem argumenti composuisse, nempe oujjiaSt (qui liber est in Bibl. Escur. n. 531 Dereiib.) et Prior plura continebat quam posterior, et ex duobus bis libris unum confecit auctor noster anonymus. Primo loco describit prae- fationem libri oijiMfb, (incipit: UiJLè- Ijc-J' g-il ,J.c iütjJUoj ^33 ..it Jb_^L } ), quem librum at-Tza c alibius dedi- cavit principi Abu-’l-'Abbas Ma’mun ibn-Ma’mun Khow&rizm-Schah (t 407); turn praefationem libri , quae, ut bic habetur, in nonnullis vocibus differt a textu quem supra edidi ex Codice 443, quaeque bic, post doxologiam, incipit a verbis JLb!, ut in Cod. Escur. (Derenb.) 458 a)JS JLbl ( 8 -^— c 5 i"il). Index eapitum magna ex parte convenit cum Indice quem supra dedi; sed post cap. 11 bic est (cap. 15 in Cod. 443); post cap. 57 bic est ; cap. 70 desideratur, et in fine est cap. qL^/Sj, ita ut hic Codex 80 capita contineat. Ex Indice eapitum Codicis Caes. Yind. 361 (antea Hammeri 41), quem dedit Flügel patet, hunc Codicem nee cum nostro 443, nee cum 813 plane convenire. Ex iis autem quae monui apparet, at- Tza'aliblum duos libros ejusdem argumenti composuisse, tl Ia 6 V—aALlalIU, et , illumque ambos diversis principibus dedicasse, id scilicet studens, ut ab utroque viro honorarium ac- ciperet. Libri praeterea ad minimum duae fue- runt redactiones. Codex negligenter exaratus est probabiliter in usum Warneri, sed anni nota caret.
CCCCLYII. (Cod. 1527 Testa). In folio primo Mc titulus legitur: y- 1 sLjJÜ) x*Ue J.*XXCo ^clX-j' .xS~'J Q-. j-j-J liklil lXaE j^eaa '-7^—r.^^' ? Initium praefationis, post bismillam, sic audit yQ^\ gsJ.^ UyCcJï sL^C. ~,xxw j*.*j &—AvL&r-iU, 'x-jSïfi «^.AL c (cUi*/ iJ?Xó XxJu*/)j uL Jï*~ Cl \ ^ JoS$ £ e5;Lo “ Iclxvsjl »iAxc ^ ^y 0 *^ (IS^* 0vs*ji 3s=> 5 jJüJI ; £aJ “ *jyE=> ükU! AaC ‘ AZoX^- *L>^! i_)iA_tii aaLe Jsè? t j-> jiiiS J<c jJsij « I^aIe ^aj BiAeIsj < Lg-J! j>AEj X.L.Ï lXa*]I kJ^I SuIIes^ J-as! wl^?i 5 _aS>ó' yOj ^US oui> ij Liyit y> i_s^ ! oUaL a E ü**jy> v_>bAU olsub jij' ^ (melius Jy) Jjj ^5 £Sjl eiyt^Ji. In subscriptione denique haec leguntur: Si ujIa_J j—:>! lA_J«pli fci5\UU ij'jL—A !jiA.£? it X_J j»XÊ- Li lAfixü |*-^aÜ ülXa-AE .Xto\ Sja! _»1e oijj SjAEJ ^eL, aiXo «Ui (Uiii »Lw (**aU & Jvael^-aI y5iU ! Aae a*jLaa3j xal\Ê>» Ex Ms itaque patet, at-Tza'alibium, jubente Abu-’1- C Abbas Khowarizm-Scbah (cui etiam, ut supra vidimus, librum wiuLJJi ^ÉSLLUIj dedicavit), in solutam orationem transfudisse versus qui —icw > y > . continentur antbologia s i—jJ>^i dicta, et libro suo titulum O A OaO w a a- OwaCJO— •i1*l»TI/r dedisse: Quis vero auctor sit libn Mums- al-odabdi, nescio; opus H. Khal. quoque incognitum erat.
Liber diyisus est in 40 capita. Priraum in singulis describit at-Tza c alibi versus qui in Munis-al-odab&i leguntur; tuin senten- tiam, illis expressam, exprimit prosa ornatiori. Primum caput agit de /?>ul l-jLojL, Sl^jftAx,, JoLas, secundum de calamo scriptorio, tertium de munificentia, quartum de oü, et sic porro. Codex Mus. Asiat. Petropol. 775/776 idem continet opus. In titulo alia manus ejus auctorem appellat al-Babbagha, sed falso, ut ad me scripsit von Eosffn. ,<.A CCCCLYIII. (Cod. 814 (1) Warn. fol. 1—73). „ - O-o 3 _ _ v_ajLL_J auctore at-Tza'alibi. Opus anno 1867 edidit P. de Jong qui in praefatione de hoc Codice et de Codice Go- thano 158 egit. CCCCLIX. (Cod. 814 (2) Warn. fol. 75—96). Liber qui in exteriori titulo &s.[jL! vocatur; sed in ipso ejus initio melius scriptum est: gJ’ j»lc)5Ü JacjjxJjj JLLx'iil 3, .m} Est enim liber ultimus vel 14 us istius at-Tza c alibii operis, cujus integra exemplaria sunt in Bibl. Caes. Yindob. 232 (Hammeri 39); in Bibl. Escur. (Derenb.) 504, 505 et 506; Const. (Köprülü) 1283; Paris. 1405; Tubing. 68. In ultimo illo libro, qui in nostro exemplo 43 paginas complet, id egit auctor, ut diversorum elo- quentium virorum acutissima dicta moralia et elegantissimas sen- tentias traderet; est igitur in complures sectiones divisus, quorum o t singulis inscriptum gwil ^ Lx; et ultima sectio (p. 39—43) hanc habet epigraphen: ^x L vl—'A_> (1. v_sjj*j) Haee mutatis mutandis scripsit Weijers in annot. ad Yaleton Specimen , p. 86. Cf - ' Cat. I. S 7*. Ah. 34
Codex anno 977 nitide scriptus est, teste subscriptione ad 814 (8), supra p. 219. CCCCLX. (Cod. 903 Warn.) 3 O-O-O- ( - 3 O-c 3 JO-c - O 3 O - O-c 3-0- ^.5 É u^JLüSi ^/Q ‘ Epitome operis at-Tza'alibii c. t. «ujyA-iilj uiUnil ^1+S'. Epitomatoris nomen additum non est, et etiam H. Khal. non in- notuisse videtur (ait enim Codex anno 1065 exaratus est. Indicem capitum libri Tza'alibii dedit Hammer ex Codice qui nunc in Bibl. Caes. Vind. servatur n. 83 (Hammeri n. 20) *); conferantur quoque quae de hoe opere monuit de Gayangos (His tory of the Mohammedan Dynasties in Spain, I, p. 330—332), qui Codice Musei Britannici n. 725 usus est 1 2 ). In fine fragmenti 3 ) quod exstat in Codice nostro 1526 (qui Codex eomplura opuscula et fragmenta continet) legitur: ^jJLjl ^Jl*iU yy—JU.% ijUaJI ^; sed haec verba tantum ad quinque ultimos versus spectant, qui sic audiunt: xolÜj KUixji JliUbU y JJw «UI J *l_£>- I3I 5 jJüMi JJaj «UI jp si—=► Ijl VI L*^.xlcj oiiAxjj jp L^-ils Jwu*JI 5 jL+JIj ^s?JI «UI jpi xS^iJI yO'L^JI^ üsLoiil j-f-j Oj*J lij jLgj'bUj, sLJI yL* pjl iwiUa*U; quae verba (ad locutionem «UI ~p) leguntur in Cod. nostr. 903 fol. 4 r. (ubi tarnen pro jLL«^l est JUut; pro qjlXj.j ibi UI»; et pro ijoyaS? .p i_jyu ibi \jcyai£ 1.^-i i_i.U). Idem Compendium servatur Cantabrig. (Preston p. 36) 9. Aliud auctore Abd-ar-Ra’uf al-Monawi s. t. xibLJI ol,= Havn. 206. 1) De falso titulo apud hunc: *~»JI k sL*ü<0 «-J.C Ji»*j U ef. Gat. Kliigel I, p. 92. 2) Aliud est Constantin. (Köprülii) 1230. 3) Nempe 1526 (16).
CCCCLXI. (Cod. 927 Warn.) _OffO-0 — — — 5 0 * v arJ^I ^Js X*U^\J) auctore Abu-Mohammed ‘Alt ibn-Abmed ibn-Hazm (f 456). De hujus doctissimi et celebratissimi auctoris yita et operibus cf. Dozy, Hist, des Mus. d'Esp. Ill, 341 seqq.; hie autem prae- cipuos textus arabicos ineditos, qui ad hoc argumentum pertinent, cum lectore communicabo l 2 ). Ipse itaque Ibn-Hazm in nostro libro (fol. 106 v.—107 y.) de vita sua sequentia refert: *111 yi Llo-Lao) w O dj ., k^y cs j' 0-j qT’J 1 Aa£ yUüJI L y' qULc 111 ' i3 j- 1 *** 1 ^ Liisl 0^5 ‘L-il jyy? ( 3 ^ 0,.''Ak>j H y\AJt liij qLaw^I ^"^55 L^A-ily Lg.ity>* aaa2ÜI *^a.üJI ^1 flsuo LaXaü O^aaaao L^i XJoyb j UJ^UaO yyi! a\a=. AiA-oko -b^Aj ^yiJI ^olAL J, *1!' aXae ^yl Aklj ybi.it l£a iy-b AaOiXo <yXwj Sybjs „}J^ oLjÜ! blXP lysO J, aJLu, aj y-A-blo» U y>lj y_£ ^cOJ t^\_JiAy lC aaa f «ibj J-A-S- qC A^A-xi 1) Omisi caput Ibn-KMq&nis (in al-Matmah), quia nullius fere est moment! Quae excerpsi ex al-Homaidii Codice (Jxon. (fol. I32r. et v.) etiam apud Ibn-al- Khatib et lbn-Khallicftn (I, p. fvt cd. de Slane) leguntur. (D). Excerpta exal-Maq- qario in editione priore recepta nunc omissa sunt, quia edita sunt I, p. oil seqq. 2) Sic perspicue, quapropter in al-Moschtabih ed. de Jong; p. fHP 1. ult. (cf. ann ' 10) et r)-A 1. 5 ita corrigendum videtur pro ^A^wJi. '0 Videtur excidisse Jly,
3 . '»>-££ ^ I——j t^j\ ^—3^5 v^s.,,x—x.X-^,11^ _bbL*—iï lélfcrt y>—J<A—Jt . W -C - - i£ajui:n- -+:—** (jrJi ^l-q! w 5 » _ £ . O ) v^ajl\s> (^p ^^^ *—Ai^^o ^ils ^*_É olyt-JI *-*^*-0 ^ lAgc 0*A*' , L«—• 0^5 i_g>AX£ tjX-i qL^aIa* J^Xi^ ,*j'5-^ (^o XJjO ' ^.y GÜ& (JU-^ÜI Jyj> a J ,Jv£ £_jyj Xa-JiWI üJjO Ojfbj yU^-it lPL>t »Jlx5 J, y*x*Jj ^_.ï*j'j io^Lèl yaLiL y^w-it qL<-3- l ^>Xj tlV-3 jiï jUaïl 3. C5„ O _ _ „ . w 0. ^^~»i ^Jl.—Xj ^ 0. Xxi^ ^ ^—:?;■*' 'T / “^*’^ / ' 5 Gi (5i.=*Lo jjjl^'t 0~J v\*:SU 0.c 5 (^Xc ^a «yi jvfl-X-jl l\Sj U>y>l Jf tj^fcl ju*ai oUc LlaXels xJy>^l üi } OJ! ^.cJu r UaJ« £ - - o ^wUiJi (• ju.>Laö LuJÜ} ^aüJi ^*a:> iXi tojAaè wO^ixJi 1**3'j ^S^üÜ 0jb (^ 0*^ 1-\aC j-:>' lX_xcj 0 '_j*>s ^M 1 ' UMs 3 ,lX; - c ^_jl\_/oIï *—^>0 -X>-S\ Jê JJUjSj \ij.xA ^—1^5^'. X.P (j*LJi a -j a J ^7-J' ; £=)Lx; W iU^.xLj oA>y Ljj »UX«j ^.Lajl qjI &U' cA>£ M Jjl i j^i UiüiX*o (_5_jaX*Jt •S’ x)JI \7) Al-Qifti in tUXs^Ji g-^b', Cod. 159, fol. 122 r. et v. ïoxtum cum Codiee Parisiensi (suppl. arabe 672) contulit Defrémery: 1) Cod. ^1. 2) Cod. y^cSUJi. /
l? .aa«Jl\j‘)5I ^IaD (l i_aJIc qJ pjS* qJ lXa*a* qJ j«e S-Jy* 2 xIaJ s ; 0 .\~ a'J' j*a!d! Ü—djS Q-i SJ.'y j-—/o! lV**^ *—J! ü^s ( 3 '- oa ^ £ ^L> k** ( 2 lr-^i X*kj-ï »^'} g^JATS! '-VadS? j^Aaiü t ^)Jj yi ^L«Ji*i! lV>! iAa*a* qJ iAï'! yf- _j.j! ( 1 »yji jJ xaSsJI ^l/j bi\*j yLljit *.*j")i jj»»i jaIc 3I SÜ! lXae ^j! jLil l\>.c q.j ^j! «HL ^iiXM»d! Lijj IJ'aS 5 ti>c J-as!j XsjJajt »S.-& l\.aj Jê silt j^j.lVS yoLJI l ^ E qJ ^-*5 . s—« '* >.L^j t_^^5 ( ( ' J ^Li^! (' ^\.AA&j* A^l*i! s^s cJ'E Jj._sJ! a_aï Ja_A**j (j^Luil OjtX_>- i_as—J Jt/J! a_jIa_^ »Lyv. LliL^ ^-xcyi üto ü-aS J^-Xa*!., i_i,l*ii ( 8 (jj^-ia ( 7 oV^ 2 ' - (j-> ü-èiLs^ aJjjd! (jd*j (3 j*ijtj! !lX.j?> jao!j wAjL>5 'A.JU Jgjl, Jaa^JI (J^J Jalijl .^ïf \S.9 \>\ ^ wU£ ioiSjC ^ aL«.j ^ lo L^ax Jij (_c>> asIe ^ jIa-^Xa^! 3 L ^*aAt! X6j„£ (» lXA_*J! 'b'.aa-S' oUaadxi v_a.AADj aLï Jas y-^S (‘° xLstUj ^l\JI x.a.S’lX-ao JaC tój^-Sj «.aai! Jy—*«! 3 l^kx/s ^ er» * *^ür Js ( n CT5 v-«k> o 2 (i- c ^ *-;ot \_ft.Jlyi jIaao q' jAAiaaJ! jsl^ _^a' ( 13 *.aj! (i 2 ^_S>ÜaJi V^fj JaLIIj J^SUJt 5 gOjUjlj JaaJJIj óajAÜ, \iiail 3 !l\? lU^ i^iUJ cy, wogs Joi ( l4 J.*aJxï l>JLsS* iulv-?^! ii)JJ ; *cj *3 iC-jLIa^j XaaaJ! J5 1) Deëst in L. 2j L. Ij^ (sic). 3) P. L«_aJo_c. 4) Deëst in L. 5) L - 6) L. yyLAJI,. 7) L. ^aa*. 8) L. OjJ. 9) L- jjJS. 10) L. xLsUj. 11) j deëst in L. 13) üesunt h. 3 v. * n 13) L. aÜ. 14) Uterque J^aaaaJ.
Ü-w qIaXw gd.w ( J !*VP X.J.M qI*ZWj jfcü (J, y>l lbn-al-Khatib (Cod. Paris., fol. 184 r.— 186 r.). Textus a Do zy 0 collatus est cum epitome Berolinensi (Cod. Petermann 75) et cum Ibn-Haij&n apud Ibn-Bassam (Yol. I, Cod. olim Moblii,nunc Paris., f. 42 r. et v.). In annot. indicantur tres Codices literis Kh., B. et H. 0?' iA*^* j.U'bSt i_JLc ^ lX^xm iX?\ A^-v.1 J.'il—vj'i! L$ AOÏ'it (jWjjÜt aUoI «AJjI p_S» cr* o'"* 5 * cr? a'ïy-* ^ Lcr' qJ Cr* ^A*J 3 ( 1 2 aI sJUi gLöt, {j*Ji 3 «jUjüI J, ‘ «iLoj i5 »y' L^s yuJi 0~t X—,»y- 0-j ^yl er* L\Jyo ( 3 sySli * (jd_*J! iAit lAö-i \j.Le lX^'I k*-jÜ ^Lo xftLwJ |»iAüaj lA^c «vAs» J r-^wX—-ï ! 3 J . ■ ‘.V-aJ ^tAji *.P yc. XJys-jJtj, Xsytilj slfluJIj Xs-L^jJI 0, ALsi-ai! Jli-L ( 4 üJwx 5 Ij AajLvJI £,1 j, gyyil Q.C yUlil j?U ^ ijg ^lAXèlj l_5'" > ^ ^ 0—*S1 ^5 (’ <wïj-& 0* s a g s (jgj- 0> Axiï ^.ajy &LJ ( e !iA_S> (C Lc *^5 ^ *%?■ ^3 CT óy. 0^J. yS j' IS’LÏy OuJ' jJ.c' aUis O >03 c>—^UJC-j A_LaJI Lglj X,_^j.S*ai l^J ,_5lA.JI aXJI (^.c «jLw.>5 - a./Oj Lc 3^ »yic slyLs gxi iJL> 1) Deëst in L. 0) Kh. om. 3) Ex solo H., ubi vero puncta desunt. 4) II . 5) P et B Significatio hujas vocis peculiaris explicata est ab Ibn-Khaldim (Prolegom. I, p. 248, 1. 5—8 ed. Qnatremère). 6) I’
_h’ AA iüjOJi Oj_c (jLiÜji l^LÜI ( JLki ^ UiaX^ KaaJ(5 i_jLJI 0 Lku-U^o itgiLs, viotXiL ^Lu Ut LtaiLs. ^ vtoóli’ (jot *~y' cX.*j LijJ (3 lcX$^ A*1*J ^L«(e K+> -jl* 3 L^-JUai Ü l**l^ Ü.VJUÜ j+*X-J S Sjt^JI 3 ili ^ «0*3 0, *J J*^>l L*s *UI ^ AÜU Uj^ Loj ja CT» or- : A' , A > '-^••*-^ _*jl 0^ o'^ => o^' As 0aXj' fjïj ^■Asij! |**X*iJI g|jii 0, ^a.J' 3 iUr,L*JLI <_,»^ó 5 *&iy vioj^> 0^ ls[) A' (5 *•} ^3' Al« v_aJ]jJ SAc (iUó J*’ 3 *J 5 CJ^ ''Ar^A **&\a J— 1 ^3 iA*rs x xUt UpaJl 0. j£*-^ A' likijk._j V_K\$Xwjj \_J j^AVj 0S> Sjxc °> b s**>- /Wi V^ ! & Al /& 3 Ax* J JjJlSJI, wut. jAb-5 «s&ü ; L*=^i =l^_5 0 wuïïl 05 Jjlc ^1 '^ s?i o^s LC ^> o* A' *^4® v^-03 jJawo 3 waJi ^.55 A* ^-cUb 3. JLuywJ ^ s^£ xaJij> ^ nj^ Jol?r.3 & *Ae AA ^5 (j^IaÜ sUi*JI ,j.c jtLSt »Aj»l lA^jtli ^ ' A'' c 0^ o - * A5I3 l«A- (cUw j-^<3 A A' «0^1 A*^ yisj XjL^I OJÜJj X-jL^^I A*ï jy~y q-J lX*^ “ JAjA- ^5 Al < Auaj'il! i_jLa_S" vi^wjcXÜ- wis 3 14*4 u c> ‘‘ r b^i ^sl-3 < j.iJ-5 AAÜj ^yi < r bu^i fjiyu AI3JSI AÜI ^ o ;i l £ U>^! 3 x_LJ«3 o yül J^l ^ 0^5 “ y^A^i! X*jl 0 ^>Ajij 05 i 0\juLJtj A>*o^5 < «_jUi *J_5 L^Jc o_j I03 Aj_ï jA x^>3 J^s jyiSI ^ (jj < A^cuül v^3 °^!s 0*0^1 XjLc ^5 «j.IXs-'iSI J^viïj *Ö*JI v yi ,> UxTj «
LgjAb u-^-j'b-yS Ljli-S« i(Ji% *=“•ƒ£5 3:t~bb'v &dj(jdJ (^\oLX*j ^L§b>t cjlidj Lg.*i2*j Jè L* t3..£> 3-d-^r. b U/o L^ivc ^i.jLX«jL Lo (j^ïLaj qLx-j^ Jsl_aJb'l> ü.*J' Opbult iAiS\i i_A_j^sdl v-A^j (jf-^-^-r. ^bjt üJ!y s 2ÜLO d]i t-Fj iASj Kassil K^Laii LuJlc 1*aï aLï oV>! IjJCLmj ^ KfiJ^b K-i kX.e i r.^,‘» jj^rj ,a.wJ'—O’iit 3 . -A/üü-b)' ( ddj tAjb £jv-i JS^ ^*X0-j! (Jj-SÜ er cio^ b_j iJlï J^j-b gljj aJj.ï »JLa} ( 2 qISjS> (J-- £*:>- tXi} Sj*Xvj xix oLu$ ( 3 ^>tXJ! i\bi t ^-.r HlXm25 oI*jÏI Cu»*^ ül JLsj ? o ? -. . f - J.—S—J. t^Oyl^ I ^ c * ^ysbLo \i„w.:>- ^.ILa-w {5^5 ( 8 j-^AÏ ciA.it jOlï yb »J*Ê ( , y> yi £y> C q.w.S» ( Qtl jwj^—b OJjt j-J Oj ( l0 (SiAiïli pjUt ,3 uiA-ïj-wt *J ci^bLï 1) Codd. Jc&ö. — Cf. de re Goldziher, Zahiriten etc. p. 116. 2) Cod. qUjS». 3) Hos sex versas jam alibi edidit Dozy (‘Abd-al-Wahid, p. M**). In vs. 3° Codex lbn-al-Khatibi offert cjIma.1L pro oL*IL 4) Vide hos versus apud ‘Abd-al-WUhid, p. ï^t^j br. In vs. 1° Codex lbn-al- Khatibi offert ^ib pro (_£..*.£. Versus 7i ultimum bemistichium est apud Ibn-al- Khatib: c^ib \j^mw j[mj ^/o (i-E (Jm-Jj. 5) Sic recte in utroque Ibn-Kh&qanis Codice et apud al-Maqqart; Codex lbn-al- Khatibi 3!. 6) Al-Maqqari Je?*'* 7) Sic recte Il)II ' Kh - et al-Maqq ; Cod. -_J. 8) Al-Maqq. Jcd-E. 9 ) S ’° recte Ibn-Khftq. et al-Maqq.; Cod. JbL 10) Al-Maqq. ^stXXxi.
l 5ü> !a_j lo ur*-l5j—^—b ^ —'i ^—ü JUf 5 kS'^r. ÜUL i-S AC0 5 (J^aj j Jjï *=>5 ^$1 \«A.ijaxi <3y.ajï ^.mÓ U-i' 8^l_a_j ^.amaaS L_£_Sj Aa*Oj__X_*« JLï 5 yOXk*Jt (! ^^.^VAAot J-Ï5 1}—*—>j ^-*-- E *5 ^° —s i a-va^> J.as>j (jr^^ JyM *._a_jI*!! jL-*" *iA_j -j£*L!/o q ,,.iL-»-U a! a*1c ( 2 Uii ^.tójj—LI j.U'bSi il*> J. aJJI t® 8^_*v! O^lXc (J- 1 lA+^ -ji AxX^ J.C ! (J^..jjlj ^XamIj cA - * 15 " Q~r^ S$ A—»•—< AÜ! A./aIi>» ^Sj iA_xj a_sL_W aLLo L.-xX,X.i AJ«._Ï J, } AAiaij I^JLxs AX.Sj filgiLi vjiXg&wfj aXa. iXs^t, aJ! yjuf a c ^tjc l^jj aXXXs ^ SUJo^U ^ q' 0^ AJjjAAwJj ‘fjyj A—jyaflJ tiJjJLÜ OÜLj w ‘"■"■‘■W aj ^L>y Lo i! L^jj aJLJ »iA1j X—j^_j' ^lL&Co aa-LLJ! ^_êL.aoI a-Co (j\-w-AX.aIi óColc aXj<jLj ajIxXj Q*>.i a*Lc LS^ C £t\l jSWj'iAJ} ^BaS Jóo^Ul Aa9 Q5-XXS?. ^5 t5' => '—a-AAAaXil ^IX-j’zjSj ol-JIxSI ^Lc A^bjjilj jjlxjl Lf*i=*J or^ 1 ) j-®} o yi (^5 A-i'UXaoxi aUI ao.s>j jyb i_5jiAao jï, Jo jj^Li^aJI AX**i2j i^clVÜ Ij (j*Lbj»jl qIs 1) Vide Abd-al-Wahid, p. t*f. In vs. 2°. Codex Ibn-al-Khatïbi offert aJ. 2) Cod. od>.
t_cyS <3 Jj-Ms l5>^ 'Ay=- ^ <3? \Zj* *j&\ fol XJuw jjjpi ayLyu t“Af XJU» ^Lisj! üEJ ji svXiyi Jam quod ad ipsum librum attinet, composuit ilium Ibn- Hazm, ut praefatio docet, in oppido Xatiya, rogatu amici qui Almeriae babitabat. Agit de amore et divisus est in 30 capita: ^jJS uc j 4-=-' cr» I" ^ oLLic ^5 f yJl **SU l y-Joi qo q-> 3 ö S—1—a-S»! y» L3 f - w « ^ jCstó y._c-i y> v X_ijUall 2üU^ g*«ij cr >3 1 öjl ic.^1 1 (Jj-sjlj yi2_J.j*XSt A LgijlAf Li l—L&A*J K^LLljI if xXfitcM tt^ y.v^i' ^ ^R-w-i' ii t* yyib U q-, v\_£L**.ti tv t*1 a-rJLsiL! Io yy.it ff yAÜI ft* %JI ff ySVjJI ft f. V) Ü_y2.**ii gys f1 fA _j—1-wJ! fv j^-Coit H gyJJÜf fo & ■ <& v_ia*xit 1“♦ Codex noster nitidissimus et unions in Europa, 138 folia con tinet et anno 738 exaratus est. CCCCLXII. (Cod. 27, 144 Gol., 1528 Testa). _g£o,C 3 ^ OrO 3 O - > «yLi^t ‘ yta Üi auctore Abu-Ishdq Ibrahim ibn-Ali ibn-Tamim al-JIocri, qui anno 450 boe opus eomposuisse vide- tur ] ), et (ut ex praefatione patet) dedicavit Abu-’l-Fadblo al- 'Abbas ibn-Solaiman, eo consilio ut doctissimus ille vir, qui mul tam pecuniam erogaverat iterque in Orientem fecerat ut libros de literis humanioribus emeret, reliquis libris carere posset, si hunc modo baberet. Tria volumina, ad tria diversa exemplaria. pertinentia, hic ba- bemus. Possidemus itaque fere totum opus, et magnam ejus partem
ANTHOLOGIAE ECLOGAE ETC. 275 kis habemus. Primum enim yolumen (Cod. 27), ad exemplar per- tinens quod, ut videtur, in tria vel quatuor volumina erat divi- sum, continet 130 folia formae maximae, et anno 889 seriptum est (charactere Africano) in urbe Fez, ut asservaretur in Biblio theca regia Scherifi Sa'id, filii Mas'udi. In subscriptione dicitur, secundum volumen incipere ab nSolitó J, yaxJt. Hoc autem caput in secundo volu- mine (Cod. 144, qui, anno 610 charactere Africano exaratus, antiquitate" se commendat, sed tineis blattisque corrosus est) non exstat; quippe quod ineipit a saIxA? j, <j-* .ai. Pauca itaque inter hoc et praecedens volumen desideramus. Con stat ille Codex 144 foliis 163 quadruplicatis minoribus, pertine- batque ad exemplar quod tribus constabat voluminibus, nam in subscriptione legitur: yaxJt JLlsüi o i3- Codex 1528 ineipit a verbis x.ol j, jlï cjjyiSi ^ xxidi x*wLo£sij I a_jiAa£>1 U 1*as- lA.sii JJAvO A quae reperiuntur in Cod. 144, fol, 48 v. vs. 12 (ubi tarnen post er* X*Ls additur »_*_&). Continet hic Codex omnia ilia quae in Cod. 144 leguntur inde a fol. 48 v. Multum quidem abest ut aeque bonum textum offerat, et longe recentior est, anno scilicet 1137 exaratus; sed necessarius est hic Codex quia alter temporis injuria tarn male habitus est, ut sine hujus Codicis auxilio in multis locis legi non possit. Complectitur Codex 1528 fol. 269 quadruplicata minora. Fol. 124 r. vs. 6 ineipit caput illud de quo in subscriptione Codicis 144 sermo est, et continent reliqua 146 folia reliquam partem opens; pertinebat enim hic Codex ad exem plar quod duobus constabat voluminibus; nam in titulo hoc vo lumen secundum vocatur et in subscriptione, praeter alia, haec quoquo leguntur: i^iLa-T# q-* ^Laj! ^A?^! OLS?lA*S (Jji £gl_A_.Ji L-AJ.A/ii
iX I^AA> wbtf'j y^S*It ^eLSJI ^Ij^jAÜÜ yjl^-JlAil (1. *JU<J 5 ) KaJ^C. Comparent quidem Me illic capitum inscriptions, sed auctor certum ordinem obsorvasse non videtur. Alia exemplaria reperiuntur in Bibl. Bodl. (Uri) 386; Mus. Asiat. Petropol.; Brill (Houtsm.) 73; Constantin. (Köprülü) 1281. CCCCLXIII. (Cod. 1951 = Amin 226). 01-^ 9 . .... “QyjC*ii f*> i5 ‘ Qyorfil ujbC3^ auctoro eodem al-Ho gri. Cf. H. Khal. V, 589 n. 12205. Est opus ejusdem generis ac .3>y cujus exemplaria modo descripsimus. Diyisio operis non videtur exstare. Codex noster satis antiquus et bonae notae in duas sectiones Cy>) divisus est, quarurn prior teste subscription anno 792 exarata est; posterioris ultimum folium periit, sed quae continuit recen- tior manus supplevit. Opus rarissimum est; aliud enim exemplar in catalogis non descriptum inveni. &*%<**&/ %JL ' CCCCLXIY. (Cod. 178 (1) Gol. p. 1-316). b Liber sine titulo vel nomine auctoris. In primo folio legitur: et ^ ujlxT IJv_S>. Pertinet revera ad illud librorum genus, in quibus varia tractantur quae ad ju- cundam confabulationem üSui sunt (»j_/toL_^l ^Jlc). Initium, post bismillam, est: aW qIs ^—«1 J. aU! ^ (ja/LiJI L-S—si; Xs y«l ^ ki>—Lo Ijl O w _ # w 5 ) ^ jlyCM o^L^til vj eL> U Q J.^.11 ƒ>! Xi.'J j^l JMs As gJI ijo^>I jJ5 iX*q> <_5A.iI yP ^gJLsü aJJS JB. Deinde complura r
alia argumenta tractantur, quae in hujus generis libris tractare solent Arabes. Haec in priore bujns Catalogi editione scripsit Dozy. Fugit eum locus p. 94 jJiasii * wüSS (1. _j_?S) ^ ^ otyölsilj i_>LxJji IlAJ> v_rIa£w unde P atet 1108 bic habere opus notum celeberrimi ar-Rdghib al-Ispah&ni (f 502),“ aut potius, ut probabile est, compendium ejus. Collato indice capitum apud Flügel in Catal. Codd. Yindob. 1, 342 patet Codicis nostri initium cadere in media sectione oetava oIcUasj! J, jSaih, ultima Codicis sectio est, ut libri majoris, 0 yj Codex, charactere nestaliq bene exaratus, anni nota caret. Al. ex. Yindob. 369, 370; partes Berolin. (Ahlw.) 1116, 1117, 1118 (compendii pars); Mus. Brit. 777, 1094 (pars). CCCCLXY. (Cod. 70 Col.) Notissimum opus anno Hidjrae 1289 Cahirae edituin c. t. 3 3 rC auctore Abu-Bakr Mohammed ibn-al-Walid al-Qoraschx al- Fihrl at-Tortuschi Malikita, qui etiam Ibn-abi-RandaJca q-j! ...T ' °- xïAjj) dicitur (f 520). Capitum, quae 64 numero sunt, elenchum dedorunt von Hammer Wien, Jahrb., 81, Anz.-Bl., p. 33 sq. ot Flügel in Cat. Yindob. n. 1847. Ceterum conf. quae de auctore ejusque libro monuit P. de Jong in Catal. Codd. Or. Bill. Acad. Reg. Sclent., p. 197. Codex anno 667 bene scriptus est. CCCCLXVI. (Cod. 354 a Warn.) Alterum exemplar. Codex bonae notae est efc antiquus, sed annus quo descriptus est non memoratur.
Qf.
Codex anno 867 exaratus est. Alia exempl.: Paris. 250, Ms. de St. Germain 90; Mus. Brit. 728, 1124; Ton Kremer 192; Bodl. (Uri) 381; Berol. (Ahlw.) 1119—1124; Goth. 2133; Mus. Asiat. Petrop.; Rosen, Ms. Ar. 104; Constant. (Köprülü) 1268— 1270, p. ióA, n. 276; Schefer quoque Cod. possidet. De com- pendio c. t. waAXaII cf. Pertsch ad Cod. Goth. n. 2134. Alia compendia ipsius auctoris: Mus. Brit. , 729, anonymi Yindob. 376, tertium c. t. £a^]1 Berol. (Ahlw.) n. 1125. CCCCLXXI. (Cod. 415 Warn.) ƒ *• w «O ) »• —— o ,»C?0/«0 3 — O— 0--JÏ C auctore Abu-1-Qasim Moham- med Ibn-IbrdMm ibn-Khaira ibn-al-Mawa'ini (jC.Acb._i!) Hispalensi (f 564), qui hoe opus anno 559 edidit dedicayitque al-Mowahhi- darum Imperatori Abu-Jaqub Jusof hujusque fratri Abu-Hafco. Liber diyisus est in septem capita, martaba dicta, quorum tituli sunt: ‘ g^cAli Kaj.ai lXaJj ‘ *A^*jt QA-ilï KaIlaJIj cc Xac^L, 3—-*—-‘--■A —CL) i (ji2j^l*iu KaAa KaJ.aC'*, cc “xcLaacJ! tLcioi i% ^Lc-j 1 iscbL>Jt 3 x>l»c2JI B K»jyo k* (1- **) 1 jilioj Kajyo L5"^ ^iAJj q.A sl^AA^J b_5^wvj l_jl*teAj! KaJjAI KaOIavJIj “it '—Loj ^Lxav^M ^Laac^ï Kajja k*jLaaJ|j cc j*cAc* “jb'liSj cAajaIL jjjSLo 0A. Codex noster est nitidus, sed refertus mendis et lacunis. Pas sim integra desiderantur folia et finis operis deperditus est. Ultima verba (in regno Hischami I') Codicis sunt: \_A_.d ^Jt Laj _.( j5 K-loJI A_a_c, et custos paginae est qÓ^óUs. Saeculo decimo sexto non antiquior yidetur. Alium Codicem possidet de Cayangos, ex quo caput de Abbadidis edidit Dozy in capite
CCCCLXXIII. (Cod. 342 Warn.) ; (I t (< •** *i.£ .1-7' ■ Nagr ibn-Abdallah, qui in usum principis Ajjubidae Saladini (f 589) hunc librum conscripsit. Von Hammer Wien. Jahrb., 81, Anz.-Bl. p. 36 sq., indicem 20 capitum tradit quibus opus con stat, auctorem vero appellat Abu-’n-Hadjib as-Sohrawardi qui anno 563 mortuus est, sed bujus nomen erat Abd-al-Qahir ibn- Abdallah, v. e. g. H. Khal. I, p. 214. Secundum Zenker, Biblioth. Or. II, p. 82, ubi editio hujus libri anno 1841 Bulaki prodiisse dicitur, auctor esset Abdallah ibn-Abd-ar-Rahman. Omnino vera est observatio II. Khal. YI, p. 410 librum esse elegantem ct lectu dignissimum. Sunt 47 foil, nitidissime exarata, ut solent libri bibliothecae viri principis destinati. Anni nota deëst. Exemplar alterum apud Brill (Houtsm.) 76; exemplar Turcicae versionis est Cod. Hammer. 285, nunc Vindob. 1887. In margine 10 priorum foliorum aliud opusculum est adseriptum 1 c. t. in initio v-jLjcA , in fine AlbUit , anno 1071 exaratum. Incipit a verbis „wltl JoJI .\11 et continet >•
praeter longam introductionem 8 capita de iis quae opem ferunt (aj 1 • i3>. g-tjl , 2°. sJsLjtjlj AS>jJI (J—^j 3 . qLmUI 4 . JL,Ej 5°. ^=>^5 ^c, 3 • *J*-*»*^ (i>—C, 7 . 8 0 . /)?—£■ ac^LÜ. Hinc jam oritur suspicio necessitudinem certam intercedere inter hoc opusculum et illud quod supra (n. CCCCLI) descriptum est. Codicibus inter se collatis, apparuit rem sese ita habere. Libelli nempe ejusdem, quod Codice 755(1) eontinetur, hic ha- bemus redactionem paululum abbreviatam. De auctore ex nostro Codice nihil docemur. CCCCLXXIV. (Cod. 315 Warn.) - GE v»wl auctore Abu-’l-Haddjadj Jusof ibn-Mobammed al-Balawi, vulgo lbn-as-Schaikh dicto. Fuse H, Kbal. (I, p. 405 sq.) loquitur de hoe libro (edito Bulaqi anno 1287), cujus dispositie satis sin gularis est, sed aetatem auctoris non indicat. Novimus banc men tinne quam ipse facit magistrorum suorum. Sic I, U dicit se anno 562 Alexandriae lectionibus celeberrimi as-Silafl (f 576) in- teifuisse. Oriundus erat urbe Malaga, ubi inter alios magistrum habuit Ibn-al-Fakkhar (I, f). Makkari I, 1o paen. versus ejus in honorem hujus urbis memorat. Simul cum hoe libro scripsit opus i Li «-aWXS. r ^ s ‘oLiHI (Ij V), quod etiam recepit H. Khal., sed cujus exemplar nullum superesse videtur. Codex noster, in duos tomos divisus, anno 1005 exaratus est, ut legitur in subscriptione. In folio primo haec leguntur: jwXaI ,111 ^,1 AaxJ! l\x.j (j, ^bA_JL WjA jls* rj ö v_j^i iü±i ^Aa Q +ij. Alii Codd. praeter num. seq.: Bodl. (Uri) 465; Alger, (p. 13); Constantin. (Köprülü) 1215-1218; Brill (Houts.) 82. Cat. I. 36
CCCCLXXV. (Cod. 2121 = Amln 402). Ejusdem libri alterum exemplar sed tantum volumen prius con- tinens quod explicit p. UI. 19 voluminis II editionis Bulaq. Codex anni nota caret sed antiquus non est. Sunt 299 folia. CCCCLXXYI. (Cod. 1816 = Amin 85). ,3! j.lo'bM vi/jAs» Q/o islü^U A*s £ƒ> ^LoUl A*a« Jaslü- qJ a-j-s-jÜ iAAe ydi!! ploïl A*^ 5 y^'~- Aae «UI Lac (_5l>jaU1 AJ’I Xaj!4 slaXj! iAac qhJ J lXae xlji l\hAb£ ijls»! ^-wAalt Yixit bic as-Sam c ani saeculo secto quum pater ejus Abd-al- Karim anno 562 mortuus sit. Codicem exaravit ipse al-Lobudi anno 867. Sunt decern folia. CCCCLXXYII. (Cod. 300 Warn.) - o w ~ 3 - „ oSOaO 3 _ —. -—-Co 3 — - - - O £c.aC 3 — yJjbL^M ^IXa. Nomen auctoris additum non est, et ex illis quae dicit H. Khal. (in voce ^LX_/i), non patet quis auctor sit hujus libri, sed certe scriptus est post Tza'alibium (f 430), qui plus semel laudatur, et ante annum#618, ut ex subscriptione apparebit. Praemissa doxologia satis brevi (cujus initium est: A-x-j Ui w «\Jtyoyli ‘ 8j*JL Oj*Jdl A_Y), opus in w — w ^ tres libros divisum est, quorum primus, ^bLiOil ^Lx-c ^.LsvaJ! ^,-a.LsU, baec 12 capita (^«A) continet: Jwx j t ij, f sli'ïlj (JlJI j, t" x*lb XLkAiaèj j. f ,__ïbl==-lil plXo Hj-ilj OJjAvJi ij v gULcot ij 1 ij ö

descripsit Ibn-Khallikan n. 138 apud Wüstenfeld. Neque apud liunc ncque apud H. Khal. mentio hujus libri fit, sed titulus in praefatione legitur. Dividitur liber in 5 capita quae continent: imam yjJ! ^ ^ ; 2'lum ^ a*£^L ^ 3 tam ^-*XïJS ^ JoX&l U; 4 tl * m BAaS &>/ii o Lot ^ mM- 5‘«™ oLoÜt jL#l y^lkS. Ut jam ex hocee indice patet, opus magni pretii est et insuper ra- rissimum. Incipit: yA_tU*JI &U uV_*JL et post doxologiam: gjt x+£:>- A^Ji ASjActj |.XÖI s aLait ^1i Codex satis eleganter seriptus est anno 974. , ■■■■. Alterum exemplar apud Brill (Houts.) 78 (4). CCCCLXXIX. (Cod. 30 (1) Gol. fol. 1-55). Quaedam opera poëtica et prosaïca (prosa illa ornatior est) Abu- Zaidi Abd-ar-Kahman ibn-Jakhlaftan ibn Ahmed al-Fazazi (f 627), collecta ab ejus discipulo, fortasse ab Abu-Bakr ibn-Saijid-an-nas. Cf. Makkari I, oH, oh. Quandoquidem hic Codex, quem unicum esse verosimile est, titulo et subscriptione caret (nam finis desideratur), accuratius do eo exponendum erit. Quid contineat, patebit ex praefatione quae post doxologiam Jjlai-Lt 1 s Uxjl g—S' «xoLi- ,J._i) incipit his verbis: L\._0 J.Ü UUT.j~W wa.jIIH ‘ J—toLsJt aassJ! ^LS £_3j U aU:>- Ej_Jl ‘xilJt ^LPjt v_»Lxüsi «Js,oL*JI JL*j! ,*-bUji Ju^5 ‘ acjL*J! Lgj'bLIii* ajiAxJI IskLs xUt iA^t ^jt 7”' A-ox ^ AjoLit ‘ US’ yl u (JUSt Xc US' ‘ stXof gjl u iwosSlit ^LXit obwj US' |Usi«. Abu-Zaidum adbuc inter vivos
fuisse quo tempore ejus discipulus hoc opus composuerit, patet ex verbis sA-d &U1 ; qua vero aetate floruerit, patet turn ex loco nostri Codicis in quo annus 601 commemoratur 1 ), turn ox vita ejus quam scripsit Ibn-al-Khatib 2 ). Hie eum vocat Abu-Zaid Abd-ar-JKahman ibn-Jakhlaftan 3 ) ibn-Ahmed ibn-o^-Aio al-Fazazi, traditque apud varios praefectos eum katibi munere functum, familialiter usum esse principe Abu-Ishaq ibn-al-Mangur ejusque fratre Abu-’l-Ala (hanc ob causam commemoravit eum Ibn-al- — . w Khatib, 0**2 ^AaJI vJksS**l L*.$£«pLj i ); deinde ab al-Ma’muno, qui ei infestus esset, ex Hispania esse arcescitum, sed in gratiam regis rediisse quum mense Scha'ban anni 627 Ma- rochium venisset 4 ). Addit, eum mense Dzu-’l-qa c da ejusdem anni diem supremum obiisse. Teste eodem historico, Abu-Zaid scripsit sequentia opera: oljAsttlj ‘ iuA^I ot_-üoult ajLj&u O 5 1) Locus est hie (p. 42 vs. 15 sqq.): xUI A>.c _jJ As üSUx**,, As»S j»(c LfAvp- «I yi-£ s .adJt &JL 3jA_c &UI IgiLo L^jmLs? yiAj 0' .a\ jjwc jlvllj u (_$•* » *> ' _ £ ^ 3 L—,g.—j &LSI ^ j ^.x*axj i ^ ^xj xUL ^jfcXJL &&blj ^Uuw*J! 0^0 sloAJt £UloX 2) Cod. Bibl. Nation. Paris. 867, fol. 147 v.—148 v. 3) Litera JL in Codice fathd instructa est; supra vidimus, in Cod. 80 literam X eadem vocali instructam esse, et omnes vocales huic nomini proprio additae sunt in praestantissimo Codice Abd-al-Wahidi; vide Dozyi editionem p. 1*1*1 et a. Abu- Abdallah Mohammed ibn-Jakhlaftan ibn-Ahmed al-Faz&zi, de quo ibi sermo est,erat sine dubio frater scriptoris de quo agimus. 4) Xa-O C>—>^ 0^0 0yoLif &aO^SI£m\^ ‘IS'v Xmm qLxA 0.2 U^V 1 J 5>5 AjJ®
tj. IXaj »LXA*as iAjI*3öJ!j 1 iCA^-laj! oI^\sa!(j Xjvy-!'. Cf. Cod. Escur. (Derenb.) 404 (5 et 6). Collector testatur, se varias Abu-Zaidi scriptiones descripsisse aut ex ipsius autographis, aut ex libellis, ab iis, qui Abu-Zai- dum audiverant, conscriptis (sperabat ut Abu-Zaid bas scriptiones inspicere et corrigere Tellet) *); addit, se bas scriptiones collegisse rogante Abu-Ali al-Hasan ibn-Mohammed ibn-Haschim al-'Abdari al-Maliqi ex urbe Malaga), seque librum in tres sectio- nes (^y->') divisisse, quarum prima (p. 3—60) agat Lcj Lii xj oü*Xj, secunda (p. 60—92) ^s, tertia (p. 92—109) hjoj (1. x_jLMA?) aXaLLs^ • w osLü Uj In fine paginae 109 hoe opus abrupte desinit; primo quidem obtutu putes illud continuari, nam custos paginae respondet primae voci paginae sequentis; sed additus est hie custos paginae a recentiori manu, et inde a p, 110 ineipit fragmentum operis Ibn-Hablbi, U*aJt dicti, de quo infra dicturi sumus. Nullibi commemoratum reperi, quis ex Abu-Zaidi discipulis (qui etiam (p. 8) Abu-Bakr ibn-|.*.^v.ï tamquam doctorem suum commemorat) bas scriptiones collegerit. Sed Ibn-al-Khatlb testa tur, Abu-Zaidum duos habuisse discipulos qui prae caeteris hoe nomine digni essent eoque appellari soliti, filium et Abu-Bakrum ibn-Saijid-an-nas (^LiSt ^-ji). Fieri itaque potest, ut hic (nam de filio Abu-Zaidi ne cogitari quidem potest) collector ha- bendus sit. Quidquid hujus rei sit, omnia Abu-Zaidi opera nostro Codice non continentur, nam Ibn-al-Khatlb tria descripsit poëmata quae in eo non exstant-, quorumque argumentum satis ostendit ilia non exstitisse in paucis illis nostri Codicis foliis quae depcr- dita sunt. 1) 1’ag. 2: UJwUzj ‘ L-X-ö 1 * * * * o w y Jai&Lo yl *** u zjoxïo 6 lo ;r ^ w O o _ « xLolXjj X/ö, x.:S\a«iXj q! JÜaa 1 idaj lAXc.
i Codex minuto et nitido charactere Africano exaratus est. Pag. 65 quinque tantum versus continet, reliqua ejus parte vacua re- licta; vacuae quoque sunt pp. 96 et 97. CCCCLXXX. (Cod. 287 Warn.) — w «0^ Ow'fi > — —O 0-0 _ O — “ olj ‘ s_a*-=- auctore Amin-ad-din Abu- ' s ’1-G-hanajim Moslim ïbn-Mahmud as-Schaizari - 1 2 ), qui hoe opus dedicavit al-Maliko al-Mas'ud Qalah-ad-din Jusof ibn-al-Malik al- Kamil, ultimo Ajjubidarum in Jemana anno 626 Meccae mortuo. Cf. Ibn-Khallikan n. 705, Johannsen Hist. Jemanae p. 154. Editum est opus post annum 622. Hic Codex pretiosissimis quos hic habemus annumerandus est. Opus enim quod eo continetur et quod H. Khal. incognitum fuisse videtur, summi est momenti; Codex antiquus est et unicus in Europa; disseruit de eo Rödiger in Zeitschr. d. D. M. O. XIY p. 489 seqq. Divisus Ost liber in duos tomos. Post doxologiam (cujus initium est: « Li jlJUsi < xJÜ tX_*ü) et praefationem, liber (ujIU) primus, _t\il g,, constat decern capitibus , quorum quinque carmina, (horum plurimis scilicet anti- quiorum scholia addita sunt), quinque prosam continent. Idem de reliquis libris observandum est. Decem capita libri primi sunt haec f. 4 v. : f. 8 r. I* gX* j ! C5 : f. 12 r. 1* *111 lU 9 I 5 I AJ’I Q.i ALLj tsU.il gó U’S I JjJa-wl t\ó>l f. 13 r. f ( 3 iwsS è> f. 14 v. 1 j-c cxaJI ( 4 ^_s&Lsi!I f. 13 v. o a jJÜl 1) De anctore cf. Ibn-Khallikan vita n. 309. 2 ) Ed. H. Thorbecke anno 1875 (Morgenl. Forsch. p. 233 sqq.) Ed. M. Th. Houtsma anno 1878. 4 ) In conspectu capitum Cod. ut vid. Ohiit anno 553.
-AijJt & C oUSjJl f. 15 r. V ^ iül^Uajï v_«*öj aölaÜ ^5^1-1 i l\—J (JSC- &1H —^>- jjmA&Ü '0*aJ 4X5 ,J, f. 16 Y. A v« - w „iXo J. f. 18 v. 1 «Ui -^r, qJ u»_>J ^AJt ^Lo tfwiiA-* J^ol5Ü! (jMjj; oLwJ j, f. 20 y. I. c\w£jJ' OiJ^ $ J^ÜCi AUI c£ i V^ ! Liber secundus , JjatSI J,, liaec capita continet: (~ -■?-> f- 24 v. I W O J ra ***>; ,3' O- J^-S c5;A*ü ^aii ->.3» f. 26 r. C ***?) 3' U4l! „, 2 JI f. 29 r. f ^ALJÜi «il^-iit f. 21 y. I" JL^il O - O *■ w Cv «IJumj v*\j>X»- f. 33 r. 1 ïLüc ^Lc &<«ƒ »3 f. 31 v. o O? ww* ww 0—j jXj^a f. 87 y. v Xa-aL^v &—*1a« <i;t ^_2 j/3 iAa3^J1 ^J«va/q ^Ia3>5 f. 38 y. a (^Lni'bS ( 1 2 3 4 ƒ•*ƒ j.'il-wJi iA*c 3oJ f. 39 v. 1 ( 3 Jjxil liXS 1 * ( 5 a r LC ^r. ^LaJf ƒ0 f. 40 r. !. Liber tertius, JJAsi\ : iékU' ji*it c*Ui' f- 42 y. I f. 47 r. i 1 qJ yoCciL ƒ.•*/# *_a*« jj ƒ! ^-.“ f. 48 v. t* 1 8i-Xa>ï^ ï 33; ~ L^Lq ^y.*2.a3i ( 6 3^ 0.:*^ ƒ-0.5 f. 50 r. r ^jo f. 51 r. ö ƒ .j v_a.w2A.Slj y3 jj’jil >_i!_*a/.i! XwS jLimj 3* iÜLwj gvX.aj f. 52 r. 1 ySUCaj ƒ A*s* 3j>LïL yJji
f. 54 r. a I ^Usil f. 53 r. v O O^j O- f- 54 v. 1 tsyo-Jl ó.jJo- L5^ Q- p U ^aSJ _»J ! L5-A-SS *~il t>)—LIS J.^Vav f. 57 r I. öS w S' Xaa* ör 0 Uaa!j ( j ojjï «ill «.f-•j Liber quartus, -Uyt £: j ^ ^ f. 59 y. I ) O I. 61 r. i" ^JiAj' <-Xaa.L &j^*j ^jOJI iXJ ^Jy>- f. 60 v. S' ^*5 V^ jl ^ic ^ D jj^j| byajl Js-S-I ^ J_« 5 JI ^1 f. 63 r. o iAJ 7 "! ^ q.+aLw |*.ava!I ^ ^1 [S*°P '—sy.-iJI f. 62 v. f 51 <^-*a ^Lail f. 65 r. 1 ( 2 lew 8 t>l J^liL ^Is _^l v_a.j^_iJi f. 66 r. v ^«saaiS ^jl **j! yyjliüCI Ij g>ijl ïUjÜI cc iK lXJj ^ -U^ufcJt <$l a jf f. 67 V. A ^LaJI ^ f- 69 r. I. K_3C_J r JS Jjj LC i f. 68 r. 1 olo A_i, - 5 ^ 'ri>^ O’^ 8 ^*“ 0^)5^ (Ja.aav iXJjJ ü jü i_jly>- Liber quintus, «Lsv^S f. 70 y. I jiliA-Ai ^Ls» i,t J^tolaji j^Aalsil J«su* f. 73 r. S' è ! SCil« ; f. 76 v. f yi*> ^Oj/II f. 73 y. t" ^UJI ^ >3 o?’ f ‘ 77 r - 0 vlxijl i sLaSuiJ! O"^ Lry--^ 5 3L*il ijaa*^. üJLavj f. 78 v. 1 «jJ ^ »xs~ 3 j f - 81 r. A ^AaAAaëjl >S^J (J.L^iL, i_j, Jttl) XiLwIj a .j! f. 79 v. v f ‘ 83 T - ’* a- Cfc-*^ ^>1 f. 81 y. 1 sLa^ucJI Q J * u^jrt£ a- *+** ^ S JJ,j 0 > 1) In eonspecta capitnm male (j*A. 2) In conspeotu cap. male !A*aa.
Libor sextus , 3 = ^ CT 1 86 V ' ' Jy. £ a J y o-J^ j 1*1*?,! ^ «U» o* ^ f - 87 v ' r (x_jL*J er* 1^1-^-» £ ^Ij jSij u/) *■[> '■&* cr^.5 Js= e^jil y>ï x*k> f. 90 r. f <Xïy\ j x>Lx*ii y>\ f. 89 v. t“ f. 91 r. 1 f l&> a J Ji* f- 91 r. o **>5 *U ( p/ >r*^ a O 4 ' ysuss ƒ*> f. 92 v. v oijjJi v**-*»- cH r U/1 d _j f. 97 r. 1 f - 93 Y ‘ A öj j ys-ljJi f- 97 v. yjjA^J' r^ 1 Liber septimus, &'■ o*' ->•' f ’ 99 V- ' f. 105 r. f JVJuvAj' )*k* f - 104 r - *“ <3 5 CT?' f ‘ 103 r- r " ^ O - . ^iLJi yl f. 106 r. o **jL*j a)U> A' U^ 8 ' f. 108 r. v IcjlSÏÏ qj! J-c v^jL*J ( 2 3^’ f - 107 r - 1 (* f. 108 v. a ujjii' -^,x^ SJlJil cijyl' ^ 7*^ - J “ 4 ' f. 110 r. 1 ( 4 Jcyo’uJI ^yO 0 !*Ï^' A' yUJI f. 111 r. i. a +Jlj UL» t_AjL*J L c+^’ (jr^ a- ■öf (JSJiAjL^ Liber octavus, xjLX-'j 3 : O- ( j^i J--' 4- l43 r ‘ ' ^ u^b" A^' u-x-i f- 113 v. V f. HG v. f wa-aJoJ' j-SUiM qJ ( 5 J^-Ji er?' f- 114 r - ^ 1) In edit. Dieterici p. vU. 2) In conspectu operis Cf. supra (I, 184). 3) In conspectu male inseritur qJ. * l ••• ;l ..Jl Ai ._'l\Ü „^1*3 .ajUJI 3A*1j 4) In conspectu ®Uw.J' er* J ® O* O x JutoUj' yölaJI. 5) Sic in ipso opere, in conspectu An idem sit qui celeber Abu-Bakr Mo-
y_il f. 117 y. o KjIoAJ! <3 o^"*****^ i** 5 * - ^’ L ^" c i}^Lai' ^yXait ^Jo f. 118 v. *1 a- f. 123 r. a r <& ^ by-Aaiw f. 120 v. v Oy*^- v-jt f. 126 y. 1 yaX*!! £* aJ l5~?- * i -°i o* L? 1 ^ XiLwj f. 126 y. t. vJU^I# Ojyii' o- A ' cL:> w O J <$f Ja£> L^i o^5 yts Aj o*.ji\o it Liber nonus, 3 : L ^*-s^ o!^ 3 f* 141 v - ' iA_*^ jjt f. 142 v. t* ^Uiii ( 2 O- O- 7**^ £+*.:>} (JlSi's JaÜ /3 (j ^yjL>JI ***** qJ (*^“ wI1 O' L *" ! ' c Jyx ^t) *Jl*tl a /l oaji/Jt j, bjy^' f- 145 r. t" Xflsfl» V 1 -^ UU>, j, a ^i XJL-, f. 146 v. f O^ idil i^ty^Jt jys^ ^ pi*** ujUj3' v_s3y> f - 150 r. 0 slwi' _javo' &li! ^_(jJ „*o1jü' (.Lo^i qU} i' (** (*>* cr> g**^' 3 c lsy>7 sju it iiU3 0 l^j (^^yw-it c£U' oy^t o4)ï oy-i?’*' l 3i\*jCt (jp^t f - I 55 r - ^ ^ iü ““' cr j*r^ ^t y^JI x-siL. f. 159 r. V uiy**3’ y»tp> j ®Uiil u*** i> f. 162 r. a ysait 3 {jjJ.A O'- O"- ' A *^ XI a J jJLmw» v_jU_£t ouJ*-* jy> *-**kji 3 Out bjy>.^l f. 167 Y. 1 =LUil Jjjlst, *L£& ouILaoj ^ hammed ibn JahjtL ibn a9-(J&igh, vulgo Ibn-Badja dictus (Ibn-abi-Osaibia II, ? Maqqari passim) affirmare non ansim , sed probabile videtur. 1) E Mas'udio VII, 32, 197 aliaque excerpta. 2) In conapectu tantum falso Jut^>- , in titulo ipso etiam falso *?' o? 1 -
\*sLa^5 «Lil f.-171 r. t. ( iüj^ *i!l ^ lS} 1 ^ QrO O* «jyjooj Liber decimus, ^yCc^i £ : ^ f. 180 v. i f. 181 r. i 1 l\>.c «lXJj ^1 Qn l^oa' sA^oa ^wJuVi^i ^i! f. 182 r. I* Jf^fiLÜÏ 0 t^l $ xJL^ jwtoUJ! ^LüJJ «.Jlwj f. 183 r. f s^ixj yvjtX-JLÜ 5CJy« (* ^Lajl J.1 yCiu lijst yLio ^lli! f. 184 v. o ( 2 X*x=suï a j! J,t J, c> l y S.I wft*- i' J^UJf ^LüJI 1ÜU, f. 185 r. *1 s yCw J, jLfcü*, Lg-J}! J^*=- l\_ïj ys=uJi 5 ~ jr A\ ,3 gJ^I >_d£j „as?. Lg^ U?jJ' *%s wlcj yLki J c jLaJI f. 186 r. v gó ^ ^r-^ 1 oi y 1Ji i3 i» **»&, O- LS^~ f- 187 r. A t“ A f iCLw i_a>j 3 laJÜój x^VjLs- ->*A» l5^ J! f. 187 r. 1 J.LSJ1 JUjc »Z i_JUb f. 188 y. I. 2Ue ioi £ jJJI 2i? } a _jAJi yoLÜI ^<U! 'f*-** r S >-C^\/o ^ 0 t, r » sl^l -gSy> 'ÓaJi\> ( 3 Jy-ivjJij ^IgJf Liber undecimus, J,U^I 3 : ^ 0 LU« ^ jcUu f. 190 r. ) ^.Atolfiii *JL«j f. 191 v. y ójJ^. xllgjj yob ( 4 f. 192 y. t" jMa £Ju \AÓ.gj óL\*j ^t s^**»*^ j.U’ÜI J,t Jv^toLaJi O- 'J~ c ^ -bllü lXI^/0 tX^I 1) Hic qaoqae in conspectu 2) In conspectu ut vid. &x~k£3,£,. 3) Mas'udi VI, 234 v > 4) In conspectu male , vid. Ibn-Khallic. n. 684 et Moschtabih p. If *1.
4dïUvJt q_jI f. 193 y. f iX-a*SIj A-Lifcjj SjUe a jl Jj: f. 194 y. o jjb' aaa^j yy°' Xilwj WW W ff w -3 ) JP J&u &**£>; p&o 0 UiL*Jt «A-Jy* g>-V. 04 Ü5j4' uA^Ait iÜL^ f. 195 v. *1 f.Y iLX^ ,% 0 b- r &ilj aaaa^ *ji\e ,J.c w -os 1 y w iS Jb ^ 04 _y-4^" j-4)*-'- i' 0jL i_j. jiil J,L$> iA*^u j^mÜüI _jj! f. 196 r. v x*jï^i £*sjJI f. 197 r. a iwlii X*Ji9 lX=>Li aa^j 3 ^-j ƒ*> ^.iXf Ê L_s\,iJI f. 197 v. 1 i_AS>Uait ^Uc J*a*<v<( jJ <5? ,voMX!S ^jLs-} SA*»/« ^ _ ï _ ; *c y.=» f. 199 r. I. Liber duodecimus c^LUi J, : yèu&jj jjiAj v£aa*a^ f- 205 r. I L^aaS^ J^/toLaii ^ytolslt üJLWj f. 207 r. i 1 cXixll La^ï ^ Xj ‘ > aJJ! Aac iA.j iyaj aJJI ^ci QjtX-iS y°L*-^ «XU! 0C i, aaj^—^ vli i lXac j»L5Ü! 0^ r*jy^ 04 f. 210 r. t* 1 aJJI 0aj t^^AAvit ^yoloiil (,5jjAAÜ (jr^ £ 211 r. f ^Aj qJ (*h^ o^ &AjLm^ q-» i3^a5^ ^.ifA*^ -lil? Ij **—A^ f ^aüSj^ i ^A—«b Li ^.A—£>, i3j— 1 ^LqaJJ f. 213 r. ö ^UJLit f. 216 y. v u^JLb ^ 0^ ^1*] qIXvL^ f. 215 r. *1 - - " .. 0 ^ f J^l*, f. 219 y. a O'* ^■ M '.5 f. 228 v. I, jJsJI vAb U ^A^ XU> q j <J*c f. 227 y. 1 * d d o„ 0-j aüJ! A>.c jSS J. ^iaxéJ) "Ö? 8^Ü*) 0* 0^vl^V/O A^i Liber decimus tertius , oLaöj^I J,: qJ ^ 232 r. I f. 232 V. V oLi^Ljt Aa4^- Axc 0j «-J^yyaü ^A^ 4
f. 234 r. t" v-jLAJt At t-g-AL xSL^j (jwjjls ^L*il jj f- 236 r. f _s./j» J, q ! w!s- v_sds» U 22 -*^ vAuaj v_aJLL _^_jt f. 237 r. 0 (A 2 *-? f- 239 r. v AAÏ! v_A*aj ^jLLaji Ajj f. 238 r. 1 0r? Av^t »A1e j_j! f. 241 r. 1 (' (_£A*it ^_&_aoj J, f. 239 y. a ' v_s_*aj^) qL_jL> ^A&Jt ~A—<■ ^jUail Au£ ^ A—^tAil AUt (It J—colftil ^^Aolait xJIavj f. 242 r. S. ^ ^y° «^5 ^sj Liber decimus quartus, ^AAc^! 3 : g\e o! f, 244 r. ! *—^ j_—t—? CT* **^t ob-Ao ^;yot j*AS^_jt viA-Aii LI l?_~A XjmaS q£ jAaxj 1-0 f. 244 y. r f. 245 r. 1“ jvAvb' ^ 'i-S? a Alb (jüxj (3 s^L*j| j_j) g^cCvJ! f, 246 r. f H^Ljj—St ^AXxj r' f. 247 y. i ^jvjA-Jli- A>t A—^-x~w f. 247 r. 0 ( 2 AXvjao qJ XA*J f. 248 y. v »Ls\S> s.jl Axb (it jAaxj sLaSUSJ! .... -o ^ VJ * # S £ «.Ac ,«-b Oj.S qe ^aXC. Xxlï w*.=>Lo (1,! ^AXxj XJjAJ! Ajye ülr*" V;*^ i_as»Le Aac (1,1 ^^tolSj' üJLawj f. 249 v. a ^jAai Q.J Ai> ^jIjAAAfiji f. 251 r. 1 Ac (jyas*j qLW! Ab J-aöj «..Ji ^AXxjj K_ïAas q.j AÜs^ ^^yt Lt ^jAJ! JU»> ^_j-^_Jt _A.r ^ '—®r!jAv,i 1 (1,1 &,jo ^yt xi* A-1 £ Lgj AO Q-» aILaaj f. 252 r. I* Liber decimus quintus, oL**lAO j, ; X^L^Jt f. 244 r. ! A 2 *: 1 qJ ( ! A+e 2 ^ A*A* JÏaj (_a^.ü,i! 1) Mas'udi VI, 368 sqq. 2) Qai solet appellari AJU/O XaoLaa.1 , y, Ibn-Khallic. n. 83. 3) Ibn-Ithallie. n. 687 A*as? ^ om.
f. 255 r. ^ ^L-x^UÜ! kJLx^ f. 254 y. P qUu^3- «X, a.-JLv^ f. 256 r. f 1 iAüx/o 0.J iX-jyo Lg.**.*.^* ^L-x£*J BiAxAas d Xj^cXJ <A/u2c (ékUt O^Lx/O <j^5^\.xj ^jlxnji f. 257 Y. 1 ^LiJi 0 L*ic a jjJi s lï f. 257 r. o f. 257 v. v Jjljtii l3*^^o ^.^c; &x*iy&Ji J-xsl&JS &Jlx^ l\xc cX^i- f. 258 r. a ^s,jjó w — w 3 w (Jsc ^ïj^oül ^5>_j| ^ tX*.;su f. 259 r. 1 L< .;>yjül *JJ! d> wSjyLjl Jj*as f. 260 r. Liber decimus sextus (qui in Cod. post librum octavum col- locatus est, ut utrumque Yolumen eandem halieret amplitudinem, (lALï* v_ftJLx!l IA.P ^y* i»a.a£|I ïïA^ £yi ^j*oLmJ! .A.yo'bl L, JjLiJtj jj'ÜI ijJI lAs> J. uli**^ Lil) inscribitur : x ) ij—? qj iA*^»l f. 128 y. I 'wjL—wjLLA ljL.1 o w w 5 _ « (j^JLjlj 0-^jl jt-ix: xLI oLac LI ^ j*.^Ji!l ,il ii L ,~*>JS ouyijl adlwj f. 129 y. I* £,Q' u*-*^ j>*J *• 130 y - ^ X+JtV^o ^JjvJI 0.C ^.jLoll f. 131 r. f ( 2 yjjLxJI qj! *JJi i\a£ ^_j iA*^ui ( 3 _£j ^1 iiLaüJI ^aoIï j,l ^PLb iUsb ^.jl lAc jfbls *1 V_Aftj y£ XxjJé yj £j+S>jï\ A^LlI lXac tA+^l _^jI f. 132 v. ö (J*£ ^LjeL f ~^A*.£0j (jw^jlï f. 133 r. *1 ^s»j>.£|l ^.Atolsiil A LiaaL ALL' 1) Etiam Responsa sequentibus epistolis addita sant. 2) In cönspectu (jd^l, in ipso Codice y^LiAil; vid. Ibn-Kballic. n. 195. 3) In Cod. male inseritur yj.
^ w W At J-ï)5 Q'f |WM&il y-i\ f. 133 Y. V oLc Qjt At At ^jL-zalt f. 136 r. a c< -jLjXiS ^^j_jt «fit lXac lC j! w WW w 11 W ^•y--, c A ! — : (Aij ^.loit iX*.^Uo q—: ^—w.A lV.j^Uo ^.jt i_z..s»l.AaJI At i^t^jyw.jt 0^7^ <A*c _j.j! f. 136 y. 1 j*aj L< jt y^ojil \4M2c a ,tXJt A ^tt\_lf f. 137 v. !. olie q’_j! q-SIaiw £.+> A^ 1 ^ £ ^l*^t L< jt gtAXloi At *W Ay.# <ï v^IL^j v!>^ ^•j 2 '-AS ) <3 Fraeter ilia quae in singulorum eapitum inscriptionibus com- memoraYit auctor, alia quoque data opportunitate passim descripsit in magna hac anthologia. In fine denique singulorum librorum descripsit carmina, aut ab ipso aut a filio Ahmed in laudem al- Maliki al-Mas'ud Qalah-ad-dln composita. H. Khal. IY, 185 memorat aliud nostri auctoris librum c. t. i_JU s ‘jy^ vJÜ#. /■ -Ao* ■!» Codex 263 folia formae maximae continet. Scriptus est anno 697, ut deponeretur in Bibliotheca regia Ut docet inscriptio in fronte Codicis: X*£Üt X-JlULwJt SiXacz*Jt *jtj> gJt de quo rege (696—721) cf. Johannsen 1.1. p. 159 et Rödiger 1.1.; sed textus mendis minime caret, et puncta diacritica saepissime desiderantur. CCCCLXXXI. (Cod. 1843 = Amin 112). Inscriptio ita se habet: obbl=>j A ^j-s> A^t i^ol\>- Q-» jl^uJt ^—: Ot.+e7 j altt tXxc ^xt Jó_iL.A. ^^.itXlJt iiblz.it ^ a)Ji A*c qui anno 623 in urbe Baghdad docebat. Simt 5 folia anno 865 manu al-Lobudii bene scripta.
CCCCLXXXII. (Cod. 812 Warn.) “^L-^'A by>L*.xi 5 tLöl^U auctore Mohji-’d-dln Moham- med ibn-Ali, vul go Ibn-AraM (f 638). Liber in capita divisus non est. Opera, ex quibus hausit Ibn-'Arabi, jam enumeravit Hammerus (W. Jahrb., 63, Anz.-Bl,, p. 11 sq.). ■Codex anno 1001 exaratus est. CCCCLXXXIII. (Cod. 737 Warn.) Alterum exemplar ejusdem operis, sine anni nota. CCCCLXXXIV. (Cod. 1597). Complures loei operis Ibn- c Arabii, descripti ex Codice nostro 737 a Reiskio, qui in margine nonnullas emendationes addidit. Usque ad Cod. 737 pag. 351 (quae dimidia fere operis pars est). Sunt 206 pp. Emtus ex Bibl. Palmiana (Catal. p. 191, n. 43). Alia exempl. Ibn‘Arabii operis: Bodl. (Uri) 318; Cantabr. (Prest. p. 58); Caes. Vindob. 385 (Hammeri 72); Rosen, Ms. Ar. 222 (1). CCCCLXXXY. (Cod. 495 Warn.) Hie Codex titulo, proprie sic dicto, instructus non est, sed in pagina prima post bismillam haec leguntur: A.Jo- L\.P Accurat!us autem hos litterarum ductus consideranti apparet quaedam esse erasa, alia substituta, et antea scriptum fuisse g.-JI l jjL_:>‘il i_jL.il. Continet itaque hic Codex caput tertium operis magni voluminis, de quo incertum c st quot capita continuerit, quum fol. 120 r. abrupte desinat. Idem ille bibliopola qui emtori persuadere volebat, integrum librum hoe Codice contineri, addidit yerba sequential ‘ujLxJM CP AjLjjOj £ ‘ ^xLI Jjlcj, ‘ Cat. I. as


‘rcAO.. Ü sunt in quibus vocatur A bu-Abdallah Mohammed ibn-Ahmed al- Moqri. Ex aetate Codicum de aetate operis nulla omnino lux prodit. De nostro Codice vid. infra; Cod. Monac. anno 1055, Cantabrig. anno 1091, Havn. anno 1173 scripti sunt. Aetatem Codicis Parisini non novi; de Codiee Mus. Asiat. Petrop. (p. 20) nescio utrum redactionem Havniensis an Monacensis continent. Codex noster abrupte desinit in paragrapho, quae inscribitur iA^cj ki&j xjjL*/o y-, < L^.ïLaw HAP SS ^ qJ tAUl, et quidem in media narratione de morte Ibn-az-Zobairi. Subscriptio, alia manu ac liber ipse scriptus, non tarnen, ut videtur, a bibliopola qui in initio titulum mutavit, anni notam continet, quae vero adeo compendiose scripta est, ut de lectione haeream. Videtur esse 964. Codex nitidissime est scriptus, mendis yero non vacat. !A CCCCLXXXVI. (Cod. 2335 = Amin 617). 3 3 «C . JO, 4 WW - „O } i o y-jlxS' excerpta e libro Oj-JLjCil jiXll cujus mentionem invenimus apud H. Khal. VI, 191 n. 4874 unde patet auctorem esse Nacir-ad-din Abh-Bakr ibn- Mohammed ibn-Abdallah al-Mohsin ex urbe Fowwa in Aegypto. Quis autem auctor sit horum excerptorum non patet, nam non continet Codex epitome illud anno 703 factum quod memoratur apud II. Khal., quum nostrum yiginti tantum, illud quinquaginta capitibus constat. Sunt 22 folia anno 1084 satis bene exarata, quae excipit carmen missum ab 'Imad-ad-dhi Jahja ibn-al-'Abbasi ad Dhiya-ad-din Isma'il ibn-Mohammed ibn-al-Hasan quod incipit: Constat 56 yersibus sed non absolutum est. CCCCLXXXVII. (Cod. 798 Warn.) _o5o»c 3 O £c>e 3 - * “ ‘ auctore Schihdb-ad-din Mahmud ibn-Salman al-Halabi, PÜPiAj sUpKI (-j- 725).
Agit bic liber de casto amore. In praefatione ait auctor: Cr* “ **jj*Jt gbJIj 1 jyoAït iil.Lw J, Lo U (ïls LS5-&-! 1 cr^ l 1 e£rH5 ^ ^x^S ïiidyjl ^U&'ÜI ■ . # 5 O — o 5 cr* jl—-jA* (j-« sl\—^ *-y~' 0^ ^-ALw iS As-j.j (jiA-JI oiLIJI ii$üj qI aj U ( 2 8tX> ^Jlc OjiAas ^ x-axJI JsaaÏ 0» ^jLkxc.! Jja*j|j wsxlj 5üyS|j ^CoblA' U*^ ü® ^M 3 «ylc c*Lo» ^cAii j?l>Ls\*« U““-*Aj J “ Aaj_A (JjbLi-^ ‘ ( 3 Aft*«£ 0^)j> 5 « AjjÜ 1 ^ ^h\s.m\ yLi |,lj*JI c>A!' l\.s ‘ ^LgyAJL 0^ió' Jè s 1 o]j^AJb \ " - - . * ‘ AaIc L^dj_> x_j'i\»j ( 4 j.l_j «j.la^.JL oJ>AXjj x.dc ( u (s bij iy^j LaLi- xLolj' idjj> _^a.J u A*ii ^J.s- *?S ^ ( 7 jjUJs-i^b <iLL*u b!j i 0, a! gvAiaj'l (i" c o—Aao^ u J.—-Lj* ^/o*L, ol^ Q—wj>-t ^U-e S^SLlt 0Avl^t 0» s s l*LJI jjj s s lA j.bLT 0. v LjCI U_5> j Juc (8 Lsy^jt s ; Ai Ü c U j*-ttij Ai 0. ( 9 tiU5 s & Ji£\ U 4obt ^ulLJj <* “ *jl*j £.*jV? 0^ f^>ytJ 5 ‘ xilwL Jr Primo loco agit auctor de J.L_*_j' aU! J y^_jL_^l*JI ; turn de y^-il £ j'uaXsKI ; ^ÜLijl 0, JAll \_J yjjJo 0, j-fó ; y-> r -*J! 05^1 jjülj s^lXc ^ sl> U ; caet. Codex, multis vocalibua instructus, antiquus est, sed anni nota addita non est. In ultima pagina possessoris nota est cum anno 780. 1) Ood. 1069 „yjj- 2) Cod. 1069^l*Abl liUi'. 3 ) Ex Cod. 1069; in Cod. 798 desideratur. 4) Cod. 1069 yïy. 6 ) Cod. 1069 \,. 6) Cod. 1069 ^L&l. 7) Cod. 1069 fijijjb. 8 ) Cod. 1069 Ljj'Ajjl. 9) Cod. 1069 UvA.

CCCCXC. (Cod. 330 Warn.) Alterum exemplar ejusdem operis, 159 folia continens et anno 871 ineleganter exaratum; sed quod ad internam bonitatem at- tinet, longe melior est hie Codex Codice praecedente. Al. exempl.: Mus. Brit. 1465; Cantabrig. (Preston p. 50) 246; Paris.; Havn. 288; Mus. Asiat. Petr.; quatuor in Bibl. Escur. (Derenb.) 527, 562, 1249 et 1250; Cid-Hammouda (ex quo tria illa capita, de quibus dixi, edita sunt). Etiam in Bibl. Societ. Asiat. Calc. est liber c. t. (Catal. p. li*), cujus auctor non noininatur quique inter (Collectanea) collocatus est. 3 ‘ a.* / f y ? £ T~. J/J ^, / j CCCCXCI. (Cod. 974 Warn.) . K sf -0-0 - O w «O ? - O W 5 auctore Schihab-ad-dln Abu-’l- Abbas Ahmed ibn-Jahja at-Tilimsanl, vulgo dicto Ibn-abt-Hadjala (^-L^U^-) (f 776) 1 ), qui hoe opus, cujus argumentum jam ab H. Khal., Nicollio (p. 140 sq.) et Tornberg (p. 183—185) fuse mdicatum est, dedicavit (ut jam ex titulo apparet) sultano al- Malik an-Xacir, anno 757. Opus anno 1288 Bulaq typis vulgatum. Codex anno 854 exaratus est. CCCCXCII. (Cod. 33 Gol.) Secundum exemplar, anno 877 nitide exaratum. CCCCXCIII. (Cod. 910 Warn.) Tertium exemplar, anno 888 incomte exaratum. CCCCXCIV. (Cod. 624 (1) Warn. fol. 1—106). Quartum exemplar, anno 930 scriptum. 1) Sic H. Khal.; Ibn-Habib (OrientII, p. 440) habet 777.
CCCCXCY. (Cod. 573 Warn.) Quintum exemplar. Anni nota yalde indistincte scripta est, sed ut ex lectoris cujusdam annotatione apparet, Codex anno 971 antiquior est. Alia exempl.: Paris, (de Slane) 1709—1716 (1), 1717, 1718*(duo triave exempl. apud Plügel, W. Jahrb., 92, Anz.-Bl., p. 38, cf. antiq. Catal. 1452); Bodl. (Uri) 1013(3), (Mc.) 154, cf. 390, 1°. (14); Radcl. Sale K. 3, 2; Mus. Brit. 319, 320, 1236; Canta- brig. (Preston 21) 226; Caes. Vind. 905, 906; Goth. 1658—1666; Monac. 407, 408, 409; Berol. (Ahlw.) 1137—1140; Havn. 144, 145; Upsal. 263; Mus. Asiat. Petrop. (Rosen) 167, 168, 169; Damasc. Cat. p. a1 n. 31, 32 et 33; Vatic. 776; Escur. 1638, 1708; Societ. Asiat. Calcutt. p. f 0 .; Brill (Houtsm.) 79. Hottin- gerus hunc librum per errorem tribuit Ibn-Kkallicani (cf. Tydem. Consp. p. 25), et similis error exstat in Catal. Bibl. Vatic, (p. 620); sed animadyersione haud indignum est, in solo nostro Co- diee 33 auctorem vocari CCCCXCVI. (Cod. 805 Warn.) - , X „e J - iüLtóüi auctore eodem Ibn-abi-Hadjala. Argumentum libri expositum est ab Hammero (11'. Jahrb., 86, Anz.-Bl., p. 41 sq.). Codex exaratus est anno 878 in urbe Ramla. CCCCXCVII. (Cod. 966 Warn.) Alterum exemplar ejusdem operis. Anni nota addita non est, sed Codex praecedente fortasse antiquior est. In possessoris nota annus 936 nominatur. CCCCXCVIII. (Cod. 196 Gol.) Tertium exemplar ejusdem operis sine anni nota. Alia exempl.: Paris. 1400, 1461, 1462, 1466 ot praeterea 146
(2 expl. ap. Flügel, W. Jahrb., 91, Anz.-Bl., p. 6); Mus. Brit. 772; Cantabr. (Preston 30) 289; cf. Nicoll. 392 (5); Radcl. (Sale 23. K. 1—23); Goth. 2305—2308; Berol. (Ahlw.) 1133—1135; Caes. Vind. 393 (Hammeri 385); Havn. 214; Mus. Asiat. Petr. (4 expl.). CCCCXCTX. (God. 30 (2) Gol. fol. 56- 94). — W rO 3 _ auctore al-Hasan ibn-Omar ibn-Habib (f 779), qui, nt ipse in Dorrat-al-asl&c testatur '), boe opus anno 756 com- posuit. Titulo quidem caret bic Codex (nam deëst initium), sed in fine leguntur haec: U 0 LJ oiki U “ ^ , et deinde: *b‘ LaoJI 0-si (Jx.ó>) lXA lo; ex quibus itaque apparet, operis titulum esse Collatis autem ns quae Urius (p. 265) et Casirius (I, p. 138) de Ibn-Habibi opere, hoe titulo insignito, monuerunt, nullum dubium esse potest quin noster Codex idem illud contineat. Opus, in 30 capita di- visum, constat scriptionibus rhetoricis et poëticis de yariis materiis, ab Urio et Casirio jam indicatis. Codex noster, charaetere Africano exaratus, mutilus est; sed quum in p. 2 (Cod. f. 56 y.) secundum caput incipiat capitaque sint brovia, fortasse nna tantum pagina desideratur. Editus est Alexandriae a. 1289. C<l, cx-o /JZA (t-) uj Alia cxempl.: Paris. 1450 (1), 1592 et praeterea (ap. Flügel . F . in W. Jahrb., 90, Anz.-Bl., p. 16) 99; Bodl. (üri) 1283 (2); Mus. Asiat. Petrop.; Berol. (Ahlw.) 1141, 1142; Escur. (Deronb.) 306 (3), 474 (2), 551 (3) et 552. D. (Cod. 279 Warn.) ." P " ° 5 ^ ^ . -O — 03 “ 1 ó J JaX.w..iJt auctore Mohammed ibn- 0 V. Oriental , II, p. 401. Cat. I.
Ahmed al-Khatïb al-AbscMM, qui circa annum 800 adhuc inter vivos erat. Argumentum lihri expositum est a Nicollio (p. 97 sqq.) ét ab Hammero (W. Jahrb., 63, Anz.-Bl., p. 13 sqq.). Liber anno 1272 (et 1279) Bulaqi editus est. Codex anno 999 exaratus est. Dl. (Cod. 52 Gol.) Alterum exemplar, elegantius scriptum et fortasse antiquius. DII. (Cod. 1439 Testa). Tertium exemplar, anno 1250 exaratum. Alia exempl.: Paris. 1598, 1599 et praeterea 210 ap. Flügel, W. Jahrb., 92, Anz.-Bl., p. 36; Mus. Brit. 733, 734, 735 (1), 1421, 1682; Ind. Off. 830, 831, 832; Bodl. (Uri) 362, 363 et 383, (Nic.) 101; cf. (Nic.) 391 (2, 4, 7, 11), 392 (3); Gotb. 2142—2151; Berol. (Ahlw.) 1143—1148; Monac. 606; Caes. Yind. 395, 396 (Hammeri 76); Mus. Asiat. Petrop.; Rosen, Ms. Ar. 109; Escnr. (Derenb.) 718 (cf. 568); Boe. Asiat. Calc. (p. öö); Tippu p. 47, n. 104; Constant. (Köprülü) p. lol n. 288, 289; Damasc. Cat. p. a1 n. 29. dicis et in 1° folio post bismillam verba: ïC_ib_LJl X-silÜj eij-Ui ^L=>l (in fronte Cod. Süyfcül), sed bic titulus ex inscriptione primi capitis, quae ita sonat: U Aö J-Jf aUJlJSj léblib iaUJ' ^ fluxisse videtur. Addo inscrip- tionem bujus capitis suspicionem movore nos tantum possidere unam sectionem (j*_^._ï) operis longe majoris, quae sectiones in capita (k_.L) subdividuntur. Quam conjecturam confirmat, quod in libro ipso auctor semel (f. 4 r.) lectorem relegat ad primam. secti-
onem (jj^S Neque nostro opus absolutum esse videtur, nam sicut sine praefatione Codex noster incipit, ita abrupte desinit in media narratiuncula. Quod autem capita attinet, quum dederim inseriptionem primi, dabo quoque ceteras, sed statim addo secundi capitis inseriptionem (f. 22 v.) deesse (agit de tbeologis, scribis, waziris eet.); tertii est: ^ 3; 4ti £ ^ (Cod \J>p) usjo yj; 5 t; 3; 6 t; 3 1}-$^ SüLgfii q* jfó; 7 mi denique 3 yvtiil ^L.:>! ^ patriam et aetatem auctoris determi- nandam facit imprimis quod (f. 21 v.) versus laudat factos ab Abu-Ilammix Musa ibn-Jusof, atque a filio bujus Abu-Ziyan et quod nomini filii bujus al-Motawakkil addit titulum Haec nomina enim nos dirigunt ad urbem Tlemcen et principes ejus, Banu-Ziyan e quorum numero fuerunt: Abu-Hammu Musa qui regna- vit ab anno 760 ad 791, filius ejus Abu-Ziyan mortuus anno 801 et nepos al Motawakkil (Abu-Abdallah Mohammed) f anno 880. Auctor probabiliter in aula bujus principis vixit, sed nomen ejus et titulus libri adhuc indagandi sunt. Inter auctores quos laudat sunt Abu-’l-Fadhl al-Maqdisi (f 489), al-Holwanl (f 494), Ghaz- zalt (f 505), at-Tortuschl (f 520), Qadhl ‘Ijadh (f 544), Ibn-'Arabi (f 638), Qafi-ad-din al-Hilli (f 757). Codex cbaractere Maghrebino bene exaratus videtur fere ejus- dem aetatis esse ac liber ipse. Sunt 91 folia. - C tey' 1 i/aV Ta^jZ . DIV. (Cod. 42 Gob) <^> ^ 5Tf O „ > Oo 5 — O _ ^ ui***£S' iO-Ls- auctore Schams-ad-dtn Mohammed ibn-al-Hasan an-Nawddji (f 859), qui hoc opus anno 824 absolvit. Divisionem operis auctor in praefatione bis verbis exponit: s L*"«d j-A<5 3 jyy v_>LJt Lb (J-c xXaj^ L^y»a*c! Qt Jijlj 3“*°^ 3 I—J/oly—S'j LjixjLvOj I. 3 (3~S3 3 V y*J! Uj
l**s ^«xiLsaJi vLJI l5^ '-^'-,•0^.1 3 v-iLJi ^**5 piA-ii! i_j31j ïvo^IaJS ■Ji,'f-' => cr* I-£J“^aaa/o ,J—= J, £jlwJ ujIaJ! ^ajlLi] o* O-b ^-^3j e'-otXijt ( ^p Jens?. 3 O^Uil ^-J'IaPj £-jl*Jj sloLXXil i! Qjyailj L^jyi-J 3 J^IaJ! >—'Uil üSjLail ^Üss' 5 ^L*^! L_a_J L^t oSLclX-CwI^ p J ^ t -\~£~A.A*l 3 Xvl*Ji L-^-aIc 0, Lps ö 5 L»J Uc^jii £pF. l^SASj 3 ^xi.c vM ^LmJ! oi-asj 3 ~&c ^Lü' pUil j-juX-a! j*LJI jijtjl y* (jaO^I (JA^^° ^aIe ^aa-a! L* v_A^fl5 (3 pXc v£aJLaj! <—AajI ~Ps ^s.j,L.*5 J-Usj ö»*;ï xi 5r -^5 -b|>-J a oL^lbj ol«^5 L_jtyi.J! OjJ3 j-335., ,£3ÜI o'iSSj v—s-asj 3 . q_a3j 3 jaag (0a.aL^\J! v_jL*JI X—>--j^.iiI ij cLi).^a,l] ^.j^—aoL^ 5 A_s~A3^ (3 ^a*aE (jaJImJI UjLaJI lik_j3 ,aÈj ,-w.jl*; (JA-aJ^^^} £ Q, léXJiAj oisXL loj «.xiL^jXjlj Aaaj'.jj jwL? lX*j u-a^I ^=>1)^]^ oü^jJ! (3 jjLaJI i_jL.il Xcblü ^ LJjbj LaaJ' Ips jLi Laas yLc q^IaÜ wL*Ü L>ljaj"iü 5 (j^Aaii Jj.c (3 ^A*A— ^>aLXJS V LJt ^7—A-Jj.—'' —A2Ï J*LX! '5 ^b-Lj. ■. 3 a-A aÜ oljlpJIj jPJ>aJIj oljtjjóLwJIj 3. ^jL^OI vM Ulii L^jL=aj_as./«j J—aj 3 3 3L0I v_jL>Jï IpLj! ó^ixi*i J.C ^tALi! XJjj olpjXi* |*jL*Ü. 'LaC 3 '2iAil-Aj' vW-^ *AS^J |*-AA«AAJt Oj-aJIj —Cj—5^} |*-a*J! 3 03^"** J l5 l_jL_J! 1ü5LJ3 jAC} gsAAaitj pj,^\AÜj tl (VaJ^ g-A+^Ail_5 - s —— g\Ü.J Lo ^AA>- yn jlppilj j*f>-\y)Ij O^Jail 3 05~wA*ilj
A-jy;it j, j,bü «151 sLA 0 » ^ a?1=» J> 5 olJyJyJt ^ ‘ ^*-*^*-l ‘ yR-ixj'j V"^ (**5 O^^'i K\gJ |J.*JI £X) A-wikj ^ySj V_!S-d" Ld" JjjÜj «yXJlSt J>.kJl> i—<jL\*aJ( j, (yjS-Xii jlï Li" Jj._sls “ ^.r]* -w ^ x«-jL^\Ae)i^ h ^' >—A—a A xbL&l j* £ ^4<e AJ AJ"» “ oïj*"*- ^ y o 1 ^ 4>*^ï £ osy^i qL*^-! A^Ji*^ LgxS q!j lo aIII—i s . _ _ o . = qLc;..]' --j-a > (k—aJ^_£_j ^iAJ| (jjlaJ ii C>J w ' ) O S ^'j- C JuLiL Sl\_P j3 S^Oj v£^-A«|XJt v^A-A0£ ^uXiÜ q! q) cX—3^ c5 »5 — w aIIL, ll AjTj ASSHHC oLyo! l_a.«ljj 8yi! ^Ui/Akdl jXi iiklj -X*J ^^-lAjj yd' AAkL\.all 8^_k-La>j2x-Jr ' .v_yj aIa2? (^* d*.y d-L^j 3? it IjCaxxi l^xilxê» ^y^xil Codex anno 879 exaratus est, et 504 pp. continet. DY. (Cod. 746 Warn.) Idem opus. Codex (428 pp.) anni nota caret, sed subscriptio wt haec est : (1. iu&ajm) x.*»*.aj ^ gL-Rjl arJj._xi JIs xlc aU! L yc L? yb.dl qJ a*/oL=> iXj ^.c (1. n y^i) A_j.y^ (■ƒ, a_jL^L*.5j ax*« y liijLIi slxldl ^j-j (j, ^ 3k5 i3^> *^5 d*—aJ]1 1—ki—awj A.d,e aU cjixe 3? jkjJiwi' ,J.*ii xUIj DVI. (Cod. 1443 Testa). Tertium exemplar (329 pp.) ejusdem operis. Nitidissimus Codex. iWC Subscriptio est quae sequitur : jyiü gXw 3 aI^ asU._a> gys
üósjp 0-J^CvXjj £-J^I Üaav ^ ; Lii ^Cx^JLLi ^CjcX-cw.]) L\j^ ü-w.> léULif \j ilxj *11 ï qL*^ ^ l\^1 \jj-.S' \_^L>-^ »<3*r—^ v31®j 1 ^ ölX^-^ 4 0—8jX5^_J lX-.Jl\^J CC lSÜÖ 0—JuX—>oLü]^ ^Coaaii {$^* i3 0^ w Jl** b^xJcXj cXj^Xmo “ V-A^Ifcil 0^ *:oJs,s> ^^£1 f J<J 0^ l 5 SC — ___ IjLjCs Ui'Lr»., U*xi ü^j.^; ‘ l^o» iy.3- q. xl^L, ^LjJI L^S' 'i è-kSJ kjis-l _^i 4s Ui» sbUoc tiAX*J s „ » “ - i - o l5^5 (.5*5 (^?>^ t5 < - 5 ^r" 5' L ^-r" o* lX - ï tfc-^ .£ ■ \ - . ., . y s- W)— 5 4"' vy-^ 3 v5 u 53 -*^* i' . „ O ^--1 s s __ Cl 'O —^J—8 1?. mi *<W—J l_3dêl js—xJéj-j^i ( «J^l.Iij oi_j^Üi Lxèij' Ligi" Xxii-i JI*j a)J^ i5 öyx.M./> q_j iA^’I x~ol£ Jij' « *3 iXé-SV. IS'Ücty (*£_w.A.wJly 1 l\_*j .Cw ,j* .v-i—v S„iU' *"^5 «Jjy lA^jSU IjlA-yw Jj: &UI J^kOy 8lX=>j «df lA-^üj _,US (J-, ^ ^.xjy xUI U*.***—»y ^Imij Praemissa est duabus paginis minutae scripturae laudatio auc- toris hujus libri, conscripta a Taqi-ad-din ibn-Hiddja, qua hie vir celebratissimus testatur, se hoc opus magna cum admiratione legisse, et laudes ejus magnificentissimis verbis praodicat. DVII. (Cod. 89 (3) Gol. fol. 104-198). Quartura exemplar, Mauritana manu; rudis incompositusque est ductus literarum, et haud raro dubium est quomodo librarius sua
verba legi voluerit. Continet 189 paginas; sed inter paginam 15 (m qua media incipit caput quin turn) et 16 (in qua continuatur eaput septimum) aliquot exciderunt folia, et quidem integer, ut videtur, quaternio. Itidem inter p. 121 (in qua quae scripta sunt pertinent ad extremam partem capitis 14') et 122 (in qua quae leguntur pertinent ad caput 17 um et quidem jam ad paragraphum OUti! j.) multa exciderunt folia. In ultimis capitibus nonnulla a librario omissa breviusve contracta sunt. Codex anno 996 exara- tus est. Liber editus est Bulaqi 1276. Alia exempl.: Paris. 1472, 1569, 1567 (tria expl. ap. Fliigel, W - Jahrb., 92, Anz.-Bl., p. 37 n. 226); Mus. Brit. 769, 1103, 1422, 1671; Cantabr. (Preston 56) 40, (Kings Coll.) 145; Bodl. (Uri) 375; cf. Mcoll. n. 391, 10°; Goth. 2157, 2158; Berol. (Ahlw.) 1151 — 1153; Vindob. 399; Monac. 599; Havn. 299; Mus. Asiat. Petrop. p. 206; Vatic. 311, 461, 783. Etiam Lane Co- dicem hujus operis possidebat (v. The Thousand and one Nights, I, P- 216). DVIII. (Cod. 2090 — Amin 367). ot.zpz auctoro Schams-ad-din Abu-Abdallah Mohammed ibn-Hasan ibn-Ali an- Nawddji (f 859), de quo libro eonferatur H. Khal. V, 487 n. 11756 et Pertsch, Cat. Goth. IV, 306 n. 2314, qui etiam alia exernplaria onumeravit. Codex noster exaratus est anno 1066, sed prima folia perierunt. DIX. (Cod. 2100 = Amin 377). 0|. w O-c — , x 5 q—jI oLïpw ‘ auctore oodem an-Nawddji ideoque h. 1. recensuimus. Cf. II. Khal. Ill, 17 n. 4407. Codex liicce sex tantum foliis constans initium operis continet; a pographon recens est.
DX. (Cod. 423 Warn.) OrC 5 O- (jrjj auctore Schilidb-ad-din Ahmed ibn-Mohammed ibn- All al-IIidjdzi (f 875), qui hoe opus (ut cum apud H. Khal., turn in fine nostri Codieis legitur) die decimo septimo mensi3 Moharram anni 826 absolyit. Index : 3uUa«li ,3 Jj’Ü' auij c/iSjUt J. jj’Ü 1 JLs-pllj oLsUj-it S 3^' vM ® 3 liLiJS J-eaJi ö? JLs-pSt J. itLS-'' J-Aaii! 3 ^bbai J^rII goiA-i' j by£,c x_3j 3 SUOjj ,3 i Ax2j ^l^lxli 3 3 Lilt 0.-^5 oulbj-JI 3 3^ |vwüli 3 qL_<\w.ï ^LwÜ. 3 v£*_llili ^jLiaoSSj v_s_jlb^JI 3 3^ j*j**sfi B-oüij £/03Jt} JLÜj vjULi' JjiSI 3 £^yt JaokII lJLxSj^'s iiA—^ i_>«-a*La.j Lo» bLAwJij 3*“^ 3 iJ** 2 ®*^ SjAAÏ^j i3^—^5 Uj ^-SyJij «—S' Ij-èltj ^xcijillj »L*Iij 3 i_r->L*~l' y*asli i_>L».li ^«sal! Q. 3 q-*1—aÜ 3^Ai' 3 J—jL^li i^Aasli lik—13 A^vli i_jL*li &lxJI J.-tóiJi 3 ^»L*-1I 3 3LU1 jouaftli oy.:>U+l' c< 3 JjHI J—*2èl' Q^L/as x-*jj by^xc olAx^- j^bsdi v_(LJ! ® oLs^LWKj oLjIXJI ^L*_s»S ^3 3,lili 3*aall ^yu_5 fLcj^al' Jjyi' 3*aal' Jyaï ^jIJ! J^asjl jJydjij X^lxaLlt jl*r>ï ^j.s 3yJÜll 3aak1I jSÜliaj y*aali yyOji^Ji oLw-*ji xl*i q-ij ^ Li IjD-j 3^*^' ^.2 (^»oL—-w3 ^Aaaii y_jA/3 ^Lxwji ^L*.3*i
sLl'AY ^Ls»l ^L»Jt J>*aaJS i 3ü'L} J s.Lo } ü£^Ij jjY iü^Ll zxij 5üj>1jl Cr*^' J.X2RJI Kc^b (J, vi*JLUt ^Lm-aoII KcjIj ^Lij! ^** aa ^ xAbC-s^ jO^S ^s Joaiii yv-Ui^Jlj ^£*1L ^L=>! ^s ’Sr y^ilAaJ! ^Li*5 yil*JI Descriptus est antiquus hie Codex ex Codice, ipsius auctoris manu exarato. Alia exempl.: Mus. Brit. 1104, 1105; Caes. Vind. 400; Mus. Asiat. Petrop.; Brill (Houtsm.) 81. DXI. (Cod. 1 Gol.) . 5 ."? 3 fv 5 - ° 3 “^AJ 1 «**!} üa^vj' auctore Abu-’l-Fath Mohammed ibn-Badr-ad-din al- c Aufi al-Iskandari, qui, ut mox apparebit, anno 883 hoc opus composuit. Yolumen primum et tertium; secundum desideratur. Auctor in fine utriusque voluminis genealogiam suam ad Abd- ar-Bahman ibn-‘Auf, deinceps ad ‘Adnanum, Ismai'lem et ipsum Adamum persequitur, quam etiam in fronte yoluminis tertii ex- hibet, nec non ex parte initio tomi primi. Quintus in hac gene- iio ö ia ayus est al-Qadhi Badr-ad-dm Abu- ? 1-Fath Mohammed, quern auctor I, p. 411 eundem esse affirmat (an jure incertum est, sed pa,rum probabile) atque ille Abu-’l-Fatli al-Iskandari, qui in Con- sessibus Hamadzanii praecipua est persona. Legimus enim ibi: t*~' Ü4 A -' L c^bii! ^ SÓ Lo tl2 3 O-? ur"~ E jls a UJi £_jc\j *Uül ajUUu J, c"‘ j! <36 (•'--^.■1 et sequitur primus Concessus. Do ipsius Yita et scriptis parum innotuit. Laudat I, p. 398 opus suum de peregrinationo Moccana cum titulo J. ‘ «Jfül et teste II. Khal. IY, p. 336 commentatus est notissimum traetatum de jure haereditario c. t. iU^JI y^J! Cat-I. r '
In praefatione satis longa, quae ad p. 14 decurrit, narrat auctor se post multa itinera anno 879 Damascum peryenisse, ibique fre- quentasse circulum yirorum doctorum, quibuscum tum de scientiis legalibus et elegantiis subtilibus disputayit, tum pulcbra carmina recitayit et explicuit. Iterum iterumque rogantibus ut ea quae cum iis communicaverat scripto mandaret, tandem anno 883 in- eunte, quum prima jam signa senectutis se ostendissent, satisfacere decrevit. Composuit itaque ingens boe opus de praestantia poësis et poëtarum et de arte poëtica, integra plura carmina cum ex plication continens et interspersum permultis excursibus historicis, grammaticalibus et lexicologicis. Possidemus Hamakeri scriptionem, quae breyi post editum anno 1820 Specimen Catalogi composita yidetur, in qua fuse de majore hujus libri parte exposuit quam- que integram edidit Dozy in priore editione hujus Catalogi I, p. 308—342. Hanc hic iterum dare nolo. Continetur tomo primo inter alia carmen panegyricum quod Ka'b ibn-Zobair in Profetam dixit (p. 33—76), Amru-’l-Qaisi Mo'allaqa aliaque ejusdem car mina (p. 88—153), Zohairi Mo'allaqa (p. 177—217), Tarafae Mo'allaqa (p. 258—318), tomo tertio carmen Hassani ibn-Tzabit quod incipit W (p. 1—66), carmen Abdallae ibn-Omar ibn-al-Khattab, quod incipit L £_Js ^ L^xlJai! (p. 66—69), Mo'allaqa ‘Amri ibn-Koltzdm (p. 70—105), omnia amplo commentario illustrata. Pars longe major hujus tomi tertii agit do arte metrica. Sod ad ealeem utriusque yoluminis auctor dat indicem yocabulorum rariorum et difficiliorum in eo explicatorum necnon yirorum de quibus disseruit. Quum hi indices tantum e parte denotent ea quae reyera opere continentur, conclu- dere licet auctorem tantum ea notasse quae proprie sua erant, non ex aliis libris descripta. Quamobrem auctori deberi yidetur ut hie repetantur. Singulis yocibus aut nominibus paginam adscripsi. Index yoluminis primi hic est: (p. 26) (p. 23) jjpf ** 0 JjiJt (ib.) (ib.) £^sJ! (p. 36) jiw* (p. 35) i
(ib.) ilyXJf (p. 49) Jjyu (p. 48) (p. 47) >->yy: (p. 37) (ib.) (p. 53) ! *LÜ (p. 52) qÜJ' (ib.) i_**afii! (p. 61) (p. 59) JjU (ib.) JLsLml! (p. 58) (p. 54) XJ! ( p . 63) 0 Uift (p.62) jLLil (ib.) (ib.) vjuai UaLS! (ib.) jjJ, 3^5 (p. 65) üBt (p. 63) sjJSjXlt (p. 62) >.(o (ib.) (ib.) (p. 68) (p. 67) yUl! (p. 66) ]*!' (ib.) k^sw (ib.) (ib.) 0J S (p. 71) (ib.) (ib.) (ib.) (p. 74) (ib.) 0 L*y\JI (p. 72) tX*c (p. 81) \&JS qL*o- (p. 76) JwajLxÜ (ib.) (ja!Oj_^ (j«ll*l! (p. 83) j*jL> ,y lS 1 -^ (P* 82) ,yi (p. 90) (p. 88) JLLw (p. 87) (jw^aj! _jj-jct (p* 86) ^..*XwJt !-*•« (ib.) (p. 92) yX-d^lt (p. 91) L*w (ib.) ly.Lt (p. 98) tl_*ü (ib.) ki>J! (p. 94) OyX-JÜ (ib.) (p. 93) (ib.) (ib.) . aal! (ib.) (p. 101) (ib.) L-iL! (ib.) (ib.) (p. 106) c Jut (ib.) Li (p. 102) gLïXlt (P- 117) JIJuüdl (ib.) j-^LLSt (ib.) fLimit (p. 110) ^AÜ! ( p . 128) w>.jt\J! (p. 127) JtL>- (p. 121) -ml! (ib.) (p. 137) (p. 133) ^ (p. 132) UyL! (p. 131) (p. 147) yvO (ib.) (p. 146) gJL*c (b.) g-L (p. 144) Cr? abt l\j^. slXJj^ (_>^>L*Jt J; ,e (p. 149) gLo (p. 148) g-L* L ^ c (p. 161) Ojjuut qJ all! a*xj all! (p. 154) jy= x yt £ ®^-j!j O}**** jixXc allt lX*£ (p. 165) s^LmJ! all! (*■*-1! (p. 180) JoyJt (p. 179) kjW! (p. 177) aJUAlt (p. 169) l-'AÜ (ib.) yiAJIj gOüUL sjLii (p. 182) iuU*Ja!l (p. 181) L-L/o
(ib«) (ib.) (p« 186) ^a2&JLi y~^*> (p. 205) ^Kü (p. 195) Uc (ib.) ^ (p. 191) (p. 189) 0*^ (p* 210) (ib.) (p. 209) o? (p- 217 ) Vr^ 0^ (p. 216) U^O (p. 212) - 50 5 0j c\x£. 'SsAjK&j (p. 219) i^,/oLaii ^y B^Uc i^^LaSf (p. 222) vJjLXJï iL^lb (ib.) qao£> q-j £*aac (p. 221) 'iLa^ 0^ (P* 224) ^LXs^ Q.J ójlü. (p. 223) 0^ v» y 5wiS qJ q!j.s*o (p. 226) <_gj*j! Jux q_j v_wLi/» (p. 225) _j.,= iü*k^ (p. 228) Ju/ 0 ?i (ib.) ^b- ^ (p. 227) a/ic (•/ (p 231) a_4.Lw q^La£ (p. 230) Ji (p. 229) ^yr -—* c (p. 232) /jLIL qJ gu/; (ib.) (p. 253) j^jxJS A+c sjjb, Aac au! (p. 235) uW (p. 262) aUJ (ib.) /U (p. 261) 0 óU (p. 254) 0 /» ^ tjUil IpLö (ib.) o3 /$! (p. 264) D i/t (p. 263) AXs^l (ib.) ; j ; J( (p. 266) jJ*LI (ib.) (ib.) ou// (p 265) (ib.) (ib.) A_j/! (ib.) 'tLsVJu* (p. 266) jubL (p. 265) Jus-^JI jJüi (ib.) uAbi (ib.) (/SjJ- (p. 267) s/)>l (ib.) j/J! (ib.) (p. 270) Ajb (ib.) /«il (ib.) <_wwv*x.!l (p. 268) oUJ! gJu (p. 278) ,-brJ- (p. 275) (p. 271) jUsJt (p. 281) sb/ (ib.) jw-UI (p. 280) (jüJ (p. 279) (ib.) (p. 287) K*Jbl (p. 284) Jbb ^ (p. 282) oJK+sS- (ib.) gAuJi (ib.) A_/s'l (ib.) :<**&!! (p. 289) (/A_j. ^A-j (ib.) OjilJL (p. 293) uiijJJ! (ib.) A_*Lü (p. 292) v_s_j } Jo (p. 291) a./j (p. 297) (_giA_w2.it (ib.) sLs=US (ib.) ibJ-bt (p. 296) A*‘r-a^Ji
OuiX&ÜL t$UL (p. 303) Ki-OOJ! (ib.) r lxij (p. 299) 0 ,jU> (ib.) lXÏj (ib.) j&LdJi (p. 308) (p. 304) pjüüi (ib.) (p. 311) XftlSJI »J*ïLÜ! *UJ ^ gS^s, aLg.i' (p. 310) «iljjt v-AjuW!I (p. 313) JCo^Sl (p. 312) ÖJ,XU\ (ib.) (p. 313) gjb üjCjl (p. 314) «ASyvJt (ib.) j M \>. q? jUc (ib.) XtóJjaJI (p. 316) tiliytjf (ib.) ÏUiii (p. 315) (p. 342) 0 Liw a _j (p. 325) ^ J-iü (p. 321) cr (p- 363) qJ «jaxJI (p. 346) >uCj (p. 421) yyo^Vjt Jjt yJ i_Jjj Sl\s> b^S _j.ji (p. 352) (ib.) K_*L*j| (ib.) éJÓ (p. 425) yOo! faï (P- 426) X_ïLSjt. Index tomi tertii : SlXÏ^I ?l\S> ioti KiXffj C^ 1 (p- 4) i^Jüdt ( p . 3) (p. 4) (p. 1) *5 oLaii (ib.) (p. 5) g yait (ib.) (ib.) (ib.) 0% s> (p. 7) (p. 6) (Jjsijül (ib.) JJdi (ib.) (P - 15) (p.11) olbj (p.8) ^kli (ib.) yytii V* 3 cr? 2a*sü (ib.) (ib.) (p. 18) é^' (P- 22) iuJ (p. 21) Jus^l (p. 19) «Half ^ tó*»yj CH JH= (P- 23) (ib.) 0 l_JuJ (ib.) (ib.) (P- 27) ^LaJI (p. 26) LXjjj (p. 24) »jji 3 i_*»oc.w iüaij (p. 34) x*/« Cl: iL*j' #Jj.ï (p. 30) *JÜjt (p. 39) ^ J,_JÜ ^„SLaos. (p. 37) iüJbo, yS j**-’ (ib.) x*2jLiB« s (p. 42) v_jj§*j
(p. 51) Jij gLX'b, ui—.XJIj güJt Ljjjj (p. 49) [•' (ib.) (p. 56) (ib.) auLudail (p. 53) Jac^JI <^*5 ; a**j (p. 59) bj^ ,.1 (ib.) oJiJ-lj (p. 57) y>T *J^ 5 (p. 64) (p. 62) gc J^> (p. 61) e^-JJI (ib.) qJ j, c a«U! l\a£ iüwto xitoj ciajIj' ^.jUajs- XiwU (p. 70) j,yJ£ qJ s-f- 'iskxj* (p. 69) ücj.^i (p. 66) (p. 74) gJSJÜ! (ib.) (ib.) gvxJ! (p. 71) Q ^0JI (p. 80) (p. 79) vjjjsiil ^JaJI & iUUJ! (p. 77) *yül (ib.) (ib.) (p. 81) *Li*Oj (ib.) fLL_*-ü (ib.) cU«...»Ji oUo j^oiX/o (ib.) {'J.jZï.31 (ib.) Sy^suJI (ib.) &Laj*il (ib.) tL^U, (p. 82) iXJL» (ib.) (ib.) uawasJJI (ib.) sUaSÜil (ib.) O —ö»o 5 -c£ - - _ö -OaO 5 - oï- . iU+A*Jl v Ls?t U iCUxj! vjLSPli %'i iüjv^c (p. 83) U, gsA_Ao]t (p. 95) ^Jv_Ji iLfv.1 (p. 93) Ui Jb (p. 92) bj.LaJ'j xaiji LgJ / i^ljOó Loj s'vXxJi bj.bo iCsa-Lyajl (p. 104) L c J _*i‘til y\_j (p 103) X—(p. 97) (p. 107) j._j^*oa3I «(ib.) iowLwii (ib.) ol was- (p. 110) olcio» £L\a>l (p. 114) ^ (p. 111) ^3jü3^ IfrfJ (JA.AAmU33 (p. 117) (p* 116) Lïijs k3s) (P- 126 ) (P-124) g „U (p. 123) u*LUiM l=v^3! XjI£> (ib.) J-Asjf (p. 132) S gs?. (p. 130) vyAJjyj il*j *Iji 5 ;c>«,3I 5 (ib.) jtlil (p. 135) XüL^ (p. 136) io-Ji J.aa£j ^Ljlii \s- 5 S^jUÏ ^jAÏI ji jjii (__caXj (ib.) Jsü (ib.) iUiUil (p. 147) SjoLsvU (p. 146) XialJj _.-as- 5 bjft_i- (p. 155) Q.-Jyi*.13 Icliój 4.L*j »]}—ij (p. 152)
^L*J <vL-'s (AjiAJI (p. 161) y^\ 0.-J (ib.) ^o_J! (p. 159) . —O - O«o O? -O- £ w — 5 _C> _ ^ O — (p. 180) (p. 163) ^JS ^ Vju^ ^ y> ,*V ^ ó 'i " — ■* - £ £ (P-201) (p. 199) jyJ (p. 193) (p. 183) 0 U,o (p- 204) (p. 203) jyyj o|y*i' (p. 202) (p. 209) v_%J! (p. 206) jLsj jLï (p. 205) ya£jl (ib.) (p. 211) jLÜ ( J.c ü_jyoJwo Lgijj *-jl/ jJÜyj \_a£il (p. 210) r*^ 1 (P- 228) t Jö (ib.) (ib.) oi Ji (p. 227) 0> p. g'*- 5 ’ (ib.) (ib.) <j*y> (p. 236) (p. 230) 3-^-P- (p. 240) £lü (ib.) (p. 239) (p. 238) V®^- (P- 243) ,LJi ^sis ïUasRit y*JÓ yii! (p. 242) (P- 246) v_aLs)l (p. 245) V y^' (P- 244) ^yl (ib.) JjJJI (ib.) (p. 259) (jasjJI (ib.) vs' (ib.) (p. 248) >_j! £** (P* 263) ^4*. (p. 262) „f (ib.) ULwfiJI (p.260) ^«3^1 s^ Pli=uJi fWl A> (p. 264) JjJL (ib.) (p. 281) JUiJI (i b .) v | ( p . 280) jUj! (p. 279) J^Ji (p. 274) 4r-^- (p. 291) yplyj! (ib.) .jjlyit (p. 286) r UJI (P- 294) U-A-^ %JL ( p . 292) xilL *5l b>Js % 3 ^^juj (p. 297) (p. 296) Lip 3 iDl P 5 Jha *Jyi (p. 306) O .o (p. 304) cc v & (p. 299) g^stüjj (ib.) ^ (ib.) o;r jJs£, ( p . 310 ) jU^LJ. (p. 308) (ib.) 0 b,_jy «Jjl ;y~SUS\ (ib.) JUu ^ Jb (p. 311) o 3j ü ° U (P- 32 °) O óT (P- 315) *X*j Ó^L, (p. 327 ; Cf. Qor. 14 vs. 29,31) ^ *Sy (ib.) (p.321) (p. 334) £^L*y, (5.333)^1,1^1 ( p . 332) v t, iQ> ^
\ OjjUj aaüï (ib.) (p. 337) (ib.) (p. 351) qL^aoSI (p. 348) éjó (p. 345) gjjz (p. 344)^.y: (ib.) (p. 352) (ib.) ü ^! (p. 351) fyö (p. 349) £..=* Uf-^Uv.lj iUslaJIj 0-IxXj U, JA (p. 360) Joaï (p. 358) * bii (p. 362) (p. 361) (p. 359) (ib») U, y' V A» /h. 3YöV Haec duo volumina, quorum primum in folio minori, tertium majori exaratum est, autographon auctoris continent, testibus subscriptionibus, inprimis tomi tertii quao sic incipit w f qJlX.11 iA+s^ gOCaJl (inter lineas additum) y$-. Ad calcem autem tomi primi docemur annum A£?. ; b' esse 883. Hoe volumen in ultima parte mensis Qafar absolutum est. Dozy opinabatur Codices non ab ipso auetore exaratos fuisse, qui nempe boe casu meliorem textum olferrent quam revera olferunt. Si vero reputamus eum tria volumina c a 1200 paginarum in folio intra spatium quatuor mensium conscripsisse, non est quod mire- mur eum passim lapsum calami fecisse et serviliter e fonte trans- scripsisse (e. g. ubi in nota historiola de Ma'n ibn-Zaida (I p. 414 seq.) hie Amir al-Muminin appellatur), sed potius admiramur stupendam ejus curam et diligentiam. Alius Codex hujus operis servatur in Bibl. Paris. n. 1401. E descriptione hujus a de Slane facta, quam doboo Zotenbergo, probabile fit eum esse ipsum tomum secundum quo nos caremus. Quia Christiani Ravii nomen gerit, non inverisimile est hunc manum habuisse in separatione hujus voluminis a nostris. Golius autem volumen hoc secundum nunquam possedit. "f- DXII. (Cod, 630 (1) Warn. fol. 1-193). —■ W "C — ^ _ y < ^L&yl, auetore as-Sojuti (f 911). In prac- fatione de libri origine et distributione sequentia monet: Jüa
41 D'.^ ^ ^<*JI ^ j oLyUaxJt ^ ^LÜI X_£\ ***=*Ij < t>U3 (i v_sJ( v-jLs' id*il j-Ej II yaia^j . \t ’ “Vf ' ° 5 " 3 - O-c -03 ^ C * “ **^>3 O ‘ v uy «<*)JL*iï sl\£ jjyj °V~° ülJi *3 o->- A-ïj ^iL*c» a-ri ^ xJÜI j^e ( 2 “^ Jl ^ ‘ r &$ ^ U - 5 " ^ j vW U j,li BOA*Xx - ~ -c „ r ° s “ ^^ wJ ’ oL ^ e ci ‘ *Liij T ^l*JS ^ ^ . - O -C _ ^ c . ’ !*“*^** ( 3 Lj^r» (J^o 'ióy^A 3' AEy ^s J^a* ^ y* ^ o>^ :< *— t^c :<j_*x^ «„i*jjf ^ < „ujj'i &'f ‘M% £3&\ <x*JUI ^ IÜJI ‘p\ s e^jJl '" r ^ o* u~^Lw-!' q_s u^oLsiil t^Liti'Stj ^swJI ^_i vXj^aJl i_V_j\ijl iy, X: < sLJl ^_j ^jL^JI - 4-u«j < IfXlifcuJs \2»\s yw*> >5^ OJtlj 4-ÏI ^ « bL+cS*. ^Law • Ï ~^ C * ^ 3 yöJL^il li\_5> L^.ixi Oj_*aX:>li « L^dLoj l^Jj_b ^ êr^i l °^ o'ï “ ^j*- 5 ^ cr» ^a«.L^I k*z, ^ o- a ~^L, Ls> vl*£> jüü < cr csuo u » 8Jy4J *U? J, “a-^ 1 b-Jt »y 3^ , 0 -Ai «ectio sexta excerptura est e libro ar-Razii Ajï. _uJG' £. ... P a gg > j bene exaratae, sine anni nota. 5fi r > /i xem Pl- Mus. Brit. 988 (1), 1466 (1); Escur. (Deren] Gt 2); Caes - Vin <lob. 1640 (4); Goth. 2048. ^ V «lgo (v. hnjns Catalogi N° CCCCLXXXIX) X_St^; a 9 -Sojuti semper habe Idem p. oir. J 00Q '.' Jr ' 1>ag ' ni1 S4, ,1 ' JI tota ex at-Tidjênli opere sectio inserta est 2 ) De vi ) C ° pere a8 ' So i ,ll5i al-.Tawaqit 630 (3). Je V1 hornm verborum v. H. Khal. J „ S72 *) Hinc emendetur H. Khal V „ ;{R1 ‘if i ln annot. Tom VII ’ '* ' ‘ ,entlonem f*~«<Lv« jam restituit Fliigel Cat. I.
DXIII. (Cod. 630 (2) Warn. p. 194—208). O 5 G*c _ - OJ oiorC J _ _ Ejusdem auctoris «gJüUl *_s.jIï^ l< -s ‘ ( 1 oulüw. Est brevis tractatus (14 pagg.), in quo loeis e variis auetoribus ad- ductis mulierum gestus amatorii illustrantur. Eum petente amico- rum quodam, quem tarnen non nuncupat, composuit as-Sojutl. Laudatur in opere praeeedente p. 21. Exaratus est tractatus eadem manu qua 630 (1). Alia exempl.: Mus. Brit. 988 (2), 1404 (12), 1466 (2); Tübing. 81. DX1V. (Cod. 630 (3) Warn. p. 210—246). a Ax**w*JS olw ‘ , auctore eodem. Ut in opere praeeedente antecedit excursus lexicologicus de diversis no- minibus, quibus mulier pinguis membraque ejus significantur; dein adducuntur e variis scriptoribus loei, qui de tali femina agunt; denique adjiciuntur de illius proprietatibus carmina tum antiqui- orum tum recentiorum poëtarum. Doxologia praeponitur haecee: qJlXJI soLc ij-c aIJ praefatio nulla. Ita enim pergit: gJl iAaxc üAlIl gJ' £ ~?- Sunt 36 pagg. ab eodem librario exaratae. Alterum exemplar mihi non innotuit. DXY. (Cod. 630 (4) Warn. p. 247—260). O Cv — w a> 0*0 y O *• Ow «O O yOrC } . O ) lc i auctore eodem. Libellus est, in quo as-Sojuti more suo omnia, quae de bac quaestione apud varios auctores repererat, congessit. Prima 1) In Codice plus scmel sed paral] elismus alteram scriptionem (qnaru exhibet H. Khal in v.) postulat. Pro oLulsA ut H. Khal. legit, in Codice exstat oi—jISj qnam lectionein esse falsam tarnen ex ipso hoe opere patet e. g. p. 203 AXxxuJt
illius verba oxcerpta reperiuntur apud H. Khal. (ed. Fliigel, VI, P- 328) !). Sunfc 12 pagg, ab eodem librario exaratae. Alterum exemplar, quantum novi, in Europae bibliotbecis non exstat. DXVI, (Cod. 474 (14) Warn. fol. 107 v.—110 v.) “ÜÜÏJI jLi-L ‘ opusculum, auctoro eodem ad instar libri quod scripsit Abu-Mohammed al-Kliallal (H. Khal. I, 185), agens non de viris auctoritatis gravitate con- s picuis, ut vertit Fliigel, sed de viris importunis et taedium moventibus. Sunt sex pagin. anno 987 exaratae. Fliigel itaque in catalogo operum Sojutli, Wiener Jahrb. 58, Am. Bl. p. 27 sub n. 4 nullo jure describit ut seine ziemlich starke Schrift”. DXVII. (Cod. 2130 — Amin 411). , Or. ? Kjusdem libelli aliud exemplar. Sunt sex folia sine anni nota. Aha exemplar. Constantin. (Köprülü) 1579; Brill (Houtsm.) 616 (9). DXVI1I. (Cod, 1053 (2) Warn. fol. 97—157). “ s lot A S ‘ jljjJt liber de concubinis liberis earum, imprimis de Abessiniis, cujus auctor est Mo- ammed an-No c man ibn-Mohammed ibn-'Irak, qui 10 mo saeculo oruit (cf. supra ad 1053 (1) p. 178 seq.). Divisum est opus in P aefationem et tria capita et quam plurimas historiolas de om nibus concubinis celebrioribus continet. Codex, unicum exemplar, autographum continet. ) . ale ibi scriptam cst ita enim perit homoioteleuton. Pro y 5 b 2 a. f. legendum ibi
DXIX. (Cod. 861 (2) Warn. fol. 123—152). Inscriptio hujus libelli haoc est: » X 515 l*ji oqJaj l<AS> ^,-mLwJI J, fljjliilj *15' kZ^; quibus verbis argumentum opusculi et nomen collectoris declarantur, non vero titulus. Post doxologiam (init.: ail ^Loui)il (jj^i qv-a-e (JC.jI ^AJf) et praefationem, continet excerpta poëtica e libro aj-Qafadii (f 764) c. t. isAJ « XLo (H. Khal. Y, 309), qnae deinde aliis ver- sibus auxit. Divisit hoc compendium in 23 capita. Deinde se quitur f. 144 v. X-.Ó oJlj' ic } Aai' j.bUil j, Joas Jl*i5, deinde f. 147 v. alia sectio x=»^J! J-c jALIii gJ!. Quod ad auctorem attinet nomen ejus fuit, ut videtur: Zain- ad-din Abu-Bakr Alt ibn-Mohammed ibn-Khalid al-Balatonost, qui anno 936 diem supremum obiit teste Rieu in Cat. Mus. Brit, p. 778 b ad 347 b. Alii ejusdem auctoris anthologiae exemplar servatur in Bibl. Escur. n. 537 apud Derenbourg. Libellus fol. 152 v. abrupte explicit. Sequuntur jam decern folia partim vacua, partim excerpta parvi pretii continentia, inter quae nominanda sunt (fol. 155 v.) specimina ex commercio literarum Omar ibn-al-Wardt, cujus Divan primam partem Codicis occupat. Codex anno 976 exaratus est quum hie annus memoretur in possessoris nota et prima pars hujus Codicis ab eodem librario scripta hoc anno absoluta sit. Cf. fol. 121 r. Exemplaria operis Qafadii servantur in Bibl. Havn. 297 (ubi titulus est uwj j, oi^uió') et Monac. 597. DXX. (Cod. 979 Warn.) - - 0«£ 7 0 - ^ O-c ) 5 “ asLAjSu' ^3 5 1 xsJLsnjl ^ auctore Hosain ibn-Abd-ag-Qamad al-Haritzi al-Hamadzant, qui hoc opus (de quo ait: 'Ai 6
“ JJüüIj v_sI*xj L+* ^xö (J>£ ‘v-jlxJil « ju^Ajüt IsAjj-^o < oWL \xLo»j —w_Xxi c *.A_JLwJi X-fijlaJ! Jócl^+JL loj-cs^Co i Xa-^CpL “ x_jyt&JI &^*aail oL-yj^SLi) sultano Solaiman (qui ab anno 926 usque ad annum 974 regnabat) dedicavit. Continet liber capita haec : ujL tdxaèj ^Iaj 1 i_jL Aa*ji i_jL S-*-^ v_>b LolYJ! i_jL ljLi L^Jwaj j-f öt, ÜjLaJ)! qI*aL 1_jL ^iA*12jI l_jll ^Ujl l_)lj ^.AAÜjI l_j|j Wl—‘1_jL i5jLw.AAV^i 1_jLj 1a:S- i_>|j _£_Li*Üt v_jIj gvwJSj eLjS'V.wJI i_j1j p^— i_j1j iiLs*Uia!|j i_jL «Iax/O tj, Lo» l>+ii tS~*^S e L>_j—>ij i^j^avüÜI^ J^e^l i_j!j JLaJIj syJzSl vt 1 & 1_iIaJ51 pj L^Jj xj-tü lifj ^>üji Codex ab ipso auctore exaratus est Constantinopoli anno 945. Alius mihi non innotuit. DXXI. (Cod. 197 Gol.) ücLÜai! ^_w i_ilxA. Hic titulus in praefatione operis legitur et quoque in fronte Codicis, ubi vero etiam alius <Aj^s v_jLx5 scilicet. Liber ipse statim post bismillam exorditur a verbis: 91 j 1*—ii • U 0 . e . 3 0 ~ 0 " - - o - - - - o£ ^ 0**J' Cr* «pi J o.a«j 5 L^jIa>Lj i_ajL»2*vM jj~.it; auctoris nominis nullum indicium exstat. Ex praefatione patet ilium destinatum fuisse in usum viri principis cujusdam cujus autem nomen non memoratur. Continet liber exempla recte et ornate dicendi de variis argumcntis de quibus virum bene educatum sermonem facere posse decet. Indicem eorum hic describam:
*■»*■> q-« x_Sjb SaUI ,J>c 3 v_jly v il (Cod. s. p.) 3 ^IdAJI ,3 qIjSJ) i^Aias ,3 8k>L*A*w';5i 3 iXtyo wjjXï 3 x*i5j a_jL^PI jSó 3. aXa** /3 3, j*jtLo 3 3 8^.L*aJl 3 wX-AS^yil^ aoL^XwJI 3 -iacl^ii 3 Sy^ 3 3 y*^lj Xyil 3 3 gvAL 3 q' (éü-*!f U S3 3 wo^Jt 3 ^jijSxJt 3 \y.ï(c Sywj |JiaJ! 3 Aj_ji «y*Lj J<A*JI 3 iikJU.il iijAias» ^5 3 L^l5>! y3> ^ a^il julsij' 3 j.JaÜ J'ó yiUail ,JvC JclXÜ 3 tljxixJSj ujlxölj tliLJ! 3 3 Jl ujUxs-L ajL&’iil 3 aJLxs 3 uaaXJI ^Juo} u^'ll 3 JaaJjlj jaü Jua 5 ^ ^ 3 jAJ^Ü 3 3 v_A*Xilj A->Lil J^O*. 3 AawIjJ.ilfc slXxo 3 3 J^Ai- 3 lx* Q^aJö!^ 3 a~a£-o ys^Xsj ^ ^ jJ.Lixi' 3 ,JJI 3 yXtt LC s 0" w ^ ) ajjL»*^ yyx.j jy y'ó 3 L-«.M\XXilj v_a*aAL wXaxIo o-» ^3 3 aXj^Ic 3 3^^ ^3 3 lx* yyUij |*-jJ)l ƒ3 A aaJjI ^3 3 o>5^! S3 3 o> 5 o^! /ij. Aj-julc 3 yi*JI A»ïyO qAaS- 3 OIaXwJI J, AJ^jüil 3 AAaJaJI 3 l** OjlV^I_5 l»_J—3 3 ii|>*il j>i 3 v_.^..i^xjl jy |$aI^ O^^l j^s w-A—jwX—Jl ijlycsl J^c. i_A~kXi.il (_g3 3 ;A*II ^Jk\*ajl S3 3 cik*Aüjt 3 a!aa2ï 3 v_A.xXi.jlj 3 iJjwXA2.il 3 tAkiwX.^" QkXj Q l wJÜvAk^li ^JCkAJ lo S3 3 8iAX3 3 AcUiil 3 w_Ai?Xjl 3 ^-Xalyci! 3 ^w\xJI 3 c l3jJ! 3 UJwXlH 1_5j3.il 3 kX_wiL 3 J^xJI 3 3 j*Aiil 3 o^ o^y’j jV L '~y' -SAO5 ^5 J.AJ Jl ƒ0 i ö'y^l 3 ef*
LilAj! ƒ (_ƒ (_5^ kjjjj&M ƒ i3 liUiAj U*j L5* ij i~£ | l : il ƒ0 Lg..Jie L^JL5>I (jojss- L*/> j.LJJij |»!jjCJ! ó ƒƒ [.LUI j^i J> ojiyü) OjtyjJ Ojiï ƒ0 ^9. Optime exaratus est cum multis vocalium signis. Anni nota caret, sed saltern anno 960 antiquior est, quia in involucro ex- ®tat nota lectoris de terrae motu qui eo anno Constantinopoli aecidit. DXXII. (Cod. 2131 = Amin 412). In primo folio liujus Codicis legitur: a _j Jl^I g*uSJI xJL*, (j, lO (1. iAac, sed re yera non continet tractatum de logogryphis auctore Abd-al-Mo‘in ibn-Ahmed al- Bakka, sed tantum excerpta ex eo ut jam statim patet e Codicis exordio quod h. 1. describam : (1. yytti) a ^l! L w _oj>M ja c __ 'O" v-aaavj X*£iü ƒ«3 l\*j oUUil J, \x1mj j, ^ ü_j-'L3- iCoSLatji jij' XJL**,ƒ5 *j' L c-^ y> jjs r buji j (ï. j_tT) ƒ51 ajUt *-•*■'». De libro Qotb-ad-dini ef. praeter H. Khal. V, 247, ubi titulus ejus sonat: « l*x+JI ,*lc J. ‘ U^»^5I jjS, H. Derenbourg in Cat. Mss. Escur. n. 556 (1). Iisdem locis agitur de libello Abd- al Mo ini tin Ahmed al-Bukkd, quem composuit auctor, cornmen- ta ni instar, anno 993 sub titulo: yS ƒ* ‘ ]ƒƒ nam hoe opusculum continetur Cod. Escur. 556 (2). Hic noster Codex potius dici debet farrago nonnullorum (18) foliorum libelli n al-Bakkae, quem auctor quidam anonymus descripsit omissis cxoidio et fortasse nonnullis aliis. Plura autem folia perierunt
cum in medio libro turn in fine. Ceterüm satis bene sed non sine yitiis exaratus est. DXXIII. (God. 2011 (1) = Amin 288 fol. 1—204). oE o E y o y &S>jij KajS^Ó', auctore, ut docet Ahl- wanlt in descriptione Codicis Berolinensis (Yerzeicbniss Arabischer Handschriften p. 227), Schams-ad-din Mohammed al-Jamani as- Schardji, quem c» 999 yixisse affirmat ] ). Dividitur haee antho- logia in quinque partes, quarum lm» agit J, Lo } , 2 (la r ül j JjiJ! ^ tiUóo Loj; 3 t,a Lo 5 oLi'l£l)j liyli' ySó ,3 iAJlXj ot-S’dj, 4 ta Uj ölsUi'HI Q, sl&bU j, fcAJJo JÜaXj , 5 ta loj Ja-S-JJt xéLis? ^c'. i. j, ^ySUs. Cod. anno 1005 exaratus est. Al. ex. Berol. (Sprenger) 1209, Paris. (Supplem.) 1550. DXXIV. (Cod. 2088 = Amin 365). “ LiJÜi s~9\} 1 iC—iLs'Uj auctore Schihab-ad-din Ahmed al-Khafüdji (f 1069), anthologia quam jam descripserunt Flügel, Cat. Vindob. I, 388 n. 407 et 408 et Ahlwardt, Cat. Berol. n. 1203 et 1204. Hujus Codicis primum et ultima folia perierunt, ita ut aetas lateat sed probabiliter apographon aliquot annis abhinc exaratum est. Sunt 114 folia. Praeter exemplaria jam enumerata alia possident Mus. As. Pe- tropol. et Brill (Houts.) 83; prodiit editio in urbe Qaliira anno 1295 (Brill 36). 1) ln folio exteriore lector (probabiliter Amin) adscripsit titulo u^-ia-S u.suJli' , quod forte cffecit e subscriptione secundi operis hujus voluminis, sed ut videtur falso.
DXXY. (Cod. 1545 (5) Testa fol. 62 v.—81). Excerptum ex sA*3j ^.Ax ^.ï sA*jtJl, cujus auctor est Schihab-ad-din Ahmed al-Abscbiri Anonymus epito me 1, excerptum inchoavit feria quarta, d. 29 m. Redjeb anni 1156, et absolvit feria tertia, d. 5 m. Scba'ban ejusdem anni. Continet haec capita: j.xJt r ó JjlSI _A-> JU! ^ JU! „A^ jëaJi —A-o; et sic porro, adductis historiolis et versibus, laudantur et vituperantur x_£l.*ajf, 1 ^1“^ j sA5-j.it, iCeLsV—Jt, Ojl-, tlïAAalitj ^ty>)il, c’j-U, gwJjjXit, o\Ajt, 0 UÜI, Oj-Ut, l_4.il, AaaaJI, —1j 4_A~wJt, ^AaaoJI, ^A**Jt, , lMxJI, , XjIaÖIj JaJ^, , (jr.Aajt, -^..yijt^ ^L-init et ali^Jt. Codex ab ipso epitomatoro scriptus est. Continet 20 folia. DXXYI. (Cod. 1538 Testa). Anthologia, cui collector anonymus titulum dedisse non vide- * Ur ’ se< ^ quam composuit rogatu viri, cujus nomen sequente aenigmate designat: i-l>Li' Qloj_Jt isj-1-C j.jJtj J-g.il i--sL^t £_s ; , aJUI >ac Jgj Imtium doxologiae est : ‘Lsu, a UJt ^ ^ A^i - J * A “ Aac ^*2Ü1. Post brevom praefationem, in qua queritui auctor, litoras humaniores neglectas jacere, sequuntur ear min a poëtarum 'Omar ibn-al-FAridh, Sa'd-ad-dln ibn-Mohjt-ad- in, Ibn-Nobatah, Hasan al-Burinl, Jazid ibn-Mo c awia, aliorum, ddita intordum opportunitato qua composita sunt; carmen amoe- eum quo al-Ajma'i et Arabs campestris sibi respondent; simile men vel dialogus inter Abu-Nowasum, juvenem vel servum Cat. I. 42
(|.ol_é) quem hic verberaverat, et qadhhim Baghdadi, Jahja ibn- Aktham; multae historiolae; complura aenigmata metro adstricta; carmina maivwdl dicta, inter ea poëtae Mandjik-Pascha f 1082; carmen de arte medica auctore Ahmed ibn-Montacir; carmen de nominibus Dei; brevis tractatus, oratione soluta conscriptus, de quatuor rebus quae corpori, visui caet. vires addunt vel adimunt caet.; SjLsJiJüwl Alt Madjani, alia Mohammedis al-‘Alami, et alia antiquiorum et recentiorum poëmata et fragmenta. Codex exaratus videtur saeculo superiore, quo probabiliter etiam ipsum opus compositum est. DXXV1I. (Cod. 1754 = Amin 19). O£ 5 - 0 5 - ^ 5 >—■ auctore Abdallah ibn-Mohammed ibn-‘Amir ibn-Scharaf-ad-din al-Qahiri as-Schabrdwi qui anno 1172 diom supremum obiit. Cf. Mohammed Khalil al-Moradi III, l.v. Opus divisum est in 7 capita dicta quorum inscriptiones sunt: 1° j.; 2° Lf_üt j JutoliHI sh-c'bH; 3° aüjL«jI > 4° xlAl jLs-!, xiAl pjil j.; 5° óLstfl ,%
DXXYIII. (Cod. 1260). &*£ /£*// Collectanea poëtica et prosaïca quae in suum usum conscripsit Mohammed Ma'tuk ibn- c Ali. «Inscripta sunt >_o' Auctor certe anno 1142 (1729) est recentior. Donum Nobil. T. Lycklama a Nyeholt. DXXIX. (Cod. 1213). Of, it> ] Liber ab initio mutilus, qui continet poëmata yarii argumenti potissimum autem erotici, quorum auctor se appellat ■, m£ .,<? et interdum oi , et fabulas Milesias in modum Mille Noctium. Inter carmina duo sunt epigrammata in usum w 9 w herbae nicotianae quorum hoe est prius: |»3 3, AJyW j-.j—i (J-1 £^\J0 ^3^1 AÓls» lA^ash O^LLaJ* Jjj? b Ij v_jjlxc L Codex anni notam non habet, sed recens est. Codex anno 1867 Lipsiae emtus est apud K. F. Köbler. DXXX. (Cod. 2126 = Amin 407). olcbLjl ‘^iy% v_ai\xJ! yjctf auctore, ut docet inscriptio, Schaikho amplissimo Abu-l-Qdsim ceteroquin mihi incognito, sed probabiliter Jamanensi recentiori. Post prae- fationem satis prolixam indicatur divisio libri p. 2 et quidem in 25 capita, sed Codex 5 foliis tantum constans abrupte explicit in medio capite decimo ita ut cetera desint. Probabiliter hic et Codex 2125, qui ut yidetur ab eodem librario exarati sunt, olim partes fuerunt unius et ejusdem yoluminis. Multa continet de Khalifa al-Mamun, cujus nomen semper •C scribitur.
Or. ms DXXXII. (Cod. 1763 — Amin 28). Liber ab initio mutilus, cujus argumentum indicavit Scbaikh Amin hac inscriptione: rL^JÜI, D Ul*Ji j, V UJ6I (A-A n on omnino recte; autograpbum non esse, jam statim apparet p. 5 ubi ad laeunam adscribitur yaLo !axS>. Opus autem in tres libros divisum agit de paederastia. Recens est, ut e versibus et historiolis quas continet patet. Codex sordide scriptus est anno 1190. DXXXIII. (Cod. 1603 (1) fol. 1-27 r.) Weijers hune Codicem deseripsit his verbis: Opusculum in cujus brevi exordio nee suum nomen auctor prodidit nec libri titulum. In subscriptione librarius ei titulum dedit ^AJt , qui cum totus liber prosa oratione constet, dubito an bene se habeat nec simpliciter ex exordio (p. 1 vs. 6) per errorem petitus sit. Continet decern ^ in quorum primo talia dicta traduntur, in quibus de re und, in 2° talia, in quibus de binis rebus, et sic porro usque ad deeimum, in quo talia, in quibus de denis rebus agitur. Librarius in subscriptione narrat, so hoc exemplum descripsisse jussu ^sA^-l 0 jAJI A*^ A.-..wJi li)jy> Cr AL sLa^sJ! , et quidem absolvisse illud die 15 Rabii II, a. 1063. Adjecit in fine poëma in hono- rem illius Judicis, in cujus ultimo versu idem annus Arabicis 1‘tteris indicatus est. Incipit ipsum opusculum: Jju aJJ A*H “ ‘ qLI! ‘ qIaaJ ; et primum illius poëmatis distichon hoe est: tb ujL—m S—t-—j Lo tiXjjAs Emtns ex Bibl. Sacyant (Catal. n. 69).
DXXXIY. (Cod. 1537 Testa). Titulus hu jus Codicis est: UÜCs- Uüj b^.X*^> oLa^b. Ex quibus verbis jam effici potest, Codieem a librario esse exaratum, qui gramma- ticae praecepta ignorabat. Post bismillam initium est: qS olyaXs? olijjb ljl&> J>e i_jLw Xae AÜJi l\ac q—J '^E j»iAs IaajLao' ij t3»j j,lXsXs Soquuntur complures aliae historiolae, plerumque breviores; deinde catalogus profetarum et sociorum Profetae qni Aegyptum visita- verunt secundum ordinem alpbabeti; descriptio navis Noaebi, Irami dzat al-'imad, arcae foederis et Sakinae, catenae Dawudi; formulae precium utiles eet. Codex negligenter exaratus est, boe ipso, ut videtur, saeculo.
NARRATIONES FICTAE, FABULAE MILESIAE, VARIA. DXXXY. (Cod. 1590). - O _ , versio Arabica fabularum Bidpaji. Codex ille est, ex quo partem hujus libri H. A. Schultens edidit a. 1786. Ordo capitum est: 1. Praefatio Alii ibn-as-Schah, 2. Barzüja, 3. leo et taurus, 4. Dimna, 5. columba torquata, 6. noctua et coryi, 7. simia et testudo, 8. monachus et mustela, 9. Iladh et Abrakht, 10. felis et mus, 11. rex et avis, 12. leo et hylax, 13. pereginator et aurifaber, 14. filius regis et socii, 15. leaena et eques, 16. monachus et hospes, idem igitur qui Codd. Paris. 1501 et 1502 (de Sacy, Calila et Dimna, p. 64). Sunt 102 folia, sine anni nota. Emtu8 ex Bibl. Palm. (Catal. p. 189, n. 29). DXXXYI. (Cod. 1544 Testa). Pars lacera ejusdem libri, quae incipit in medio cap. 6 to et abrupte desinit in cap. 12 rao . Hic Codex praecedente multo an- tiquior est. Ultima 14 folia alia manu scripta sunt quam major pars libri, Adde Codicibus enumeratis a Pertsch ad Cat. Goth, n. 2691: Brill (Houts.) 90.

DXLI. (Cod. 1681 a et b). Codex 1681 a continet partem primam narrationis c. t. Sirat c Antar. Longe major autem portio voluminis (f. 1—72) completur introductione de Abrahamo, de Ismaële et de originibus gen tig Arabicae. Ipsius narrationis exigua tantum pars Mc exstat, nempe versionis Hamilton p. 1—17 infra (in Codice f. 72—85). Post praefationem (3 pagg.) incipit verbis: ^ lX*j Lol 0 Ukj=5 «/jij Cr» qL**/ (jNp- (j* usJi-"' J. jJÜ ^ ^°S [5Ju*v Ju. Codex anno 1081 non male exaratus est. Codex 1681 b continet partem narrationis, quae non exstat in versione laudata, nempe de rebus gestis 'Antaris post connubinm ejus cum 'Abla. Incipit expeditione contra Jndaeos Khaibari, sequitur mors Scbaddadi et sic porro. Liber ab initio et a fine mutilus negligenter exaratus est. He origine Codicis vide ad num. DXLIII. DXLII. (Cod. 1541 Testa). Exigua pars lacera ejusdem operis, nempe quae respondet p. 24—72 in versione Hamiltoui. Tota fabula Milesia, Historia Antaris dicta, vel ejus partes: Paris. 1521, 1522 354 (vers. Turc.); Bodl. (Nic.) 165; Mus. Brit. 670—676, 1445—1459, 1532— 1536; Doet. Lee 125; Cantabrig. (v. Nicoll. (p. 152) qui etiam de Codice loquitur undeviginti tomorum, quem possidebat Frede- ricus Comes de Guilford); Monac. 620—622; Goth. 2435—2496; Dresd. n. 12 (vers. Turc.); Caes. Yindob..783, 784; in Bibl. de Gayangos. Uberiorum bibliograpbiam vide apud Pertscb ad Cod. Gotb. 2435.
NARRA.TIONES FICTAE FABÜLAE M1LESIAE VARIA. 337 D XL III. (Cod. 1680 {a et &).) Codice 1680 a continetur pars prima narrationis fabulosao q^aI! (_c3 (^j) _»aa. 8jaa«. Auctor appellatur modo s. JJiLJt, modo jLjAil ill Jaa]' üjL*vj lSs'j itxi! Cf. Lane, Modern Egyptians (Loud. 1846) II, 150, et Pertscli ad Cod. Goth. 2401. Tomus hie anno 1259 (1843) exaratus est. In fine adnotatur tomum alterum incipere verbis qA aaa-** Jjj >5j 5»yJ' xAs <_Jiê ^=> Codex autem 1680 b alia manu exaratus anno 1228 (1813), incipit verbis *« j—**} i3& X*AJa£ bysUi iA>j a_j tjtj .g-iJt ƒ>! Continet hie tomus praeter partem alteram historiae Dzu-’l-Jazani (183 foil.), historiolam aliam de rege urbis Kufa (15 foil.). Narratio haec vel partes ejus: Gotha 2401—2406, 2407—2414, 2415—2419; Lund. 6; Ambros. 199—209; Paris. 68 (apud Flügel W. Jahrb. 90 Anz.-Bl. p. 13); Mus. Brit. 1537; Lips. (Refaïj.) 99. Hie et Codex n. DXLI anno 1860 emti sunt in auctione Parisiis hatota. DXLIY. (Cod. Ar. 2034 (2) = Amin 310 (fol. 155 v.—231). ^ j*^*aA2i s qa to Si, historia fabulosa antiquorum Arabum. Incipit a narratione al-Podhaili ibn- c Imran ab al-Haritz ibn-'Abbad caesi et quae bella ex eo orta sunt secundum traditionarios et imprimis Dzowaib ibn-Xafr at-Tamlml, cujus quoque mentio fit in Cat. Cod. Mus. Brit. p. 418 a, ubi simile opus deseribitur. Sequitur fol. 187 v. alia narratio inscripta: (jaLaO»5 L5y- s ?’ Ws S-'f*~ j^i cu j us auctor esse dicitur Mohammed ibn-Ishaq al-Mottalibl. Eadem continetur Cod. Mus. Brit. n. 913 (2), secundum inscriptionem, quamquam fortasse in rebus narratis a se invieem discrepant, ut solent tales fabulae. Saepius in seqq. laudatur al-Kalbl, sed haec omnia commentitia sunt, quum liber ad eandem classem pertineat ac v. g. yUc tj-A-Aj et quam maxime conveniat cum libris quales Cal. I. 43
continentur Codd. Londinensibus, Mus. Brit. n. 913 et 914. Ut mihi literis significavit H. Thorbecke idem liber partim eontinetur Cod. Berol. (Sprenger) 1215 fol. 77—170, necnon Petermann 626 et Codice c. t.: gJS *Lolj «iljUl ULoj quem possidet A. Socin. Typis expressa exstant in Abkarii chresto- mathia arabica c. t. SI 5£-jlgi quam bic non possidemus (p. y» et seqq.). Sed nt idem vir doctns mecum communicayit, redactio libri in yariis bisce Codd. et editione passim differt. Subscriptio est U De Codice yid. infra in capite de poetis, nbi prior pars describitur. DXLY. Cod. 1292 a—cl et 1251 Schuit.) Opus quod olim sex voluminibus constasse videtur, quorum autem Cod. 1292 a—d primum, secundum, tertium et quartum, Cod. 1251 sextum continet, quintum deperditum videtur. Est spe cies chrestomathiae destinatae iis qui linguam Arabicam hodiernam addiscere cupiunt. Yoluminis nempe primi titulus est: h\S> x-oydt KiJJI o'iliM Xju,S Prima maqdla agit l^sLJGL (sic) ^s; secunda X-AJJI tertia continet historiolas jyijl oUüUi ».j£s\io UXs»); quarta denique xiUi jfcJLxXS y\J Quatuor reliqua volumina continent historias, si non omnes certe maximam partem ex MI Noctibus desumtas. In volumine secundo: Historia regis Azadbakht et decem wazirorum, x.jL£;> ^LiU;=- et Historia Begis Saporis. Yolumen tertium continet , colleetionem historiolarum, quam auctor rogatu amici al-Qaijim Mohammed Ali Tschelebi composuit sub titulo denique iy*A cAL» o-Q XjL&>. Quartum ajUCs* okx»- quam fabulam etiam continent Codd. Goth. 2652 (10), 2663, 2664; Berol. (Spreng.) 1363; Tübing. 1850. Hanc nuper (1888) secundum redactionem aegyptiacam et syriacam edidit Landberg nostro Cod. usus; deinde üLLL' iCjlAs».
Volumen sextum 1° 2 XaAj^- XjIAe- 0T.A..1 i—jLmXÜ iX-^tv^ii , 3 0 V ''O^' AiIAe»- ol?L> 0ji\ii J»*aï aJ, 4° 1w s ^—" is «U «oüjj et 5° o^i umIL, f Ui"fl j O^JS SüL<s>. Anni nota nusquam exstat. Bene exarata sunt volumina, ©adem manu, sed volumen sextum in 8 T0 , volumina 1—4 in 12mo gunt, DXLVI. (Cod. 89 (1) G-ol. fol. 2—44). Liber sine titulo, qui diversas narrationes in modum MI Noctium compositas continet ut: I — o5 ö'-^'-wl ^«.jlX=» yOUjII x^jL> ( 1 gAoï O'jj-Sj Qyol*ii A—!—Jl j_y« Q-ji tjisil v*ajiXs> ( 2 XajI (1. ut recte infra) ;-» c lioiAi* jiAji isyfV& £./> QyolXt XjIAs* ( 3 lAtwjil ^*1 L5^-v“ U } j*._X_Ü s«|-^ £j« (1. Q—r) q-j! XLsuJI iüjlJIj ^aJ! i*»jiAs- U§JLo. Tempus composi- tionis recens est, nam coffeae usus quotidianus in libro supponitur. Codex, Africana manu exaratus, a fine mutilus est. 1) (jwlijS g\L«! hic nomen proprium est. 2) Initium est: Jls Jfe JiXywi^wil ^_w._ü _j_jt Jis J3 Jij’ jj’iSi ^.e qLw!^} i_j[j lXIe qK Jij’ ,_5>*AC>.Ji i>l «JÜ3j Jij' J.AÖjil ^LSU*! jij «_Ajl q£ (Jjljjjil xl?' ë^' i*5^ l “ > ^ 3) Incipit: JLe-, ^ ii=^ ülo _yjl jls.
DXLYII. (Cod. 1194 (3) Warn. fol. 53—62). Fragmentum fabulae Milesiae, in qua agitur de amoribus Bischri et Hindae. Initium desideratur, et fragmentum in nostro Codice incipit a verbis: ^j Jls L*J 5_> slX-5 1 ijlj »U*/o »L_s_s v UjQI jJ3j13j yio L< Ji JjSJ ii Hinda, amore Biscbri succensa, complura carmina ad eummittit; sed Bischr peccare nolit, nam Hinda maritata est mulier. Tandem Meccam migrat ut ab Hindae efflagitatione se liberet. Hinda vero marito suadet, se in somno angelum audivisse, jubentem iut Meccam se conferat; qua in urbe, amorum copulatrice opem ferente, Hinda cum Biscliro congreditur. Surdo canit. Supervenit maritus; repudiat Hindam, quam, a marito digressam, expetit Bischr. Vice sua repulsam fert. In gravem incidit morbum. Morte illi appropinquante, soror ejus Hindae suadet ut Bischrum conveniat. Facit ilia 5 sed conspecta Hinda Bischr extremum halitum efflat. Dolore correpta, Hinda quoque animam profundit. In uno sepeliuntur sepulchro, cui duae arbores eontortae inserun- tur, quae in posterum amans et amata vocabantur. Lingua hujus libelli ad vulgarem vergit, sed versus non in elegantes sunt. 19 pp., incomte exaratae. Alia exemplar.: Goth. 2754; Monac. 632; Cantabrig. (Preston p. 15) 173, 4; Havn. 234 (3). DXLVIII. (Cod. 1339). Continet historiam mereatoris ex 'Oman Abu-’l-Hasan quam Khalifae ar-Itaschid narrat, historiolam tonsoris loquacis, et tres alias, singulas unius aut duarum paginarum, deniquo notissimam
XARRATIONES FICTAE FABULAE MILESIAE YARIA. 341 illam ox MI Noctibus ^UAISi J. Codex anni nota caret. Ab Humberto buc allatus et a Rege Acad. Leidensi donatus. DXLIX. (Cod. 1543 (1) Testa fol. 2—16). Titulus est: wO*LÜ- 5 L\.3>l£jt 5 Kj'iXs» x-ój yw ljLaS' IlXS 1 *** Uj Est historia ex MI Noctibus desumta. Codex olim fuit e libris al-Haddji Ahmed ar-Ribat al-PIalabi et anno 927 scriptus est. DL. (Cod. 1646 (2) fol. 143—180). Continet 1° (f. 143) historiam Waziri cum decern puellis harum- que historiam; 2° (f. 162) historiam Qadhii cum tribus puellis; (f. 170) narrationem de singularibus fatis mercatoris cujusdam; 4° (f. 176) post carmina breviora in laudem prophetae ejusque filiae, lepidam narrationem de Harun ar-Raschid cum uxore amata et carmina de nictu oculorum amoris indice etc. Codex, exaratus characteribus Maghribinis, anni nota caret sed recens est. Emtus Amstelodami anno 1860 e bibliotheca van Voorst Cat. p. 2 n. 7. DLI. (Cod. 1734 = Amin 378). Fragmentum operis cui auctor anonymus in praefatione titulum dat L.S>jJ et quod dicit continere historias amantium. Prima harum inscribitur i5yoJI (sic) jjf et narrationibus 1001 Noctium simillima est. Incipit more solito I—*——S 3 t ‘N^r vv 3' (pr» j* jLsJl i^j J, xjjle Js-c g- r => J xJLJ oL> j.y. In media hac historia Codex abrupte desinit. Sunt 15 pagg. Quae sequuntur quinque folia varia continent ex Ibn-Khallikan, Makrizi aliisque
petita de al-Malik ac-Calih, cujus vitam vide apud Ibn Khali, n. 310 (Wüstenfeld). Codex anno 1151 scriptus est. DLII. (Cod. 1194(9) Warn. fol. 134—144). Sunt proprie duo opuscula. Prius agit de opera quam adhibent amici et fautores Arabis cujusdam nomine v_jL> propter malefacta in career abrepti, apud emirum Abu 'Alt Hasan ibn-Sirhan ut eum liberum dimittat. Frustra priinum conatur U^ 1 - 5 er? yf qJ ' melius succedit tiUu ^ Ipsorum orationes et responsa hic habemus. Sunt 12 pagg. Alterum opus- culum est fragmentum narrationis de puella Arabica campestri nomine ts._/3 quae eloquentia et venustate fascinat regem Jamani (^aaJI tjh-Lil), quem deinde monet ut earn caveat patrui filius al-KMfiq ibn-Solaiman. Narrator (^cji.J!) est Ka c b. Sunt 20 pagg. Anni nota non exstat, sed recens est. DLIII. (Cod. 1545 (7) Testa fol. 111—122). Libellus 23 paginarum, qui facetias compleetitur. Initium - i. 1 est. dL——-h —rw..~j ■ ., *. ^ 0 t r _*_j Jls. Finis: *ALo ^ „A_ï A_j! KajA-IS tA-L/i *_a_A-c ^ !A_3>Sj XjL^Pt Lg.1 KajA-11 1—1 ^.A.A.Avlj aI_A_Ï uAPiA-tt a-aIe c^dsljto LJi A_Siiéh_SJ> wALij q! sd Jé ^ A^ s^A—f-o iA—A*i»j 1 i_jLó ij**aJ Ai'j} XJ qAA*!' XAOjAclj .A-b Ar'-AAJ y&y KajALI 1—jij !j5^^aa«^ x_a_/o (ihUI AaILj i^A-Si A?hJi Ijl Jls c>ól
p» (rtJÜjj Uf fzl jyijö ».Ac jjSil qjAaxJ Ij^LaOj XÏAo 0 ü3 cr* S r> o ! & Codex anno 1170 incomte exaratas. DLIY. (Cod. 951 (8) Warn. fol. 56—60). Encomium partim soluta, partim ligata oratione compositum a Djalal-ad-din ibn Khair-ad-din al-Hanafi ] j, in honorcm qadhii supremi exercitus Otzmanici (^yoUI Sm,*JI ^yisls) a quo nummos petit L_acL .,5 1 (iS qILLw-j! cr* ^ “'-^■djds li'iyd jUic. LX. Est libellus 9 paginarum. Initium doxo- logiae est ‘ ^s.» q-, S-t-S ^_xJ! aIJ A*Ü “ vJLJLs- oü.:> (Jac! x^vJUj. Ipse incipit a ' er ^i s: «xcl/i2j g-tjs 1 * * * ^eL** 9 iJLl ^ LX xjls a*j 5 . Anni n ota addita non est. DLY. (Cod. 2099 — Amin 376). f) ^ “) " ) (| ^ “J»-ïLc. auctore Hasan Qo- waidir al-Klialili qui in hoe opusculo ostendit c Aqilum Efendi (l 1270) sibi adscripsisse carmen quod non fecerat. Res inter professores al-Azharljae cum magno studio agebatur donee noster ignorantiam impostoris detexit. Apographon sine anno, sed medio hoe saeculo recentius. 1) Dozy -Hij us libelli indolem non bene perspexit ideoque alio loco ejus descrip- oaem inseruit quam aliarum bujus Codicis partium, quod autem non perspectum . abmmus antequam descriptio nostra illarum partium (supra CGCLIX—CCCLXIV) jam typis expressa erat. Proprie ibi inserenda fuerat.
POËSIS ‘). DLYI. (God. 1258 (2) Schuit, fol. 61—77). Textus septem Mo'allaqdt sine commentario scholiisye. Nitidus Codex, recentiore tempore exaratus. De Codicibus et editionibus horum poëmatum copiose exposuit Pertsch ad Cod. Goth. n. 2191. DLYII. (Cod. 628 Warn.) Commentarius in septem Mo'allaqdt, auctore Abu-Dja'far Ahmed ibn-Mohammed ibn-Isma‘il 1 2 3 ), vulgo an-Nahhds s. Ibn-an-Nahhds dicto (f 338). Codex bene exaratus sed non antiquus est; anni nota non additur. DLYIII. (Cod. 1500). Apographum Codicis praecedentis, ab A. Schultensio factum. Exemplaria hujus Commentarii ennmeravit Pertsch 1.1. p. 212; adde: Constant. (Köprülü) 1328. 1) Anthologias poeticas, paucis v. g. Mifallaqiit. Diwdn Hodzail, exceptis, ad aetatem collectoris retulimus, ita ut Hamasa apud Abu-Tamm&m, Botitori etc. quae- renda sit. 2) In titulo nostri Codicis cA-J'l, in praefatione JuieLfwt iAJ’I, ad calcem uX-J'i, sed vid. Ibn Khallic. n. 39, Sojutl Talaqut, e quo in fronte Codicis vita descripta est, eet.
DUX. (Cod. 1509 Testa). in ^° a6X S ™ 6 ^ u ^°) nam initium desideratur, Est Commentarius ^ sex piiores Mo'allaq&t (septima enim, Haritzi, in hoc Codice dera„ur), incipitque in nostro Codice a versu 15 to . Mo c allaqae . U ^ 9 a isi. Nomen Commentatoris latet. Leguntur quidem in P e folii ii r- i, aeo verba, fortasse ab eodem homine qui totum ^ ' em cxara '' r it r scripta: Kalsw oL.*a.w et prae- in ultimo folio, absoluto Commentario subjunguntur haec: ^ £aU! »lX« y~) JlS qU.-A' G cr* lo q* JyUs L\S>; ex quibus efficias, vel meT1 ^ ar * um conscriptum esse ab Abu-Dja'far ibn-an-Nahlias, a n Nahhas, ut etiam appellatur. Obstat vero quod hie Com- it ^ a,aUS a ^ us est atque ille, qui Codice 628 continetur. Noster > 9 Q liber alium habet auctorem, qui scilicet Ibn-an-Nahhasi mentario usus est. Ex collatione Codicis, titulo instructi, auct S ^°^ aSSG * n a ^ a bibliotheca adest, patere poterit quis revera or ^ sit hujus Commentarii. Hanc ob causam describo Com- “entarium ad vs. 15 Mo'allaqae Amru-’l-qaisi: 15! JJLsu J ,j 5 (1- Jyb) Jyjj ^Lólii jljj J ^ "" Si UL.W..J viv.9.*aj! ^cywajt i Sii tils ,GC<- V y ■ J*} iy> ,jl_j lo 15! x_*_< !lX5> * «-J! JoXj cU*i! Lgi*ï l+i «.i! IfSjL oJlo! 1—^—ji vJC&j iJyb l\jg ^9 ^ ^ o' J*** sj XAs4sJ1 a, IA<? 0 ! LS> ^ UL, or <5 lo *jj, l^Jl a y<, i. n 0r ^ a an 'i^ a bhasi quae hie laudantur, revera leguntur in Codice ° * n ( i 110 praeter ilia nihil ad vs. 15 adscripium est. ui, 0dex bene exaratus est et antiques videtur, sed octo folia 1Tr l a recen ti°re et incomta manu scripta sunt. Cat. x. 44
DLX. (Cod. 1504). Commentarius in septem Mo : allaqdt, auctore Abu-Abdallah al- Hosain ibn-Ahmed ibn-al-Hosain az-Zauzani (f 486). Additum est Ka'bi ibn-Zohair carmen panegyricnm in Mohammedem cum Com- mentario. Codex negligenter exaratus est anno 1044. Alia exemplaria enumeravit Pertsch 1.1. Adde: Berol. (Land- berg) 195; Mus. Asiat. Petrop. (von Rosen) 254, 255, 256. Hunc Codicem, olim Sclieidii (Catal. n. 17), tum Paravii, in auctione publiea, Amstelodami a. 1839 habita, emit Bib!, nostra. DLXI. (Cod. 292 Warn.) Commentarius in septem Mo'allaqdt, auctore Abu-Bakr Jahja ibn.Ali at-Tibrizi (+ 502). Codex negligenter exaratus est anno 1016. De apographo hujus Codicis quod Ultrajecti servatur cf. Cat. (editio prior) V, p. 265. Apographon Reiskii: Ilavn. 241. De aliis exemplaribus vide Pertsch 1.1. DLXII. (Cod. 68 Gok). Commentarius in septem Mo'allaqdt. »Inspexi semel,” ait Reis- kius in Prologo ad Tarafam (p. xi), »ut viderem quid libri esset. Sed offendi nudas et jejunas difficiliornm yerborum explicationes, praeter ultimum Haretz ibn Heltza, quod egregio, ut videbatur, et densis poëtarum citatis gravi, commentario instructum eminebat.” Additum est Ka'bi ibn-Zohair carmen panegyrïcum in Moham medem, cum Commentario. In ultima pagina scripti sunt octo versus priores carminis as-Schanfarai, addito Commentario. Codex bene exaratus est anno 883. DLXIII. (Cod. 1103 Warn.). Sunt duo volumina, quorum alterum (1103(1)) Mo'allaqae Amru-’l-qaisi textum Arabicum cum versione Latina nonnullisque
notis, alteram (1103(2)) annotations ad eandem Mo'allaqam ex- liibet. Libelli, Warneri autographon offerentes, a G. J. Lette in USUm adhibiti sunt, v. ejus Caab ben Zoheir, item Amralkeisi Moallakah, Lugd. Bat., 1748. In Codice 1496 exstant, praeter alia, H. A. Schultensii vorsio Latina et explicatio Mo'allaqae Amru-’l-qaisi et apographum tüv Mo'allaqdt. DLXIV. (Cod. 901 (1) Warn. p. 1—119). Diwan poëtae Amru-’l-qais, qui sexto post Christum saoculo floruit, col- lectus ab as-Sokkarto (f 275). Nihil fere praeter nudum textum 1)00 Codice continetur, nam glossae rarissime additae sunt. Poë- mata (quorum primum est Mo'allaqa) plane diverso ordine collo- cata sunt ac in editione Slaneana; numero sunt 67. Codex antiquissimus et optimus est, quum anno 545 a doc- tissimo grammatico, c Ali ibn-Thirwan, descriptus sit ex excmplari ab al-waziro al-Maghribi exarato de quo vid. infra quae scripta sunt ad n. DCYI, Cod. 901 (2), quod ipsum ex quonam exemplar! descriptum fuerit, annotatum fortasse est in pagina prima; sod quae ibi sunt scripta (incipiunt a\y< ja=£ iLSUo y. <0;iiü 6yüC< J.C oA>., 3 1 ) nunc situ et vetustate adeo eyanuerunt ut yix ae ne yix quidem legi possint. Subscriptio yero haec est: q, qA>j U ƒ>! iA5> ayfs ^lï S j y m w w i jsjSjS <% ».*■& ff iuUitöj yoL*i' } viJLS j (j JaSa ihia- JJI üJü! tJ?, JwoU55 jas* Q, iwJl allj pjSjl (J.C aZtf J jsü! sir 'ot” 'i» <\U ( XjLo Xaaw aü lX,+Ü_5 fjy 1 ^ Ja—ï» 1 . J—oÜl yojjc iJl (JwCj
Ex his yerbis apparet, al-wazirum al-Maghribium Amru-’l-Qaisi Diwanum edidicisse et anno 383 memoriter recitasse praeceptori suo Abu-Osamae (i. e. Djonada ibn-Mohammed al-Azdi al-Harawi, de quo doctissimo philologo, anno 399 ab al-Hakimo, Aegypti Sultano, ad necem dato cf. Ibn-Khallican I, p. Ivl* ed. de Slane), qui librum, a disoipulo exaratum, manu tenebat; hinc explieandum quod liber, statim post bismillam, ineipiat a yerbis: ^ Ijlys g—■M jii' &U' »j-c! —u.1. Simul nunc intelligitur, Reiskium in grayissimum incidisse errorem quum in Prologo ad Tharapham (p. xxyi) diceret, nostrum Codicem exhibere editionem poëticorum operum Amru-’l-Qaisi' ex recensione AU Osarnah; di- eere enim debuisset: ex recensione as-Sokkarii. — Opus 118 paginas octuplicatas continet. Alia exempt aria praeter tria illa de quibus egit de Slane in praef. operis c. t. Le Diivan d'Amro-l-Jcais: Cantabrigiense, quod, teste Eeiskio (1.1.) olim Erpenii fuit (cf. Catal. Erpenii, Orationi Yossiana’e adjunctus, p. 3, et Dozyi Prologus ad Catalogum); cf. Bodl. (Uri) 1223 (cf. Add. et emend, p. 613) et Caes. Yind. 446 (1); (Hammeri 64); Alger, (p. 13). Nostrum Codicem trans- scripsit Reiskius (cf. ejus Yita p. 169), nunc Havn. 248; Mus. Brit. 576; von Kremer 160(1); Goth. 2223; Caussin 457. Duo comment. Constant. (Köprülü) 1314, 1315. Ceterum cf. Praef. Ahlw. ad opus suum Six ancient arab. poets. Etiam Qahirae anno H. 1282 hic diwan editus est cum Comm. al-Bataljust. Habemus hic quaedam poëmata ex nostro Codice 901 descripta a I. I. Schultensio (Cod. 1494, do quo yide inter Col lectanea) , et praeterea: DLXV. (Cod. 1344). Apographum Codicis nostri 901 (1), factum a Schroedero. Emtam Groningae e Bibl. Schroederi. DLXYI. (Cod. 2024 = Amin 301). Diwan poëtae LaMd. Plura addere superyacaneum videtur quum ex hoc nostro Co-
dice anno 1887 A. Huber ediderit ilia carmina quae in prioribus editionibus non legebantur. De Codice nostro hoc illius opus conferatur. (Das Leben des Lebid mit einem Theile seiner noch nicht veröffentlichten Gedichte). Codicem anno 1297 exaravit Mohammed as-Sa'id ibn al-Kafi at-Tughurti (j.yuul) al-Maghribi tune temporis urbis Medinae incola. Carmen iil_*_** dictum commentario illustratum ab at- Tibrtzio (f 502). Cf. supra sub numeris DLX et DLXII et im primis Cat. Ind. Off. (Loth) 802 (2), ubi aliud exemplar describitur, necnon Cat. Berol. (Ahlwardt) 99 et 100, ubi quoque alia exem- plaria enumerantur. Isndd idem est ac in Cod. Londinensi, sed inserendum est nomen Abu-Bakr ibn-Mohammed ibn al-Qasim al- Anbari (f 328) inter Ibn-Haijawaih et Abdallah ibn-'Amr. Sunt 18 folia anno 789 exarata. De atiis exemplaribus praeter ea quae supra laudavi cf. Pertsch ad Cod. Goth. 2225. Diwan poëtae celeberrimi A'schae, Maimun ibn-Qais, de quo vide Morgenlandische Forschungen p. 235 seqq. Continet 15 Car olina majora et minora. Apographon recens 12 foliis constans anno H. 1297 scriptum est a Mohammed as-Sa'ld ibn al-Kafi at-Tughurti qui etiam diwanum Labidi exaravit. Partem Diwani continent Cod. Paris., Suppl. Ar. 2168 fol. 21—30 ;■ Argentor. (Spitta) 28. tempore florebat) carmen anno 982 Commentario illustratum a DLX VII. (Cod. 1926 = Amin DLXYIII. (Cod. 2025 = Amin 302). DLXIX. (Cod. 2116 (3) fol. 71-78 = Amin 397). -- y w _ pulcherrimum as-Schanfardi (qui Mohammedis fere
Mowaijad ibn- c Abd-al-Latif ibn-Sald al-Naqdjowani (J,^ ö:„U) i). Hio Commentarius cujus mentio exstat apud H. Khal. Y, 295 rarissimus est, quapropter dolendum est nostrum exemplar anno 1077 demum exaratum malae notae esse. Commentarius brevis est et fere uniee versatur in explicatione grammaticali. Initium: CH' LSlXs- jlï 0 _j gjLj= LoJo gJ! ui» (sic) ^LXX. (Cod. 527 (2) Warn. fol. 38-40 r.). Ejusdem carminis aliud exemplar. De hoc malo Codice, cui paucae glossae marginales additae sunt, dixit de Sacy (Chrest. arabe, II, p. 350 sq.). Tertium exemplar est in fine Codicis 2053. Alii Codd. Acad. Reg. 81; Paris. 1455 (de quo retulit Sacyus in Notices'et Extraits, IV, p. 313 sqq.); Mus. Brit. 366 (3), 1100 (7, 3); Ind. Off. 801(4); Bodl. (Uri) 1266 (1), (Nic.) 335; Berol. (Ahlw.) 80, 81; Monac. 577 f. 243; Goth. 2224; Havn. 250 (2); Rosen (Ms. Ar.) 72 (4); cf. etiam Fresnel in Lettre a M. B. Duprat et Nöldeke, Beitriige p. 200 seqq. Varii commontarii: az-Zamakhscharii: Escur. (Derenb.) 462 (4); Lips. (Refaij.) 32; Ibn-Doraidi: Berol. (Ahlw.) 82; al-Halabii: Escur. (Derenb.) 314; as-Sowaidii: Mus. Brit. 1415 (4); az-Zau- zanii: Vatic. 364; anonym.: Oxon. (Nic.) 305; al- c Okbarii: Berol. (Landberg) 559, cf. ibid. 850. Textus cum Comm. al-Mobarradi, cujus exemplar recensui: Brill (Houtsm.) 654, typis expressus est Cpoli A. H. 1300, cf. Brill n. 95. DLXXI. (Cod. 824 (8) Warn. fol. 134-140). Commentarius ad fragmentum poëmatis celeborrimi Hatim at- Ta c i, metro quod. hic sequitur: L,vLmi, x.+.S’j LL^btAs jdJi 1) Sic Codex, cf. Jaqut sub
Uaü^ ÓL\>^! ^.5 &_I_S> jjl—w._j ^JLjuw x_1J, Hi versus exceptis 3 ultimis leguntur in edit. Londiniensi Di- Versus Commentario illustrasse praeter ilium, nonnullos tantum explieatos fuisse ab at-Taftazanio (f 792) et as-Sajjido as-Scharif al-Djordjani (f 816) in Commentariis ad Kasschdf. Cf. H. Khal. V, 187. Diwan poëtae Abü-Mihdjan quem Commentario illustravit Abu- Hilal al-Hasan ibn-'Abdallah ibn-Sahl al- c Askari (f 382), Ibn-Do- raidi discipulus. Nuper bis editus est, primum a Landberg in opere egllectaneo Primeurs arabes (xL.c \Sjo L. B. 1886), qui compluribus emendationibus additis Codicem nostrum ad verbum imprimi curavit, deinde a L. Abel (L. B. 1887), qui etiam Codice Wani P- r ° et duobus primis exceptis in Schawdhid al-Kasschdf P- '“It". Lectio nostri interdum differt et plus semel praeferenda est. In subscription docemur haee esse a manu 'Alli ibn-Khosraw cm memoriter dictavit magister anonymus; deinde neminem hos Currente calamo exaratae 12 pagg. sine anni nota. DLXXII. (Cod. 2026 = Amïn 303). 1) Var. 1. In Schaw. al-Kasschdf male
Vindobonensi al'iisque subsidiis usus textum cum versione lat in a et brevi annotatione edidit. In praefatione Mc de poëta et de commentatoribus egit. Apographon anno H. 1296 in urbe Medinae factum et hac subscriptiono munitum est: \_iUj ^ J a ; ^ i A-yoXxji A*.5^ w # W O - O ? VJ d.Xm ,3 Oj_sb t.y.XS' \J2hJj Oj_ïb U ^ ^ g.Ji Hoc a Jaquto scriptum exemplar, teste Landberg, Constantinopoli asservatur. Codicem qnoque possidet A. Socin, quo Abel usus non est. DLXXIII. (Cod. 115 Gol.) Titulus, aureis literis scriptus, est b^oUL .xXi A_^c, et in prima pagina post bismillam leguntur liaec. Aac oLï (^5 A jj-o' A*^ 5 A^c sylil Ja ,_£***>$ ,y>l 0 j vs/ 0 j A*c a J "’ii .' ü - - O ^ of 5 L5j x ^ l\a£ï 0,-j yAp» uj^r' 0~? 0Aaj5^\,/o 0j 0^ ^ cr^ o~- c"^ o3^ er? i*bi o? i • 5 . 03 |°" o ^ o — ■ s i3 ^ 0———i lik—il—5^ qui versus commentario illustratur. Continet igitur Codex Diwanum, Commentario illustratum, poëtae antiquissïmi Qotba ibn-Aus, qui vulgo al-Hddira diceba- tur, et qui ut ex ejus genealogia, quam integram in Codiee traditam esse vides, apparet, anno circiter 600 post Chr. natus est; nam Tza'laba (rotundis utimur numeris) anno circiter 330 natus est (cf. Caussin de Perceval, Essai sur l'hi&toire des Arabes avant VIslamisme, tableau X, B). Haec ex computatione genea- logiea bausta opinio confirmatur loco qui in Commentario legitur,
ex quo patet, poëtam Hassan ibn-Tzabit (quem, 120 annos natum, anno H. 54 (post Chr. 674) diem supremum obiisse tradunt) "nnÖTYlO+rt „1 TT A T ' poëmata al-Hadirae jam cognita habuisse. Locus est hic (p. 8 sq. P- * m ed. Engelmann): ( J A**,~ Jg ^Jl a_x_e Jg ^ o'* JS XiLT a „ U** ^ oA.ciM Jjj A%Xj Ijl eidi lterum bujus diwani exemplar, quod eandem redactionem ° ert ’ sed haec verb a praecedunt: A*^ *U A+c ^ ^ mitio Cod. 115 leguntur gjl olg. Apographon hocce recens est, sed optimum textum offert, ctum est nimirum in urbe Medinae ex exemplari, quod possi- e at Mohammed Mahmud ibmat-Talamid as-Schinqiti ( LC ks£.UJI), 1 ' ipse hoc descripsit ex alio a celeberrimo calligrapho Jaqut osta garni anno H. 684 exarato, ut docet nos Codicis sub- ^Quod ad Commentarium attinet, yideantur quae disputayit H. Engelmann in Prolegomenis ad editionem hujus Diwani, *3 anno 1858 Leidae prodiit. Idem de nostri Codicis yalore DLXXIY. (Cod. 2028 = Amin 305). '*'*"*' -t-" iS xJó iJ deinde sequuntur ea, quae
Aliud exemplar describitur apud Ahlwardt sub n. 73 (vide apud eundem etiam n. 74 et 75), necnon in Cat. Mus. Brit. n. 1525. Apographon Codicis 115 est in Bibl. Acad. Reg. Neerl. 82. DLXXY. (Cod. 2031 = Amin 307). Diwan as-ScJiammdkhi Ma'qil ibn-Dhirar, de quo vide Agh&ni VIII, 101 seqq. Redactoris nomen latet; Codex 24 carmina con tinet, nullo commentario addito. Codex ab eodem eodemque loco et tempore exaratus est ac Codd. 2024, 2025 et 2029. Aliud exemplar mihi non innotuit. Sunt 15 folia. DLXXVI. (Cod. 549 Warn.) Diwan Hodzailitarum. Titulus in Codice est: <31 (jyw.cs. (j-è tXwivi (sic) CwO jïó ^ C7 - - 0~- c^- c Banu-IIodzail, virtute bellica et poëtico ingenio clari, pertinent ad Arabes Modbaritas. Ab antiquis inde temporibus in vicinitate Meccae babitabant et nostra aetate eadem adhuc incolunt loca ! ). Multa poëmata antiquorum poëtarum hujus tribus hoe Codice con- tinentur, Commentario as-Sokkarii illustrata, veteris et de antiqua Arabum poësi optime meriti pbilologi, cujus vitam, ex as-Sojutii Vitis Grummaticorum (Cod. Doet. Lee fol. 93 v.) descriptam, hac data opportunitate publici juris faciam: 1) V. Caussin de Perceval, Essai sur l'histoire des Arabes, I, p. 193. 2) Al-Qifti (Cod. 654, 3) habet xüt Anbari, Nozhat al-alibbd, p. fvf emn appellat xU

quoque Commentario. Continet folia 204 formae quae in folio dicitur minoris. Librarii subseriptio haec est: oIlAa.i1 k^kjS L*aLwj 1^ ^>aJ1 IjlX.aav La^V^ (3^i BlA/O l\a/q ljLaJJI sJ^'j wUÖ> i! oi\£j u^Xyj' J 1 2 ' *..j xLJ! gu\ ^«Jljil 0 j jyaX*i XL* q. qI**X0 ^j£> W lSy>li Syik£ iA—15 biA^c ,Ls5 (J.c q.j iA^s? w-0;5^5 üjU yylij, et in nota mar- ginali: *tó*J a XjSWi *j oJjISj ^^*****^1 Jai» q* js.Xa.X5" 0-w.aÜ (gy* L^aXJ^ Sl\j JQ.& Ia^wa iX^.AAAJ J.jUbo ”— ... O w *Loj WJ' lX-a-Sa lijA^Uas. Codex itaque exaratus est, decent cir- citer annorum spatio (nam absoluto yolumine primo librarius labo- rem suum aliquamdiu intermisit), a Mohammed ibn- c Ali al-‘Attabi. Erat bic doctissimus philologus Baghdadensis, qui, testibus al- Qiftio et as-Sojutio, in Vitis Grammaticorum. pulchre quoque et emendate a se exaratis Codicibus inclaruit; postremi auctoris verba, ex Codice Doet. Lee (fol. 30 r.) descripta, hac data opportunitate publiei juris faciam: ^ <*aS>!J Q j t3 Jlï IÜaJI ^..jÏ jya*A lyj ( 3 LsS^S? liis* i_aa£jj (jaLaJI È |yS^i (" IJVa^aa: XAjytJ! 1) J—5? eftXs-l (jwlX*.!! adLs? cr> ait al-Qifti {Epitome Vitarum Grammaticorum, ab ad-Dzahabio facia, Cod. 654, 3). Intelligenda est pars occidentalis Baghdddi: cf. Lobl-al-lobtö. 2) Dozy: Quod ad significationem attinet, quae h. 1. 5ae formae verbi^A-za propria est, cf. locus Ibn-al-Khatibi (Cod. de Gayangos fol. 26 r.): s L_sbli y\ta'S jsaL^. v_ajLau qIAs (Ax: sALo. Vid. porro Supplém. aux diet. ar. I, 822. 3) Al-Qifti: 0"^ (i- c l-a>Aj ^Jlti l
Js- c ct^' oW*wJI (jjt <J—- q-1 yy*>~^ q-j iA-J’I (j«L.*J! jsiA_> (■ƒ» L ^"* - ^ 0~J y-^-i : iy.':^—*' yi j.jt ^^lisLaJi nx* £-■?*• dxX-s-j ^jacj ^LoS^M ^.ïLJl dlïoL^Jl Jöyi*? 0 J y>UI' ^ L?^ o* & 7^ L5-’ ^ oó!^ L5j^ ! y^' 0 *>a*^ a- crr’ ‘- x * c s 0U5 fftf X*** (5 <AJj o|j5Urf« 5 oSjïU.* i_jLwJ^ ^ lA,*:^ öö 1 ! X.C* jijNJt ^c^L*,^. ^_,A_c IftLSjl J.K-J. Descripsit porro hunc Codicem Mohammed ibn- c Ali al- c Attabt e Codice ab as-Sim- simio exarato, qui et ipse celebratus grammaticus saeculo quarto floruit, multisque emendate a se scriptis Codicibus inclaruit (/rV^S w^-jLA" X^UaJI J, ^&oo _b-i> _^s*Lad, ait al-Qifti, et as- Sojuti: Jaü g.,^5?) et anno 415 diem supremum obiit 1 ). Contulit praeterea Mohammed ibn-‘Ali Codicem, ab as-Simsimio exaratum, cum alio quem exaraverat al-Homaidi (fortasse Mohammed ibn- botuh, qui in Hispania natus erat, sed anno 448 patria relicta in Orientem profectus Baghdadum sedem transtulit); partem con tulit cum Codice exarato ab Abu-Mangur ibn-al-Djawaliqi 2 ), ce- lebrato itidem philologo Bagbdadensi, qui nitide et accurate a se scriptis Codicibus clarum nomen adeptus est (Ja-^caitj Ja~^ ^Xo, a it as-Sojuti) et anno 539 obiit 3 ), eodem illo quo Mohammed 1) Proprium ejus nomen erat: Abu-’l-Hasan ‘Alt ibn- £ Obaidallah ibn- £ Abd~al-Ghaffar. AnMri p. f |f* male «JJI Jue. 2) Proprium ejus nomen erat Maubub ibn-Ahmed. Lexicon vocum peregrinarum, ah eo compositum, supra descripsimus, p. 50 3) lu as-Sojutii Codice quo utor, scripsit Dozy, mense Moharrami anni 465 obiisse legitur; quod admitti nequit, nam ex subscriptione Codicis Diw&ni Hodzaili- tarum patet, eum anno 539 adhuc inter vivos fuisse; ubi enim Mohammed ibn-Alï 3e eo loquitur, ait: \j A.U! quae formula nonnisi de vivis usurpatur. Con- fusus vero est, aut ab as-Sojutio, aut a Codicis librario, annus quo natas cum illo qu.o mortuus est Ibn-al-Djawaliqï, ut patet ex al-Qiftio et ex Ibn-Khallikane (Fase. P- Pt), qui eum anno 466 (non 465) natum, et mense Moharrami anni 539
ibn- c Ali apographum suum absolvit. Hoe Ibn-al-Djawaliqio, disci- pulo at-Tibrlzii hujusque successore in Academiae NitMmiticae cathedra, praeceptore usus erat Mohammed ibn 'Alt in literis hu- manioribus addiscendis; huic Codices a se seriptos praelegere solebat (cf. supra pagina 356 ann. 3) et hunc quoque, ut ipse testatur, praelegit. Alios praeterea Codices fide dignos se contu- lisse affirmat. Accuratissimis itaque Codicibus quos Iugduni Batayorum ha- hemus, hic Codex, quern a multis librariis ex praeclara schola Baghdadensi expolitum dixeris, summo jure annumerandus est. Accedit, quod opus continet praestantissimum et rarissimum. Sed quo major cum operis turn Codicis est praestantia, eo magis dolemus, hoe Yolumine dimidiam tantummodo operis partem con- tineri - * 1 ). Elenchus capitum hujus voluminis est: fol. 1 v. gLLo jx& 3 r. jdxii ^jt .XXt ► ^—X—it y-SLjü' 24 V. — o _ — 30 v. SlVeLau ,_x_A. — 33 v. ^.jt ._x_^i -03 O- - C^. uA>. — 41 r. A.Lpy.i- — 49 v. JLxJI _*A I ' * 58 v. jXJ+j» — 70 r. . i o - . w -i J j^.-2-v* J iC/oLvJ , . —ï o r ? ujü ,3 — 88 v. ürjAs» —x-JX. — 10 5 o «. O ^ O — 92 V. ^-jt j*-&5 |^.*+Aa"zit^ _*e ^jt 0.~E i_AX.it i^ó j*.g .xXü mortunm esse tradunt. De anno obitus fortasse recte traditum est, non ita de mense; nam ex subscriptione Diwani Hodzailitarum patet, Ibn-al-Djaw&liqium mense Scha‘bani adhue in vivis fnisse. Abulfeda (Ann. Ill, p. 495) enm anno 540 obiisse statuit, Anbari anno 539 regnante al-Moqtafi. Caeterum non totum. librum Ibn-al- Djawaliqio praelegit Mohammed ibn-‘Ali, nam fol. 178 r. exstat hujus viri glossa marginalia: «Jlc Jslit «Ac u>~gAt 3' sh_ï , quam quum scriberet jam mortuus erat Ibn-al-Djawuliqi. 1) In priore editione Dozy exposuit quomodo detegerit frandem bibliopolae qui verba charta agglutinata obtegit, ut emtori persuaderet totum Diwdnum hoe volumine contineri.
Q-J JJj*- fX-y ; *= o-s** Vpp- j*-*5 L ^ i ‘ l s J. —<=- o—y. — 99 r. S^stJf .*.£. — 105 y. r lj_>. 0 _j _ 108 y. iJpit gjó — HO r. CA3.pt vJk£ p) ^JJpjl JJUI jX £. - 112y.p^t a , üxj^j jub. - 115 r. jJ J**» er ^ (*•**:>• — 115 V. — 117 r. 8y5 £jJ Sjjfi ^s ó L?^ ê U&V> è ] UT 0 * 1 — 117 Y - ^>-5 vl? iS f*3) qJ*. — 118 r. ÓL^I iAp yiA. — 123 v. 0%J* fjj) 6 3 UI v_4* ^1 - 125 y. r> _y _*_* (^-liAjl. _ 126 y. (^=Ai -jj) io^l3 .*A — 131 r. ju* 0,3 — ■— Ayp L5—jl. — 133 r. iC.S'y j-x-Xi. — 133 y. .JL_jj_A_.lt .xXi c^LLkji. __ i39 T (ü^jj p, r ^j) SJp^* cH o^* Ji — 140 v. j.o) -_pp- lXac ; *A. — 142 y. ^5 yt* (ij«^x+.SI er y>9 J-s-jj. — 143 y. (j^lc^il yt,ü. — 144 p » o— ~o> i o, 04 3* c ,-*^5 jp cr 1 ^***1! qJ l? *1^ ^ (*J-) j* c i^r? Hi-Veu^ — 149 r. ^*c / * f ~ 0-3 y ^ 'f^ (*^) ó**&- — 151 y. (j, 5 iaIv ^y-j y^nlc „*_&. — 152 v. .xXi Stitt \ ” ^ — O 5 CT- V 0- 153 r. pAp- — 153 y. O- ^ L >- - 154 r. y, ^ _ r *^i p.i L? pj ^Ui r>! ^ i5-J. — 155 v. Sjj_o ^_j. _ 156 r. oufl*Jf K_pLi ^_j. — 156 T ' O 1 *"" r^- r ^. - 157 r. ^jlijt - 158 r. !*>" (Proelü nomen additum non est). — 158 y. L5 ^v^ÜI -j ^ JtAji _ 163 y. ^ 8,U ^ ~ 164 v - ^1*3 L54Ï ^ 3ÜI A_P ; *p _ 166 r. co.A>
»> 360 poësis. JsjlXJ 1 — 166 y. (_c^ jx-m. 167 r. (j^Lxc SY. jS~.3t-' —2 \zJSlJ- .)—Q—168 Y. jsJ* o , 1 H - i Jt YI-^- A. v.-C &li^ lA*xu -169 Y. .h-V^A j^\>0 jXmj, - - 0*5 187 r, |*£^ÜS g.*L» yX~ii. Priorem partem ex hoc nostro Codice anno 1854 Kosegarten typis mandavit, quae restant J. Wellhausen anno 1884 edidit in libro c. t. Slcizzen und Vorarbeiten. Idem deinde scholia dedit in Zeitschr. d. D. M. G. XXXIX, 411-480. Cf. porro ib. p. 104— 106, 151—164. Partem voluminis secundi hujus Dlwani possidet Bibl. Paris, Suppl. ar. 1427. DLXXVII. (Cod. 1501). Apographum Codicis praecedentis, factum ab Alberto Schul- tensio; Commentarius decurtatus est, liberque pessima manu, utpote Alberti Schultensii, scriptus. Ex hoc apographo factum est apographum Reiskii, ex quo factum est apographum Lettii, quod servatur in Bibl. Gissensi (cf. Adriani Catal. p. 44). Frag- menta quaedam, ex nostro Codice descripta, possidet Bibl. Acad. Reg. Neerl. (n. 78 et 79). Ov' L ,0^ DLXXYIII. (Cod. 2399). Alterum apographon ejusdem Codicis manu Schroederi. E libris A. Rutgers. DLXXIX. (Cod. 525 Warn.) Diwan qui tribuitur khalifae ‘Alt ibn-abi-Talib (f 40), cum amplo Commentario Persico, ab Hosain ibn-Moln-ad-din Maibodi composito, qui hoe opus anno 890 aut 870 absolvit; cf. Pertsch Cat. Goth, ad n. 2228. Codex anni nota caret, sed decimo Arabum saeculo scriptus mihi videtur. Scriptura est ncshhi, ad nestalih Yergens. /" >
DLXXX. (Cod. 2041 = Amin 317). p # # , ) ) ) o5 redactio ejusdem Diwani quae inscribitur: 5 6 jjJUui o * 5 S w - o 5 u ( Oyw.J' ^IxxïS, de qua disseruit Ewald, Zeitschrift für die Kunde des Morgenlandes II, 2 p. 192 et seqq. Godicem anno 1035 ëxaravit iA+js? ^ ,J.c ^ iX*** Exemplaria Diwani cum Comment, enumeravit Pertscli, Cat. Giotli. ad n. 2227 a et 2228. DLXXXI. (Cod. 2027 — Amin 304). 0 r, Diwan poëtae al-Hotaia Djarwal ibn-Aus (f 69) de quo vide AgUni II, 43 seqq. XYI, 39, Ibn-Hadjar, Igdba I, 777 n. IUI etc., secundum traditionem Ibn-al-A c rabi (f 231) et Abu-'Amr as- Schaibani (f 213), a quibus per Mohammed ibn-Habib (f 245) illam tennit as-Sokkari (f 275), bujus diwani redactor et commen tator. Cf. Fihrist Iöv, 28. In fronte Codicis poëma legitur quod Hotaiae adscribitur, sed in diwano non est receptum secundum annotationem. Codicem anno 1296 in urbe Medinae idem ille ëxaravit qui diwanum Abu-Mihdjani transscripsit et quidem ex exemplari, quod possidebat as-Scbenqiti (vide supra n. DLXXII) et hic descripserat ex altero antiquo, bonae notae asservato in Bibliotheca Sultani Mohammed Espugnatoris in urbe Constantinopolis. Sunt 70 folia. Editionem diwani e nostro Codice parat H. Thorbecke. DLXXXII. (Cod. 657 (4) Warn. fol. 52—71). Diwan poëtae Tahman (^U^b) ibn-'Amr al-Kilabi 3 ), commen- 1) Pro (5 vulgo legitur et pro interdum In fronte nostri Codicis etiam additur JjXaJ! „jjj. 2) In marg. paginae primae legimus ad primum poëma $ Jls O- ijf lS'? er gjl s lsL»J Ujl ^SU
tario illustratus ali as-Sokkari (j - 275), quern integrum ex koe Codice edidit W. Wright, Opuscula Arabica p. v*1—1ö . Pertinebat Tahman ad Banu-Abu-Bakr ibn-Kilab, familiam gentis 'Amir ibn-Qa r ga c a, et vixit tempore khalifae ‘Abd-al-Malik ibn-Marwan, ut ex ipso Codice patet. Haec enim scribit as-Sok- - — O — Lan. 0-.C qU^ <A_i>ï JJJ1 jL«*è 5 5 Ci — Cv p O — L^x5^*| Lfcjbtj tA^-c x) (JUü a t (A-J er* J-=^ a'Aq? £* 0 Ü S sblaJi j, ^Li A*> J, a Ufb yi isA-S 5 SiXSUi Jlas xïOl a J xUS jlaj xxiUJi ^ ^-=^5 j X£s-ji (deest) xj liLü'ls xa^- j-sU! LéJi »v\j jLas üiA.^ x_j Lists »IiA>1s slii^Jla j**o(e xJ £_**o lo xJ! UCLs ^Lgis ah'l qIjj-xs ^.j (1. tsLUI lAxxj) xJJi iA*xJ SsAJóij xJ . 5 3 ?'0 -0 5 O 5 0-0 5 £ l^iA^cf ^.A/Oj»If Ij (^lXj Descripto carmine asSokkart ait: xJlo qL+jI cjUii <Aj£ xl J.*^ &*UJt J.S J.*£u qS J*xï oLs xaL=> <jro iy,. Tum vero diversam traditionem refert his verbis: cs**J J3o ( JLs? ^*c jlï, xj jL*i\h . y» l i\.vo ji j»lj' (* x-x-x1 Ui v-JjXC.5 ^L:> J>t <AU>li ^l*ü ölixJj x-x.s Lo lA3-!j xJ xaaj lclXj L\_S> jij' Ui xxLjü U-Ui iA_*_c q_j iA.Jj.Ji W _ LPiXxct yU*jil ^yol U Ex hac itaque traditione Tahman adhuc inter vivos fuissèt regnante al-Walido, Abd-al-Maliki filio, 1) Haic vocabulo superinscripta est varians lectio xJ.
qui anno 86 regnnm adeptus est. Caeterum alia de Tahmani vita passim in Commentario occurrunt, et multa ex poëmatibus quae boe Diwano continentur, sunt satyrae quibus Tabman per- strinxit Mauzunum ibn-'Omair, qui itidem Kilabita erat. Codex, 40 paginis constans et omnibus fere voealibus instruc ts, anno 571 optime exaratus est. Inter hoe et praecedens, quod boe Codice continetur, opus (Ibn-Kaisani , bujus Catal. p. 136, n. CCLXIY), exstat carmen 43 versuum, c. t. tCs—S- <j«*Aï u^yaiS [ a tl O'- L5 - —•• Primus versus est: *—j q! —o» LyjJI w^ww.5 ^lAJI iAx*Jl Ijl Hic Jabja ag-Qargart anno 656 diem supremum obiit. Carmen igitur non ab eodem librario exaratum est, qui totum Codicem anno 571 scripsit, sed a possessore Codicis qui eo, ut videtur, consilio boe carmen addidit, ut tres vacuas paginas impleret. Idem carmen etiam exstat in Cod. 1284 (1) ubi pro legitur Hunc Codicem transcripsit Reiskius (cf. ipsius Yita p. 169). Aliud apograpbum est in Bibl. Acad. Reg. Neerl. 83. Aliud carmen ejusdem poëtae Oxon. (Nic.) 315 (1); Escur. (Derenb.) 363 (1); cf. ibid. 466 (dhvan) et Berol. (Ablw.) 496—498. DLXXXIII. (Cod. 2398). Apographon bujus diwani manu Scbroederi et alia excerpta ejusdem e Motanabbio et seboliasta Wabidaeo, e lexicis Djaubarii et Firuzabadii neenon apograpbon bistoriae cujusdam brevissimae propbetarum. Sunt IY fasciculi olim e libris A. Rutgers. DLXXXIV. (Cod. 2032 = Amïn 308). Diwan poëtae celeberrimi ‘Omar ibn-abi-Rabi‘a al-Makbzumi (t 93) de quo vide Ritdb al-Agh&ni I, et seqq., Ibn-Khallikan, ^ita n. 501.
Praemissa est brevis praefatio de poëta cujus exordium est gj! Jij' ^aa^J 1 Utrum hinc efficiendum sit, ut putavit Landberg, nos hie habere diwanum e redactione a,l- Haithami ibn-'Adi (f 207) dubium est; in Kitdb al-Fihrist nihil hac de re legimus; H. Khal. III, 298 verbo tantum diwanum 'Omari recenset. Quidquid hujus rei sit, Codex noster 85 foliis constans sat multa poëmata continet sine ullo commentario; singulis carminibus tantum praemissa sunt verba jlsj vel Lait JtSj et similia. Codicom anno 1297 idem ille exaravit qui Codices Labidi, A'schae et as-Schammaldii descripsit. DLXXXV. (Cod. 1021 (5) fol. 22 v.—33 v. Warn.) Carmen SA.a^s dictum poëtae Khalid ibn-Qafwan al- Qanna§, qui hoc composito, quo puellam celebrat, nullum aliud composuit, ut discimus ex titulo, qui hic est: t tjax-i jts ij- q-j iAJLp> Jaa=> (1. ^) Q-,» Lie ^JlXaAAS jj. J.Üj yo' Ilunc Khalid ibn-Qafwan aequalem fuisse nobilis- simi Jazid ibn-al-Mohallab (f 102) atque igitur primo Ar. saeculo floruisse, discimus ex annotatione marginali, cujus prima verha sunt: jis Ls^uij AJl=> jlï iA»*> jij' 5 o > o w w > (jLüs .. j «üaJs! Icj Jij' ^—If’ iA_ï, tum cibos quos sumserat elegantissimis verbis describit. Primus versus est: qI-S-a-S! Jt^l x_jI—&_fij JJi> ls-»,c Ultimus: qIa2aüJ ^.d>\i i-jJ ÏJ> i^aaS^ q! uAT ^ jyiSlj \^iJo (_gtAJ tails'
Deinde librarius scribit siXuuafiJI q-* (j*UÜ bo JiAS> ^ 1*' £ t5* j*bci Carmini commentarius additus est. Sunt 23 paginae, ineleganter scriptae. Idem carmen cum Com- mentario exstat in Mus. Brit. 565 (3); Ind. Off. 1043 (14); Berol. (Ahlw.) 132; Escur. (Derenb.) 371 (5); Yatic. 364 (in fine). DLXXXYI. (Cod. 2029 = Amin 306). • Diwan poëtae Dzu-r-Romma Ghailan ibn- c Oqba (f 101 vel 117), de quo cf. Aghani XYI, ito. Quis bune diwanum redegerit, in Codice, qui nil nisi nudum textum offert, non dicitur. Cf. Fihrist p. töA, 20. Primum carmen est notissimum illud jb Lo IgJL* quod anno 1874 edidit et annotationibus instruxit R. Smend. Apograpbon recens anno 1297 in urbe Medinae idem ille fecit qui Cod. 2024, 2025, 2031 et 2032 exaravit. DLXXXVII. (Cod. 2030 = Amin 201a). Of l "} 7... Idem diwan et quidem multo loeupletior plus quam octoginta diversa poëmata continens. Komen Dzu-’r-Rommae nusquam in Codice legitur et folia olim ligata erant in fasciculo infra descri- bendo variorum poëtarum carmina continente cum inseriptione plumbeo exarata lAlj Uau.> (sic) »lX.S> *-jf. Mox autem vidi folia ilia continere diwanum alicujus poëtae et quum saepius cujusdam mentionem invenirem non dubitavi ilium Dzu-Rommae adscribere, quae conjectura instituta collatione mox comprobata est. Folia autem misere permixta erant, neque sciebam quemnam ordinem sequi deberem; hoe tantum certum erat primum carmen idem fuisse, quod etiam in altero exemplari praecedit, quum huic tantum praemissa sit formula aJJ! Diwanum secundum bomoeoteleuta ordi- nari ob varias causas non poterat et quum priora fölia numero
distincta essent liaec praemisi, cetera quo ordine ea inveni sub- junxi. Apographon recens est magna cura, sed non sine vitiis Constantinopoli factum ut videtur; vocalium signa fere ubivis ad- sunt sed Commentarius nullus additus est. DLXXXVIIL (Cod. 1021 (6) fol. 33 v.—35 t. Warn.) Carmen ex hoc Diwano, cujus primus versus est: 4 paginae, negligenter exaratae. In fine librarius scripsit L IA? SlXP fjt Ojj. Totum Dzu-’r-Rommae Diwanum possident de Gayangos et Mus, Brit. 580; quaedam hujus poëtae carmina continentur Codice Acad. Reg. Xeerl. 211 et Mus. Brit. 561 (5). Bibl. Berol. possidet duo ex. carminis primi (134 et 135 ap. Ahlwardt). DLXXXIX. (Cod. 633 Warn.) Partes prima et seeunda Diwani poëtae Djarir (f 110), Com- mentario illustratae. Hujus Diwani fata (sit venia verbo) apparent ex nota marginali quae in pagina prima exstat. Est haec: A_,*_c JaJ? jSj oLx_j U HjL 3 LyjCo (^ (5^3 KjL+algj Kaam 1 2 Q-t IaaËJ ^Xjulj VjC »•JÏJ, xUI cUc 0 _j ULSkJ (J.C xj'ljï 1) Ibn-KhalliMn (ed. de Slane p. SVf) 2) Ne quis putet, hoe gs_JS a me profectum esse, moneo illud in ipso Codice esse scriptum.
0j oW Q-C «JJt CKj-j-C shjj Q-J .sjjl AxjC \+E ^J,E lX^.^ 5 V*^>. Djariri igitur poëmata in unum corpus collegisse videtur Mohammed ibn-Habib, doctissimus philologus Baghdadensis, qui Samarrae anno 245 obiit l ); hie, teste as-Sojutio, praeter alia - O opera etiam edidit ijsajlSj, i. e. satyras illas quibus Djarlr et al-Farazdak se invicem perstrinxerunt; exstat opus in Bibl. Bodl. (Uri) 1224; cf. Add. et Emend, p. 613. Coram Ibn- Habib Diwanum legit 'Obaidallah ibn-Mohammed, quo coram eundem legit hujus fratris filius, Abu-Abdallah al-Jazidi (f310), hoi, ut supra (p. 352 sqq.) vidimus, Diwanum al-Hadirae commen- tario illustravit. Quis Commentarium scripserit, non commeraora- tum video, sed verosimile est, conscriptum esse a Diwani collec- tore, Mohammed ibn-Habib. Non opus est, scripsit Dozy, ut longus sim de hoe Diwano, quandoquidem de Djariro poëta tam eleganter et copiose egit Caussin de Perceval in doctissima scriptione, Novo Diario Asiatico Parisiensi inserta, ut Iliadem post Homerum canere viderer, si fuse de Djariri Diwano exponere vellem; dubium tarnen non est quin multifarie hoc editione dignissimo Codice accurate perlecto locupletari possit scriptio Caussini, qui Djariri Diwano usus non est. De multis praeterea rebus historicis in Commentario mentio fit- Editionem libri parat W. Wright. He Codice, optime, omnibus fere vocalibus additis, scripto et 237 foliis quadruplicatis constante, monenda sunt haec: duobus constat tomis, uno volumine compactis, quorum singulis titulus praefixus es t> aureis literis Cuflcis nitidissime pictus. Subscriptio tomi primi, ex qua apparet ilium anno 591 scriptum esse, haec est. 0—? As-jj.il l\_a_E JaÊ» ( 2 jüdsü gyAj! Jas* ^ xXjSIwü JJü xji Só} iCUv «qde L3>Us 3 A.J’I a _j J.E t) Vid. al-Qifti et as-Sojuti in Vitis Grammadcorum. 2 ) Ex notis marginalibus apparet, librarii nomen fuisse Mohammed an-Nawadji.
\ 368 POËSIS. xli uX*^* ISlXjuw (J>-= xUS itaque hoc exemplar summi pretii, quippe ex exemplari descriptum antiquissimo, anno 385 exarato; eo magis voro dolendum est, integrum eo Diwanum non contineri. Legitur quidem in sub- scriptione voluminis secundi: y sed subsciipti- onem inspicienti statim apparet, haec verba, antiquioris librarii verbis erasis, recentiori mam exarata esse; est fraus bibliopolae, emturo persuadere cupientis, integrum opus hoc Codice contineri, et ex verbis antiqui librarii quae a recentiori isto bibliopola erasa non snnt, luculenter apparet, secundum volumen non esse Diwani ultimum, quum iis argumentum initii voluminis tertii indicetur. Sunt haec (verba a recentiori manu antiquis substituta uncinis inclusi): a5 [ a 'y.AJ' y yy> cr* 6^' ytb Ij jlss iiS tyjï ó-XXc U |j.ils 5 sjjSj (Ui i_5^i V c j\ S? 1 Jb_-S (s. 4j)
47
^cjJ slü&JI oils») necne. Carmen ineleganter exaratum est. Sequuntur versiculi et narratio de plebejo (iji^Sj:>) coram Kha lifa Raschld et Masrftr. DXCII. (Cod. 2033 = Amin 309). Diwan summi poëtae Abu-Nowds al-Hasan ibn-Hani al-Hakami (f 195) et quidem secundum redactionem Abu-Bakri Mohammed ibn-Jahja ag-Quli (f 335). Hie carmina disposuit in decem capita, ut scimus e descriptione exemplaris Yindobonensis apud Flügel, Cat. Ill, 549 n. 2016; decem capita quoque in hoc Codice dis- tincta sunt, etsi in praefatione ipse Quit dicat se diwanum in a 9 capita distribuisse. Omissum nempe est caput quod in titulo partis quartae memoratur, et ubi hoc caput in Codice in- cipit, nescio quis adscripsit j-SkX-+Jj j-jIj. Ceterum ordo idem est ac in Cod. Yindobonensi; singula carmina in diversis capitibus secundum bomoeoteleuton disposita sunt, adjectis inscriptionibus et nonnullorum verborum explicatione. Yocalium signa fere ubivis desunt, sed ceteroquin Codex antiquus est et bonae notae; 14 autem priora folia et 32 folia in medio libri et in fine, a manu recentioro scripta sunt. Codex constat 4 partibus et olim fuit e libris as-Saijid Ishak Naqib al-Aschraf in urbe Meccae (anno 1268). DXCIII. (Cod. 1695). Ejusdem Diwani exemplar aliud sed e diversa redactione. In hoe exemplari carmina secundum homoeoteleuton disposita sunt et nullum capitum divisionis vestigium exstat. Codex sine ulla prae fatione incipit a carmine: elil) (sic) Lg-llsbo ^ Ij Longe abest ut in boe Codice omnia carmina legantur quae in Codice praecedenti inveniuntur. Apographon recens est sine anni nota, ineleganter et festinanter exaratum. Fuit olim e libris Mobl. Emptus Parisiis anno 1876.
DXCIV (Cod. 908 (6) fol. 47). /#fO /'4J Nonnulla carmina as-Schdfi c ii (f 204), quorum primum est idem quod exstat in Codd. Berol. (Ablwardt) 145—147, nisi quod in nostro Codice incipit versu LjjLüA- ,_^ob ^ deinde sequitur gj! o.*3-. Inter haec carmina non exstat unum eorum quae dedit Ibn- Kballikan in yita n. 569. Alia carmina eidem adscripta yide in Cod. 2129. DXCV. (Cod. 888 Warn.) Diwan poëtae Moslim ibn-al-Walid al-Ancari (f 208), qui ab ipso Khalifa ar-Rascbid, ut fertur accepit cognomen a pueilis prostratus, propter versum (edit. p. t"v) o' U* - **^' J- 3 * Totum bunc diwanum anno 1875 ex hoc Codice edidi, adjunctis locis e yariis libris ad yitam et carmina poëtae pertinentibus. Commentatoris nomen latet. Codicem exarayit Abu-’1- C Abbas Walid ibn- l Isa Tingitanus. Anni nota deëst, sed Codex Africana
manu scriptus, valde antiquus est. Unicus est, quapropter dolen- dum est, eum aliquod danmi a vermibus esse perpessum. DXCVI. (Cod. 899 Warn.) Diwan poëtae Abu-Tammdm Habib ibn-Aus ex tribu Tai (f 231), anno H. 1292 Qahirae editus. Opus in octo libros divisum est, ex redactione ag-Qulii, XAil+S’ XS-jAVJ xUS 7~y ij wyj'.Ail Liber primus continet carmina quae composita sunt in laudem virorum quorum nomina sequuntur: Khalid ibn-Jazid as-Schaibani; Jahja ibn-Tzabit; Mohammed ibn-Hassan ad-Dbabbi; al-Mo'tagim bill ah; Malik ibn-Tauq at-Taghlibi; 'Omar ibn-Tauq; al-Hasan ibn- Wahb; al-Hasan ibn-Sahl; Solaiman ibn-Wahb; 'Abbas ibn-Lahi'a al-Hadhrami; Abu-Sa'id Mohammed ibn-Jusof at-Tzaghri; Abu- Dolaf al-Qasim ibn-'Isa al-'Idjli; Abu-’l-'Abbas 'Abdallah ibn-Tahir, Ishaq ibn-Ibrahim; Mohammed ibn-'Abd-al-Malik ag-^aijat; Abu- ’1-Hasan Mohammed ihn-Abd-al-Malik ibn-Qalih al-Haschimi, caet. — Liber secundus continet carmina funebria; tertius carmina amatoria (JijiJI); quartus carmina reprehensoria (oloUA); quintus variarum rerum descriptiones (oCa^l); sextus £; septimus carmina satyrica; octavus l i. Singulorum librorum carmina secundum homoeoteleuta ordinata sunt. In fine librarius nonnulla poëtae carmina supplevit quae in Diwano non invenerat. Codex satis bene exaratus est anno 1033. "Vo c ales rariores sunt. Alia exemplar.: Mus. Brit. 581, 582; Ind. Off. 806; Bodl. (Uri) 1255 (cum pauci3 glossis); Mus. As. Petrop. (v. Rosen) 265, 266; Escur. (Derenb.) 290, 291, 415; Soc. Asiat. Calc. p. t*t, Berol. (Ahlw.) 160; Brill (Houts.) 6. DXCVII. (Cod. 403 Warn.) Idem Diwan cum Commentario, qui (ut certum est collato H. Khal. Ill, p. 254, vs. 8) est Commentarius minor at-Tibrizii
(t 502). In hoc Codice Diwan, non in oeto, sed in septem libros divisus est, nam carminibus illis quae in Codice praecedente liber octavus complectitnr, hie separatus loens non datus est. Initium Praefationis Commentatoris post doxologiam boe est: Jö (1. &/j!c JvC liJSj aJ 8j*i; J, xLaï gsü <éLi3.Ê kiJLcOj c>.Jj lXs qjS"! qI Spissns hic Codex, in quo voeales sunt rarissimae, satis bene exaratus est. Librarii subscriptione, titulo et possessoris nota destitutes quum sit et saeculo decimo septimo exaratus videatur, verosimile censeo, ilium Warneri jussu descriptum esse ex exem- plari quod in publica quadam' Bibliotheca Constantinopolitana as- seryabatur. Quod si ita est, archetypum nostri exemplaris anti- quissimum erat, anno scilicet 501 exaratum, ut patet ex ultimis nostri Codicis yerbis; sed librarius ille Constantinopolitanus baud pauca corrupisse yidetur, nam liber justo mendosior est. DXCYIII. (Cod. 2037 = Amin 313). Ejusdem Commentarii alterum exemplar, sed longe abest ut hoc Codice totus Diwan contineatur, quum tantum in eo inveni- antur carmina laudatoria, neque baec integra, et carmina satyrica v_>L). Haec addidit Mohammed Sa c id, idem ille qui Codi- cem Diwani A'schae exarayit anno 1297 teste subscriptione. Idem otiam in prioribus foliis nonnulla suppleyit (18 folia). Quae restant antiqua sunt et optimae notae et abrupte desinunt in explicatione primi versus dicti in laudem Ishaq ibn-Ibrahim qui ita sonat: (Ed. Qahirensis p. lel, Cod. 403 f. 250 r. L -*-t «-J.5 (J, qI UjS». )As t,Xiw ^,1 ^iaot Desunt igitur carmina desinentia in r (partim), 0 , » et ^ ca- Pitis I, e capitibus II—YI nihil restat. In priore pagina inter alia brevis annotatio de poëta exstat.
► 374 poësis. Ceteroquin hic Commentarius rarus est nam praeter nostra exem- plaria aliud non innotuit. DXCIX. (Cod. 1928 = Arnïn 200). Additamenta ad Diwanum praeeedentem. Fraefatio e Commen- tario at-Tibrlzii desumpta est, sed carmina quae sequuntur in 7 capita divisa et singula secundum ordinem alphabetieam homoeo- teleüti disposita non exstant in pluribus libris manuscriptis. Co- dicem exaravit ipse Mahmud Pascha al-Barudi anno 1279 qui haec carmina supple vit, teste Landberg, e Codicibus Constantinopolitanis. Sunt 228 paginae currente ealamo exarata. DC. (Cod. 87 Gol,) Al-Hamdsa ■, notissima illa fragmenta antiquorum poëtarum, quae ab Abu-Tammam Habib ibn-Aus Tajensi collecta sunt. Hic Codex, nudum textum continens, optime et omnibus fere vocalibus additis scriptus est, anno 699. Bernstein, cui aliquando hic Codex commodatus fuit, jam vidit, lacunam esse in hoe Co- dice post carmen 41 um ; carminis 42' inscriptionem tantum super- esse et quae sequi deberent desiderari usque ad carminis 58' ul- timum versum. DCI. (Cod. 181 Gol.) Aliud exemplar ejusdem operis, cum glossis marginalibus. Cf. quae de hoc Codice monuit Dozy in Prologo ad edit, priorem hujus Catalogi. Aliud exemplar cum scholiis margin, est in Bibl. Bodl. (üri) 1207. DCII. (Cod. 2077 = Amin 854). Pragmentum ejusdem operis, quod incipit a capite inscripto i—O^S i_jL (p. flA in edit. Freytag) et explicit in carmine Abu- > * v a
Mohammedis al-Jazidi (ibid. p. ‘Li"). Commentarius non additus est, sed in margine recentior manus scholia nonnulla adscripsit. Codex satis bene exaratus recentioris aetatis est. DCIII. (Cod. 569 Warn.) Quartum exemplar ejusdem operis, cum Commentario al-Mar- zuqii (f 421), de quo cf. Freytag in Praefatione ad al-Hamasae versionem Latinam, p. xyiii sq. Apud al-Qiftium, in Epitome Vitarum Grammaticorum, ab ad-Dzahabio facta (Cod. 654, 3), haec tantum de eo leguntur: ^ ATI oli! ,j, xX'ïj £ U1e (_gyS\>ül ff! 'zSm iüsiil ^6 J,; sed apud as-Sojutium in Vitis Grammati- corum (Cod. Lee fol. 67 r.) haec occurrunt: iA-?’! £ SuLê cr ^ o^' 5 w w 5 __ &a1e J.—^.^Laü ^Ae ^ (i 1 -* !jï LgJw»o Ajj^o ‘ Jiitó < »U_> ajhJt ^ Uü *J jjü oL*e Jjl&S ‘oLLaai! ^ ( gj*aaj! ^ ff! ïa» (_cö oUj. De ipso Comment, et de hoe Cod., anno 704 exarato, cf. Freytag 1.1. Alia exempl.: Mus. Brit. 568, 569; Bodl. (Uri) 1199, 1218; Berol. (Ahlw.) 1005; de Sacy 145; Constantin. (Köprülü) 1308—1311; Alger, (p. 8). DCIV. (Cod. 396 Warn.) Quartum exemplar ejusdem operis, cum Commentario at-Tibrizii (t 502), a Freytag e nostro Codice edito. Codex descriptus est ex auctoris autographo, anno 560. Alia exempl.: Groning. a F 5; Paris. 50 (ap. Flügel, W. Jahrb., 92, Anz.-Bl., p. 58); Bodl. (Uri) 1228 (2) (fragmentum); Berol. (Ahlw.) 1006; Monac. 501, 502; de Sacy 146.
DCV. (Cod. 1472 fol. 1—55). &t, 3ö$z(/J t Fragmentum apographi Ham&sae, probabiliter a Golio faeti, et quidem p. 272—367, incipiens a versu g-J! Ü in edit. Freyt. p. ft., desinens versu gül x»! Jo^s ib. p. ‘tfv. Commen- tarius non post singulos versus, sed post singula poëmata scriptus, excerptus est e Commentario Tibrizii. -— Alterum fragmentum Si \n C continet florilegium ex Ham&sa. Incipit versu g._JS ed. Freyt. p. öa 1 !, sequitur versus Abu-’l-Aswadi ad-Dowali p. oil, et sic porro. Sunt 13 pagg. Commentarius a Tibriziano diversus. Fuerunt olim e libris S. F. J. Ravii. DCVI. (Cod. 1346). Schroederi versio et explicatio carminum al-Hamdsae, illorum scilicet quae a Scbultensio edita non sunt. Emtus Groningae ex Bibl. Schroederi. Exempl. al-Ham&sae sine Commentario: Paris. 49 (apud Flü- gel 1.1.); Mus. Brit. 567, 1054 (2), 1064, 1417, 1664; Cantabrig. (Preston 25) 213, 296; Bodl. (Uri) 1207, 1251, (Mc.) 309, 310, 311, 326 (parvum fragmentum), 335 (7) (fragmenta); Berol. (Ahlw.) 1002—1004; Monac. 499, 500; de Sacy 143, 144, etc.; Havn. 237, 238; Mus. Asiat. Petr. p. 206 (2 expl.); Escur. (Derenb.) 480; Cid-Hammouda (p. 16); Soc. Asiat. Calc. (p. Iv), Constant. (Köprülü) 1237, 1238. Commentarius Ibn-Djinnii est in Bibl. Paris. (191 ap. Flügel, W. Jahrb., 91, Anz..Bl., p. 10) et in Bibl. Qahirensi; in Bibl. Escur. est Comment. Abu-’l-Fotuh Tzabit al- Djordjani (Derenb.) 289 et Comment. Ibn-Malkun (Derenb.) 312; Comm. Fadhl-allah ibn ar-Rawandi Mus. Brit. 1663; al-Asta- rabadii Alg. p. 8; al-'Okbari Constantinop. (Köprülü) 1307. DCYII. (Cod. 901 (2) Warn. p. 120—177). Fragmenta diversarum elegiarum, ab antiquis poëtis composi- tarum. Collecta sunt a doctissimo philologo Ibn-al-A'rabi (q-j! y y
(3-L-c^t) (qui anno circiter 230 octoginta annos natus obiit), cui, utpote praeceptori, oa recitayit Tza'lab, omnium grammatieorum scholae Kufensis princeps (f 291). Ex ïza'labi exemplari descripta s unt ab al-waziro al-Maghribi; sic enim vulgo vocabatur Abu-’l- Qasim al-Hosain ibn-'AIl (f 418), vir, cum propter personam et partes quas in rebus politicis sustinuit, turn propter doctrinam et multa quae composuit opera, celebratissimus (yide ejus yitam apud Ibn-Kballikanem, I, p. i*li sqq. ed. de Slane). Nostrum denique exemplar anno 545 descriptum est ex exemplari al-waziri al- Magbribi a yiro doctissimo c Ali ibn-Tzirwan ibn-al-Hasan al-Kindi, de quo in al-Qiftii Epitome Vitarum Grammatieorum, ab ad-Dza- habio facta, leguntur haec (Cod. 654, 3): ( x uX-jj, Jx; 3^ 0—^ 0 11 * * V *''^'~ y—AxP t 0.3 O'* 1—oi jxi 0^ ,J-~ L_s_5 l-f-J otAio |»ASj ( 0» Lo.5 I(é\J<3 AxJ J-fiXitj I , A LUo- LJaA- i-AoCs ölö x_X_*v ; quibus haec addo, ex as-Sojutio (Cod. Lee, fol. 142 r.) desumta: xl_*ot SA-u-ii j, ( 3 jlj xj oLa^Aj xXp.t^ qa f-™ j xJ^Sj. Nimirum hie Codex 901 continet primo loco Dlwanum Amru-’l-qaisi, de quo yide supra n. DLXIY, ubi subscripts data est; secundo loco continet opus de quo agimus, cujus primae paginae (totius Codicis p. 119) haec inscripta sunt: 5 tA_S> U *jivB x.^5 j-yl d K (1-e. Tza lab)^ AJ"I (j«L**jt 3J Jai- 0t x*a*j>- 11 0-^ neo 3n subscriptione nostri exemplaris Diw&iii Amru-’l-qaisi nec a pud as-Sojutnim legitur. 2) Pro 0, Lx^jï as-Sojuti habet Axj. d) I. e. ‘Im&d-ad-din Ispahanensis. Cat. I. 48
— <m w ? t (adscr. ^2^* ol*Ja&*o &b> X^UwJ^ w w . ^jLeKI ,jsE k)S. Maximi igitur pretii est Mc Codex, unicus in Europa quantum scio, quandoquidem ipse antiquus ex antiquo exemplari descriptus est a docto grammatico qui, teste al-Qiftio, cnm eleganter turn emendate aliorum opera describere solebat. Optime revera scriptus est Codex et omnibus fere vocalibus in- structus. Jam quod ad ipsum opus attinet, ejus initio post bismillam haec leguntur: ,3! Jo_i» q-. y^JLaj ^ X—(J— c — f ^ w 3 1 sUsi! A=*ü t L f£‘ CT uj-S-J o . £ s J . 3 l£i:>l tjt jyu ‘ ^.Lê>j *1Xj iói &j (_giAji si< x-saa^’ J. Turn sequuntur elegiarum fragmenta, et quidem post verba igitur quae supra descripsi, leguntur haec: ( 3 A~A_i! } - O - O j ^y^ ^ym^j xIazü lXJLê-. — p. 122 ^^*11 _yt jöj; margini anti quus librarius adscripsit: X-i^E xjy*JJ> 0L0HS «AS 1 3 U j~&j est quidem carmen quod legitur in al-Ham&sa p. fvi 1 , sed in nostro Codice decern versus descripti sunt, in al-Hamdsa quinque tantum. — p. 124 q—j jSj - w - - 3 # - - 30 3 ° - 3 Kal52>- ^-S_j XkIe. — ibid. Kiai-sJ} i_AA.vE.i2 y>' jSj ^ AaAIS „Ljail ^.J. — 125 £8&lt Q_J ai!l A-a.e AaA jis 5 •IsyLil 3! A-*.e — 128 xjAI _5_ji jlsj. — ibid. sL:>l ^yi-J vAiy 0? ij> c $5. 129 “3^ 0^ ^ 1) loquitur hie ‘Alt ibn-Tzirwan. 2) Sunt verba Tza'labi. 3) I. e. lbn-al-A‘rabi. \
130 »L_r>t yiy yuJt q_j u^5- — 131 A-iy» Jij L5^*^. — 132 133 y^b* <J~b er? Lfj^ »b>l L^y. (_<•*■?; o-'‘ ~~ 13 ^ CH i3“j **•?' y Jjj yy ^lAAil. — 135 ^Üxil Jfey — 136 Jb, f Ls *^' r**ï r u ^ j ' LfV-- _ ibid - £*C u^> ö^ 1 $s ijdAi.il Oj.^ y| yt. — 138 JsasJ y iL>j 139 jlïj Ü^ j~*.j j?* y/ aA3l> (_y—J L <-y 3_r^ - 140 ^ ^y illH 0 -J «JSj. - 141 ^ y~> J5j ^ A+ c Q J A-JjJi. — 142 ( a ljy= sL>t Jifi <% y Lf ^?. $J. — 113 sjy o , ^ _ Hl ^J! cpSi) - 146 oA*J &V®^ o- y;^? - s b>' (_?y és* a ~ > '' u*^ r ( - 148 c ^' ï s ^yLjl y Ay l£>L;>l c yy Xjyiïji o-A —Ay — 149 AaI (_yy X*sLc y j _^V* *J jLftJ X«-A=- (Aj er» ( 2 Aac — 150 ^Oysül jlsj. — 151 yy y 0+d' J^j» — ibid. UaL* sU>I yy, Q-^ *1^ i3l%* — 152 <_,<—a iSïj* — 153 Xyli- yy yy y Jf 1 ; JV — l 54 y AiL=> JiSj Sy sLM yy (sic) Jjsüj quod carmen, Ibn-al-A c rabio incognitum, a Tza'labo additum est (^Lxïl Q_d LgAyu ^ u-dis ja-S). — 1) Huic voci y_>o adscriptum est, et antiques libraries praeterea margini haec adscripsit: v_dx$ yxj xtó ^ iA-J' ywdül Jls. Non tantum talis irregularis orthographiae exempla interdum oecurrunt, sed etiam vitia ut in versu 3—0 O — ed - Wright p. |*1 , ubi Codex sic habet *^U<wQ Jsj cura g^o ad vocalem 3 - O - dhamma vocali fathae superscriptam. Sine dubio autem legendum est X—j 2) I. e. Ibn-al-A'rabi.
155 sis»! (JsjsSJI Ja* JIsj. — 157 goyajl j.1 SÜJuÜil. — 159 J*S*J! JISj. — 163 ^UÜt üljl je, C7"^ ^^5» 0~» qJ H^a+c ^o lXjj Jo>I - O 5 5 3 S3 165 ^L-A-/0 ö«—/3 — ibid. (J^L_Q x—j v£a.&JI ^**0 i3^j» — 166 -o 3 o : o — L.^>\ai^.J1 lXaX/0 v^.—.lu J lXaR/0, — 167 0^3 O -w « ^^vXivvJi ibld. j 6j l_5“Ü^ 168 }--,= Q_J ^gD 0_J jÓO-gS ^gjJ ^”3 — 170 r lJ_5> a _j üUt a_>_E jiïj. — 172 jlsj ^ t*" 2 O** L?^- j'~ f ^ C3“^ *’-*•'*• ^ ^3 ^Ao sg^j 0—i sl—i“! U5lc. — 174 ojj^JiXaw 0_: _jj*c Jj». — 175 iLii-c ,jo 5 4>) o-- L5*^" (jr^ ; c '^ t - — 176 0-4rr> e5 -*i^ t s-'!>-> ól% S3 w. 3 178 J O"* i-X.A-C ^. —j ^J/wl^j/0 ^jX.VV o^-AAi^i! 0—^ slX^.xj L^jjg 0wLlJ! jlS ^^Xjt^v.3! lA^xc. Primo hujus carminis yersu desoripto, Codex abrupte desinit; ultima praeterea pagina situ et vetustate adeo detrita est ut non- nulla in ilia scripta vocabula non amplius legi possint. Opus igitur imperfectum est, et nunc 59 paginas octuplicatas continet. Monendum restat, praeter illa carmina quorum argumentum de- scripsi, alia quoque Codice contineri quorum auctores yago tantum modo indicantur, yeluti ^.s>! Jlsj, ,3'gd jls 5 ; glossas denique per- raro esse additas. Anno 1859 edita est haec collectio a W. Wright, Opuscula Arabica, p. Ia seqq. Apographum hujus Codicis, a Schroedero factum, est in Bibl. Acad. Keg. Neerl. (n. 80).
DCYIII. (Cod. 2034 (1) = Amin 310(1) fol. 1-154). VjJÜt s. plenius >*•*' auctore Abu-Zaid Mohammed ibn-abi-’l-Khattab al-Qoraschi aequalis poëtae Abu- Tammam ut fertur *). Quum hio Codex prorsus eandem redacti- onem offerat ac Cod. Mus. Brit. MLXIII ampliorem descriptionem in Cat. hujus bibliothecae jam datam et accuratiorem apud Hommel in libro infra laudato hoc loco repetere nihil prodest. Ambo Codd. praeter continent oIa+AI^SI sive elogia Haschimitarum quae dixit al-Komait (f 126) (f. 115—149), sed praeter carmen Di'bili etiam in Cod. Mus. Brit. obvium in nostro jam sequuntur: 1° carmen Tarafae (25 vers.) cujus initium est: - ° > - o > --g- 6 - - ' °' ---'Oy 3° carmen «“jdl dictum, cui praecedunt haec verba ^cJ! qLo' q! L^lc (.^oij ii^x-wJI i (^Lv'j vJtls* M-ö» liJjXxlf L-f-ji ^.to q! Ü ^ iilj-JI. Initium hujus poëmatis (61 vers.) est: 5 C,. w-- _ O C £ w .1 ^ " iA^x *ll£ó LgJ 4° carmen Abu-Talibo adscriptum notissimum (79 vers.) quod ita incipit: ( 3 3“^ ]y^ai uVïj Praecedit introductio Ibn-Ishaqi (ed. Wiistenfeld p. ivf). 1) Cf. quae hac de re disputavit i'. Hommel in libro: Actes du sixième congres international des Orient alistes, ïlième partie, section 1, p. 387—408, quiejusaeta- t«m inter annos 145—220 definivit. Miramur autem quo factum sit ut nullibi hujus viri nee operis ejus mentio exstet ita ut omnis suspicio operis pseudepigraphi non- 4um suhlata sit. 2) Cod. ^yiiS.
Carmina quae sub 1° et 2° recensui non leguntur in editione sex poëtarum quam edendam eurayit Ahlwardt, sed carmen secundum etiam offertur in Cod. Berol. Pet. 196 apud Ahlw. n, 1007, fol. 258 a et seqq., ubi 461 versibus constare dicitur et inseribitur aX-^a-jUL Tertium carmen mibi incognitum est, sed corruptum est ex (jo-*—j-i' de quo vide Agh&ni XV, 108 et al-'Akauwak est poëta celeber c Ali ibn-Djabala (f 213), Agh. XVIII, 100 seqq., Ibn-Khallikan n. 472. In aliis Codicibus Djamharae de quibus Tide ad num. seq. haec non leguntur. Quae deinde sequuntur iL*i! i_j_x.il m* revera aliud opus effi- ciunt cujus descriptionem supra dedimus (p. 337 n. DXLIV). Djamharam edidit Abkarius in libro c. t. X-iLf-i (JJ-jjj j, p. 76 et seqq., editionem notis et lexico locu- pletatam F. Hommel parat. Codex malus non est, attamen reeentioris aevi et carmina carent yocalium signis. Quis ilium exaraverit et quo anno, ex Codice effici nequit, nam in inscriptione carminis laudatorii, cujus mentionem fecit Landberg, dicitur quidem c Abd-al-Qadir ibn-abi- Bakr Efendi, juris consultum Meccae, carminis auctorem exemplar pretiosum hujus libri Scbarifo Mobarak ibn-Abmed ibn- Zaid obtulisse circa 1050, sed nulla causa est quare hoc ipsum illud esse statuamus quod nostris manibus Yersavimus. DCIX. (Cod. 2035 = Amin 311). Ejusdem libri alia redactio, cui desunt al-Hdschimijdt et quae ceteroquin in Codieis praecedentis descriptione recensuimus, sed accedit aliud additamentum, scilicet nonnulla carmina poëtae cele- berrimi Amru-’l-qaisi et quidem num. 52, 4, (Suppl. p. 197, n. 6 et) 19, 10, 55, 29, 30 et 14 in editione Ahlwardt. Haec vero carmina a textu edito magnopere discrepant, ita ut y. g. carmen, quod apud Ahlwardt 45 tantum versibus constat (n. 19 et p. 197 n. 6) h. 1. 51 versus amplectatur. Secundum inscriptionem sunt ex traditione grammaticorum Abu-'Amr (as-Schaibani), al-Mofaddhal et al-Acma c i. Singula commentario illustrantur. Quod ad ipsam Djamharam attinet qualis in hoc Codice legitur, ab omnibus aliis /
* hujus libri redactionibus quas novimus differre videtur; neque enim cum Cod. Mus. Brit. 1662, neque cum Cod. Berol. Sprenger 1215 (= 1000 apud Ahlwardt), neque eum Cod. Bodlei. (Uri n. 1298, 3), omnino convenit, quantum e descriptione judicari licet; illam diversam esse a Cod. praecedenti et Cod. Mus. Brit. 1063 jam supra observaTimus. Cf. Ahlwardt, Six poets. Pref. XIX et XX. Djamharam exaravit nescio quis anno 1081; carmina Amru- ’l-qaisi duobus annis post (1083) scripta sunt. Codex constat 216 foliis e quibus 184 pertinent ad-Djamharam, cetera ad Amru-’l- qaisum. De aliis exemplaribus vide Hommel 1.1. Adder Brill (Houtsm.) n. 4. DCX. (Cod. 2145 = Amin 426). Diwan poëtae 'Ali ibn-sl- Abbas ibn-Djoraidj ar-Rumi (f 283) alphabetice dispositus. Hicce diwan rarissimus est, quapropter dolendum est apographon nostrum, recenti tempore factum, non nisi exile fragmentum continere, quum abrupte desinat Codex in carmine homoeoteleuton o habente. Codex noster nihilominus 100 folia numerat unde patet poëtam nostrum vix ab ullo alio supe- rari quod attinet ad numerum earminum, Cf. Ibn-Khallikan n. 474. Alterum exemplar mihi non innotuit. DCXI. (Cod. 1757 = Amin 22). Diwan poëtae celeberrimi al-Bohtori (f 284) et quidem eadem ilia recensio, quae offertur in Codiee Yindobonensi secundum Dliigel, Catal. I, 436 n. 450 et in editione Constantinopolitana. Cf. H. Khal. Ill, 266, ubi dicitur 'Ali ibn-Hamza al-Isfahanium carmina ordinasse non alphabetice sed secundum genera ut diwanum Abu-Tammami disposuit. Codex hicce partem priorem diwani con tinet ut recte in margine legitur ^ Schaikh Amin in primo folio annotavit Codicem descriptum esse nianu as-Schihab al-Khafadji (i. e. Schihab-ad-din Ahmed f 1069). Codex partim aqua laesus est. De altero exemplari ejusdem Diwani vide numerum seq.
Of. DCXII. (Cod. 2036 = Amin 312). Alterum exemplar Diwani ejusdem recensionis integrum ut recto in fine testatur librarius 'Abd-al-'Qadir ibn-as-Saijid 'Omar Efendi al-Maliki al-Hosaini as-Schami, qui hoe apographon absol- yit die 21° mensis Rabi' I anni 1288, jX.Xi q-. <As>-j U jS-l tJkP Codex perspicue scriptus 604 paginas O continens olim fuit e libris Raghib Paschae. 0' 1' . L CA DCXIII. (Cod. 2147 = Am in 428) Fragmentum ejusdem Diwani alphabetize dispositi, ita autem ut primo loco offerantur carmina laudatoria in hamzam desinentia, tum ^’^11, deinde , porro denique v^JI; et sic in ceteris homoeoteleutis. Ita legitur in fronte Co- O dicis. Carminum in hamzam desinentium tria sunt laudatoria, unum (4 versibus constans) satiricum, unum consolatorium, sed quum prima korrasa Codicis duobus mediis foliis careat, deperdita sunt pars primae saltern et secundae speciei; eorum quae in uj de- sinunt babemus carmina laudatoria et quae ad £ l— pertinent. In prima elegia abrupte desinit. Utrum haec redactio sit Abu-Bakri ag-Quli, de qua loquitur H. Khal. 1.1. neene, igno ramus, quum in exordio Codicis nihil legatur, nisi: jó’ addito pleno nomine poëtae, cognomine etc. Codex continet 38 folia (4 korrasas). Apographon recens sed bene scriptum teste Schaikh Amin olim fuit e libris Mahmud- Schami-Pascha al-Barndi. Alia exemplaria, praeter Vindobonensem supra jam laudatum: Mus. As. Petrop. (Rosen, Not.) n. 267; Paris, n. 1392, nonnulla carmina ibidem Suppl. 1483; Berol. (Ahlwardt) n. 168; Monac., Aumer n. 508; Constant. (Köprülü) 1252, 1253 etc. Diwan anno II. 1301 Constantinopoli typis expressus est. (Brill 235).
«~Y\ ^_c. Neque hie Abu-’1- C Abbas Ahmed ibn-Mo- hammed, yulgo Ibn-abi-Khalid al-Ahwai dictus, neque pater aliunde mihi cogniti sunt. Yix necesse est ut moneam eum non confun- dendum esse cum celeberrimo Ahmed ibn-abl-Khalid al-Ahwal waziro al-Mamuni, qui anno 210 diem supremum obiit; v. de Slane ad versionem Anglieam Ibn-Khallikanis, I, p. 20, ann. 9 (El-Fachri ed. Ahlw. p. tv.). Constat liber 174 capitibus, yeluti: (jmAüI 3 JAs Lo 3 t i5 J-*ï to 3 (** (ilJAlt ,3 J.as Lo 3 F 'A-'‘- c »«Jvlt (J ^ b 3 * £ !iActi! xLol-s? 3 Lo 3 f ^lAc^U Xiss-Dl sLëj 3 3aÏ Lo 3 1 XaOjSJ! Q-C' ,J}Jj£>!4l y, 3 3-aJs Lo 3 V ^Loji! U^^Ic JLb ^ ^ <$ 1 ;L*1) XaA=> Oj_1! 3 Lo 3 A v-a*wi5j, ^ Lo 3 b gliibolS! lAjtJ jlA—11 £ ^LdaÊiJtj |»^Lma£m»^1! 3 ^All -JaaÏ Li-Jj jEs* (J>~ (jsa^sKlt, et sic porro. 1) In Codice scriptum est al-Bohtari cum fatha; sed Ibn-KJiallikan (Fa9C. IX, P- )' Cl 1 ed. Wüstenfeld) non ta sed lo pronuntiandum esse docet'. Cf. quoque Dza- habi, Moschtabih, p. M e d. de Jong. Cat. I. 49
Codex noster unicus videtur in Europa. Continet 400 paginas quadruplicatas minores. Anni nota caret; attamen in titulo aureis literis scriptam est, eum exaratum esse ut deponeretur in biblio theca viri principis nomine Fakhr-ad-din (sIXl***.J! Summa cum cura scriptus est et per- multae vocales additae sunt. DCSV. (Cod. 121 (3) Col. fol. 98—103). I, tVs ujUJ' auctore celeberrimo philologo Abu- Bakr Mohammed ibn-al-Hasan ibn-Doraid al-Azdi, qui anno 321 Baghdadi obiit. Sub titulo leguntur nomina illorum yirorum doctorum qui hoe opusculum alter alterum docuerunt. Ipse Ibn-Doraid illud docuit Abd-Moslimum Mohammed ibn-Ahmed al-katib anno 321. Nomen ultimi illorum yirorum, yacuo relicto spatio, non oxpressum est; legitur tantum: XJLc övl g-yüJï Et ex Codicis habitu yalde yerosimile mihi videtur, hunc reyera anno 571 esse exaratum. Lector in ultima pagina annotavit se hunc librum legisse coram magistro anno 666. Est carmen quod auctor eo consilio composuit ut doceret quaenam voces cum medda, quaenam sine hoc signo sint scri- bendae. Qui additus est Commentarius verosimiliter ipsum Ibn- Doraidum auctorem habet. Opusculi hoc est initium: . __... ^ ^ ? O 3 0 r-Ct yi - Ö — ^ Commentarius: y\-_j U ijojïï) sL^wJ 1 . Secundus versus: w 3 33- -w 3 — 0 -i-Sb ^ Commentarius: In foliis 104—106 Codicis legitur 1° narratio de terrae motu et eruptione volcani in vicinia Medinae anno 654, 2° septem
epistolae poëtae Ilaie-baic (f 574) ad Khallfam, praemium pe- tentis pro carmine quod in ejus honorem pepegerat. DCXYI. (Cod. 841 (3) Warn. fol. 80 v.—81). Idem opuseulum cum eodem Commentario; sine titulo, et praomissis tantum bis Yerbis (1. q—? ^ Af to 5ihjX# J,. Exaratus est hic Codex anno 960. DCXVII. (Cod. 1016 (1) Warn. fol. 1—2). Idem opuseulum cum eodem Commentario, sub titulo: o* cr^ ^ *3 “A**aï. Sine anni nota. Duo hujus opusculi apographa possidet Bibl. Acad. Reg. 28 et 29; alia: Monac. 564 f. 123; Berol. (Ahlw.) 180-185; (Landberg) 420; Yindob. 146 cum comm. ibn-Hischam; Paris, (de Slane) 792 (4); Escur. (Derenb.) 476 (2); Mus, Asiat. Petrop. (von Rosen) 268 (1). DCXYIII. (Cod. 475 Warn.) Ibn-Doraidi carmen c. t. al-Maqgura, cum amplo Commentario docti philologi Abu-‘Abdallah al-IIosain ibn-Khdlatoaih (f 370), discipuli Ibn-Doraidi - 1 ). In praefatione ait bommentator: lx\-w-iS V «11! 'i.JZ) a _o y) Antiquus hic Codex, qui sexto Arabum saeculo scriptus mihi videtur, 207 folia continet, nee tarnen perfectus est, nam desinit in explicando yersu qui in Scheidii editione est 221’ ,s . Decem versus qui desunt a lectore in ultimo folio supplentur. 1) Cf Ibn-Khallikan, I, p. ft* 1 ? sq. ed. de SlaEe.
DCXIX. (Cod. 121 (2) Gol. fol. 31—97). Titulus est — --'v <3* er* XjJ^iXSI i^yaëiS &L!I —ji \.E-gïu L_i Ljaj^Êj A-jjO _j_jt ;s.s-_C0o L£ -lc X^SWi sj^Is» «lil J,L^JI ^.wü. lXj.»**. H. Khal. huie Abu-Scfid al- Hasan (ibn- c Abdallah) as-Sirdfï (f 368), quo praeceptore Ibn-Kha- lawaihi al-Qorani lection es, quae dicuntur, didicerat- 1 ), Commen- tarium in Ibn-Doraidi al-Maqgura, tribuit; ex boe igitur complevit auctor anonymus epitome quod fecerat e Commentario Ibn-Khala- waihi. Codex sexto Arabum saeculo exeunte exaratus est. Aliud exemplar Commentarii Ibn-Khalawaihi possidebat Sclioi- dius (n. 20) nunc Acad. Reg. 86; Berol. (Ahlw.) 169, 170; Mus. Asiat. Petrop. (yon Rosen) 268 (2). Apograpba, ex nostris Codd. facta, sunt in Bibl. Acad. Reg. 87—89. DCXX. (Cod. 615 Warn.) Alius Commentarius in Ibn-Doraidi carmen, auctore Abu- ‘ Abdallah Mohammed ibn-Ahmed as-Sabti al-Lakhmi, vulgo Ibn- HiscMm dieto (f 570). Titulus, ab antiquo librario scriptus, nunc agglntinata charta tectus est, cui recens manus inscripsit: i_jLA i_jbA L\S>, et in libri initio verba, quae sequebantur post: ^Ic^S Jï _jjl iüobLxJ! JL*jt, erasa sunt iisque recentiori mann substi- tutum est i.LAS' .dil A-*-e, quum spatium tarn paryum sit ut tantum «UI Aae continere potuerit (snspicor enim antiquum libra- rium &Ut A_*_c A_;i) scripsisse). Attamen dubium non est quin Codex revera praestantissimum Ibn-Hischami Commentarium con- tineat; nam initium nostri libri est: *jbSI «IJ! i\-T U!, a quibus verbis Ibn-Hischami Commentarium incipere, affirmat 1) Cf. Ibn-Khallikan 1.1.
H. Khal., et praeterea longior ille locus quem bibliographus Turca ex praefatione laudavit, revera in nostri libri praefatione inve- nitui-; accedit denique quod praefatione absoluta et vita Ibn- Doraidi (quae duas paginas occupat) enarrata, baec (Codicis fol. 2 v.) occurrunt: iA.J’I iXtJ? «lil <A_+_c _>-^l jis _^_al l js*i2s)il SiAjuaSif ^4"®*' ^jL.11 1_X.>.C _j_jl ijtë xUI O"^ JS l^xi-l Jlï y-$ ^>*5 $ o- - y ] - Codex anni nota caret, sed septimo Arabum saeculo scriptus mihi videtur. Alia exempl.: Paris. 490 (de Slane), 792 (2) (cf. de Slane ad versionem Anglicam Ibn-Khallikanis, III, p. 43, ann. 3); Bodl. !257 (1); Monac. 564 (1); Escur. (Derenb.) 476; Alger, (p. 8). DCXXI. (Cod. 1072 Warn.) Tertius Commentarius in Ibn-Doraidi carmen. Nomen Commen- vS O w 5 tatoris additum non est, at vero titulus est: ^ _ yG lc jI b^yaüxi Plura patebunt ex praefatione, quam totam describam. Post brevem igitur doxologiam (cujus initium est: L;_j L*ail «.UI), Commentator baec ait: vA»j XjUe^ ‘ U JljJLc id.il '&?y J^yjl qIs Lg-A*vLs? a 3Uxil, (Cod. S. p.) Lplj-i ij «^5^*5 -L^^! d ^l\cj ktoLe l_a_j ‘jljj ^[c. ‘jUsr.lj 1) Vocalis kasra sub s> ia Codice addita est, quod moneo ne quis putet legen- dum esse • vl ^Oc> } .
k>U*U «jLsUt ^as»Iï Sl\_E 4 yV*l„w..Ljj A jLa*"!)' cbLc 4 0_JiXJ!j K-JjlXJ! Q Bj \\ *J) ,JlxJI J.*iasi jjixil l-OaIaoJI lXa.c ^ «yüablwJIj 4 i! i- iék_Ly« j»L^i5 i * * 0Lojjl ^juJIj ükUlj qjOJI Ja-c |**ji « Jl>JI lX_a.ao 2sjLs- iA+aoj., _ w w c5 - "" W cjccw « j,ij_5>- (J>_c St>j_Sjj ^WJI 2ucJb ‘ |»iyül «^»X1—jj*a—♦.—*v 4 Ki^tAJt ^jjLw 2a.a1c 4 X 2(ljt ^ct ^Aaw^j ^.jt (J._c LatLLi/O 8lX>jj .^.aSaJI te\_? ,3 cjuaco !*._j^._5 (_gli «^aöxJI qa^JVj ^Ls 4 cjt^'il oï-^-j (Cod. s. p.) iJsL^a-j Kilt! Kiwic- QAtó-} Lg-^lï^ï j,uOj i ^_£l\_j q! K-S J, iüt èja 2a_A-1e 2cUtj «2caXaaJ( isjlailj La.+^j 4 kj.ïS'JÏ iLXoijjtJI «Xa+a* aA-S», «cjl l( jiX_Aa_jl q—^ 8^j-»a-iiit Ijtj « (* Q^bCJi 2cJ.Cj 4 ^Ixa-maXI Bjls-t x.a!c <x.UI i&ZTj sjjjüi j?LaJI iXxc q.j l\*a«! ^jlXJS j»'wo^5i q—— —?» XjL^aCaw^ ^.jOIam^ ^c.\2A.t XAa* qLaxXw 3 l\a.c Q.C; xUf 2a^ 0.aaa=>- ^.jt (J^- c ^-j*^ (j^ (_gj8*2p- j^UÜ ^t \_i.y£j! ^_c xüi «_Tj ^oluXiA-JI ^s-'li! ,**>^1 y_J «ijl Ka.? ^._£.J q_C JjlojJüi l\a.c («.amISjI ^j! 0 _c S.;Ó L*AÏ OAaAE^ lX^O Qj' L^AAaXaSI qX. A.J) ^AA^~i V^^ls l?-*^.5 ^3 LS^-’^ 1 (i-- [yt 'LaJ> \_aWL waAXj U ^_S"3j -i A c Ljusiyi Ki*>. 1) Vocales recentiori manu additae videntur, alia certe est atramenti species! O 3 Lexica (sub J^) q^Lxj oiFerunt.
Ex qua praefatione patent Iiaec: scripsit Commentator paullo post annum 661, quo carminis tradendi licentia, quae dicitur, ei concossa erat a praeceptore; Commentarium dedicavit Rokn-ad- daulae (unde titulus SCoO iC*sL*Ji) Abu- c Abd-al-'Aziz, filio Saif- ad-daulae AJbu-Jusof, quem wazirum appellat vinculum qL^Lw. Dozy baec verba vertit «principis Solaiman” et suadente Dofrémery proposuit intelligendum esse Perwanum Mo'in-ad-din Solaiman ibn- c Ali, potentissimum ministrum sultani Seldjukidarum Hokn-ad-din Qilidj-Arslan IY et Ghijatz-ad-din Kai-Khosraw III, qui neci datus est anno 677 (d’Ohsson, Histoire des Mongols III, P- 498 seqq.) Mihi secus videtur, nempe vertendum esse opinor »regni i. e. dynastiae SolaimanP’ et intelligenda dynastia Seldju kidarum Iconii de avo Solaiman (f 479, Hammer Gesch. I, 21) itu appellata. Quinam autem fuerint hi waziri difficile dictu est. Commentatoris nomen nullibi, quantum video, commemoratur, et hie Commentarius H. Khal. ignotus fuisse videtur, si nempe non es t ill© quem composuit Taqi-ad-din Abu-’l-'Abbas Ahmed ibn- Mobarak, qui anno 664 obiit teste as-Sojutio in Vit is Grammati- corum (Cod. Lee fol. 65 r.); quod tarnen parum probabile mihi videtur. Caeterum Codex egregie scriptus est anno 672 a Mahmud ibn- Mohammed al-Qunawi i. e. Iconiensis, quo tempore fortasse auctor adhuc inter vivos erat. Commentarius Hasan ibn-Moh. al-Azdii recensetur: Constant. (Köprülü) 1325. DCXXII. (Cod. 1332). Versio latina carminis Ibn-Doraidi al-Maqgura, cum Commen- tario, diversa a versionibus editis a Haits/ma (1773) et a Schei- dio (1786). L Dono dedit E. Koopmans van Boekeren.
DCXXIII. (Cod. 121 (1) Gol. fol. 1—30). o , carminis Ibn-Doraidi, auctore Sa c d ibn-'Ali al-Irbili an-Nischabi (sic cum vocalibus in Codice). Codex exeunte sexto Arabum saeculo scriptus est, sed abrupte desinit. Alia specimina (j****^ - descripsit Ahlwardt (Cod. Berol. 178,179). DCXXIY. (Cod. 1021 (4) Warn. fol. 14 r.- 22 r.) Carmen ejusdem Ibn-Doraid, quo pbilologum al-Bahili per- stringit. Titulus in Codice est: Xj jls xU! (j»j*j ^ Brevis Commentarius additus est. Primus carminis versus est: o,o£ O - w* w U , Sunt 17 paginae, ïncomte exaratae. In fine legimus: lo !tX_S> Ü jJ Uj j*Ie! siA.A*aaJI i_=XS> ^ iA>j. DCXXV. (Cod. 720 Warn.) Diwan poëtae Abu-’l-Fath Mahmud ibn-al-Hosain ibn-Schahik as-Sindi al-katib, vulgo Koschddjim (*^>LSX) dicti, qui OjiAs» g, anni 350 mortuus est. Secundum ordinem alphabeticum syllabarum finalium ordinatus est hic Diwan. Codex anni nota caret, sed satis recens est. Alia exempl.: Mus. Brit. 1071; Petrop. (von Rosen) 269 (2); Constant. (Köprülü) 1261; Brill (Houts.) 7. DCXXVI. (Cod. 25 Gol.) Diwan celebratissimi poëtae Abu-’t-Taijib al-MotanabM (f 354). In hoe Codice, Afrieana manu exarato, magna est lacuna atque insuper carmina nonnulla desunt. In margine annotatio scripta
est > cujus major pars Golium auctorem habet, non Warnerum, ut affirmavit Juynboll qui fuse de boe Codice egit (Orient. I, P- 217 221); etenim nee Warneri manus haec est, nee Codex a Warn er o emtus est; in Golii Catalogo secundo est n. 16 in folio. DCXXYII. (Cod. 1245 Schuit.) Idem opus. Carmina secundum homoeoteleuta disposita sunt, et ^^us Codex anno 1178 exaratus est. He aliis exemplar, cf. Pertsch ad Cat. Goth. n. 2229, quibus add.. Mus. Asiat. Petrop. (von Rosen) 273, 274; Rosen, Ms. Ar. n - 78 , 80, 81; Ind. Off. 807, 1045; Constant. (Köprülü) 1262, 1263, 1264 (Florilegium). DCXXVIII. (Cod. 2042 = Amln 318). Oï.Z^H I ragmentum hujus Diwani, nempe carmina quae in editione Dietorici occupant inde a p. 326 1. 18 ad p. 568. Versus Com- uientaiio non sunt instructi, sed singulis praemissa est inscriptio ex ponens satis copiose interdum qua opportunitate dicti sunt. Ordo cauninum *^em est ac in editione Diet. Praecedunt duo folia quae Tana aliorum carmina continent. Codex ad saec. undecimum pertinere videtur. Abrupte desinit. DCXXIX. (Cod. 542 Warn.) hommentarius al-Wahidii (f 468) in al-Motanabhii carmina. Pu se de hoc Codice egit Juynboll (Orient. I, p. 221—229). Cf. pono Praefationem ad editionem Dieterici (1861), qui nostro Co- dice usug egtj IX Alia exempl. Commentarii al-Wahidii: Bodl. (Uri) 1208,1248, 249, (Xic.) 312; Mus. Brit. 596; Cantabrig. (Preston 85) 114; erol. (Ahlw.) 192-195; Monac. 513; Constant. (Köprülü) 1316, 317 5 Goth. 2231; Caes. Vindob. 454, 455; Havn. 255—259; Psal. 134 ; Mus. Agiat Petrop> ( von Rogen ) 277, 278; Vatic. 8 I; Palat. 513; Escur. (Derenb.) 308. Cat. I. t>0
POËSIS. 894 DCXXX. (Cod. 126 Gol.) Primum volumen Commentarii minoris Ibn-Djinnii in al-Mo- tanabbium hoe Codice contineri, probare conatus est Juynboll {Orient. I, p. 231 sq.). Quis auctor sit, me ignorare fateor; sed valde dubito an sit Ibn-Djinni. Nam inveni in Commentario al- Wahidii (p. ff vs. 11 ed. Dieterici) ad versum: ; lil (j.c l —Jj-i 5 W,5 w haec annotata: gj q-j' ^y Quodsi igitur Codex noster 126 Ibn-Djinnii Commentarium contineret, in eo kJj-j, non rii.* exspectandum foret. Contrarium vero obtinet; legitur in eo £Ï-/s et de altera illa lectione ne sermo qnidem est. Revera idem valet de loco Commentarii qni revera Ibn-Djinnium auctorem habere videtur, ut observavit Rosen, Notices Sommaires, p. 229. Sed ibi aliis plurimis locis consensus est inter ea quae Ibn-Djinnio tribuit al-Wahidi et verba Commentarii, in nostro vero plerumque hic consensus desideratur, ubi exstat quod sensum attinet, saltern verba different. Commentarii Ibn-Djinnii, in quo carmina secun dum homoeoteleuta alphabetice disposita sunt, pars secunda exstat in Bibl. Escur. (Derenb.) 309 et in Mus. Asiat. Petrop. (von Rosen) 275. ' De Codice, qui continet carmina in ed. Dieterici p. t—ff!o, cf. Juynboll 1.1. p. 229 sqq. DCXXXI. (Cod. 2116(2) fob 69 r.—70 = Amin 397). Carmen celeberrimi poëtae Abu-Firds al-Hamddnt (f 357) quod incipit: y ,05 J. 5- - O + 5 *0 3 , 0,05 5 £.SimA &XÜ qJlXJ’ Occurrit in editione Beryti anni 1873 p. 135. Malum apographon saeculo undecimo factum. Exemplaria Diwani vel nonnulla carmina servantur: Bodl. (Uri) 1298 (5); Mus. Brit, (von Kremer) 168; Cantabr. (Preston p. 26) 83; Palat. 507; Mus.
Asiat. Petrop. (von Posen) 270, 271, 272; Argont. (Spitta) 30; Lips. (JRefaij) 323; Berol. (Ahlw.) 207—210 cf. 1028 (4), 1039 (6), 1066, 1116; Tübing. 140(3), 142(1). DCXXXII. (Cod. 2038 = Amin 314). Diwan viri principis Tamim ibn-al-Mo'izz-li-dln-allah al-Obaidi (t 374), de quo vide Ibn-Khallikan ed. Wüstenf. n. 124. Opus rarissimum, cujus Codex antiquus inter pretiosissimos, quos Mc habemus numerandus est. Primum folium alio agglutinatum est a quo sine damno divelli posse non videtur, ita ut Codicis titulus incertus sit; ultima folia aqua laesa sunt vel perierunt. Quis hunc Liwanum coilegerit ex praefatione prosa rbytmica composita non liquet; carmina secundum homoeoteleuta disposuit. Sunt quidem varii generis, sed sat multa dicta sunt in laudem fratris poëtae al-‘Aziz Khalifae Fatimidarum (365—386), nonnulla in lionorem patris J ); inter poëmata sunt quae ab aliis dicta sunt, quibus poëta noster respondit, Inscriptiones carminum rubro vel caeruleo colore adscriptae sunt et in margine nonnulla verba explicantur. Luo carmina ipso anno mortis 374 pacta sunt. Codex valde an- üquus folia continet 178, quorum ultima grave damnum passa sunt, duo vel tria in üne. omnino perierunt. Pt ■ J ■ J, j/, s DCXXXIII. (Cod. 1932 = Amln 205). ° 5 , o } fragmentum Diwani poëtae Abu-’l- Fatli ‘Alt ibn-Mohammed al-Bosti (f 401) 1 2 ). Carmina brevissima sunt et secundum ordinem alphabeticum homoeoteleuti disposita, 1) Inter alia poëma quod inacribitur: alli j-X—ii j«Lo"7iï jlSj X s " ? xlc u* «üsls -Só s l\_a.c r y. & (sic) 2) De poëta cf. Ethé, Morgenlündische Forschunqen p. 55 seqq. et imprimis iza alibi in libro c. t. Jatimat-ad-dahr.
sed quum ultimum in hoc Codice obvium desinat in ^, patet nos tantum exiguam partem totius Diwani possidere. Apographon recens quippe manu Mahmud Paschao al-Barudii exaratum. DCXXXIV. (Cod. 749 (2) Warn. fol. 37-63). Ejjusdem poëtae carmen c. t. et cujus priini versus sunt: O 1 ;^ 0 L*aJü j Sj_.il 0 lt\üj oüibrCjl ,3 slow 0 b jJ oLi ^ C) iJc> J J(j Additus est amplus Commentarius, cujus auctor non indicatur; sed quum incipiat a verbis ,JLc ^UI! Joi» ,A,C certum est, collato H. Khal. (IV, p. 534, vs. 3), Com- mentarium compositum osse ah as-Saijid ‘Abdallah, vulgo Noqrah- kar dicto. 52 paginae, satis bene exaratae, non addita anni nota. Ejusdem carminis alia exempl.: Berol. (Ahlw.) 217—226, e quibus 225 et 226 eodem Comment, instructi sunt, (Landberg) 873 (2); Havn. 242 (7); Goth. 2236, 2237; Lips. (Refaij.) 109, 110; Vindob. 457 (2), 1996 (40); Paris, (de Slane) 1293 (2). Teste v. Mehren editus est in t. Ill libri Baillie, Five books on Arabic Grammar. DCXXXV. (Cod. 588 Warn.) Codicis titulus vetustate passim detritus est, sed ex literarum ductibus qui supersunt, satis tutc adhuc elici possunt verba quae antiquitus scripta erant. Est igitur titulus: .% 1 Lai^l G s • Q-ji (•W' 11 ( x ^.LsUaJl idbCci.il oLo^SI i5 5 Ü1 tJ- ,1,1*0'. 1) Vox in Codice fere delete; tantum superest _ et pars litterae L. Bene rcstituit Höldeke 1.1. p. 742 ann. 1.
Ibn-Asad al-kdtib, libri auctor, obiit anno 410; v. lbn-Khal- likan, I, p. f v <| C( p fl e gi ane ; praeter hunc librum scripsit alium °‘ > quem laudat Cod. nostri fol. 7 r. Quod ad al-Ifgdh attinet, qui liber H. Kbal. non innotuisse videtur, est Commentarius in multorum poëtarum versus, ab Ibn- Asad secundum homoooteleuta alphabetice ordinatos, qui non tan tum difficiles sunt sed etiam primo oblutu mali videntur, revera tarnen pulchri sunt atque adeo eximii. Yid. porro quae scripsit Th. Nöldeke in Z. d. D. M. G. XVI, 742—749. Primum tantum volumen hujus operis hic habemus; desinit ln ex plicatione versuum quorum syllaba finalis est (j*. Hic egregius et multis vocalibus instructus Codex saeculo sexto aut septimo scriptus videtur. Continet 135 folia quadruplicata. Opus integrum est in Bibl. Escur. (Derenb.) 386. DCXXXVI. (Cod. 2040 — Amin 316). de Diwan poötae Abu-’l-Hasan 'Ali ibn-Mohammed at-Tihdmï (f 416) quo vide Ibn-Khallikan n. 482. Carmina nullo certo ordine disposita sunt, ita ut redactio nostra differat ab ea quam exliibet Codex Berolinensis 229 (Ahlw.). Apographon recens 66 folia continens. Primum carmen inscri- kitur *iii lXae bt jls (^j) et ita incipit: iAs liklH v_jLi2s>j (A— Idem carmen quoque primum est in Cod. Escur. (Deren- bourg) 383 (1). DCXXXVII. (Cod. 2039 = Amin 315). Qt. 2.^81 Hic Codex, cujus prima et postrema folia, quod summopero dolondum est, porierunt, continet florilegium poëmatum Mohammed ibn al-Hosain ibn-Musa as-Scharlf ar-Radhl al-Musawl (f 416). Versus secundum homoeoteleuta disposita sunt, sed versus in i omnes, carmina in >_> et ^ exeuntia partim perierunt. Quum Di-
c’-C *-•« ) • ** ?■' t ; A- r■**>"'/ 7/’ y' c ^- j'ö, ƒ £2^
i^olxoait jbo^Ac ^hLw^t gjy»J ,!;( lXj^ Ja^w. *Uf L ?tr s ?- ^ Hunc titulum talsum esse t statim apparet Codicem 472 conferenti, qui revera at-Tibrizii Commentarium offert, ab illo qui Codice de quo agimus contine- tur, diversum. Continet hie, ut ipse librarius recte scripsit in margine tituli, ,wrj ^ytji JlJLlJt tyjo, i. e. Commentarium ab ipso Abu-’l-'Ala compositum; quod mihi patuit cum ex praefatione turn ex collatis locis, a Sacyo in tertio Chrestomathiae volumine ex JasuJI tyo editis. De JasiwJ' ±io cf. imprimis Rieu, De Abul- Alae vita et carminibus, p. 66, qui correxit errorem Reiskii et Sacyi, hunc Commentarium a poëta at-Tibrizlo dictatum fuisse autumantium, quum contra ipse in praefatione testetur, se ilium Abu-'Abdallae Mohammedi ibn- c Abdallah Ispahanensi dictasse. In hoe Codice, anno 126 i. e. 1126 exarato, textus carminum non omissus est ut factum est in Codice Parisiensi de quo retulit de Sacy (Chrest. III, p. 92); sed magnum damnum passus est quia textus ille minio scriptus est, cui gummi Arabicum adeo erat admixtum ut paginae inter se agglutinatae fuerint, et nonnulla nunc non amplius legi possint. Alia exempl.: Paris. 1409; Constantin. (Köprülü) 1322. DCXL. (Cod. 472 Warn.) At-Tibrizii (f 502) Commentarius in lAijJI Jasu*. Antiquus hic est multisque vocalibus instructus sed ineleganter scriptus Codex, anno 589 exaratus. Apographon descripsit de Jong: Acad. Reg. 92. ■ Ênf* /V. ^ Alia exempl.: Paris. 1409 = Scheid. 83 (de quo cf. Sacyus 1.1.); Havn. 262; Caes. Yind. 460 (Hammeri) 399; Mus. Brit. 599; Cantabr. (Preston 26) 115; Lips. (Refaij) 223; Constant. (Köprülü) 1321. Codex ver o Oxon. (Uri) 1195 est pseudepigraphus.
DCXLI. (Cod. 605 Warn.) Commentarius in idem opus auctore Abu-’l-Fadhl Qasim ibn- al-Hosain al-Khowarezmi, vulgo Cadr-al-afddhil dicto (f 617), qui eum anno 587 Samarqandae scripsit eique titulum dedit: ^-o « JsJLwJt _ .Ji A ( CA Codex anno 1065 exaratus est. Alia exempl.: Mus. Asiat. Petrop. (von Rosen) 284, 285; Berol. (Ahlw.) 250. DCXLII. (Cod. 100 Gol.) 5 — O— y >3 Ejusdem poëtae j*jb ^ lo Summi pretii est antiquissimus hie Codex, nam ante annum 496 exaratus est a doctissimo philologo Ibn-al-Djawaliqi (de quo cf. supra p. 357); hie librum legerat coram at-Tibrizio, qui illius partem coram ipso poëta Abu-’l- c Ala legerat. In titulo leguntur haec: L? J y ( 1 iS-i—’ ^ ^ piH LjjJI pi. J. '-hf* " aÜs? 0 j AT> ^ ( 2 ^ ^ <3^! pbtSL aUl «jiai. Paullo inferius scriptum est: plo^t g—IxXJiut ,*2—J 2-/3 s 5 cr ujLxJSI tiAÖ> 3, XaasJJ ïLjSj W S= _ 50 o W \_jlj Laa-aEJ Ulc X_J A_T L^JLs. xftAS^> 1) In jiraefatione legimns Lo pjj-J *Aa&S s-jLa$” ,J. \LA ilL_!3 *0-**>» LjaII y&aj pj'P 1—£~! pjlï’ isAjlflii ^ i_aSÜ5 tAS 1 p^lj ^ ) o — 2) I. e. iljtii
Turn Ibn-al-Djawaliqii manu tres versus scripti sunt qui partim vetustate evanuerunt; recentiori manu quae chartam agglutinavit restituti sunt, et bene quidem, ut mihi et ablata charta et col- lata subscriptione, alia manu exarata, patuit, in qua simiiia tra- duntur atque in nota illa quae in titulo exstat, nempe haec: o- ^ ^5 U pjj v Lx_r (! stlyj ^ p f CH ^ |»U1fi A*AJ! is'^ï XjSWJ! s AS> 0~* XÜ1 Axc «tlsü *U! jl_b! uC üjyi yiaü A+.S? A^l l-5y>! £ <_jUÜ ^ Ar! Ar! gJ! xli A.*Hj K.jU Sj_.A_e ( 3 £«.** üiw In nota quae in titulo exstat, testatur Ibn-al-Djawaliqi, Ibn-al-Khasschabum, hui notam praecedentem scripsit et summus erat philologus (v. ejus Vltam apud Ibn-Khallikan, I, p. t*V> ed. de Slane), hunc librum coram se legisse anno 517. Sed ipse Ibn-al-Djawaliqi librum ante annum 496 exaraverat; quod patet ex annotatione, quae ipsius at-Tibrizii manu exarata, in titulo exstat. Est haec: ^JLc !j_ï . Ixü! Lvp xU! s.xi)j Ar! qJ _^j! g«*-wJ! ^ sslyb £^U2jj Jo_«_C2 se!yj jyi-lt ^Jj! ^ LS^' Xlxi O'jij s.^È «eiyüj »ƒ>!!* ^! s l ,-j-, kAc i* ^A-c x_iU. In fine libri Ibn-al-Djawallqt annum notavit fino hune Codicem exaravit; sed propter detritam chartam haec anni nota nunc non amplius legi potest. Habemus igitur classici operis exemplum, anno circiter 1100 1 Chr. exaratum, quod eandem fere atque autographum habet j ^n iintem. Codicis pretium viros doctos Orïentis haudquaquam edt, nam in primo Codicis folio legitur annotatio, a viro quodam ) aec vox recentioris est mauus, quae quod antea scriptum erat, erasit. > °d. s. p. et legi posset KmAï. %

Codex noster bene exaratus est anno 549. In ultimis Codicis toliis versiculi aliorum scripti sunt. DCXLY. (Cod. 2049 = Amin 326). Ejusdem Diwani recens apographon a fine mutilum. Alia exempl.: Mus. Asiat. Petr. (von Rosen) 287; Bibl. Soc. Asiat. Calc. (p. Pt*); Berol. (Landberg) 418. (- * • / “ 7- * ) C/ Xzrt - - 7.V**.* • DCXLYI. (Cod. 749 (1) Warn. fol. 1—36). Carmen at-Tantardnii (f 485), in laudem Nitham-al-molki com positum et a Sacyo, in secundo Chrestomatbiae volumine, editum, cum amplo Commentario (cf. de Sacy, II, p. 500) cujus auctor non indicatur. Initium est: q-» jij ^ 1 (j\j. Codex 71 paginis constans antiquus non est. Addita quidem est nota diei et mensis, non vero anni. Alia exempl. partim cum Comm, a nostro diversis: Paris. 1454, (Ducaurroy) 42; Suppl. 1947 (10); Mus. Brit. 565 (4), 1617 (4); Ind. Off. 803 (1); Bodl. (Uri) 1274 (4); Berol. (Ahlw.) 265—267, (Landberg) 1049 (3); Monac. 894 f. 13; Havn. 242 (1); von Rosen, Ms. Ar. 95 (2); Caes. Yind. 461 et 462; Acad. Orient. Yind. 184. Etiam de Sacy exemplar possidebat (v. 1.1. p. 505), et infra videbimus, in Codice 1094 (20) 21 priores versus hujus carminis descriptos esse. Idem Commentarius anonymus apud Rosen, Ms. Ar. 87. DCXLVII. (Cod. 657 (5) Warn. fol. 73—171). 1 ^.oUaii ujI.aJ' auctore Abu-Ja'la Mo hammed ibn-Mohammed ibn-al-Hdbb&rija al-‘Abbasi (f 504) ] ); de fiwo opore, ad exemplum libri Kalïla wa-Dimna composito, cf. Nicoll p. 325 sq., et imprimis Hammerus in W. Jahrb., 90, I) In Cod. Goth. 2244 djcitur mortuus esse 490.
p. 67—123, qui ibi magnam ejus partem versibus Germanicis vertit. Dedicatum est domino Hillae Abu-’l-Hasan Qadaqa ibn-Dobais al- Mazjadi (f 501). Antiquus est Codex, anno 571 egregie exaratus. In duabus ultimis paginis ab eodem qui ante Tahmani Diwan um addidit car men Qargarii (y. supra p. 33), scriptum est carmen c. t. aüüA*3j. Initium est: xjLwo-L Oj._s-j._j! LLjs ^A-J! xli! ^jA_ao UIav.s-!. / ^f - "Jyk DCXLYIII. (Cod. 834 Warn.) Idem liber. Codex anno 933 exaratus est. Alia exempl.: Paris. 1426 (1) et 184 (ap. Flügel, W. Jahrb., 91, Anz.-Bl., p. 10); Bodl. (Uri) 850 (4), 1260, (Nic.) 320 (1); Cantabrig. (Preston 10) 148; Goth. 2244, 2245; Lips. (Refaij.) 243; Berol. (Ahlw.) 269, 270; Caes. Vind. (apud Hammer) 484 (a) et (apud Flügel) 86; Escur. (Derenb.) 474, 555, 759. Excerpta ex boe libro exstant in Codice 881 (2), de quo infra dicendum erit. DCXL1X. (Cod. 2146 = Amln 427). Fragmentum Diwani summi poëtae Abu-’l-Mothaffar Mohammed ibn-abi-’l-‘Abbas al-A biwardi (f 507). Praefatus est Ibrahim ibn- al-Haddjadj c Ali al-Ahdab A-A-oLM) at-Tarabolosi qui, postquam poëtam magnis laudibus ornavit, testatur se exemplar Diwani ejus invenisse antiquissimum (JÜL U/«Aï j, Oj 5 Ls> v ) detritum, ex quo novam collectionem fecit. Porro testatur Diwanum diyisum esse in duas partes, quarum prior circiter 1000 versibus constans in- scripta sit oÜA^\aÜ , altera 5000 versuum complectens oL*L*.!S, sed de oL_J.A_s-j.-i! etc. de quibus loquitur Ibn-Khallikan, Vita n. 685 nihil observat. Apographon hocce, perspicue scriptum sed recens, abrupte in medio carmine explicit. Provenit e bibliotheca Mahmud Paschae al-Barudi.
DCL. (Cod. 1019 Warn.) • Titulus in Codice est: iAbbtil j»UbU oLa^uJI i_>LU ^■iLxj' UJ! ^yaJiSi ^.-vx-SaJI Ay. Commentarius quem ‘Abd- al-Mohsin al-Qaicari, composuit in partem priorem Diwani et quern anno 759 absolyit ut ipse testatur in subscriptione (^,-s Uiy jli *~i ij a ^yaxftjl A_x_c ‘ L ysi! *U! mJIj q-i u^bLi» dr* \-iUoj ‘ Jaiü ^Ux>Li &,aav t_e->L+> jjn jxi-E A=»b5! “^•0 ‘ y_sn.?). Doxologiae initium est: ( qLJJI ^AyJ U iAjI qI , et prae- latio est haec: « q^AI! oulfte-j ‘ \-o.xii oiSlaJ qIs A*Jj ^ J-c «LXi’^t cn o^-*^ ^5 ‘ cr*—7. ^ o vuiaj Jj «vjyJI iCïs-L/Oj 4 UwjUw. CTj “ v3j*.<; (jo[j.i» Xiycxi 0_e £ JAM i>Ls I IgUJb lAJAl j—j. bL_j ( J.xi'it IA-5 5 J-xxi^Aj jftj “LAsJj L^alailj * Ilias» Lpjxxjlj «NSjUj £ UtAj w Srf>^) Q-* * jyjiS! (3 J**" oIjwX^VaJ^ «ysdy Jbl*J£jJ ‘xjjjjil gLJaJI **■!! _yUi ‘sAjt^j AjL: Axfti! öJJL, £ ♦_A.il 0 I (j^Us* £ ^*aail (J.E l^yail< Irsyi ja^Aj « sAjAe Ajty yly^l qU^> j-e W . 5 w . ? Ow o S.XÏ oyitj u A_Ji j 5 L:<iu j lil-x-J sAxalsxi 'wAxJ_j “ L M>» j^l oU*X;S? ^ ^a~> 5 £ L^xsIjS; ol*AsJI Ü c <iUö J, ^.xXCrLsij ‘ i_jLe"it »j~>5 cr* ^ O^-- 1 £ Ql*.xx<xil *.jl ‘ qL*.II iikl.II JLjyj LxxaxxxX «yUA^I. Al-Abiwardi in brovi praefatione, prosa rhythmica conscripta,
quam amplo Commentario illustrat al-Qaigari, promittit, se hoe in libro nee carmina laudatoria nee satiras daturum, sed cum elegias in quibus de Fortunae injnria queratur, tum talia carmina in quibus suas laudes gentisque suae gloriam praedicet; quibus verbis addit, talia carmina quae composuerat alio quoque libro, nempe , contineri. Primus qui expli- catur versus est: , , t „£ -oS mujmJI Lbl jy' ^ er* Est spissus Codex, bene exaratus, non tarnen ab ipso al-Qai- §ario, ut censuisse videtur Codicis possessor qui titulo subscripsit haec: XjLjwmj ^ »h£- ^; hoc fieri non potest, nam in titulo, ipsius librarii manu exarato, solennis ilia formula &LII x5\, quae non nisi de mortuis usurpatur, addita est. Aliud exemplar hujus operis mihi non innotuit, sed Diwan al-Abiwardii est in Bibl. Paris. 1398; Mus. Brit. 602; Monac. 518; Berol. (Ahlw.) 275; Bodl. (Uri) 1196; Escur. (Derenb.) 371 (2), 420 (1); Cod. Escur. 370 et Constant. (Köprülü) 1338 continent DCLI. (Cod. 527 (3) Warn. fol. 40). —O-o 5 5 -- % At-Tograjii (f 514) celebratissimum et jam sae- pius editum carmen. Solus textus, duabus paginis comprehensus, hoe Codiee continetur. DCLII. (Cod. 2117 = Amin 398). Secundum inscriptionem in fronte Codicis hoe volumine con tinetur Commentarius in carmen praecedens, quem scripsit Abu- ’1-Baqa ‘Abdallah ibn-al-Hosain al-'Okbart (f 616). Cf. H. Khal. Y, 293. Incipit post bismillam: Jis uC j|jiLi)b \
gil. Ita fere etiatti exorditur Cod. Escur. (Derenb.) 325 (3), sed differt Cod. Yindob. 467 teste Flügel. Codex guni nota caret sed fortasse ad saeeulum decimum refe renda est; cum vermibus tuin aqua grave damnum passus est. Exemplaribus bujus Commentarii de quibus supra mentio facta est, addatur: Berol. (Landberg) 919 (1). DC LUI. (Cod. 2120 = Amin 401). Idem carmen deinde Commentario uberrimo instruxit Qalah- ad-din ag-Qafadï (f 764) s. t. £ |*:SWjl (j;óJl (s. >_x>iil v£aa£) v£***il “,*il*i! J., quem nos bic non possidemus *). Ex boe Commentario plures alii originem duxerunt, quorum major pars nostris Codicibus continetur. Yalct boe de Codice quem h. 1. descripturi sumus ut docet exordium operis ubi legimus: Aju UI (Ja jyii/o ^ su-Lwkll sA-yofl-ll Jtc oLUxj IAm (.sAsaoJI Jaa1s> La*ai! ^1 q-jI QjA.it ^.)ï1.ao ■—*J^HI [»UbU. Nomen epitomatoris et Commentarii titulus desunt. Subscriptio est £ (^lX-JI l^Oiil UjL-X-5^ (JA XAaIxJ .-AVAj U IA^ gil xli jOLJI ^ -Iblsil (jiuO yUJJ “ j»^il Hisce verbis praeoedit Jilü y^wJIj J,! }; .wü „LoAi! 'AP olï ii-*~II , quae scriba Codicis Gothanae 2248 (1) pro titulo habuit (vid. Pertsch IY, 261), sed quae auctoris judicium conti nent de versiculis quae praecedunt in fine Commentarii. Codex 137 folia continens anno 1079 exaratus est. 1) Exstat hie liber in Acad. Reg. Neerl. 95; Paris. 1393 et 185 (ap. Flügel, W - Jahrb., 91, Anz.-Bl. p. 10); Bodl. (Uri) 1200, 1203, 1206, 1232, 1275, 1280; Mus. Brit. 1666; Havn. 263; Caes. Petrop. 136; Mus. Asiat. Petrop. (Rosen) 289, 290; Rosen, Ms. Ar. 88, 89, 90; Vindob. 466; Escur. (Derenb.) 322, 323; Cid. Hammouda p. 15; Bibl. Soc. Asiat. Calc. p. ff; Berol. (Landberg) 6, 450; Constantin. (Köprulü) 1326.
DCLIY. (Cod. 2119 fol. 57 v.—92 = Amin 400). V- \ Aliud compendium ejusdem ag-Qafadii Commentarii quod redegit Mohammed ibn-Musa ad-Damiri (f 808), jam saepius descriptum v. g. in Catal. Monac. (Aumer 566); Berol, (Ahlw. n. 281, 282). Secundum Ahlwardt huic operi finem imposuit Damiri anno 769 sed in subscriptione Codicis sequentis idem opus continentis legitur annus 779. Apographon anni nota caret sed aliae partes ejusdem Cod. yel 1065 yel 1066 exaratae sunt et quidem ab eodem librario. Sequitur in Codice haec inscriptio (f. 91, 92) *LJ ^Lu *3 (sic) i^5* Est nudus catalogus 134 nominum non commentario perpetuo sed tan tum hie illic notis marginalibus yel interlinearibus elucidatorum. 1) Ita legitur apud Brill, Oat. period, n. 554. Pertsch IV, 203 _*_[! H. Khal. VI, 155 Supra ad nam. CLIX pronuntiavimus Baharaq.
DCLVII. (Cod. 1006 (1) Warn. fol. 1-57). O -■ 0^0 5 > > Jju auctore Badr-ad-din Abu-'Abdallah Mohammed ibn- abi-Bakr «&»-'Omar ad-Damdmhii (f 828). Initium doxologiae de- scripsit Tornberg (Catal. Upsal. 103, p. 81); non plane convenit Cum textu Codicis nostri, in quo scilicet longe fusius exposita est ad-Damaminii (vel, ut in nostro Codice appellatur, Ibn-ad- Damaminii) genealogia; pro uL^I, ut edidit Tornberg, legatur > P° st addatur , et pro legatur Minus accurate dixit praeterea, hoe ad-Damaminli opus esse Com- mentarium locupletissimum in at-Tograjii carmen. Etenim in prae- fatione narrat ad-Damaminl, se Alexandriae virum audivisse, doctum et scientiae studiosum se appellantem et summis laudibus Commentarium cumulantem, a Qalah-ad-din ag-Qafadio (f 764) in compositum, sibi igitur in votis fuisse ut hunc Iibrum acquireret deliciisque ejus frueretur. Tandem Iibrum ilium nactus es * anno 794. Legit, permultos errores deprehendit, et malum °sse vidit; quapropter hoe opus composuit ad errores, in quos a Q Qafadi inciderat, indicandos et refutandos, quod acerbius saepe quam par erat fecit: «SLJó ^ ^ L5** 1 O 1 j ‘ Ijswit V_0^5i Cr JC.JI L$-£j oL&>UI AjaLJ UjLto^xc!. Speciminis instar describam initium operis, ubi refutare conatur auctor sententiam ag-Qafadii de titulo earminis ;w>M: ^ '**'“"* L_rlj U s "jij ^ s LfSLS^Is Lf«£> j V jül l-frisls L^JIs f*— 5 (•)-* J,ls j*X*iaxi (* ^
IJl# «it v 1 -^ cfi o-^' 1 j*' 0 ' a~ iüs; ^3 ü.a».:> l=--vj Lg-S c*é|jj (*^*J '■fik V;* J ' *A' 0 '^ ,3 ij_jlï (jolijt q! 'A-a-e» i-NAs^ j—lAjjjÊfi j 1 *^" v_jyJJ 0 ' (5s-*J téUj ij ***^ L_£_it suUaoÏÜI slV? Xa-o1$ qIs JLaai'^Ij i_jj>'iSLi Bj^av.x ;£aa>^ BAaaes J.-E jA-J (»*.k' c j' a fS* (3^ X-sltofi, tSÜbLj <$J tó^S^Uj »A-C y ( _5"^^*- 1 *!>■* L -*^ 03 '^ OjAv ,5 AJtï^Ü jüLöïif UI JjJjt j^Xj' *-A-S' ^Usl/i3^ xJo^Ui 5 *J>-S ^ * X^E*- ^-J-l < t. j*.Aji*XSlj öj*A*A*- ‘Vï'' 0 '^ ^4^ &&LJI j, loLXït ^ySlwtjjl ^a.1 1 qL^ 1 i}^ ^ vy 1 - 5 *A^ !*ƒ>. bU X^IaesJI BiAjIjs-j j»^lifi q'-a-jjJ. qLaaS^ (? God. bA-jj) Bj^—^ U'j aüLSü LjJyJj *5 Lajyisj y-s-j-J ^-*JI Xsl*i2t q! X=>lAEajS a E (JaIÜI A*fi ? ^JjS ^5 '^Ui 1 »>*? Jsj'uw _j' 'Ül —te _j£*J ^ qIa^U! &}Cli Üaaee- J .A _j.j 5 iJl-A xJi KïLs'i! JAj v_s.aXs ü»Aait sA.£J qjJCj yj l*lcl (jA^*ü jjvc LjaWaj. Codex, vocalibus destitutus, currente calamo exaratus est anno 975. DCLYIII. (Cod. 2064 = Amin 341). Ejusdem Commentarii Ibn-ad-Damamlnii alterum et pejus exem plar a fine mutilunu Alia exempl. praeter Upsal.: Escur. (Derenb.) 325 (1), 560. DCLIX. (Cod. 1036 Warn.) ,/..?* if auctore Taqi-ad-din Ibn-Hiddja al-IIamawi (f 837). Est compendium Commentarii a§-(>fadii. In praefationo ait epi-
tomator, ac-(,'afadii Commentarium prolixiorem esse multaque con- tinere supervacanea. Loquitur deinde de Ibn-ad-Damamimi in ac-Cafadii Commentarium animadversionibus, ex quibus baud paucas describit; tum transit ad at-Tograjii vitam enarrandam, auctori- tate nixus Ibn-Khallikanis et c Imad-ad-dini in al-KhavUa (laudat etiam iyjüt bujus auctoris, sed verba quae describit etiam apud Ibn-Khallikanem exstant), et tandem, nonnullis bujus poëtae carminibus descriptis, ipsum eommentario satis amplo illustrat. Annus quo Codex scriptus sit, indicatus non est, sed ex multis notis, ab illis qui Codicem legerunt, scriptis, apparet, eum anti quum esse, quippe nono Arabum saeculo exaratum. DCLX. (Cod. 147 Gol.) Ejusdem libri alterum exemplar, anni nota carens. DCLXI. (Cod. 777 Warn.) Commentarius in idem at-Tograjii carmen, compositus anno 990 ab Abu-Djom'a (&**»-) Sa'id ibn-Mas'ud al-Marrakoscbi ag-Qanhadji, “ iCjï ^ ‘ -Lsaj^! (qui titulus in praefatione occur- & rit) inscriptus, et sultano Maroccano Abu-’1- C Abbas Abmed, Scba- rifo Hasanidae, Abu-'Abdallae Mobammedis filio, quem commen tator summis effort laudibus, dedicatus a ). Codex anno 1028 exaratus est; ex subscriptione patere videtur, eum ex auctoris autograpbo esse descriptum. Alii sunt: Berol. (Ahlw.) 286 et Mus. Asiat. Potr. (Rosen) 292 (1). o - . -- .. - ° - Accedunt duo carmina. Alterum, ,3 ‘ O 1 ”*. *— “ inscriptum, compositum est ab "Abdallah ibn- 1) H. Khal. V, 293 male hunc Commentarium adscripsit f I u ' jam anno 819 diem suprcmum obiit, quum auctor sine ullo dubio Schariii Zaidan esset coaetaneus.
‘Alid-ar-Ilahman Primus versus (constat autem carmen 100 versibus) est: IlXjj J, 1 ^^ ligJb <A*«J! J.*it Alterum carmen, 36 versibus constans, compositum est in ° i 5 laudem Schaikh-al-islami Abd-ar-Ra’uf al-Monawi as-Schafü, 0^*5 U\ J,LaJ! £-o> <% 'ijjjjJKf, x.4.Zi> kAc. Primus versus: Codice 1496, praeter alia, continetur versio et explicatio car- minis at-Tograjli, auctore H. A. Scbultens. DCLXII. (Cod. 109 Goh) siA-yAs elegia Ibn-'Abduni (f 529) in Afta- sidas, cum Commentario bistorico Ibn-Badruni, inter annum 558 et 580 scripto. Turn ipsius poëmatis, tum Commentarii varii tituli traduntur, vid. Ahlwardt ad Cod. Berol. 303 , Pertsch ad Cod. Goth. 2252. Codex cbaractere Africano exaratus est anno 996. DCLXIII. (Cod. 733 Warn.) Secundum exemplar, anno 1030 negligenter exaratum. DCLXIY. (Cod. 770 Warn.) Tertium exemplar ejusdem fere aetatis. DCLXV. (Cod. 755 (4) Warn. fol. 51—147). Ïütl+J'- jiy-A i_jl'A ut fert inscriptio hujus Codicis contmentis epitome ejusdem Commentarii, facta ab Ahmed ibn Mohammed al-Khalidi a^-Cafadi. Codex anno 1021 scriptus est.
DCLXYI. (Cod. 1601). Apographum Praefationis Ibn-Badruni et textus poëmatis Ibn- 'Abduni, e Codice Petropolitano anno 1256 (1840) factum. Donum Weijersii, qui hoc apographum a Gottwaldt acceperat. DCLYII. (Cod. 1104 b Warn.) Carmen I bn-'Abduni Arabice et Latine, additis fere ubiquo annotationibus. Warneri autographon. Fuse de bis et de aliis qui in Europa sunt Codicibus egit Dozy in introductione ad suam hujus operis editionem. Vid. porro Pertscb 1.1. Addendum Berol. (Landberg) 184, 908. DCLXVIII. (Cod. 2135 (a) = Amin 416). «O. Dlwan poëtae al-QadM al-Arradjdnt (f 544), Nacib-ad-din Abu Baler Ahmed ibn-Mobammed ibn-al-Hosain. Cf Ibn-Khallikan n. 62, • ed. Slane p. Tl, H. Khal. s. v. et Cat. Berol. ed. Ahl- wardt. n. 67. Diwan alphabetice dispositus est, sed boe apogra phon non procedit ultra carmina homoeoteleuton j habentia. Cc- terum redactio quantum ex primo versu judicare licet, convenit cum ea quae offertur in Cod. Berol. 320 apud Ablwardt. 1.1. Apographon recens est. DCLXIX. (Cod. 2135 (b) = Amln 416). Oir» 2^?“ Eragmentum ejusdem Diwani incipiens in medio carmine in — lol. 10 v. 1. 16 praecedentis Codicis et abrupte desinens fol. 59 v. 1. 4 ejusdem Codicis. Apographon satis nitide scriptum es t, sed utrum meliorem textum olferat ac praecedens valde du- bito ; ceterum recens est. Sunt 20 folia. Praeter exemplar Berol. aliud est in Mus. Brit, (von Kremor) 173. DCLXX. (Cod. 2063 (2) fol. 67 ad iin. = Amin 340). o,, r w -o s. xlil JÜii quod poëma compositum
tf. YJ iffi a Naschwdn ib n-Sa'id al-Himjari (f 573) anno 1865 edidit A. yon Kremer. Initium deperditum est nam primus versus qui occurrit est vigesimus septimus apud von Kremer. Textus elucidatur com- mentario prolixo kistorico probabiliter eodem, qui etiam in aliis exemplaribus legitur. Codex anno 1090 satis distincte exaratus est. Alia exemplaria omnia eommentario instructa: Mus. Brit. 1068; Bcrol. (Ahlw.) 344; Yindob. 482; Rosen (Ms. Ar.) 72(2); Frag- mentuin: Ind. Off. 1038, XIII a. biliter 'Abd-ar-Rahman ibn-'Abdallah ibn-Ahmed (f 581) takhmiso auctum a Schihab-ad-din Abh-Mohammed ‘Abd-al-Halim ibn-Tai- mija anno 668. Seripsit quidem as-Sohaili carmen cum homoeoto- leuto ^, hinc iw.-'.jüi SLA—yaiü! dictum (cf. II. Khal. n. 9479), a pluribus takhmts amplification (cf. quoque Aklwardt, Cat. Berol. n. 345—364), sed nostrum takhmts mihi ex alio exemplari non innotuit. Initium: y ~0 J - S — Lüj £ yli liUyó q-> Uk> q' gunt 3 folia anno 868 manu Ibn-al-Lobudi exarata. DCLXXII. (Cod. 774 (4) Wam. fol. 55 v.—94 v.) X=-.sJUjT carmen quod nonnulli ab Abu-'Abdallak Mo hammed ibn-Ahmed ibn-Ibraliim al-Andalosi al-Qoraacht (f 590), plerique vero ab Abu-’l-Fadhl Jusof ibn-Mohammed ibn-Jusof at- Tauzari, vulgo Ibn-an-Nahwi dicto, compositum esse affirmant; cf. II. Khal. IY, p. 551, et Praef. in nostro Codice. Ibn-an- Nahwii aetatem nee II. Khal. indicat, nee as-Sojuti, qui pauca de eo refert in Vitis Grammaticorum (Cod. Doet. Lee, fol. 179 r.) DCLXXI. (Cod. 1832 — Amin 101).
Additus est Commontarius c. t. jl—■?! ‘ - - s ‘tó-AiJl, auctore Zain-ad-din Abu-Jabja Zakarija ibn-Mohammed ibn-Ahmed al-Aneari as-Schafi‘1 (f 926), qui eum anno 881 ab- solvit. Quaedam ex praefatione delibavit H. Khal.; nos ea dabi- mus, qnae ad metrum spectant, quod non est jeneb, ut legitur in Flügelii editione et nihili est, sed al-lchabab, de quo Commen tator haec: l-aa^-L yiic (joLwJi ^£?***l ^ XXS’&Ó-i* Ï^.ACj ^ XAA_s|^ ■ L.AV.J ) \ ?.A~— ^A—^L^aaa^>^ (^JAA-^ ^A—£ U C ^liAA3eCi.Ajlj aÏ^ jLeiilj JyAij lA*J ^L*a3^!j £ L.^.aai £-;SUaSt £_a\ Est autem metrum carminis Ibn-an- Nahwii idem atque carminis illius quod occurrit apud c Abd-al- Wahid (p. W edit. Dozyi), qui illud a quodam suo amico, c Ali ibn-Hazmun ex urbe Murcia, inventum esse contendit, et falso qnidem ut videtur. Ex Commentario de quo agimus patet, Arabes illud ad speciem decimam sextam, i^aXaI!, referre; confer Frey- ing, Darstellung der Arabischen Verskunst, p. 291 sqq. Codex non antiquus est. Vt1 » /•. ‘i V Exstat hoc carmen cum eodem Commentario Bodl. (Uri) 1274 (2); B erol. (Alüw.) 389—395; Lips. (Refaij) 319, 356, 358; Escur. (Derenb.) 441, 521 (1); Brill (Houtsm.) 11. De exemplaribus carminis ipsius sine comm, vel cum aliis cf. Pertsch ad n. 1539 (1). >V > ■ .. ii fVf Z A U. ~iVXiC. M. A f J~* // et*. Caw. j c /tit C ^ &J zj - sy DCLXXIII. (Cod. 89 (2) Gol. fol. 46 y.—103). Oontinentur hisce foliis diversa carmina breviora ex anthologia, quadam ut videtur desumta. Initium saltern deest, nam nunc post
bismillam statim sequitur inscriptio: Lajj j.'iLii) deinde talclimis ita inoïpit J,Ui! cj" c 3 Nomen proprium neque in hoe neque in sequentibus carminibus occurrit, sed fol. 77 v. incipit nova sectio cum inscriptione: nX*o^ yJ>. LuJIj jLi.J! £ et in hac sectione (fol. 98 r.) occurrit poema satis notum quod auctorem liabet Abu-Madin hospitem (3_jj-i) Tilimsani et jam descriptum est in Cat. Mus. Brit. n. 175 (7) (ubi male nomen legitur j--? 1 ) et in Gat. Berol. (Ahlw.) sub n. 371, 372, 373, 374. Poëta vixit exeunte saeculo sexto teste Ahlwardfc qui putat, noscio an recte, eum differre a Sclio c aib ibn-al-IIasan etiam Abu-Madin dicto et anno 594 (vid. Cat. 1.1. p. 253) mortuo. Hunc poëtam etiam inter vivos fuisse quum auctor nostrae antliologiae scriberet e Codice nostro patet, sed nomen ejus et anthologiae titulus adhuc latent. De Codice vide supra ad n. DXLY. DCLXX1Y. (Cod. 2089 — Amin 366). \ Continet hic Codex, si tali nomine digna sunt 3 folia fortasso easu quodam colligata: 1° carmen quod dixit Abu-Bakr Jalija . ibn-'Abd-al-Djalil al-Andalosi in principem Ja'qub ibn-Jusof ibn- ‘Abd-al-Mumin (f 595) cujus initium hoc est 1 ): 2° breve poëma 0 LwJ^i' c| A-j fJÜ L*s 3° carmon quod dixit Schams-ad-din Ahmed ibn-Mohammed al-Badt'i (^-«.jA-aJ!) in laudem as-Saijidi al-IIosain ibn- c Abd-al-Qadir ibn an-N^ir anno 1093. Initium est: G O- 50, OZ ^ . . A3nj AJjJS *JU> '3-i 1) Puncta diacritica a me addita sunt.
DCLXXY. (Cod. 1952 = Amin 227). Q-r *11' 'Aah Poëta 'Abdallah ibn-Hamza cognomine al-Manuur billah, fuit imamus Zaiditaram Jemanensium et diom supremum obiit anno 614. Abu-Makhrama in opere bibliographico Cod. 1956, f. 10 y. his yerbis vitam ejus describit: i'Y 0j ^y—} *11' ^jt *11Ij cH o^ 1 L V £ a-- ^ r u ^' er - ? er^ ^ o** Q~J j*~wa1! 0-J «11! (AwC qJ y «1JI iAaC >-i' O 4 O"? ü" w '^ CT? CT W '^' O 4 £7?' V^l er* v^S **j! (*^1 r U] '-jj— 1 *9 y=^j 4 Sib'w-*0=-j y^*.wj (^Xs»! ‘S-iw <AJj XL! aoLw.lt jiA*J L*aXi^ qK’j j»kl*l! SlXx J. l ^iaj‘ 5 =» v_ytlt ^l*wlj L_l(c wLxJji ( y_y jjvc ^SLÓUaXlt i_SÜA3j '-JJtil ^l*.wt q* CWJ \_JÜf «jL <AjjJ ^ CT* £/j. (Jó l.V-s-5 j-c &U1 ywij J. ^ X, 0 yi s^Xe j; *A_c *J 5 mL'! o j0 ixJLs? £ Ut ayAll iiy, iwoo' oUKj Jslsdt «Jj yvjüli^it OjJI £ & - djiLI JL ^ J_wJI 0 UxT: «Jy LfJwo a^LwJt JLS^I ' L5°>J ( 4 (5 — ^Xi^t it ( s t5^>^ u^J-ai 1 xJliw £ Cy°S LsiWs tiyLïl qKj 4 üfiAwjlt JiLft-lLlt y> ti-lö BjtAjdt «Jys ayL; J > Snperinscribitur yj jd*J. 2) Deëst in Cod. 3) Cod - <3^- 4) Cod. Ut. 5) Addidi. 6 Cat. I. 63
tjj' (^'s o E <^ ! ^j 3 cr^ (_gOU*J qS) U Li.S*l;W«! 1—i-J (JS-> (jr*A £ p yolüi liUil (^jLi Up> U *-As **.£Ü»j *-J! i_*—X_5^ A-ïy p-A> i-jjjS 0-J «Jj! 1,*^ v!^- o-*^ ^AA. j.Laü JA/Jy ö 1 ;*^ ( 1 l_S>^ ^ ü_s>bL.*_J! ^JjJ} 1—0,L> !A_*—*-*.-^ _j—J-j* Jyy ^—^-7-jj y-t~^-J >4 _>UJi A.yO ApP- pl> ( 2 L_s^!jjl i_a-a—w—jL—j j-bj «.J^t * 0-jJ 0» X-i^Lw I +,,ïiy ( 3 (Jv^_*—W »A_*_J l_A_i 0—^-jty ol~*-s fcxjbj XjUw^A-J yytwjj óbL'i sA*«Ji ^ j. ^-J A+^ } xUI uT l~^v-* o ,l ^* M ^’ j,lüi ^Ls\^-b *.jy.cP XjAjJI X„sby (_cJ>Lpt 0J ^1 AaiSy pLs ,A'' X&« l-a=*Lao 0j LgJ 0jjywl**JS *—sL3-y aXpa jajj'j XpXAt x*iLs i_5-^j pkïAJ|y iP.ülio qUj> v_X>Lö al—& ^Ji *._jy.cP V—' 1> - s j >3A*aj _p y 3 ^L. I* vjujy^l JiUSl 0^9 iPibi- J, £+>y (d*N (jaIAo J~f} »vX*^_5 *.A«=>5 jbslj jüJu^il 0 A Söjj X*i^Jb yijlj 0jJjü ƒ1*, 3 0^-! u**J Lo v^ 1 püjS LgJU HlX-wIs oblüXc' ^y pA-A" o - ' ^j-^° l.^' CQ*****' 1) Sic sec. textum Diw&ni, p. 93. Cod. LS-^yj bLi' Ayy. Carmen anno 006 pactum est, secundum inscriptionem in Diwano. 2) In Iliw. iP.lftl' vAr*" 1 ^ ^Ao'!», (_5>*ib 3) Diw. «d^m.
CjJuS L£y£ó* q!j g^M i3 ;*2bJ! HoLcj, v_sbbb' 0^5 gsbiit J^b s ^0* bwi 0^5 U 2 ^’ ^ji>! ^-c ,3b Ol£ 3C_s> (JU* i»JLtwJ! uysS u*Lbi ióolc IgJ bjjiXwd Ü* 1 »$ JUb |*^Jb IbJÜ ^lil Ls? 3 fiJjO yy>5 (*-§4>fy* tf>—“5 Lj-*^mo ^1 jLaj &U! ^-jAJ y»obüt Xa*li^ i>! ilbvj ^.LvLilï B.av.£: ^wb’ X-X_-v. 3 i 0—J ^X^v.1! J}=>0 jLwjL 0^ Jb! yo' 0^ .b: 3^ 0? ^ybb! |»j c \SoX^- q|j I*b^ï 3^_jj &_? 0_J &U! A^c j.UUt uj^-J- 04.JI ^ «AJj (JÖXJ bbw 0^0 vi>Jb> XLb a^-M.V-r ^cbo*^ Xj—7" 0—^ &b! üjUXwj s__ix_c £jjt. Praeter haee, plura quoque de eo leguntur a pud Khazradji in Historia Jemanae, Cod. 302, p. 129 seqq., nee non in initio Cod. 1994 6. Diwanus divisus est in species (^b_ü). Prima et particula se- cundae deperditae sunt quarum inscriptiones vide in Catal. Mus. ® r it- p. 749. Prima quae integra exstat qaeida inscripta est: Lr^ v ^b- 0^ Hobs 3^ iïtXwas ' N-.b— b*. Plura alia ad enndem scripsit poëmata in hoe Diwano obvia. Hane excipit qaqtda inscripta £yJ.j ^lybajL 0.*o> 3-? *-s^ ^b Tertia ad Emirum **$y! ^ A*^ qjAJI ^ibö, edita est a Land- herg in fronte catalogi. E ceteris hujus sectionis poëmatibus, ad sequentia lectoris animum advortit Landberg. P. 8 0,5 A_s ijls L^m: 'JlJlycl jvXijj lij! ada^* Ab>b Axa* qI^e 0/> xAe. — P. 17 0^Sb^u j*4*l*jj j.baj! X.<*j 3_j Js — P. 23 SjLbJI 3 >U> jf ^b^LJj Uy> $5 ö“Ia Xa*v 0b*Xi 3 l}büj. P. 35 ^-jSWÏ 0Jj^"j! ^! xb| 1) Sic emendavit Landberg; Cod. LS^AJb
1) Cod. V.jLa^jJI. OLwa3 | f- —*. ■ ’ lXa^I^Q^ jA^IwO xlfi Jyw jjl JLili'i) ja5"Lj £jo IlXS 1 j*^JI Lij la J.L i^a — P. 38 jöj v*—?j i5 v_Ra**jIj qJ^-I ol—f lg.Aï J.j5 <A_Ïj |>Lui XxSj j, *!*♦ — I 1 . 44 X^l^jj 0 UaL« jjT'—j 1—aJj, — P. 49 £ ü>j «jLmj jaa5>jI »Li>! tjS'tjj i_jjül Lï'Ls- jts } ‘t.. xaam qLci^ — P. 65 xisiAL (_£i3 go^lXj siA? 1 jlïj s IlXaj1 ^*-Xj *Lf Xaaw ^j>L ~~ P. 93 xsjxj l-laXj liU—Li ^y> jajLwJI Ojjj xxL lX_Sj JIsj &*XjM a—i) iS j»yA.—o - ^ o** 51 ^x^-^ - . —• p. 106 i3i5j qJ '-Xij XaaIcLI l-a&A,*) J^Caj ( ^yo L5 J! l^j t\aj' 5 |.^IaaJI Ux^La (J.c XajlX.IL j*.c <_JLb ^ ^.jL Haec igitur species inscripta erat oI_a_jI_£_*_JI ^-s. — Species tertia inscripta est p. 114 oLLL^ £ j.bl.AAJ! &aJLe ^ v^JLÜt f i^IIlXj JlljXj Lo 5 X—oU> LjA-^tiXll. Haec pars multa ad historiam religiosam Jamani cognoscendam continet. Imprimis notandae sunt duae longae qa§idae: altera p. 124 JwwaaXJl J. JjjiJI, altera p. 139 XAaJi*Jt _ol ^s. Quarta species, inscriptione carens
Sextac inseriptio est p. 183 léL-iX-i Uj olija 3. Imprimis notanda in ea sunt carmina inscripta p. 185 slX-S 1 jlïj olao — P. 186 UJJfcÜ ^^3- — P. 215 \ si_I—j^ciAxi ^3 j,bL_iïi. — P. 218 ujj-osjf. — P. 220 Uls xXa*a 5 r ^UH. — P. 221 LpL> J> ^Jj'S _ p. 222 L^ó ,JjCÜ\ Ji> — P. 224 Js r bLJSt «lX^L/O^ \üLc — P. 224 LaxJLc (3 j»^Ud. — Septima species agit p. 239 vjUlXj Uj ^i'LL' £. Continet elegia post mortem matris; fratris Mohammed ibn-Hamza; 'Azzan ibn-Sa c d (vid. supra); Sultani Sa c d ibn-Bischr ibn-IIatim; Emiri Mohammed ibn-al-Mofaddhal; Emiri Djamal-ad-din Ahmed ibn- Jahja; fratris Qarim-ad-din Ibrahim ihn-IIamza; Schaikhi c Ali ibn- Mangur; Sultani al-Eadhl ibn- c Ali ibn-Hatim (f 604); consobrini bmiri Qalah-ad-din Ibn-al-Mortadba ibn-al-Qasim; Emiri Schams- ad-dm Jahja ibn-Abmed (f 606); Emiri Madjd-ad-din Jahja ibn- Mohammed. Codex (274 pagg.) optime exaratus est; yocales necessariae plerumquo additae sunt, puncta vero diacritica interdum desunt. Ut in initio, in fine quoque Codex mutilus esse videtur. Interiit saltom ultimum folium subscriptionem continens. Alia exemplar.: Berol. (Glaser) 34; Mus. Brit. 1668. (, h ° /(>Ci DCLXXVI. (Cod. 881 (1) Warn. fol. 1—42). Biwan emiri Hosam-ad-din ‘Isa ibn-Sindjar ibn-Bahram al-Irbili ul-UdJjin (f 632), collectus et ordinatus ah ‘Omaro ibn-Mohammed ibn-al-IIosaia Damasceno. Divisus est in septem sectiones (J^as), I JjiN ^ xJIj' L**j; 2 a qKj «Jlï Uas; 3 a ^yo «Jls U*s oL*_^l; 4 a obyüt oLolil a /> «Jls U-ó; 5 a *Jla L*s ^yOJ 0a LJfj.ii ^yd is—Sis L^j; 7a \Jls L*S (b O^OjlXJI). Codex scriptns est anno 1015.
422 poësis. DCLXXVII. (Cod. 1094 (11) Warn. p. 44—97). Permulta carmina ex hoe Dïwano, quibus hic titulus praefixus est: J-öUJ! £jJ-' Tl* j£-* QrfO pyJLc» óiUJ. In margine recentior manus addidit quaedam quae yerbotenus conveniunt cum iis quae in Hadjirii vita scripsit Ibn-Khallikan (I, p. oov, paen.—óts, 1 et 6_7) e quo auctore sine dubio desumta sunt. Alia, ex eodem desumta, in altera marginis parte leguntur. Codex, saeculo octavo exeunte exaratus, describetur in Cata- logo Codd. Persic. Alia exemplaria sunt in Bibl. Y atic. 360 (5); Mus. Brit. 1080 (4); Ind. Off. 829 (3); Berol. (Ahlw.) 456, 457, 458;Monac. 515; Mus. Asiat. Petrop. et in Bibl. Soc. Asiat. Calc. (p. Ft*). DCLXXVIII. (Cod. 867 Warn.) Diwan poëtae 'Omar ibn-al-Fdridh (f 632), ordinatus a poëtae nepote (Ja.*.**) 'Allo, quem minus recte poëtae discipulum fuisse putarunt Sacyus (Chrestom. arabe, III, p. 132), Flügel (W. Jahrb., 91, Anz.-Bl., p. 4), Tornberg (Catal. TJpsal. p. 136) aliiquo; nam fieri non potest ut 'Alt, qui, ut ex praefatione patet, anno circiter 730 florebat, discipulus fuerit poëtae qui anno 632 obiit. Recte vero in Catal. Oxon. (II, p. 618, qui locus omnino confe- rcndus est) vocabulum Ja—, H. Khal. auctoritate, vertitur per filium filiae; eadem explicatio invenitur in Commentario ‘Abd-al- Ghanii an-Nabolosi, de quo infra dicam. Codex egregie, omnibus fere vocalibus additis, scriptus est, anno 885. DCLXXIX. (Cod. 171 Gol.) Secundum exemplar ejusdem operis. Codex inelegantcr exaratus est anno 1022.
DCLXXX. (Cod. 1586 Testa). Tertium exemplar, anno 1104 negligenter exaratum. DCLXXXI. (Cod. 2051 = Amin 328). Quartum exemplar sine ulla praefatione cujus primum carmen idem est ac in Cod. Berol. (Alilw.) 417, Goth. 2264 etc. Codex charactere maghribino exaratus esse dicitur anno 757 ut nescio quis subseripsit, sed mihi tam antiquus non videtur. DCLXXXII. (Cod. 116 Gol.) Idem Diwan, non tarnen ex c Alii sed e plane diyersa redacti on, quao noc doxologia nee praefatione instructa est. Primum quod hie occurrit carmen (cujus versus primus: O- - O _ 5 0 5 * 5 w - 5 O- (J j.' lilitXï tiXiU Icgitur Cod. 867 p. 177. Codex, grandioribus literis Africanis exaratus, anni nota caret. DCLXXXIII. (Cod. 1194 (8) fol. 116—133). Haec pars Codicis 1194 titulo caret, sed continet carmina quaedam ex Ibn-al-Faridhi Diwa.no, nempe illud quod primum est in ‘Alii redactione, aUobJt, caet. Sunt 34 pp. satis \ bene exaratae. Pertinet ad Codices qui in antiquis Catalogis ex Mauritania allati dicuntur. DCLXXXIV. (Cod. 908 (1) fol. 1-20). Collectio poëmatum, quorum priora certo auctori non attribu- untur, inscribuntur enim tantummodo primum aJJ! jls °t deinde sunt autem omnia Ibn-al-Faridhi. Primum poëma 59 versibus constans, ita incipit (Cod. 867, p. 189):
_ -f _o f o - ° ^ 3 <*3 3 s* - ^ >^L—g.— 3 O _ «O - » 5 f t '-r£>y ^Ltóï ( s (jXJ OjK«1 |^*j Sequuntur 15 breviora carmina ejusdem poëtae, singula duobus versibus constantia. Ultimum hoe est (Cod. 867, p. 72): s ^ 503 O a - - L^IamÓ ( 3 L+Jjj e J, _ ^ _ s O.. 3 03 L5\«yoè Lj^L-y*2.5 «Ijj—J Cf* Liü 2 **-* Haec excipit poëma 25 versuum, quorum primus itidom est gjl t ju , sed secundus (Cod. 867, p. 200): ( 4 l*c j»! Liaïjt (_oAj ^*1avj OEl/to LaiJi ^ij! Sequuntur deinde poëma 11 versuum in \ J7 poëma 7 versuum in ^.J et tertium 24 versuum in (_<_/> desinens. Hoe absoluto, legimus H 1 _ 1 . . lv*j ; (JCkil jlLo jd yilall iA*e iX*as^ ^-y.AJS yyxl *XSy.j Li*ai 5 «W (j*l\-ï , quibus verbis introducuntur poëmata, quorum maximum est illud notissimum gJt >3 U (H. Khal. IV, p. 540; cf. Cod. Monac. 531 f. 39 apud Aumcr Cat. p. 226). Occupant 12 pagg. Sermo auctoris, qui incipit ïU_Jt jbb? jTjixii .dl (3 pagg.) et lW<o! collec- tionem claudunt. Vir sanctus et in Oriente veneratissimus Mohji- Vl-din Abu-Mohammed Abd-al-Qadir ibn-abi-Qalih ibn-Abdallah al- Djili (s. al-Gilani) obiit anno 561. Sequitur per 7 pagg. poëma, quod inscribitur: gw*./£df «VX-yas a-sAy> yd i*Xa? y 1 *^ y? cr^' 0- : X Haec omnia (f. 1—20) ab uno librario descripta et cum alio exomplari collata sunt. Anni nota non additur, sed anno 850 2) Idem ^L-S. 4) Cod. » 1) Cod. BC7 3) Cod. 867
- POËSIS. 425 certo antiquiora sunt, quo nempe anno pars alia hujus voluminis hoe, ut videtur, recentior, edita est. Emtus anno 1865 Londini e Catalogo Bernardi Quaritch (Catal. p. 38, n. 752); Alia exemplaria Diwani Ibn-al-Faridhi in quavis Bibl. exstant e. g.: Paris. 1395, 1396, 1397, 1424, 1425, 1460, 1467, et alia apud Flügel, W. Jahrb., 91, Anz.-Bl., p. 4, cum Commentario cu jus auctorem non nominat; cf. ibid. 92, Anz.-Bl., p. 58; Mus. Brit. 609, 610, 1041 (1); Berol. (Ahlw.) 417—438, (Landberg) 84; Bodl. (Uri) 1296, 1298 (1), (Nic.) 335 (5); Radcl. 8 K. 1—8 (Sale); cf. Lee 64(4); Goth. 2262—2265; ef. Dresd. 8; Monac. 519, 520; Caes. Vind. n. 471; Acad. Orient. Vind. 178; Ham burg. 190; Hayn. 268, 269; Upsal. 225 (18); Mus. Asiat. Petr. (Posen) 299, 300; Rosen, Ms. Ar. 92, 93, 94; von Kremer 172; Ambros. 163; Neapol. 88; Eseur. 418(2); Bibl. Soc. Asiat. Calc. (P- 11); Brill (Houtsm.) 14, etc. etc. DCLXXXV. (Cod. 1472 (2) fol. 56-63). (W »Jacobi Golii Excerpta ex Poematibus Celebris Poetae Arabici Ihn 1 arid quae Parisiis descripsit ea nactus opera Gabrielis Sio- nitae. Sant 16 pag. in fol., sed plures interiisse videntur. Puit olim S. F. J. Ravii. DCLXXXVI. (Cod. 152 a Gol.) Commentarius in lbn-al-Faridhi Diwdnum, compositus a Badr- d din Hasan al-Burini (f 1024). Viris doctis jam innotuit ex excerptis publici juris factis, cum a Sacyo in Yol. III Chrest. uh., et a Grangeret de Lagrange in Anthol. Arab., quorum ^men neuter Commentatoris nomen indicavit, tum editione anno ^ Mussiliae 1 ) facta quae etiam continet Comment. an-Nabolosl, e quo Tid. infra; loci vero, ab iis descripti ex Cod. Paris. 1479 (™-Germain-des-Prés) 179, in nostro quoque leguntur Codice, odex mense Djomada II anni 1033 exaratus est ab eodem O Anno 1289 cnm eodem Comm. mixto Qihirae editus est Cat. I.
Derwisch Ahmed qui Golio in emendis Codicibus operam suam praestitit et quaedam in ejus usum descripsit (cf. Dozyi Pro- Jogus ad Yol. I, p. xit). Hunc vero Codicem absolvit duobus, et quod excedit, annis antequam Golius Halebum venisset. Alia exempl. praeter duo Paris, de quibus dixi: Bodl. (Uri) 1233 (1); Radcl. 9 K. 1—9; Bibl. Soc. Asiat. Calc. (p. IT); Berol. (Ablw.) 439, 440; Monac. 521, 522; Lips. (Refaij) 24. DCLXXXVII. (Cod. 1442 Testa). Amplissimus Commentarius in eundem Diwanum, auetore 'Abd- al-Ghani an-Nabolosi, eujus seriptoris genealogia, in praefatione tradita, baec est: ‘Abd-al-Ghani ibn-Isma'il ibn-'Abd-al-Ghani ibn- Isma'ïl ibn-Ahmed ibn-Ibrahim ibn-Isma'il ibn-Ibrahim ibn-‘Abdallah ibn-Mobammed ibn-‘Abd-ar-Rahman ibn-Ibrahim ibn-‘Abd-ar-Rahman ibn-Ibrahim ibn-Sa'dallah ibn-Djama'a al-Maqdisi an-Nabolosi as- Schami. Anno 1086 adhuc inter vivos erat, nam Codex noster 1545 (10) continet opusculum ab eo compositum cui titulus: «nlljlj 0 c è in cu .i v,s subscription legi- tur, illud ab eo esse compositum anno 1086. In praefationo narrat auctor, se praeter Hasanis al-Burini Com- mentarium nullum alium yidisse, ad illustrandum Ibn-al-Faridhi Diwanum compositum; hunc yero Commentatorem, quippe non ad Cufios pertinentem er* Ibn-al-Pê,ridhi poëmata ita interpretatum fuisse ut yerborum tantum, non recon- ditarum mysticarumque sententiarum, rationem haberet, et carmen c. t. iyJUil (a multis Qufiis, al-Burinio tali in argumento doctioribus, Commentario illustratum) omisisse propter oandem mysticismi ignorantiam. Novum itaque composuit Commentarium, qui ea quoque in re ab al-Burinii Commentario diffort, quod fuse explicat singula verba Praefationis 'Alii, ab al-Burinio omissae. Est spissum volumen, 620 paginis quadruplicatis constans, attamen ne dimidiam quidem Commentarii partem continens; nam margini exteriori (la tranche) inscriptum est, primum volumen
hoc Codice contineri, et ultima Codicis folia deperdita suut. Ut nunc est, abrupte desinit in explicatione versus: ^ j % J egUj lo 5 ini in iLxjUcSt occurrit (Cod. 867 p. 116). Codex recentis est aetatis, non male exaratus. Alii sunt in Mus. Brit. 611, 612, 1075, 1076; Berol. (Ahlw.) 441; Mus. Asiat. Petr, et in Bibl. Soc. Asiat. Calc. (p. tT). nCLXXXVIII. (Cod. 858 (2) Warn. p. 132- 169). Commcntarius in Ibn-al-Faridhi poëma c. t. sive , compositus a Dawud ibn-Mahmud ibn-Mohammed al-Qaieari (f 751), 0 u i > ut in praefatione testatur, antea Commentarium in f—ia_Lj bL^w.*JI) composuerat, de quo infra dicturi sumus. Caeterum cf. H. Khal., IY, p. 537. Sunt 37 paginae charactere nestallq exaratae, anno 1036. DCLXXXIX. (Cod. 816 (3) Warn. fol. 176 v.—194). Ejusdem Commentarii alteram exemplar. Libellus titulo caret, nisi quod in primo Codicis folio legitur esse In hoe Codice praefatio et tres dissertationes omissae sunt, ita nt ne verbo quidem praemisso statim incipiat Commentarius ad versum primum. Anni nota caret. Alia exempl. Commentarii al-Qaigarii: Bodl. (Uri) 1233 (2); Ll Ps. 110(10); Goth. 2266. Alii Commentarii al-Khamrljae: Berol. (Ahlw.) 450, 451, 452, 153, Yindob. 475; Paris, (de Slane) 1343 (4 et 5); Escur. (Derenb.) 462 (2); Lips. (Refaij) 325. DCXC. (Cod. 601 (1) Warn. fol. 1—47). Commentarius Persicus in al-Khamrljam, auctore c Abd-ar- Hahmftn ibn-Ahmed Djaml (f 898). Titulus est: otSJÖ! ^
«ujwi-ï 1 Initium doxologiae: jyl\ ‘bJI ujlftj x^>jJ cr qL^*« ; initium praofationis: gjl o'^Lij JbUJI v^wd Jucj- ^^5,5 lX*j U. Codex charactere taliq exaratus est anno 949. DCXCI. (Cod. 1027 (1) Warn. fol. 3—46). Idem opus. Codex charaotero taliq nitidissimo exaratus est. Aliud exemplar est in Mus. Brit. 886 (1), Cat. Pers. p. 808 et 828; cf. Paris. 461 (4); Bibl. Soc. Asiat. Calc. (p. IT). DCXCII. (Cod. 774 (5) Warn. fol. 95-145). Commentarius Turcicus in al-Khamrïjam, auctoro IsmiVil al- Maulawi al-Anqirawi (f 1042) ] ). Initium est: Jj' öjcas*. Codex anni nota caret. DCXCIII. (Cod. 1140 Warn.) Aliud ojusdem opcris exemplar, itidom anni nota carons, sod charactere taliq exaratum. Aliud exempl.: Caes. Yind. (Ilammeri 111). DCXCIV. (Cod. 732 Warn.) Araplus Commentarius in Ibn-al-FAridhi poëma c. t. > auctoro ‘Izz-ad-din Mahmud al-Kilschi (f 735). In nostro Codice Commentarii titulus est: p èi,i , i quem titulum a quodam viro docto, non buic Commonturio, H0( Commentario al-Qaicarii (do quo mox videbimus) tribui, affirma II. Khal. (II, p. 87); sed suspicor erraRso aut. bibliographum
Turcam, aut ilium quom socutus est; nam titulus ille bis, et quidem diversa manu, in primo folio Codiois nostri legitur et in ipsa praefatione occurrit. Prima verba ilia sunt quae descripsit H. Khal.; sod in Flügelii editiono post addendum est xJf,iAüj. Praecedunt Commenta- rium prolegomena satis ampla. Codex anno 987 exaratus est. DCXCV. (Cod. 207 Gol.) Statim hunc Codicein inspicienti apparet, Commentarium oo contineri in idom Ibn-al-Faridhi poëma; attamen auctor nullibi commemoratur, et cum doxologia turn praefatione caret opus, eujus finis dosideratur, nam abrupte dosinit in oxplicatione versus: u«üll J/c jij qui carminis est antopaenultimus. Comparanti vero mihi hunc Commentarium cum praecedenti, apparuit osse eundera. Est itaquo alterum exemplar Commentarii al-Kaschii, in quo prolegomena omissa sunt. Alia exemplar, hujus Comm.: Berol. (Ahlw.) 445, 446, (Land- fcorg) 983; Mus. Brit. 1077; Monac. 523; Yindob. 474. DCXCVI. (Cod. 816 (1) Warn. fol. 1 — 153). Alius Commontarius in idem poëma, auctoro al-Qai^art (f 751; cf. supra n. DCLXXXIX; in titulo et in praefatione hujus Codicis vocatur Scharaf-ad-din ar-Rumt al-Qai^ari). De hoe opero cf. Tornborg, Catal. Upsal., p. 87. Codox anno 1021 exaratus est. Passim quae minio scribenda orant omisit librarius. Alia exompl.: Bodl. (Uri) 1205, 1230 (1); Upsal. 141; Berol. (Ahlw.) 447; Vindob. 473; Lips. (Ref&ij) 103; Mus. Asiat. Petr. DCXCVII. (Cod. 152 b Gol.) Tortius Commontarius in idem poëma, auctore (ut rocto mar- gini extoriori (la tranche) inscription est) Schaikh 'Alawan (i. e.
‘AH ibn-'Atlja al-Hamawi al-Hiti, qui anno 936 *) diem supremum obiit; cf. H. Khal. II, 87). Incipit, ut dicit H. Khal., a verbip: x-JL, «JCo xJl Juü- , et in Introductione quaedam de ipso poëta dicuntur. Codex anno 969 exaratus est. Aliud exempl.: Bodl. (Uri) 1242 (2). Commentarius al-Farghanii: Mus. Brit. 888 (12); Ind. Off. 814; doth. 2267; al. Lips. (Refaij) 28, 16. i DCXCVIII. (Cod. 875 (2) Warn. fol. 58—79). — Ot-OrC. 3 _ —03 j' auctore Abu-‘Abdallah Mohammed ibn- c Ali at- Taji al-Hatimi al-Andalosi, vulgo Mohji-ad-din ibn-al- c Arabi 2 ) dicto (f 638). Absoluta doxologia (cujus initium est: jLxsil qxaAL xJJ «Aoil) praefatio est haec: jouw ^L*j' X.U! oJji U J>li c_\*j lol j\ J)} — — «bLaail Lgj yytMOj “ Xxwxl^ aoojj L*-o ; A;Jl ifc-XvxX 6 Xxxioó ^-X *.£xê 0~J _j_j| — |*.C jjl J.U"4I — gouwjl JoiX iCAVw xil*JI xlxxll xAi-lj ^L*j «Ut x_5^ I jd ^jol * IjlAC A?UUwJI tlA—g— 1 0^5 — j*UUW^ C>—A—O ^LmuÜI “ Jjlxil ‘^bhjJI iAxSj “IsxS 1 iJAb - 5 ‘o>AjI*JI ‘oUl*JI xL^aJIj (j~.*/£JI wxftJj'j j»LtwJL c li^A^Awl qI «yyoDI lALJI KaJ-Jj ‘(jyo^L iLs^l “oluX^IjSI O O U*ö (J^> oüki 0 I 5 0 I 3 <0^1 opjt 0 *5 L^-Xx^P ^ IxxcLi O*"" 0 * «iXcLw 1) H. Khal. habet quidem 1.1. 922 sed al. loei» ut recepi. 2) Articnlus, quem H. Khal. omittit, cum in hoe tum in seq. Cod. additus est.
L^IjlVUw til 13 i_iL_*a_i Lo '\ ua**j qLwIj 1 J^Slöil vl—X-Jji iJv P LuJai Qt ‘ (5^ Lji*j IlXS 1 J, Vjfó\ pMé\ J*£j _ u _££!!! JjiJI -cjtjLcj er* 'lA-S! U*j J s t< ( ^ct L^j'lXï Ij oL«LUt a ‘ \ajU> 5 Ji o^uJIj ‘aufl'Üi ob^L-Jt ^1 ë^' “ er L*-j qIï l-ü&jyb (J- c (1. Plura de hac redactione dicturi sumus ad Codicem sequentem. Codex, 43 foliis constans, anno 992 exaratus est. Aliud exemplar hujus redactionis apud Pertsch, Cat. Goth. 2268 (1). DCXCIX. (Cod. 641 Warn.) Commentarius quo ipse Ibn-al-'Arabi suum j' illustravit. Praefatio quam supra edidimus, in hoc Codico non exstat; in ea vidimus, auctorem dicere, so carmina ilia Qufica (oadem cum hoc turn praecedente Codice contineutur) Meccae composuisse anno 598; contra in hoc Codice affirmat se ea men- sihus Radjab, Scha'ban et Ramadhan anni 611 composuisse. Pos- tremum etiam legebatur in Codice quo usus est H. Khal. (v. II, P- 276); attamen Codex quo usus est bibliographus Turca, aliam Pedactionem offerebat quam ille de quo agimus; nam locus quern ex P rae fatione laudat, nec in Codice 875 (2) nec in 641 legitur. Hie cnim, doxologia carens (incipit quidem a solenni et ) quae tamon doxologiam, proprie sic dictam, non constitu- Unt )> incipit a verbis Jls; turn sequuntur omnes Ibn- Arabii tituli omniaque ejus nomina 1 ); turn: xlil Oj^uJ iS — ^ u Ci'js'ti sA-S 1 j cx\-Ls 5 ^ Ljm lt 11 *-H ^ s uyUel J. _ gji ^
« KjfCjMI öl^AAAJj ‘ lL/1'a.C 1 \jÖL=>-J5j jj'*' 1 } ‘ 4 ^V> J^luts-j; tum sequuntur verba quae laudavit H. Khal. (1.1. vs. 9) (in editione Flügelii pro (j lege v-*~ w ~ A -^ls > P ro ly.-.i, i. lyj.i) et post L^_Jt in nostro Codice leguntur haec tan tum: Xi\-£ Si ié)Jj vj A^aiL, Jo. ; reliqua igitur quae H. Khal. ex suo Codice exeerpsit, in nostro non leguntur. Sed ut redeamus unde digressi sumus. Non credo, haec car- mina anno demum 611 ab Ibn-al-‘Arabïo esse composita, sed contra jam anno 598, ut in Codice 875 (2) indicatum esse vidimus. Suspicor carminibus istis, quae in pulcherrimam ill am eloquen- temque puellam composita esse ipse Ibn-al-‘Arabi in prioris re dactions praefatione fatetur, haud leviter offensos fuisse severos et religiosos Moslimos; judicabant sine dubio, ut saeculo praete- rito judicabat Casirius (I, p. 122), in illis »de Amoribus et Ama- siis, nulla pudicitiae vel religionis habita ratione, agi,” nee sibi persuadere poterant, haec religiosa esse carmina. Haec suspicio fulcitur et sustentatur Codice Oxoniensi (Uri) 1276, redactionem offerenti quam hic non habemus, ex cujus praefatione haec in Add. et Emend, ad Catalogum Oxoniensem (p. 617) leguntur: nCommentarium, rogantibus amicis, anno proximo [612], ideo confecit, quod quidam prius illud opus inculpaverant, oumque haud serio in eo egisse reputaverant; hoe autem Commentario edito, nullum amplius culpandi locum exstaro censuerunt.” Ut igitur offensionis et culpae memoriam deleret poëta, non tantum Commentario suo probavit coelestem, non torrestrem, amorem a se colebratum fuisse, sed insuper alio anno carmina osso composita finxit; quo quidem artificio quamquam illos decipere non poterat qui carmina jam antea legorant, eorum tarnen sentontiam mutavit, qui de iis deque magna offensiono cujus causa oxstiterant, fando audiverant. — Haec vorosimilia mihi videntur; sed dignum est argumentum quod ab aliis, quibus plures Codices in promptu sint, dedita opera illustretur. Codex, 192 foliis quadruplicatis constans, anno 984 non male exaratus est.
55 Alia oxernpl.: Paris, (de Slane) 1339 (5) et 1453 et 312 (apud ïlügel, W. Jahrb., 92, Anz.-Bl., p. 46); Mus. Brit. 614(?), 754 (1), 1527; Ind. Off. 815; Monac. 524; Berol. (Ahlw.) 462—471, (Laudberg) 768; Goth. 2269; Lips. (Refaij) 26; Bodl. (Uri) 1276 et Mus. Asiat. Petrop. Haec carmina (sine commentario ?) praeterea exstant in Bibl. Radcl. K. 1. 8, Bibl. Dueis Parmae (Hammer in Bihl - Iial - 59, p. 189), Vatic. 292 (2), 360 (4), Escur. (Derenb.) 418 (1), 530 (4) ? e t Cid-Hammouda (p. 16). DCC. (Cod. 2045 = Amln 321). Or. 2ts8^ 7^U. S /Z}/
DCCI. (Cod. 312 Warn.) Ingens Commentarius in Ibn-al-'Arabii carmen Quficum, c. t. *) cujusque primus versus est: o S J hi; j.Lfiit <S\3 j. Q t U (in 1 , ~ r '-i hoc carmen non reperitur). Commentarius compositus est, ut margini exteriori (la tranche) est inscnptum, ab (Abdi (, cJyx) Efendi i. e. ‘Abdallah Efendi al-Bosnawi (+ 1054), Cf. KhoU ( at al-Atzar III, a 1 ! ubi hujus Commontarii mentio exstat. Hie in praefatione, ad nauseam usque prolixa, testatur, se hunc librum Constantinopoli anno 1031 absolvisse eique titulum dedisse: w) <oJ! 5 u-il! iU- u***** V* In Prolego ‘ menis, quae uovem ^ constant, de Cufiorum doctrina agitur. - Codex anno 1031 et charactore nestalik ab ipso auctore oxaratus est. Idem ut videtur exstat in Mus. Ar. Petropol. secundum anno- tationem Dozyi ad H. Khal. DCCII. (Cod. 2133 = Amin 414). «4*ê ‘44*' auctore Abu-Mohammed Solaiman ibn-Musa ibn-al-Djaun al-Asch ar'i (f 652) teste H. Khal. Ill 515 n. 6708, qui librum numquam vidit ideoque ignoravit ilium esse commentarium in poëma alius. Certum autem est idem opus intelligi, nam quae H. Khal. narrat: auctorem duodoviginti annos natum hunc librum scripsisse etiam narrantur in hoc nostro Codice folio ultimo r., ubi legimus: «UI J iL*3 «Üi cr? cr^ u y: r a^yasll aA-i? I—t ^ «AAIi' uy-^' cr ïr^ &**** 1) l'erperaiu iLulW' acribitur in margine eiteriorc. 2) Verba B_3 etiam denotant quo auctor opus sunm prim" V1C abeolvit soil. 1030, anno demum aequenti rcdactio fmalis facta eat.
jJJ i^cèXws ^>1 o*—5* &Ut “ iU^Lj! &LöS q* Ls\k*o*«~«5 ‘ »«A*^ *X* LtaLsAwk/Oj gJt «sjLsrjj »S&1 Ju^L f\hjü s ‘«jljil, j * iL ^ w ' Sed jam satis de commentatore; videndum est de auctoro, qui non minus obscurus est. Nomen ejus est Abu-’l-Hasan Ahmed ibn-Khomartasch ibn-abi-Bakr ibn-Mohammed ibn-an-No c man al- Hinijarï cujus vitam his verbis describit Abu-Makhrama (Cod. 1956, I, f. 37 v.): ^ «LsUai iAx« } tsyac *UIc '>-^ó U*® 9 l^t rfi aL *^ oL *^' JX* «S'ó Jx* ïy+i l) Jo' % *-*-&•* !>=>* ^ s^ywaüL' «Ij jJJI !*—*»■' o' 3i l*£l JÜI r ^uU> 4a 9 (Jiyi i\_s vXJt «otj g-4;Wj' 0 'AjIüxjIj óyaxil (5 StXjuiaï *-? XjL*£L CP _>—Si " s 2 - .. qj! ^ l }^A j, jó x-L-». s^£ j>LS qj' ^5 l5^ï fW S JütjjJ jüubii *\J> j, ltf> !Ü/j> Lrb, ^5 üLk xInJlAJ! 3 jj/i, cr? 1- lbn ' Ma]l(ü h - L memo ' ratus est <A11 ibn-Mahdi qui urbo Zabid potitus anno 554 diem supremum obiit. Cf. Johannson, Historia Jenanae p. 143. In praefatione nostri Codicis haec legimus: l\—*—>' g--^ 0 L^Üi ^ Ow+js? ^ ^ ^ (h. 1. dëest qJ) ^ a J óJi ^ ^ O* c> j^V. cr ^ ^ -A ^ dUi ' | C * ybo l^yLi ^ ^LLlsUÜI er X*U£> «I
wjli' JLss jUU lij3- ^ yfps Uii ïi&JÏL J-A gwJt. Poëtae mors itaque cadit inter annum 551 quo ‘All ibn- Mahdi superior factus est et annum 554 quo periit. Quod ad poëma ipsum vel potius ad Commentarium attinet multa continet scitu dignissima ad historiam veram et fabulosam Jemanensium illustrandam. Codex noster a vermibus male passus est et ultimum folium periit. Bene exaratus est et certissime antiquus; minime autem est autographon auctoris nam post ejus nomen in titulo legimus xic xUI _s. Yidetur insuper unicus in Europa. DCCIII. (Cod. 845 Warn.) w -- . O w •" —• + + Ow Titulus in Oodico est: «oL^JLxii ‘oLg-y-öjf lXjlXÜ. (I;! qJlXÜ ^Lxil gwucJI ^Jaj, conti- netque revera hie Codex carmina ilia quae dicuntur, composita ab ‘Izz-ad-din <Abd-aI-Hamid ibn-abi-’l-Hadid (f 656) et anonymi commentario illustrata. Ex nostro Codice inaccurata notitia, quam H. Khal. (v. Ill, p. 577) de hoc opere dedit, corrigi potest. Etenim aetatem qua poëta florebat, non definivit; ex carmine autem sexto patet, cum circa annum 600 floruisse; nam carmen illud inscriptum est: Jïj q_jiAJ ^ ^ Aj. (nempe ^->-*JI) lX_7"I adit; florebat igitur poëta rognante khalifa an- Na^ir-li-din-allah Abu-’l-‘Abb&s Ahmed (575—622). Affirmat prao- terea bibliographus Turca, nostrum opus unum carmen 69 vor- suum de expugnato oppido Khaibar continere. Hoc falsum est, nam opus, ut jam ex titulo patet, septem carmina continet. Horum primum revera do expugnato Khaibaro agit et 69 versibus constat; sed primus versus apud H. Khal., in oditiono corto Flu- gelii, ita corruptus est ut metri et grammaticae leges sint violatao. Pro verbis istis: i*—> x—I—JÜj ^
> POËSIS. 437 5 0- 5 -Of reponatur: 5 O — „ i „ m I . , . _ _ — üUl^Jt \*3Cjj ujy^lU yiauot iXSU q! - - ' - £ et verbis Flügelianis: Certe invents gloriam illustrem, magnum, attamen periculorum plenum, terribilem, substituantur haec: iVae gloriae via candet et cuivis patel; attamen periculorum plena est formidinemque injicit. Addam explicationem hujus versus, quo simul Commentarii specimen offeram: A_s« jsjijJLt Uitlui iXSUii s - j U- jls o^- 5 (jr***^ 5 *■** ,3 Q-» óy^lj «Jl tyit tjj—ü j» g—i ®1j! *1 |*~^ 0^-5 ^ V JA^S OjJtil IlX_/ 5 xjyü Ijl X-i-Jl Secundum carmon compositum est in Meccae expugnationem; tertium (21 versuum) in Prophetae laudem; quarti argumentum idem est; quintum compositum est in caedem Hosaini, et itidem sextum, in quo poëta an-Nayirum alloquitur; septimum denique est denuo in laudem Prophetae. (ommentatoris nomen nusquam indicatur, et Commentarius diversus est ab illo quem commemorat H. Khal.; differt enim initium, quod in nostro Codice est: “ v-öü- Commentator ad Alidarum gentem pert in e- i>at; in praefatione enim tcstatur, so, quum adhuc puer (^—.i-o) esset, Ibn-abi-’l-IIadidi carmina edidicisse quae nunc Commen- oi > fil - C tario illustret: S^l ^ «Jui ^ cU'jS “ Absoluto Commontario addit, se multa carmina in laudem 1 rophetao elegiasquo (in caedem Hosaini) legisse, sed omnibus r oliquis poëtis palmam praeripuisse Ibn-abi-’l-Hadldum. Codex, 48 foliis quadruplicatis constans, anni nota caret, sed rocons est et bene oxaratus. Aliud exemplar Commentarii milii y > ’ j_y . non umotuit. Ipsa carmina sunt: Borol. (Ahlw.) 493, 494, 495. f<C, /$i/ *7™ * * C k.
DCCIV. (Cod. 1274). Diwan poëtae Bahd-ad-din al-katib (t 656), cujus plenum no men erat Abu-’l-Fadhl Zohair ibn-Mohammed al-Moballabi al-‘Atiki. Hie Dlwanus, secundum homoeoteleuta ordinatus diversus ab illo quern ipse auctor collegit (cf. Gotli. 22tl, Berol. 490 etc.), continet, praeter alia carmina, multa quae poëta in laudem al- Malik an-Naciri, Saladlni, aliorumque virorum principum compo- suit, et in quibus varias quas reportarunt victorias colebravit. Codex, 200 paginis quadruplicatis constans, satis bene exaratus est anno 1002. In prima pagina E. Scheidius oum ex Oriente anno 1767 accepisse legitur. In Scheidii Catalogo est n. 25. Alia exempl.: Paris. 1448; Soc. As. ibid, n. 26; Bodl. (Uri) 1272, 1278 cf. Nicoll. 380 (9); Radcl. (Sale 32. K. 2-3); Havn. 270; Berol. (Ahlw.) 490, 491, 492; Goth. 2271; Upsal. 143; Vatic. 362; Escur. (Derenb.) 477; eundem Dtwanum continen suspicor Codice Alger, (p. 14), et do Slane perperam de antho- logia poëtica cogitasse. Edidit H. Palmer Cantabrigiae 1876. Do editionibus orienta- libus cf. Portsch ad num. 2271. DCCV. (Cod. 725 Warn.) Titulus est: l3üJ~ ouLU' r*-ü u* xüi xUI; ox quibus verbis argumentum intolligitur hujus operis, quod H. Khal. non innotuit; continet enim revera multa carmina, » Propbetae laudem composita; sed quonam tempore horum auctor, lAbd-al-Latif at-Takrltt, floruorit, dofiniro noqueo; noquo onini hujus viri nomen mo alibi logoro memini, noque ox ipso operc, praofatione destituto, ojus aetas apparct. E primo carmine 0 patet eum Sckafidi asseclam fuisso (jf-iLiJI licet postoa uno tenore laudet quatuor imtinios (MAlik, as-Schafid,

cundum syllabas finales alphabetice ordinatae sunt. Haud ita mult a deperdita sunt, nam incipit Codex a carmine cujus homoeoteleuton est 4_. Quis horum earminum auctor sit, nescio. Caput litterae i_j ita incipit: k J3.si.w0 crï f-A-S' 0 \_s.s* (jJais?. J JvOj UAjji ^ A C qL-S? jLiï jJjlXwJi lA**J Codex anno 779 bene exaratus est. DCCYIII. (Cod. 1273). Diwan poëtae Abu-’l-Hasan 'Alt ibn-'Abdallah as-Schuschtart ’) an-Namirt al-Fasi (f 668). Poëta erat Cufi; omnia ejus poëmata Cufici sunt argumenti, et in omnibus usus est metris recentioribus, numquam antiquis; occurrunt igitur in hoe yolumine multae mowasschahdt aliaque id gonus carmina. Codex 213 paginas octuplicatas continet et optime exaratus est. Librarius in subscriptione nomen quidem suum profitetur, sed anni notam non addidit. In possessoris inscriptione annus 1125 notatus est. In prima pagina E. Scheidius legitur hune Codicem ex Oriente accepisse anno 1767. Est in Scheidii Catalogo n. 26. DCCIX. (Cod. 1397). Apographum Codicis praecedentis, factum ab H. A. Schultens. Emtum in auctione publica m. Octobri a. 1836. Alia exemplar, in Bibl. Berol. (Ahhv.) 508—514; Caes. Petrop. 137; Monac. 525; Escur. (Derenb.) 278; aliud apographum, ex Co- dice nostro 1273 a Willmet factum, est in Bibl. Acad. Reg. hieerl. 96. 1) Intelligitur pagns in Hispania (j&! Q-*- Cf. Maqqari I, p. 583 seqq. ubi vita auctoris exstat neimon Cat. Codd. Acad. Reg. Seient. p. 132, ann. a.
DCCX, (Cod. 2046 = Amin 323). Q jp .. *) f,^ Diwan, ut in fronte Codicis Schaikh Amin adseripsit, scribae ^ judicis Mohji-ad-din 'Abdallah ibn-‘Abd-at-Thahir (f 692) de quo cf. Fawdt al-Wafaydt ed. Qahir. I, 271. Potius autem non di- wanus appellan oportuït sed carmina selecta, quibus in fine non- nulla alia ex libro Fawdt supra laudato desumta manu Schaikhi Amin adjeeta sunt. Apud H. Khal. Diwani hujus viri mentio non legitur. \ Apographon recens currente calamo exaratum. Aliud exemplar nilm Tlnn b., 71. r DCCXI. (Cod. 1744 (2) fol. 79—85 = Amin 9). — ö3o«c 5 „ - “A**aï. Carmen mystieum iam saepius editum, quod in Pi’ophetae laudem compositum est a Scharaf-ad-din Abu-'Abdallah Mohammed ibn-Sa'id ad-Dulasi al-Bugiri (f 694). Titulus etiam 68t: tfJ. é 4^1. Hic Codex solum- modo textum continet, cui praemissa est brevis introduetio in Di R° 7 iabUlaö dö CaUSa eom POsitionis hujus carminis — cf. ur a, ein Lobgedicht auf Mohammed ed. C. A. Halfs p. 20 — narrantur. 1 ’ sati? U ° + ann0 SCriptum est hoc apographon non dicitur, attamen structum qUUm ° Ptimae “ 0tae GSt ’ passim TOCalium Mgnis in- DCCXII. (Cod. 1335 (9) fol. 135 v.—151 r.) Ejusdem carminis aliud exemplar. tectT° 1Umeil i elegantlSSimUm 6t P er P arvae formae, serio involucro dem-" 1 ’ qUalm M ° slimi coll ° a PPensa et usque ad medium pectus nussa circumgestare solent. Complura alia opuscula theologici argumenti contmet, omnia anno 1216 exarata. Cat. I. 56
DCCXIII. (Cod. 138 (1) Gol. fol. 1—67). Commentarius in carmen al-Borda dictum, compositus ab auctore cujus nomen commemoratum non est; tradere tarnen pos- sum quis sit. In praefatione enim haec verba occurrunt: ^ JuSail ÜJ.jjy sA*«3»it <i ^,jL> jijJiaJi g.;yw.ji «1)1 w ^ w 0 Uic y= ei' a J.AÜ JLs- a -£ l*Uw 1$j dil A_>_e 3?i Lg-sbli jls A_+_.^ <j—t'- Quum itaque carmen a Mohammed ibn-Djabir, ex oppido Guadix oriundo, se accepisse tradat auctor, verosimile est, ipsum itidem Occidental em fuisse. Accedit quod boe yolumine alia quoque con tinents opera, ab Occidentalibus composita *). Sed omne dubium tollit locus, in praefatione Commentarii, ab Ibn-Marzuq compositi, obvius (Cod. 54 fol. 2 v.). Ibi enim haec leguntur: Igj ^’As-., U «.I ^ydJt i3Uu*"ii( j.U'zil SjLs-! bad A*e q—j A*..^ 3 A?d aAyofiJt J.E jUoëiL) y.ÖQ 11 jjE l-jS^yE^Sjj Üiin A-vS .-i5 _jjb> Q-J A*A : d!l A*e JLs-jJ! t) Inest v. g. huic volumini opus compositum a Granatensi Abu-’l-Q&sim Moham- med ibn-Ahmed ibn-Mobammed ibn-‘Abdallab ibn-Djozai al-Kalbi (f741), patre Abu- ‘Abdallah Mohammedis ibn-Djozai, illius qui Ibn-Batutae Itinerarium redegit (cf. de Slane in Jour». Adat., XVe série, I, p. 241—246). Est florilegium ex Prophetae effatis, ab Ibn-Djozai in usum filii, qui Abu-Bakr Ahmed vocabatur, compositum. In praefatione titulus traditur; est: -b>L—S—i3 ‘ A-s-i~vjt ^U._j’SL Idem opus commemoratur ab Ibn-al-Kbatibo in vita Mohammedis ibn-Djozai (Cod. de Gayangos, fol. 279 v.; Cod. Paris. fol. 61 v.), sed ibi pro legitur oLéJUH, quod eodem redit.
fX.+si 1 ^ qJiAjI Jl*> ^SyaJI £jC UJ XcLfw i_a£^ ^ i__5)jyiii lXIjs? ^Uic Jjf QJiXii ƒ=■? qJ Cr- Ex quibus verbis patet, primum, in Codice nostro 138 inter verba ^lXJ) JUs» et ( s _&) „f- ^ excidisse haec: lX^e xb! ; librarii enim oculi a primo ad alterum Qj>xji aberrasse videntur. Deinde certum nunc est, Com- mentarinm qui Codice 138 continetur, compositum esse octavo Arabum saeculo ab Abu-’l-‘Abbas Ahmed ibn-Mohammed ibn-'Abd- ar-Rahman al-Azdi Tunetano, vulgo al-Qaggdr dicto. Hunc Com- mentarium perpaucis verbis commemoravit H. Khal. (IV, 529). Initium doxologiae est: xl*» 1 i_X*Ü. “ KiÓ 5~~s 5 initium operis ipsius: U ljLxJÖ! LX_S> J, —Ï3 JJj lX*£ gJt SuX**aslt J^ c *JJt Jit. Codex, 67 foliis quadruplicatis constans, charactere Afrieano exaratus est a duobus librariis, altero antiquo, altero qui anno 9^7 scripsit; quod explicari potest, si statuere licet, antiquitus folia quaedam excidisse, deinde a quodam suppleta. Aliud exemplar: Brill (Houtsm.) 20. DCCXIY. (Cod. 54 Gol.) 5 0*0 o _ 0 , ^lXae ^Lp?! i-jliï'. Est stupendus et horrendus Gommen- - - - s tarius in carmen al-Borda, a Schams-ad-din Mohammed ibn-Marzuq at-Tilimsam (f 781) a ) compositus, ad quem legendum, ne dicam “d eomponendum, Arabis profecto requiruntur diligentia et pa- tientia: commentarium nempe 600 et quae excedunt paginarum -. L f formae maximae, presse scriptarum, ad carmen 170 tantum ver- dbus constans; nihilominus auctor serio affirmat se brevitati stu- duisse. In praefatione narrat, se antea commentarium breviorem composuisse cui titulus ; sed non loquitur de alio com mentary voluminoso cujus mentio exstat apud H. Khal. IY, 527 1) Cf. supra p. 146 ann. a.
ot cujus exemplaria sub titulo: SA-a-ao.» 3 V— uuju*i descripserunt Ahlwardt, Ms. Berol. 561, 562, Palmer, Ms. Coll. S. Trinit. Cantabr. p. 57; cf. etiam Köprülü 1306. Commentarii autem de quo agimus ratio intelligitur ex his verbis, 5 in praefatione obviis; 3 LpLul q-. U yUGS iJiUXj Uj oL*J 3 -oill LfSjS *-3^' (j-« i>j.*2üLt ^—a 3 —aaS^xSS gU3 ,3 yjj! ^3 3 3>1*£S i—aaS^IS lil—S3 s^—s-j .—13 3 qIaaSS |*3’ _3 Wj.s! Ja^SUj loj jb?Sj «._*_✓<> iüualS- ^l-oj l>Sj_IS ,_^*iS cJ* c ^ i_^a5^xSS iiU3 3 U sj>j _j3"3 3 (*3 ( TjiS! ^ iaU3 3 ;üyi!l sj.S'j.il ._S"33 v-jLc'i! j*3' XA^liS iUsyiaiS o^Ui^S j*S oLu^t 3L3W *aa*aj iU>y 3j oAxaij 3>*iS j) Sj#üo HjI-AS q! ' u ^_aa5 3 LaaxXa*v« jLaX>^U yXji Lo J—s! ï ,33 3 ^LxXjIj i3)LvJ! KaXXs» LSyJai 3 ^5 ^3 Lfcki. Codex nitide exaratus est, anno 893, ab Ahmed ibn-Baha-ad- din as-Sakhawi al-Malikl DCCXY. (Cod. 849 Warn. fol. 1—95). Tres Commentarii ad al-Bordam Codice 849 continentur, de quibus antequam agamus, describamus verba, in primo folio ab eodem qui Codicem exaravit scripta, ex quibus apparet qua reli- giosa veneratione Moslimi al-Bordam prosequuntur. Bunt haec; aSS 1 SyUSj yvXxl'j J-aojJj sïyiJj jk\*AaaJt lyü \A— ja^aa&jS j*AïL>- l\—52-S xI-^vaaSL iA*J XAS^ O > 8» , i * oi - . ,_5,aa=- 3_ü_j yy 0 B <J Sj üv-'°yy u^r" u
ti 1 * ( 1 vjXxJi k_J^ CidijJ X*lfi Sjt «Jl ^ aUI isA-yaailj SAajJ Jê ol-<5 j_,w._c ^^..wJtj sjl/aJi g^L&lt Q.C jAj iAi\ Primus Commentarius titulo et nomine auctoris caret; quum vero incipiat a verbis 0 ^.*jl 0 -z- &U A*H, certum est, collatis H. Khal. (IY, p. 526 vs, 1) et Casirii (Derenb.) Catalogo ad n. 314 (316), hunc esse Commentarium Mohji-ad-dini Mohammed ibn-Mogtafa, vulgo Schaikh-z&deh dicti (f 951). Alia exemplaria sunt in Bibl. Escur. (Derenb.) 316; Berol. (Landberg) 989. DCCXVI. (Cod. 849 Warn. fol. 97—217). Secundus Commentarius compositus est, ut in Praefatione le- gitur, a schaikho 'Alt ibn-Madjd-ad-din as-Schahrudzi al-Bistami (t 875). Incipit revera, ut dixit H. Kbal. (IY, p. 525), a verbis: e 'u*l*il ypUu ^jJS *U A*ü. Alia exemplaria sunt in Bibl. Dresd. 219 (1); Brill (Houtsm.) 21. DCCXVII. (Cod. 849 Warn. fol. 218—356). Tertius denique Commentarius cum in titulo turn in praefa tione inscriptus est: £_a_=P s XAA; auctorem, in praefatione commemoratum, habet Ahmed ibn-Mohammed ibn- abi-Bakr ibn-Mohammed as-Schirazi. Miro errore H. Khal. (IV, 530 sq.) ex uno hoc Commentario duos effecit. Etenim primum ait, Commentarium e. t. y-JLLJ! 'i&y, de quo jam antea (p. 527) locutus erat, incipere a verbis xU A-+_t- ( a quibus verbis Commentarius de quo agimus revera incipit, praeterquam quod in nostro Codice male legitur A_*_A pro sA.*.^'); in Commentario de carminis metro sermonem esSe (revera in nostro Codice, descripto primo carminis versu, de metro agitur: Ja***JI ^ aA**asül >5AA (sic) q! fid 1) Est locus Qoranicus, 9, duo ultimi versus.
lAS> s ; est duarum paginarum dissertatie); exemplar se yidisse addit, anno 865 exaratum, et nomen auctoris Commen- tarii esse Mas'ud ibn-Mabmud ibn-Jahja al-Hosaini. Deinde de alio Commentario loquitur bibliographus Turca; tum rursus de alio, cui itidem titulum tribuit yyxdyi iL&y, et cujus idem initium, sed fusius, tradit; ait enim prima verba esse: A*ü sA-*-^' xU, quae verba eadem sunt atque prima quae in nostro Codice occurrunt. Addit, Com- mentarium ad singulos versus quinque paragraphis constare, qua- rum prima agit de (_goL..o, seeunda de A-olsb« , tertia de , quarta de oL*..Ua.Sj (lege oLsuImj), quinta de oLLci; auctorom Commentarii esse Eakhr-ad-din Abmed ibn-Mohammed ibn-abi- Bakr ibm Mohammed as-Schirazi, eundem ilium quem in nostro Codice tamquam commentatorem commemoratum vidimus; tradit praeterea, hunc commentatorem affirmare, se carmen tradere au- ctoritate praeceptorum, in quibus esset auctor al-Qdmusi, seque additis multis disquisitionibus carmen commentatum esse mense Scha'ban anni 809, postquam antea, nempe mense Moharram anni 787, commentarium scripsisset qui tantum in poëtae verbis et ideis explicandis versaretur J ). Haec omnia etiam in Codice nostro leguntur. En ipsa praefationis verba: 0>l.*-*JS «-=>ï A*j 5 1 xJÜi ‘ A+.s? Ai A*:^ qJ A+A' xUi Aae Jjl AAM g-yixii q- e sA*«jaii oJ.jj xiJI Aac A*.s^ xUi A*e e A+:<U a J CT- /'-k (.^..Jlw.,1! Xsl£ xjA* xU! (~ i^ oLSjE^ xó.tri oLXjj oiokjij 'ijAA Loti 1) Textum Arabicum hujns loci a Fliigel intellectum non fuisse, patet ex versione Latina quam adjecit. 2) Est auctor al-Qdmusi.
poësis. 447 0'ux.i; 4, oL*-Kj isJMÓ ^ajjLs»'_j Xiuïj> oIaamU^j ^Xvj L^jLajl Js^a- JL..C !j*a.XÖaO *5jt LgA^-w tX*J A.1 Üw l3^AV^ji • I &1aAVj viv X.AAV ^—Ê—;3 oS w (*-^Lj'j l\*ols.*j Ü_A_*..ji lA-ci^—S jCw.*5> Js-E LaXaAI ^ÉllAail V^JISII il 3 ^_iUJL j,UÜi i'j *LJL ^KS U^« 0LUI5 oUaL*^ yv*imS K_9j_i jjü^wj ^«.ib *iyb jjtjJlj tRrtêljJI &b?j. Luce itaque clarior est error H. Khal., ex uno Commentario duos facientis. Quaestio tantum restat, undenam istum pseudo- commentatorem Mas'ud ibn-Mahmud, et quae reliqua sunt nomina, desumserit. Fortasse falsum hoe nomen scriptum erat in antiquo de quo loquitur bibliographus Turca exemplo; fortasse bic libra- rium pro auctore habuit. Totus Codex ab uno librario exaratus est, anno 1068. Aliud exemplar tertii Commentarii est in Bibl. Paris, (apud Flügel, W. Jahrb., 91, Anz.-Bl. p. 5). L DCCXVIII. (Cod. 696 Warn.) Commontarius in al-Bordam, quem Djalal-ad-din al-Khodjandi discipulo cuidam suo dictavit. Codex titulo caret quidem, sed in praefatione occurrunt baec verba: ói A -ta-Z-s? liX_§-i iX-*j 5 &■ o> J liAxMij ijbL.—^ lAlbi q, SkijAJ aaaa' 20j.AA.li iSjljJJ a^X^AaSjt v_aL»JS X.a«j Jk_Aia_si Js/toUJl J-sWI .^L-xJI j.L'bM r;- 2 " <i '-Xaaaj, £J &UI p-=> ^ ^.*1,^41 *Ui £.a_i ujavj jLaX=>b5!j (sic) xx**> x-jL-j ijn Luie ot'j tlfcAcyi (jv-aJILU (jamaaj toiiviil ^Jl uj-’sï. Initium est, ut &
quo quo H. Klial. (IV, p. 529) tradit: &U lX—♦—S- qJlXj. Subscripts Codieis anni nota caret, sed in margine idem ut videtur librarius adseripsit anno 986 1 ) carmen al-Bordae cum Commentario grammatico et lexicologico. Quisnam bujns Com- mentarii auctor sit, non patet. DCCXIX. (Cod. 1596). Carmen al-Borda, cum Commentario al-Khodjandii, descripto ex praecedente Codice; in margine additae sunt yariae iectiones ex Ibn-Marzuqi Commentario excerptae. Emtus ex Bibl. Palmiana (Catal. p. 191 n. 42).' /r Z> DCCXX. (Cod. 1425 == Amin 197). (3 £ w £ , y^L.w./c a lüjuS _!_=>, Commentarius in al-Bordam auctore Schihab-ad-din Abu-’l- c Abbas Ahmed al-Qastaldni Schafi'ita (f 923). Codicem nostrum anno 954 ex auctoris autographo descripsit Mohammed ibn- c Abd-ad-Daim ibn-Mohammed ibn-Solaiman al-Bad- hali y.£OyJ). Sunt 61 folia bene exarata. Al. ex. hujus Commentarii: Berol. (Ahlw.)567; Brill (Houtsm.) 22. DCCXXI. (Cod. 509 Warn.) Amplus Commentarius Persicus in al-Bordam, cui titulus Xxlc J. ‘ i_rjU.=-, auctore Jusof ibn- Mohammed ibn-Schihab al-Djami, yulgo Jusof Ehl (J~^) dicto. 1) Ilormivit hie scribens ad ealeem poëmatis: ^ xjLxJb 5i_X_S> ( sic ) XJU j, (expunctnm seq. j, -g~£) Q-
Initium Arabice scriptae doxologiae est: *l)t vA4*t «ï* Sj.jj { y, oüi* J.AÏ j*jXo A+^-^y \JLL> sLjoj’ii ^.vJJÏj. Incipit igitur eodem modo ac Commentarius Arabicus at-Talischii (H. Khal. IY, 529), quapropter suspicatus est Flügel, Cat. Yindob. ad num. 479 Commentatorem nostrum hoc Commentario usum esse, quod autem absurdum est, quum at-Talischi anno 956, noster jam anno 863 seripserit. Contrarium igitur, si qui nexus intercedit, quod me Tiescire fateor, statuendum est. Commentator in praefatione laudes eelebrat principis Abu-Sa c id (861—873) e familia Timuridarum, necnon yiri summi Saijid Mazid Bahador. Ipse oriundus erat ex urbe Herat, quae quum hunc librum sciiberet gravissimis malis belli affligebatur x ). Aliunde de eo nihil compertum babeo. Hic Codex, cbaractere nestalik egregie exaratus, quantivis est pretii: ab ipso enim auctore scriptus est. In titulo baec, alia manu minutisque literis scripta, leguntur: y.cl DCCXXII. (Cod. 784 Warn.) ... J ^ erum exem plar ejusdem Commentarii Persici. Titulus hic est< £ ‘j.bL/51 et in P e atione idem auctor atque in praecedente Codice nominatur, in inscriptione, illius qui Codicem exaravit manu scripta, 1} ° f ' de historia hu i u8 temporis: Journ. As. 1862 II, 304 et seqq.
non auctor nominator, sed possessor Codicis (olXjU-X-o er ^ ,*_JS _ jA fiaJI). Redactio in hoc Codice passim differre videtur ab ilia quae praecedente continetor. Codex charactere nestalik exaratus est anno 1004. Takhmis poëmatis, al-Borda dicti, exstat in Codice 36G, de quo infra dicturi sumus. DCCXXIII. (Cod. 824 (9) Warn. fol. 143—154). ab auctore carminis al- Borda composita, etiam j.f dicta et Qahirae edita. Yid. H. Khal. IY, p- 557 seq. Codex anni nota caret, neque ex eo de titulo et de auctore docemur. DCCXXIV. (Cod. 2148 = Amin 429). Ejusdem carminis aliud exemplar instructum annotationibus marginalibus nescio cujus. Codex anni nota caret, sed antiquus non est. Al. exempl. Ind. Off. 823; Bodl. (Uri) 850 (3), 1226 (2), (Nic.) 337 (3); Paris. 1322 (7) et 182 ap. Flügel in W. Jahrb. 91 A. BI. p. 9; Mus. Asiat. Petr. p. 3; Berol. (Ahlw.) 538— 543, (Landberg) 996 (2); Havn. 49 (4); Brill (Houtsm.) 25 (1). Tertium apograpbon sed non absolutum exstat in fine Codicis 2086, (fol. 62 et seqq.). Yid. supra p. 439 n. DCCYI. DCCXXY. (Cod. 1988 = Amin 265). v ~° ; w give Commentarius amplissimus in carmen modo descriptum cui titulus: £ ~:f-\ 1 S-* 2 -*' 1 Tel xl&JJ, auctore Abmed ibn Abmed ibn-Hadjar al-Haitzami (t 9 73 )- Cf" H. Khal. IV, 557. Codex recens 320 foliis constans sine anni nota.
Alia exempl.: Bodl. (Uri) 1226 (1); Cantabrig. (Preston p. 27) 126; Ind. Off. 824, 826; Berol. (Ahlw.) 545, 546, 547, (Land- berg) 458, 738; Escur. (Derenb.) 315; Soc. Asiat. Calc. p. 25; Tippu p. 79, 179; Constantin. (Köprülü) p. 11», n - 297 5 Bnl1 (Houtsm.) 26. Fragmentum: Go tb. 2 (96). De aliis Commentariis vide ibidem ad num. 2295. DCCXXYI. (Cod. 2084 = Amin 361). ^ Idem carmen takhmïso auctum ab incerto auctore diversum a duobus aliis amplificationibus ejnsdem generis quas deseripsit Ahlw. Ms. Berol. 549, 550. An idem sit ac Cod. Brill (Houtsm.) 661 (1) non memini. Initium: xJLc Jax/il jiA-J Apographon 55 folia continens et nitide exaratum praefatione nt subscriptione caret. DCCXXYII. (Cod. 2128 (1) fol. 1—7 — Amin 409). () ^ J 4 ■ ( Carmen ethici argumenti in laudem Prophetae quod qu*nquam titulo et auctoris nomine sit destitutum, certo tarnen adscribendum e ®t eidem al-Bu§iri. Collatis enim primis verbis carminum quae continent e. g. Cod. Mus. Brit. 888 (4), Berol. (Ahlw.) 551, 552 „ _ 3 O 9 patet carmen illud esse quod innotuit titulo: ‘ j' de quo cf. H. Khal. III, 327. Praeter exemplaria jam laudata aliud apud Brill (Houtsm.) 661 (2). In margine exstat dissertatiuncula de tremore membrorum et alia de eclipsi lunae Abu-Ma c scharo tributa.
1) Sic plenum datur nomen in praefatione (3. 2) Sic perspicue p. 127. Hie Cod. yas-, p. 118 -AAS».
Geogr. p. Pof). Primum compositum est mense Rabi c II anni 708. Constat 31 versibus, quorum primus est: m O ** ww j+m fi, jjê ils 3- 13! Sl\_s Secundum constat 23 versibus; initium est: L*.aS cr*3 qU;.’^ plot 0.^0 ,1, tót Tertium 25 constat versibus, quorum primus est: ^ytj ,_gljjü iCtAa U*=- a Sequitur denique initium carminis, a poëta illo compositi in lau- dem qiidhii illius, fratrisque ejus 'Ala-ad-din, qui khatib erat in castello 'Adjlun, et tertii viri cui nomen Schams-ad-din Moham- nie, t ibn-Dawud ibn-as-Saijid; sed ex hoc carmine praeter duos primos versus nihil descriptum est. y. P. 64—65. Carmen, a Mohammed ibn-Solaiman, medio fflense Dzu-’l-hiddja anni 715, ex tempore compositum in oppido A-dzra'at, p.5vÜ ^w-Lsn.^, in laudem ejusdem qadhii Kamal-ad-din -^bu-Hafg 'Omar. 23 versus, quorum homoeoteleuton est ,__cJ>L. S. P. 66—67. Carmen in laudem ejusdem qadhii, ab Ibn-Tzafir ^ -L ^) al-Maredani compositum. 27 versus, quorum homoeoteleuton est JL. s ' P. 68—70. Carmen, a Scharaf-ad-din Mahmud al-Hdfi al- Adjluni (vide supra sub x) compositum in laudem ejusdem (ut videtui) qadhii. 36 versus, quorum homoeoteleuton est JL. I. P. 73—112. Duae korrasae quarum argumentum Codicis possessor quidam (in totius. Codicis folio primo) satis hene indi- avit verbis: qI+IaJ! i«jUojt. Pleraque enim horum carminum in pulchros pueros, nonnulla in pulchras puellas, in fiores, in stellas ac t-, composita sunt. A quonam poëta profecta sint ex his 40 Pa ö inis non constat, ex quibus tantum apparet, omnia ab uno odemque poëta csse composita; constat vero ex collata pagina
prima opusculi de quo agimus, cum totius Codicis pagina 130. Nam illa incipit his verbis: g>L». 3> ^a£am s LaaU ^.aK (5>lï jaaHH ^ sequunturque 15 versus. Idem autem carmen exstat etiam p. 130 sq., in quo Codicis loco alia manu descripta sunt carmina com posita a Madjd-ad-dïn Jahja ibn-Khodhair, de quo poëta (f 711), qui Diwanum ediderat aliquot voluminibus constantem, baec re- feruntur in Codicis pagina 127: q.-j A-^ 11 ^ Jï jcx-j xU' ».?j Jys ('• °- Ö45) ij^+d=- ^JkUa xIl^aw^ ^A:>J xaa* bgw,s: i_ a A—x—' X—a—w o^sólj bA—a—c Kio^A x.l aÜ ' t <^Aaj , A^ Aa-o. xlA ob*s ‘vA' Abc Xa~—a-a~ Aa^üs L^jcLAj 0^=* '—ajJ' Aaa^j j.5>j Ljb liAie ; *a> A»/AÜ gjt » ; *A 0 *ï o!aLs* £ Ui.ö SA*> aJ 3 . Hic igitur poëta (cf. ad /3) oriundus erat ex Syriae oppido Bogra, haud procul ab Adzra'at sito; quod postremum oppidum saepe visitabat, ut patet cum ex iis quae ad (3 dixi, turn ex nota, a viro qui Adzra'ati babitabat scripta, quam dedi. )?. P. 113—126. Ejusdem poëtae (cujus nomen in korr&sae initio additum est) carmina quaedam; turn alia, composita a Sa‘d- ad-din ibn-al-Mobariz al-'Adjluni (anno 709), Kamal-ad-din‘Omar ibn-Mohammed et ‘Ala-ad-din ibn-Ghanim. $. P. 127—132. Carmina Madjd-ad-dini Jahja, quibus prae- missa est nota ilia quam supra sub £ descripsi. /. P. 133—179. Haec reliqua Codicis pars oratione soluta conscripta est. Primo loco occurrit iJjIAao ^A_ao , mense Rabi‘ I anni 712 compositum ab ‘Ala-ad-din ibn-Gbanim (cf. supra ad y) in usum viri cujusdam, cujus u-Asi erat Baha-ad-din. Duae deni- que ultimae korrasae >üUli oLaL^Is inscriptae sunt, et exempla elegantioris prosae continent, qua in epistolis utendum est, inter ea quae desumpta sunt e literis nomine al-Malik an-Naciri scriptis.
Patet igitur, fere totam illam Codicis 994a partem de qua diximus, poëmata continere a viris composita qui in Syriae tractu, oppida 'Adjlun, Adzra'at et Boera complectente, habitabant. Ho- rum tarnen virorum fama istius provinciae limitibus limitata füisse videtur; nam ille qui bic Haurani virorum elegantioris doctrinae facile princeps vocatur, ne commemoratur quidem ab bistorico Ibn-Habib, qui tarnen ipse Syrus erat, saeculo octavo florebat, et annum quo viri literati mortui sint sedulo notare solet. Nee tarnen baee collectio, a viro quodam docto qui saeculo octavo ineunte Adzra'ati vivebat facta, suo caret pretio; discimus enim ex ea, quaenam literarum conditio in parvis oppidis fuerit, quum r eliquae scriptiones fere omnes in celeberrimis urbibus compo- sitae sint. Omnia baec opuscula a diversis librariis currente calamo exa- r ata ideoque lectu difficiliora sunt.
Drwan poëtae Zain-ad-din Abu-Hafg 'Omar ibn-Motzaffar ibn- 'Omar al- Warrit, qui anno 749 Halebi obiit ] ). Primo loco opus poëmata continet, yeluti carmen in laudem Prophetae cui intexta sunt hemistichia ex carmine ab Abu-’l-'Ala in laudem Ibn-al-Fa^ïcii composito quod carmen ab editore Diwani in Codice praemissum est; carmen in obitum filiae suae; aliud in obitum Taqi-ad-dini Ahmed ibn-Taimija qui, in arce Damasci inclusus, obiit anno 728; aliud in synagogam Judaeorum Halebi, a qadhio Kamal-ad-din az-Zamlakani in academiam conversam, in qua traditiones de Propheta explicarentur; aliud in obitum schaildii Mohanna (Lp) ibn-Ibrahim; aliud, quod composuit poëta 1) lbn-Habib in Orient. II, p. 390.
qiidm arx yüjt dicta Armenis Francisque erepta orat; aliud,quod coiuposuit quum Djamal-ad-din ibn-Nobata ei versus miserat, ab 'Ala-ad-din ibn-Fadhlallah «üï com posite^, petieratque a poëta nostro ut versus illos laudibus efferret; e-iud, ad qadhi-’l-qodhat Scbams-ad-din Mohammed ibn-an-Naqib al^ d' m ’ MUnere suo > 1 uo Halebi fungebatur, depositus erat; ; ad Schihab-ad-din ibn-al-Morahhal grammaticum missum, rat SCr ^^ 0r ^ s nos toi lectionibus in magna Halebi mosquea adfue- ^ 5 aliud ad Ibn-Bobatam; aenigma cujus argumentum est ignis, c pono. Tum sequuntur perbrevia carmina, pleraque dübait, nat' 0WaSSC ^ la ^^' I Jeill dö (fol. 76 v.) sequuntur opuscula prosa or- tant 11 C0,lsc, ' 1 'f^ a ; ^e quibus auctor in praefatione ait, se tertiam datu m ^ ar * em *^ orum quae hoe in scribendi genere composuerat, m esse in hoe libro. Primo loco descriptae sunt maqdmae, P i*U5«.AaJt iOolail, liubS!, (quae anno 725 composita egt) ,t ju* A • yu, iUitl o. . Uamasoi anno 740. Omnes complura carmina conti- ^ v txiüuu VVJXi-^/jL Ui. til vuil. mill C4i vUll ut* Tum , Sequuntur scriptiones: xJU,; "L^Ül *JL, - | -> •• . ’J ( i ua occurrit (fol. 94 v.) carminis genus illud quod 0> v °catur; similia carmina reperiuntur fol. 103 v., 104 r. — • " ' n ^° C * S ’ <S—} ls"”^ N—*“1» risdla de terrae motu quae u °~ ° * ^ ue rerrae wu-CaV' v° mense Scha'ban anni 744 locum habuit; q-. &5 } t j; 0 . ^ l ” r * ^ idjdsa data Qalah-ad-din ag-Qafa- Xi-Lü ’ '**** O** 1 * r*-* or cr 1 -^' >3U>- L^vlc i, r OS' q! ; _IXi KxLu>, aliaeque permultae emstnW ü Polio de ’ ’ •) f ^ zae cc b, quibus carmina sunt inserta. ’I m< ^ Ue 121 r. exstat librarii subscripts, quae haec est: ^ ^ •* OT”^*^ erb q-, U y>t ltA£ “ï 1 è «ül,UI J jr*' er-** £.jul.XJ cC 1*j «UI cr Attamen f. 121 v. legimus Jjy ° ^ 05V 0 ? jfi g*SJj Ww ^ fctëUfl 3 ' *• * 1
Sequitur responsum Ibn-al-WardÜ (sunt 12 dübaü); tum se quitur xl -Aiu^ ^ et t ,auCa alia \ Hic di.ln non inutilis e,t ad hi.torkm literariam pn.ns part.. saeculi octavi illustrandam. De Codice jam vidimus. Alia exempt.: Berol. (Ahlw.) 592. (Varia carmma ibid. n. o93- 610, 1009, 1024). DCCXXXII. (Cod. 2048 = Amin 325). Fragmeutum diwdni Qafi-ad-dini al-Hilü (f 750 sec. Miigel in ZeLhr. ü. M. G. VII, 369, Aim. 2) coutiuens carmma quae dixit in laudem al-Malik al-Man§ur Abu-’l-Fath Ghazx al-Ortoq , qui ab anno 699-712 in urbe Mdridin regnavit, ideoque AÖ ol^i dicta vel alio titulo: UT* ^ u ’ • ;« Codex male ligatus est, nam primum carmen legitur . fol i 7 sequi debent ad finem Codicis ubi explicit in medio’ carmine 25*0, ho moeoteleuton f babente ; quatuor igitur carmina desunt. In fol. 7 r. finis alius carmims legitur cujus ultimi versus sunt: J- art» ^ V ** ^ ^ ^ * cui subscript»,» e.t librarian, huio t,«n..ribe»do to» anno 10T5. Sequitur deinde fol. 8 v. - > -5 vjl AjÜÜJ . . ^EUta sunt haee carmina QiMr.e 1283 et .p.gr.pha m qua™ fere bibliotheca asserT.ntar g.: Berol. (Ahl..) n 613, «16, 617, Mus. Brit. ». 624 (1), 1»™ (2), 1»8»< 2 >1 Mon.e- (Anmer) n. 527 d, 530 j Ms. Cantate. (Trinity College), p. 65 in Palmer; von Rosen, Ms. Arab. n. 108 (2) etc. DCCXXXIII. (Cod. 803 Warn.) Diwin poetae Mohammed ibn-abi-’l-WafA de cuju, .elate »»”
constat *); quin de nomine dissensio est scilicet utrum scribendum sit Wafa, Ibn-Wafa, an Ibn-al-Wafa, nam quod in nostn Codicis primo folio exstat Ibn-abi-d-Wafa magma auctoritate gaudere nequit. Quum autem filius 'All (cf. Cod. Havn. infia laud.) anno natus sit aetas patris cadit in medium saeculum octavum. Pocta ad Qufiorum sectam pertinebat, et omnia ejus carmina ^Jufici sunt argumenti. Initium hujus Codicis deperditum est; incipit nunc a versu: Singulis carminibus saepe formula bismillah praemissa est. Sunt inter ea et recentioribus metris interdum utitur poeta. Codex, baud male exaratus, foliis 142 quadruplicatis constat; anni nota caret, sed certe deeimo Arabum saeculo recentior non est, gerit enim notam possessoris illius saeculi. Alia exemplaria totius diwani, Mus. Brit. 1528; Bodl. (Uri) 1222 (l); Havn. 277; Berol. (Ablw.) 925, 926; Monac. 517; Cid. Hammouda p. 16. Oy, l&vy \L DCCXXXIV. (Cod. 2052 (1) = Amin 329 fol. 1—157 r.) Diwan poëtae Djamal-ad-din Mohammed ibn-Mohammed lbn- Mohammed ibn-al-Hasan ibn-Nobdia al-Mi§ri (f 768). Exstant hujus diwani variae recensiones, vide Pertseh ad Cod. Goth. 2304 (Cat. IV, 300); quam hie habemus eadem est quae describitur a Pud Ahlw. sub num. 632 (Cat. Berol.). In carminum dispositione nullus certus ordo observatur. Apographon anno 1079 perspicue exaratum est. Alia exemplaria enumeravit Pertseh 1.1. quibus addendum esset, si fides sit Cat. Oxoniensi, Cod. Bodl. n. 1213 (Uri p. 251). 0 (■, DCCXXXV. (Cod. 1847 = Amin 116). Inscribitur: Auctor 1) Legimus quidem in Cat. Mus. Brit, ad num. 1528 eum obiisse anno 759 , sed annotatio nos relegat ad p. 299 ejusdem Catalogi (n. 631, ann. i) nbi invenimus- filium nostri anno 761 natum esse. Ct. Abhv. Cat. Cod. Berol. p. 102 ad num. CXXV
POËSIS. igitur est lbn-as-Sobki (f 771) et carmen hoc aenigmata continet ut jam statim e primo versu patet qui ita audit: Aenigmata autem minime omnia pertinent ad disciplinas gram maticales. Explicatio brevis est et tantum ad nonnullos versus pertinet. Sunt 6 folia manu Ibn-al-Lobudli exarata. Florilegium ex diwano poëtae Borhan-ad-din Abu-Ishaq Ibra him ibn- c Abdallah al-Qir&ti (f 781) et quidem fere idem ut vide- tur, quod descripsit Ahlwardt in Cat. Borol. n. 642 sub 1 i t ul o U .ah^ ged in nostro parvo Codice viginti tantum carmina oc- currunt, quorum primum eodem modo exorditur ae in Cod. Be- rolin. In subscriptione legitur gyykJ' iAjL«iï ex' s* ^jji.it, sed annus et nomen scribae desunt. Sunt 12 folia. Opera omnia hujus poëtae continentur Codice egregio: Brill (Houts.) 29; fragmentum in Cod. Berol. (Landberg) 859. bene honesteque instituendam continentia quorum auctor est 'Abd- ar-Rahman ibn-'Abd-ar-Razzaq noto nomine Ibn-Makdnis (f 794. Collato Nicollii Catalogo (p. 327), patet idem carmen exstare in DCCXXXVI. (Cod. 2050 = Amin 327). DCCXXXVII. (Cod. 1545 (8) fol. 124—130 Testa). Duo carmina, metro ar-radjaz composita et praecepta ad vitam Cf. Ibn-HaMb in Orient. II, p. 479 seq.) Primum inscriptum est: «Ij'Èjl SjJÖ. ‘IfJnJi isJuc Jsfj, et incipit a versibus: ij—^^ j-t-i-i L_*
Codice Bodl. (Nic.) 320, et perperam in illo lbn-al-Habbarljae tribui, cujus ^LxX eodem illo Codice Oxoniensi continetur. Idem est initium in nostro Codice et in Cod. Oxon., praeterquam quod in boe pro legitur oiaLj. In singulis lineis qninque versus scripti sunt, et carmen duas paginas et dimidiam occupat. Praeter oxempl. Oxon. alia sunt: Berol. (Ablw.) 645, 646; Monac. 898 (12); Goth. 2174 f. 28, 2310; poëtae diwan est Berol. (Ablw.) 643 etc. Carmen secundum (f. 125 v.) inscriptum est: l^U*} J-ó ' ^>'-*-7 iJjï Idem carmen continetur eodem Codice Oxon. (Nic.) 320, et recte Ibn-Makaniso tribuitur. Initium in Codice Oxon. idem est atque in nostro, in quo tarnen pro legitur Continet carmen praecepta moralia, quibus tabulae et historiolae insertae sunt, veluti fabula de bove et asino et bistoria waziri et morionis (JÏLs-, quod morionem signi- ficare, patet ex tota narratione, in qua v. g. idem ille etiam et byk'i.wi yocatur), cujus initium est: historia ilia quae in multis narratur libris, veluti in Ibn- Badruni Commentario p. 11 sq. Hoc carmen 10 paginas occupat. In singulis lineis quinque versus scripti sunt. Aliud exemplar praeter Oxoniense: Lips. (Refaij) 281, f. 1 23. DCCXXXVIII, (Cod. 30 (3) Gol. fol. 95- -117). Antbologia poëtica (sine titulo) ab ‘Alt ibn-‘Azim ") in Hispania colleeta inter annum 793 et 798. Ipse collector in praefatione nomen suum profitetur; quo tem I) In Codice scriptum est Pronuntiare quoque posses 'Ozaim. Nomen proprium c nee in al-Qdmuso ec in ad-Dzahabii al-Moschtalih commemoratum est.
pore seripserit, patet ex doxologia ubi haec leguntur: b'zjj.t AajIx)Ij &IM er* ^.S ulxij^ LaaJl) xLj! A—>•—£ xl-Jb ijï-—*—-' qLLiLw.^ vj! «^SjlH ii)j.US x&L* jSLo AXs-j 1 j.bLw’ï' *J y*X*A*J i^cAJ’ £ j.U"b'. Scripsit itaque regnante rege Granatens! Jusofo II, filio Moham- medis V, Liber divisus est in quinque capita (Jj—d): 1 (p. 190—199) \cA—i’ 1 ,1; 2 (p. 199—209) xc'^Xi-t A; 3 (p. 209—224) xaUjf SjUU, J.; 4 (p. 224—227) JSjlt £ xeISjI jUiuio; 5 (p. 227) xcLjSj ASyb j,. Continet brevia poëmatia singulosque versus poëtarum Ibn-al-Haddj, at-Towaihin (^-q^ Lil), Abu-’l-IIasan ibn-al-Djaijab, Abu-Dja'far ibn-Khatima (x pi s. q-jI) Almeriensis, al-Motanabbi, Ibn-Darradj al-Qastali, gêlik ibn-Scharif, Ibn-al-Khatib aliorumque cum Orientalium tum Occidentalium. Nescio utrum hie liber (qui Codicis 30 pp. 189—234 implet) absolutus sit. Descriptis in p. 234 tribus versibus poëtae Abu- Ishaq ibn-‘Abdis (^xe) (qui ^Ai^l jL^Ji Kfl3- vocatur), quorum q&fia est *!_, satis abrupte desinit sine subscriptione et dimidia fere pagina vacua relicta. Codex, charactere Africano exaratus, lacunis scatet. DCCXXXIX. (Cod. 366 Warn.) g'JLjf ujLj J~xJLd. Diwan poëtae Scharaf-ad-din Abu-Sa'id Scha'ban ibn-Mohammed al-Qorascbi as-Schafi c i al-Atzari (^Mi), qui in Jemana florebat, et anno 828 diem obiit. Pleraque borum poëmatum in Prophetae laudem composita sunt, eo saepe consilio ut poëta exempla daret variarum Cgurarum rbe- toricarum et metrorum generum. Liber introductionem (jC_^Aiw),
POËSIS. 463 decem capita (^i—w._s') et conclusionem (X-fLA) continet; sed ita ordinata gunt haec, ut singulis duodecim capitibus (si nempe etiam introduetionem et conclusionem capita vocare licet) doxologia et praefatio praemissae sint; quo factum est ut duodecim boe Codice contineantur libelli, qui cum inter se separari possunt, tum in unum corpus colligi. — Titulus Introductionis est: “jJiXüt Jkc <3, prosa oratione con- scripta, octo capita et 40 traditiones continet SjLo!' i %. — Primurn caput inscriptum est: «olx-w Describam specimen bujus 1^—ij—S i-1 —5 . 5 * w 3 0^*.^5 O— 3 , 3 3 0 ’,-05 5 uj-kS~A iXJlj r J Jw/ U s As l$*9 ^.LcJ cS f f s! AC ó Lxiww loj P. O w , 3 dj * "S- W OjhJf ,jax-uC *cf = . s _ £ ii^A—A—« i—a_c ^_s 8.a^« _2—sbM ^s oAj q! 5 0 3 m Hj—A.fiwo a_£~hj13 ^l—X— praefatione, huic carmini praemissa, narrat auctor, se mul tos isse carminis al-Borda dicti, sed duos tantum carminis a *kn-Zohair, alterum a Qadr-ad-dln J-La.Jj 1 (sic), alterum a
iLi* Hail wAA ■ (j^^L^Xitj jllait Kch; Nur-ad-din 'Alt ibn-Farhun Medinensi compositum. Medinae quum esset anno 801, ipse & composuit cum in al-Bordam tuin in Ex his corrigantur quae perperam dicta sunt ab H. Klial. (IY, p. 522). Idem ^*+5? continetur Cod. Lips. 298; sed perperam Fleischer (Catal. p. 535) dicit, hunc u**-*~*—A? ab al Ketnani (sic enim nomen legit quod in nostro Codice est ,11*111) compositum esse; quern errorem ex male intellecta praefatione fluxisse, sequentia Fleischeri verba luculenter ostendunt. — Secun- -Cl ) O - dum caput inscriptum est: MjOjjJi y****^j sl\2*jS J.s-. — Ter Hum: . • *it A*i' carmen 400 ver- suum in laudem Prophetae, varias figuras rhetoricas continens, cujus ut specimen afferam, initium describam: ytP" AJ’I ^ ^ A5” CT*'"*’ -Aait ,j, 3* (»L>s fL»* iA^c q* l3j^ ,3 (*-> («Ls* |»Lw * » = * * Verba quibus linéam imponi curavi, minio scripta sunt in Co- i A c |i ce . —. Quartum: «^L*Jt j»L.s~U ^A/o iS jA.it; ejusdem generis carmen atque praecedens. Narrat poëta, se legisse cele- bratissimum poema (cujus metrum .to *.***«*.—it et qafia * est). ab c Abd-al-'Aziz ag-Qafi (i. e. Cafi-ad-din) al-Hillt compositum (vid. supra p. 458), et etiam illud, ab 'Izz-ad-din al-Maucili compo situm, cujus initium est: jjl*it A_2—it =tA_j ^ j*I*it ^ J^AJI J.^.****j se autem hoc de quo agimus carmen in horum duorum imita- tionem composuisse jussu al-Malilt an-Nacir Ahmed ibn-Isma c il ibn-al-'Abbas ibn-'Ali (qui ab anno 803 usque ad annum 829 in Jaman regnavit; cf. Johannsen, Hist. Jemanac^ p. 170 sqq.). Initium est:
O" 1 jL-j (•/!■*< qc i}>^5 l*Jlw ük/.c g_> Quintum: “£*sJI v_jL/\J| J, ‘jjlVIü jjAj; ejusdem generis carmen. — Sextum: 0 /.*_:> ^.A^i 3 <£_a_=>/JI il'3; ejusdem generis carmen. — Septimum: ^Jl ‘< *./ / . 5 0 ' “ De hoc carmine (in quo figurae rhetoricae non occur- runt) ipse poëta refert haee: ‘ ol*« l^j Laj^Le »A**aa sAp ^ Oj.c^> 'zSjLla, slXaaoÏ J>5 ,**Lo toL*jl Aaav ^-Axi j. ^1 bAJIj /ó _/ «.AfiaJI ( ] jlsu .joAl& O^-S ^iy-^ qA-c _Üj £_*l_il i_Jj> 0 ^ 5 1 i ^4! ,> ^ «wÜCo ^ Jü *JÜ! J^si ‘«Li: LaST (1. £/*“!s SA—< L_i^_ït J, ijjCJiAj (sic) 2uaw2%, u^LlJL i... w Al LfcJÖ U ^ “o^^ 1 iamW fciï 3> e cfcL»jii a_1_w 3 ^sLj Li/ (J * L ** JS <>^l J/CU! ^ilLlwJI Uy/JI J.UXL, «U3 J.Jl *«*jl Lflss q.C *Jj_E \Ac &U! Aa*.wJI ^4/1 ^O-Lo ^ o' jj/Ail Jjj J / AJL> A_rl ^ ^ o>cAj ^Le., vLöp'SI ,_JLê lsy>! ^ **¥ wa/jt S/ AJL *_._i <JU (S Aju «Ut jJz**s Akil £§} “ J-s>' LC il ‘ui^UI xk*v 5 L^x*<w IiA_^Jj — Jf 5 " r iJ! <-5jj / c //is üaïLüJIj /_c öuj, Malik Ce ^ S ^ araa, ' ae ’ ul-Aschraf Ismail, pater erat al- an-Na§iri, quern supra commemoratum vidimus; regnavit 778 usque ad annum 803). — Octavum: ^./Jl i5; carmen in imitationem al-Bordae compo^ 1} l0CUS COrrUI ' tuS “ ihi videtur. Forte legendum *| jlib Ae. Cat. I. " ^ 59
ir 4g6 poësis. O + -O- O- - 3-03 situm. — Nonum: « 3 j^ 5 4 (•' d£jij carmen 90 versuum. — Decimum: jjjLÜJt S 4 ^LS-**^ .. ,*sl ~.9 ; • prosa oratione conscriptum est hoc caput, de quo ipse scriptor ait: 3s jfP~ ^ 8L *-ê® XLwJS ,3 b^Lai^' & oy^ij £•*«.■*■> ~~ ^ ÖW " ^ w O ï # 3 0 clusionis denique titulus est: «j-LoJS ^L_st_^' J. ‘ ^U-iül n , scriptorisque consilium ex hisce ejus verbis apparet: *s> b>UJS 0 l*£> ‘yix JüLJI s> oLol *Xp *_*JS ^l&it tüuj L? » k-*- 5 J-- 5 " Exemplum sit primum poëmation: JoylJI yS J>= c^-tï ^->^1 ^5 UW LÜlXÜ j, y-ÜJj übyk o' ^ ■& i^vfc.c Sj-« 0.-E xlt! lélylc 3-A2J _--*-■=* (J— c l)-* 2 -® 5 Codex, 99 foliis oonstans, exaratus est quum fortasse Diwani auctor adhuc inter vivos erat, anno scilicet 826. Videtur unicus. DCCXL. (Cod. 1248 Schuit.) Dlwan recentioris poëtae, cui nomen 'Abd-ar-Rahman al- Alawi. -Probabiliter intelligitur 'Abd-ar-Rahman ibn-Mohammed ibn-Jusof al-'Alawi al-Jamani Wadjih-ad-din qui vixit ineunte saeculo nono. Carmen autem quod describitur ab Ahlw. n. 650, 651 in nostro Diwano quantum scio non legitur. Incipit sine praefatione a versu: Li-^b U-J- ^ o1ï 3 ! W ülX * J continetque multa carmina pleraque erotica, in quibus poëta metris recentioribus utitur. Est modicum volumen, ineleganter exaratum anno 1099. Aliud exemplar mihi non innotuit. ■ f'y i '■£**** fi. • /Zo t* •
/ poësis. 467 DCCXLI. (Cod. 881 (2) Warn. fol. 46 v.—100). Poëmata dirersorum poëtarum, a discipulo quodam Taqi-ad-dini ibn-Hiddja (f 837) eollecta sine ulla praefatione neo subscriptione. Eodem Codice continentur atque al-Hadjirii Diwan et ab eodem librario (anno itaque 1015) scripta sunt. Poëtarum, quorum car- mina referuntur, nomina baec sunt: j-j'- — ^jAÜ ^jAj' — U*^ 0—y • — 0 : -X : ' 0—0:jAJi * 0—^—:}A-ji Kj'Lj. g"*--". — 0.-JlA_Si < I, ^I * ^ JS• j( ~ ^.Ls? 0—j — XaaaJ! 0-j' 0-J Ai! — A*jS\a 0—lA—3' t _ ? —— oliXiL o M ^~ ~ — ^A-Jjl*xi' 0j'. — Lj,!ü aa£u> 0?' 0J.ASi i3L*>. — L5j-7*1^- 0jAi' |»Lw.J>- ^L^+lx.1 IwAa&x]' 0^ 0jL\.iï (J*A**w. —- y^AJi 7^3*“' — j-^j — v=>1jo qj' yf ^AA/lA-^ xlijC. &, 0-J 0:?Ai' ^0®"* ■ iCjwo.ft.il 0j(jJS qjAg/O. — o'r*- > ^ tóL ^'* — 0j *Jji 0jAJ' A;^ 9 ^.tólaJb — ijmjIX* 0^! i_gj^aSb — — oS A^ 0j Ar' Aaj^JI jJ (carmen: La*sLs? ULvü5 (sic) 0, JLbj ÜLö'Aj (j-« ÜjAj ^sIaaÜ quod edidit Weijers, Loei Ibn Khaccmis de Ibn Zeidouno, p. 44—48). — ()^1L 0jAJI ^Rad. — ^yt!' o~- CT J> ^' — 0^‘ — jLLwlt 0j L ,-cS?. q4'X3' ^)Aa3. Epistola prosa ornatiore, intermixtis versibus, scripta, cum titulo
jjjiA-Sl jé? (^iXXa^j J^UJ! J>_xiLX1 c>*j — „uia,iJt — ^Isi!., v-»A*vji yy 2 a.:>lAo. E compa- ratione initii cum initio Cod. Havn. 281 (10) patet auctorem ejus esse Ibn-Nobata (j 768). — ^jAJ' ï3«ü*ji AüXil oLaJ) k—Axi’" ^ w jJA-D J, ‘£*wJ sAJ, auctore, ut comparato initio Co- dicis Petrop. Inst. Orient. (Rosen) 108 (3) patet, c Ala-ad-din 'Ali (ibn-Mohammed) ibn-al-Moscharraf al-Maridini, qui quoque dispu- tationem nareissum inter et rosam descripsit (v. supra p. 235). Quum bic circa annum 836 scripserit (v. Catal. Codd. Mus. Britt, p. 296 ad n. 626) diversus esse debet ab illo emiro quem Ibn- Habib anno 772 obiisse affirmat. — A+..S? a j' ^Aii jsè jSii & Lgj eoo j.'-A.il j M . — Responsum toïi qj' qjAJI ^Xölail. DCCXLII. (Cod. 2128 (2) = Amin 409 fol. 7 r.—16). Carmen auctore Isma'il (ibri) al-Moqrï (f 837), takhnuso auctum a quodam ] ) Afi ut in margine annotatum est. Ipsum illud carmen jam descripsit Ahlwardt, Cod. Berol. 693, 694, sed hujus talchmis aliud exemplar mibi non innotuit. f. 11 v. Breve carmen auctore Hosain ibn-ac-Ciddiq al-Ahdal domino urbis Aden. f. 12 r. Duo carmina quae dixit ‘Abd-al-Latif al-Qaci c i. Vide infra p. 475. f. 13. Varia excerpta nullius valoris. Codex saeculo undecimo ut videtur exaratus est. DGCXLIII. (Cod. 2043 = Amin 319). Divan theologi et historici Schihab-ad-din Ahmed ibn-Hadjar 1) Cod. s. p.
al-'Asqalani (f 852). De hujus Diwani ordine et divisione auctor in praefatione ita monet: q' sy> --tP ^lj ^jJS jr-JAk* x.X/1 sSjjt ‘ LA£* \sJo er* gtyl 3wtw« ^h 5 hh «A? 1 j, Laïyfl 05^- ^ oLaS^UI y} obyJuSL cja^s^asIs ^_a3-"1ü J* öLst&jlf Ji XsLü^Jt u »t J _c'5i! y? üL*Jj-*JI J g'ü (i^jJölüU. B quibus verbis patet, collato H. Khal. III, 245 ad n. 5175, hoc Codice contineri epitomen duplice titulo instruc- ^ am j>y^—^ scilicet et oijlli' iS^LylJ* x*a.wJ' (cf. H. Khal. III, 578 n. 7024). Neuter in nostro Codice occurrit, sed prior legitur in duobus aliis exemplaribus, nempe: Escur. (Derenbourg) 345 (2) et Borol. 706, apud Ahlwardt. Magnus denique Diwanus invenitur in Cod, Escur. n. 443. Exemplar nostrum minime integrum est nam 4 ultima capita desunt; caput tertium in libro ipso non inscribitur sed Apographon recens et yitiis minime immune. DCCXLIY. (Cod. 1836 = Amin 105). ót, inyi Inscribitur; * aaI3^> xas p ~—P~ *** sliojC a _j Aajs? _*oJ ZJ Sj . Est igitur carmen breve 12 versuum compositum a Djamal-ad-din Abu-’l-Makarim‘Abd- al-Wahid ibn-iAbd-al-Karim ïbn-Khatib Zamaloka al-Ancari. Zamaloka est nomen pagi in Ghuta Damasci. Cf. Jaqut II, tfo. Tria folia ab Ibn-al-Lobudi anno 865 scripta. Incipit: i jA2*J oJjUs- j,* tlha^S hr*" jX A5*J Oj^jLS 1 j.1 lihï.Ini DCCXLY. (Cod. 2122 = Amin 403). 0 t, 2. 'j l f Titulus in fronte Codicis est: iXsbu <__jj.ii.Ll |Jüi**SI öjïIaSI 1) Haec nltima verba in Cod. signo delendi notata aunt, an jure nescio.
Ja*"5 ‘ o' - **^ «Ut Jkc jJ>L! üjJuj^t „*^1 *U! «ut At ^ ***?• gJI «ut Jy*, 0 J 0 U*U 0 -s ^U'. Ex praefatione deinde patet Principem Fidelium (Zaiditarum Jamanensium scilicet) al-Mota- wakkil composuisse carmen sub titulo: qLj.Sc iA-6-c , A St ^Ls?., l-j.AL 172 versibus constans, quod auctor nostri Codicis amplo eommentario grammatico, rhetorico et historico instruxit. Cavendum autem est ne putemus commentatorem osse filium auctoris sensu proprio, ut inscriptio Codicis docere videtur, nam fol. 30 v. ille avum suum (IjAc-) nuncupat Imdmum an-Nagir Mohammed ibn-‘Ali, hujusque filios memorat e. g. imamum al- Muncur (f 1029), minime autem inter eos Motahharum, al-Mota- wakkil cognominatum. Insuper secundum inscriptionem avus nomen Solaiman habuisset, yidemus autem eum reyera nomine Mohammed gayisum fuisse. Accedit quod, teste subscriptione, Codex noster exaratus sit anno 1082 jussu filii nepotis hujus al-Manguri, nempe al-Hosain ibn-Ahmed ibn al-Hasan, filii Principis Fidelium (i. e. al-Qasim al-Mancur). Auctor poëmatis ipsius autem, ni fallor, ad saeculum nonum referendus est nam hoe tantum tempore yixit quidam al-Motahhar ibn-Mohammed ibn-Solaiman al-Motawakkil cognominatus, qui cum an-Nagir ibn-Mohammed (f 868) de prin cipal disceptavit. Nonnulla de eo annotantur in Codd. nostns 1970 et 1972, de quibus yide inter historicos. Haec omnia egregie confirmantur Codice Berolinensi, quern Glaser ex Jemana attulit (n. 38 in catalogo Ahlwardt ubi titulum habet j '*-**ï^ «A-uoa Jüitjlt, ut quoque Schaikh Amin in primo folio nostrum librum appel- lavit X. ■ » y Va „yï) et quem Ahlwardt circa anno 900 exaratum esse eenset. Est quidem hic Codex acephalus et titulo destitutus, sed versus quem laudat Ahlwardt legitur in nostro Codice f. 18 v. infra, ita ut constet idem carmen ambobus Codicibus contineri. Si vero Commentarius in Cod. Berol. additus idem est ac noster, ut nullus dubito, Catalogi auctor erravit ubi Codicem ad saeculum nonum retulit. Ipso carmine fortasse facile caremus, sed Commentarius u til is
simus est et permulta continet ad vitae rationem, mores, liisto- riam et traditiones Arabum melius cognoscendos, nt recte jam observavit Landberg cujus Catalogus conferatur. Singulae partes separato titulo instructae sunt v. g. f. 2 r. 4 y«f^ «y,/ Xsjm f. 21 r. ^ JlJÓJ' cjUao >3 ‘u-^ f. 79 r. oJotJl f - 122 r - ^ ‘o^ f. 125 v. Xsyw J, 4 oui'• Plures titulos non deprebendi, sed de multis aliis rebus (in fine de theologicis) in Carmine et Commentario agitur. Primus versus est: fóJüt ooii vJ-jsUL cr VjP* j c 4X5 Vr* j 4 Sunt 193 folia distincte quidem sed non sine vitiis exarata a Qalah ibn-'Ali al-Kabsi anno 1082 ut jam supra annotavi. DCCXLVI. (Cod. 2055 = Amin 332). Q f f k Hic Codex continet duas collections carminum, quarum prima cujus titulus charta agglutinata tecta est in subscriptione simpli- citer appellatur dnvdn, altera hac inscriptione munita est: ot-A-i" oLs\si 5 oM ol-.0M.-j. Ambae auctorem habent Mohji-ad-dln Abu- C Abdallah Mohammed ibn-‘Ali ibn-Ahmed ibn- Ibrahim ibn-Mohammed as-Sudi qui dicitur al-Hddi (f 932). Altera collectio memoratur ab H. Khal. VI, 341 n. 13775 (ubi o 1 —ywJ oLsvaij appellatur), prior fortasse latet sub titulo: >o-Lj p-L-iDï ^aL apud eundem II, 62 n. 1899. Quum de vita poëtae quantum scio nullibi quid memoretur, doscribam ex Cod. 1742 (cf. infra inter historicos) vitam ejus ') in qua etiam oc- currunt nonnulla specimina carminum ejus: L§-ó »-**» uyuclxi! qLIiLwj ^a^LaH *—Aylil 0~t ' x *- si ' ^ Jx qJ «Ui l\ac (sic utroque loco pro y') «jaSj -a£.LJ (^aJ^aJ i Q-i 1) Bis in eo est, exceptis quibnsdam poëseos speciminibus.
u\—>ï X+jSa£ X_x.5 jKJ L^j Sj*^ij ^p£.Xw0 &Ij ua\^>- ij—*3 (_j^-^5 U^; 1 ^ jLbs^l iS' flE « ^ Jül Jo- 5 tX_*_J BLXAjt ijyaxil JjJl X&ljb Js: li\> Jul ; ^jjó p^\aib v_aa£> qLXs u^jLaJI '- > J'y‘ i ' Jl*" i5 ^1 &sfe. 0^ I - t^Lo iiüJ> «o* UJe Ui «sly» 0 ^j &A*i' Lc ^.^s? (jjlsl Ijls 0 lk*^- Lj^uLj 0^5 IjUi; ^LaJ 8*^51' v_j._ci._J l*Jy> 05;^'-ri l^ 1 ' jUl ^ &b*> &*■&. ^ ISuê 5 I o'iSji'U' 0-. (^j1j) *—*J! JIj bo Jj" o^*> k r*-k-^ o^° 0Ü3LwJI 0l J>*Sj -^y~ jl (j"--<.aj wJvi 0-i 0^ l-o L*j1^ bfc*^ w tXij! I^Xe? iPlaJli X/M*ai *»JI ujL^!! oXac ^ yL Jj}\ J, sl\j J.i»oIj «-_A_-o L^JIy dyjs —«a** 0liaLwJ! t*)J3 ji*s ^ iXaE fc>\_Ji5 ^,1 jL&lj pb*: - ' b^ESJj 1^" l>*j" JLas yiS b 0—.E- 0j| 0_Jui_il i l_2_^ü! ^-S ^Oyasio J.=- 0*JI Sj^s 0-*-k-31 J—u—Ja—a U-oLoi L$aS pi? 1 0—1—i—1! (_£■—11—*—?5 ^b bfr^Ukj JUÜI5 it JsAO, ills tUJjtll 0U*J J—C xSali 5 fyu 0 ^ ci^s 0^5 i_jo\^- fcdsjj iXii alyiclj k>£—!3 J^S Vi\j.Mi £y L^-w tiU-f ^ ^—e bl (biAae) &! 0^ ^—Sj yp5 iib-*-ilj J-^bb b;le ^jkSljj k_A.cE? jy-cjs J^-E 0^5 8jSL»JI jliu'ïilj XftSUJt jl-i-i*^ 1 ( i ».A-o a j*x*ii l yp«ji *jis i_^'l\_W1 A. iJ. v_a_^iA_-0 to SOL» L) (_5jj Lo sP-£=2S &-Ï-S 0—i-ai pi; o\t 1) Blwati f. 10 v.
^ JliaüM l\.zXvJL£=3 j*.3y.jiAsü C ^ ur-*-t> K&-SJ* U ^ja*—xJI IlX^ 5 qjJ q* 3 Vj-*—>‘ L^tyJ ^y-E co! j.1 mJLLLs IS>_jL$ j > r ( 't’jÜ L§J j.fc_*Jt ii)A_p_x_i vy—j—*—j! *—,jCJt 0.JO *}oÓ= _j.J.w.j qj! (JJ. (_5jf5t cuAt ^gOtj 3^Lw b l_5~> LwS ^-Lt-w pjOJu q' jOi—j ! xU! ^Oj—X_w! IwuJt (~ b alll liLuJodi yw'O üM CP* o^j! J.3 5 3 o-Axi oVï JU ( :! !_p }; ,3 op. (.! L5^Lö>l_j ^_i_i ; _Ï3! ol_p_j " i, ~ | »l\s> uVs\_i J^i b fjoUj LC «j! LSo^üf 3 p9%s> ( 6 il^.c tj._i.-w! qI jJJ! ól.*_« —!l tj—ito y5. Oy_^oLu> loj y.i ■c>s.i.+ , i u c cSaJI 0 b} (-5 Xój| 5 o;-*-^ f o^i— 0 J ^gwx+jt i_w_*a_Jt ^jLtj^ ii\.Lo ^Lxi- ^k-ós y, IJ.V.AW*]! Q^5u J.bl-W 3'—' 0 t 5—J WJj- C C (' Js^flj _j—£—a_J! ;c£j_L_êI b tjX—i_c _«_> oLlJkll iXic (jwj-j !t o _/0 tOj, Oj_A_ü l 0, (éi._A_s iliL*J^I oo^lï ^ tj L ïL *y—E ^.I A 3 (^c'3 *■—— ö* L^.W0j 60
j? U_j.j-e l) ; ij-w_j' (*-*-4 (*-^-J j.A.sLi jl-tójJ' -r'-*° 'j' CT 3 ^ '- L ^- :> *'<-4-^' A 2 ' ^ t-,1 Ij [*-0--^^ 0t ^-^ L^tóJ! UK ■•: < jULSil £ftj q! JWK- U*u jJ_5 A *iu> 9^ «JtJ^s t5uV^. ^ ^r-V» Ij r <-L^u .U-Uilj ( 5 \aXjj r _syKK ry* Jt'*- 3 '—t-ï-j yjuJt u*2j ^ or^ j5 £ r-V^ c^ L ^ Jf tf-5 U ^ j^iy, «aa jjs ês «v u?'^' ‘«Mr ^ c'l*J_o Haec specimina sufficiant. Altera collectio poëmata vari orum generum recentiorum continet, imprimis illius quod Jamanen- ses et Hidjazenses appellant e ), cujus autem descnptionem pe- ritioribus relinquo. Exemplum vide apud Landberg p. 100. In lexicis
frustra quaeritur hoe vocabulum et de origine nihil mihi constat. In Codice Escurialensi n. 374 (1) apud Derenbourg occurrit titulus ( 1 oL.*a*Ü. lAlUasit Codex lectus vestigia non pauca babet. et teste subscriptione partis prioris anno 1009 scriptus est. — Aliud exemplar asseivatur Berolini n. 909 apud Ahlwardt (p. 158), qui autem male nomen auctoris scripsit. Carmen quod in illo Codice primum est in nostro secundum locum tenet. Cf. porro Berol. , . , (Landb.) 706 (4). «yf. /JL/,*- - M DCCXLYII. (Cod. 1523 (/) Testa fol. 133—136). Carmen schaikhi 'Alawan 'All ibn-'Atija ibn-Hasan al-Hamawi quo morum corruptelam, quae saeculo quo vivebat (i. e. Arabum decimo) obtinebat, perstringit. Metrum est al-basit; homoeote- leuton est ^, quapropter carmen in titulo X-*-*-*-' 8 vocatur. Ini- tium est: 7- _ójji »J> qI^JLc $ Sunt 7 pp. satis bene exaratae, sed finis desideratur. Alia exempl.: Berol. (Alilw.) 746, 747, (Landberg) 1012, (Sprenger) 894; Monac. 365 f. 78; Goth. (Pertsch) 709, 710. DCCXLYIII. (Cod. 2054 = Amin 331). £ “oüyi oülaJI £1 «oüUJI OuUJI sive , earmina poëtae c Abd-al-Latif Siradj-ad-din ibn-Ali a l~Qa(i‘i, post mortem a filio Mohammed collecta. H. Khal. hujus dlwani mentionem non fecit. Poëtam fuisse Jamanensem et Cu- ficum nemo non videbit Codice inspecto, sed difficilius est aetatem 6ca é 1) Ka esse legendum docet anaotatio auctoris Catalogi qui in textual recepit 2) Apud H. Khal. II, 648 legiturj
ejus definire. Qaum autem inter alia legimus carmen in honorem Djamal-ad-din Mohammed ibn-abi-’l-Hasan al-Bakri al-Migri, quod auctor dixit, quum peregrinationem Meccanam absolyeret, collato Qotb-ad-din, Chron. Mecc. Ill, oa, scimus ilium pertinuisse ad medium saeculum decimum. Carmina vel in laudem alicujus dicta sunt yel theologici sunt argumenti. Initium faciunt encomia pro- phetae, in medio libro oceurrit poëma in laudem ‘Abd-al-Qadir al-Djilani cui titulus: ^A*^ j, jJÜB Aae. Plura quoque carmina celebrant laudes nonnullorum librorum v. g. *_^s\-La auctore al-Hariri, XasJI Ibn-Maliki, ilaAji Qadhii ‘lyadh, auctore ad-Daiba‘ (jajAJI), Commentarii al-Baidhawii, quibus libris imprimis utebantur Cufici Jamanenses. Cf. Wiistenfeld, Die Qufiten in Süd-Arabien im XI Jahrhundert, p. 8. Finem Codicis faciunt nonnulla carmina in laudem poëtae ipsius auctoribus Djamal-ad-din Mohammed ibn-'Abdallah al-Makki, Wadjih- ad-din ‘Abd-ar-Kahman ibn-Mohammed az-Zohri aliisque. Unum vel duo folia in fine perierunt. Est autographon ut testatur subscriptio diwani xw*èJÜ ouJsJJ) A*c A+.S? «fit DCCXLIX. (Cod. 1445 Testa). Ibn-Aflahi (£?JiS Diwanum hoc Codice contineri censuerunt Weijers J ) et Meursinge. Hoe si admittimus, contineret Codex librum rarissimum, cujus alterum exemplum in Europa, quantum scio, non adesset; collectionem scilicet poëmatum antiqui poëtae Baghdadensis qui anno 535 obiit cujusque yitam scripsit Ibn- Khallikan (I, p. o.V ed. de Slane). Sed multa obstant argumenta quominus hanc opinionem amplectar, et liber (quem consideratione dignissimum esse videbimus) non poëtae adscribendus mihi videtur qui saeculo sexto ineunte floruit, sed longe recentiori qui quatuor 1) In annotatione manu scripta ad H. Khal.
saeculis post soripsit. Etenim ex quatuor carminibus, quae ex Ibn-Aflahi Diwano laudat Ibn-Khallikan, nullum in nostro Codice invenitur. Poëtas praeterea, qui Ibn-Aflaho longe reeentiores sunt, se imitari subinde testatur poëta imprimis Mohammed as-Sudi al- Hddi (f 932). Cf. supra n. DCCXLYI. Occurrunt denique in libro nostro versus quidam chronographici, in quibus omnibus finis saeeuli decimi indicatur. Occurrit v. g. carmen, in quo mentio fit templi, a waziro Hasano conditi; ultimus carminis versus est (fol. 63 v.): O £ 3 w Viol’s ~w W~ Bis hie indicatur annus 999, ut recte in ipso Codice annotatum est. De eodem templo in alio carmine poëta loquitur ibique etiam dicit, anno (999) aedificatum esse (fol. 65 v.). Alii praeterea versus chronographici occurrunt fol. 134 r., in quibus annus 999 indicatur. Non itaque Ibn-Aflahi hie est Diwanus. Error ortus est ex primo Codicis folio, ubi non librarii sed alia eaque incondita manu scripta sunt haec: _jjl ^S> gjbt (sic) quae verba tali modo exarata sunt ut qui ea scripsit non libri titulum declarare voluisse videatur, sed memoriae adjuvandae causa annotasse, proprium nomen Ibn-Aflahi, auctoris Diwani cujusdam (quem fortasse quaerebat), fuisse Abu- ! 1-Qasim ‘All al- ‘Absi. Nihilominus illis verbis deceptus est alius, nescio quis, qui margini exteriori (la tranche) inscripsit: ^Jisl Poëta autem noster (cujus nomen in Codice commemoratum non vidi) vivebat in Jaman et quidem in celeberrimo emporio Mokha. Ait enim (fol. 64 v., vs. 3 a f.) Ij-L's, et repetitis vicibus (fol. 57 v., vs. ult., 63 v., vs. 3) indicat, se scribere in urbe in qua as-Schadzili sepultus erat. Hie autem Abu-’l-IIasan 'Alt ibn-'Omar as-Schadzilt, vir sanctus qui medio saeculo decimo floruit cuique usum potus, quem café vocamus, deberi affirmant nonnulli (v. de Saey, Chrest. arabe, I, p. Ifl et 481, ubi 656 est typothetae error pro 956), Mokhae sepultus est, quam urbem
ill o auspice conditam esse credunt 1 ), liodieque sauctus ïlle vir ibi pie colitur; per ejus nomen jurant Mokhae incolae, et patronus est omnium tabernariorum qui café vendunt et ad Sonmtarum (Orthodoxorum) sectam pertinent; vide Niebuhr, Beschrijving van Arabic, p. 211, et imprimis ejusdem Reize naar Arabic, I, p. 419 sqq. Imo, poëta ipse Mokham nominat (fol. 63 r., vs. uit., 65 r., vs. 3 af.) in carminibus quibus laudat wazirum Hasan; quo no mine certissimum est ilium Hasan Pascha indicari, Jamanae a sulta.no Constantinopolitano Morado III 0 praefectum, de quo egit Rutgers in libro c. t. Historia Jemanae sub Hasano Pascha, Co- dicem nostrum historicum c. t. ar-Raudh al-hasan secutus. Car- mina illa anno 999 composita sunt, quo tempore Hasan Pascha Mokham venerat. Poëta eum vocat Jamanae praefectum, a Morado constitutum; eum cum exercitu ad duas urbes sauctas (Meccam et Medinam) se contulisse dicit; celebrat victorias quas de Persis et de Rafidhitis, in montana Jamanae parte habitantibus (ï. e. Zaï- justissimum ejus in Jamana regimen ejusque munificentiam sum- mis effert laudibus; gratias ei agit pro restaurato Mokhae portu Attamen non semper Hasani P^scM, i. e. Turcarum, partibue addictus fuerat poëta; nam fol. 57 r. exstat carmen quod compo- 1) Sed perperam, nam jam a Mokaddtóo et Hamdknio memoratur. ditis), reportaverat; et aedificata in illa urbe magna (JU* è 15;"** 0 9 Q&i q-*—’ o.S s ï - .tl 1°’ vj q-" - '—^
situm videtur in laudem adversarii hujus Paschae, nimirum in Dignus itaque est hie Diwanus qui al) illis, qui rebus in Jamana decimo Arabum saeculo exeunte gestis operam dant, ac- curatius exploretur. In praefatione (initium doxologiae: «U Oj.s-j.ji Oi*> ,3, ü^Iüuo oulais- j.£-bl (_=iXJl j initium prae- fationis: 3,1**)] Jsl._a.J1il q! .d!i si)iA_J jJcB lXxjj) dedicat ilium poëta ‘Alio ibn-Qasim ad-Dabuli (Aj-j'lXJI) , quem etiam in carmine quodam (fol. 58 v., vs. 5 af.) eommemorat. Primum car men, cujus primus versus est: O _0 ^ O-O. w —• 3 — - » * «Ju'ij c< _ïJJl lXju L; xL.ï e)L^U [jy* « compositum est in laudem Prophetae, eique soli ex longioribus poëmatibus aliquid a librario inscriptum est; quod enim ad reliqua attinet, inscriptionibus spatium vacuum reliquit, literis minio scri- bendis deinde implendum, sed neglexit hoc facere. Turn sequuntur carmina quorum pleraque amatorii sunt argumenti; turn carmina illa in virorum principum laudem composita, de quibus dixi. Fol. 69 v. incipiunt mowasschahdt; quod carminum genus ab Arabibus Occidentalibus inventum et postea ab Aegyptiis excultum es se, affirmat poëta in brevi praefatione, quam his mowasschahdt praemisit. Codicem, bene exaratum et 135 foliis quadruplicatis constantem, totum opus continere non certum est; desinit enim, nulla sub- scriptione addita, in media pagina; sed in loco ubi desinit, bre-
vissima descripta sunt carmina qualia in fine diwanorum collocan sol ent; verosimile igitur est, certe baud ita multa in nostro Co- dice desiderari. Multae possessorum notae in duobus primis folus reperiuntur, in quarum altera annus 1114 commemoratur. Codicem in Arabia scriptum esse censeo; unus certe ex possessoribus tes- tatur, se librum Meccae emisse. DCCL. (Cod. 1097 Warn.) Hic Codex brevia continet carmina, a variis Tins in ipsorum commodum ex poëtaruin operibus descripta. Continet v. c. L*_/> J, Lu*. o,-* j ^5 versus qnos Wall ad a, Ibn- Zaiduni amasia, suae aureis Uteris inscripsit; yersus al- Qaisaranii ex Ibn-Khallicane desumti; yersus Abu-’l-Fath al-Bosth; pauca proverbia; pauca excerpta ex al-Qdmuso; versus Ibn-al- Faridhi, gafi-ad-dïn al-Hillü, Ibn-ar-Rumii caet. Unus ex iis qui haec excerpta collegerunt, erat Turca, cui nomen Mohammed Karim-ad-din-zadeh. Libellus nihil fere bonae frugis continet, et passim multae paginae vacuae relictae sunt. Codicis forma est oblonga. DCCLI. (Cod. 2124 = Amin 405). - $.?;n ‘ diwan poëtae Mohammed ibn- ‘Abdallah ibn-Jahja Scharaf-ad-din (938-1010). Carmina collegit et praefatus est 'Isa ibn-Lotf-allah ibn-al-Motahhar ibn-Jahja (f 1048). — Plura continet hic diwanus cum annotationibus 'Isae ad historiam aetatis auctoris illustranda. Codex 141 foliis constans anno 1222 scriptus est. Aliud exemplar in Bibl. Berol. (Glaser) 165. DCCLII. (Cod. 2059 = Amin 336). Diwan poëtae Jamanensis Hatim al-Ahdal (f 1013). Cf. KholAgat- al-Atz&r I, 496 et seqq. Sol&fat-al-Agr Cod. 2009, f. 267 v., Wusten- feld, Die Qufiten p. 114 seq., Ahlwardt, Cat. Berol. p. 90 ad num. 586.
Diwan inoipit fol. 4 v. nam quae praecednnt alia manu addita ad alios poëtas pertinent; idem valet de ultimis Codicis foliis, quae tarnen etiam nostri nonnulla carmina continent. Separata mentioue digna suilt: f. 115 r. aJJi ibid. (?) A-F' i ibid. v. ^ Cfc , ** => 5 ^ 116 r ' ^ ^ytolali excerptum ex Maq&rna c. t. (^) „*_& £ Jjj.siSlil ^.J!; f. 119 r. jjIï iA^v*Ji; f. 121 v. carmen inscriptum Xiilw U*y*U*3 gf-'J U*s f. 122 v. iA*c «UI; f. 124 r. responsum Sajjidi Isma'il; f. 124 v. ejusdem ad imamum al-Mancur; f. 125 r. ■ V;.v.6 (cf. infra ad num. DCCLXIX); f. 126 v. ejusdem ad filium suum; f. 127 v. carmen Sayidi Isma'il jljè. *.jAï f. 130 v. ejusdem in laudem al-Man§uri (al-Hosain ibn-al-Motawakkil); f. 135 r. ejusdem ad eundem anno 1152 dictum; f. 149 r. carmen inscriptum: «‘ ujj! auctore al-Qadbl c Ali ibn-Oalih. Turn in ipso Diwano quum in appendice carmina ge neris dicti occurrunt e. g. f. 89 r. ^**11 ^ y>j Lajt v-aJJI; f. 116 v. est ex etc. Codex, teste subscriptione ad finem Korrasae f. 88 v. anno 1192 est exaratus. DCCLIII. (Cod. 2080 = Amin 357). Hic Codex quasi supplementum est Codicis praecedentis et exaratus ab eodem qui bujus appendicem scripsit. F. 4 r. banc gerit inscriptionem: xJI 3 iüUl cr . HÓyi i\s> Folia 1—3 varia excerpta con tinent, inter alia carmen auctore Jabja ibn-al-Hosain ibn-al-Qasim. F. 6 v. incipit carmen Isma'ili ibn-Mohammed Fa'f (jjj) in laudem imami al-Manguri (al-Hosain ibn-al-Motawakkil al-Qasim ibn-al-Hosain). Sequuntur alia carmina ejusdem poëtae ad annos Cat. 1. 61
1140, 1145, 1147, 1149 pertinentia, quae omnia diversa sunt, quantum viderim, ab iis quae supra recensui. Codex constat octodecim foliis, cetera perierunt. DCCLIY. (Cod. 2094 = Amin 371). Quinque carmina in unum collecta sed a variis poëtis Jama- nensibus pacta soil. 1° ab Djamal-ad-din Mobammod ibn-Ahmed al-Habbi ^ It) al-'Arischi in laudem emiri Mohammed ibn-al- Mahdi. 2° ab 'Isa ibn-Lotf-allah (f 1048) in laudem an-Mfir ibn- 'Abd-ar-Rabb. 3° ab 'Ali 'Ofair in laudem emiri 'Ali ibn-Schams-ad-din et familiae hujus. In inscriptione legitur XasIs J.c. $ 3 05° or- 4° a Oarim-ad-din Ibrahim ibn-al-Mofaddhal in laudem an- Nagir ibn-'Abd-ar-Rabb. 5° ab as-Scharif al-Djarrah in laudem Scharifi Meccani Barakat. Omnes hi viri pertinent ad saeculum undecimum Hidjrae. Legitur in fronte Codicis siA_u.aJS iA.SLafl.1 slX-S 5 vjl S sty Sequitur index nominum poëtarum quae supra jam dedi. DCCLY. (Cod. 2097 = Amin 374). Tria carmina data ad nescio quern (qui singulis praemisit ~ 'I ; [■>«<.) anno 1051 a Sa'id as-Somakki, Qalali ibn-Qalih al- Y Ahmar et Ahmed ibn-Mohammed at-Tabi'i sic), necnon » * aliud carmen auctore Djamal-ad din ibn-Nobata (xjLo sic) in lau dem Sultani al-Man^uri, et duo auctore Abu-’l-Ghanaim Moham med ibn-'Ali ibn-al-Mo'allim, quorum alterum in laudem emiri Hindi al-Kurdi. Sunt 7 folia currente calamo scripta, quae insuper varia apo- phtegmata continent.
DCCLVI. (Cod. 1959 = Amin 236). (j ( j O * ~c Cl — O ^ w — -o 5 — « oiLkÜl r uX_^ ij. ‘ oi^i! (* (jö_*a_ï, poëma in laudem Prophetae commentario illustratum auctore Scharaf-ad-din Jahja ibn-Schams-ad-din al-Motawakkil 'ala-’llah, imamo Zaiditarum Ja- manensium, (medio saeculo decimo). Hic ut videtur non tantum carmen, in Codice rubro distinctum, sed etiam eommentarium composuit, licet is qui librum scripsit passim inseruerit jl_ï Ij^/o s. yy.xi}ll lï^o jij', semper addita formula •«ill «Jas». s. SjAai jü s. ejusmodi. Sunt 42 folia formae maximae aetate auctoris ut videtur exa- rata. Primum folium cum titulo et majore parte introductionis desidoratur. DCCLVII. (Cod. 2053 = Amin 330). Of. Hic Codex continet varia excerpta plerumque brevia ex per- multis 1 ibris, quae separata mentione indigna sunt. Praecipuum locum autem tenent nonnulla carmina auctore Fakhr-ad-din 'Ab dallah ibn-al-Mahdi ibn-Ibrahim in laudem Khalifae Zaiditarum al-Mowajjad-billah, qui regnavit medio saeculo undecimo. Unum horum carminum teste subscriptione anno 1054 compositum est. Nonnulla eorum bis in Codice leguntur, scilicet in exordio et in fine. Secundo loco nominandum est carmen, quod dixit Scharaf-ad- din Isma'il vulgo Ibn-aUMoqri dictus (f 837) carmen c. t. at-Togrdt imitatus quod etiam offertur in Codd. Berolinens., de quibus vide Ahlwardt n. 695 et 696. Finem Codicis facit apographon celeberrimi poëmatis auctore as-Schanfara (vide supra n. DLXIX) cum non- nullis annotationibus grammatici et lexicologici argumenti. Codex variis manibus scriptus est. 1) In subscriptione cum articulo. — Hic numerus proprie inserendus crat post numerum DCC.
DCCLYIII. (Cod. 2132 = Amin 413). Carmen in laudem principis al-Kaukaban Zaiditae 'Abd-al-Qadir ibn-an-SNagir (f 1097), auctore Schams-ad-din Abmed ibn-Ahmed al-Anisi cognomine al-Qahda (secundum Landberg). Incipit: - 5 vJuju jÜJS ^L, Sunt tria folia nitide exarata sine anno. DCCLIX. (Cod. 1194 (2) fol. 41—50). Titulus est: J,yoS! Kl \s>, estque revera poëma quo ultimum judicium describitur. Compositum est lingua vulgari; flexiones eerte grammaticales saepe abjectae sunt. Metrum est: — V-» — — — V_/ Est itaque za/ljal (cf. Ereytag, Darstellung der Arabischen Vers kunst, p. 459, Lane, Modern Egyptians II, 324 et imprimis H. dies qUöÜ (Leipzig 1879), p. SOseqq.), et homoeote- leuta ita ordinata sunt ut tribus versibus idem sit homoeoteleuton, et quaternis versibus idem sit homoeoteleuton in toto carmine, nempe Initium est: Ö- vw of O — _ O — — O O _ O --ir-i liU-xJlSj Absoluta doxologia sic pergit poëta: j.Lo'il u»L-*-c q|—j *—i st oy tit JjLuJI
litulus est: 1X7"! iboiïxJ! ^lobS) ti^di slXS 1 i5L+ifij |.L*.XjI x_i_c *U! ^ ^ ,‘. rr ‘ ^ j sed pro ab»aï Agendum est siAj.*=i, nam non est narratiuncula sed poëma, quo varia officia quae Moslimo incumbunt, enumerantur. Initium est: I*—*- 5> o - * byiil*/» "3 S psjï, ^ 3a.J1 <j*v*S Hoc carmen 10 paginas oecupat; idem est in Cod. Goth. 829 (2). Adjectae sunt duae paginae, quae duo carmina continent, a Scharaf-ad-din al-Buni composita. Primi initium est: Secundi: Po PP > DCCLXI. (Cod. 1194 (6) fol. 90—105). Titulus est: (J._c i_*jLhil q._j ^ixj (jr®* 3 sA_? JUülj |.L*xiL Carmen compositum est ut recitaretur in hominum oirculo, ut patet ex initio, ubi poëta auditores alloquitur plane
ut facere solebant aevi medii qui dicebantur joculatores. Est enim initium (vocales ego addidi): O 0 Üw # o o W ^Lj>1 Li ^j-5" Ls ^LjuxaX*^}^ j».—X—ii ,3*—$^ |^.«4wA—j! ^5 1—j ^ i*Mï ^ J L_*_i'il XJjJi.j! ^ L-> l» Solus, ait poëta, solus et in egestate vitam degebam. Die quodain Veneris yideo nobilem et pulchram puellam ambulantem, quam quatuor elegantissimae aneillae coraitabantur. Puellae amore statim depereo. Unam ex ancillis alloquor, quae dominam suam Qafa- ’l-'aisch (vocales in titulo additae sunt), i. e. vita suaris est, ap- pellari et emiri Scha'ban filiam esse declarat. Puellas comitor, et dominae quis sim interroganti respondeo, me possidere alteram partem domus illius cujus alteram partem emirus Scba'ban possi- det, et bunc debito mibi obstrictum esse; immensas opes, veluti palatia magnificentissima, equos, servos caet., me possidere affirmo. »Te mendacem esse non credo,” respondet puella, mihique roganti ut mecum domum meam se conferat, annuit tandem. Duo tum eramus animi qui uno eodemque corpore contincntur; grata ei erant oscula, gratiora mihi; praeterea — sed haec potius Arabice dabimus — * _ ‘ .A* ^ t-Ajtlsïj # D.b] S^H tiA-i? C!S£y* ij. i Tum rogat puella: »ubinam sunt opes de quibus narrasti?” —
«Equidem nihil possideo,” inquam; «poëta sum; versus pondero, non vero aurum; sed te carmine celebrabo.” — Pudore suffusa puella haec: «Igiturne mihi violatae sic abeundum est?” — Ego: «Sume pallium tuum et abi.” — Clauditur carmen laudibus Pro- phetae et his versibus in quibus poëta de se ipso loquitur regi- onemque indicat quam incolebat: J.*xj j*—Ja-i • ^ V/ 2 £ O rC .» O 5 3 O *"£■ + O 0 3 0 gl&3 x-X-Zj ijOjL.J L£~*—0"*°3 o O «» ^5j*c ^ »—a_s; J.-S’Lj 3 3-0,0 L5r*-Ï i5 «t» 3 ) w W i_5j-^=*3 j-^***i * Ufc=3 ^ I^U Ex quibus verbis conficere possumus, hoc quoque carmen esse zadjal. Metrum mihi videtur al-khafif: (Üxè) btcli £jl.xa.‘.W..3 ^'bLcLï s ed, ut fit in poësi populari, poëta longas syllabas saepe corripit, breves producit, multas alias licentias sibi sumit et lingua vul- gari utitur. Carmen 30 paginas occupat et eodem Codice aliud poëseos Popularis specimen continetur, nempe: 1) Kt AU nomen meum est.
DCCLXII. (Cod. 1194 (7) fol. 107—114). Titulus est: <jUSS 5 Js c (_r>^ i}>*® »iX5>. gunt 28 strophae, quarum singulis inscriptum est: Metrum est ar-ramal, et homoeoteleuta eodem modo disposita sunt atque in carmine Ibrahimi Cufii et in carmine 'Alii ibn-an-Naib, de quibus diximus, Duae priores strophae doxologiam continent, et ex ultimo versu secundi: O 3 - O ^ ... . patere videtur, carmen compositum ésse eo consilio ut ille qui illud recitaret, ab auditoribus nummos acciperet. Turn poëta haec: Dormibant omnes, at ego, pulchrae puellae amore captus, vigiliis cruciabar j qua de re quum puella certior esset facta, haec mihi dixit: spraemiis corrumpe janitorem plateae in qua habito et noctu ad me veni.” Noctu itaque ad plateam illam me eonfero. Juhjjt «Lal? ^L,« A.s ï Ij . li—.qo L_^—1—~ ft-ï (Ab ultimo hoe versu carmen nomen suum accepit.) Pergit poëta: Janitorem alloquor; amorem declaro; et ille: »Da mihi quod cupio; ego tibi quod cupis dabo.” Promitto itaque pecuniam; ad amasiam meam admittor, quacum noctem transigo; aurora appro- pinquante venit janitor cui do quod promiseram. — Paenultima stropha Prophetae laudes celebrantur; in ultima poëta nomen suum declarat his verbis: iA—+~ * f-fr- ® — ^ ° " o. , x-ijj—Aia-jij (j*l—j—c 0“- o O iÏjXs er» 5 0 — o€ 4 . °j D - to j-J—G y-j‘Oj’
Simt 14 paginae; et in solo hoe libello versus eo modo dispo- siti sunt quo disponendi mihi videntur; nempe ita, ut quatuor versus stropham constituant, Nam in Ibrahimi carmine singuli versus scripti sunt quasi essent hemistiehia, et in c Alii carmine scripti sunt hoe modo: 1—— —1_n‘ .. i» -Ir-*—* 0 £-' 8 jtr 1 ^ 3 ÜOi ii w miJ* A— DCCLXIII. (Cod. 1174 Warn.) Inscriptione caret, sed est carmen, in obsidionem et expugna- tionem Halebi compositum, quod incipit a versu: jU^iü £jj ; sLi jLaA!' >Si\ o!n.j Halebi tune Pascha imperabat, qui titulo gaudebat. Ultimus versus est: Ni JyÜ! Iaj? jls u* JAs 0 ( Sunt decem paginae, pessime exaratae in charta Enropaea. DCCLXIY. (Cod. 1523 (J) Testa fol. 125—129). Carmen in laudem Prophetae, a Mohammed al-Maghribi ita compositum ut singuli versus a singulis alphabeti literis ineipiaut; prima litera primi versus igitur est a, secundi b et sic porro. Titulus in Codice est: a _c xló&l „A-N ** !■**&■ Metrum (saepissime a poëta violatum) est al-kdmil, e * homoeoteleuton est U. Sunt 10 pp. et plus quam dimidium hesideratur, nam desinit in medio versu a litera (ji incipienti. Cat. I. G2
DCCLXV. (Cod. 2044 = Amin 320). Diwan poëtae Schihab-ad-din ibn-Mtftuq al-Musawi (f 1087), a filio Ma'tuq collectus. Divisus est in tres partes: 1° gwj'jO; 2° Alii; 3° **büU, et oU^. Apographon recentioris aetatis anno 1260 nitide et perspicne scriptum est. Alia exemplaria: Berol. (Ahlw.) 834; Tubing. (Wetzst.) 51; Brill (Houts.) 44. . Anno H. 1290 Alexandrine typis expressus est hic diwanus (Brill 133). DCCLXYI. (Cod. 2052 (2) fol. 157—170 = Amin 329). ^ ^ cfc-* hrh> auctore Ibrahim ibn-Calib al-Hindi (f 1102) minus recte Jxfl apud Ablwardt ad Cod. Berol. n. 824) >) qui boe carmen scripsit in gratiam nepotis Kbalifae Zaiditarum in urbe Cao'a Ahmed ibn-al-Hasan. Pertinet hoc carmen ad genus quod dicitur te! eoque absoluto sequuntur alia carmina ejusdem auctons, partim gratulatoria, partim elegiae, partim generis quod appel late- r ■ T - ex quibus unum in inscriptione dicitur anno 1079 dictum°esse. Codex abrupte explicit et nullam babet subscnpti- onem nisi quod ad calcem carminis Bardhin nomen legimus ejus qui aetate poëtae illud scripsit. Est autem idem qui pnorem Codicis partem, Ibn-Nobatae Diwanum, exaravit anno 1079, no mine 'Ali ibn-Calab ibn-Jahja. Praeter exemplar Berolinense poëmatis Bardhin aliud mihi non innotuit, sed varia carmina hujus poëtae continet Cod. Gothan. n. 2330 apud Pertsch. DCCLXVII. (Cod. 2058 = Amin 335). Diwan poëtae Mohammed ibn-Isma'il ibn-Qalah (ad-din) qui in praefatione redactoris sumrais laudibus effertur, tamquam reno- 1) Videtur autem habuisse cognomen cf - Kholdfat-al-Atzar III, ft"..
vator religionis saeculi duodecimi. Carmina secundum homoeote- leuta disposita sunt, sed in fine accedit appendix5 nonnullis car- minibus annotatio historica praemissa est. Est spissus codex (228 fol.) teste subscriptione anno 1206 exaratus. DCCLXVIII. (Cod. 1733 = Amin 322). Diwfin poëtae ‘Abdallah ibn- e Ali al-Wazir, qui ineunte saeculo duodecimo in Jamana vixit. Cf. infra inter historicos n. 1969 et 1735, ubi de aliis operi- bus ejusdem auctoris agetur. Idem' Diwan asseryatur Gothae et descriptus est a Pertsch n. 2342 (Cat. IV, 327), quod autem ibi dicitur unum carmen anno 1158 compositum fuisse, yitium est, quod e nostro emendare possumus, scilicet scribendum est 1108 (fol. 38 r.). Isma'il ibn-al-Hasan al-Homri ’), notus nomine 1) Cod. Pertsch 1.1. sed prins mihi probabilius videtur. Cf. Soynti, de Nom. Relat. ed. Veth s. v.
hdfi, cujus carmen jam recensuimus in describendo Cod. 2059 (DCCLII) fol. 125 r. Yixit ineunte saeculo duodecimo, quum unum carmen in boe Diwano annum 1114 gerat. Pertinet ad poëtas Zaiditas et nonnulla carmina dixit ad imam al -Mahdium et fllios hujus. Codex satis bene scriptus, in fine mutilus est. Sunt 38 folia. carmen ethici argumenti auctore Abu-'l-Fath al-Hasani, de quo nihil compertum habeo, propter homoeoteleuton sV,v-*a_a/! dictum. Primus yersus est: 9 2° (f. 41 v.) Yaria carmina quae dixerunt Mohammed ibn-Idris as-Schafi‘i (f 204), cf. supra n. DXCIV, et alii quibus praemissae sunt formulae precationis voto assequendo prae ceteris utiles. 3° (f. 43 r.) Carmen auctore al-Hosain ibn- c Ali ibn-al-Mota- wakkil qui ineunte saeculo duodecimo yixit ita incipiens (LgJl*s» L^ohc) DCCLXX. (Cod. 2129 (2) fol. 32—44 = Amin 410). Codex yaria carmina continet scilicet: 1° (f. 32 v.) ingens Jo-'il ijls- (?) #JiAj lo jLtj LüeVit —b! DCCLXXI. (Cod. 2096 (1) fol. 1—3 r. = Amin 373). Carmen constans 121 yersibus in laudem et gloriam Kahtani- et ex ipso carmine patet. Incipit: ijAvl^/0 |i, (As—^ yO \-—j'—. l—t | '—V_s— Apographon exaratum est anno 1140 in urbe Ta'izz. DCCLXXII. (Cod. 2329 = Amin 611). Carmen quod anno 1165 regnante al-Mahdi Zaidita composuit
al-Hosain ibn-Zaid ibn-Mohammed ibn-al-Hasan ibn-al-imam. An gara dederunt verba concionatoris al-emir Mohammed ibn-Isma'il jjül* j „A.ï. cr XjLsujJI i'j cr* ^ o' (^aoLü! et incipit: >_^o J, (jaLèlit 'A5^ ^.>*0 (j-. oIjUJI L^jj Carmen constat 69 versibus. Duo folia quae restant varia car- mina continent v. g. imami al-Mahdi Ahmed ibn-Jahja al-Mortadha, 'Alt ibn-abi-Talibi etc. DCCLXXIII. (God. 2098 = Amin 375). (j f [ Z ^ H ö Nonnulla (12) folia ex adversariis Isma'il ibn-al-Hasan ibn- Ahmed ibn-Hasan ibn-Qalih ibn-Mohammed, vulgo dicti ibn-abi- O w — — ’r-Ridjdl, qui 1° primam partem descripsit libri (restat dimidium paginae agens de poëta ^L.aLw qJ AJ’i cum subsériptione 1175. Deinde 2 descripsit carmina al-Mota- nabbii apud Dieterici p. 548 seqq. et dua minora ejusdem poëtae; 3° sequitur elegia quam dixit Mohammed ibn-Qalih ibn-abi-’r- Ridjal in mortem filii Imami c. n. Mohammed ibn-Ishaq ibn-Ahmed; 4° aliud poëma ejusdem ad Mohammed ibn-Hasan ibn-'Ali ibn- abi-'r-Ridjal cum responso hujus; 5° carmen ab 'Abdallah ibn- Isma‘11 datum ad eundem Mohammed ibn-Qalih cum res ponso hujus, sed li. 1. plura folia Codicis (ut it^i dicam) desunt; 6° Epistola prosa ornatiore scripta ab Hasan patre Isma'ilis; 7° Khotba ejusdem; 8° Carmen a Sajjido 'Adjlan domino Meccae datum ad Sultanum 'Amir ibn-‘Abd-al-Wahhab. Sequitur subscriptio ejusdem anni ac in folio primo et post hanc tria folia sequuntur alia manu scripta quae varia carmina continent. Patet ex his Ibn-abi-’r-Ridjal vixisse saeculo duodecimo. DCCLXXIV. (Cod. 2056 = Amin 333). Ör. § Diwan poëtae Ibn-Khalluf (Ahmed ibn-abi-’l-Qasim at-Tunisi), qui saeculo duodecimo vixisse videtur; versus alphabetice secnn-
dum homoeoteleuta disposita sunt, nulla praemissa praefatione. Diwan rarus non est, alia exemplaria inveniuntur m bibliothecis: Havn. 284; Berolin. (AMw.) 891, 892; Tubing. 49 (Wetzstein); Mus. As. Petr. p. 5; Brill (Houts.) n. 47. Carmen in laudem Mohammedis c. t. cf - Ahl wardt 1.1. n. 893, etiam in boe Codice suo loco legitur. Apographon mtidum sine anno. DCCLXXY. (Cod. 1545 (6) Testa fol. 82—110). ^ ^ jjj excerptum e parte priore libri notissimi f auctore Jdsof ibn-Mohammed as- Scbarbini. Jam plus semel (annis 1274, 1284 eet.) editus est Qa- hirae. Sunt 56 pagg. Codex incomte exaratus est anno 1170. Operis majoris exemplaria sunt Cantabrig. (Preston 31) 117; Gotha 2345, 2346; Berol. (Ahlw.) 785; von Kremer 157 (nunc in Mus. Brit.). DCCLXXVI. (Cod. 1732 == Amin 220). -Tó ^ commentarius in poëma cujusdam Isma‘11 ibn-Mohammed ibn-Ishdq auctore Lotf- allab ibn-Djahhaf, qui quum Codex sit autographon et ab eo, teste subscriptione, anno 1215 scriptus sit ad novissima tempora pertinet. Auctor poëmatis dicitur vixisse eodem tempore ac Mo hammed ibn-Zaid ibn-al-Motawakkil (i. e. ut videtur Isma'il ibn- al-Qasim princeps fidelium Zaiditarum t 1087) E verbis autem praefationis efficere possumus poëtam non diu ante commentatoren! vixisse. Initium carminis: Commentarius prolixus est in quo auctor varia sub singulis ver- sibus congessit quae aliquo mode cum Bs cobaerere videntur. Sunt 76 folia formae maximae curronte calamo exarata.
22 folia continentia specimina carminum variorum Jamanensium cum annotationibus biographicis. Pertinent poëtae ad novissima tempora, nam vidi annum 1234. Utrum aliquid conferre possit hic Codex ad bistoriam literariam Arabiae nostra aetate eluci- dandam alii dijudicent. Codex pessime exaratus est fere sine punctis diacriticis. Diwan vel potius compluria carmina quae ‘Abd-ar-Rahmê.n Bagbdadensis quum in India esset conscripsit, ut ipse testatur est brevis expositio quanam opportunitate dicta sunt. Poëta ad nostram aetatem pèrtinet et, ut testatur Landbeig, anno H. 1298 in urbe Prophetae diem supremum obiit. Descriptio itineris quod suscepit in Braziliam turcice versa Constantinopoli typis expressa est. Cf. Journ. Asiat. 1873 I, 535, n. 43. j ^ iüCo si «Ui DCCLXXVIII. (Cod. 1756 — Amin 21). ö(. 2^5? post doxologiam bisce verbis: L&***-=» 8^ vJyi ülÏJÖb Ipl*» er V 3- ^ ^ Jou j. ^ o 1 «JJi -[ ■■■ q! xlS&i tóA. Singulis poëmatibus praemissa O DCCLXXIX. (Cod. 2142 = Amin ^ XjjLs? secundum Schaikh A.min autograpbon est ‘Abd- al-Djalil Barradae qui anno 1883 adhuc inter vivos erat. Cf. Snouek Hurgronje, Mekka I p. 172, 173. ‘i—iJiiS giyi auctore Abmed al-Ezbekawi. In
praefatione auctor summis laudibus ornat judicem supremum ur- bis Qahirae as-Saijid Abmed Efendi. Ipse liber continet carmina omnis generis ita ut diwan dici possit. Codex bene scriptus est. DCCLXXXI. (Cod. 1730 == Amin 201). Adversaria poëtica, auctore, secundum annotationem Scbaikbi Amin, Mabmud Pascha al-Barudi Aegyptiaco, e bello Anglico in Aegypto anni 1883 noto. Carmina selecta in capita redacta sunt, sed opus inchoatum mansit, nam pauca tantum descripta sunt, plurima folia alba sunt. Incipit sine bismillab aut praefatione ulla a AL-j-XJb, ^-jlAlt ob , quod continet qua- tuor poëmata as-Scbarifi ar-Radhi; sequitur oASi , quod ejusdem fragmentum carminis et unum poëma continet; ola*aü ejusdem versiculos exhibens paucos; yloj_ii (_5.pX_.wj oUx.ii ob, quo unum tantum ejusdem poëtae carmen continetur; ob tria ejusdem poëmata continens; iowwwJJIj Jj*-SS ob novem ma jor» et minora ejusdem carmina continens; post multa folia alba habemus bismillam et denuo ^èlsütj x*vU.iL ob in quo tres versi- culi Amru-’l-Qaisi; .-ww-wAl. Jji.il ob in quo duo ejusdem carmina; ol-2-Aa_.il i-jb qui ejusdem quatuor carmina continet partim cum commentario. Deinde AJbJt ob in quo quatuor versiculi poëtae as-Sckarif ar-Radhi; JXiXjl Jlj-wj yixwilj ; w.wJI ob duo carmina ejusdem continens. DOCLXXXII. (Cod. 1764 = Amin 29). Sunt quatuor fasciculi coniinentes varia excerpta ejusdem Pashae, sed longe plurima folia alba sunt. Qualis generis sint notis ipse explicuit quum v. g. in primo fasciculo hanc inscriptionem legamus: 3AAi' sA? ^j^lwib oj^*j.I lC .<>Lw L&Lj ^wüaJI Jb' xxiLL2.ll A-ol aAw^CwJ U y-. Ijjj
DCCLXXXIII. (Cod. 2149 = Amin 430). Yaria carmina etc. inter quae occnrrit mum cujus omnes literae sunt etc. etc. Inscribitur Codex i. e. Varia; et congessit idem al-Barudl quum adhuc juyenis esset. Sunt 11 folia nitide exarata. DCCLXXXIY. Fragmentum collectionis cantilenarum quales nostra aetate in. Oriente canuntur secundum modum et rhytmum dispositarum, nam oceurrunt inscriptiones quales sunt: xjCamJS ^ i deinde *-*-i (*->j denique ^ _Ao J..., ^ p—x~ï »U-X_! 5 etc. Septem tantum folia supersunt. Apographon nitide exaratum est. ADDENDUM AD CAPUT NONUM. (Prosa Ornata). DCCLXXXV. (Cod. 1468). C"£ > Hic Codex nuper acquisitus ideoque non suo loco post n. CCCXC1X descriptus continet: Florilegium ex scriptis maqam&t, rasdïl etc. anctore Badi az-Zamdn Abu-’l-Fadhl Ahmed ibn-al- Hosain al-Hamaclhdnt (f 398). Est apographon Codicis Parisiensis n. 1591 *), quod sibi comparaverat J. Scheidius, frater E, Schei- dii, et quo hic usus est ad parandam editionem suam quam imper- fectam reliquit. Cf. Cat. Cod. Acad. Regiae ad num. 54. Praeter Codicem Parisiensem alium possi debat Scheidius (Cat. 41) et post eum de Sacy (Cat. 163) qui nunc fortasse etiam Parisiis asservatur. Alii recensentur in Cat. Havn. n. 224; Can- tabr. (Preston p. 34) n. 118. Cf. Ms. Lips. (Refaija) n. 238. ID dono Rau. 1) Cf. de hoc Cod. de Sacy, Chrest. Ar. III, 260 seq.
INDEX ARGUMENT!. Pag. I. Encyclopaedia 1. II. Bibliographia 25. III. Philologia: ■a. Lexica Arabica 31. b. Lexica Arabica-Persica. ..... 62. c. Lexica Arabica-Turcica. . . . . . 73. d. Glossarium Latino-Arabicum .... 77. e. Nomina Relativa 78. IY. Grammatica 81. Y. Ars Metrica 136, VI. Rhetorica 150. VII. Epistolograpbia etc. 183. VIII. Gnomae et Proverbia 210. ' IX. Prosa Ornata 224 et 49 / X. Anthologiae, Eclogae etc 241. XI. Narrationes Fictae, Fabulae Milesiae, Varia. . 334. XII. Poësis 344.